Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 24 lutego 2022 r.

Sygn. akt VI Ka 1104/21

1

2WYROK

2.1W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda

Sędziowie:SO Ludmiła Tułaczko

SO Michał Bukiewicz

protokolant: protokolant sądowy Natalia Wierzbicka

4przy udziale prokuratora Mariusza Ejflera

po rozpoznaniu dnia 24 lutego 2022 r.

5sprawy S. W., syna A. i E., ur. (...) w W.

6oskarżonego o przestępstwo z art. 264 § 3 kk

7na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

8od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

9z dnia 11 sierpnia 2021 r. sygn. akt VIII K 3/20

11utrzymuje w mocy wyrok w zaskarżonej części co do S. W.; koszty procesu w postępowaniu odwoławczym przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

15SSO Ludmiła Tułaczko SSO Agnieszka Wojciechowska – Langda SSO Michał Bukiewicz

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1104/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z 11 sierpnia 2021 r. sygn. VIII K 3/20

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I.obrazy przepisów postępowania, tj. art. 4, 7 i 410 kpk, mającej wpływ na treść orzeczenia a polegającej na uwzględnieniu przez Sąd okoliczności przemawiających wyłącznie na korzyść oskarżonego, przekroczeniu przez Sąd granic swobodnej oceny dowodów i dowolności w ich ocenie, dokonanej w sposób wybiórczy oraz wbrew zasadom prawidłowego rozumowania, wiedzy i doświadczenia życiowego poprzez uznanie, iż wyjaśnienia oskarżonego S. W. są wiarygodne, podczas gdy z zeznań wiarygodnego świadka V. S. oraz innych ujawnionych na rozprawie dowodów, w tym zeznań świadka K. P. (1) i danych z bazy CEPiK wynika, że oskarżony wspólnie i w porozumieniu z B. S. (1) zorganizował nielegalne przekroczenie granicy sześciu obywatelom rosyjskim narodowości czeczeńskiej

II. błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mającego wpływ na jego treść, polegającego na niesłusznym przyjęciu, że dowody ujawnione na rozprawie, a w szczególności zeznania świadka V. S. i K. P. (1), nie są wystarczające do uznania za udowodniony faktu popełnienia przez oskarżonego S. W. czynu z art. 264 § 3 kk, podczas gdy dowody te i okoliczności ocenione we wzajemnym ze sobą powiązaniu prowadzą do jednoznacznego wniosku, że oskarżony dopuścił się zarzuconego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd I instancji przeprowadził w sprawie niniejszej prawidłowe postępowanie dowodowe dążąc do wyjaśnienia wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia okoliczności sprawy, dokonał wnikliwej analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego, wszechstronnie oceniając wszystkie wynikające z niego okoliczności mające znaczenie dla rozstrzygnięcia w zakresie zarzutu stawianego S. W..

Wbrew twierdzeniom apelacji Sąd Rejonowy uwzględniał całokształt okoliczności wynikających z zebranych dowodów, a w świetle przedstawionej w uzasadnieniu argumentacji brak jest podstaw do przyjęcia twierdzenia o wybiórczej ocenie materiału dowodowego dokonanej z przekroczeniem ram wskazanych w art. 7 k.p.k.

Jak wynika z motywacyjnej części apelacji koncentruje się ona na wskazaniu dowodów, które w ocenie prokuratora świadczą o winie oskarżonego, natomiast brak w niej konkretnych odniesień do argumentów Sądu I instancji, które zdecydowały o ocenie ich wiarygodności i przydatności do wyciągania nie budzących wątpliwości wniosków co do winy oskarżonego. Wbrew twierdzeniom apelacji Sąd Rejonowy nie pominął przecież zeznań świadków V. S. czy K. P. (1) oraz faktu, że oskarżony był właścicielem samochodu marki M. (...) koloru czarnego. Tyle tylko, że w przeciwieństwie do oskarżyciela uznał, że te dowody nie są wystarczające do przypisania winy oskarżonemu. Sąd Okręgowy zauważa, że nie ma żadnych wątpliwości co do tego, że S. W. użyczył pojazd oznakowany (...) w celach zarobkowych i rozliczał się z nim z tego tytułu; z zeznań K. P. (2) i M. M. wynika, że była to dopuszczalna praktyka w tejże korporacji, a zgłoszenie B. S. (1) na licencją M. M. było oficjalne; nikt nie kwestionuje również tego, że w dniu 9 lipca 2017 r. doszło do spotkania z udziałem S. W., o którym w swoich zeznaniach mówił V. S.. Te wszystkie okoliczności nie są jednak wystarczające do jednoznacznego wnioskowania o winie oskarżonego. W tym zakresie jedynym dowodem, który wprost wskazywał na udział S. W. w przedmiotowym zdarzeniu były zeznania V. S., który podał, że oskarżony kierował całym przedsięwzięciem i rozmawiał podczas spotkania o ustaleniu nowej ceny za przejazd. Tyle tylko, że na podstawie złożonych w postepowaniu przygotowawczym zeznań tego świadka trudno w sposób nie budzący wątpliwości zweryfikować, czy istotnie mógł dobrze słyszeć prowadzoną rozmowę i na jakiej podstawie twierdzi, że oskarżony kierował całym przedsięwzięciem. Po pierwsze z zeznań świadka nie wynika, z jakiej odległości słyszał rozmowę, w jakim języku była prowadzona (a zatem czy istotnie dobrze ją zrozumiał) i czy rzeczywiście – jak twierdzi w apelacji prokurator – mógł słyszeć ją dokładnie. Zresztą z tych zeznań wynika tylko, że słuchał rozmowy pozostając w samochodzie, natomiast świadek nie zeznaje, że słyszał ją dokładnie. Brak jest także uściślenia w zeznaniach świadka, od kogo wiedział o kierowniczej roli oskarżonego bądź na podstawie jakich konkretnie okoliczności taki wniosek wyprowadził (czy było to jego przekonanie, domysły, czy też uzyskał konkretne informacje, jeśli tak to od kogo). Tym bardziej, że to twierdzenie nie znajduje bezpośredniego poparcia w żadnym innym dowodzie. Reasumując – zeznania V. S. nie dają wystarczających podstaw do przyjęcia w sposób nie budzący wątpliwości, że oskarżony S. W. wiedział o przestępczym procederze B. S. (1), czy że brał w nim jakikolwiek udział, co w powiązaniu z pozostałymi dowodami przeprowadzonymi w sprawie musiało skutkować uniewinnieniem tego oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku co do S. W. i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania prze Sąd I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

W świetle wcześniejszych rozważań wniosek zawarty w apelacji nie zasługiwał na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1utrzymano w mocy zaskarżony wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

Sąd Odwoławczy nie znalazł podstaw do uwzględnienia apelacji prokuratora obrońcy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

Koszty procesu w sprawie przejęte na rachunek Skarbu Państwa

art. 632 pkt. 2 k.p.k.

7.  PODPIS

SSO Agnieszka Wojciechowska–Langda SSO Michał Bukiewicz SSO Ludmiła Tułaczko

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika ☒

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z 11 VIII 2021 r. sygn. VIII K 3/20

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

Uchylenie

zmiana