Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 1 lutego 2022 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny w osobie:

Przewodniczący: Asesor sądowy Szymon Śniady

po rozpoznaniu 1 lutego 2022 roku w Łodzi

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa gminy A.

przeciwko W. M.

o zapłatę

postanawia:

1.  oddalić wniosek powoda o podjęcie postępowania;

2.  umorzyć postępowanie w sprawie;

3.  zasądzić od powoda gminy A. na rzecz pozwanego W. M. kwotę 917 (dziewięćset siedemnaście) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 786/21

UZASADNIENIE

Postanowienia z 1 lutego 2022 roku

Pozew został wniesiony i podpisany 12 lutego 2021 roku przez pełnomocnika powoda w osobie radcy prawnego D. Ś.. Do pozwu załączono jedynie poświadczone za zgodność z oryginałem pełnomocnictwo dla radcy prawnego udzielone przez P. W. 14 stycznia 2021 roku, nie załączono natomiast pełnomocnictwa udzielonego P. W. przez upoważnionego do reprezentowania powoda wójta gminy. Na skutek zarządzenia referendarza sądowego pełnomocnik powoda złożył do akt kserokopię pełnomocnictwa udzielonego P. W. przez wójta gminy z daty 1 kwietnia 2020 roku – jednakże nie była ona prawidłowo poświadczona za zgodność z oryginałem przez działającego w sprawie adwokata lub radcę prawnego ani przez notariusza.

(pozew k. 3-7, pełnomocnictwo k. 9, wezwanie do uzupełnienia braków k. 35, kserokopia pełnomocnictwa dla P. W. k. 38)

W sprawie został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym oraz został złożony od niego sprzeciw przez stronę pozwaną.

(nakaz zapłaty k. 40, sprzeciw k. 45-53)

Pełnomocnik powoda został zobowiązany do złożenie prawidłowego pełnomocnictwa dla P. W. w oryginale lub prawidłowo poświadczonego odpisu przez notariusza lub radcę prawnego działającego w sprawie pod rygorem zawieszenia.

(zarządzenie k. 61, zobowiązanie k. 62)

W toku sprawy powód ustanowił nowego pełnomocnika radcę prawnego F. I., który złożył prawidłowo poświadczone pełnomocnictwo udzielone mu przez P. W. 7 czerwca 2021 roku wraz z prawidłowo poświadczonym pełnomocnictwem udzielonym P. W. przez wójta gminy 1 kwietnia 2021 roku, nie zatwierdzając jednak dotychczasowych czynności w sprawie.

(pełnomocnictwa k. 65-66)

Kolejnym zarządzeniem pełnomocnik powoda został zobowiązany do złożenia prawidłowo poświadczonego pełnomocnictwa uprawniającego P. W. do udzielenia dalszego pełnomocnictwa z 1 kwietnia 2020 roku lub do zatwierdzenia wcześniej dokonanych czynności w sprawie (w tym wniesienia pozwu) w terminie tygodniowym pod rygorem zawieszenia postępowania. Pełnomocnik powoda F. I. zobowiązanie otrzymał 24 września 2021 roku.

(zarządzenie k. 72, zobowiązanie k. 73, epo zobowiązanie k. 77)

Wobec niewykonania zobowiązania Sąd zawiesił postępowanie postanowieniem z 22 października 2021 roku.

(postanowienie k. 78)

Pismem z 21 stycznia 2021 roku pełnomocnik powoda radca prawny F. I. wniósł o podjęcie postępowania ponownie przedkładając poświadczone za zgodność z oryginałem pełnomocnictwo udzielone przez wójta gminy P. W. z dnia 1 kwietnia 2021 roku w dalszym ciągu nie zatwierdzając jednak dotychczasowych czynności w sprawie w tym wniesienia pozwu, ani nie składając pełnomocnictwa uprawniającego P. W. do udzielenia pełnomocnictwa w dacie winienia pozwu.

(pismo k. 81, pełnomocnictwo k. 82, koperta k. 83)

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd umarza postępowanie zawieszone z przyczyn wskazanych w art. 177 § 1 pkt 5 i 6 k.p.c., jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu trzech miesięcy od daty postanowienia o zawieszeniu postępowania.

W niniejszej sprawie co prawda wniosek taki został złożony, w końcowych dniach trzymiesięcznego terminu płynącego od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania, jednak wniosek ten o podjęcie postępowania był nieuzasadniony. Stosownie do treści art. 180 § 1 k.p.c. Sąd, nawet z urzędu, podejmuje postępowanie w przypadkach, w których ustanie przyczyna zawieszenia. Złożenie wniosku o podjęcie postępowania, które zostało zawieszone wobec dalszego niewykonania przez pełnomocnika powoda zarządzenia, wobec którego nie można było nadać sprawie dalszego biegu, wobec dalszego niewykonania tego zobowiązania, nie mogło doprowadzić uwzględnienia tego wniosku i podjęcia postępowania. Pełnomocnik powoda był świadomy nałożonego na siebie zobowiązania (do którego strona powodowa była zobowiązywana w sprawie kilka razy przed zawieszeniem postępowania).

W tym miejscu należy wskazać, iż stosownie do treści art. 89 § 1 k.p.c. pełnomocnik jest obowiązany przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa wraz z odpisem dla strony przeciwnej. Adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy, a także radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej mogą sami uwierzytelnić odpis udzielonego im pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących ich umocowanie. Złożenie dokumentu wykazującego umocowanie lub jego uwierzytelnionego odpisu nie jest wymagane, jeżeli stwierdzenie przez sąd umocowania jest możliwe na podstawie wykazu lub innego rejestru, do którego sąd ma dostęp drogą elektroniczną.

Słusznie wskazuje M. M. w komentarzu do art. 89 k.p.c., że „Przez złożenie dokumentu wykazującego umocowanie należy rozumieć nie tylko sam dokument pełnomocnictwa, lecz także dokumenty, z których pełnomocnictwo to wynika, o ile nie pochodzi od osoby fizycznej udzielającej pełnomocnictwa w imieniu własnym.” (M. Manowska [w:] A. Adamczuk, P. Pruś, M. Radwan, M. Sieńko, E. Stefańska, M. Manowska, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Art. 1-477(16), wyd. IV, Warszawa 2021, art. 89.).

W toku niniejszej sprawy pozew został złożony bez wszystkich dokumentów wykazujących umocowanie pełnomocnika, który złożył pozew w niniejszej sprawie do działania i brak ten nie został uzupełniony do tej pory. Do pozwu zostało załączone jedynie pełnomocnictwo udzielone radcy prawnemu przez P. W., który nie był wójtem powodowej gminy A..

Stosownie do treści art. 31 ustawy z 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym to wójt kieruje bieżącymi sprawami gminy oraz reprezentuje ją na zewnątrz. Uprawniony on jest oczywiście do udzielania pełnomocnictw innym podmiotom do reprezentacji jednostki samorządu terytorialnego.

Co prawda wobec wezwania do uzupełnienia braku w sprawie przez referendarza sądowego do akt sprawy złożono kopię pełnomocnictwa uprawniającego P. W. do udzielania dalszych pełnomocnictw, to jednak kopia ta została poświadczona za zgodność przez specjalistę d/s kadr i płac mgr J. M.. Nie można uznać takiego poświadczanie za dopuszczalnego w postępowaniu cywilnym w zakresie składania odpisów dokumentów wykazujących umocowanie. Stosownie do cytowanego wyżej art. 89 § 1 k.p.c. odpis udzielonego im pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących ich umocowanie samodzielnie poświadczać mogą jedynie występujący w sprawie adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy, a także radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. Brak jest natomiast informacji, by J. M. była jedną z tych osób, a nadto nie występowała ona w niniejszej sprawie. Nadto zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy z 6 lipca 1982 roku o radcach prawnych, a także art. 4 ust. 1b ustawy z 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze radca prawny lub adwokat ma prawo sporządzania poświadczeń odpisów dokumentów za zgodność z okazanym oryginałem w zakresie określonym odrębnymi przepisami, jednakże Poświadczenie powinno zawierać podpis radcy prawnego (adwokata), datę i oznaczenie miejsca jego sporządzenia. Złożona kopia nie posiadała ponadto miejsca jej sporządzenia.

Brak ten nie został jednak dostrzeżony przed wydaniem w sprawie nakazu zapłaty oraz doręczeniem go stronie przeciwnej dlatego też w sprawie nie było już możliwe zwrócenie pozwu w trybie art. 130 ^1a k.p.c. Brak należytego umocowania prowadzi do nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt 2 k.p.c., zaś konsekwencją nieważności postępowania jest niedopuszczalność wydania wyroku i konieczność umorzenia postępowania, po wcześniejszym wezwaniu do uzupełnienia tego braku.

W toku sprawy nadal nie zostało w prawidłowy sposób wykazane umocowanie do działania w sprawie pełnomocnika, który wniósł pozew. Co prawda na późniejszym etapie w sprawie strona powodowa ustanowiła nowego pełnomocnika, który legitymował się prawidłowym umocowaniem do działania w sprawie to jednak Sąd nadal nie mógł procedować.

Kolejny pełnomocnik powoda złożył wraz z prawidłowo poświadczonym za zgodność z oryginałem odpisem pełnomocnictwa mu udzielonego przez P. W. również prawidłowo poświadczony za zgodność z oryginałem odpis pełnomocnictwa udzielonego P. W. przez wójta gminy A. – jednak z datą 1 kwietnia 2021 roku, a więc z datą po wniesieniu pozwu w niniejszej sprawie. Z pełnomocnictwa tego nie wynikało by uprawniony do reprezentacji wójt gminy zatwierdzał wcześniej dokonane przez P. W. czynności prawne.

Powyższy brak poza złożeniem prawidłowego dokumentu wykazującego umocowanie P. W. do działania w sprawie na dzień wniesienia pozwu mógł zostać również uzupełniony poprzez zatwierdzenie dotychczasowych czynności (a więc sprzed 1 kwietnia 2021 roku), w tym wniesienia pozwu poprzez pełnomocnika, który miał umocowanie w sprawie – co jednak w sprawie do tej pory nie nastąpiło.

W dalszym ciągu w sprawie nie wykazano w właściwy sposób by P. W. miał prawo udzielić dalszego pełnomocnictwa dla radcy prawnego, która wniosła pozew, skutecznego w dniu 12 lutego 2021 roku, a więc w dniu wniesienia pozwu.

Należało zatem uznać, iż nie została usunięta przeszkoda do procedowania w sprawie, zaś wobec wskazanej bezzasadności wniosku o podjęcie postępowania wniosek ten nie doprowadził do podjęcia postępowania w terminie 3 miesięcy od daty zawieszenia postępowania i Sąd na podstawie art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c. umorzył postępowanie.

Przepis art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c. prowadzi do umorzenia postępowania w sytuacji, w której strona w ciągu trzech miesięcy nie wykazuje inicjatywy w kierunku kontynuowania postępowania. Inicjatywa taka przejawia się w zgłoszeniu wniosku o podjęcie postępowania, który jednocześnie prowadzi do wyeliminowania przeszkody do dalszego procedowania, która doprowadziła do uprzedniego zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. Wniosek o podjęcie postępowania pozbawiony podstaw i podlegający oddaleniu, mimo złożenia go w terminie 3 miesięcy od daty zawieszenia, obliguje Sąd do umorzenia postepowania na podstawie art. 182 § 1 pkt 1 k.p.c.

O kosztach postępowania w punkcie 3 rozstrzygnięcia orzeczono na podstawie art. 98 § 1-2 k.p.c. zgodnie z odpowiedzialnością za wynik postepowania. Wobec umorzenia postepowania należało uznać pozwanego za podmiot, który wygrał postępowanie w całości i któremu należy się zwrot od powoda poniesionych kosztów w postaci opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 900 zł (ustalonej w oparciu o § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych).