Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt

III K 714/20

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu

P. J.

W dniu 20 grudnia 2018 r. w Galerii (...) przy ul. (...) w W. działając wspólnie i w porozumieniu z M. D. (1) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia dwóch pudeł z zawartością odzieży i butów marki T. o łącznej wartości 11.679,78 zł na szkodę (...) S.A., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat pod odbyciu kary 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

(po zmianie opisu i kwalifikacji prawnej poprzez dodanie działania w warunkach recydywy)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

W dniu 20 grudnia 2018 r. P. J. i M. D. (1) przebywali w Galerii (...) przy ul (...) w W.. Pomiędzy godziną 08:00 a 09:00 obaj dokonali ukradli dwa pudła z zawartością odzieży i butów marki T., które znajdowały się przed sklepem (...) pozostawione tam przez kuriera. Każdy z mężczyzn wziął po jednym pudle. Łączna wartość odzieży i butów wynosiła 11.679,78 zł na szkodę (...) S.A.

Jeszcze wewnątrz Galerii zauważył ich ochroniarz M. P., który powziął podejrzenia, czy paczki nie zostały skradzione. Skontaktował się z operatorem kamer, który potwierdził, że mężczyźni zabrali paczki spod sklepu.

Po wyjściu mężczyzn z Galerii, już na ul. (...) złapał ich za ubrania i zatrzymał M. D. (1), P. J. uciekł.

Kartony z zawartością zostały zwrócone do sklepu.

zeznania M. P. (k. 30)

częściowo wyjaśnienia M. D. (2)

(k. 61)

protokół oględzin monitoringu (k. 73v-74)

zdjęcia tzw. „stopklatki”

(k. 122-126)

zdjęcia z dowodów

(k. 128-129)

zestawienie skradzionych towarów w paczkach (k. 25)

P. J. był uprzednio jedenastokrotnie karany, w tym dziewięć razy za przestępstwa przeciwko mieniu.

Zakład Karny opuścił w dniu 20 września 2018 r. po odbyciu kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym, którym połączono m.in. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. (V K 771/16).

karta karna (k. 167-169)

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Oskarżony P. J. nie dokonał zarzuconego mu czynu.

wyjaśnienia P. J.

(k. 143-144)

Drugim sprawcą kradzieży był nieznajomy M. D. (2) mężczyzna o imieniu A..

wyjaśnienia M. D. (2)

(k. 60-61)

1.OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

częściowo wyjaśnienia M. D. (2) (k. 61)

wiarygodne jedynie w zakresie, w którym przyznał się do kradzieży – został ujęty na gorącym uczynku

zeznania M. P. (k. 30)

wiarygodne: szczegółowe i konsekwentne, spójne z wyjaśnieniami oskarżonego M. D. (2) oraz materiałem z monitoringu

protokół oględzin monitoringu (k. 73v-74),

zdjęcia tzw. „stopklatki”

(k. 122-126),

zdjęcia z dowodów (k. 128-129)

miarodajne: autentyczność niekwestionowana przez strony, nie pozostawiały wątpliwości co do tożsamości obu sprawców

zestawienie skradzionych towarów w paczkach (k. 25)

dowód niekwestionowany przez strony, podobnie jak wskazana wartość towarów

zeznania świadka M. K. (k. 34-35)

bez znaczenia: policjant, który podejmował interwencję, wiedzę o przebiegu zdarzenia posiada od pracowników ochrony

zeznania świadka M. W. (k. 40v)

bez znaczenia: kurier, który pozostawił paczki przed sklepem, nie był świadkiem zdarzenia

zeznania świadka

M. S. (k. 23)

bez znaczenia: pracownik sklepu, który został poinformowany przez Policję o kradzieży, wskazał jedynie wartość skradzionych rzeczy i przedłożył ich zestawienie

karta karna (k. 167-169)

dokument urzędowy, niekwestionowany przez strony

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowo wyjaśnienia M. D. (2) (k. 61)

niewiarygodne w zakresie, w jakim wskazywał, że nie znał wcześniej P. J. oraz że drugi sprawca miał na imię A.. Wyjaśnienia w tej części służą wyłącznie ukryciu tożsamości drugiego ze sprawców. W ocenie Sądu niewiarygodnym jest, aby oskarżony zgodził się dokonać z przypadkową, nieznaną sobie wcześniej osobą przestępstwa kradzieży.

wyjaśnienia P. J.

(k. 143-144)

niewiarygodne wobec niebudzącego wątpliwości Sądu pod względem tożsamości sprawcy materiału z monitoringu oraz zdjęć tzw. „stopklatek” i zdjęć z dowodów osobistych oskarżonych

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem – tylko w zakresie dodania działania w warunkach recydywy

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd zaakceptował istotę kwalifikacji czynu, zaproponowaną przez Prokuratora w akcie oskarżenia, bowiem na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego nie budzi wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 278 § 1 k.k., co nie wymaga szerszych rozważań w świetle ustaleń faktycznych.

Z uwagi na ustalenie, iż oskarżony P. J. działał w warunkach recydywy zwykłej, konieczne było uzupełnienie tejże kwalifikacji o art. 64 § 1 k.k. Oskarżony popełnił czyn w dniu 20 grudnia 2018 r., zaś opuścił Zakład Karny w dniu 20 września 2018 r. po odbyciu kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym, którym połączono m.in. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. (V K 771/16).

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

W punkcie I wyroku:

Sąd wymierzył oskarżonemu P. J. karę 1 roku pozbawienia wolności. Rozważając kwestie rodzaju i wysokości kary Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary, określonymi w art. 53 k.k., nadto Sąd miał nadto na względzie wszystkie okoliczności przemawiające zarówno na korzyść oskarżonego, jak i na jego niekorzyść.

Sąd w przedmiotowej sprawie nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które wyłączałyby możliwość przypisania oskarżonemu winy. Jest on osobą pełnoletnią, dojrzałą, poczytalną, nie działał pod wpływem błędu. Można więc było od niego wymagać zachowania zgodnego z obowiązującymi normami prawnymi, a jego postępowanie nie usprawiedliwiają żadne okoliczności nadzwyczajne. Oceniając stopień winy oskarżonego, Sąd uznał, iż przypisanego mu czynu dopuścił się umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Nic nie usprawiedliwia tego zachowania, dlatego stopień winy należało ocenić jako znaczny. Stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu, mając na uwadze ponadto postać zamiaru, Sąd uznał za wysoki. Do okoliczności obciążających zaliczyć należało przede wszystkim wskazywany wyżej wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu oraz fakt uprzedniej karalności oskarżonego – wykraczającej poza skazania stanowiące podstawę dla przyjęcia recydywy działania. Sąd nie dostrzegł okoliczności łagodzących. Ostatecznie Sąd uznał, że kara 1 roku pozbawienia wolności najlepiej spełni swoje zadania z zakresu prewencji indywidualnej i ogólnej. Kara ta ma spełnić wobec oskarżonego cel resocjalizacyjny i uświadomić mu konieczność funkcjonowania w sposób zapewniający poszanowanie chronionych prawem dóbr. Okoliczność dokonania zarzucanego oskarżonemu czynu w warunkach, kiedy był on już wielokrotnie skazywany przez sąd, świadczy o jego nieumiejętności korzystania z doświadczonych kar. Pomimo kolejnych wyroków skazujących nie zmienił on swojego trybu życia wykazując lekceważenie norm prawnych i społecznych.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

1.6. inne zagadnienia

1.7. KOszty procesu

W punkcie IV wyroku – na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od obowiązku ponoszenia wydatków postępowania, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa, nie obciążano oskarżonego opłatą. Zdaniem Sądu, przemawiają za tym zasady słuszności w sytuacji orzeczenia kary bezwzględnego pozbawienia wolności.

1.Podpis