Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2012 r.

Sąd Rejonowy w Prudniku II Wydział Karny w składzie:

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2012 r.

sprawy

1. Ł. W. (1)

s. W. i L. z domu N.

ur. (...) w G.

2. K. S. (1)

s. S. i A. z domu J.

ur. (...) w G.

oskarżonych o to, że:

w dniu 10 czerwca 2012 roku w B. gm. G., działając wspólnie i w porozumieniu, poprzez uderzanie rękami i kopanie nogami, brał udział w pobiciu S. F. (1), w wyniku czego spowodował u niego obrażenia ciała w postaci stłuczenia klatki piersiowej po stronie prawej, stłuczenia okolicy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, stłuczenia powłok brzucha po stronie prawej i stłuczenia podudzia prawego, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała na okres powyżej dni siedmiu, a ponadto naraził go na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,

tj. przestępstwa z art. 158 § 1 kk i art. 157 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk

I.  uznaje oskarżonych Ł. W. (1) oraz K. S. (1) za winnych tego, że 10 czerwca 2012 roku w B. uderzając pięściami i kopiąc, wzięli udział w pobiciu S. F. (1), w którym narazili go na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub art. 157 § 1 kk, tj. przestępstwa z art. 158 § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu przy zast. art. 58 § 3 kk wymierza im kary po 6 (sześć) miesięcy ograniczenia wolności;

II.  na podstawie art. 35 § 1 kk nakłada na oskarżonych Ł. W. (1) oraz K. S. (1) obowiązek wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie;

III.  na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka wobec oskarżonych Ł. W. (1) oraz K. S. (1) nawiązkę w wysokości 1.000 (jednego tysiąca) złotych od każdego z nich na rzecz pokrzywdzonego S. F. (1);

IV.  na podstawie art. 627 kpk, art. 633 kpk i art. 2 ust. 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od każdego z oskarżonych Ł. W. (1) oraz K. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę po 237,83 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w tym po 120 zł tytułem opłaty.

Sygnatura akt: II K 773/12

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

10 czerwca 2012 r. S. F. (1) udał się do sklepu (...) w B.. Pod sklepem tym przebywali między innymi oskarżeni Ł. W. (1) oraz K. S. (1), którzy tam pili piwo. Oskarżeni nie podali S. F. (1) ręki na przywitanie twierdząc, że jest „ormowcem”. Po zrobieniu zakupów, kiedy S. F. (1) odchodził ze sklepu został złapany z tyłu za szyję przez oskarżonego K. S. (1), a następnie został przewrócony. Wtedy doszedł do nich drugi oskarżony Ł. W. (1) i razem z K. S. (2) zaczęli uderzać pokrzywdzonego pięściami oraz kopać. W pewnym momencie S. F. (1) zaczął uciekać w kierunku szosy, ale został przez oskarżonych dogoniony i ponownie był przez nich uderzany. W końcu S. F. (1) uciekł na obce podwórko, skąd zadzwonił po policję, zgłaszając pobicie. Ze względu na stan zdrowia po pobiciu pokrzywdzony został odwieziony przez patrol policji na oddział chirurgiczny szpitala w G., skąd po 3 dniach został wypisany.

W wyniku pobicia oskarżony doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia klatki piersiowej, stłuczenia okolicy kręgosłupa lędźwiowo – krzyżowego, stłuczenia powłok brzucha po stronie prawej oraz stłuczenia podudzia prawego. Obrażenia te naruszyły czynności klatki piersiowej, kręgosłupa oraz kończyny dolnej prawej na okres powyżej 7 dni. Będąc bitym S. F. (1) zasłaniał głowę przed kolejnymi uderzeniami i nie potrafił określić, który z oskarżonych spowodował u niego konkretne obrażenia ciała.

(dowód: zeznania świadka S. F. – k.84;

zeznania świadka G. K. - k.37-38;

zeznania świadka B. B. – k.39-40;

zeznania świadka J. G. – k.41;

dokumentacja medyczna – k.28-36;

notatki urzędowe – k.1,3,10;

częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. S. k.23-24;

częściowo wyjaśnienia oskarżonego Ł. W. k.15-16;

opinia biegłego – k.44-45).

Oskarżeni Ł. W. (1) i K. S. (1) przyznali się w całości do popełnienia zarzucanego im czynu. Wobec ich postawy Prokuratura Rejonowa w Prudniku zawarła z nimi porozumienie, co do wydania wyroku skazującego przeprowadzania rozprawy i wniosła o wymierzenie im kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3 oraz o zobowiązanie oskarżonych do przeproszenia pokrzywdzonego. Na posiedzeniu S. F. (1) przystąpił do postępowania w charakterze oskarżyciela posiłkowego oraz wniósł o zasądzenie od oskarżonych na jego rzecz 10.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Wobec braku ustaleń z oskarżonymi w tym zakresie Sąd skierował sprawę do rozpoznania na zasadach ogólnych.

