Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1134/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 listopada 2021 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący : Sędzia Sądu Rejonowego Joanna Urbańska - Czarnasiak

Protokolant : sekr. sądowy Daria Włodarska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu E. W.

po rozpoznaniu w dniu 05 listopada 2021r.

sprawy karnej:

G. W.

syna A. i K. zd. Kurek

ur. (...) w R.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 11 kwietnia 2021 do 28 maja 2021 w miejscowości (...) gm. M. pow. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 197 § 3 pkt 2 kk lub art. 200 kk za pomocą komunikatora internetowego M. nawiązał kontakt z małoletnią H. M. (ur. (...)) zmierzając za pomocą wprowadzenia jej w błąd lub niezdolności do należytego pojmowania sytuacji do spotkania się z nią, a nadto w trakcie prowadzonej korespondencji składał małoletniej propozycje obcowania płciowego oraz poddania się innym czynnościom seksualnym zmierzając do ich realizacji poprzez wskazanie miejsca i czasu spotkań oraz prezentował w/w małoletniej za pośrednictwem komunikatora internetowego treści pornograficzne umożliwiając zapoznanie się z nimi, a ponadto w nocy z 28 na 29 maja 2021 w G. doprowadził małoletnią H. M. do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że wszedł do jej łóżka i dotykał ją po nogach oraz klepał w pośladki

- tj. o czyn z art. 200a § 2 kk i art. 200 § 3 kk i art. 200 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 § 1 kk

1.  oskarżonego G. W. w miejsce zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że w okresie od 11 kwietnia 2021r. do 28 maja 2021r. w miejscowości (...) gm. M. pow. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 197 § 3 pkt 2 kk lub art. 200 kk za pomocą komunikatora internetowego M. nawiązał kontakt z małoletnią nie mającą ukończonych 15 lat H. M. (ur. (...)) zmierzając za pomocą wyzyskania jej niezdolności do należytego pojmowania sytuacji do spotkania się z nią, a nadto w trakcie prowadzonej korespondencji składał małoletniej nie mającej ukończonych 15 lat H. M. propozycje obcowania płciowego oraz poddania się innym czynnościom seksualnym zmierzając do ich realizacji poprzez wskazanie miejsca i czasu spotkań oraz prezentował wyżej wymienionej małoletniej za pośrednictwem komunikatora internetowego treści pornograficzne umożliwiając zapoznanie się z nimi, a ponadto w nocy z 28 na 29 maja 2021r. w G. doprowadził małoletnią poniżej lat 15 H. M. do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że wszedł do jej łóżka i dotykał ją po nogach tj. przestępstwa wypełniającego znamiona czynu z art. 200a § 1 i 2 kk, art. 200 § 3 kk i art. 200 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 § 1 kk i za to na podstawie art. 200 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i w zw. z art. 57b kk wymierza mu karę 2 /dwóch/ lat i 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 41 § 1a kk orzeka wobec oskarżonego G. W. środek karny w postaci zakazu zajmowania wszelkich stanowisk, wykonywania wszelkich zawodów i prowadzenia wszelkiej działalności związanej z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich jak i z opieką nad nimi na okres 5 /pięciu/ lat,

3.  na podstawie art. 41a § 2 i 4 kk w zw. z art. 43 § 1 kk i w zw. z art. 39 pkt 2b kk orzeka wobec oskarżonego G. W. środek karny w postaci zakazu kontaktowania się w jakiejkolwiek formie z pokrzywdzoną H. M. oraz zbliżania się do pokrzywdzonej H. M. na odległość nie mniejszą niż 100m – na okres 5 /pięciu/ lat,

4.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej w pkt. 1 wyroku kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 30.05.2021r. godz. 21:40 do dnia 05.11.2021r. przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

5.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 10 642,40 /dziesięć tysięcy sześćset czterdzieści dwa 40/100/ złotych tytułem kosztów sądowych.

sędzia Joanna Urbańska –Czarnasiak

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1134/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

G. W.

w okresie od 11 kwietnia 2021r. do 28 maja 2021r. w miejscowości (...) gm. M. pow. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 197 § 3 pkt 2 kk lub art. 200 kk za pomocą komunikatora internetowego M. nawiązał kontakt z małoletnią nie mającą ukończonych 15 lat H. M. (ur. (...)) zmierzając za pomocą wyzyskania jej niezdolności do należytego pojmowania sytuacji do spotkania się z nią, a nadto w trakcie prowadzonej korespondencji składał małoletniej nie mającej ukończonych 15 lat H. M. propozycje obcowania płciowego oraz poddania się innym czynnościom seksualnym zmierzając do ich realizacji poprzez wskazanie miejsca i czasu spotkań oraz prezentował wyżej wymienionej małoletniej za pośrednictwem komunikatora internetowego treści pornograficzne umożliwiając zapoznanie się z nimi, a ponadto w nocy z 28 na 29 maja 2021r. w G. doprowadził małoletnią poniżej lat 15 H. M. do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że wszedł do jej łóżka i dotykał ją po nogach

