Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2014r. w Suwałkach

sprawy J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

w związku z odwołaniem J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 12 listopada 2013 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. P. prawo do emerytury od dnia 20 listopada 2013r.

Sygn. akt III U 933/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12.11.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. powołując się na przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440) i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz. 43 ze zm.) odmówił J. P. prawa do emerytury, ponieważ nie wykazał wymaganych 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

W odwołaniu J. P. domagał się zmiany tej decyzji i przyznania prawa do emerytury. Podniósł, iż od 01.04.1975r. tj. uzyskania uprawnień do obsługi ciężkich maszyn budowanych, do 1993r. pracował w warunkach szczególnych jako operator żurawi. Obecnie, uwagi na likwidacje zakładów pracy, nie jest w stanie przedłożyć świadectw pracy w warunkach szczególnych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i podtrzymał podstawy skarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, iż z uwagi na brak świadectw pracy w warunkach szczególnych nie uwzględnił następujących okresów pracy:

- od 01.01.1976r. do 31.12.1978r. w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w S. z/s w E.;

- od 26.07.1979r. do 14.07.1985r. w (...)Przedsiębiorstwie (...)w S. z/s w O.;

- od 15.07.1985r. do 28.02.1993r. w Przedsiębiorstwie (...) w E..

Sąd ustalił, co następuje:

J. P. (ur. (...)) w dniu 21.10.2013r. wystąpił z wnioskiem o emeryturę.

Na dzień 01.01.1999r. udowodnił 26 lat 1 miesiąc 14 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Organ rentowy nie zaliczył żadnego okresy zatrudnienia do stażu pracy w warunkach szczególnych.

W okresie od 01.04.1975r. do 31.12.1975r. odwołujący był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy Przedsiębiorstwie (...) w G. jako maszynisty maszyn robót ziemnych (akta osobowe za lata 1975-1979 koperta k. 46). Podejmując zatrudnienie wnioskodawca posiadał prawo jazdy kategorii T. Zakład skierował odwołującego na kurs operatorów sprzętu ciężkiego, który ukończył wynikiem pozytywnym i w dniu 08.09.1975r. uzyskał uprawnienia maszynisty żurawi samojezdnych kołowych. Od tego momentu wykonywał obowiązki operatora żurawi, pomimo iż formalnie nadal był zatrudniony na stanowisku maszynisty maszyn robót budowlanych.

W związku z powyższym do stażu pracy w warunkach szczególnych uwzględniono okres od 08.09.1975r. do 31.12.1975r. pracował w warunkach szczególnych.

Od 01.01.1976r. do 31.12.1978r. odwołujący pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w E., jako operator sprzętu ciężkiego. W aktach osobowych (teczka za lata 1975-1979) znajdują się angaże z tego okresu, z których wynika, iż odwołujący kierował żurawiem samojezdnym (...) o udźwigi 10 ton.

Okres ten w całości podlegał zaliczeniu do stażu pracy w warunkach szczególnych.

Następny okres dotyczył zatrudnienia od 02.01.1979r. do 31.07.1979r. w Przedsiębiorstwie (...)w G., w którym wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy zajmował stanowisko maszynisty żurawi samojezdnych. Rodzaj zajmowanego stanowiska potwierdza świadectwo pracy, które znajduje się w aktach osobowych (teczka za lata 1975-1979), w którym umieszczono również informację, iż w trakcie zatrudnienia wnioskodawca uzyskał uprawnienia maszynisty żurawi samojezdnych kołowych.

Powyższy okres w całości uwzględniono do stażu pracy w warunkach szczególnych.

Od dnia 01.08.1979r. do dnia 14.07.1985r. odwołujący pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w S. z/s w O. jako operator dźwigu samojezdnego, zamontowanego na samochodzie ciężarowym S.. Z akt osobowych wynika, z na tym stanowisku pracował stale, bez przerwy w zatrudnieniu (akta osobowe koperta k. 46). Powyższe potwierdzili również świadkowie: T. K. (04:10-07:03), J. K. (07:13-09:35) i J. Z. (11:24-13:05).

Powyższy okres w całości uwzględniono do stażu pracy w warunkach szczególnych.

Ostatni okres rozważany pod kątem pracy w warunkach szczególnych dotyczył pracy zatrudnienia odwołującego w Przedsiębiorstwie (...) w E. od 15.07.1985r. do 28.02.1993r. Do tego przedsiębiorstwa odwołujący został przeniesiony na zasadzie porozumienia między zakładami i pracował jako maszynista sprzętu ciężkiego lub operator (akta osobowe koperta k. 46). Niezależnie od nazwy zajmowanych stawisk w rzeczywistości stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obsługiwał dźwig samojezdnego o udźwigu 6 lub 10 ton. Z akt osobowych wynika, iż nie był przenoszony na inne stanowiska, ani nie występowały u niego jakiekolwiek przerwy w zatrudnieniu. Świadek T. Ł. (09:48-11:10) potwierdził fakt zatrudnienia odwołującego jako operatora dźwigu samojezdnego.

