Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 marca 2022 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Dorota Krawczyk

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Frankowska
po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2022 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa A. M., J. M.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zadośćuczynienie , odszkodowanie

I. 1. zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki A. M. kwotę 118.000,00zł (sto osiemnaście tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia I l czerwca 2020 roku do dnia zapłaty;

I. 2. zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki A. M. kwotę 25.000,00zł (dwadzieścia pięć tysięcy złotych) tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020 roku do dnia zapłaty;

I. 3. oddala powództwo powódki A. M. w pozostałej części;

I. 4. nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. kwotę 6.445,26zł (sześć tysięcy czterysta czterdzieści pięć złotych 26/100) tytułem brakującej opłaty od uwzględnionej części powództwa;

I. 5. nie obciąża powódki A. M. pozostałą częścią brakującej opłaty od pozwu od oddalonej części powództwa;

I.  6. zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej siedzibą w W. na rzecz powódki A. M. kwotę 5.389,74zł (pięć tysięcy trzysta osiemdziesiąt dziewięć złotych 74/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

II.  1. zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda J. M. kwotę 1 15.000,00 złotych (sto piętnaście tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020 roku do dnia zapłaty;

II. 2. zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda J. M. kwotę 45.000,00zł (czterdzieści pięć tysięcy złotych) tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020 roku do dnia zapłaty;

II. 3. zasądza od pozwanego (...)

Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda J. M. kwotę

II. 4. oddala powództwo powoda J. M. w dalszej części;

III.  5. zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda J. M. kwotę 12.494,45zł (dwanaście tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt cztery złote 44/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia SO Dorota Krawczyk

Sygn. akt I C 931/21

UZASADNIENIE

Powodowie A. M. i J. M. reprezentowani przez zawodowego pełnomocnika, w pozwie z dnia 25 czerwca 2021 roku (nadany 18.06.2021 roku) wniesionym przeciwko pozwanemu Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych S.A. z siedzibą w W. zażądali:

1. zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki A. M. kwoty 168.000,00 (słownie: sto sześćdziesiąt osiem tysięcy) złotych tytułem zadośćuczynienia za krzywdę doznaną z powodu śmierci matki wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020r. do dnia zapłaty;

2. zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki A. M. kwoty 35.000,00 (słownie: trzydzieści pięć tysięcy) złotych tytułem stosownego odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej po śmierci matki wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020r. do dnia zapłaty;

3. zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki A. M. kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia prawomocności wyroku do dnia zapłaty;

4. zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda J. M. kwoty 165.000,00 (słownie: sto sześćdziesiąt pięć tysięcy) złotych tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę doznaną z powodu śmierci małżonki wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020r. do dnia zapłaty;

5. zasądzenie od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda J. M. kwoty 65.000,00 (słownie: sześćdziesiąt pięć tysięcy) złotych tytułem stosownego odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej po śmierci małżonki wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020r. do dnia zapłaty;

6. zasądzenie od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda J. M. kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia prawomocności wyroku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powodowie wskazali, że w wyniku tragicznej śmierci maki i żony I. M., powodowie doznali poczucia ogromnej krzywdy i cierpienia jak również pogorszeniu uległa ich dotychczasowa sytuacja życiowa także w aspekcie materialnym, co uzasadnia dochodzenie przez nich wobec pozwanego zgłoszonych roszczeń (k. 1-15).

W odpowiedzi na pozew z dnia 16 sierpnia 2021 roku roku pełnomocnik pozwanego (...) S.A wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że po zgłoszeniu szkody i przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany przyznał i wypłacił na rzecz powoda J. M. kwotę 35.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznana krzywdę, 15.000 zł tytułem odszkodowania oraz kwotę 20.250,01 zł tytułem kosztów pogrzebu i nagrobka zgodnie z przedłożonymi fakturami, natomiast na rzecz A. M. pozwany wypłacił 32.000 zł tytułem zadośćuczynienia, 15.000 zł tytułem odszkodowania.

Jednocześnie pozwany wyraził gotowość zakończenia sporu poprzez dopłatę na rzecz powódki A. M. kwoty 51.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz dalszych 10.000 zł tytułem dalszego odszkodowania, a na rzecz powoda J. M. dopłatę 53.000 złotych tytułem zadośćuczynienia i dalszych 10.000 zł odszkodowania (k. 73-76).

W toku postepowania strony podtrzymały stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 października 2018 roku w miejscowości S. powiat (...) doszło do wypadku drogowego. Kierujący autobusem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...)EI T. C. jadąc drogą K 12 w kierunku Ł. nie zachował szczególnej ostrożności w obrębie skrzyżowania i nie utrzymał odstępu niezbędnego do uniknięcia zderzenia z pojazdem poprzedzającym marki V. (...) nr rej. (...), w wyniku czego najechał na tył pojazdu poprzedzającego, kierowanego przez I. M., który to pojazd w wyniku uderzenia przemieścił się na przeciwległy pas ruchu, gdzie zderzył się z jadącym z kierunku przeciwnego zespołem pojazdów: ciągnik siodłowy marki R. o nr rej. (...) wraz z naczepą W. o nr rej. (...) kierowanym przez Ł. W., czym nieumyślnie spowodował śmierć kierującej samochodem osobowym I. M. i pasażerki.

( okoliczności niesporne, akt zgonu k. 22-23)

Wyrokiem z dnia 28 stycznia 2019r. Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny wydanym w sprawie o sygn.. akt II K 825/18 uznał T. C. za winnego spowodowania w/w zdarzenia.

(dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 28 stycznia 2019r. w sprawie o sygn. akt IIK 825/18 -k.2021)

Autobus marki (...) nr rej. (...), kierowany przez sprawce wypadku objęty był ubezpieczeniem obowiązkowym w ramach systemu Zielonej Karty, której wystawcą był pozwany (...) SA.

(okoliczność niesporna)

Powód jest mężem zmarłej tragicznie I. M., powódka jest córką zmarłej tragicznie I. M..

Pismem z dnia 5 maja 2020 roku ( data nadania ) powodowie zgłosili pozwanemu roszczenia o zadośćuczynienie i odszkodowanie za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej po śmierci odpowiednio żony i matki.

Zgłoszenie szkody i wezwanie do wypłaty świadczeń zostało doręczone pozwanemu w dniu 11 maja 2020 roku.

(dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 5 maja 2020 roku wraz z potwierdzeniem nadania i odbioru k. 44-48 i 49-51, akty stanu cywilnego k. 22-25)

Na mocy decyzji z dnia 18 maja 2020r. pozwany wypłacił powodom po 15.000 zł tytułem odszkodowania oraz tytułem zadośćuczynienia na rzecz powoda kwotę 35.000 zł oraz rzecz powódki 32.000 zł.

Powodowie w piśmie z dnia 6 października 2020r. wnieśli reklamację od przedmiotowej decyzji, wskazując na rażące zaniżenie należnych im świadczeń.

Pismem z dnia 21 października 2020r. pozwany odmówił uznania reklamacji i wypłaty w wyższej wysokości.

(dowód: decyzja z dnia 18 maja 2020 roku k. 52-53, reklamacja z dnia 6 października 2020 roku k. 54-55 wraz z dowodem nadania k. 56, decyzja pozwanego z dnia 21 października 2020r. k. 57-58)

Zmarła I. M. była matką powódki A. M. oraz żoną powoda J. M.. Poszkodowana w chwili śmierci miała 44 lata.

(dowody: odpis skrócony aktu zgonu I. M. k. 22-23, odpis skrócony aktu małżeństwa I. M. i J. M. k.25, odpis skrócony aktu urodzenia A. M. k.24)

Powód J. M. znał swoja przyszłą żonę I. M. od dziecka, mieszkali w sąsiednich miejscowościach - powód w R., a I. M. w L. - chodzili do tej samej szkoły. W czerwcu 1994r. wzięli ślub, a chwilę później w lipcu 1994 roku na świat przyszło ich pierwsze i jedyne dziecko-córka A. M..

Po ślubie małżonkowie wraz z narodzoną córka zamieszkali w domu rodziców I. M. w L..

Po narodzinach dziecka I. M. zajmowała się wychowywaniem dziecka i prowadzeniem domu. Zmarła była świetną gospodynią, matką oraz żoną, dbała o rodzinę i dom, gotowała, sprzątała, piekła ciasta, zajmowała się płaceniem rachunków. I. M. lubiła zajmować się kwiatami w ogródku, uprawiała ogródek warzywny, hodowała kury. Wszystko to sprawiało jej radość i satysfakcję.

(dowód: zeznania powodów A. M. -k. 130 i verte 00.24.27-00.51.12, J. M. -k. 129-130 minuty 00.04.26- (...).27, zeznania świadków: W. S. -k. 89 verte 00.04.41-00.13.45, E. K. -k. 89 verte-90 00.13.45-00.28.47, T. S. -k. 90 00.28.47-00.36.19, G. K. -k. 90 i verte 00.36.19-00.44.41)

Po narodzinach dziecka zawodowo pracował wyłącznie powód. J. M. pracował w (...) S.A. Zakład (...) w Ł. jako automatyk. Kiedy córka I. i J. M. poszła do szkoły, I. M. rozpoczęła pracę w zakładzie produkcji elementów drewnianych w W..

(dowód: zeznania powoda J. M. -k. 129-130 minuty 00.04.26- (...).27, zeznania świadka: G. K. -k. 90 i verte 00.36.19-00.44.41)

I. M. była pogodną, uśmiechniętą, lubianą i kochaną przez otoczenie i bliskich osobą. W domu rodziny M. panowała zgoda i ciepła atmosfera. I. M. była osobą rodzinną, towarzyską i pracowitą.

Cały czas wolny od pracy małżonkowie spędzali razem oraz z córką. Razem chodzili do kościoła, na spacery, na rodzinne obiady. Małżonkowie byli zgodnym, kochającym się małżeństwem, wzajemnie się wspierali, szanowali, troszczyli o siebie. Rodzina wspólnie spędzała święta i wszelkie uroczystości rodzinne. Raz w roku małżonkowie z córką wyjeżdżali na wspólny wypoczynek nad morze. Wspólnie podejmowali istotne dla ich rodziny decyzje.

Między małżonkami oraz między nimi a ich wspólnym dzieckiem istniała bardzo silna więź emocjonalna, a relacje miedzy nimi oparte były na miłości i wzajemnym poszanowaniu.

Relacje powoda z żoną były bardzo dobre, byli ze sobą szczęśliwi, wspierali się, spędzali razem czas, lubili jeździć rowerami. Jak powód wychodził do pracy to całował żonę na pożegnanie. Jak żona chorowała to powód o nią dbał. Święta spędzali przeważnie razem z teściową, chodzili do siebie na zmianę.

Relacje I. M. z córką były bardzo dobre, siedzieli przytulali się, powódka A. M. miała komu się zwierzyć, do kogo przytulić się, jeździły razem na zakupy. Pani I. M. chwaliła się córką, że dobrze się uczyła, że ładnie rysowała.

(dowód: zeznania powodów A. M. k. 130 i verte 00.24.27-00.51.12, J. M. k. 129-130 minuty 00.04.26- (...).27, zeznania świadków: W. S. k. 89 verte 00.04.41-00.13.45, E. K. k. 89 verte-90 00.13.45-00.28.47, T. S. k. 90 00.28.47-00.36.19, G. K. k. 90 i verte 00.36.19-00.44.41, zdjęcia na płycie CD k. 66)

Nagła i niespodziewana śmierć żony była dla powoda J. M. ogromnym szokiem i dramatem. Powód był w związku małżeńskim 24 lata. Po otrzymaniu wiadomości o tragicznym wypadku żony powód płakał, czuł żal, rozpacz i złość, które następnie przerodziły się w uczucie głębokiej tęsknoty i beznadziei. Po ceremonii pogrzebowej powód odczuwał pustkę, miał poczucie osamotnienia, braku perspektyw, niemocy. Każdy przedmiot znajdujący się w domu przywoływał wspomnienia o żonie, której już nie ma. U powoda pojawiły się problemy ze snem, brak apetytu, permanentny smutek i żal. Powód nie mogąc poradzić sobie z natłokiem emocji zaczął szukać pomocy u specjalisty -psychoterapeuty, ale nie widząc poprawy zrezygnował z terapii.

Powód musiał sobie radzić po śmierci żony, ale jest mu ciężko. Powód i powódka chodzą na cmentarz, na grobie światło się pali, są świeże kwiaty w wazonie. Powódka płacze, że brakuje jej mamy, że nie ma się do kogo przytulić, z kim porozmawiać.

Powód do dzisiaj nie pogodził się ze śmiercią żony, nadal przeżywa tą tragedię. Po śmierci żony brakuje mu bliskości, rozmowy, zwierzeń, radości. Trudno to określić. Nie pogodził się ze śmiercią żony. Nie widział żony po śmierci, ponieważ trumna była zamknięta, bo ciało było zmasakrowane.

(dowód: zeznania powoda J. M. k. 129-130 minuty 00.04.26- (...).27, zeznania świadków: E. K. k. 89 verte-90 00.13.45-00.28.47, G. K. -k. 90 i verte 00.36.19-00.44.41)

Powód po śmierci żony nie był ani razu nad morzem. Urlop ma bez wyjazdu. W święta brakuje mu żony. Zawsze będzie jej brak. Msze święte zamawia bardzo często. Nie planuje życie na przyszłość, na razie o tym nie myśli.

Śmierć żony wpłynęła na sytuację materialną powoda. Kiedy żona pracowała to jakąś część tej wynagrodzenia odkładali. W planach mieli adaptację poddasza domu. Było ogrodzenie do zrobienia. Udawało się jakąś kwotę odkładać, teraz powód nie odkłada nic. Teraz mam wynagrodzenie w granicach ok.4000 zł. Płaci rachunki, kupuje opał.. Mieszka razem, córka gotuje obiady. Córka do utrzymania domu się nie dokłada, dokłada się do drobnych zakupów.

(dowód: zeznania powoda J. M. k. 129-130 minuty 00.04.26- (...).27)

Śmierć żony powoda J. M. spowodowała wystąpienie u niego naturalnej reakcji żałoby. Powód nie wymagał i nie wymaga aktualnie leczenia psychiatrycznego, ani specjalistycznej pomocy psychologicznej lub psychoterapeutycznej w związku ze śmiercią żony. Nie ujawnia on obecnie klinicznych objawów zaburzeń psychicznych, będących konsekwencją śmierci żony. Mechanizmy obronne jego psychiki funkcjonowały i funkcjonują prawidłowo. W wyniku tragicznej śmierci żony powód doświadczył jednak bardzo trudnej osobistej sytuacji kryzysowej, która wiązała się i wiąże nadal, z przeżywaniem poczucia głębokiej i nieodwracalnej straty, smutku, żalu, krzywdy, opuszczenia i osamotnienia. Są to uczucia i stany adekwatne do sytuacji, normalne, choć powodujące cierpienie i trudności przystosowawcze.

W związku ze śmiercią żony u powoda nie doszło jednak do całkowitego załamania linii życiowej; powód był i jest obecnie w stanie wykonywać swoje role życiowe i funkcjonować normalnie w aspekcie psychospołecznym.

(dowód: opinia biegłego psychologa M. P. k. 100-102)

Powódka A. M. była jedynym dzieckiem I. i J. M.. Jako jedynaczka skupiała na sobie całą uwagę rodziców. Powódkę z matka łączyła bardzo silna wieź emocjonalna i uczucie miłości. Zmarła poświęcała córce bardzo dużo czasu, zwłaszcza we wczesnym dzieciństwie, kiedy nie pracowała. Powódka spędzała czas z matką, jeździły na zakupy. Matka zawsze wspierała córkę w życiowych wyborach, motywowała i wspierała ja w dalszej realizacji celów życiowych. I. M. była dumna z córki m.in. jej talentu do rysowania. Zmarła I. M. była dla córki autorytetem i oparciem we wszystkich sprawach życiowych. Powódka darzyła ją ogromnym szacunkiem i zaufaniem.