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

G. W. w okresie od 11 kwietnia 2021r. do 28 maja 2021r. w miejscowości (...) gm. M. pow. (...) pomocą komunikatora internetowego M. nawiązał kontakt z małoletnią nie mającą ukończonych 15 lat H. M. (ur. (...)). Dziewczyna była córką jego bliskiego kolegi P. M. i doskonale wiedział ile dziewczynka ma lat. Zdawał sobie sprawę, iż dziewczynka w tym wieku nie jest zdolna do należytego pojmowania sytuacji.

W trakcie prowadzonej korespondencji za pośrednictwem komunikatora internetowego M. G. W. składał małoletniej H. M. propozycje obcowania płciowego oraz poddania się innym czynnościom seksualnym zmierzając do ich realizacji poprzez wskazanie miejsca i czasu spotkań. Oskarżony pisał wiadomości w jakich dokładnie określał, jakie czynności seksualne wobec małoletniej chciałby podjąć, w tym m.in. petting, „lizanie nóg”. Pisał również, że chciałby jej kupić kabaretki i pytał, czy założyłaby takie rajstopy.

W okresie od dnia 11 kwietnia 2021r. do dnia 28 maja 2021r. G. W. za pośrednictwem komunikatora internetowego M. prezentował również w/w małoletniej niemającej ukończonych 15 lat treści pornograficzne umożliwiając wymienionej zapoznanie się z nimi. Te treści polegały na wysyłaniu plików gif ilustrujących nagie osoby w sytuacjach intymnych, które ponadto wizualizowały składane przez niego propozycje poddania się przez małoletnią innej czynności seksualnej.

wyjaśnienia oskarżonego G. W.

104-105v,

116-120,

168v-169,

366v-367

zeznania M. M.

6-9,

245-248,

367-367v

zeznania K. U.

19-22,

367v-368v

zeznania małoletniej H. M.

181-184

protokół zatrzymania rzeczy

13-15

protokół oględzin rzeczy

32-33,

243-244

wydruk korespondencji sfotografowanej z telefonu małoletniej H. M. wraz z załącznikiem

34-98,

99

protokół oględzin telefonów oskarżonego G. W.

110-112

opinia biegłej M. C. z zakresu psychologii

210-214

zeznania P. M.

239-240,

368v-369

opinia biegłego z zakresu informatyki

200-206

G. W. jest kolegą P. M. - taty małoletniej H. M., która nie ukończyła 15 lat. Mężczyźni poznali się w 2003 roku w wojsku i od tego momentu utrzymywali ze sobą regularnie kontakt.

W nieustalonym czasie w 2021 roku G. W. został zaproszony przez P. M. na uroczystość Pierwszej Komunii Świętej jednego z dzieci Państwa M. - A. M., która miała się odbyć w dniu 30 maja 2021r. w miejscowości G..

G. W. przyjechał do domu Państwa M. w dniu 28 maja 2021r. (piątek) około godziny 12:00. W godzinach popołudniowych G. W. wraz z P. M. - ojcem małoletniej pili razem wódkę oraz piwo.

Państwo M. posiadają trzypokojowy dom parterowy: w jednym pokoju śpi M. M. wraz z dwójką dzieci na jednym łóżku i jej mąż na drugim łóżku. Drugi pokój zajmuje H., syn Państwa M. oraz A. M. i H. M., które śpią razem na jednym łóżku. Trzeci pokój należy do babci.

Gospodarze domu - Państwo M. wyznaczyli G. W. miejsce do spania w ich pokoju. G. W. miał spać z P. M. w jednym łóżku.

G. W. przywiózł każdemu z dzieci Państwa M. prezent w postaci pieniędzy w wysokości 200 zł, a ponadto małoletniej H. M. przywiózł dwie pary rajstop czarnych tzw. kabaretek. Wspominał o nich małoletniej pisząc wcześniej do niej i składając propozycje seksualne.