Ł. W. (1) jest kawalerem, ojcem dwutygodniowego dziecka, nie ma zawodu, ma wykształcenie gimnazjalne, utrzymuje się z prac dorywczych, z których osiąga dochód w wysokości 500 zł miesięcznie, nie posiada majątku większej wartości. Nie był sądownie karany.

K. S. (1) jest kawalerem, nie ma dzieci, z zawodu jest piekarzem, ma wykształcenie zawodowe, utrzymuje się z pracy jako brukarz, z której osiąga dochód w wysokości 1200-1300 zł miesięcznie, nie posiada majątku większej wartości. Był sądownie karany.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego K. S. - k.23-24,54-55,83;

wyjaśnienia oskarżonego Ł. W. - k.15-16,51-52,83;

dane osobo – poznawcze – k.12,20;

karty karne – k.11,19)

Sąd zważył, co następuje:

Wina i sprawstwo oskarżonych nie budzą wątpliwości w zakresie stawianego im zarzutu, z uwzględnieniem zmian poczynionych przez Sąd w opisie czynu i wynikłej stąd konieczności zmiany kwalifikacji prawnej.

Dokonując ustaleń faktycznych, Sąd oparł się na zeznaniach pokrzywdzonego oraz zbieżnych z nimi co do zasady wyjaśnieniach oskarżonych, w których przyznali się do winy i opisali przebieg zdarzenia. W zakresie ustalenia charakteru obrażeń u pokrzywdzonego Sąd oparł się na dokumentacji medycznej oraz opinii biegłego z zakresu medycyny.

Bezspornym jest, że S. F. (1) po wyjściu ze sklepu został zaatakowany przez oskarżonych, którzy razem zadawali mu ciosy pięściami oraz go kopali. Sąd nie ustalił przy tym, w wyniku ciosów którego z oskarżonych pokrzywdzony doznał obrażeń ciała powodujących u niego naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni w rozumieniu art.157 §1 kk.

W obliczu tak ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości, że oskarżeni zachowaniem swym wypełnili ustawowe znamiona czynu z art.158 § 1kk, stanowiącego, że kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Z kolei art.157 §1 kk stanowi, że kto powoduje naruszenie czynności narządów ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art.156 §1 kk, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. W związku z tym, że materiał dowodowy nie pozwolił na ustalenie w wyniku czyjego działania powstały konkretne obrażenia u pokrzywdzonego Sąd wyeliminował z opisu i kwalifikacji prawnej czynu art.157 §1 kk.

Zgodnie z treścią art.53 §1 kk sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. §2 stanowi zaś, iż wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Uwzględniając powyższe dyrektywy oraz treść art.58 §3 kk Sąd uznał, że kary po 6 miesięcy ograniczenia wolności, polegające na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, jako realna dolegliwość wdrożą oskarżonych do przestrzegania w przyszłości porządku prawnego, przede wszystkim zaś w zakresie poszanowania dóbr osobistych innych osób. Przy wymiarze oskarżonym kar, Sąd miał na uwadze znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oraz wysoki stopień zawinienia sprawców. Oceniając stopień społecznej szkodliwości Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra (ludzkie zdrowie), rozmiar wyrządzonej szkody (charakter odniesionych przez pokrzywdzonego obrażeń), sposób i okoliczności popełnienia czynu (pora dzienna, miejsce publiczne) jak również postać zamiaru i motywację oskarżonych (zaatakowanie pokrzywdzonego bez specjalnego powodu).

Jako okoliczność łagodzącą, Sąd wziął pod uwagę postawę oskarżonych – przyznanie się do winy i wykazanie skruchy w postępowaniu przygotowawczym. W ocenie Sądu wymierzona kara 6 miesięcy ograniczenia wolności jest adekwatna również i do właściwości i warunków osobistych oskarżonych (młodego wieku), którzy sami wnioskowali o taki jej rodzaj.

Na podstawie art.46 §2 kk Sąd orzekł od każdego z oskarżonych na rzecz pokrzywdzonego S. F. (1) nawiązkę w kwocie 1000 zł jako zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. W ocenie Sądu wysokość nawiązki jest współmierna do rodzaju wyrządzonej pokrzywdzonemu krzywdy z jednej strony, z drugiej jest obok kary głównej dodatkową, realną wymierzoną oskarżonym dolegliwością.

Reasumując, wymierzona oskarżonym kara i środek karny będą współmierną odpłatą za jego popełnienie, spełnią cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie mają osiągnąć wobec oskarżonych oraz w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Orzeczenie o kosztach postępowania uzasadnia treść przepisów prawa cytowanych w pkt. IV wyroku.

Zarządzenie:

1.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć osk. posiłkowemu z pouczeniem o apelacji

2.  kal. 14 dni;

P., 26 listopada 2012 r.