Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 45/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 maja 2022r.

Sąd Rejonowy w Giżycku IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Bożena Makowczenko

Protokolant p.o. sekr. sąd. Marta Sugier

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2022r. w Giżycku

na rozprawie

sprawy z powództwa M. M.

przeciwko 24 (...) Oddziałowi (...) w G.

o przywrócenie do pracy

1.  Powództwo oddala.

2.  Odstępuje od obciążania powódki kosztami zastępstwa procesowego.

Bożena Makowczenko

Sygn. akt IV P 45/21

UZASADNIENIE

Powódka M. M. pozwem z dnia 09 lutego 2021r. skierowanym przeciwko 24 (...) Oddziałowi (...) w G. wniosła o przywrócenie do pracy na dotychczas zajmowanym stanowisku z zachowaniem dotychczasowych warunków pracy i płacy w związku z nieuzasadnionym rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 07 stycznia 2021 r. Wniosła ponadto o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy, a nadto o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

Powódka w uzasadnieniu swego stanowiska wskazała, że była zatrudniona u pozwanego od 2011r. W styczniu 2021r. został do niej nadany list od pracodawcy, którego ze względu na trudną sytuację w jakiej się znalazła, nie była w stanie odebrać. Podała, że dowiedziała się, iż w przedmiotowym liście zostało wysłane rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, a jego przyczyną było prawdopodobnie ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych tj. przyznanie się do przyjęcia korzyści majątkowej od firmy realizującej dostawę produktów mięsnych w 2020r. do 24 (...) Oddziału (...), co wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w art. 288 kk, co z kolei spowodowało całkowitą utratę zaufania pracodawcy do pracownika. Powódka przedstawiła, że jako podstawę prawną pracodawca prawdopodobnie podał art. 52 § 1 pkt 1 i 2 kp. Wskazała, iż absolutnie nie przyznała się do popełnienia przestępstwa, a aktualnie toczy się postępowanie w tej sprawie przed Prokuraturą Okręgową w Gdańsku, jednak do Sądu nie wpłynął jeszcze akt oskarżenia i nie zapadł żaden prawomocny wyrok. M. M. przyznała się jedynie, że otrzymała prezent w postaci wędlin, jednak nie była to żadna korzyść majątkowa. Powódka podkreśliła, że nie jest osobą decyzyjną w zakresie zawierania umów, a jest zwykłym pracownikiem i nie ma żadnego wpływu na to czy dana umowa zostanie zawarta. Zdaniem powódki wszystko wskazuje na to, że prowadzone postępowanie karne zostanie umorzone. Podkreśliła, że składając wyjaśnienia wprost przyznała, że nie wie z jakiego powodu otrzymała wędliny i odebrała to jako zwyczajowy prezent, nie zaś jako podziękowanie za jakiekolwiek nielegalne działanie. Podała, iż kwestionuje zasadność rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z jej winy ze względu na brak przyczyny uzasadniającej zwolnienie dyscyplinarne określone w art. 52 § 1 pkt 1 i 2 kp, albowiem powódka nie dopuściła się naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, nie popełniła również przestępstwa. Przytaczając orzecznictwo Sądu Najwyższego podkreśliła, że w niniejszej sprawie nie można mówić o „oczywistości” popełnienia przestępstwa, a w dacie składania przez pozwanego oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia istniały poważne wątpliwości, czy rzeczywiście przestępstwo zostało popełnione i wątpliwości te istnieją do dziś. Wskazała, że rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w sytuacji, gdy wskazana przez pracodawcę przyczyna jest nieprawdziwa, stanowi poważne uchybienie przepisom o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia o najwyższym stopniu wadliwości. Powódka dodała również, że przebywa obecnie na zwolnieniu i nie może zapoznać się z dokumentacją znajdującą się u pracodawcy. Wskazała, że była u pozwanego zatrudniona na czas nieokreślony z miesięcznym wynagrodzeniem netto w wysokości 2.500 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany 24 (...) Oddział (...) w G. wniósł o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego, a także o zasądzenie od powódki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Wskazał, iż z powodu okoliczności rozwiązania umowy o pracę oraz faktu zatrudnienia na miejsce powódki innej osoby, pozwany nie widzi możliwości przywrócenia M. M. do pracy w pozwanym zakładzie pracy, a żądanie zasądzenia wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy pozostaje w sprzeczności z treścią art. 57 § 1 kp. Pozwany wskazał, iż podstawą podjęcia decyzji o rozwiązaniu z powódką umowy o pracę bez wypowiedzenia było przyznanie się pracownika do przyjęcia korzyści majątkowej od firmy realizującej dostawy produktów mięsnych w 2020r. do 24 (...) Oddziału (...) w G., które to działanie wypełnia znamiona przestępstwa określonego w art. 228 § 1 kk, jak również związana z tym faktem całkowita utrata zaufania pracodawcy do pracownika. Wskazano nadto, że zgodnie z powziętymi przez pracodawcę informacjami, w tym w szczególności zawartymi w treści postanowienia o zastosowaniu środka zapobiegawczego w postaci dozoru policji i poręczenia majątkowego Prokuratury Okręgowej w Gdańsku z dnia 17 grudnia 2020r., (sygn. akt POVIII 1 Ds.30.2020) powódka przyjęła korzyść majątkową w związku z pełnieniem funkcji publicznej od firmy realizującej dostawy produktów mięsnych w 2020r. do 24 (...) Oddziału (...) w G..

W ocenie pozwanego działanie powódki wyczerpało określone w przepisie art. 52 § 1 pkt 1 i 2 kp podstawy do rozwiązania z powódką umowy o pracę bez wypowiedzenia, to jest ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych poprzez popełnienie przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnienie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste. Przedstawiono ponadto, że zachowanie powódki spowodowało całkowitą utratę zaufania pracodawcy do powódki, co samo w sobie uniemożliwia jej dalsze zatrudnienie w pozwanym zakładzie pracy.

Pozwany pracodawca wskazał, że powódka była zatrudniona na stanowisku Kierownika Sekcji Żywnościowej w Grupie Zabezpieczenia B.. Przyznał, że powódka nie była osobą decyzyjną w zakresie zawierania umów i nie miała żadnego wpływu na to, czy dana umowa zostanie zawarta, jednak to od powódki zależało m.in. jak dana umowa na dostawę żywności zostanie wykonana– w szczególności w zakresie kontroli jakości i terminu przydatności do spożycia żywności dostarczanej na stan magazynów, a mówiąc wprost, czy dana żywność zostanie przyjęta na stan magazynowy i rozdysponowana do wykorzystania, czy nie.

Pracodawca podał, iż po powzięciu wiedzy o tym, że powódka przyjęła korzyść majątkową od przedstawiciela firmy realizującej dostawy produktów mięsnych do 24 (...) Oddziału (...) w G. w postaci wędlin o wartości 529,24 zł pozwany uznał takie działanie za niedopuszczalne, co było podstawą do natychmiastowego rozwiązania stosunku pracy. W ocenie pozwanego nieprzekonujące są twierdzenia powódki, że przyjęła kilkadziesiąt kilogramów wędlin jako zwyczajowy prezent, który o niczym nie świadczy. Takie zachowanie, jako rodzące podejrzenia korupcyjne, jest niedopuszczalne w sposób oczywisty w każdym zakładzie pracy, w tym również w pozwanym 24 (...) Oddziale (...) w G..

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka M. M. w dniu 05 listopada 2007r. została zatrudniona w Jednostce Wojskowej nr 1460 w O. na stanowisku starszego referenta. Początkowo była zatrudniona celem zastępstwa nieobecnego pracownika przebywającego na zwolnieniu lekarskim, jednak w dniu 12 marca 2008r. pracodawca ponownie zawarł z powódką umowę na czas określony, która następnie w dniu 19 grudnia 2008r. została na mocy porozumienia zmieniającego przekształcona w umowę na czas nieokreślony.

