Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 lutego 2019 r. P. M. odwołał się od wypowiedzenia umowy o pracę dochodząc od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialności w C. odszkodowania w kwocie 15.000 zł z odsetkami od dnia następnego po dniu doręczenia pozwu. Wedle powoda podane w wypowiedzeniu przyczyny w postaci niezrealizowania oczekiwanych poziomów sprzedaży i braku dbałości o mienie spółki były nieprawdziwe oraz niekonkretne, jako że pracodawca nigdy nie określił planów sprzedaży, a pracownik nie naruszał zasad korzystania ze służbowego pojazdu. Powód zanegował także dodatkowe zarzuty wypowiedzenia wskazując, że przekazywał plany wyjazdowe nie zawsze po czasie i udzielił wyjaśnień co do przebiegu tygodnia pracy na żądanie pracodawcy. (k.3-5)

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialności w C. wniosła o oddalenie powództwa w całości, podnosząc, że podane w treści jej oświadczenia przyczyny warunkujące wypowiedzenie umowy są rzeczywiste i zasadne. Pozwana, przyznając brak planów sprzedażowych, wskazała, że co roku przedstawiała pracownikom założenia i oczekiwania co do wzrostów sprzedaży. Powód klasyfikował się na jednym z ostatnich miejsc w wynikach sprzedaży i nie wyrażał woli poprawy tej sytuacji. Spółka podniosła nadto, że powód nie wywiązywał się z podstawowych obowiązków raportowych managera sprzedaży, a udając się w podróż wakacyjną, nie wystąpił do pracodawcy o zgodę na wykorzystanie pojazdu służbowego w celach prywatnych. (k. 74-79)

Obie strony wystąpiły o koszty procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialności w C. jest sprzedaż produktów oświetleniowych.

Niesporne

P. M. był zatrudniony w pozwanej spółce od dnia 4 sierpnia 2014r., w tym od 22 listopada 2018r. w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony. Początkowo zajmował stanowisko przedstawiciela handlowego, następnie od dnia 31 października 2015r. regionalnego managera sprzedaży. Mimo zmiany nazwy stanowiska zakres obowiązków powoda pozostał niezmienny. Do obowiązków tych należały: nawiązywanie relacji biznesowych z klientami, pozyskiwanie nowych klientów, sprzedaż i promowanie produktów u klientów, bieżąca obsługa klientów, wizytowanie klientów, układanie towaru na półkach, montaż wzorów, tworzenie propozycji zamówień, raportowanie wykonanej pracy (wraz z dokumentacją fotograficzną), tworzenie analiz i zestawień, optymalizacji tras przejazdów oraz tworzenie analiz i zestawień.

Dowód: umowy o pracę k. B3, B9,B13 akt osobowych powoda, karta stanowiskowa k. B5 akt osobowych powoda, aneks nr k. B17 akt osobowych powoda (k. 19, 20, 22 akt),

Obowiązki pracownicze powód wykonywał co do zasady na terenie województwa (...) (obszar nie pokrywał się idealnie z granicami województwa, a obejmował i inne pobliskie miejscowości). Był jedynym przedstawicielem w tym regionie.

Bezpośrednim przełożonym powoda był R. D., dalszym wiceprezes zarządu spółki (...).

Niesporne

W roku 2018 w spółce zatrudnionych było 14 managerów sprzedaży. Pracodawca nie sporządzał planów sprzedaży (również co produktów nowych i sprzedaży wyprzedażowej)., natomiast na początku każdego roku organizował dla nich spotkania, na których prezentowano założenia i oczekiwania w zakresie sprzedaży produktów i obrotu. Spotkania obejmowały także indywidualne rozmowy z pracownikami. Takie rozmowy były prowadzone również z powodem. Pracodawca generalnie oczekiwał wzrostu obrotów o co najmniej 20% w każdym kolejnym roku.

Co najmniej raz w miesiącu P. M. otrzymywał pocztą elektroniczną zestawienie obrotów ze swojego regionu, a co najmniej raz na dwa tygodnie zestawienie sprzedaży produktów nowych (nowości) i wyprzedażowych dotyczące zarówno jego jak i innych regionów.