( dowód: zeznania powodów A. M. -k. 130 i verte 00.24.27-00.51.12, J. M. -k. 129-130 minuty 00.04.26- (...).27, zeznania świadków: W. S. -k. 89 verte 00.04.41-00.13.45, E. K. -k. 89 verte-90 00.13.45-00.28.47, T. S. -k. 90 00.28.47-00.36.19, G. K. -k. 90 i verte 00.36.19-00.44.41 )

W związku z nagłą, tragiczną śmiercią matki, powódka przeżyła ogromny wstrząs psychiczny. Po stracie mamy A. miała obniżony nastrój, czuła smutek i przygnębienie, odczuwała niepokój, lęk i brak chęci do działania. Nie chciała wychodzić z domu, ograniczyła kontakty międzyludzkie. Powódka miała zaburzenia snu, odczuwała silny lęk, kiedy miała wyjść z domu, a także na myśl o wypadku i nagłej śmierci mamy. Negatywne emocje związane z przeżywaną traumą uniemożliwiały realizowanie pasji życiowej powódki - rysowania. Nasilające się stany lękowe spowodowały konieczność skorzystania z pomocy psychologa; powódka odbyła kilka konsultacji w Centrum Pomocy (...) w P., początkowo wspólnie z ojcem, a następnie samodzielnie.

(dowód: zeznania powodów A. M. k. 130 i verte 00.24.27-00.51.12, J. M. -k. 129-130 minuty 00.04.26- (...).27, zaświadczenie wydane przez psychoterapeutę K. Z. k. 43)

Powódka nie leczyła się psychiatrycznie. U psychologa była 4 razy. Kilka miesięcy szukała przyczyn moich dolegliwości. Miałam drętwienie rąk, siniały jej dłonie. Byłam u wielu specjalistów, dopiero kardiolog zasugerował, że może być to nerwica, nie leczyłam się farmakologicznie. Poszłam na terapię do psychologa. To się zbiegło z operacją usunięcia guzka u powódki.

Powódka w związku z traumatyczymi przeżyciami wywołanymi stratą matki podupadła na zdrowiu. Silny stres spowodował bóle głowy, szumy uszne, które wcześniej nie występowały. Były one na tyle silne, że powódka musiała skonsultować dolegliwości z lekarzami. W dniu 26 marca 2019r. powódka obyła wizytę w (...) lek. J. P., która wykluczyła okulistyczne przyczyny bólów głowy i zaleciła konsultację neurologiczną. W dniu 2 kwietnia 2019r. powódka odbyła wizytę u kardiologa A. B.. W dniu 24 2019r. powódka odbyła wizytę w Poradni Laryngologicznej (...) Szpitala Wojewódzkiego im. (...) w P., gdzie zgłaszała bóle głowy narastające od kilku miesięcy oraz szumy uszne ucha lewego. Powódkę skierowano na badania RM głowy. Przeprowadzone konsultacje medyczne i wykonane badania nie wykazały uchwytnych zmian, które mogłyby powodować bóle głowy i szumy uszne, wobec czego stwierdzono, że dolegliwości te występowały na tle nerwowym i związane były z silnym stresem wywołanym nagłą stratą bliskiej osoby.

(dowód: zeznania powoda A. M. k. 130 i verte 00.24.27-00.51.12, dokumentacja lekarska k.36-39,41-42, paragony fiskalne k. za wizyty lekarskie i badania -k. 40)

A. M. nadal nie pogodziła się z przedwczesną śmiercią matki; odczuwa ogromną pustkę, ma ogromny żal do sprawcy wypadku. Mimo pełnoletności A. M. nie założyła własnej rodziny, nadal mieszka z ojcem, w domu w którym dotychczas mieszali cała rodzina wiodąc szczęśliwe i radosne życie, gdzie większość przedmiotów przywołuje wspomnienia o zmarłej. Powódka ma poczucie ogromnej straty , tęskni za matką, czuje się samotna, silnie odczuwa brak jej bliskości. Powódka jest jedynaczką, co dodatkowo wzmaga poczucie osamotnienia i pustki, głównie kiedy w domu nie ma ojca.

(dowód: zeznania powodów A. M. -k. 130 i verte 00.24.27-00.51.12, J. M. k. 129-130 minuty 00.04.26- (...).27)

W lipcu przed śmiercią mamy powódka obroniła pracę magisterska. Dorabiała w sklepie. Po śmierci mamy pracowała niespełna miesiąc w sklepie i dostała informację, że jest miejsce na zastępstwo w szkole. Po śmierci mamy życie powódki zmieniło się całkowicie, straciła najważniejszą osobę w życiu z dnia na dzień. Nie była przygotowana na to. Straciła osobę, której wszystko powierzała, podupadła na zdrowiu, szukała źródła tego, okazała się nerwica. Powódce brakuje mamy. Jeździły razem na zakupy, na kawę, na spacery. Nic tego nie zastąpi. Mama była życzliwą osobą i dobrą. Zawsze miała czas, aby wysłuchać. Zawsze stawiała powódkę na pierwszym miejscu.

Powódka o śmierci mamy dowiedziała się od koleżanki mamy. Dostała wiadomość od mamy koleżanki "O. słyszałaś o wypadku? Bardzo mi przykro". Zadzwoniła zadzwoniłam do koleżanki, która jej powiedziała, że mama zginęła w wypadku. Tata był na miejscu. Powódka nie radziła sobie z tymi emocjami. Próbowali się nawzajem pocieszać. Pustka ogromna towarzyszyła i towarzyszy powódce. Bardzo długo towarzyszyło jej niedowierzanie. Nie wierzyła w to, że mama nie żyje. Mam takie myśli, że mama gdzieś jest, że wróci. Nie wyobraża sobie zostawić domu, to „miejsce święte”, nie chce zostawić taty, a wcześniej miała plan wyprowadzić się do miasta, szukać lepszej pracy. Plany sprzed śmierci mamy znikły. Gdy mama żyła rodzice płacili za wszystko, to co zarabiała powódka mogła całkowicie przeznaczyć na swoje potrzeby.

