Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2021r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia SR Katarzyna Rybczyńska

Protokolant: Dorota Krupińska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2021r. w R.

sprawy z powództwa małoletniej P. K. (1) reprezentowanej przez matkę W. S.

przeciwko O. K.

o podwyższenie alimentów

1)  zasądza od pozwanego na rzecz małoletniej powódki alimenty w kwocie po 1100 zł (jeden tysiąc sto złotych) miesięcznie, płatne z góry począwszy od 1 września 2021 roku, do dnia 15-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki małoletniej powódki W. S., a to w miejsce alimentów ustalonych na rzecz małoletniej powódki mocą ugody zawartej 5 lutego 2021 roku przed mediatorem P. K. (2), zatwierdzoną postanowieniem Sądu Rejonowego w Rybniku w sprawie IV RCo 13/21;

2)  w pozostałej części powództwo oddala;

3)  zasądza od pozwanego na rzecz powódki 1800 zł (jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

4)  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Rybniku) kwotę 500 zł (pięćset złotych) tytułem opłaty od uiszczenia której małoletnia powódka była zwolniona z mocy prawa;

5)  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt IV RC 293/21

UZASADNIENIE

Małoletnia powódka działająca przez matkę domagała się podwyższenia alimentów od pozwanego ustalonych na podstawie ugody zawartej 5 lutego 2021 roku przed mediatorem P. K. (2) i zatwierdzonej na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Rybniku z 16 lutego 2021 roku w sprawie sygn. akt IV RCo 13/21 z kwoty po 500 zł miesięcznie, do kwoty po 1200 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podano, że od czasu poprzedniego ustalenia alimentów wzrosły koszty utrzymania małoletniej. Małoletniej nie przyjęto do publicznego żłobka. Od września 2021 roku uczęszcza do placówki niepublicznej, co generuje znaczne koszty. Małoletnia pozostaje w fazie intensywnego wzrostu co dodatkowo determinuje wyższe koszty związane z bieżącym utrzymaniem dziecka. Matka małoletniej po zakończeniu urlopu macierzyńskiego planuje wrócić do pracy. Nadmieniono również, że pozwany mieszka z partnerką, nie posiada innych osób na utrzymaniu oraz osiąga stały dochód na poziomie ok. 2300 zł netto miesięcznie (k. 3-4, 58-59).

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Wskazał, że strona powodowa nie wykazała zmiany okoliczności uzasadniającej podwyższenie alimentów. Od ostatniego ustalenia alimentów w drodze zawartej ugody mediacyjnej do wytoczenia powództwa w niniejszej sprawie minęły raptem 4 miesiące. Pozwany regularnie łoży na rzecz małoletniej alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie. Z uwagi na osiągane dochody w wysokości 2300 zł netto miesięcznie pozwany nie jest w stanie łożyć na rzecz małoletniej powódki wyższych alimentów. Matka małoletniej przed urlopem macierzyńskim osiągała dochody rzędu 3300 – 3500 zł miesięcznie. Podniósł również, że ma problemy zwyrodnieniowe kręgosłupa oraz wraz z partnerką prowadzi wspólne gospodarstwo domowe ponosząc po połowie z rodzicami narzeczonej koszty najmu mieszkania (k. 16-19).

Na rozprawie 28 października 2021 roku strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska procesowe (k. 107v).

Sąd ustalił.

Na podstawie ugody zawartej 5 lutego 2021 roku przed mediatorem P. K. (2)
i zatwierdzonej na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Rybniku z 16 lutego 2021 roku w sprawie sygn. akt IV RCo 13/21 pozwany zobowiązał się do łożenia na rzecz małoletniej powódki alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie

Powódka P. K. (1) ur. (...) jest córką W. S. i pozwanego. Obecnie małoletnia ukończyła 15 miesięcy. Jest ogólnie zdrowym dzieckiem, rozwija się prawidłowo i nie choruje przewlekle. Począwszy od ukończenia 1 roku życia tj. od września 2021 roku powódka uczęszcza do Niepublicznego Ż. M. (...) w R. przy ul. (...). Dziewczynka ma trudności z zaaklimatyzowaniem się w grupie rówieśniczej. Powódki nie przyjęto do żłobka publicznego, a jej matki nie stać na zatrudnienie opiekunki. Żłobek jest oddalony o ok. 600-800 metrów od obecnego miejsca zamieszkania małoletniej.

Miesięczne wydatki małoletniej przedstawiają się następująco: wyżywienie 600 zł, odzież i obuwie 200 zł, środki czystości i kosmetyki 200 zł, opłata za żłobek wraz z wyżywieniem (po odliczeniu dofinansowania) ok. 1100 zł, tj. łącznie ok. 1100 zł.

Matka powódki W. S. ma obecnie 26 lat. Od maja 2018 roku jest zatrudniona w (...) na stanowisku operatora maszyn za wynagrodzeniem rzędu 2200-2300 zł netto miesięcznie. Poza wynagrodzeniem zasadniczym nie otrzymuje żadnych dodatków. Wynagrodzenie
z tytułu pracy zawodowej stanowi jej jedyne źródło dochodu. W celu zaspokojenia potrzeb małoletniej często pożycza środki finansowe od siostry. W związku z karmieniem dziecka pracuje w wymiarze 7 godzin dziennie. Do pracy wychodzi o godz. 6:10 i odprowadza małoletnią do żłobka i następnie o 14:30 odbiera małoletnią. Na rzecz małoletniej powódki otrzymuje świadczenie wychowawcze „500 plus”. Aktualnie mieszka wraz z małoletnią u swojej matki. Matka W. S. jest krawcową i pracuje zawodowo. Nie ma możliwości podjęcia pracy zmianowej. Pracuje do godz. 14:00. Ponadto jest osobą schorowaną po operacji kręgosłupa. Nie może podnosić ciężkich przedmiotów. Partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania, pomaga córce w przygotowaniu posiłków. W. S. razem z matką ponosi koszty mieszkaniowe. Na poczet kosztów mieszkaniowych przekazuje kwotę 300 zł.

Matka powódki otrzymała mieszkanie komunalne z zasobów Urzędu Miasta, które jest obecnie
w trakcie gruntownego remontu.

Opłaty za mieszkanie komunalne obecnie wynoszą: czynsz 230 zł miesięcznie, prąd 150 zł co dwa miesiące/ 75 zł miesięcznie, tj. łącznie 305 zł miesięcznie. Matka małoletniej planuje zamieszkać w mieszkaniu komunalnym pod koniec listopada 2021 roku i wówczas opłata za czynsz wzrośnie. Po przeprowadzce do mieszkania komunalnego odległość małoletniej powódki od żłobka będzie wynosić ok. 2-3 kilometry.

Pozwany ma obecnie 32 lata. Jest zatrudniony w (...) SA na stanowisku mechanika w Sekcji Utrzymania i N. w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem 2330 zł netto miesięcznie. Pozwany pracuje co drugi dzień w godzinach od 6:00 do 18:00. Ma 12-godzinne zmiany, a następnie jeden dzień wolny od pracy. Pozwany nie zaliczył egzaminu kwalifikacyjnego niezbędnego do objęcia stanowiska maszynisty. Został przeniesiony na stanowisko mechanika. Podpisał z pracodawcą porozumienie zgodnie, z którym przez najbliższe 3 lata nie będzie mógł rozwiązać stosunku pracy, gdyż w przeciwnym razie poniesie zwrot kosztów szkolenia w wysokości ok. 58 000 zł. Przez najbliższe 3 lata pozwany nie będzie mógł ponownie podejść do egzaminu na maszynistę. Dodatki do wynagrodzenia za pracę pozwanego są uzależnione od przychodów firmy. We wrześniu 2021 roku pozwany otrzymał wynagrodzenie w kwocie 3500 zł netto, nagrodę oraz dofinansowanie do wypoczynku, gdyż przebywał na urlopie wypoczynkowym przez 2 tygodnie. Poza wynagrodzeniem za pracę pozwany nie osiąga innych dochodów. Ma problemy zwyrodnieniowe kręgosłupa. Jest leczony z powodu schorzeń układu kostno – stawowego. Nie posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Od września 2020 roku pozwany mieszka w lokalu mieszkalnym należącym do rodziców partnerki, które wynajmuje. Partnerka pozwanego pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy i osiąga wynagrodzenie rzędu 2.061,67 zł netto miesięcznie. Pozwany opłaca bieżące rachunki a jego partnerka kwotę odstępnego. Rodzice pozwanego mieszkają na stałe za granicą.

Miesięczne wydatki pozwanego przedstawiają się następująco: wyżywienie 650 zł, odzież i obuwie ok. 200 zł, środki czystości, kosmetyki 200 zł, paliwo 350 zł, koszty związane z opłatami mieszkaniowymi ok. 700 zł, tj. łącznie 2100 zł.

Pozwany poza regularnym przekazywaniem alimentów nie uczestniczy w kosztach utrzymania powódki. Kontaktuje się z powódką dwa razy w roku. Spotkał się z córką w grudniu 2020 roku oraz w trakcie urodzin małoletniej. Pozwany nie wyraził zgody na łożenie wyższych alimentów odkąd powódka rozpoczęła uczęszczać do żłobka. Pozwany pokrył połowę kosztów tzw. „wyprawki” w wysokości 3000 zł. Podczas realizacji kontaktów z powódką pozwany przekazuje córce drobne prezenty rzeczowe. Pozwany korzysta z samochodu osobowego K. C. z 2007 roku, który kupił za kwotę 11 000 zł. Zakup samochodu został pokryty z oszczędności pozwanego.

W tym roku pozwany wyjechał na urlop do Macedonii, którego koszt wyniósł 2500 zł na osobę. W zeszłym roku pozwany spędził urlop na Teneryfie. Koszt wyjazdu wyniósł 2700 zł. Wyjazd na Teneryfę pozwany sfinansował z zaoszczędzonych pieniędzy, a wyjazd do Macedonii pozwany sfinansował z tytułu otrzymanego V. na kwotę 1300 zł z poprzedniego wyjazdu. Ostatnio pozwany pożyczył od rodziców kwotę 1800 zł na sfinansowanie bieżących wydatków.

Pozwany nie ma pomysłu jak w innym sposób – poza umieszczeniem w żłobku – rozwiązać kwestię pieczy nad małoletnią.

Dowód: akta IV RCo 13/21, umowa o świadczenie usług opiekuńczych k. 5-6v, ugoda mediacyjna k. 21,23, porozumienie zmieniające warunki umowy o pracę k. 22, potwierdzenie transakcji bankowej k. 25-52, 61-88,104- 105, zestawienie wynagrodzeń k. 89, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 90, oświadczenie k. 91, pismo (...) k. 92-93, zaświadczenie lekarskie k. 94, faktury k. 95- 103, zeznania matki powódki k. 106v -107, zeznania pozwanego k. 107-107v.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione wyżej dowody przeprowadzone w niniejszej sprawie. Sąd w pełni oparł się na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy, których wiarygodności nie podważano. Zeznania stron zasadniczo w szerokim zakresie korespondowały z pozostałymi dowodami przeprowadzonymi w niniejszej sprawie. Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a przeprowadzone postępowanie Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył.

M. - prawną podstawę rozpoznania żądania pozwu stanowią przepisy art. 133, 135 i 138 k.r.o..

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków, każda ze stron może żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Ustalenie czy nastąpiła zmiana stosunków następuje przez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi podczas ustalania wysokości poprzednich alimentów.

Poprzez zmianę stosunków należy przede wszystkim rozumieć zarówno zmiany w statusie ekonomicznym strony powodowej, wynikające z usprawiedliwionych potrzeb, jak i zmianę zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Należy jednak pamiętać, że górny pułap świadczeń alimentacyjnych będą wyznaczały każdorazowo możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego i to nawet w sytuacji, gdyby nie zaspokajały one w pełni usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych (poruszone w wyroku Sądu Najwyższego z 20 sierpnia 1972 roku, III CRN 470/71, Gazeta (...) 1972, nr 9).

Zgodnie z regulacją art. 133 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Co prawda dotychczasowe alimenty zostały ustalone niespełna 8 miesięcy temu, to jednak przeprowadzone postępowanie wykazało istotną zmianę stosunków pomiędzy stronami, odnotowaną
w płaszczyźnie usprawiedliwionych kosztów utrzymania uprawnionej.

