Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 254 / 22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 1 czerwca 2020 r. w sprawie II K 1456 / 18

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

zarzut obrazy przepisów prawa materialnego, tj. art. 193 kk;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie podnieść należy, iż stosownie do treści art. 433 § 1 kpk sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę w granicach zaskarżenia, a jeżeli w środku odwoławczym zostały wskazane zarzuty stawiane rozstrzygnięciu - również w granicach podniesionych zarzutów, uwzględniając treść art. 447 § 1 – 3 kpk, a w zakresie szerszym w wypadkach wskazanych wart. 435 kpk, 439 § 1 kpk, art. 440 kpk i 455 kpk. Jednocześnie w świetle treści art. 434 § 1 kpk sąd odwoławczy może orzec na niekorzyść oskarżonego jedynie: 1) wtedy, gdy wniesiono na jego niekorzyść środek odwoławczy, oraz 2) w granicach zaskarżenia, chyba że ustawa nakazuje wydanie orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia, oraz 3) w razie stwierdzenia uchybień podniesionych w środku odwoławczym, chyba że środek odwoławczy nie pochodzi od oskarżyciela publicznego lub pełnomocnika i nie podniesiono w nim zarzutów albo ustawa nakazuje wydanie orzeczenia niezależnie od podniesionych zarzutów. Z powyższego wynika, że w przypadku apelacji wniesionej przez prokuratora na niekorzyść oskarżonego, nie dostrzegając powodów do wyjścia poza granice zaskarżenia ( zważywszy na realia niniejszej sprawy, w grę mogło wchodzić jedynie rozważenie przypadków wymienionych w przepisach art. 440 kpk oraz art. 439 § 1 kpk ), orzekanie na niekorzyść oskarżonego mogło się odbywać jedynie przy potwierdzeniu zasadności jedynego ujętego w apelacji zarzutu i podniesionego w jego ramach uchybienia. Innymi słowy i na użytek niniejszej sprawy – jeśli prokurator nie podnosił zarzutu błędnych ustaleń faktycznych, to rozpoznanie jego środka odwoławczego odbywać się mogło jedynie na gruncie ustaleń poczynionych przez sąd I instancji ( nie zostały one zakwestionowane ). Skarżący zdaje się więc stać na stanowisku, iż nawet przy poczynionych przez sąd I instancji ustaleniach, opartych o wyjaśnienia oskarżonego ( prokurator ich wiarygodności nie kwestionował ), to i tak jego zachowanie winno zostać uznane za wyczerpujące dyspozycję art. 193 kpk. Sąd odwoławczy tego zarzutu jednak nie podziela. Z poczynionych na bazie wyjaśnień oskarżonego ustaleń wynikało bowiem, iż oskarżony wjechał na posesję pokrzywdzonego przez otwartą bramę, jak czynił to już bez sprzeciwów pokrzywdzonego uprzednio, a później, zaraz po tym, jak oskarżony nakazał, by stamtąd „ wyp….ł ”, po próbie ( „ chwili ” ) nawiązania rozmowy, posesję opuścił. W tak ustalonym stanie faktycznym w zachowaniu oskarżonego nie sposób doszukać się znamion występku z art. 193 kpk. Wjazd samochodem na teren posesji ( nawet zagrodzonej ), ale przez otwartą bramę wjazdową, w sposób i przez osobę uprzednio akceptowane przez jej użytkowników, nie sposób uznać za „ wdarcie się ” na tę nieruchomość. Nie była ona pozbawiona swobodnego do niej dostępu, a tym samym nie wskazywała w sposób kategoryczny, że osoba uprawniona nie życzy sobie wstępu na jej teren. Z kolei opuszczenie tej posesji zaledwie chwilę po tym, jak tego rodzaju żądanie zostało wyartykułowane, gdzie chwilowa zwłoka wynikała nie z uporu oskarżonego motywowanego pozostaniem na tej posesji, lecz próbą nawiązania rozmowy w celu wyjaśnienia sytuacji konfliktowej, nie może być uznane za demonstrację woli pozostania na niej wbrew woli osoby uprawnionej. Zignorowanie żądania opuszczenia nieruchomości, by mogło zostać potraktowane w kategoriach realizacji znamion występku z art. 193 kpk, musi wyrażać się pewnym wymiernym, jeśli chodzi o jego długotrwałość, czasem, odczuwalnym dla uprawnionego z punktu widzenia prawa do tego, by osoby nieuprawnione nie znajdywały się na jego terenie, a nadto motywowane zamiarem lekceważenia jego żądania. Chwilowe jedynie pozostanie na nieruchomości pomimo żądania uprawnionego do jej opuszczenia, determinowane wyłącznie wolą podjęcia próby nawiązania z rozmowy dla wyjaśnienia sytuacji konfliktowej, a następnie bezzwłoczne jej opuszczenie po zorientowaniu się, że na rozmowę nie można liczyć, kwalifikacji z art. 193 kk nie uzasadnia.

Wniosek

Wnioski prokuratora o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zachowanie oskarżonego nie wypełniało znamion czynu zabronionego przez prawo karne, w związku z czym wyrok uniewinniający był rozstrzygnięciem trafnym i należało utrzymać je w mocy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

z powodów wyżej opisanych powyżej.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt II i III

Wobec nieuwzględnienia apelacji wniesionej przez prokuratora oraz mając na uwadze treść art. 636 § 1 kpk, koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS