Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2022 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2022 r. w Słupsku, po zamknięciu rozprawy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. W.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S.

o ochronę dóbr osobistych - nakazanie

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powódki J. W. na rzecz pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S. 500 zł (pięćset złotych) tytułem częściowego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 1117/19

UZASADNIENIE

J. W. wniosła przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S. pozew o ochronę dóbr osobistych domagając się zobowiązania pozwanej do zaniechania naruszeń prawa w sprawach z udziałem powódki, o przestrzeganie Konstytucji RP oraz ustaw o spółdzielniach mieszkaniowych, orzeczeń Sądu Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego, o własności lokali. Podała, że uzasadnieniem pozwu jest zakres naruszenia prawa przez pozwanych wynikający z akt sprawy Sądu Okręgowego w E., sygn. (...) oraz Sądu Apelacyjnego w G., sygn. akt (...). Przytoczyła szereg przepisów, których naruszenie przez pozwanych wynika z wyżej wskazanych akt sądowych.

Pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości jako oczywiście bezzasadnego oraz o zasądzenie od powódki kosztów procesów, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu stanowiska pozwana podniosła, że powódka wywodzi swoje roszczenie z przepisów o ochronie dóbr osobistych jednakże nie wskazała w pozwie jakie dobra osobiste zostały przez pozwaną naruszone i w jaki sposób. Wskazywała, że domaganie się przez powódkę zobowiązania pozwanej do zaniechania naruszenia prawa w sprawach z udziałem powódki, o przestrzeganie Konstytucji RP oraz ustaw o spółdzielni mieszkaniowych jest pozbawione jakichkolwiek podstaw prawnych.

Sąd ustalił, co następuje:

Przed Sądem Okręgowym w E. toczyła się pod sygn. akt (...) sprawa z powództwa J. W. przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) o uchylenie szeregu uchwał Zebrania Części Walnego Zgromadzenia Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w S.. Wyrokiem z dnia 7 października 2014 r. powództwo zostało oddalone. Postępowanie Apelacyjne w tej sprawie zarejestrowane zostało pod sygn. akt (...) Sądu Apelacyjnego w G..

bezsporne

Sąd zważył:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Żądanie powódki oparte zostało na przepisach art. 23 k.c. i 24 k.c. jednak powódka nie wykazała, by strona pozwana naruszyła jakiekolwiek jej dobro osobiste. Nie ma też podstaw do uznania, że postępowanie strony pozwanej nosiło cechy bezprawności. Powódka ani w pozwie, ani w toku postępowania nie przedstawiła w zasadzie żadnych faktów mających uzasadniać żądanie ochrony dóbr osobistych. W uzasadnieniu pozwu ograniczyła się jedynie do twierdzenia, że uzasadnieniem pozwu jest „zakres naruszenia prawa przez pozwanych wynikający z akt Sądu Okręgowego w E. i Sądu Apelacyjnego w G. (…)”, o sygn. (...) i (...). Zobowiązana do wskazania jakie konkretnie dobra osobiste powódki zostały przez pozwaną naruszone i z jakimi konkretnie działaniami się to wiązało, powódka w piśmie procesowym z dnia 29 grudnia 2020 r. (k. 185 i nast.) a także w toku dalszego postępowania wskazywała na szereg okoliczności nieistotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, jako dotyczących postępowań toczących się między stronami przed innymi sądami, czy stosunków wynikających z członkostwa powódki w pozwanej Spółdzielni. Wyjaśnić w tym miejscu należy, że sąd ma obowiązek rozpoznania sprawy w granicach wynikających wyłącznie ze zgłoszonego w pozwie żądania i uzasadniających je okoliczności faktycznych. Przedmiotem zaś niniejszego postępowania było roszczenie o ochronę dóbr osobistych naruszonych przez pozwaną w sposób wynikający z akt Sądu Okręgowego w E., sygn. (...) i Sądu Apelacyjnego w G., sygn. akt (...). Nie jest też rzeczą sądu samodzielne poszukiwanie faktów, które uzasadniałyby twierdzenia powódki, że pozwana naruszyła jej dobra osobiste.

Mając zatem na względzie, że powódka nie tylko nie podała jakie jej dobra osobiste zostały naruszone przez pozwaną, ale i w żaden sposób nie sprecyzowała w jakich konkretnie działaniach strony pozwanej udokumentowanych w wyżej wskazanych aktach upatruje naruszenia jej dóbr osobistych w sposób wynikający z akta spraw Sądu Okręgowego w E., sygn. (...) i Sądu Apelacyjnego w G., sygn. akt (...), a nadto oświadczenie powódki zawarte w piśmie z 29 grudnia 2020 r., że żąda oddalenia powództwa (wskazując na jego braki wskazane przez pozwaną), podtrzymane na rozprawie 6 marca 2021 r. (k. 236) i w toku dalszego postępowania, powództwo powódki nie mogło zostać uwzględnione.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że sąd nie mógłby wydać przeciwko stronie pozwanej wyroku o treści objętej żądaniem pozwu tj. zobowiązać pozwaną do zaniechania naruszeń prawa w sprawach z udziałem powódki, o przestrzegania Konstytucji RP oraz ustaw o spółdzielniach mieszkaniowych, orzeczeń Sądu Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego, o własności lokali. Przestrzeganie przepisów prawa wynika z faktu ich obowiązywania.

Dla porządku wyjaśnić jeszcze należy, że wobec kategorycznego stanowiska powódki, że żąda oddalenia powództwa, czyli wydania przez sąd wyroku, w którym jej powództwo przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) zostanie oddalone, sąd nie mógł potraktować przedmiotowego oświadczenia jako cofnięcia pozwu.

W tym stanie rzeczy, sąd na podstawie art. 24 k.c. stosowanego a contrario w zw. z art. 6 k.c. orzekł jak w pkt. 1 wyroku.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 k.p.c., strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Wytaczając powództwo strona musi liczyć się z koniecznością poniesienia kosztów postępowania, w szczególności w przypadku negatywnego rozstrzygnięcia. Okoliczność, że powódka została w niniejszej sprawie zwolniona od kosztów sądowych nie zwalnia jej od zwrotu kosztów poniesionych przez pozwaną, na które składają się koszty zastępstwa procesowego. Wynika to expressis verbis z art. 108 ustawy z dnia 28.07.2005 r. ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Koszty te wynosiły 720 zł (§ 8 ust. 1 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych). Sąd jednak mając na względzie trudną sytuację finansową powódki i przede wszystkim postawę powódki, która nie utrudniała postępowania i wniosła o oddalenie wywiedzionego przez nią powództwa, powołując się na argumentację przedstawioną przez pozwaną w odpowiedzi na pozew, uznał, że w niniejszej sprawie zachodziły po stronie powódki przesłanki do zastosowania art. 102 k.p.c. i zasądził od powódki na rzecz pozwanej jedynie część kosztów procesu w wysokości 500 zł.