Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 2 grudnia 2021 roku skierowanym przeciwko P. G., A. G. wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego ustalonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 19 maja 2016 roku w sprawie o sygn. akt III RC 480/21. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że pozwana w roku szkolnym 2020/2021 była nieklasyfikowana, a ponadto podjęła pracę.

Na rozprawie w dniu 12 stycznia 2022 roku pozwana wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 19 maja 2016 roku w sprawie o sygn. akt XVII RC 991/15 Sąd Okręgowy w Katowicach zasądził od A. G. na rzecz P. G. alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie.

Powód A. G., lat 46. Jest zatrudniony w Profili - (...) Sp. J. J., L.. Zarabia średnio 2.738,28 zł netto miesięcznie. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z konkubiną, która obecnie jest w ciąży z powodem i nie pracuje. Powód poza pozwaną ma jeszcze trzynastoletnią córkę S. G., na której rzecz płaci alimenty w kwocie po 300 zł miesięcznie. Powód za najem mieszkania płaci 1.000 zł miesięcznie, za prąd 200 zł miesięcznie, za wywóz śmieci 60 zł miesięcznie. Ponosi również koszty zakupu węgla. Na paliwo wydaje 200 zł miesięcznie. Powód choruje na wrzodziejące zapalenie jelita. Leczy się u gastrologa, na leki wydaje 300 zł miesięcznie.

Pozwana P. G. ma 19 lat. Pozwana uczęszczała do szkoły zawodowej, gdzie uczyła się na kierunku fryzjer. Naukę przerwała w drugiej klasie i zrezygnowała ze szkoły. Od września 2021 roku podjęła naukę w Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych ATUT w C.. Nauka trwa cztery lata, odbywa się w trybie zaocznym, co drugi weekend, jest bezpłatna. Pozwana pracuje na podstawie umowy zlecenia jako obsługa infolinii w T. Futuro. Z tego tytułu uzyskuje dochody w wysokości 1.740 zł netto miesięcznie. Obecnie przebywa na zwolnieniu lekarskim z powodu złamania nogi. Z tego powodu uzyskuje niższe dochody w wysokości 900 zł miesięcznie. Pozwana zamieszkuje z matką i siostrą. Matce nie przekazuje żadnych pieniędzy na utrzymanie. Jest skonfliktowana z rodzicami. Deklaruje, że chciałaby wynająć mieszkanie dla siebie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: dokumentację dołączoną do akt, przesłuchanie stron – k.8-9.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 133 krio oboje rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Zgodnie z art. 135 § 1 krio zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać może polegać także w całości lub części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.

Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej. Zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego (uchwała Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1987 r., CZP 91/86).

Obowiązek alimentacyjny względem pełnoletniego dziecka istnieje wówczas, gdy dziecko nie jest w stanie utrzymać się jeszcze samodzielnie. Samodzielne utrzymanie oznacza zapewnienie minimum socjalnego, zapewniającego zaspokajanie przez dziecko podstawowych potrzeb życiowych (koszty związane z mieszkaniem, wyżywienie, ubranie, koszty nauki, dojazdu do szkoły itp.). Zwrot „jeszcze" nie jest w stanie utrzymać się – wskazuje, że dziecko powinno podejmować próby usamodzielnienia się, jeżeli jest to możliwe i uzasadnione.

Z poczynionych ustaleń wynika, że pozwana P. G. obecnie pracuje, uczy się w trybie zaocznym, w weekendy. Nauka jest bezpłatna. Pozwana zamieszkuje z matką. Nie dokłada się do żadnych opłat. W ocenie Sądu brak jest zatem podstaw do utrzymywania obowiązku alimentacyjnego powoda wobec pozwanej. Pozwana jest samodzielną osobą. Sama zdecydowała o przerwaniu nauki w szkole zawodowej, podjęła zatrudnienie. Pozwana co prawda obecnie uczęszcza do liceum dla dorosłych, jednak nauka odbywa się w weekendy, jest bezpłatna i nie koliduje z pracą pozwanej. Kontynuacja nauki przez pozwaną nie jest zatem argumentem, aby utrzymać obowiązek alimentacyjny powoda wobec niej. Sąd ma świadomość, że zarobki pozwanej nie są wysokie, jednak pozwana zamieszkuje z matką i nie dokłada się do opłat, a wszystkie uzyskiwane dochody przeznacza wyłącznie na swoje potrzeby. Dochody w wysokości 1.740 zł miesięcznie, które uzyskuje pozwana powinny więc wystarczyć jej na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Jednocześnie dalsze utrzymanie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej spowodowałyby dla powoda nadmierny uszczerbek dla jego utrzymania. Powód osiąga dochody w wysokości 2.738,28 zł netto miesięcznie. Na opłaty mieszkaniowe przeznacza około 1.300 zł miesięcznie, na leki dla siebie 300 zł miesięcznie. Płaci alimenty na młodszą córkę w wysokości 300 zł miesięcznie. Ponadto w niedługim okresie ponownie zostanie ojcem, co będzie się wiązało z koniecznością ponoszenia przez niego kolejnych wydatków na utrzymanie małoletniego dziecka. W ocenie Sądu brak jest zatem podstaw, aby powód w dalszym ciągu łożył na utrzymanie pełnoletniej córki, które osiąga dochody pozwalające na zaspokojenie jej podstawowych potrzeb. Sąd mając na względzie, że obecnie powódka przebywa na zwolnieniu lekarskim z powodu złamanej nogi i osiąga niższe dochody, uchylił obowiązek alimentacyjny A. G. wobec córki od dnia 1 lipca 2022 roku. Pozwana do tego czasu powinna wrócić do pełnej sprawności, osiągać wyższe dochody i ustabilizować swoje życie osobiste.

Sąd odstąpił od obciążania pozwanej kosztami postępowania na podstawie art. 102 k.p.c.