Powódka odwiedza cmentarz 3-4 razy w tygodniu, latem bywam codziennie. Mama jest w jej sercu i głowie codziennie. Mama jest ze nią zawsze. Dużo się modli za mamę. Chce wierzyć, że ją słyszy, że gdzieś tam jest.

Pasją powódki jest rysowanie, mama ją w tym wspierała. Rysowała też mamę, jak mama zmarła nie była w stanie rysować przez dłuższy czas. Straciła chęć do czegokolwiek.

Rodzice byli wspaniałym małżeństwem. Tata kocha mamę. Jedno za drugim wskoczyłoby w ogień. Tata od początku bardzo się zamknął w sobie. Stracił chęć do czegokolwiek, do dbania o siebie. Jego zajęcie ograniczało się do tego co trzeba zrobić. Powód był człowiekiem wesołym. Teraz jest mu ciężko, jest smutny. Troszczy o powódkę.

(dowód: zeznania powoda A. M. k. 130 i verte 00.24.27-00.51.12)

Śmierć matki I. M. spowodowała wystąpienie u powódki A. M. naturalnej reakcji żałoby. Powódka nie wymagała i nie wymaga aktualnie leczenia psychiatrycznego. Nie wymaga obecnie również specjalistycznej pomocy psychologicznej lub psychoterapeutycznej w związku ze śmiercią matki. Nie ujawnia ona obecnie klinicznych objawów psychopatologii, będących konsekwencją śmierci matki. W początkowym okresie żałoby występowały dolegliwości o charakterze psychosomatycznym (głównie silne bóle głowy, kończyn, pleców), które można wiązać z przeżytą traumą tj. z utratą matki w tragicznych okolicznościach. Powódka odbyła kilka wizyt u psychoterapeuty oraz u lekarzy specjalistów, objawy ustąpiły po pewnym czasie. Nie zgłaszała się do psychiatry, przez cały czas była czynna zawodowo.

W wyniku śmierci matki powódka doświadczyła bardzo trudnej osobistej sytuacji kryzysowej, która wiązała się i wiąże nadal z przeżywaniem poczucia głębokiej straty, smutku, żalu, bólu, tęsknoty, pustki, lęku, krzywdy, niesprawiedliwości, złości, opuszczenia i osierocenia. Są to uczucia i stany adekwatne do sytuacji, normalne, choć powodujące cierpienie i trudności przystosowawcze.

Nie doszło jednak do całkowitego załamania linii życiowej powódki w związku ze śmiercią matki, była ona i jest obecnie w stanie wykonywać prawidłowo swoje role życiowe i funkcjonować normalnie w aspekcie psychospołecznym.

( dowód: opinia biegłej psycholog M. P. 96-99)

I. M. przed śmiercią pracowała w firmie (...) i zarabiała w 2017r. miesięcznie ok. 2.000 zł brutto, w 2018r. miesięcznie ok. 2.300 zł brutto miesięcznie. J. M. od 1987 roku pracuje w (...) S.A. Zakład (...) w Ł. jako automatyk. W 2017r. zarabiał ok. 5.500 zł brutto miesięcznie, w 2018 gr. zarabiał ok. 5.100 zł brutto miesięcznie. Powód nadal pracuje w (...) na tym samym stanowisku.

(dowód: deklaracje podatkowe PIT za lata 2017-2018 -k. 32-35)

Powódka A. M. z zawodu jest nauczycielem. Aktualnie powódka pracuje zawodowo jako nauczyciel, Powódka nie założyła jeszcze rodziny, jest jedynaczką, mieszka z powodem. Powódka nie dokłada się do kosztów utrzymania domu, robi drobne zakupy codzienne.

(dowód: zeznania powodów A. M. k. 130 i verte 00.24.27-00.51.12, J. M. k. 129-130 minuty 00.04.26- (...).27)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części.

Zgodnie z treścią art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia (§1).Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody będące następstwem przewidzianego w umowie wypadu, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia (§ 2).

Istota ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wynikająca z art. 822 k.c. sprowadza się więc do tego, że w sytuacji zaistnienia szkód określonych w § 2 tego przepisu, zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia odszkodowania osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za te szkody ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia.

Odpowiedzialność odszkodowawczą z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej reguluje natomiast ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych ( Dz. U. nr 124 poz. 1152).

W świetle art. 34 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, który stanowi lex specialis do art. 822 § 1 k.c., z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym obowiązani są do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia.

Zgodnie natomiast z art. 35 cytowanej ustawy ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania ochrony ubezpieczeniowej wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.

Pojazd kierowany przez sprawcę wypadku, w następstwie którego zmarła I. M. – żona powoda J. M. i matka powódki A. M., był objęty ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej przez pozwanego Ubezpieczyciela. Do wyrządzenia szkody doszło w następstwie ruchu pojazdu mechanicznego. Wobec powyższego, w ocenie Sądu w niniejszej sprawie zachodzą podstawy odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody na podstawie art. 436 § 1 k.c. w związku z art. 435 § 1 k.c.

Wobec powyższego pozwany co do zasady jest odpowiedzialny z tytułu szkody wyrządzonej powodom.

Pozwany, nie kwestionując zasady swej odpowiedzialności, wskazywał jednak że już wypłacił powodom należne świadczenia w całości.

