Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 712/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2022 roku, sygn. akt III K 392/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

J. K.

Sytuacja majątkowa oskarżonego

Informacja e - (...)

k. 262

2.1.1.2.

J. K.

Karany

Aktualna karta karna

k. 263 - 268

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacja e - (...)

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

2.1.1.2

Aktualna karta karna

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Błąd w ustaleniach faktycznych, co miało przełożenie na dużą wysokość kary pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna zaskarżonego wyroku prowadzi do wniosku, że ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji są prawidłowe i nie budzą wątpliwości.

Wskazać należy w pierwszej kolejności, że "błąd w ustaleniach faktycznych (error facti) przyjętych za podstawę orzeczenia to błąd, który wynika bądź to z niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd "braku"), bądź też z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd "dowolności"). Może on więc być wynikiem nieznajomości określonych dowodów lub nieprzestrzegania dyrektyw obowiązujących przy ocenie dowodów (art. 7)" (Wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 2 października 2013 roku, sygn. akt IV Ka 713/13). W niniejszej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia, że Sąd Rejonowy, gromadząc materiał dowodowy i dokonując jego oceny, dopuścił się błędu faktycznego rozumianego w przytoczony powyżej sposób. Zgromadzony materiał dowodowy jest bowiem kompletny, a jego ocena odpowiada dyrektywom przewidzianym w art. 7 k.p.k.

Zgodnie z twierdzeniami skarżącego, błąd w ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego w przedmiotowej sprawie polegać miał na niezasadnym przyznaniu waloru wiarygodności zeznaniom M. K., D. B. i R. W., czego efektem było błędne ustalenie przebiegu inkryminowanego zdarzenia. Sąd Okręgowy podziela jednakże stanowisko sądu I instancji, zgodnie z którym depozycje ww. świadków, zestawione ze sobą, nakreślają konsekwentny, logiczny przebieg zajścia zdarzenia z dnia 14 stycznia 2021 roku i brak jest podstaw do kwestionowania ich wiarygodności. Nie może być także wątpliwości co do prawidłowości oceny przez Sąd Rejonowy materiału dowodowego i konsekwentnie właściwego ustalenia stanu faktycznego co do zdarzeń z dnia 30.10.2020 - zarzut 2 i 3 ). Oskarżony nie dostarczył argumentów z pozwalających na kwestionowanie wywodu sądu.

Oskarżony podnosi, że rzekome błędy w ustaleniach faktycznych sądu I instancji skutkowały wymierzeniem mu zbyt wysokiej kary pozbawienia wolności. Przyjmując, że J. K. mógł mieć tu na celu zarzucenie wyrokowi sądu I instancji rażącej niewspółmierności wymierzonej kary (art. 438 pkt 4 k.p.k.), stwierdzić należy, że rażąca niewspółmierność kary zachodzi wówczas, gdy sąd I instancji w sposób jaskrawy nie wyważy rodzaju i wysokości wymierzanej kary z okolicznościami przewidzianymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., co skutkować będzie nieproporcjonalnością tej kary. Podkreślić należy przy tym, że na gruncie art. 438 pkt. 4 k.p.k. nie chodzi o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby, również w potocznym znaczeniu tego słowa, „rażąco" niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się zaakceptować. Zmiana zaskarżonego wyroku z powodu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary może mieć zatem miejsce dopiero wtedy, gdy wykazana zostanie wyraźna dysproporcja między karą wymierzoną przez sąd I instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2004 roku, sygn. akt II AKa 514/04). W ocenie Sądu Okręgowego, sąd I instancji wymierzył J. K. karę proporcjonalną i adekwatną do okoliczności przedmiotowej sprawy. Zwrócić należy uwagę, że wszystkie trzy czyny zarzucane podsądnemu zagrożone były karą pozbawienia wolności do lat 2. Zostały one ponadto popełnione w warunkach recydywy specjalnej zwykłej, co umożliwiało wymierzenie kary przewidzianej za przypisane oskarżonemu przestępstwa w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Sąd I instancji natomiast wymierzył J. K. za każdy z trzech zarzucanych mu czynów kary po 10 miesięcy pozbawienia wolności, które następnie połączył, wymierzając karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Trudno w takich okolicznościach mówić o karze niewspółmiernie wygórowanej, a tym bardziej niewspółmiernie wygórowanej w sposób rażący.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania lub zmiana zaskarżonego wyroku poprzez złagodzenie wymierzonej oskarżonemu kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wnioski obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadne.

