Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 91/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

I. B. (1)

w dniu 8 października 2019 roku w T., gm. M., przewidując możliwość spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i godząc się na to, spowodował ciężki uszczerbek na zdrowiu M. Z. w postaci choroby realnie zagrażającej życiu w ten sposób, że ugodził go nożem w szyję, powodując głęboką ranę ciętą szyi po stronie lewej, połączoną z dużym krwotokiem, powodującym wstrząs hipowolemiczny

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

w dniu 8 października 2019r. M. Z. odwiedził małżonków M. i I. K. (1) w ich domu w msc. T. gm. M..

Wszyscy wspólne pili alkohol w pomieszczeniu kuchni, przy stole.

Nieoczekiwanie około godz. 20:00 przyszedł do małżonków K. I. B. (1), przynosząc butelkę wódki. Usiadł przy tym samym stole i pił alkohol.

M. Z. od pewnego momentu, z uwagi na silne działanie wypitego wcześniej alkoholu zasną na stole.

M. K. (1) zmęczony poszedł spać do sypialni na wyższe piętro domu.

I. K. (1) zaczęła budzić śpiącego M. Z., potrząsając go za ramię. M. Z. przebudził się, zerwał się gwałtownie i chwycił w rękę leżący na stole nóż. Podniósł nóż do góry, w kierunku I. B. (1).

I. B. (1) wytrącił mu ten nóź z dłoni, nóż upadł w rejonie piec kaflowego.

I. K. (1) pobiegła po pomoc do swojego męża.

Między I. B. (1) a M. Z. doszło do szarpaniny.

W pewnym momencie I. B. (1) ugodził M. Z. nożem w szyję.

Spowodował on u M. Z. głęboką ranę ciętą szyi po stronie lewej, połączoną z dużym krwotokiem, powodującym wstrząs hipowolemiczny.

po chwili do kuchni przybiegła I. K. (1), a za nią w rejon kuchni zszedł jej mąż M..

I. K. (1) zadzwoniła do B. Z. - matki M.. w ciągu kliku minut na miejsce przyjechała A. Z. i B. Z.. A. Z. wezwała pogotowie. Na miejsce przyjechała karetka pogotowia i zabrała M. Z. do szpitala w S., gdzie został zoperowany.

częściowe wyjaśnienia I. B. (1)

36-39, 102-105, 111-114,

zeznania I. K. (1)

232-233, 18v-19

zeznania M. K. (1)

21-22

zeznania M. Z.

29-30, 54, 231-232

zeznania D. N.

234v-235, 48-49

zeznania G. A. (1)

235, 65-66

zeznania A. J.

235-v, 77-78

zeznania J. T.

235v-236, 83-84

protokół oględzin miejsca zdarzenia i dokumentacja fotograficzna

5a-14

protokół oględzin płyty z nagraniem zgłoszenia zdarzenia

96-99

zeznania B. Z.

56-57, 233-v

zeznania A. Z.

59-60, 233v-234

protokół oględzin rzeczy i materiał pogląd.

90-92, 134-141, 188-v

uraz zadany nożem spowodował u M. Z. głęboką ranę ciętą szyi po stronie lewej, połączoną z dużym krwotokiem, powodującym wstrząs hipowolemiczny, co spowodowało ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu.

Rana, której doznał M. Z. - głęboka rana cięta szyi, pomiędzy dużymi naczyniami a kręgosłupem jest skutkiem aktywnego zadziałania narzędzia ostrego, tnącego.

Z jej charakterystyki, wynikającej z protokołu operacyjnego wynika, iż zadana została ręką obcą. Powstanie jej w sposób przypadkowy, np. w wyniku nadziania się lub upadku na nóż jest wykluczone.

opinie biegłego z zakresu medycyny sądowej

80, 93, 145, 256-257

kopia dokumentacji medycznej

131-133

badanie krwi wykazało u M. Z. zawartość 3,61 promila alkoholu we krwi.

sprawozdanie z badań chemicznych krwi i protokół

51-52

badanie stanu trzeźwości wykazało u I. B. (1) zawartość 0,69 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. .

protokół badania stanu trzeźwości I. B. (1)

16

badanie stanu trzeźwości wykazało u I. K. (1) zawartość 0,63 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

protokół badania stanu trzeźwości I. K. (1)

15

badanie stanu trzeźwości wykazało u M. K. (1) zawartość 0,95 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

protokół badania stanu trzeźwości M. K. (1)

17

U I. B. (1) nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Rozpoznano u niego osobowość nieprawidłową - dyssocjalną, uzależnienie mieszane od środków psychoaktywnych z czynną fazą uzależnienia od alkoholu. I. B. (1) w czasie popełnienia zarzucanych mu czynów miał zachowaną zdolność rozumienia ich znaczenia i kierowania swoim postępowaniem

opinia sądowo - psychiatryczna

171-180

1.1.2.

I. B. (1)

W dniu 8 października 2019 roku w T., gm. M., ukrył dowód osobisty na nazwisko (...)seria i numer (...), który mnie miał prawa wyłącznie rozporządzać, w ten sposób, że wsunął go pod leżący na podłodze dywan,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. C. posiadał dowód osobisty o nr (...). Dowód ten utracił w lipcu 2019r. w nieznanych okolicznościach, na terenie W..

utratę dowodu osobistego zgłosił w dniu 18.07.2019r. w Urzędzie (...)dla (...) W..

zeznania K. C.

163v

informacja o zgłoszeniu utraty dowodu osobistego

109

protokół oględzin i materiał poglądowy

62-64

I. B. (1) w nieustalonych okolicznościach wszedł w posiadanie dowodu osobistego K. C. o nr (...). W dniu 8.10.2019r. posiadał go przy sobie.

Po tym jak doszło do wezwania na miejsce karetki pogotowania I. B. (1) wsunął ten dowód osobisty pod dywan leżący na podłodze w domu małżonków K. w T..

jednocześnie nogą przesuwał ten dokument pod drzwi kotłowni, aby nie doszło do jego ujawnienia.

Dostrzegła to A. Z. i podniosła dokument z podłogi. Po przyjeździe patrolu policji zgłosiła ten fakt funkcjonariuszom.

zeznania A. Z.

59-60, 233v-234

zeznania G. A. (1)

235, 65-66

zeznania J. T.

235v-236, 83-84

zeznania D. N.

234v-235, 48-49

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

I. B. (1)

w dniu 8 października 2019 roku w T., gm. M., przewidując możliwość spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i godząc się na to, spowodował ciężki uszczerbek na zdrowiu M. Z. w postaci choroby realnie zagrażającej życiu w ten sposób, że ugodził go nożem w szyję, powodując głęboką ranę ciętą szyi po stronie lewej, połączoną z dużym krwotokiem, powodującym wstrząs hipowolemiczny

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

M. Z. po wybudzeniu się zerwał się trzymając w ręku dwa noże kuchenne.

M. Z., po wytrąceniu mu z ręku noża kuchennego, zaatakował I. B. (1)drugim nożem typu kozik.

M. Z. w trakcie szarpaniny z I. B. (1) sam zranił się nożem w okolice szyi.

częściowe wyjaśnienia I. B. (1)

36-39, 102-105, 111-114,

zeznania I. K. (1)

18-19

opinie biegłej z zakresu medycyny sądowej

80, 93, 145,

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

częściowe wyjaśnienia I. B. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego są zmienne, niekonsekwentne, w części najistotniejszej dla oceny jego zachowania i kwestii ustalenia winy. mogą być uznane za wiarygodne w zakresie, w którym korespondują z zeznaniami świadka I. K. (1) (odnośnie zerwania się M. Z. i chwycenia przez niego noża ) – tj. w części nieco mniej istotnej dla kompleksowego ustalenia stanu faktycznego i oceny wydarzeń związanych z istotą zarzucanych mu czynów (dot. spowodowania obrażeń ciała, czy ukrycia dokumentu).

Wiarygodne i zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym są wyjaśnienia oskarżonego w kwestii spotkania I. B. (1) w domu małżonków K. i wspólne picie alkoholu ze zgromadzonymi, w tym przebywanie w pomieszczeniu kuchni M. Z. (który upojony alkoholem spał przy stole).

Dalsza relacja oskarżonego, w zakresie zachowania obudzonego M. Z. była wielokrotnie zmieniana i modyfikowana w jego kolejnych wyjaśnieniach. Przedstawiał on w wyjaśnieniach kolejne wersje krytycznego wydarzenia:

- śpiący mężczyzna (M. Z.) zerwał się trzymając w ręku dwa noże kuchenne; podczas szarpaniny jeden z noży poleciał; oskarżony zauważył, że mężczyzna krwawi (k. 37),

- M. Z. chwycił nóż, skoczył w kierunku oskarżonego atakując go, ten wyrwał mu nóż, odrzucił w kąt, nie widział jak się skaleczył ten Z. (k. 104-105);

