Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

6 lipca 2022 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku, V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Wiesław Jakubiec

Protokolant : osobiście

po rozpoznaniu 6 lipca 2022 roku w Rybniku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania M. W. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 24 stycznia 2022 roku, nr (...)

o zasiłek opiekuńczy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu M. W. (1) prawo do zasiłku opiekuńczego za okres od 25 października 2021 roku do 29 października 2021 roku oraz od 19 listopada 2021 roku do 26 listopada 2021 roku.

Sędzia Wiesław Jakubiec

Sygn. akt V U 62/22

UZASADNIENIE

Decyzją z 24 stycznia 2022 roku, nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu M. W. (1) prawa do zasiłku opiekuńczego za okres od 25 października 2021 roku do 29 października 2021 roku. W uzasadnieniu organ wskazał, że w okresie orzeczonej niezdolności do pracy z tytułu sprawowanej opieki nad chorym dzieckiem T. W., był członek rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym mogący zapewnić opiekę.

Od powyższej decyzji ubezpieczony wniósł odwołanie oraz zarzucił organowi błędne ustalenie stanu faktycznego. Podniósł, że we wspólnym gospodarstwie domowym nie było osoby mogącej spełniać opiekę nad chorym dzieckiem. Wskazał, że wraz z małżonką sprawują opiekę nad dwojgiem dzieci. Podniósł, że jego żona sprawuje głównie opiekę nad niedawno urodzonym młodszym synem J. (z tego powodu przebywa na urlopie macierzyńskim), a ze względu na niepełnosprawność tego syna i znacznie obniżoną jego odporność organizmu, nie może sprawować opieki równocześnie nad dwojgiem dzieci. Dodał, że zaleceniem lekarza było izolowanie dzieci w tamtym okresie.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i podtrzymał wcześniejsze twierdzenia.

Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczony M. W. (1) jest zatrudniony od 1 października 2018 roku w N. M. Serwis (...) w R. i z tego tytułu podlegał ubezpieczeniu społecznym. Żona ubezpieczonego M. W. (2), prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą (...) i pobiera zasiłek macierzyński.

Ubezpieczony oraz jego żona posiadają dwójkę dzieci T. W., urodzonego (...) i J. W., urodzonego (...).

W okresie od 25 października 2021 roku do 29 października 2021 roku ubezpieczony sprawował osobistą opieki nad chorym synem – T. W..

Ww. okresie matka dziecka nie mogła i nie sprawowała osobistej opieki nad dzieckiem T. W. z powodu konieczności wówczas sprawowania szczególnej opieki nad niepełnosprawnym , niedawno urodzonym młodszym synem- J. W.. Brak możliwości sprawowania jednocześnie opieki nad dwójką ww. dzieci wynikał również z przeciwskazania lekarskiego aby nie przenieść choroby (na którą chorował wówczas starszy syn) na młodsze dziecko dotknięte przewlekłym schorzeniem.

J. W. od urodzenia jest osobą niepełnosprawną o symbolu przyczyny niepełnosprawności (...). U J. W. stwierdzono (...) J. W. wymaga konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie (pkt 5), korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki (pkt 6), konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji (pkt 7), konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji (pkt 8). Ponadto wymaga ciągłej obserwacji, mierzenia saturacji. J. W. ze względu na stan zdrowia ma obniżoną odporność organizmu, zaleceniem lekarza jest izolacja od innych dzieci.

Ubezpieczony mieszka w domu jednorodzinnym, w którym są poziomy. Gdy syn T. jest chory, ubezpieczony przebywa z nim na jednym poziomie, zaś matka przebywa z drugim synem J. na innym poziomie. Ubezpieczony i jego rodzina mieszkają sami, nie mają do pomocy innej osoby.

12 stycznia 2022 roku ubezpieczony wniósł o zasiłek opiekuńczy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem w okresie od 25 października 2021 roku do 29 października 2021 roku.

Decyzją z 24 stycznia 2022 roku, nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu prawa do zasiłku opiekuńczego za okres od 25 października 2021 roku do 29 października 2021 roku.