Lp.

Zarzut

3.2.

Obraza przepisów postępowania, polegająca na:

- stronniczości składu orzekającego, co miało wpływ na dużą wysokość kary pozbawienia wolności;

- niezasadne przesłuchanie oskarżonego na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2022 roku na odległość, przy użyciu urządzeń technicznych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego, okoliczności podnoszone przez skarżącego w żaden sposób nie świadczą o tym, że sąd I instancji dopuścił się obrazy przepisów postępowania.

Stwierdzić należy w pierwszej kolejności, że nie zaszły w niniejszej sprawie żadne okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności składu sędziowskiego. Oskarżony za taką okoliczność uważa to, że wysokość wymierzonej mu kary była w jego odczuciu zbyt surowa. Z rozważań poczynionych przez sąd II instancji w podpunkcie 3.1. niniejszego uzasadnienia wynika jednakże, że wysokość wymierzonych J. K. kar jednostkowych oraz kary łącznej nie cechowała się rażącą niewspółmiernością. Stwierdzić należy ponadto, że rażąca niewspółmierność kary stanowi oddzielny zarzut z art. 438 pkt 4 k.p.k. i zdecydowanie nie jest to okoliczność, o której mowa w art. 41 § 1 k.p.k.

Podnoszony przez oskarżonego fakt, że był on już uprzednio skazywany przez sąd I instancji za czyn z art. 226 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym sąd II instancji złagodził ową karę do 6 miesięcy pozbawienia wolności, nie stanowi w ocenie Sądu Okręgowego okoliczności, która mogłaby skutkować złagodzeniem kary wymierzonej mu przez Sąd Rejonowy w przedmiotowej sprawie. Oczywistym jest, że każda sprawa rozpatrywana być powinna in concreto, z uwzględnieniem okoliczności właściwych tylko dla konkretnego inkryminowanego zdarzenia. To, że w innej sprawie o czyn z art. 226 § 1 k.k., w innych okolicznościach, sąd II instancji złagodził wymierzoną oskarżonemu karę, zdecydowanie nie oznacza, że karę należy złagodzić również w sprawie niniejszej. Jak ponadto wprost stanowi przepis art. 8 § 1 k.p.k., sąd karny rozstrzyga samodzielnie zagadnienia faktyczne i prawne oraz nie jest związany rozstrzygnięciem innego sądu lub organu.

Podsądny we wniesionej apelacji podważa także zasadność przesłuchania go na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2022 roku na odległość, przy użyciu urządzeń technicznych. Stwierdzić należy jednakże, że możliwość zdalnego udziału oskarżonego na rozprawie została wprost dopuszczona przez art. 374 § 4 k.p.k. Skorzystanie z wprowadzonej przez ww. przepis instytucji nie może być zatem uznane za obrazę przepisów postępowania.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania lub zmiana zaskarżonego wyroku poprzez złagodzenie wymierzonej oskarżonemu kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wnioski obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2022 roku, sygn. akt III K 392/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesiona w apelacji argumentacja oskarżonego nie mogła podważyć prawidłowości i zasadności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego. Wobec tego, wnioski skarżącego nie zostały uwzględnione, a zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od opłaty i ponoszenia pozostałych kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa. Zgodnie bowiem z art. 624 § 1 k.p.k., sąd może zwolnić oskarżonego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. W ocenie Sądu Okręgowego, okoliczności przedmiotowej sprawy, zwłaszcza sytuacja materialna J. K. i ograniczone możliwości zarobkowe w warunkach pobytu w izolacji penitencjarnej , uzasadniały zwolnienie go od ponoszenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym.

Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie na rzecz r. pr. B. K. kwotę 516, 60 złotych, obejmującą wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną z urzędu w instancji odwoławczej oraz podatek VAT. Zgodnie bowiem z § 17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu, opłata za obronę przed sądem okręgowym jako drugą instancją wynosi 420 złotych. Powyższą opłatę należało następnie, zgodnie z § 4 ust. 3 ww. Rozporządzenia, podwyższyć o kwotę podatku VAT.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w całości

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana