Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 21 maja 2014r.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb., Wydział V w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Łapińska

Sędziowie: SO Magdalena Marczyńska

SO Mariola Mastalerz

Protokolant: asyst. sędz. Sławomir Fert

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2014 roku w Piotrkowie Tryb.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa C. S., A. G. i B. R.

przeciwko (...)

Spółce Akcyjnej w R.

o odszkodowanie

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego – Sądu Pracy w Bełchatowie

z dnia 12 grudnia 2013r.

sygn. akt IV P 219/11

w przedmiocie skargi kasacyjnej powódek

postanawia:

1.  odrzucić skargę kasacyjną;

2.  nie obciążać powódek C. S., A. G. i B. R. kosztami postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 12 grudnia 2013 roku, wydanym w sprawie V Pa 53/12, Sąd Okręgowy w Piotrowie Tryb. uwzględnił apelację pozwanego (...) S.A. w R. i zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego – Sądu Pracy w B. w ten sposób, że oddalił powództwa i nie obciążył powódek kosztami postępowania za pierwszą i drugą instancję.

Od powyższego wyroku wniosły w dniu 21 marca 2013 roku (data nadania w placówce pocztowej) skargę kasacyjną powódki. W złożonej skardze pełnomocnik powódek oznaczyła wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 17.274 złotych stanowiącą łączną równowartość dochodzonych przez powódek roszczeń. Od skargi kasacyjnej pełnomocnik powódek uiściła opłatę podstawą w wysokości 30 złotych.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną pełnomocnik pozwanego wniósł o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej, bądź ewentualnie wydanie postanowienia o odmowie przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania lub jej oddalenie i zasądzenie od skarżącego na rzecz strony przeciwnej kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych.

Zarządzeniem z dnia 24 marca 2014 roku Przewodniczący V Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. przyjął skargę kasacyjną i przedstawił do rozpoznania Sądowi Najwyższemu.

Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2014 roku, wydanym w sprawie I PK 114/14, Sąd Najwyższy zwrócił skargę kasacyjną Sądowi Okręgowemu w Piotrkowie Tryb. w celu usunięcia dostrzeżonych braków tj. wezwania pełnomocnika skarżących do oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia osobno w stosunku do każdej powódek (ze względu na rodzaj łączącego je współuczestnictwa procesowego), sprawdzenia prawidłowości oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia kasacyjnego (w zestawieniu z oznaczeniem wartości przedmiotu zaskarżenia w apelacji) oraz rozważenia, czy skarga kasacyjna została właściwie opłacona i ewentualnie wezwania pełnomocnika powódek do uzupełnienia opłaty sądowej od skargi.

Zarządzeniem z dnia 29 kwietnia 2014 roku Przewodniczący V Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. zobowiązał pełnomocnika powódek do oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia osobno w stosunku do każdej powódek (ze względu na rodzaj łączącego je współuczestnictwa procesowego) – w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej.

W wykonaniu powyższego zarządzenia pełnomocnik powódek w piśmie procesowym z dnia 9 maja 2014 roku (data nadania w placówce pocztowej) wskazała, że wartość roszczenia każdej ze skarżących wynosi 5.758 złotych, natomiast wartość przedmiotu zaskarżenia stanowi suma tych roszczeń, tj. 17.274 złotych. W ocenie pełnomocnika skarżących przy ustalaniu wartości przedmiotu sporu w sprawie, w której po jednej stronie występuje wielość osób, zlicza się wartość poszczególnych roszczeń w przypadku współuczestnictwa materialnego opartego na tej samej podstawie faktycznej i prawnej. Zdaniem pełnomocnika taka sytuacja zachodzi w przedmiotowej sprawie, albowiem powódki łączy współuczestnictwo materialne.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.

Zgodnie z treścią art. 398 ² § 1 k.p. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, a w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych – niższa niż dziesięć tysięcy złotych.

Art. 398 ⁶ § 2 k.p.c. stanowi natomiast, że sąd drugiej instancji ma obowiązek odrzucić na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu, skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 398 ⁴ § 1 k.p.c., nieopłaconą oraz skargę, której braków nie usunięto w terminie lub z innych przyczyn niedopuszczalną.

W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostaje, że wnosząc skargę kasacyjną pełnomocnik powódek oznaczyła wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 17.274 złotych stanowiącą łączną równowartość dochodzonych przez powódek roszczeń. Zdaniem pełnomocnika taki sposób wyliczenia wartości przedmiotu zaskarżenia uzasadnia okoliczność, że powódki są współuczestnikami materialnymi.

W ocenie Sądu Okręgowego takie stanowisko nie zasługuje na akceptację. Ma rację pełnomocnik skarżących wywodząc, że powódki jako spadkobierczynie zmarłego S. S. uprawnionego do nieopłatnego nabycia akcji pozwanego występując z żądaniem przyznania odszkodowania z tytułu nieotrzymania przez niego należnych akcji są współuczestnikami materialnym (por. chociażby postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2007 roku, II PZ 20/07, OSN 2008/15-16/227). Powyższe nie może jednakże, jak twierdzi pełnomocnik skarżących, skutkować przyjęciem, iż wartość przedmiotu zaskarżenia w niniejszej sprawie stanowi łączną kwota równowartość dochodzonych przez powódek roszczeń, tj. 17.274 złotych. Po nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego, w fazie postępowań odwoławczych (apelacyjnego i kasacyjnego) zostaje bowiem zerwana więź łącząca współuczestników materialnych, których współuczestnictwo opiera się na tożsamości podstawy faktycznej i prawnej ich praw lub obowiązków. W fazie postępowań odwoławczych więź prawna łącząca takich współuczestników jest zbliżona do współuczestnictwa formalnego i dlatego wartość przedmiotu zaskarżenia dla oceny dopuszczalności skargi kasacyjnej należy oceniać odrębnie dla poszczególnych roszczeń (por. Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego pod red. A. Zielińskiego, Warszawa 2012, s. 157 i tam powołane orzecznictwo).

Skoro zatem wartość roszczenia każdej ze skarżących wynosi po 5.758 złotych, to stwierdzić należy, iż tyle wynosi właśnie wartość przedmiotu zaskarżenia w odniesieniu do każdej z powódek. Wartość ta jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych, a co za tym idzie, wniesiona przez pełnomocnika powódek skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu.

Dlatego też, na podstawie art. 398 ⁶ § 2 k.p.c. w zw. z art. 398 ² § 1 k.p.c., orzeczono jak w punkcie „1” sentencji.

Sąd nie obciążył powódek kosztami postępowania kasacyjnego na podstawie art. 102 k.p.c. mając na uwadze charakter przedmiotowej sprawy.