- pokrzywdzony dwukrotnie rzucił się na oskarżonego z nożem w ręku, przy pierwszym ataku oskarżony wytracił mu nóż z ręki, następnie pokrzywdzony próbował atakować go drugim nożem (typu kozik, koloru ciemnego), oskarżony próbował wyjąć mu nóż z ręki i prawdopodobnie doszło wtedy do nieszczęśliwego wypadku (k. 112-114);

- pokrzywdzony obudził się, chwycił nóż z blaszaną rączką, doszło do szarpaniny, oskarżony wykręcił nadgarstek pokrzywdzonemu i wyjął mu nóż, odrzucił w kierunku pieca, po czym pokrzywdzony wyjął drugi nóż (z drewnianą rękojeścią), doszło do szarpaniny i pokrzywdzony musiał skaleczyć się nożem (k. 229-230).

Zmienne wyjaśnienia oskarżonego w tym istotnym zakresie, w dużej i istotnej mierze sprzeczne są z zeznaniami naocznego świadka wydarzenia tj. I. K. (1), wskazują, że nie mogą być one uznane za wiarygodne i miarodajne. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie są dostosowywane do pytań organów wysłuchujących go, do jego wiedzy odnośnie materiału dowodowego, dostosowuje je w sposób odciążający go od odpowiedzialności za spowodowanie obrażeń, przerzucając ciężar odpowiedzialności na pokrzywdzonego, czy wskazując, że to M. Z. własnoręcznie skaleczył się nożem w okolicach szyi.

Jednakże w kwestii mechanizmu spowodowania obrażeń M. Z. wypowiedziała się biegła z zakresu medycyny sądowej wskazując, że obrażenia ciała pokrzywdzonego nie mogły powstać przypadkowo, a z charakterystyki rany wynika, że zadana została ręką obcą. W tej sytuacji nie można dać wiary wyjaśnieniom oskarżonego, co do wydarzeń do których doszło między nim a pokrzywdzonym, szczególnie w czasie, po opuszczeniu pomieszczenia przez świadka I. K. (1). Wyjaśnienia w tym zakresie sprzeczne są ze wskazanymi dowodami - zeznaniami I. K. (1), opinią biegłej z zakresu medycyny sądowej.

Wyjaśnienia oskarżonego o tym, że pokrzywdzony rzucił się na niego z nożem typu kozik, z drewnianą rękojeścią sprzeczne są z treścią protokołu oględzin - wówczas takiego typu nożna na miejscu zdarzenia nie ujawniono (k. 5a-14).

Z punktu widzenia oceny wyjaśnień oskarżonego, który w sposób subiektywny i korzystny dla siebie przedstawiał przebieg krytycznych wydarzeń istotne są jeszcze następujące kwestie tj. stan nietrzeźwości pokrzywdzonego (3,61 promila k. 51) i oskarżonego 0,69 mg/dm3 - k. 16), dysproporcja wzrostu, wagi między oskarżonym (185cm, 80 kg - k. 16) a pokrzywdzonym (znacznie niższy, szczuplejszy, o mniejszej masie ciała). W tej sytuacji trudno mówić o jakiejkolwiek możliwości realnego i skutecznego ataku ze strony skrajnie nietrzeźwego (wręcz nieprzytomnego), dość słabego fizycznie pokrzywdzonego, wobec znacznie bardziej trzeźwego, silnego oskarżonego. Świadczy też o tym jednoznacznie fakt, iż oskarżony mimo rzekomego ataku na niego nożem (nożami) nie odniósł jakichkolwiek obrażeń ciała (jakiejkolwiek rany).

Z relacji obiektywnego naocznego świadka - I. K. (1) wynika natomiast, że I. B. (1), bezpośrednio po przebudzeniu M. Z. i chwyceniu przez pokrzywdzonego za nóż, skutecznie i szybko wybił mu ten nóż z dłoni (spadł on na piec kaflowy). Doszło zatem do jego rozbrojenia.

W tej sytuacji Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego - w których opisywał on przebieg krytycznego wydarzenia w zakresie rzekomych dwukrotnych ataków dwoma nożami (w tym nieustalonym nożem typu kozik z drewnianą rączką).

Sąd nie dał też wiary oględnym wyjaśnieniom oskarżonego, w których nie przyznał się do popełnienia czynu z pkt. II (ukrycie dowodu osobistego), gdyż w tym zakresie wyjaśnienia te sprzeczne są z treścią dowodów przeciwnych, w tym głównie z treścią zeznań A. Z., jak też J. T., G. A. (1), protokołem oględzin (dokumentu tożsamości ) .

zeznania I. K. (1)

sąd dał wiarę zeznaniom świadka, gdyż jej zeznania są spójne, logiczne, niezmienne. należy uznać świadka za obiektywnego, nie zainteresowanego wynikiem postępowania karnego, stąd należy uznać te zeznania za wiarygodne.

zeznania M. K. (1)

zeznania świadka są wiarygodne, spójne, niezmienne, zbieżne z zeznaniami I. K. (1), chociaż nie dotyczą obserwacji krytycznych wydarzeń, będących przedmiotem zarzutów, a jedynie relacjonują zdarzenia sprzed i po przedmiotowego przestępstwa.

zeznania M. Z.

nie wniosły istotnych szczegółów do sprawy, pokrzywdzony nie pamiętał szczegółów dot. wydarzeń z udziałem I. B. (1). Świadek stwierdził, że w stanie po spożyciu alkoholu jest nerwowy, staje się agresywny, kłóci się, zdarzało się, że bił się z kimś, lecz wskazał, że wcześniej nigdy za nóż nie chwytał

zeznania D. N.

zeznania świadka są spójne, jasne, niezmienne, zbieżne z zeznaniami I. K. (1), jak też A. Z., w pełni zasługują na wiarę. świadek obiektywny - funkcjonariusz policji, który brał udział w interwencji po wydarzeniu, relacjonował swoje spostrzeżenia, jak też relacje zgromadzonych tam osób

zeznania G. A. (1)

zeznania świadka są spójne, jasne, niezmienne, zbieżne z zeznaniami I. K. (1), jak też A. Z. (jak też D. N.) w pełni zasługują na wiarę. świadek obiektywny - funkcjonariusz policji, który brał udział w interwencji po wydarzeniu, relacjonował swoje spostrzeżenia, jak też relacje zgromadzonych tam osób

zeznania A. J.

zeznania świadka są spójne, jasne, niezmienne, zbieżne częściowo z wyjaśnieniami I. B. (1) (w zakresie spotkania z określonymi osobami, jak też obudzenia się pokrzywdzonego i złapaniem przez niego noża kuchennego, ruszeniu na oskarżonego, zablokowanie ataku). Świadek relacjonował rozmowę z oskarżonym bezpośrednio po jego zatrzymaniu. z zeznań świadka wynikało, że oskarżony nie potrafił odpowiedzieć, czy to on dźgnął nożem pokrzywdzonego. Zeznania świadka zasługują na wiarę. świadek obiektywny - funkcjonariusz policji, który brał udział w interwencji po wydarzeniu, relacjonował swoje spostrzeżenia, jak też relacje zatrzymanego oskarżonego.

zeznania J. T.

zeznania świadka są spójne, jasne, niezmienne, zbieżne z zeznaniami I. K. (1), jak też A. Z. (jak też D. N., G. A. (1)) w pełni zasługują na wiarę. świadek obiektywny - funkcjonariusz policji, który brał udział w interwencji po wydarzeniu, relacjonował swoje spostrzeżenia, jak też relacje zgromadzonych tam osób

protokół oględzin miejsca zdarzenia i dokumentacja fotograficzna

treść protokołu odzwierciedla przeprowadzoną czynność procesową, wskazuje na ujawnione ślady przestępstwa i nie budzi wątpliwości.

protokół oględzin płyty z nagraniem zgłoszenia zdarzenia

treść protokołu odzwierciedla przeprowadzoną czynność procesową, wskazuje na treść rozmowy telefonicznej na numer alarmowy i treść tego dokumentu nie budzi wątpliwości.

zeznania B. Z.

zeznania świadka spójne, logiczne i niezmienne, korespondują z relacjami I. K. (1) i zasługują na wiarę, aczkolwiek świadek znalazła się na miejscu po krytycznych wydarzeniach a wiedzę o czynie czerpała z relacji I. K. (1)

zeznania A. Z.

zeznania świadka spójne, logiczne i niezmienne, korespondują z relacjami I. K. (1) oraz B. Z. zasługują na wiarę, aczkolwiek świadek znalazła się na miejscu po krytycznych wydarzeniach a wiedzę o czynie czerpała z relacji I. K. (1)

protokół oględzin rzeczy i materiał pogląd.

treść protokołu odzwierciedla przeprowadzoną czynność procesową, wskazuje na ujawnione ślady przestępstwa i nie budzi wątpliwości. oględziny dwóch zabezpieczonych noży nie ujawniły na nich śladów świadczących o tym, aby któryś z nich był przedmiotem służącym do zadania obrażeń pokrzywdzonemu (brak widocznych śladów krwi)

opinia sądowo - psychiatryczna

opinia biegłych jest fachowa, rzeczowa, logiczna, spójna, sporządzona przed doświadczonych biegłych i w pełni zasługuje na wiarę. Istotna jest treść wniosków opinii biegłych jak też cała jej treść.

zwrócić należy uwagę na wskazane przez biegłych cechy dot. oskarżonego, w tym: uzależnienie mieszane od substancji psychoaktywnych z czynną fazą uzależnienia od alkoholu, osobowość nieprawidłową dyssocjalną, niska tolerancja na frustrację, niski próg zachowań agresywnych.

1.1.1

opinie biegłego z zakresu medycyny sądowej

kolejne opinie biegłej są fachowe, rzeczowe, sporządzone przez biegłą z dużym doświadczeniem zawodowym i wiedzą, są logiczne i spójne i zasługują na uwzględnienie w zakresie rodzaju obrażeń ciała doznanych przez pokrzywdzonego, jak też mechanizmu ich powstania. Istotna jest opinia biegłej, że głęboka rana cięta szyi - z jej charakterystyki wynika, że zadana została ręką obcą. w ocenie biegłej powstanie jej w sposób przypadkowy np. w wyniku nadziania się lub upadku na nóż jest wykluczone. wg opinii biegłej obrażenia ciała pokrzywdzonego mogły zostać skutecznie spowodowane zarówno nożem nr 2 i nr 3 (ślady o nr).

w toku rozprawy biegła podtrzymała opinie pisemne sporządzone w sprawie. Odnosząc się do zagadnienia, czy możliwe byłoby zadanie sobie takiej rany samodzielnie przez pokrzywdzonego wskazała, że "w celach samobójczych byłoby możliwe zadanie takiej rany". Sąd uwzględnił opinie biegłej w całej rozciągłości, przychylając się do wywodów w nich zawartych, w tym w tej kwestii, że rana została zadana ręką obcą, co jest w sprawie niezwykle istotne z punktu widzenia treści wyjaśnień oskarżonego.

kopia dokumentacji medycznej

treść dokumentacji medycznej nie budzi wątpliwości

1.1.1

sprawozdanie z badań chemicznych krwi i protokół

treść dokumentu jest jednoznaczna, nie kwestionowana przez strony i wskazuje wynik przeprowadzonego badania na zawartość alkoholu w organizmie (we krwi)

1.1.1

protokół badania stanu trzeźwości I. B. (1)

treść dokumentu jest jednoznaczna, nie kwestionowana przez strony i wskazuje wynik przeprowadzonego badania na zawartość alkoholu w organizmie (w wydychanym powietrzu)

1.1.1

protokół badania stanu trzeźwości I. K. (1)

treść dokumentu jest jednoznaczna, nie kwestionowana przez strony i wskazuje wynik przeprowadzonego badania na zawartość alkoholu w organizmie (w wydychanym powietrzu)

1.1.1

protokół badania stanu trzeźwości M. K. (1)

treść dokumentu jest jednoznaczna, nie kwestionowana przez strony i wskazuje wynik przeprowadzonego badania na zawartość alkoholu w organizmie (w wydychanym powietrzu)

1.1.2

zeznania K. C.

zeznania świadka spójne, jednoznaczne i logiczne, zasługują na wiarę, wskazują na datę utraty dokumentu tożsamości ma terenie W..

informacja o zgłoszeniu utraty dowodu osobistego

treść informacji nie budzi wątpliwości

zeznania A. Z.

zeznania świadka spójne, logiczne i niezmienne, korespondują z relacjami I. K. (1) oraz B. Z. zasługują na wiarę. Zeznania są także bardzo istotne co do ustaleń i oceny czynu z pkt. II a/o. świadek relacjonowała jak zachowywał się oskarżony - usiłując ukryć dowód osobisty - następując nogą na dokument, wsuwając go w okolice drzwi kotłowni. Świadek ujawniła te zachowanie i podniosła dokument tożsamości. w tym zakresie zeznania świadka są spójne, jasne, logiczne, korespondują z zeznaniami G. A. (1) i J. T..

zeznania G. A. (1)

zeznania świadka są spójne, jasne, niezmienne, zbieżne z zeznaniami I. K. (1), jak też A. Z. (jak też D. N.) w pełni zasługują na wiarę. świadek obiektywny - funkcjonariusz policji, który brał udział w interwencji po wydarzeniu, relacjonował swoje spostrzeżenia, jak też relacje zgromadzonych tam osób. Świadek potwierdził relacje A. Z. odnośnie ujawnienia dowodu osobistego i sposobu zachowania oskarżonego w odniesieniu do tego dokumentu.

zeznania J. T.

zeznania świadka są spójne, jasne, niezmienne, zbieżne z zeznaniami I. K. (1), jak też A. Z. (jak też D. N., G. A. (1)) w pełni zasługują na wiarę. świadek obiektywny - funkcjonariusz policji, który brał udział w interwencji po wydarzeniu, relacjonował swoje spostrzeżenia, jak też relacje zgromadzonych tam osób. Świadek potwierdził relacje A. Z. odnośnie ujawnienia dowodu osobistego i sposobu zachowania oskarżonego w odniesieniu do tego dokumentu.

zeznania D. N.

zeznania świadka są spójne, jasne, niezmienne, zbieżne z zeznaniami I. K. (1), jak też A. Z., w pełni zasługują na wiarę. świadek obiektywny - funkcjonariusz policji, który brał udział w interwencji po wydarzeniu, relacjonował swoje spostrzeżenia, jak też relacje zgromadzonych tam osób. Świadek potwierdził relacje A. Z. odnośnie ujawnienia dowodu osobistego i sposobu zachowania oskarżonego w odniesieniu do tego dokumentu.

protokół oględzin i materiał poglądowy

treść protokołu nie budzi wątpliwości, odzwierciedla wygląd ujawnionego dowodu osobistego

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

częściowe wyjaśnienia I. B. (1)

wyjaśnienia oskarżonego w najistotniejszych kwestiach dla oceny jego zachowania, czy ocenie winy, wobec zmienności, niespójności, sprzeczności z innymi wskazanymi wyżej dowodami nie mogą być uznane za wiarygodne - w tym istotnych elementach- jak już wyżej szczegółowo wskazano.

zeznania F. F. nie miały istotnego znaczenia w sprawie.

dokumentacja w postaci tzw. niebieskiej karty dot. M. Z. (k. 247) nie miała większego znaczenia w sprawie, a dotyczy konfliktu rodzinnego w tej rodzinie. Z kolei skłonność do kłótni, awantur, czy nawet przemocy po spożyciu alkoholu - na te okoliczności wskazywał pokrzywdzony w swoich zeznaniach wskazując, że wykazuje on tego typu cechy. Dodać należy, że pokrzywdzony nie był karany sądownie, co także nie ma istotnego znaczenia w sprawie, a wskazuje, że jego skłonność do ewentualnej przemocy nie przerodziła się w zachowanie przestępcze (k. 253).

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

I. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

oskarżony swoim zachowaniem dopuścił się czynu z art. 156 § 1 pkt. 2 k.k.

- w dniu 8 października 2019 roku w T., gm. M., przewidując możliwość spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i godząc się na to, spowodował ciężki uszczerbek na zdrowiu M. Z. w postaci choroby realnie zagrażającej życiu w ten sposób, że ugodził go nożem w szyję, powodując głęboką ranę ciętą szyi po stronie lewej, połączoną z dużym krwotokiem, powodującym wstrząs hipowolemiczny.

Oskarżony godząc tak niebezpiecznym narzędziem jak nóż w rejon szyi oskarżonego musiał przewidywać możliwość spowodowania ciężkiego uszczerbku na jego zdrowiu i godził się, że taki skutek nastąpi. Działał zatem umyślnie, z zamiarem ewentualnym. Głębokość rany, jej charakterystyka świadczy o tym (jak to wskazała biegła w swojej opinii), że zadana została ręką obcą i w ocenie biegłej powstanie jej w sposób przypadkowy np. w wyniku nadziania się lub upadku na nóż jest wykluczone. Zatem nie sposób przychylić się do wersji prezentowanej przez oskarżonego w jego wyjaśnieniach. Oskarżony miał istotną przewagę siły, rozmiarów, wagi, jak też stanu niższej nietrzeźwości w stosunku do głęboko upojonego alkoholem, niższego, słabszego fizycznie pokrzywdzonego. Z łatwością wytrącił mu z rąk nóż i pokrzywdzony nie miał szans na skuteczne atakowanie oskarżonego. Pokrzywdzony nie wyrządził oskarżonemu żadnej szkody (rany). Zatem atak pokrzywdzonego został szybko i skutecznie unieszkodliwiony, czego świadkiem była I. K. (1) i opisywał to także częściowo oskarżony. Zatem do powstania tej rany szyi u pokrzywdzonego nie mogło dojść w pierwszej fazie wydarzenia, obserwowanej przez świadka I. K. (1). W drugiej fazie wydarzenia, to oskarżony musiał znaleźć się w posiadaniu noża i aktywnie go użyć, powodując obrażenia szyi (głęboką ranę ciętą) u pokrzywdzonego. między zachowaniem oskarżonego, a spowodowanymi obrażeniami u pokrzywdzonego istnieje ścisły związek przyczynowy.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2.

I. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony, w dniu 8 października 2019 roku w T., gm. M., ukrył dowód osobisty na nazwisko (...)seria i numer (...), który mnie miał prawa wyłącznie rozporządzać, w ten sposób, że wsunął go pod leżący na podłodze dywan.

Zachowaniem tym wyczerpał on znamiona czynu z art. 276 k.k.

Relacje świadków, a przede wszystkim A. Z., która o swoich obserwacjach powiadomiła od razu funkcjonariuszy policji nie pozostawia wątpliwości, że to oskarżony znalazł się w posiadaniu dowodu osobistego K. C. i obawiając się wezwanej na miejsce interwencji policji, w tym ewentualnego zatrzymania, przeszukania, dokument ten ukrył w dość niefortunny sposób, dostrzegalny dla postronnego obserwatora. Oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, chciał skutecznie ukryć dokument, którym nie miał prawa rozporządzać.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. B. (1)

1, 2.

1., 2.

Określając rodzaj i wysokość kary za oba przypisane oskarżonemu czyny, Sąd kierował się dyrektywami sądowego wymiaru kary przewidzianymi w Rozdziale VI Kodeksu karnego.

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd ocenił stopień społecznej szkodliwości popełnionych czynów i uznał, że jest on bardzo wysoki (odnośnie czynu z pkt. I) dość niski (odnośnie czynu z pkt. II). Na stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżonego czynu wpływ mają sposób i okoliczności jego popełnienia: znaczna siła ciosu, ilość (jeden uraz). Ponadto popełniony przez oskarżonego czyn godził w najwyższe dobro, jakim jest zdrowie i życie człowieka (czyn I). Oskarżony to osoba o nieustabilizowanej sytuacji życiowej, mimo dorosłego wieku nie ma stałej pracy, rodziny, stałego miejsca zamieszkania.

Stopień winy oskarżonego był również wysoki (odnośnie czynu I.), znacznie niższy zaś co do czynu II.. Oskarżony jest osobą dojrzałą (prawie 40 lat), w pewnym stopniu doświadczoną życiowo i świadomą, co do obowiązującego prawa, miał zatem możliwość zgodnego z prawem zachowania.

Wg. opinii sądowo- psychiatrycznej nie stwierdzono u niego choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Rozpoznano u niego osobowość nieprawidłową - dyssocjalną, uzależnienie mieszane od środków psychoaktywnych z czynną fazą uzależnienia od alkoholu. I. B. (1) w czasie popełnienia zarzucanych mu czynów miał zachowaną zdolność rozumienia ich znaczenia i kierowania swoim postępowaniem

Wpływ na wymiar kary miała uprzednia karalność oskarżonego (k. 74-5). Sąd nie doszukał się szczególnych okoliczności łagodzących.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż kara pozbawienia wolności za poszczególne czyn - w orzeczonym w wyroku wymiarze, oscylującym w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, jest karą adekwatną do stopnia zawinienia jak i społecznej szkodliwości czynu reakcją karną. Tak ukształtowana sankcja karna będzie w przekonaniu Sądu realizowała swoje cele zapobiegawcze i wychowawcze oraz powinna zostać odebrana przez społeczeństwo jako sprawiedliwa.

I. B. (1)

3

3.

Orzekając karę łączną wobec oskarżonego Sąd zastosował zasadę absorbcji. Za wyborem tego sposobu orzekania i określoną karą łączną przemawiały bliski związek czasowy, jak też różnica w zakresie dóbr prawnych, sposobie działania, stopniu społecznej szkodliwości. W sytuacji tak znaczącej różnicy dot. powagi i niejako "rangi" przestępstw w ocenie Sądu, zastosowanie zasady nawet zasady mieszkaniem byłoby zbyt dolegliwe, ponieważ oskarżony dopuścił się jednego bardzo poważnego przestępstwa zaś drugi występek związany z ukryciem dokumentu charakteryzuje się znacznie niższym stopnień społecznej szkodliwości, a także doszło do wymierzenia stosunkowo niskiej kary pozbawienia wolności za ten czyn, co uzasadnia orzeczenie kary łącznej na zasadzie absorbcji.

I. B. (1)

4.

4.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie (zatrzymania) od dnia 08.10.2019r. godz. 21:10 do dnia 10.10.2019r. godz. 12:10.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. B. (1)

5.

1.

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócono osobie uprawnionej - I. K. (1) dowody rzeczowe w postaci dwóch noży kuchennych – przedmioty szczegółowo opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr I/71/20/P na k. 194 akt poz. 1 i 2 (Drz 221/20 i Drz 222/20).

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W niniejszej sprawie oskarżony (jak też jego obrońca) powoływali się na działanie oskarżonego w ramach obrony koniecznej (podczas czynu z pkt I).

Zgodnie z treścią art. 25 § 1 k.k. nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem.

W ocenie Sądu nie doszło do takiej sytuacji w omawianej sprawie. Zamach wskazany w kontratypie obrony koniecznej musi być bezpośredni, tzn. stwarzać takie niebezpieczeństwo dla dobra prawnego, które może się natychmiast zaktualizować; trwa on tak długo, jak długo trwa stan niebezpieczeństwa utrzymywany zachowaniem napastnika. W omawianej sprawie nie było bezpośredniego zagrożenia działaniem pokrzywdzonego, skoro od razu w zasadzie od momentu podniesienia przez niego noża doszło do jego szybkiego i skutecznego rozbrojenia (noż został wytracony przez oskarżonego i upadł w rejonie pieca kaflowego). Tym samym nie było nawet prawdopodobieństwa, że skrajnie nietrzeźwy pokrzywdzony będzie w stanie zaatakować oskarżonego. Obrona oskarżonego – całkowicie skuteczne - sprowadziła się do wytrącenia noża z ręki pokrzywdzonego. Przy takim, a nie innym stanie nietrzeźwości pokrzywdzonego (3,61 promila alkoholu we krwi), należy przypuszczać, że nie był on w stanie samodzielnie utrzymać się na nogach, a co dopiero skutecznie w jakikolwiek sposób atakować kogokolwiek. Nie było zatem jakiekolwiek podstawy, aby atakować pokrzywdzonego nożem i powodować groźną dla życia ranę. Zatem pokrzywdzony, po jego rozbrojeniu z noża, z pewnością nie stanowił dla oskarżonego jakiegokolwiek zagrożenia, jakie starał się przedstawić oskarżony – wobec dysproporcji wzrostu, wagi, stanu trzeźwości. Zdaniem Sądu, działania oskarżonego w postaci zadania urazu nożem, nie można określić odpieraniem bezpośredniego, bezprawnego zamachu na dobro chronione prawem, w tym przypadku na swoje zdrowie. Nie sposób przyjąć, że jakikolwiek dalsze działanie pokrzywdzonego (po wytrąceniu mu noża) stwarzało zagrożenie dla zdrowia, czy też życia oskarżonego. Zwrócić należy uwagę, że w końcu to oskarżony znalazł się posiadaniu noża i użył go wobec pokrzywdzonego, zadając mu jeden silny uraz w rejon szyi. Zastosowane przez oskarżonego działanie – atak nożem, nie stanowił zatem obrony, lecz był atakiem, do tego atakiem niezwykle intensywnym – bo zmierzającym bezpośrednio wręcz do zadania potencjalnie śmiertelnego ciosu nożem (opinia biegłej z zakresu medycyny sądowej). W tej sytuacji, w ocenie Sadu, w niniejszej stanie faktycznym nie mamy do czynienia z instytucją obrony koniecznej, czy też z jej przekroczeniem. Tym bardziej, że Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego w zakresie rzekomego używania przez pokrzywdzonego drugiego noża, jako niewiarygodne. Oskarżony użył noża w stosunku do osoby już obezwładnionej i niezdolnej praktycznie do jakiegokolwiek ataku (z racji upojenia, różnicy siły, wzrostu, wagi). W omawianej sytuacji, w jakiej znajdował się oskarżony z pewnością nie był to jedyny i racjonalny sposób na uniknięcie hipotetycznego ataku ze strony pokrzywdzonego. Te wszystkie elementy dodatkowo świadczą o tym, że w sytuacji oskarżonego nie możemy dopatrywać się instytucji obrony koniecznej.

1.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.

O kosztach pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu przed adwokata ustanowionego z urzędu orzeczono w oparciu o § 17 ust. 2 pkt 5, § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przed adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016r., poz. 1714 z późn. zm.).

7.

Mając na uwadze sytuacja majątkową oskarżonego, brak stałego zajęcia, fakt orzeczonej wobec niego kary bezwzględnej pozbawienia wolności, zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych (art. 624 § 1 k.k.).

1.Podpis

SSO Wiesław Żywolewski