Rozważając zasadność powództwa w zakresie żądania zasądzenia na rzecz powodów odszkodowania Sąd miał na uwadze normę art. 446 § 3 k.c.

Zgodnie z powyższym przepisem sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.

Zgodnie z panującym zapatrywaniem doktryny i orzecznictwa odszkodowanie z art. 446 § 3 k.c. obejmuje szeroko rozumianą szkodę majątkową, nie obejmuje natomiast szkody o charakterze niemajątkowym (por. A. S. „Odszkodowanie za szkodę majątkową”, Oficyna (...), B. 1998, s. 181-190, A. S. „Wynagrodzenie szkody powstałej wskutek śmierci osoby bliskiej”, Oficyna (...), B. 2000, s. 137-166, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 października 1970 r. III PZP 22/70, opub. OSNC z 1971 r., nr 7-8, poz. 120). W obecnym stanie prawnym nie ulega wątpliwości, iż odszkodowanie określone w powyższym przepisie nie może być przyznane za same tylko cierpienia moralne doznane z powodu śmierci osoby najbliższej, a zatem jest ono zależne od istnienia szkody o charakterze majątkowym. Przepis art. 446 § 3 k.c. mówi bowiem o odszkodowaniu. Celem zaś odszkodowania jest naprawienie szkody majątkowej (art. 361 § 2 k.c.) Przez szkodę należy rozumieć jedynie uszczerbek majątkowy, jakiego doznaje poszkodowany na mieniu bądź na osobie, jeżeli łączy się z konsekwencjami natury majątkowej. Ustawodawca nie posługuje się natomiast w powyższym przepisie pojęciem krzywdy jako oznaczenia szkody o charakterze niemajątkowym rodzącym roszczenie o zadośćuczynienie.

Art. 446 § 3 k.c. przewiduje szczególny rodzaj odszkodowania. Swoistość jego polega na tym, że dotyczy on szeroko pojętej szkody majątkowej, a więc wynagrodzenia różnych szkód o charakterze materialnym, częstokroć nieuchwytnych bądź trudnych do obliczenia, jakie wywołuje zazwyczaj śmierć najbliższego członka rodziny, a których nie można wynagrodzić na podstawie art. 446 § 1 i 2 k.c. Na określenie tych szkód ustawodawca posługuje się szerokim pojęciem znacznego pogorszenia sytuacji życiowej. Pogorszenie to może jednakże uzasadniać przyznanie odszkodowania tylko wówczas, gdy powoduje reperkusje majątkowe w sytuacji życiowej uprawnionego, a nie polega wyłącznie na jego cierpieniach moralnych. Przepis ten nie przewiduje bowiem możliwości złagodzenia czy zmniejszenia bólu po stracie najbliższego członka rodziny, gdyż takie roszczenie statuuje norma art. 446 § 4 k.c.

Powódka żądała zasądzenia na jej rzecz kwoty 35.000,00 złotych tytułem stosownego odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej po śmierci matki.

Powód J. M. żądał zasądzenia na jego rzecz kwoty 65.000,00 złotych tytułem stosownego odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej po śmierci żony.

W ocenie Sądu powyższe żądanie A. M. zasługuje na uwzględnienie w kwocie 25.000zł, a J. M. zasługuje na uwzględnienie w kwocie zasługuje w całości na uwzględnienie w kwocie 45.000zł.

Wskutek śmierci żony doszło do pogorszenia sytuacji życiowej powoda i to w sposób znaczący. Przejawia się to niewątpliwie w istotnym pogorszeniu sytuacji materialnej powoda. Powód wraz z żoną prowadzili wspólne gospodarstwo domowe. Przed śmiercią żona powoda pracowała zawodowo, była młodą osobą, miała zaledwie 45 lat, zarabiała wówczas około 2000zł netto a powód zarabiał około 3000zł netto. Żona powoda hodowała kury, prowadziła ogród warzywny, co też obniżało wydatki. Małżonkowie dysponowali więc miesięcznie kwotą ok. 5.100 zł netto. Obecnie po śmierci żony powód zarabia obecnie 4000zł netto miesięcznie. Zmarła też zarabiałaby obecnie więcej. Powyższa kwota nie pozwala powodowi na zaspokojenie wszystkich potrzeb osobistych i potrzeb związanych z utrzymaniem domu, nie pozwala przede wszystkim na poczynienie oszczędności celem realizacji planów w postaci adaptacji poddasza domu, budowy nowego ogrodzenia. Zmarła wykonywała w domu wszystkie prace domowe.

Wszystkie przywołane powyżej okoliczności w ocenie Sądu obrazują w bardzo wyraźny sposób istotne pogorszenie sytuacji życiowej powoda. Należy przy tym wskazać, iż ocenia pogorszenia sytuacji życiowej i stopnia jego rozległości winna być dokonana z uwzględnieniem wszystkich okoliczności, w tym również w odniesieniu do sytuacji, w jakiej znalazłaby się powód, gdyby nie śmierć żony. Ujemne następstwa w sytuacji majątkowej związane są w tym przypadku z utratą materialnego oparcia. Wspólne gospodarowanie przez małżonków stwarzało dla powoda poczucie stabilizacji.

Wskutek śmierci matki nastąpiło znaczne pogorszenie sytuacji życiowej powódki A. M.. Mimo, iż powódka pracowała to odkładała całe swoje wynagrodzenie, bowiem utrzymywali ją rodzice. Obecnie powódka nie ma wsparcia finansowego ze strony zmarłej matki, a miałaby to wsparcie jeszcze przez bardzo wiele lat, kilkadziesiąt lat, jest jedynaczką, więc w części zarobione przez zmarłą pieniądze byłby na darowizny, prezenty, organizację imprez np. wesela dla powódki. Obecnie dalej mieszka w domu z ojcem, ale już musi robić zakupy.

Mając powyższe na uwadze Sąd, uwzględniając wypłaconą już na rzecz powódki kwotę odszkodowania w wysokości 15.000zł zasądził dodatkowo na rzecz powódki A. M. kwotę 25.000,00zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020 roku do dnia zapłaty, uznając, iż kwota 35.000zł jest odpowiednia, a w pozostałej części żądanie oddalił jako wygórowane.

Mając powyższe na uwadze Sąd, uwzględniając wypłaconą już na rzecz powoda kwotę odszkodowania w wysokości 15.000zł zasądził dodatkowo na rzecz powoda J. M. kwotę 45.000,00zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020 roku do dnia zapłaty uznając, iż kwota 50.000zł jest odpowiednia, a w pozostałej części żądanie oddalił jako wygórowane.

Podstawę prawną powództwa w zakresie żądania zasądzenia na rzecz powodów zadośćuczynienia stanowi art. 446 § 4 k.c. Na podstawie powyższego przepisu kompensacie podlega doznana krzywda, a więc w szczególności cierpienie, ból i poczucie osamotnienia po śmierci najbliższego członka rodziny. Śmierć osoby bliskiej stanowi zwykle wielki wstrząs dla rodziny, a cierpienia psychiczne, jakie się z tym wiążą, mogą przybierać ogromny wymiar, tym większy, im mocniejsza była więź emocjonalna łącząca zmarłego z jego najbliższymi.

Ustalenie wysokości zadośćuczynienia powinno zostać natomiast dokonane z uwzględnieniem wszelkich okoliczności mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy oraz tego, że zadośćuczynienie ma przede wszystkim charakter kompensacyjny i tym samym jego wysokość winna przedstawiać jakąś odczuwalną wartość- por. przykładowo wyrok SN z dnia 12 kwietnia 1972 roku, II CR 57/72, OSNCP 1972, z. 10, poz. 183 oraz wyrok SN z dnia 24 czerwca 1965 roku, I PR 203/65, OSPIKA 1966, poz. 92).

W ocenie Sądu nie może budzić wątpliwości, i to zarówno w świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, jak też w świetle zasad doświadczenia życiowego, że krzywda jakiej doznaje mąż po stracie żony, z którym był w szczęśliwym związku dwadzieścia kilka lat, córka 24 letnia po stracie matki w tragicznych okolicznościach, jest olbrzymia, niewyobrażalna dla każdego, kto nie doświadczył tak tragicznych przeżyć.

Powód był bardzo silnie emocjonalnie związany z żoną, byli zgodnym, cieszącym się życiem małżeństwem i szczęśliwą rodziną z córką A.. Wzajemnie się wspierali, wspólne życie dawało im poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji. Powódka jako córka , jedynaczka była bardzo silnie związana z matką.

Śmierć matki I. M. spowodowała wystąpienie u powódki A. M. naturalnej reakcji żałoby. Powódka nie wymagała i nie wymaga aktualnie leczenia psychiatrycznego. Nie ujawnia ona obecnie klinicznych objawów psychopatologii, będących konsekwencją śmierci matki. Ale występowały u powódki dolegliwości o charakterze psychosomatycznym (głównie silne bóle głowy, kończyn, pleców), które można wiązać z przeżytą traumą tj. z utratą matki w tragicznych okolicznościach, ze stresem. Powódka odbyła kilka wizyt u psychoterapeuty oraz u lekarzy specjalistów, objawy ustąpiły po pewnym czasie. Nie zgłaszała się do psychiatry, przez cały czas była czynna zawodowo.

W wyniku śmierci matki powódka doświadczyła bardzo trudnej osobistej sytuacji kryzysowej, która wiązała się i wiąże nadal z przeżywaniem poczucia głębokiej straty, smutku, żalu, bólu, tęsknoty, pustki, lęku, krzywdy, niesprawiedliwości, złości, opuszczenia i osierocenia. Są to uczucia i stany adekwatne do sytuacji, normalne, choć powodujące cierpienie i trudności przystosowawcze.

Nie doszło jednak do całkowitego załamania linii życiowej powódki w związku ze śmiercią matki, była ona i jest obecnie w stanie wykonywać prawidłowo swoje role życiowe i funkcjonować normalnie w aspekcie psychospołecznym.

Powódka jako osoba 24 letnia straciła matkę – ogromne wsparcie, nie ma rodzeństwa, nie ma swojej rodziny, wiec pustka po stracie matki jest ogromna, nie będzie już z matką mogła podzielić się sukcesami życiowymi, jej dzieci nie będą miały babci.

Śmierć żony powoda J. M. spowodowała wystąpienie u niego naturalnej reakcji żałoby. Powód nie wymagał i nie wymaga aktualnie leczenia psychiatrycznego, ani specjalistycznej pomocy psychologicznej lub psychoterapeutycznej w związku ze śmiercią żony. Nie ujawnia on obecnie klinicznych objawów zaburzeń psychicznych, będących konsekwencją śmierci żony. Mechanizmy obronne jego psychiki funkcjonowały i funkcjonują prawidłowo. W wyniku tragicznej śmierci żony powód doświadczył jednak bardzo trudnej osobistej sytuacji kryzysowej, która wiązała się i wiąże nadal, z przeżywaniem poczucia głębokiej i nieodwracalnej straty, smutku, żalu, krzywdy, opuszczenia i osamotnienia. Są to uczucia i stany adekwatne do sytuacji, normalne, choć powodujące cierpienie i trudności przystosowawcze.

W związku ze śmiercią żony u powoda nie doszło jednak do całkowitego załamania linii życiowej; powód był i jest obecnie w stanie wykonywać swoje role życiowe i funkcjonować normalnie w aspekcie psychospołecznym.

Powód, mając młodszą od siebie o 6 lat żonę nagle został sam. Był szczęśliwy. Jeszcze wiele szczęśliwych chwil było przed powodem z żoną gdyby nie jej tragiczna śmierć. Powód nie myśli nawet o układaniu sobie życia od nowa.

Powodowie cały czas wspominają matkę i żonę, chodzą na cmentarz, kupują kwiaty na grób, zapalają znicze, zamawiają msze.

Mając wszystkie powyższe traumatyczne przeżycia ustalone w stanie faktycznym na uwadze, Sąd uznał, iż zadośćuczynienie na rzecz powódki w kwocie 150.000zł jest odpowiednie i odejmując już wypłaconą kwotę w wysokości 32.000,00zł zasądził na rzecz powódki A. M. kwotę 118.000,00zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1l czerwca 2020 roku do dnia zapłaty, oddalając powództwo w pozostałym zakresie jako wygórowane.

Mając powyższe na uwadze Sąd, uznał, iż zadośćuczynienie na rzecz powoda w kwocie 150.000zł jest odpowiednie i odejmując już wypłaconą kwotę w wysokości 35.000,00zł zasądził na rzecz powoda J. M. 115.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020 roku do dnia zapłaty.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c..

Żądanie w zakresie odsetek ustawowych za opóźnienie uzasadnione jest w świetle art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w zw. z art. 817 S 1 i art. 481 k.c. Żądanie zapłaty kwot dochodzonych powództwem powodowie zgłosili w piśmie, które pozwany odebrał w dniu 1 1 maja 2020r. W dniu 18 maja 2020r. pozwany wydał decyzję o wypłacie części zgłoszonych roszczeń. Wobec tego, że wraz z pismem powodowie przekazali pozwanemu dokumenty i informacje umożliwiające określenie wielkości krzywdy powodów oraz odpowiednią kwotę świadczeń, uzasadnione jest dochodzenie ustawowych odsetek za opóźnienie od dnia następnego po upływie 30 dniowego terminu na wydanie decyzji, tj. od dnia 11 czerwca 2020r, zgodnie z żądaniem pozwu.

Podstawą rozstrzygnięcia o kosztach procesu był przepis artykułu 100 KPC, zgodnie z treścią którego w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone.

W niniejszej sprawie powódka A. M. wygrała sprawę w 70,44% i w takiej części pozwany powinien ponieść koszty procesu. Łącznie koszty procesu wyniosły 32.157,90zł na co złożyło się: opłata od pozwu 10.150zł, (z czego powódka uiściła 1000zł), wynagrodzenie pełn. powódki 10817zł, wynagrodzenie pełn. pozwanego 10817zł, ½ wynagrodzenia biegłego 373,90zł, z czego pozwany powinien ponieść 22.652zł, a poniósł 17.262,26zł, czyli do zasądzenia pozostała różnica w kwocie 5389,74zł i taką tez kwotę Sąd zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej siedzibą w W. na rzecz powódki A. M. tytułem zwrotu kosztów procesu.

Zgodnie z treścią art. 83 ust 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd orzeka o poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatkach, stosując odpowiednio przepisy art. 113.

Zgodnie z treścią art. 113. 1. w/w ustawy kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

2. Koszty nieobciążające przeciwnika sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji nakazuje ściągnąć z roszczenia zasądzonego na rzecz:

1) strony, której czynność spowodowała ich powstanie;

2) strony zastąpionej przez kuratora lub

3) osoby, na której rzecz prokurator wytoczył powództwo lub zgłosił wniosek o wszczęcie postępowania.

3. Koszty sądowe, których nie miał obowiązku uiścić kurator, sąd może nakazać ściągnąć z innego majątku strony zastąpionej przez kuratora.

4. W wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może odstąpić od przewidzianego w ust. 2 i 3 obciążenia kosztami.

5. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do opłat, których nie miał obowiązku uiścić Skarb Państwa.

Na podstawie art. 83 ust 2, art. 113 ust 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. kwotę 6.445,26zł (9.150zł x 70,44%) tytułem brakującej opłaty od uwzględnionej części powództwa A. M..

Na podstawie art. 83 ust 4, art. 113 ust 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nie obciążył powódki A. M. pozostałą częścią brakującej opłaty od pozwu od oddalonej części powództwa mając na uwadze charakter dochodzonego roszczenia i sytuację majątkowa powódki.

W niniejszej sprawie powód J. M. wygrał sprawę w 69,57%% i w takiej części pozwany powinien ponieść koszty procesu. Łącznie koszty procesu wyniosły 33.507,90zł na co złożyło się: opłata od pozwu 11.150zł, wynagrodzenie pełn. powódki 10.817zł, wynagrodzenie pełn. pozwanego 10.817zł, ½ wynagrodzenia biegłego 373,90zł, z czego pozwany powinien ponieść 23.311,45zł, a poniósł 10.817zł, czyli do zasądzenia pozostała różnica w kwocie 12.494,45zł i taką też kwotę Sąd zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej siedzibą w W. na rzecz powoda J. M. tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia SO Dorota Krawczyk

Z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. pozwanego.