Z dniem 01 lipca 2011r. Jednostka Wojskowa nr 1460 w O. została częściowo przejęta przez 24 (...) Oddział (...) w G., który to w konsekwencji stał się pracodawcą M. M.. Powódka pracowała m.in. jako Magazynier–Kierownik Magazynu, Referent, Starszy Referent. W dniu 24 lipca 2018 r. powódka zawarła z pozwanym pracodawcą porozumienie, na mocy którego powódka została przyjęta na stanowisko Kierownika Sekcji Żywnościowej w Grupie Zabezpieczenia B.. Pracę na tym stanowisku rozpoczęła od 01 sierpnia 2018r. Bezpośrednim przełożonym powódki był kierownik grupy – A. S.. M. M. podlegała również w G. pod szefa służby żywnościowej – A. W.. Powódka zajmowała się m.in. kontrolą nad realizacją dostaw produktów żywieniowych do 24 (...) w G., sprawdzała terminy przydatności do spożycia produktów. Nie miała wpływu na wybór dostawcy produktów mięsnych do 24 (...) w G.. Praca powódki była oceniona pozytywnie, często zostawała po godzinach. W 2020r. dostawcą produktów mięsnych do 24 (...) w G. była firma (...).

(d: akta osobowe M. M.; wyjaśnienia powódki k. 79v., 80; zeznania świadka A. S. k. 79, 79v.; zeznania świadka K. W. k. 78v.)

W sierpniu 2020r. znajomy powódki z pracy – K. J. (1) - otrzymał od firmy (...) wędliny. Firma ta wówczas była dostawcą produktów mięsnych do 24 (...) w G.. Ze względu na to, iż oryginalne opakowania wędlin uległy rozerwaniu, K. J. (1) przepakował je w worki foliowe, w których również zostały umieszczone etykiety z nazwą firmy (...). Zadzwonił do powódki by oznajmić jej, że ma dla niej wędliny do odebrania. M. M. po rozmowie telefonicznej z kolegą postanowiła osobiście je odebrać. Tak tez się stało bowiem powódka przyjechała do G. i odebrała od K. J. wędliny. Ich wartość wynosiła kwotę 529,24 zł.

W dniu 16 grudnia 2020r. w godzinach 16:00–18:00 w domu powódki pojawiła się Żandarmeria Wojskowa i dokonała przeszukania nieruchomości. Wówczas zostały znalezione pozostałości owej wędliny z etykietami firmy (...).

(d: wyjaśnienia powódki k. 79v.; wyjaśnienia K. J. (1) k. 98v.)

Prokuratura Okręgowa w Gdańsku wszczęła postępowanie wobec M. M., w którym to stanęła ona pod zarzutem popełnienia występku polegającego na tym, że w bliżej nieokreślonym miejscu w sierpniu 2020r. w związku z pełnieniem funkcji publicznej kierownika sekcji żywnościowej Grupy Zabezpieczenia w B., w 24 (...) w G., za pośrednictwem st. chor. sztab. K. J. (1) przyjęła korzyść majątkową od przedstawiciela firmy realizującej dostawy produktów mięsnych w 2020r. do wskazanego oddziału gospodarczego w postaci wędlin o wartości 529,24 zł tj. przestępstwa z art. 228 § 1 kk.

M. M. w dniu 17 grudnia 2020r. została przesłuchana w charakterze podejrzanej i przyznała się do przedstawionego jej zarzutu.

Następnie, postanowieniem z dnia 17 grudnia 2020r. Prokuratura Okręgowa w Gdańsku zastosowała wobec M. M. środek zapobiegawczy w postaci dozoru policji, a także poręczenie majątkowe w kwocie 3.000 zł oraz zawieszenie w wykonywaniu czynności służbowych na zajmowanym stanowisku kierownika sekcji żywnościowej w 24 (...) w G..

(d: kserokopia postanowienia k. 19; protokół przesłuchania k. 32)

Pozwany pracodawca, w oparciu o to postanowienie zawiesił M. M. w czynnościach służbowych z dniem 17 grudnia 2020r. Pismem zaś z dnia 07 stycznia 2021r. rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia. Jako przyczyny podano ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych. Wskazano, że powódka przyznała się do przyjęcia korzyści majątkowej od firmy realizującej dostawy produktów mięsnych w 2020r. do 24 (...) w G., co wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w art. 228 kk, co spowodowało całkowitą utratę zaufania pracodawcy do pracownika. Jako podstawę rozwiązania umowy o pracę wskazano art. 52 § 1 pkt 1 i 2 kp.

(d: akta osobowe M. M.)

Powódka została ponownie przesłuchana w dniu 25 marca 2021r. i wówczas podała, że nie przyznaje się do zarzucanego jej czynu.

(d: protokół przesłuchania k.60)

Sąd zważył, co następuje:

W przekonaniu Sądu powództwo złożone przez powódkę M. M. należało uznać za pozbawione podstaw. Taka ocena oparta została o analizę zgromadzonych w sprawie dowodów – przesłuchanych świadków i samej powódki. Analiza ta musiała mieć uwadze, rzecz jasna, stawiane powódce w oświadczeniu o rozwiązaniu z nią umowy o pracę zarzuty i ich odniesienie do brzmienia art. 52 §1 i 2 kp.

Wypada w tym miejscu odnieść się do podanych przez pozwanego przyczyn rozwiązania umowy o pracę. Otóż, jak się wydaje, powódce stawiany jest w nich zarzut przyjęcia korzyści majątkowej, do którego to powódka się przyznała a który to wypełnia, zdaniem pracodawcy, przesłankę zarówno ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych wskazanej w art. 52§1 kp, ale też przesłankę popełnienia przestępstwa o jakiej mowa w art.52§2 kp.

Oczywistym w sprawie pozostawało, że wobec powódki do chwili wydania wyroku w sprawie nie zapadł wyrok skazujący za popełnienie występku z art. 228 kk. P. przygotowawcze prowadzone przez Prokuraturę Okręgową w Gdańsku jest nadal w toku a powódka ma w nim status osoby podejrzanej o popełnienie występku z art. 228 kk.

Dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, mianowicie kopie protokołów przesłuchań powódki w tym postepowaniu pokazują, że w trakcie pierwszego przesłuchania powódka przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. W trakcie natomiast drugiego przesłuchania zmieniła swoje wyjaśnienia i wskazała, że do winy nie przyznaje się.

Także i w niniejszym procesie powódka konsekwentnie utrzymywała, że do winy nie przyznaje się a w tym, że przyjęła od kolegi z pracy przedmiotowe wędliny nie ma niczego złego.

Zdaniem Sądu, nie można było w takiej sytuacji uznać w toku postępowania, że po stronie powódki doszło do popełnienia zarzucanego jej występku. P. przygotowawcze trwa i nie zapadł wobec powódki wyrok skazujący. Tym samym nie może być mowy o zaistnieniu przyczyny podanej przez pozwanego, mianowicie o popełnieniu przez powódkę przestępstwa o czym mówi art. 52§2kp.

Sąd jednak doszedł do przekonania, że zachowanie powódki M. M. z sierpnia 2020r. polegające na przyjęciu za pośrednictwem kolegi z pracy – K. J. (1) - wędlin od firmy (...), będącej w tym czasie dostawcą produktów mięsnych do (...) w G., stanowiło ciężkie naruszenie przez nią podstawowych obowiązków pracowniczych, a tym samym dało podstawy do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 kp.

W tym miejscu należy także podkreślić, że aby zachowanie pracownika można było zakwalifikować jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych muszą zostać spełnione łącznie trzy elementy tj. musi zaistnieć bezprawność zachowania (naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego), naruszenie lub zagrożenie interesów pracodawcy, a także zawinienie pracownika obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo. Dopiero spełnienie wszystkich trzech przesłanek na gruncie konkretnej sprawy daje podstawy do możliwości rozwiązania z pracownikiem stosunku pracy w trybie dyscyplinarnym.

Zdaniem Sądu powódka naruszyła obowiązek wymieniony w art. 100§2pkt 4 kp, mianowicie obowiązek dbania o dobro zakładu pracy i jego mienie.