Usprawiedliwione potrzeby powódki znacznie wzrosły od czasu zawarcia ugody mediacyjnej regulującej dotychczasowe świadczenia alimentacyjne, co jest związane uczęszczaniem powódki do żłobka począwszy od września 2021 roku.

Koszt utrzymania powódki ustalono obecnie na poziomie 2100 zł miesięcznie. Koszty te nie należą do standardowych kosztów utrzymania dziecka w wieku powódki. Niemniej jednak Sąd uznał ich wysokość za usprawiedliwioną.

Koszty te determinuje przede wszystkim opłata za uczęszczanie powódki do niepublicznego żłobka, która po odliczeniu dofinansowania wynosi ok. 1100 zł miesięcznie. Mając na uwadze, że powódki nie przyjęto do żłobka publicznego, jej matka pracuje zawodowo, nie stać jej na zatrudnienie opiekunki a dodatkowo obecna placówka znajduje się blisko miejsca zamieszkania powódki, Sąd uznał decyzję o zapisaniu powódki do żłobka niepublicznego za uzasadnioną.

Należy przy tym podkreślić postawę matki małoletniej powódki, która jest aktywna zawodowo i nie liczy tylko na pomoc Państwa w postaci np. zasiłków. Z uwagi na konieczność osobistej opieki nad powódką nie jest w stanie podjąć dodatkowego zatrudnienia. Babka macierzysta powódki nie może również sprawować pieczy nad wnuczką z uwagi na obowiązki zawodowe.

Sytuacja zarobkowa i majątkowa pozwanego jest stabilna. Pozwany jest zatrudniony w (...) SA na stanowisku mechanika w Sekcji Utrzymania i N. w pełnym wymiarze czasu pracy. Osiąga stałe wynagrodzenie w kwocie 2330 zł netto miesięcznie oraz okresowe nagrody w zależności od kondycji finansowej firmy. Trzeba podkreślić, że pozwany mógłby osiągać wyższe wynagrodzenie na stanowisku mechanika, ale nie zdał egzaminu. Poza powódką pozwany nie ma nikogo na utrzymaniu, nie jest zadłużony oraz ponosi częściowo koszty związane z utrzymaniem mieszkania. Pozwany jest w stanie partycypować w kosztach utrzymania córki płacąc na jej rzecz alimenty w wysokości 1.100 zł miesięcznie, bacząc na to, że nie zaproponował innego rozwiązania co do zapewnienia pieczy nad małoletnią na czas pobytu jej matki w pracy.

Powyższa kwota pozostaje w zasięgu zobowiązanego i nie spowoduje po jego stronie uszczerbku w usprawiedliwionych dobrach własnych. Ponad kwotę 1.100 zł powództwo oddalono, bacząc na wysokość miesięcznych usprawiedliwionych potrzeb powódki oraz możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego. Sąd wziął także pod uwagę możliwości majątkowe i zarobkowe matki powódki, która również jest zobowiązana do partycypowania w kosztach utrzymania córki.

Datę początkową nowego obowiązku alimentacyjnego ustalono począwszy od 1 września 2021 roku, tj. od odkąd powódka rozpoczęła uczęszczanie do żłobka.

Z tych też względów, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak w punkcie 1 sentencji.

O odsetkach na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych orzeczono w myśl przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c.. O natychmiastowej wykonalności punktu 1 wyroku Sąd orzekł na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Z uwagi na wynik postępowania w niniejszej sprawie – strona powodowa utrzymała się
w przeważającej części żądania - Sąd na podstawie art. 98 k.p.c. zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej 1.800 zł kosztów zastępstwa procesowego, uwzględniając stawki opłat za czynności adwokatów przewidziane w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dn. 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz. U. 2015.1800 ) tj. § 2 pkt 4.

Na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazano pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Rybniku - kwotę 500 zł tytułem opłaty od uiszczenia której małoletnia powódka była zwolniona z mocy prawa.

Z:

1) odpis wyroku wraz z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi pozwanego;

3) kal. 7 dni.

Rb., 18.11.2021r.

Sędzia Katarzyna Rybczyńska