Sygn. akt II K 204/19
dnia 24 września 2020 roku
Sąd Rejonowy w Grudziądzu II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: sędzia Piotr Gensikowski
Protokolant: Wioletta Fabińska
w obecności Asesora Prokuratury Rejonowej w Grudziądzu P. M.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2019 r., 28 lutego 2020 r. oraz 10 września 2020 r.
sprawy karnej
P. S.,
s. Z. i B. zd. R., ur. (...) w G., zam. (...) T. C., (...), W., (...), adresat do doręczeń: adw. M. P., (...)-(...) T., ul. (...) lok. (...), PESEL: (...), obywatelstwa polskiego, nie karanego
oskarżonego o to, że:
w dniu 08 sierpnia 2017 roku w G. usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 35.313,55 zł Towarzystwo (...) w W. w ten sposób, że w dniu 08 sierpnia 2017 roku telefonicznie zgłosił szkodę z tytułu ubezpieczenia OC, która została zarejestrowana pod nr (...) za uszkodzony w wyniku kolizji pojazd marki A. (...) o nr rej. (...) z pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...), która miała miejsce w m. B. w dniu 06 sierpnia 2018 r. podając przy zgłoszeniu nieprawdziwe dane dotyczące uszkodzeń powstałych w wyniku w/w kolizji czym działał na szkodę Towarzystwo (...) w W., tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk
stosując na podstawie art. 4 § 1 k.k. przepisy k.k. obowiązujące do dnia 23 czerwca 2020 r.
orzeka:
I. Oskarżonego
P. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu
czynu zabronionego, z tym ustaleniem, że zgłaszając szkodę telefonicznie wprowadził przedstawiciela pokrzywdzonego w błąd co do okoliczności powstania uszkodzeń w kierowanym przez siebie samochodzie w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 6 sierpnia 2017 roku w miejscowości B., z tym ustaleniem, że działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a także z tym ustaleniem, że swym zachowaniem bezpośrednio zmierzał do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzonego, które jednak nie nastąpiło z uwagi na odmowę wypłaty odszkodowania, tj. przestępstwa określonego w art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i za czyn ten na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk, po zastosowaniu art. 37a k.k., wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę za równoważną kwocie 40 zł (czterdziestu) złotych,
II. Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 1590,32 zł (tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt złotych 32/100) oraz opłatę w kwocie 400 zł (czterysta) złotych.
UZASADNIENIE |
||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
II K 204/19 |
||||||||||||
Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza. |
||||||||||||||
USTALENIE FAKTÓW |
||||||||||||||
Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||
1.1.1. |
P. S. |
czyn przypisany w punkcie I-szym wyroku |
||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||
Dnia 8 sierpnia 2017 roku P. S. w biurze ubezpieczyciela Towarzystwa (...) w G. zgłosił telefonicznie szkodę w jego samochodzie marki A.. (...) o nr rej. (...). Wedle zgłaszającego do szkody miało dojść dnia 6 sierpnia 2017 roku w miejscowości B., gdy pojazd marki V. (...) o nr rej. (...) zawracał, wskutek czego otarł się o prawy tylny bok samochodu marki A. kierowanego przez P. S. z prędkością ok. 30 km/h, a następnie P. S. w celu uniknięcia dalszego zderzenia z tym pojazdem odbił w lewo i uderzył w metalową barierkę. Wskutek zdarzenia miały powstać uszkodzenia prawego tylnego błotnika pojazdu, pokrywy i zderzaka tylnego, błotnika przedniego i tylnego lewego, drzwi przednich i tylnych lewych oraz zderzaka przedniego. Wedle kosztorysu zleconego przez towarzystwo ubezpieczeniowe koszt naprawy pojazdu miał wynieść 35.313,55 złotych. P. S., na wezwanie ubezpieczyciela, odmówił okazania swego pojazdu, gdyż był na urlopie w Polsce, a następnie wyjechał do Anglii. P. S. zrobił swemu samochodowi zdjęcia w Anglii i przesłał je mailem. Ubezpieczyciel odmówił naprawienia szkody z uwagi na to, że nie powstała ona w okolicznościach podanych przez P. S.. Samochód został sprzedany przez P. S. w 2018 roku. P. S. wystąpił przed sądem polskim o odszkodowanie. W tej sprawie postępowanie o zapłatę przed Sądem Rejonowym w Grudziądzu w sprawie o sygnaturze akt I C 1827/18 jest zawieszone z uwagi na toczące się jednocześnie postępowanie karne. |
wyjaśnienia oskarżonego P. S. |
129v.-130 |
||||||||||||
zeznania świadka H. L. |
21 |
|||||||||||||
kopia pozwu |
155-156 |
|||||||||||||
Do powstania uszkodzeń samochodu marki A. (...) nie mogło dojść w miejscu i czasie podanych w zgłoszeniu przez P. S.. |
opinia biegłego mgr inż. W. S. |
36-42 |
||||||||||||
P. S. nie był dotychczas karany sądownie. |
zapytanie o karalność |
145 |
||||||||||||
Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||
1.2.1. |
P. S. |
czyn przypisany oskarżonemu w punkcie I-szym wyroku |
||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||
Za nieudowodniony sąd uznał fakt, że do powstania uszkodzeń w pojeździe oskarżonego doszło w okolicznościach przez niego wskazanych w zgłoszeniu szkody. |
wyjaśnienia oskarżonego P. S. |
129v.-130 |
||||||||||||
zeznania świadka A. S. |
28-29 |
|||||||||||||
OCena DOWOdów |
||||||||||||||
Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||
1.1.1 |
wyjaśnienia oskarżonego P. S. |
Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego co do treści zgłoszenia o szkodzie, okoliczności, w jakich to zgłoszenie miało miejsce, jak również co do wyniku postępowania przed ubezpieczycielem, gdyż w tym zakresie jego wyjaśnienia pokrywały się z zeznaniami świadka H. L.. |
||||||||||||
zeznania świadka H. L. |
Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka co do treści zgłoszenia o szkodzie, okoliczności, w jakich to zgłoszenie miało miejsce, jak również co do wyniku postępowania przed ubezpieczycielem, gdyż w tym zakresie jej zeznania pokrywały się z dokumentami przedłożonymi przez zakład ubezpieczeń (k. 35). |
|||||||||||||
opinia biegłego mgr inż. W. S. |
Sąd podzielił wnioski opinii biegłego. Po pierwsze, opinia została sporządzona na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, w tym dokumentacji szkodowej ubezpieczyciela, a także na podstawie oględzin biegłego na miejscu zdarzenia. Po drugie, wnioski biegłego są kategoryczne i pozwoliły sądowi na ocenę wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka A. S.. Po trzecie, biegły przekonująco uzupełnił ustnie swą pisemną opinię składając określone depozycje w toku rozprawy głównej (k. 195-197). Zdaniem sądu aprobaty wniosków opinii biegłego nie sprzeciwia się brak oględzin auta oskarżonego po kolizji, gdyż biegły nie miał takiej możliwości, opierając się w tym zakresie na zdjęciach samochodu oskarżonego dostępnych w aktach sprawy. W tym kontekście należy podkreślić, że aprobaty wniosków opinii biegłego nie sprzeciwia się okoliczność, że w trakcie rozprawy głównej biegły przyznał, iż dla wydania kategorycznej opinii musiałby dokonać oględzin auta oskarżonego. Obiektywnie dokonanie tych oględzin przez biegłego nie było wszakże możliwe, co jednak nie dezwuuje wniosków jego opinii. |
|||||||||||||
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||
1.2.1 |
wyjaśnienia oskarżonego P. S. |
Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego co do tego, że do uszkodzeń w jego pojeździe marki A. (...) doszło w okolicznościach podawanych przez niego w zgłoszeniu, a więc w trakcie kolizji w dniu 6 sierpnia 2017 roku z pojazdem marki V. (...) w miejscowości B.. Po pierwsze, za odmową wiarygodności wyjaśnień oskarżonego we wspomnianym zakresie przemawiał dowód z opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego mgr inż. W. S.. Biegły w pisemnej oraz w ustnej opinii wskazał, że samochód oskarżonego marki A. nie mógł mieć kontaktu z samochodem marki V. (...), bo kolizja tych aut spowodowałaby inne uszkodzenia oprócz tych, które zostały ujawnione. Uszkodzeń tych pojazdów deklarowanych przez uczestników kolizji nie potwierdzają wymiary zewnętrzne samochodów, ich kształty, geometria oraz siły, które musiałyby działać na samochody w opisanej kolizji, brak przeniesienia lakieru z samochodu oskarżonego na samochód marki V. (...). Zdaniem biegłego ujawnione uszkodzenia lewego boku samochodu oskarżonego nie potwierdzają kontaktu - uderzenia w stalową barierę bezpieczeństwa z uwagi na brak odwzorowania charakterystycznego kształtu bariery, brak ujawnionych otarć oraz przeszczepu