Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XVII AmE 2/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

27 stycznia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia (del.) Jolanta Stasińska

Protokolant: sekretarz sądowy Wioleta Banaszek

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2021 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 12 czerwca 2018 roku, Nr (...) (...)

1.  uchyla zaskarżoną decyzję,

2.  zasądza od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. kwotę 820,00 zł (osiemset dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia (del.) Jolanta Stasińska

Sygn. akt XVII AmE 2/19

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 12 czerwca 2018 roku numer (...) (...), na podstawie art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a, w związku z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 755, 650, 685, 771 i 1000), w związku z § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz. U. z 2007 r., Nr 133, poz. 924), oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.) w związku z art. 30 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu w dniu 4 lipca 2016 r., na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy - Prawo energetyczne, postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia podmiotowi (...) Sp. z o.o. (poprzednio: (...) PRZEDSIĘBIORSTWO HANDLOWE Sp. z o.o.) z siedzibą w P. (NIP: (...)) kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r., orzekł, co następuje:

1. (...) Sp. z o.o. (poprzednio: (...) PRZEDSIĘBIORSTWO HANDLOWE Sp. z o.o.) w dniu 10 sierpnia 2015 r., w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego pod adresem: (...), (...)-(...) R., naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy,

2. za działanie wymienione w punkcie 1 wymierzam podmiotowi (...) Sp. z o.o. (poprzednio: (...) PRZEDSIĘBIORSTWO HANDLOWE Sp. z o.o.) karę pieniężną w kwocie 5 730,00 zł (słownie: pięć tysięcy siedemset trzydzieści złotych zero groszy).

Od wyżej wymienionej decyzji powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. złożył odwołanie. Zaskarżył decyzję w całości.

Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie:

1.  art. 56 ust. 6a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, poprzez niezastosowanie tego przepisu w okolicznościach sprawy tj.: braku jakiegokolwiek zawinienia powoda przy powstaniu sytuacji przekroczenia poboru energii elektrycznej w dniu 10 sierpnia 2015r., w godzinach 8-13 w sytuacji kiedy z przyczyn technicznych powódka nie miała możliwości natychmiastowego zaprzestania poboru energii elektrycznej z uwagi na konieczność stopniowego wygaszania prowadzonej produkcji alkoholu,

2.  naruszenie art. 7 w zw. z art. 77 k.p.a. poprzez brak szczegółowych ustaleń faktycznych w zakresie zaistnienia braku ustaleń faktycznych tj. czy w realiach działalności prowadzonej przez powoda, możliwe było ograniczenie poboru mocy z punktu widzenia zasad bezpieczeństwa funkcjonowania zakładu.

Wskazując na powyższe wniósł o:

- zmianę zaskarżonej decyzji w całości poprzez odstąpienie od wymierzenia powódce kary pieniężnej w kwocie 5 730,00 zł

ewentualnie

- uchylenie zaskarżonej decyzji w całości,

- zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Pozwany Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wniósł o oddalenie odwołania oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany podtrzymał stanowisko zawarte w treści decyzji.

W piśmie procesowym z dnia 19 listopada 2020 roku powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Dostawa energii elektrycznej na rzecz (...) Sp. z o.o. (poprzednio: (...) PRZEDSIĘBIORSTWO HANDLOWE Sp. z o.o.) z siedzibą w P. (NIP: (...)) była realizowana w oparciu zawartą z (...) Umowę nr (...) o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej z dnia 27 kwietnia 2015 r. wraz z aneksem. Zgodnie pkt 3.1. załącznika nr 1 do Umowy nr (...) o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej z dnia 27 kwietnia 2015 r. Odbiorca jest zobowiązany do przestrzegania ograniczeń poboru energii elektrycznej dla poszczególnych Obiektów, jeżeli w pkt 6 technicznych warunków świadczenia usług dystrybucji w części szczegółowej, o których mowa w pkt 1, zostały one ustalone. Zgodnie natomiast z pkt 3 ppkt 5) załącznika nr 1 do tej umowy, jeżeli żadna ze stron, w terminie 30 dni przed upływem okresu obowiązywania ograniczeń, nie zgłosi zmian w zapisach dotyczących wprowadzania ograniczeń, przyjmuje się, że obowiązują one przez kolejny rok. Informacje o wielkości danych dotyczących okresu od 10 do 31 sierpnia 2015 r., zostały zawarte w pkt 6 załącznika nr 1.1 do powyższej umowy. (k. 20-32, 33, akt adm.)

(...) S.A. w dniu 10 sierpnia 2015 roku wydały komunikat, iż w związku z obniżeniem dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych wielkości, spowodowanych m. in. wyjątkowo wysokimi temperaturami i niskimi stanami wód w zbiornikach wodnych i rzekach, stwierdziły wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu postanowień art. 3 pkt 16d ustawy - Prawo energetyczne wprowadzając, na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 tej ustawy, od godz. 10:00 dnia 10 sierpnia 2015 r, ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Jednocześnie, w dniu 10 sierpnia 2015 r. (...) S.A., działając na podstawie art. 11c ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, powiadomiły Ministra Gospodarki (obecnie: Minister Energii) i Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: „Prezes URE") o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz zgłosiły Ministrowi Gospodarki konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust. 7 ustawy - Prawo energetyczne, tj. w trybie wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia o wprowadzeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej do dnia 31 sierpnia 2015 r. Rada Ministrów w dniu 11 sierpnia 2015 r. wydała Rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw pod poz. 1136 i wprowadziło te ograniczenia w okresie od dnia 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do dnia 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00. (okoliczności bezsporne)

O wprowadzonych ograniczeniach Odbiorca dowiedział się w dniu 10 sierpnia 2015 roku w godzinach rannych i w tym samym dniu podjął decyzję o wyłączeniu całego zakładu. Niezwłocznie zostały podjęte działania dotyczące wygaszania procesu produkcji, co zajęło około 4 godzin z uwagi na proces technologiczny dotyczący produkcji etanolu. (zeznania świadka R. B. –k. 78-78v, zeznania B. W. w charakterze strony – k. 78v-79).

Na wezwanie Prezesa URE (...) Sp. z. o.o. (dalej: (...)), do której sieci podmiot (...) Sp. z o.o. (poprzednio: (...) PRZEDSIĘBIORSTWO HANDLOWE Sp. z o.o.) (dalej: „Odbiorca") jest przyłączony, pismem z dnia 9 maja 2016 r. o znaku (...) przedstawił zbiorcze dane wskazujące na stopień niedostosowania się odbiorców ujętych w Planie wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej obowiązującym w dniach od 10 do 31 sierpnia 2015 r. do wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Na podstawie powyższych danych zostały wygenerowane informacje wskazujące na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w odniesieniu do punktu poboru energii elektrycznej zlokalizowanego pod adresem: (...), (...)-(...) R.. W powyższej informacji wskazano, że Odbiorca nie dostosował się do wprowadzonych w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, w następujący sposób:

- w dniu 10 sierpnia 2015 r. dokonał przekroczenia łącznie o wartości 1,91 (MW w godzinie).

(k. 3-4, 42-43 akt adm.)

Pismem z dnia 4 lipca 2016 r. Prezes URE zawiadomił Odbiorcę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej wzywając go jednocześnie do zajęcia stanowiska w sprawie, tj. w szczególności do złożenia wyjaśnień dotyczących powodów niedostosowania się przez Odbiorcę do wprowadzonych ograniczeń, a także nadesłania kopii wszelkich dokumentów mogących stanowić dowód w sprawie. W szczególności Odbiorca został wezwany do ustosunkowania się do przekazanych mu informacji otrzymanych przez Prezesa URE od (...) wskazujących na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. (k. 1-2 akt adm.)

Pismem z dnia 18 lipca 2016 r. Odbiorca przedstawił Prezesowi URE swoje stanowisko w sprawie wskazując w szczególności, że Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji alkoholu etylowego, która jest procesem ciągłym, tj. 24 godziny na dobę od kilku lat. Proces produkcyjny przebiega równomiernie przez całą dobę, w konsekwencji czego niemożliwe jest jego natychmiastowe przerwanie. Potwierdził, że zawarł umowę dystrybucji energii elektrycznej z dnia 27 kwietnia 2015 roku. Wskazał, że integralną częścią umowy jest załącznik nr 1 tj. „ Techniczne warunki świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej." Z kolei zgodnie z pkt. 3 ust. 4 załącznika do umowy, ograniczenia poboru mocy, o których mowa w ust. 2 powinny nastąpić jeżeli polecenie ograniczenia zostało wydane bez uprzedzenia - po czasie liczonym od momentu wydania polecenia tj. 3-6 godzin dla stopni zasilania 19 i 20. Wskazał też, że spółka w dniu 10 sierpnia 2015r., o godz. 7.55, dowiedziała się o konieczności ograniczenia poboru mocy energii elektrycznej z uwagi na wprowadzony 20 stopień zasilania, do 300 kW. W tej sytuacji konieczne było zatrzymanie trwającego procesu produkcyjnego a przede wszystkim opróżnienie urządzeń tj. kolumn destylacyjnych, suszarń. Dla zachowania bezpieczeństwa pracujących ludzi oraz zapobiegnięcia powstaniu ewentualnych szkód w linii technologicznej, niezbędne było wykonanie tych czynności, przy czym niemożliwe jest wykonanie tego procesu bez użycia energii elektrycznej. Podkreślił, że ten aspekt sprawy był przedmiotem ustaleń Spółki i (...) Sp. z o.o. w części dotyczącej czasu niezbędnego spółce dla całkowitego zatrzymania produkcji alkoholu. Strony mając na względzie ten aspekt sprawy uzgodniły jako niezbędny czas 3-6 godzin. Wskazał, że spółka dotrzymała postanowień umownych tj. w przeciągu 6 godzi licząc od chwili podania komunikatu o ograniczeniu poboru mocy, własnym staraniem doprowadziła do zatrzymanie produkcji i dostosowania poboru energii elektrycznej do ustalonego umową minimum. Dlatego też w przekonaniu spółki, w żaden sposób nie nastąpiło niedostosowanie się do wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej albowiem czas wyznaczony w umowie z Operatorem (...) jest oparty na realnych możliwościach dostosowania zużycia energii do wprowadzonych ograniczeń. (k. 10-18 akt adm.)

Pismem z 13 lipca 2016 r. nr (...) (...) dokonał korekty danych w przedmiocie dostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej .(k. 42-43 akt adm.)

Pismem z dnia 21 października 2016 r. Odbiorca został wezwany do ustosunkowania się do informacji otrzymanych przez Prezesa URE od (...), wskazujących na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, stanowiących załącznik nr 1 do wezwania. (k. 41 akt adm.)

Pismem z 8 listopada 2016 r. Odbiorca wniósł o wyjaśnienie przyczyn rozbieżności pomiędzy danymi ujawnionymi w tabeli otrzymanej od (...) Sp. z o.o. w lipcu 2016 r., a danymi ujawnionymi w tabeli doręczonej stronie wraz z pismem z dnia 21.10.2016 r. Ponadto ponownie wskazał na zagwarantowany w umowie z (...) Sp. z o.o. 6-godzinny okres niezbędny dla wygaszenia procesów produkcji (aby możliwe było wyłączenie energii elektrycznej bez jakichkolwiek szkód). (k. 45-46 akt adm.)

W trakcie postępowania administracyjnego Prezes URE wzywał Odbiorcę oraz (...) do nadesłania dodatkowych informacji i dokumentów zmierzających do wyjaśnienia sprawy, a w szczególności do weryfikacji przedstawionych Prezesowi URE przez (...) danych dotyczących stopnia niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych ograniczeń. Po dokonanej korekcie wartości przekroczeń odbiorca nie kwestionował wskazanych obliczeń. Podniósł jednak, że zużycie energii według wskazanych obliczeń wynikało z konieczności wyłącznie z konieczności zakończenia czynności wynikających z prowadzonego procesu destylacji alkoholu. Powołał się przy tym na opinię biegłego, zatytułowaną „Technologiczno-energetyczne uwarunkowania pracy zakładu branży spirytusowo-paszowej (z uwzględnieniem analizy skutków jakie mogą wystąpić po zmniejszeniu zasilania energią elektryczną Zakładu Produkcyjnego w R. k. W. i oddziaływania na środowisko)" oraz pisemne zeznania świadka Pana R. B.. (k. 51, 53, 55-77, 80, 82, 84-90, 93, 95-97, 98-117, 120-121, 122-157)

Pismem z dnia 24 maja 2018 r. zawiadomiono Odbiorcę o zakończeniu postępowania dowodowego w niniejszej sprawie i poinformowano o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego pisma z jednoczesnym pouczeniem, że niezapoznanie się w powyższym terminie z aktami sprawy zostanie uznane za rezygnację z możliwości wypowiedzenia się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego . W wyznaczonym terminie Odbiorca nie zapoznał się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. (k. 164, 165 akt adm.)

W dniu 12 czerwca 2018 roku Prezes URE wydał decyzję Nr (...) (...) (...) . (k. 166-174 akt adm.)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane, jak również w ocenie Sądu nie budziły wątpliwości.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka R. B. oraz zeznaniom B. W. przesłuchanego w charakterze strony, z uwagi na ich spójność.

Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2021 roku Sąd na podstawie art. 235 2 § 1 pkt 2 k.p.c. pominął wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego na okoliczność ustalenia w jakim czasie powódka miała możliwość ograniczenia poboru mocy do poziomu wymaganego przepisami praw przy zachowaniu bezpieczeństwa osób pracujących w zakładzie powódki, gdyż dowód ten był nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy. Ponadto, wartości dopuszczalnego poboru mocy oraz czas w jakim powód miał się zastosować do wprowadzonych ograniczeń regulowała umowa dystrybucji z dnia 24 kwietnia 2015 roku.

Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2021 roku Sąd na podstawie art. 235 ( 2) § 1 pkt 3 k.p.c. pominął wniosek powoda o zwrócenie się do (...) o nadesłanie planu ograniczeń sporządzonego dla powoda, gdyż dowód ten był nieprzydatny. Jak wynika wprost z treści udzielonej odpowiedzi udzielonej przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 6 października 2017 roku (k. 55-56 akt adm.):„ Zasady i tryb wprowadzania ograniczeń w poborze energii na użytkowanym przyłączu określa pkt 3 załącznika nr 1 do ww. umowy, natomiast w pkt 6 załącznika nr 1.1 do ww. umowy ustalono obowiązujący odbiorcę plan ograniczeń.”.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne w przypadku zagrożenia:

1) bezpieczeństwa energetycznego Rzeczypospolitej Polskiej polegającego na długookresowym braku równowagi na rynku paliwowo - energetycznym,

2) bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej,

3) bezpieczeństwa osób,

4) wystąpieniem znacznych strat materialnych

- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części mogą być wprowadzone na czas oznaczony ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła. Zgodnie natomiast z ust. 6 Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wprowadzania ograniczeń, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę znaczenie odbiorców dla gospodarki i funkcjonowania państwa, w szczególności zadania wykonywane przez tych odbiorców; zaś zgodnie z ust. 7, Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw energii, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić na czas oznaczony, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i ciepła, w przypadku wystąpienia zagrożeń, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 11c ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo energetyczne, w przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego może wprowadzić ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części do czasu wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 11 ust. 7, lecz nie dłużej niż na okres 72 godzin. Z treści powyższego przepisu wynika, iż w przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii do kompetencji OSP na mocy tej ustawy należało wprowadzenie ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii, na okres nie dłuższy niż 72 godziny. W dalszej kolejności ustawodawca przewidział, w treści art. 11d ust. 3 tej ustawy, iż w okresie występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą wprowadzać ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia. Doprecyzowanie okresu na jaki OSP może wprowadzić przedmiotowe ograniczenia zostało zawarte treści art. 11c ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo energetyczne. Treść przedmiotowych regulacji prawnych tj. art. 11 c ust. 2 pkt 2 i 11 d ust. 3 ustawy – Prawo energetyczne pozostaje w ścisłym związku, albowiem dopiero łączna ich treść określająca podstawę do wprowadzenia ograniczenia przez OSP okresie występowania zagrożenia tj. art. 11 d ust. 3 oraz określająca możliwy okres, czemu służy art. 11c ust. 2 pkt 2, którego stosowanie jest możliwe już w sytuacji powstania zagrożenia, umożliwia skuteczne wprowadzenie przedmiotowego ograniczenia przez OSP, tj. w ściśle organicznym czasie i na ściśle określnym terytorium. Niewątpliwe zaś fakt „występowania zagrożenia” wynika wprost z treści komunikatu OSP, w którym stwierdził „wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej”. Wskazać przy tym należy, iż jedynie realizacja działań z zachowaniem przedstawionej wyżej kolejności umożliwiała uzyskanie podstawowego celu powołanej ustawy, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego w kraju.

Bezsporna była okoliczność, iż powód nie należy do kręgu podmiotów, które w myśl §6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 roku w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz.U. z 2007r., Nr 133, poz. 924), podlegają ochronie przed wprowadzanymi ograniczeniami.

Zgodnie z treścią art. 56 ust. 3a ustawy – Prawo energetyczne karze pieniężnej podlega ten, kto nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3. Z powyższego wynika, iż zastosowanie względem powoda sankcji zależy od wypełnienia przez powoda dyspozycji z cytowanego wyżej przepisu, w postaci niestosowania się do ograniczeń w poborze energii. Nie ulega zatem kwestii, iż ustaleniu powyższego służy przede wszystkim „plan ograniczeń”, o którym mowa w treści §8 wskazanego wyżej rozporządzenia.

Zgodnie z treścią z §8 ust. 1 wskazanego Rozporządzenia operatorzy oraz przedsiębiorstwa energetyczne opracowują plany wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 11 ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne. Zgodnie natomiast z treścią ust. 2, plany ograniczeń dla energii elektrycznej określają wielkości maksymalnego poboru tej energii dla poszczególnych odbiorców i stopni zasilania. Plany te podlegają corocznej aktualizacji w terminie do dnia 31 sierpnia. Zgodnie z treścią ust. 3, plany ograniczeń i ich aktualizacje, o których mowa w ust. 2, podlegają uzgodnieniu z:

1) Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki - jeżeli są opracowywane przez operatorów systemu przesyłowego elektroenergetycznego;

2) właściwym operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego - jeżeli są opracowywane przez operatorów systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych lub operatorów elektroenergetycznych systemów połączonych.

W odniesieniu do wielkości planowanych ograniczeń powołania wymaga treść §9 wspominanego rozporządzenia. Zgodnie z jego treścią, wielkości planowanych ograniczeń w poborze energii elektrycznej, ujęte w planach ograniczeń, określa się w stopniach zasilania od 11 do 20, przy czym:

1) 11 stopień zasilania określa, że odbiorca może pobierać moc do wysokości mocy umownej określonej w umowach, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy;

2) stopnie zasilania od 12 do 19 powinny zapewniać równomierne obniżanie mocy elektrycznej pobieranej przez odbiorcę;

3) 20 stopień zasilania określa, że odbiorca może pobierać moc do wysokości ustalonego minimum, niepowodującego zagrożeń i zakłóceń, o których mowa w § 3 ust. 4.

Mając powyższe na względzie należy wskazać przede wszystkim, że bezsporna była w niniejszej sprawie okoliczność, iż w czasie wprowadzonych ograniczeń w odniesieniu do punktu poboru pod adresem: (...), (...)-(...) R., powoda wiązała moc umowna w wysokości 4,900 MW, natomiast moc bezpieczna wynosiła wówczas 300 MW (k. 27 akt adm.), a wynikało to z treści umowy nr (...) o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej z dnia 27 kwietnia 2015 r. Bezsporne było również to, że wartości ograniczeń poboru energii obowiązujące w poszczególnych stopniach zasilania nie zostały zawarte w odrębnym dokumencie stanowiącym „Plan ograniczeń”, (który zasadniczo zawiera wartości mocy umownej i bezpiecznej, stanowiące wartości pochodne z umowy), lecz zostały określone bezpośrednio w treści umowy z dnia 27 kwietnia 2015 roku. Jak wskazał sam pozwany, w treści przedmiotowej umowy dnia 27 kwietnia 2015 r., a konkretnie w treści pkt 3 ppkt 5 załącznika nr 1 do umowy (techniczne warunki świadczenia usług dystrybucji – cześć ogólna), strony umowy określiły, że jeżeli żadna ze stron, w terminie 30 dni przed upływem okresu obowiązywania ograniczeń, nie zgłosi zmian w zapisach dotyczących wprowadzania ograniczeń, przyjmuje się, że obowiązują one przez kolejny rok. Oznacza to, że wiążąca jest również treść pkt 3 ust. 4 tego samego załącznika nr 1 do wspomnianej umowy, tj. że ograniczenia poboru mocy, o których mowa w ust. 2 powinny nastąpić jeżeli polecenie ograniczenia zostało wydane bez uprzedzenia - po czasie liczonym od momentu wydania polecenia tj. 3-6 godzin dla stopni zasilania 19 i 20 (k. 24 akt adm.). Powyższe w niniejszej sprawie ma istotne znacznie, gdyż w dniu 10 sierpnia 2015 roku zostały wprowadzone powyższe stopnie zasilania, w tym w godzinach od 11 do 13 (w których odnotowano przekroczenie, k. 42), obowiązywał 20 stopień zasilania. Należy tu również zwrócić uwagę na okoliczność, że jak wynika z treści zarówno świadka jak i strony powodowej, powód został pozbawiony możliwości negocjacji wartości poboru energii w poszczególnych stopniach zasilania (k. 27 akt adm.). Tym samym, wbrew przekonaniu pozwanego wyrażonego w odpowiedzi na odwołanie, nie można zarzucić powodowi, że to on odpowiada za brak uzgodnienia wyższej wartości mocy bezpiecznej obowiązującej przy 20 stopniu zasilania, która byłaby zgodna z treścią § 3 ust. 4 pkt 1 rozrządzenia, jako nie powodująca zagrożenia bezpieczeństwa osób oraz uszkodzenia lub zniszczenia obiektów technologicznych. Jedyne co powód był w stanie uzgodnić z drugą strony umowy dystrybucji, to czas, w jakim doprowadzi do poboru mocy, według wartości wskazanych w pkt 6 załącznika nr 1.1 do umowy, zmierzając do całkowitego zatrzymania produkcji entanolu. Jak wynika z treści powyższych zeznań, strona powoda dołożyła wszelkich starań, aby zadośćuczynić obowiązkom zawartym w treści umowy z dnia 27 kwietnia 2015 roku, tj. dostosować się do wartości 300 MW przy 20 stopniu zasilania w czasie umówionym z drugą stroną umowy, tj. w czasie od 3 do 6 godzin, a jednocześnie nie doprowadzić do uszkodzeń o jakich mowa w treści § 3 ust. 4 pkt 1 rozrządzenia. Powyższe zostało wykonane, co bezsprzecznie wynika z informacji (...) (k. 42), w ciągu trzech godzin – tj. w godzinach od 11 do 13. W późniejszych godzinach tego dnia, ani też w pozostałym okresie ograniczeń, tj, od 11 do 31 sierpnia 2015 roku nie doszło do żadnych przekroczeń. Nie umknęła też uwadze Sądu okoliczność w postaci wysokiego stopnia zaangażowania i determinacji strony powodowej w podjętych działaniach, zmierzających do doprowadzenia do poboru energii nie przekraczającej 300 MW w umówionym czasie od 3 do 6 godzin, tj. tak aby dostosować się do treści umowy. Należy tu podkreślić, że pozwany nie polegał na planie ograniczeń sporządzonym odrębnie - w oderwaniu od pozostałej treści umowy, który zawierałby ewentualnie wartości pochodzące z umowy jedynie w tym zakresie, lecz czynił ustalenia, przyjmując wartości ograniczeń w wysokości umówionej przez strony w treści umowy dystrybucji. W tej sytuacji nie jest możliwe uwzględnienie stanowiska, że treść pkt 6.1 załącznika nr 1.1 do przedmiotowej umowy wpływa na zakres obowiązków powoda, a treść pkt 3.4.1.v załącznika nr 1 do umowy już nie. Powyższe potwierdza również treść informacji (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 6 października 2017 roku, która wskazała nie tylko na okoliczność określenia wartości ograniczeń w pkt 6 załącznika nr 1.1, ale wskazała też, że „Zasady i tryb wprowadzania ograniczeń w poborze energii na użytkowanym przyłączu określa pkt 3 załącznika nr 1 do ww. umowy”. Zważywszy te wszystkie okoliczności przyjąć należało, że powód dostosował się do ograniczenia poboru energii w 20 stopniu zasilania w dniu 10 sierpnia 2015 roku, gdyż doprowadził do tego w ciągu 3 godzin, czyli zgodnie z treścią umowy dystrybucji z dnia 27 kwietnia 2015 roku. Tym samym nie budzi zdziwienia wielokrotnie wyrażane przez powoda przekonanie, zarówno w toku postępowania administracyjnego, jak również w treści odwołania, że powód nie dopuścił się przekroczenia poboru energii, gdyż dostosował się do wprowadzonych ograniczeń według zasad określonych umową. Z powyższych względów brak było podstaw do przyjęcia, że powód nie dostosował się do wprowadzonych ograniczeń w dniu 10 sierpnia 2015 roku.