Powyższy okres również uwzględniono w całości do stażu pracy w warunkach szczególnych.

Sąd zważył, co następuje:

Prawo do emerytury w obniżonym wieku zgodnie z treścią art. 184 ust.1 i 2
w zw. z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440) przysługuje ubezpieczonym urodzonym - tak jak wnioskodawca – po 31.12.1948r., jeżeli pracowali
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, posiadają staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat (w przypadku mężczyzn), ukończyli 60 rok życia, nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek
o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Ilość lat pracy warunkach szczególnych oraz wymaganych okresów składkowych i nieskładkowych jest badana na dzień wejścia w życie ustawy
o emeryturach i rentach z FUS, czyli 01.01.1999r.

Zgodnie z dyspozycją art. 32 ust.2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS
za pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych uważa się osoby, które były zatrudnione przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagającej wysokiej sprawności psychofizycznej, ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Przepis art. 32 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS odnośnie wieku, stażu pracy oraz charakteru wykonywanej pracy, uprawnionych do emerytury odsyła do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.). §3 i 4 rozporządzenia, prawo do emerytury uzależniają od spełniania łącznie następujących warunków: posiadanie 25-letniego okresu zatrudnienia, w tym 15 lat pracy w szczególnych warunkach
i ukończenie 60 roku życia. Zgodnie z §2 ust.1 rozporządzenia w sprawie wieku…, zaliczeniu do okresów pracy w warunkach szczególnych podlegają te, w których praca była świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Do stażu pracy w warunkach szczególnych odwołujący wskazał kilka okresów zatrudnienia, w różnych zakładach pracy. W toku postępowania ustalono, iż w uwzględnionych okresach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace operatora żurawia samojezdnego. Na tym stanowisku pracował stale od momentu uzyskania uprawnień, czyli od 08.09.1975r. Przechodząc do kolejnych zakładów był zatrudniany jako operator, maszynista sprzętu ciężkiego, jednak w rzeczywistości każdorazowo wiązało się to z pracą operatora żurawia. Potwierdza to dokumentacja pracownicza z tych okresów. Nie jest ona obszerna, co po części wynika z krótkich okresów zatrudnienia, jak miało to miejsce np. w przypadku pracy Przedsiębiorstwie (...)w G. od 02.01.1979r. do 31.07.1979r., zawiera jednak dokumenty potwierdzając okres zatrudnienia oraz rodzaj zajmowanego stanowiska. Ponadto Sąd nie miał wątpliwości co do autentyczności samych akt, czy tez rzetelności zawartych w nich dokumentów.

W aktach osobowych dot. zatrudnienia w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w E., czy (...) w G. wskazano wprost, iż odwołujący zajmował stanowisko „operatora żurawia samojezdnego”. Takie zapisy nie budziły wątpliwości interpretacyjnych. Natomiast w przypadku pozostałych zakładów pracy nomenklatura zajmowanych stanowisk była bardziej ogólna, gdyż wskazywano na maszynistę sprzętu ciężkiego lub operatora. Dlatego w celu uściślenia jakie w rzeczywistości prace były wykonywane na tych stanowiskach, Sąd posiłkował się zeznaniami świadków, byłych współpracowników odwołującego, którzy posiadali wiedzę w tym zakresie i potwierdzili, iż wnioskodawca stale wykonywał czynności operatora żurawia samojezdnego. Różnice w obsługiwanym sprzęcie dotyczyły jedynie udźwigu (6 lub 10 ton), czy też typu dźwigu. Nie zmieniało to jednak faktu, iż wnioskodawca przez wszystkie sporne okresy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał czynności operatora żurawia.

Do stażu pracy w warunkach szczególnych zaliczono okres od 08.09.1975r. do 28.02.1993r., który dotyczył zatrudnienia w kilku zakładach pracy jednak miał związek z wykonywaniem jednego rodzaju prac – operatora żurawia i zapisem w Wykazie A Dziale V poz. 3 (prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych).

Uwzględniony okres pracy w warunkach szczególnych wyniósł ponad wymagane 15 lat i uprawnia J. P. do uzyskania prawa do emerytury w obniżonym wieku.

W związku z powyższym, na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc orzeczono, jak
w sentencji.

mt