Powódka z niewiadomych Sądowi powodów przyjęła od znajomego z pracy, o którym twierdził, że znają się prywatnie, wędliny pochodzące od firmy będącej wówczas dostawca tych produktów dla powoda. Podawała, że nigdy wcześniej nie dostała od niego żadnego prezentu i to był pierwszy raz. Nie potrafiła jednocześnie wyjaśnić z jakich to powodów dostała te wędliny. Miały być na spróbowanie. Wartość tych wędlin przekraczała kwotę 500,00 zł więc była to niemała ilość jak na spróbowanie.

Wyjaśnienia powódki co do okoliczności w jakich doszło do przyjęcia przez nią tych wędlin Sąd uznał za niewiarygodne. Trudno bowiem przyjąć za przekonujące twierdzenie, iż powódka otrzymując od kolegi wędliny o wartości ponad 500 zł uznała ten gest jako prezent zwłaszcza, że nigdy wcześniej nic od tego kolegi nie dostała. Po ten prezent sama udała się specjalnie do G..

Okoliczności tych nie wyjaśniają też zeznania świadka K. J.. Świadek przyznał, iż w istocie przyjął tu korzyść majątkową od firmy która wygrała przetarg i toczy się przeciwko niemu odpowiednie postępowanie. Odmiennie niż powódka tłumaczył, że już wcześniej wręczał po zarzuty powódce swoje wędliny, które sam robił. Powódka twierdziła coś wręcz odwrotnego – nic od świadka wcześniej nie otrzymała. Skoro tak to tym bardziej dziwić musi fakt, iż nie zapytała skąd wędliny te pochodzą.

Nieprzekonującym jest tym samym teza jakoby przekazanie produktów mięsnych tak znacznej ilości, jedynie w celu ich spróbowania. W ocenie Sądu powódka posiadała wiedzę, od jakiej firmy pochodzą przekazane jej wędliny, zwłaszcza, iż K. J. (1) przekazał je powódce w foliowych workach, w których znajdowały się etykiety z nazwą firmy (...). Powódka z pewnością posiadała również wiedzę, iż firma ta w ówczesnym czasie była dostawcą produktów mięsnych do (...) w G., albowiem wykonując swoje obowiązki zawodowe powódka czuwała nad realizacją dostaw produktów mięsnych od firmy (...) i kontrolowała daty przydatności do spożycia tych produktów.

Taka ocena działań i motywów powódki wynika tez, zdaniem Sądu, z treści złożonych przez nią w toku postepowania przygotowawczego wyjaśnień. Powódka bowiem podczas pierwszego przesłuchania przez Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Gdańsku w dniu 17 grudnia 2020r. przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Oczywiście zrozumiałym jest, że była to dla powódki bardzo trudna sytuacja i mogła ona z całą pewnością być wówczas zdenerwowana i w stresie. Niemniej jednak, zdaniem Sądu, pokazuje to, że powódka w istocie miała wiedzę o pochodzeniu wręczonych jej wędlin.

Z tych to powodów Sąd przyjął za pozwanym, że powódka swoim zachowaniem w sposób ciężki naruszała podstawowe obowiązki pracownicze. Nie ulega również wątpliwości, iż pracodawca z tych powodów mógł utracić wówczas wobec M. M. zaufanie. Mimo, że powódka pracując u pozwanego pracodawcy nie była osobą decyzyjną w zakresie wyboru dostawcy produktów mięsnych do 24 (...) w G., sprawowała ona kontrolę nad terminowością przyjmowanych towarów od firmy (...), a także kontrolowała datę przydatności do spożycia dostarczonych przez tą firmę produktów. Przyjęcie przez powódkę wędlin od firmy (...) realizującej wówczas dostawy produktów mięsnych do (...) w G. mogło zatem mieć istotny wpływ na jej ocenę w zakresie terminowości dostaw i przydatności produktów do spożycia, co w sposób oczywisty zagrażało interesom pracodawcy.

W ocenie Sądu pracodawca miał zatem prawo do tego by podjąć decyzję o rozwiązaniu z powódką stosunku pracy na podstawie art.52 §1pkt 1 kp, wobec czego Sąd oddalił wywiedzione przez M. M. powództwo.

Sąd ponadto mając na uwadze charakter niniejszej sprawy odstąpił od obciążania powódki kosztami zastępstwa procesowego na podstawie art. 102 kpc.

Sędzia Bożena Makowczenko