Tym samym, dokument z k. 42 akt administracyjnych - bez uwzględnienia treści pkt 3 ust. 4 załącznika nr 1 do umowy w relewantnym zakresie, nie mógł posłużyć pozwanemu do prawidłowego ustalenia, czy powód dokonał przekroczenia poboru energii przez powoda w dniu 10 sierpnia 2015 roku. W niniejszej sprawie należało również uwzględnić wykazaną przez powoda okoliczność, dotyczącą braku możliwości negocjacji przez powoda wartości poboru energii, w szczególności, przy przypadku 20 stopnia zasilania.

W konsekwencji, brak było podstaw do nałożenia na powoda kary pieniężnej, wskazanej w punkcie 2 decyzji. Za powyższym przemawia również okoliczność, iż pozwany dokonał wymiaru kary ustalonej wprost proporcjonalnie do wartości ustalonego przez pozwanego przekroczenia. Tym samym, zarzut dokonania niewłaściwej oceny okoliczności faktycznych, podniesiony przez powoda okazał się uzasadniony.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 479 53 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżoną decyzję.

O kosztach procesu, Sąd orzekł stosownie do wyników postępowania na podstawie art. 98 k.p.c. Na koszty procesu po stronie powoda złożyły się: opłata od odwołania w wysokości 100,00 zł, koszt zastępstwa procesowego w wysokości 720,00 zł.

Sędzia (del.) Jolanta Stasińska