Dowód: zestawienie wartości sprzedaży powoda za okres 08.10.2018r. k. 25, zestawienie wartości sprzedaży powoda za okres od 11-2018.-01.2019r. k. 26, częściowo przesłuchanie powoda P. M. w charakterze strony zapis skrócony k. 148-150, k. 313, fotografie k. 186-189, wiadomość elektroniczna wraz z załącznikiem z dnia 20.04.2018r. k. 176-178, zestawienie wiadomości wysłanych k. 179-180, wiadomość elektroniczna wraz z załącznikiem z dnia 14.12.2018r. k .173-175, wiadomość elektroniczna wraz z załącznikiem z dnia 06.08.2004r. k. 171-172, przesłuchanie A. C. w charakterze strony zapis skrócony k. 309-310, k. 313-314, zeznania świadków: T. P. zapis skrócony k.310-311, R. D. zapis skrócony k. 311-12, zapis skrócony K. S. k. 312-313

Suma obrotów (sprzedaży) P. M. za 2018r. wyniosła 1 023 518 zł, co stanowiło spadek o 22,21 % w stosunku do 2017 roku. Powód osiągnął wzrost jedynie w trzech miesiącach 2018r.: w sierpniu, w październiku oraz w listopadzie. Uzyskana za rok 2018 suma obrotów była niższa również od uzyskanej przez powoda w 2016r. (niższej niż z 2017r.)

W 2018 roku wyniki sprzedaży niektórych innych przedstawicieli również się pogorszyły, jednak wyniki P. M. były przedostatnim spośród wyników zatrudnionych na tożsamym stanowisku. Także w zakresie sprzedaży nowości i sprzedaży wyprzedażowej powód plasował się wśród najgorszych wyników.

Liczba klientów powoda (którzy dokonali zakupów na kwotę powyżej 500 zł) w 2018r. wynosiła 53, w 2017r. 65, a w 2016r. 54.

W styczniu 2019r. doszło w regionie powoda do wzrostu obrotu: wyniósł on 144 588,29 zł, co stanowiło wzrost o 44,66 % w stosunku do 2018r.

Dowód: zestawienie ilości klientów w regionie powoda za lata 2016-2019r. k. 92-93, zestawienie wartości sprzedaży powoda za lata 2016-2018 k. 94-95, zestawienie wartości sprzedaży managerów za rok 2018r. z rozbiciem na poszczególne miesiące k. 96 -111v. , zestawienie sprzedaży regionalnych managerów, w tym powoda k. 112-112v., zestawienie za okres 2018-2020 k. 251, przesłuchanie A. C. w charakterze strony zapis skrócony k. 309-310, k. 313-314, zeznania świadka R. D. zapis skrócony k. 311

Pomimo, iż P. M. nie zawsze realizował obowiązek cotygodniowego przekazywania przełożonemu planów pracy, ten, poza przypomnieniami, nie wyciągał w związku z tym żadnych konsekwencji.

Dowód: korespondencja mailowa k. 125, 181-185, przesłuchanie powoda P. M. zapis skrócony k. 148-150, korespondencja email z planem tygodniowym k. 116,119, przesłuchanie A. C. w charakterze strony zapis skrócony k. 309-310, k.313-314, zeznania świadków R. D. zapis skrócony k. 311 -312, K. S. zapis skrócony k. 312-313

Pracodawca powierzył powodowi, jak i z pozostałym przedstawicielom, pojazd służbowy. Obowiązujący w spółce Regulamin Pracy przewidywał, iż skorzystanie z samochodu służbowego w celach prywatnych jest możliwe wyłącznie za zgodą pracodawcy. Jednakże w praktyce taka każdorazowa zgoda nie była wymagana. Na mocy ustnej deklaracji prezesa zarządu udzielonej w trakcie zatrudnienia, powód mógł korzystać i korzystał z samochodu służbowego po zakończonym czasie pracy. W tym celu tankował pojazd wykorzystując środki służbowe, a po odbytej podróży dokonywał zakupu paliwa z własnych środków, przekazując dowód zakupu pracodawcy. W trakcie zatrudnienia nie były kierowane do niego żadne uwagi w tej kwestii.

Na przełomie grudnia 2018r. i stycznia 2019r. P. M. udał się na urlop służbowym pojazdem, a 8 lutego 2019r. udał się tym pojazdem do B.. Koszt paliwa pokrył z własnych środków.

Dowód: Regulamin pracy k. 123-124, przesłuchanie powoda P. M. zapis skrócony k. 148-150, k. 313, paragon i faktura k. 30-31, częściowo przesłuchanie A. C. w charakterze strony zapis skrócony k. 309-310, k. 313-314, zeznania świadka T. P. zapis skrócony k.310-311

Pod koniec stycznia 2019r. A. C. i powód prowadzili korespondencję elektroniczną dotyczą pracy P. M..

Zainicjowała ją przełożona w dniu 25 stycznia 2019r. wskazując P. M., iż za dużo czasu pracy przeznacza na przejazdy pomiędzy punktami handlowymi ze szkodą dla takich czynności jak poszukiwanie nowych klientów, rozmowy z dotychczasowymi, montaż. A. C. zaznaczyła, że jego czas spędzony w aucie jest najdłuższy ze wszystkich przedstawicieli (22 godziny na 40 godzin pracy w tygodniu poprzedzającym pismo gdy u innych przedstawicieli liczba ta kształtowała się w granicach 9 - 17), co skutkuje brakiem nowych klientów i bardzo niską (jedną z ostatnich) pozycji w rankingach sprzedaży. Przełożona wskazała na potrzebę rozmowy z powodem po weekendzie.

P. M. odpowiedział, iż nie rozumie kierowanych do niego zarzutów, ponieważ trasy, które pokonuje, są długie i chętnie pozna sposób na szybsze przemieszczanie się po swoim regionie. Podał, że nie ma na wyznaczonym mu obszarze wielu hurtowni i zapytywał, jak ma postępować, kiedy dany punkt dokonuje zamówień przez Internet bądź nie chce od niego niczego nabyć i czy w takiej sytuacji pracodawca oczekuje pozostawania w tym punkcie celem „nabijania” czasu. Dodatkowo, pytając, czy obroty spadły drastycznie w stosunku do ostatnich lat, czy są na niego skargi i jakich czynności nie robi, zwrócił się o sugestie i pomocne uwagi.

A. C. odpowiedziała, iż przy pomocy wyszukiwarki internetowej w krótkim czasie znalazła klika adresów hurtowni w rejonie powoda, do których ten mógłby się udać przy okazji wizyt u stałych klientów. Jednocześnie podając, iż niektórzy przedstawiciele wypracowali cztery razy wyższe obroty, zasugerowała, że dalsze takie jak dotychczasowe postępowanie doprowadzi do utrzymania przez powoda ostatniego miejsca w rankingu,

Dowód: korespondencja mailowa k. 113v., 115-116 wydruk czasu podróży k. 114, zestawienie czasu podróży za okres od 4-7.02.2019r.k. 118-118v.

W rozmowie, do której doszło po wymianie powyższej korespondencji, A. C. wskazała powodowi, że powinien zwiększyć sprzedaż.

Dowód: przesłuchanie powoda P. M. w charakterze strony k. 148-150, k. 313

W dniu 7 lutego 2019r. P. M., pocztą elektroniczną, zapytał A. C., czy nieprzyznanie mu premii za poprzedni miesiąc stanowi pomyłkę czy celowe działanie, z jednoczesnym wskazaniem, iż w styczniu 2019r. dużo sprzedał, na bieżąco odsyła wszystkie reklamacje do biura, a klienci się nie skarżą.

W obszernej odpowiedzi z dnia 8 lutego 2019r. A. C. wyjaśniła powodowi, że nieprzyznanie premii wynika z negatywnej oceny jego pracy i postawy w ostatnim czasie. Przełożona wskazała, iż powód winien zastanowić się z jakiego względu niemal zawsze jest ze swoimi wynikami w zakresie ogólnej sprzedaży, nowości, promocji daleko za innymi przedstawicielami spółki; dodała, że nie stosuje się on do jej zaleceń co do zmiany podejścia do pracy celem osiągnięcia poprawy, pracuje wyłącznie w godzinach od 8 do 13-14 i nie przedstawia raportów pracy, zdjęć, nie pozyskuje nowych klientów oraz nie wykazuje zaangażowania w wykonywanie swoich obowiązków. Podkreśliła, iż celem spółki, jak każdej firmy, jest rozwój, a w regionie powoda widać spadki. Udział regionu w sprzedaży wynosił 5,15%, a w 2018r. spadł do 4,04%, co stanowi ostatni wynik. Jednocześnie zaprosiła pracownika na spotkanie w siedzibie spółce w dniu 13 lutego 2019r. i poleciła mu wypełnić i odesłać zestawienie tras z bieżącego tygodnia.

Zestawienie za okres 4 - 8 lutego 2019r. P. M. przesłał A. C. tego samego dnia z odpowiedzią dotyczącą zarzutów co do jego pracy. Wskazał m.in., że nie widzi możliwości pozyskiwania nowych klientów ani potrzeby przekonywania dotychczasowych do kupna, gdy wyraźnie nie wyrażają takiej woli. Przyznał, że nigdy nie był w czołówce sprzedaży i w niej się nie znajdzie z uwagi na charakter klientów i ich liczbę. Powoływał się na niespecjalnie liczne hurtownie i duże sklepy w regionie oraz wskazywał, że połowę czasu pracy spędza w aucie z uwagi na przydzielony mu obszar (odległość do poszczególnych miejscowości) Oczekiwał wskazówek, jak ma więcej sprzedawać i jakie są konkretnie do niego zarzuty.

Dowód: korespondencja elektroniczna k. 23-24 i 113

W dniu 13 lutego 2019r. pracodawca złożył P. M. oświadczenie o rozwiązaniu umowy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia wskazując jako przyczynę swojej decyzji niezadowolenie z wykonywania przez pracownika obowiązków, niewystarczającą przydatność do pracy na stanowisku regionalnego managera sprzedaży oraz nienależyte wykonywanie obowiązków pracowniczych, powołując się na:

1.  nierealizowanie oczekiwanych przez pracodawcę poziomów sprzedaży ze wskazaniem, iż w 2018 r. obrót w obsługiwanym przez powoda rejonie spadł w stosunku do 2017 r. o ponad 22%, udział obrotu obsługiwanych przez powoda klientów w ogólnej sprzedaży spółki po spadku plasuje P. M. na ostatnim miejscu wśród wszystkich regionalnych managerów sprzedaży, a pracownik nie zaproponował efektywnych sposobów zwiększenia sprzedaży, co potwierdza korespondencja elektroniczna z 8 lutego 2019 r.

2.  nierealizowanie oczekiwanych poziomów sprzedaży nowości (zajmowanie końcowego, przeważnie ostatniego miejsca wśród pracowników w tym zakresie).

3.  nierealizowanie oczekiwanych poziomów sprzedaży wyprzedażowej (zajmowanie końcowego, przeważnie ostatniego miejsca wśród pracowników w tym zakresie).

4.  niepozyskanie wystarczającej liczby nowych klientów ze wskazaniem, że w ostatnich 12 miesiącach pracownik pozyskał zaledwie trzech nowych klientów, z czego dwóch zamówiło towary o mniejszej wartości niż 500 zł netto oraz nie zaproponował efektywnych sposobów pozyskiwania nowych klientów, co potwierdza korespondencja elektroniczna z 8 lutego 2019r.,

5.  udanie się w dniu 8 lutego 2019 r. bez wiedzy i zgody pracodawcy na jego koszt samochodem służbowym za granicę, do B. (przejazd 380 km) i tym samym wykorzystanie bez wiedzy i zgody pracodawcy oraz na jego koszt samochodu służbowego w celach prywatnych.

6.  brak należytej dbałości o powierzone mienie spółki poprzez używanie samochodu służbowego do załatwiania spraw prywatnych.

7.  niestosowanie standardów obowiązujących regionalnego managera sprzedaży, tj. niewysyłanie planów tygodniowych lub wysyłanie ich z opóźnieniem oraz niewysyłanie raportów tygodniowych, a nadto niewykonanie polecenia służbowego i niewskazanie w sposób precyzyjny, gdzie był i co robił w czasie pracy w dniach od 4 do 8 lutego 2019 r.

Dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu k. C1 akt osobowych powoda (także k. 6)

Pracodawca podjął decyzję o zakończeniu współpracy z powodem mając na uwadze jego niskie wyniki sprzedażowe i brak woli ich poprawy przez powoda.

Dowód: przesłuchanie A. C. w charakterze strony zapis skrócony k. 309-310, k. 313-314

Zatrudniony na miejsce powoda nowy pracownik zwiększył sprzedaż w tym regionie i pozyskał nowych klientów. Obroty te w kolejnych latach wyniosły:

1)  w 2019 roku - 1536 328,87 zł, co stanowiło zmianę o 49,96 % w stosunku do 2018 roku przy liczbie klientów wynoszącej 74 (wzrost liczby klientów o 39,62% do roku 2018),

2)  w 2020 roku - 2 004 569,85 zł, co stanowiło wzrost o 95,66 % do roku 2018 przy liczbie klientów 91 ( wzrost liczby klientów o 71,70% do roku 2018 ),

3)  w 2021 roku – 2254 450,66 co stanowiło wzrost o 120,05 % do roku 2018 przy liczbie klientów 92 ( wzrost liczby klientów o 73,58 % do roku 2018 ).

Dowód: zestawienie sprzedaży od 2017-06.2019r. k. 121-121, porównanie wyników sprzedaży k. 191, zestawienie za okres od 2018-2020 k. 251 , zestawienie za okres od 2018-2021 k. 297, przesłuchanie A. C. w charakterze strony zapis skrócony k. 309-310, k. 313-314

Sąd zważył, co następuje.

Zgłoszone w pozwie żądanie odszkodowania oparte było na treści art. 45 § 1 k.p. Zgodnie z wymienionym przepisem w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Powód wskazywał na niekonkretność i nieprawdziwość przyczyn wskazanych w wypowiedzeniu.

Pierwszy z tych zarzutów w sposób oczywisty pozostawał chybiony bowiem, choć na wstępie swojego oświadczenia o rozwiązaniu umowy pracodawca w istocie użył ogólnych sformułowań co do niewystarczającej przydatności do pracy na zajmowanym stanowisku i nienależytym wykonywaniu obowiązków, to w dalszej części w sposób szczegółowy sprecyzował zarzuty formułowane wobec pracownika.

Wymagane dla zachowania określonego w art. 30 § 4 k.p. warunku wskazania przyczyny wypowiedzenia jej skonkretyzowanie jest konsekwentnie w orzecznictwie utożsamiane z takim sformułowaniem, które pozwala pracownikowi ocenić, co jest istotą stawianego mu zarzutu i umożliwia podjęcie obrony na drodze sądowej. Nie sposób natomiast wymogu tego rozumieć jako konieczności drobiazgowego opisywania zarzutów, w tym np. w przypadku zarzutów co do nieosiągania oczekiwanych wyników podawania dokładnych danych sprzedażowych.

Drugi z zarzutów powoda odnoszących się do przyczyny wypowiedzenia po części okazał się trafny. Pozwana spółka, na której w tej sprawie ciążył ciężar wykazania prawidłowości i zasadności wypowiedzenia, nie udowodniła, by pracownik nienależycie użytkował służbowy samochód i odbył na jej koszt prywatną podróż do B.. W tym ostatnim zakresie powód przedstawił dokument potwierdzający poniesienie przez niego kosztów paliwa, zaś kwestia zgody przełożonych na prywatne użytkowanie samochodu nie była prezentowana przez przesłuchane osoby w sposób tożsamy. Pozwana nie zaprezentowała przekonujących dowodów, że regulacje wewnętrzne były w tym zakresie przestrzegane, zważywszy zaś na powszechnie znaną praktykę umożliwiania przedstawicielom handlowym dość swobodnego używania pojazdów do celów prywatnych, stanowiącą dodatkowy element zachęcający do pracy w danym podmiocie, zeznania przełożonych powoda trudno tu było uznać za wystarczające. Zasady doświadczenia życiowego dotyczące trybu pracy przedstawicieli handlowych przemawiają za przyjęciem za bardziej wiarygodne twierdzeń powoda oraz świadka T. P. co do braku przeciwskazań do używania auta dla celów prywatnych z jednoczesną koniecznością rozliczenia się z paliwa.

Nie odpowiadał rzeczywistości także zarzut niewskazania przebiegu pracy w okresie 4 – 8 lutego 2019r. Z korespondencji elektronicznej wynika bowiem iż powód podał zestawienie swoich podróży w tym okresie.

Wydaje się, że uwagi dotyczące korzystania z samochodu czy niewykonania polecenia służbowego w zakresie wskazania realizowanych w danym okresie zadań, zostały dopisane do wypowiedzenia, by uczynić je bardziej przekonującym (co przyniosło odwrotny efekt).

Niewykazanie przez pozwaną wymienionych zarzutów kierowanych wobec pracownika w wypowiedzeniu nie mogło jednak jeszcze oznaczać uwzględnienia powództwa.

Dla uznania wypowiedzenia za uzasadnione i prawidłowe w zakresie sformułowania przyczyny wystarczającym jest, by wykazana została tylko jedna z wskazanych w nim kilku przyczyn, samodzielnie przemawiająca za zastosowanym trybem rozwiązania umowy, o ile sformułowano ją w sposób należyty (por. przykładowo uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2011r. I PK 222/10, LEX nr 1265551).

Analiza zebranego materiału dowodowego prowadziła do uznania, że pozostałe wskazane powodowi przyczyny – nierealizowanie oczekiwanych poziomów sprzedaży, niepozyskiwanie dostatecznej liczby nowych klientów z jednoczesnym brakiem propozycji co do zmiany tego stanu rzeczy oraz niewysyłanie czy nieterminowe wysyłanie dokumentacji odpowiadały rzeczywistości.

Potwierdziły je niekwestionowane przez strony dowody z dokumentów (zestawień danych sprzedażowych i liczby klientów powoda oraz zestawień obrotów powoda na tle pozostałych przedstawicieli) oraz korespondujące z nimi i sobą wzajemnie dowody ze źródeł osobowych, a to zeznania świadków zawnioskowanych przez pozwaną oraz przesłuchanie A. C. w charakterze strony. Wartości sprzedażowe za poszczególne lata nie były negowane przez powoda. Ten kwestionował jedynie możliwość skutecznego stawiania mu zarzutu niespełnienia oczekiwań sprzedażowych w sytuacji niesporządzania planów sprzedażowych. Poza sporem pozostawało, iż pracodawca nie określał ściśle wymogów co do wysokości sprzedaży czy liczby klientów. Nie były w tym zakresie sporządzane plany ani wysyłane konkretne zalecenia. Pracownicy jednak ze spotkań wiedzieli, że oczekiwany jest od nich wzrost sprzedaży na poziomie 20% rocznie. Regionalni managerowie sprzedaży, w tym powód, co niesporne, dostawali cyklicznie informacje obejmujące dane sprzedażowe, mogli zatem oceniać, jak wyglądają ich wyniki na tle innych i jak realizują cel oczekiwany przez pracodawcę. Zresztą celem pracownika na stanowisku przedstawiciela handlowego (bo takie zadania powód wykonywał) jest osiąganie jak najlepszych wyników sprzedażowych łączące się w sposób oczywisty z pozyskiwaniem nowych i dbałością o relacje z dotychczasowymi klientami (te były wskazywane wśród obowiązków powoda). Nawet przy braku określenia przez pracodawcę wysokości oczekiwanej sprzedaży powód winien zdawać sobie sprawę, iż spółka – będąca podmiotem nastawionym na zysk - wymaga od niego docelowo zwiększenia poziomu sprzedaży, a przynajmniej utrzymania jej na dotychczasowym poziomie. Jak już jednak sygnalizowano, pozwana, choć planów sprzedażowych nie tworzyła, to określała swoje oczekiwania na corocznych spotkaniach z przedstawicielami, jak również poprzez cykliczne przesyłanie powodowi zestawień obrazujących jego sprzedaż. Powód był zatem świadomy przybliżonych oczekiwań pracodawcy. Analiza wyników sprzedażowych pokazuje, iż w 2018r. (a ten rok pozwana przywołuje w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy) wartość obrotów P. M. wyraźnie spadła i osiągnął on jeden z ostatnich wyników w grupie przedstawicieli handlowych. Spadek widoczny był również w liczbie jego klientów. Wyjaśnienia powoda dotyczące niewielkiego potencjału jego regionu nie znalazły potwierdzenia, jako że następca P. M. już w pierwszym roku zatrudnienia zwiększył sprzedaż w sposób widoczny zwiększając też liczbę klientów.

Niezadowalające wyniki powoda stanowią wystarczającą przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę. Ocenie takiej nie sprzeciwia się wzrost sprzedaży powoda za styczeń 2019r. Nie może on świadczyć o nieprawdziwości przyczyny wypowiedzenia nie tylko dlatego, że chodzi o wynik z jednego tylko miesiąca, ale i z powodu postawy prezentowanej przez powoda jeszcze przed upływem wskazanego miesiąca, gdy formułowane były przez pracodawcę uwagi co do wcześniejszych wyników, jak i w lutym 2019r. Na podstawie korespondencji pochodzącej od powoda (a przytoczonej w stanie faktycznym), w której ten raczej lekceważąco podchodził do uwag przełożonej, pracodawca miał podstawy, by przyjmować, iż dalsza współpraca z pracownikiem nie przyniesie spodziewanych efektów ekonomicznych w postaci utrwalonej poprawy wyników. P. M. bowiem nie upatrywał przyczyn osiągania określonych (niezadawalających) rezultatów nawet po części w swojej osobie, nie czuł się za nie odpowiedzialny i nie przedstawiał żadnej inicjatywy prowadzącej do ich zmiany. Lutowe rozczarowania powoda brakiem premii i zarzutami pod jego adresem czyniło realnym przekonanie, że nie będzie on podejmował starań dla pozyskania klientów czy poprawy sprzedaży.

Uznając wypowiedzenie z powodu niezadowalających wyników i braku pomysłów na ich zmianę za uzasadnione sąd miał na uwadze to, że wypowiedzenie stanowi zwykły sposób rozwiązania umowy. Do rozwiązania umowy w tym trybie nie jest konieczna jakaś wyjątkowa, szczególna sytuacja czy poważne naruszenie obowiązków. Uzasadniać wypowiedzenie mogą zarówno jednorazowe zdarzenie ważące negatywnie na ocenie rzetelności i sumienności pracownika, drobne powtarzalne i nieeliminowane pomimo oczekiwań przełożonych zachowania negatywnie odbijające się na jakości pracy, jak i taki sposób realizowania zadań, który nie prowadzi do uzyskania efektów, dla których utrzymywane jest stanowisko w strukturach firmy. Ta ostatnia sytuacja zachodziła w rozpoznawanej sprawie.

Wobec uznania, że niezadowalające wyniki i brak inicjatywy ich poprawy stanowiły już uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia, dla porządku tylko zauważyć należy, że nieprzekazywanie czy nieregularne przekazywanie dokumentacji samodzielnie nie uzasadniałoby rozwiązania umowy w zastosowanym trybie. Jak wykazało postępowanie dowodowe, pracodawca nie egzekwował obowiązku przekazywania dokumentów w toku wieloletniego zatrudnienia powoda. Niemniej jednak zachowanie powoda w tym zakresie wskazuje na dość swobodne podejście do realizacji zadań uzasadniając przekonanie pracodawcy o braku dostatecznego zaangażowania pracownika.

Sąd, dokonując ustaleń w sprawie, uznał za wiarygodne wszystkie przedstawione, a niekwestionowane przez strony dokumenty, nie nasuwały one bowiem wątpliwości co do autentyczności czy rzetelności oraz dowody ze źródeł osobowych tym ostatnim częściowo tylko odmawiając wiary w różnym zakresie. Generalnie w objętych ustaleniami kwestiach, które pozostawały istotne dla rozstrzygnięcia (wynikach sprzedażowych i stanowisku powoda co do uwag pracodawcy) przesłuchane w sprawie osoby podawały zbieżne okoliczności. Najistotniejszą różnicą było to, czy pozwana wskazywała pracownikom choćby w przybliżeniu swoje oczekiwania sprzedażowe. W tym zakresie sąd odmówił wiary powodowi, jako że w sprzeczności z zasadami doświadczenia życiowego pozostaje, by firma, której obrót i byt zależy od wyników sprzedaży nie miała żadnych oczekiwań co do tych wyników. Okoliczność odbywania cyklicznych spotkań celem przedstawienia oczekiwań pracodawcy co do wzrostu sprzedaży została potwierdzona zresztą nie tylko przez świadków strony pozwanej i tę stronę, ale również przez świadka T. P..

W zakresie innych rozbieżności wynikających ze źródeł osobowych to pokrycie przez powoda kosztów podróży do B. z własnych środków i zasady korzystania z aut służbowych zostały już omówione, natomiast brak przywiązywania przez pracodawcę wagi do systematycznego wysyłania dokumentów potwierdza zwłaszcza to, że w korespondencji elektronicznej ze stycznia i lutego zarzut taki nie był wobec pracownika formułowany.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu określoną w art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Koszty pozwanej odpowiadały wynagrodzeniu zawodowego pełnomocnika. Minimalna stawka tego wynagrodzenia wynikająca z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2018.265 j.t.) wynosi 180 zł i taką kwotę zasądzono na rzecz pozwanej.

Sygn. akt (...)

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)