Dowód: akta organu rentowego:

- zaświadczenie płatnika składek z 07.12.2021 r.,

- pismo – Z3,

- wniosek o zasiłek opiekuńczy z 12.01.2022 r.,

- decyzja ZUS z 24.01.2022 r.,

wydruk z CEIDG, orzeczenie o niepełnosprawności k. 17-17v, kata informacyjna k. 18-21, przesłuchanie ubezpieczonego M. W. (1) k. 14v.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci w/w dokumentów, których prawdziwości strony nie kwestionowały, a także w oparciu o dowód z przesłuchania ubezpieczonego, które wraz z pozostałymi dowodami tworzyły spójny i logiczny obraz przedstawiający stan faktyczny sprawy.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Jak stanowi przepis art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017 r. poz. 1368 ze zm.) zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat. Przy czym zgodnie z ust. 2 za członków rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uważa się małżonka, rodziców, rodzica dziecka, ojczyma, macochę, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat - jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z ubezpieczonym w okresie sprawowania opieki.

Zgodnie z art. 34 ww. ustawy, zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeżeli poza ubezpieczonym są inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, mogący zapewnić opiekę dziecku lub choremu członkowi rodziny. Nie dotyczy to jednak opieki sprawowanej nad chorym dzieckiem w wieku do 2 lat.

Za członka rodziny pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym mogącego zapewnić opiekę, zgodnie ze stanowiskiem przyjętym przez ZUS, nie uważa się:

-osoby całkowicie niezdolnej do pracy,

-osoby chorej,

-osoby, która ze względu na wiek jest niesprawna fizycznie lub psychicznie,

-osoby prowadzącej gospodarstwo rolne,

-pracownika odpoczywającego po pracy na nocnej zmianie,

-osoby prowadzącej działalność pozarolniczą, która nie może regulować swojego czasu w sposób dowolny (ma ustalone godziny pracy),

-osoby niezobowiązanej do sprawowania opieki na podstawie przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli odmawia ona sprawowania opieki (stanowisko ZUS cytuję za: M. Bugaj-Wojciechowska, Kto ma prawo do zasiłku opiekuńczego, GP 2007, nr 211).

Na wstępie należy zaznaczyć, że we wspólnym gospodarstwie domowym pozostawał ubezpieczony – M. W. (1), jego żona – M. W. (2), starszy syn – T. W. i młodszy syn J. W..

Pozostająca we wspólnym gospodarstwie żona ubezpieczonego, nie była w przedmiotowym okresie w stanie zająć się chorym synem T.. Z przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodnego wynika, że w okresie od 25 października 2021 roku do 29 października 2021 roku tylko ubezpieczony sprawował sam osobistą opiekę nad małoletnim synem T.. Z dołączonej do akt dokumentacji wynika, że J. W. urodził się z (...) i w związku z tym potrzebuje stałej opieki. Wymaga również częstych wizyt u lekarzy specjalistów (w tym pobytów w Szpitalu). Ponadto ze względu na towarzyszące mu schorzenia ma osłabioną odporność organizmu i zalecona jest jego izolacja od starszego rodzeństwa w przypadku zachorowania. Sąd wziął pod uwagę także fakt, że ubezpieczony mieszka w domu jednorodzinnym, który posiada piętra. W konsekwencji Sąd uznał za w pełni logiczny i uzasadniony życiowo podział obowiązków ubezpieczonego i jego żony w opiece nad małoletnimi dziećmi w okresie choroby jednego z nich.

Sąd uznał, że żona ubezpieczonego w związku ze sprawowaniem opieki na niepełnosprawnym J. nie była w stanie jednocześnie sprawować osobistej opieki nad T.. Taką opiekę sprawował ubezpieczony. Syn T. miał wówczas 3 lata, a małżonka ubezpieczonego nie mogła się nim zająć z powodów wskazanych powyżej. W konsekwencji należało uznać, że ubezpieczonemu przysługiwał zasiłek opiekuńczy w spornym okresie.

Wobec tego należy uznać, że nie zaistniała żadna z przesłanek utraty prawa do zasiłku opiekuńczego, świadczenie to jest świadczeniem należnym i przysługuje ubezpieczonemu. Na marginesie Sąd wskazuje, że organ rentowy nie podjął próby dowodzenia swych twierdzeń, chociaż to na nim spoczywał ciężar dowodowy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd działając na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu M. W. (1) prawo do zasiłku opiekuńczego od 25 października 2021 roku do 29 października 2021 roku.

Sędzia Wiesław Jakubiec