lakieru z nadwozia samochodu, ujawnione uszkodzenia lewego boku na nadwoziu samochodu oskarżonego są pod innym kątem niż równoległe do metalowej bariery ochronnej. Po drugie, za odmową wiarygodności wyjaśnień oskarżonego w analizowanym zakresie przemawiał nieusprawiedliwiony brak przedstawienia przez niego pojazdu do oględzin dla przedstawiciela ubezpieczyciela. Po trzecie, za odmową wiarygodności wyjaśnień oskarżonego we wspomnianym zakresie przemawiał brak wezwania patrolu policji na miejsce zdarzenia. Po czwarte, za odmową wiarygodności wyjaśnień oskarżonego przemawiał także dokument prywatny w postaci opinii ze sprawy cywilnej o sygnaturze akt I C 1827/18 (k. 160-185), wedle którego uszkodzenia samochodu oskarżonego nie powstały w wyniku zdarzenia z dnia 6 sierpnia 2017 roku. |
||||||||||||
zeznania świadka A. S. |
Sąd nie dał wiary zeznaniom tego świadka, że do uszkodzeń w pojeździe marki A. (...) doszło w okolicznościach podawanych przez oskarżonego w zgłoszeniu, a więc w trakcie kolizji w dniu 6 sierpnia 2017 roku z pojazdem marki V. (...) w miejscowości B.. Po pierwsze, za odmową wiarygodności zeznań świadka we wspomnianym zakresie przemawiał dowód z opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego mgr inż. W. S.. Biegły w pisemnej oraz w ustnej opinii wskazał, że samochód oskarżonego marki A. nie mógł mieć kontaktu z samochodem marki V. (...), bo kolizja tych aut spowodowałaby inne uszkodzenia oprócz tych, które zostały ujawnione. Uszkodzeń tych pojazdów deklarowanych przez uczestników kolizji nie potwierdzają wymiary zewnętrzne samochodów, ich kształty, geometria oraz siły, które musiałyby działać na samochody w opisanej kolizji, brak przeniesienia lakieru z samochodu oskarżonego na samochód marki V. (...). Zdaniem biegłego ujawnione uszkodzenia lewego boku samochodu oskarżonego nie potwierdzają kontaktu - uderzenia w stalową barierę bezpieczeństwa z uwagi na brak odwzorowania charakterystycznego kształtu bariery, brak ujawnionych otarć oraz przeszczepu lakieru z nadwozia samochodu, ujawnione uszkodzenia lewego boku na nadwoziu samochodu oskarżonego są pod innym kątem niż równoległe do metalowej bariery ochronnej. Po drugie, za odmową wiarygodności zeznań świadka we wspomnianym zakresie przemawiał brak wezwania patrolu policji na miejsce zdarzenia. Po trzecie, za odmową wiarygodności zeznań świadka przemawiał także dokument prywatny w postaci opinii ze sprawy cywilnej o sygnaturze akt I C 1827/18 (k. 160-185), wedle którego uszkodzenia samochodu oskarżonego nie powstały w wyniku zdarzenia z dnia 6 sierpnia 2017 roku. |
|||||||||||||
PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
|||||||||||||
☒ |
3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
pkt I-szy |
P. S. |
|||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
Na podstawie opinii biegłego mgr inż. W. S., zeznań świadka H. L., dokumentu prywatnego w postaci opinii ze sprawy cywilnej o sygn. akt I C 1827/18 sąd przyjął, że oskarżony poprzez zgłoszenie szkody w swoim pojeździe marki A. (...) w okolicznościach wskazanych w zgłoszeniu telefonicznym wprowadził w błąd przedstawiciela ubezpieczyciela Towarzystwo (...) w W.. W świetle wskazanych dowodów do powstania uszkodzeń w pojeździe oskarżonego marki A. nie doszło w okolicznościach wskazanych przez oskarżonego w zgłoszeniu. W szczególności z dowodu z opinii biegłego wynikało, że samochód oskarżonego marki A. nie mógł mieć kontaktu z samochodem marki V. (...), bo kolizja tych aut spowodowałaby inne uszkodzenia oprócz tych, które zostały ujawnione. Zdaniem biegłego uszkodzeń tych pojazdów deklarowanych przez uczestników kolizji nie potwierdzają wymiary zewnętrzne samochodów, ich kształty, geometria oraz siły, które musiałyby działać na samochody w opisanej kolizji, brak przeniesienia lakieru z samochodu oskarżonego na samochód marki V. (...). Zdaniem biegłego ujawnione uszkodzenia lewego boku samochodu oskarżonego nie potwierdzają kontaktu - uderzenia w stalową barierę bezpieczeństwa z uwagi na brak odwzorowania charakterystycznego kształtu bariery, brak ujawnionych otarć oraz przeszczepu lakieru z nadwozia samochodu, ujawnione uszkodzenia lewego boku na nadwoziu samochodu oskarżonego są pod innym kątem niż równoległe do metalowej bariery ochronnej. Zdaniem sądu oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, bo zgłosił żądanie szkody w swoim pojeździe w okolicznościach, w których te szkody nie mogły powstać, a uznając swoją odpowiedzialność zakład ubezpieczeń musiałby wypłacić oskarżonemu odszkodowanie. Z zeznań świadka H. L. wynika, że koszt naprawy uszkodzeń wskazanych przez oskarżonego wyniósłby 35.313,55 złotych. Zachowanie oskarżonego zakończyło się na etapie usiłowania czynu z art. 286 § 1 k.k., gdyż zakład ubezpieczeń odmówił wypłaty kwoty odszkodowania. W sprawie nie stwierdzono okoliczności wyłączających lub ograniczających zdolność oskarżonego do rozpoznania swego postępowania oraz pokierowania swoim postępowaniem. Z tych względów sąd przyjął, że oskarżony swym zachowaniem wyczerpał znamiona występku określonego w art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. |
||||||||||||||
☐ |
3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
☐ |
3.3. Warunkowe umorzenie postępowania |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
||||||||||||||
☐ |
3.4. Umorzenie postępowania |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
||||||||||||||
☐ |
3.5. Uniewinnienie |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
||||||||||||||
KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i |
||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||
P. S. |
I-szy |
I-szy |
Przestępstwo przypisane oskarżonemu jest zagrożone karą do 8 lat pozbawienia wolności, przy czym z uwagi na takie ustawowe zagrożenie można było, na podstawie art. 37a k.k., wymierzyć karę grzywny albo karę ograniczenia wolności. Mając na uwadze powyższe granice wymiaru kary sąd na korzyść oskarżonego uwzględnił brak osiągnięcia przez niego korzyści majątkowej z tytułu popełnienia przypisanego mu czynu. Na korzyść oskarżonego sąd uwzględnił również brak jego uprzedniej karalności. Z kolei na niekorzyść oskarżonego sąd uwzględnił wysokość grożącej pokrzywdzonemu szkody, która wynosiła ponad 35 tysięcy złotych. Na niekorzyść oskarżonego sąd uwzględnił również, że oskarżony utrudnił pokrzywdzonemu wykrycie czynu poprzez odmowę przedstawienia samochodu do oględzin. Mając powyższe okoliczności na uwadze sąd wymierzył oskarżonemu karę 100 stawek dziennych grzywny. Zdaniem sądu wymierzona kara w zakresie liczby stawek uwzględnia okoliczności obciążające oskarżonego, natomiast w zakresie rodzaju tej kary uwzględnia okoliczności łagodzące zachodzące w sprawie. Określając wysokość jednej stawki dziennej kary grzywny na kwotę 40 złotych sąd miał na uwadze miesięczne dochody oskarżonego w wysokości 3500 złotych (k. 129). Kara wymierzona oskarżonemu jest adekwatna do dość znacznego stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu, jak również do dość znacznego stopnia winy oskarżonego. Kara ta uwzględnia także zdaniem sądu w odpowiednim stopniu znaczenie dyrektywy prewencji indywidualnej i brak uprzedniej karalności oskarżonego. Wreszcie kara spełnia wymagania dyrektywy prewencji pozytywnej, uświadamiając oskarżonemu, jego najbliższym, a także społeczeństwu w ogóle, że usiłowanie dokonania przestępstwa przeciwko mieniu spotyka się z reakcją organów wymiaru sprawiedliwości. |
|||||||||||
Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||
inne zagadnienia |
||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
||||||||||||||
7. KOszty procesu |
||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
II-gi |
Na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych sąd obciążył oskarżonego kosztami procesu w łącznej wysokości 1590,32 zł, a także opłatą w wysokości 400 złotych. Koszty procesu obejmowały koszt ustnej opinii biegłego w wysokości 259,12 zł (k. 199), koszt pisemnej opinii biegłego w wysokości 1201,20 zł (k. 65), ryczałt za uzyskanie danych o karalności (k. 74, 81, 145) oraz ryczałt za doręczenia (2 x 20 zł). Za obciążeniem oskarżonego kosztami procesu przemawiała wysokość jego miesięcznych dochodów w kwocie 3500 złotych (k. 129), która przekracza wysokość kosztów procesu poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa w sprawie. |
|||||||||||||
Podpis |
||||||||||||||