Od początku pobytu w miejscu zamieszkania Państwa M. G. W. kilkukrotnie klepał małoletnią H. M. w pośladki oraz łapał za nie, kiedy przechodziła obok niego. Widziała to kuzynka P. M.. G. W. w trakcie swojego pobytu próbował również kilkukrotnie dotykać za pośladki i piersi również tą kuzynkę – K. U. i jej siostrę.

W nocy z 28 maja na 29 maja 2021 roku G. W. będąc pod wpływem alkoholu wszedł do pokoju, w którym spała małoletnia H. M.. Małoletnia H. w tym czasie spała wraz z siostrą A. M. w jednym łóżku, będąc ubrana w piżamę, w tym w długie spodnie. G. W. wszedł do łóżka ww. małoletnich i położył się w miejscu, w którym małoletnie miały nogi. Następnie, G. M. zaczął dotykać łydki małoletniej H. M., w ten sposób, że włożył ręce pod piżamę małoletniej, w okolicach nogawki spodni od piżamy. Małoletnia H. M. wówczas się obudziła, ale nie odzywała się do G. W., była sparaliżowana ze strachu. To dotykanie łydek małoletniej trwało "chwilę". Po tym czasie G. W. zasnął w łóżku, na którym spała małoletnia.

W dzień uroczystości Komunii Świętej A. M. tj. 30 maja 2021r. małoletnia H. M. podeszła do swojej cioci K. U. i wyznała jej, że otrzymuje od G. W. "dziwne" wiadomości i czuje się z tym nieswojo. K. U. poprosiła małoletnią, aby ta pokazała jej te wiadomości, w których treści były m.in. zdjęcia pornograficzne. Po obejrzeniu tych zdjęć K. U. natychmiast poinformowała rodziców małoletniej, a także, po uzgodnieniu z nimi, zadzwoniła na policję. W tym czasie G. W. spał nietrzeźwy w swoim samochodzie i przebywał tam aż do przyjazdu policji.

Małoletnia H. M. w wyniku tego zdarzenia zamknęła się w sobie, nie chce z nikim na ten temat rozmawiać.

zeznania P. M.

239-240,

368v-369

zeznania M. M.

6-9,

245-248,

367-367v

zeznania K. U.

19-22,

367v-368v

zeznania małoletniej H. M.

181-184

opinia biegłej M. C. z zakresu psychologii

210-214

protokół przeszukania

10-11v,

16-18

G. W. podczas interwencji policji w dniu 30 maja 2021r. był nietrzeźwy. Posiadał 1.219 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

G. W. został zatrzymany.

protokół badania stanu trzeźwości

25-25v

świadectwo wzorcowania

26

protokół zatrzymania osoby

29-29v

protokół przeszukania osoby

23-24v

U oskarżonego na podstawie jednorazowego badania psychiatryczno-psychologicznego nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, jednakże stwierdzono szkodliwe picie alkoholu. W ocenie biegłych G. W. tempore criminis miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu oraz pokierowania swoim zachowaniem. Brak formalnych podstaw do rozpoznania u G. W. zaburzeń preferencji seksualnych (w tym pedofilii właściwej, preferencyjnej) lub innego rodzaju parafilii ujętych w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ( (...)10). Brak podstaw do zastosowania wobec oskarżonego środków zabezpieczających, nie zachodzą również okoliczności z art. 93a k.k.

opinia psychiatryczno-seksuologiczno-psychologiczna

274-299

Oskarżony G. W. ukończył 43 lata, z zawodu jest mechanikiem.

Oskarżony dotychczas pracował jako przedstawiciel handlowy w przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. za wynagrodzeniem w wysokości 3.500,00 zł netto miesięcznie. Oskarżony jest żonaty i posiada na utrzymaniu jedną małoletnią córkę w wieku 7 lat, jednak od dnia 1 stycznia 2021r. pozostaje z żoną w nieformalnej separacji. Od tego czasu oskarżony zamieszkiwał sam w wynajętym mieszkaniu w miejscowości J..

Oskarżony jest współwłaścicielem mieszkania o pow. 48 m 2 o wartości ok. 300.000,00 zł.

Oskarżony nie leczył się odwykowo ani psychiatrycznie.

Oskarżony nie był dotychczas karany.

dane osobowopoznawcze

366-366v

karta karna

303

zeznania J. J.

223-224

protokół przeszukania lokalu mieszkalnego

218-222

umowa najmu wraz z załącznikami

228-236v

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

G. W.

w okresie od 11 kwietnia 2021r. do 28 maja 2021r. w miejscowości (...) gm. M. pow. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 197 § 3 pkt 2 kk lub art. 200 kk za pomocą komunikatora internetowego M. nawiązał kontakt z małoletnią H. M. (ur. (...)) zmierzając za pomocą wprowadzenia jej w błąd lub niezdolności do należytego pojmowania sytuacji do spotkania się z nią, a nadto w trakcie prowadzonej korespondencji składał małoletniej propozycje obcowania płciowego oraz poddania się innym czynnościom seksualnym zmierzając do ich realizacji poprzez wskazanie miejsca i czasu spotkań oraz prezentował w/w małoletniej za pośrednictwem komunikatora internetowego treści pornograficzne umożliwiając zapoznanie się z nimi, a ponadto w nocy z 28 na 29 maja 2021r. w G. doprowadził małoletnią H. M. do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że wszedł do jej łóżka i dotykał ją po nogach oraz klepał w pośladki

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

W okresie od 11 kwietnia 2021r. do 28 maja 2021r. w miejscowości (...) gm. M. pow. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 197 § 3 pkt 2 kk lub art. 200 kk za pomocą komunikatora internetowego M. nawiązał kontakt z małoletnią H. M. (ur. (...)) zmierzając za pomocą wprowadzenia jej w błąd do spotkania się z nią.

W nocy z 28 na 29 maja 2021r. w G. doprowadził małoletnią poniżej lat 15 H. M. do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że po wejściu do jej łóżka klepał małoletnią w pośladki.

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania K. U.

zeznania M. M.

zeznania pokrzywdzonej H. M.

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1,

1.1.2

częściowo wyjaśnienia oskarżonego G. W.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne jedynie częściowo, z mianowicie tylko w tej części w jakiej przyznał się do wysyłania małoletniej korespondencji w okresie od 11 kwietnia 2021r. do 28 maja 2021r., albowiem korelują z zebranym w sprawie materiałem dowodowym w postaci wydruków korespondencji sfotografowanej z telefonu małoletniej H. M. oraz zeznań świadków: M. M., K. U. i małoletniej pokrzywdzonej H. M..

Sąd dał wiarę oskarżonemu również w tym zakresie, w jakim twierdził, że przybywając w piątek 27 maja 2021r. do G. na zaproszenie Państwa M., od godzin popołudniowych zaczął spożywać alkohol aż do niedzieli 30 maja 2021r. Ta okoliczność znalazła potwierdzenie w treści zeznań świadków: M. M., K. U. i P. M..

zeznania K. U.

Zeznania świadka z postępowania przygotowawczego są logiczne, rzeczowe i konsekwentne, dlatego sąd uznał je za w pełni wiarygodne. Ponadto treść zeznań świadka znajduje odzwierciedlenie w zebranym materiale dowodowym, w tym w wydruku korespondencji prowadzonej przez oskarżonego z małoletnią pokrzywdzoną, a także częściowo w zeznaniach samej małoletniej i częściowo w wyjaśnieniach oskarżonego.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka z postępowania sądowego w tej części, w jakiej korelują z zeznaniami z postępowania przygotowawczego. Niewiarygodne wydają się te zeznania, gdy świadek twierdził, że małoletnia H. M. po przebudzeniu w sobotę 29 maja 2021r. kiedy spostrzegła w łóżku G. W., zauważyła również krople krwi na piżamie i w okolicach brzucha. Oceniając wiarygodność świadka co do treści tych wypowiedzi, sąd miał na uwadze, że taka informacja pojawiła po raz pierwszy na rozprawie w dniu 5 listopada 2021r., nie została ona zaprotokołowana podczas przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym (pomimo twierdzeń świadka, że składała takie zeznania), a poza tym żaden z innych świadków przesłuchiwanych w niniejszym postępowaniu nie potwierdza tej okoliczności. Twierdzenia świadka w tym zakresie w żaden jednak sposób nie podważają jego zeznań w pozostałym zakresie, bowiem mówiąc o tym świadek twierdził, że sam tego nie widział, a jedynie powtarza to co usłyszał od małoletniej. Na ocenę wiarygodności zeznań tego świadka również nie ma wpływu fakt, że świadek ten (jak wskazuje w swoich zeznaniach) był w dzieciństwie ofiarą molestowania. Wręcz przeciwnie, zdaniem sądu, osoba w ten sposób doświadczona przez życie jest bardziej wyczulona na negatywne zachowania typu pedofilnego. Warto w tym miejscu zaznaczyć, iż rodzice dziewczynki mając pełne zaufanie do bliskiego znajomego, nie domyślili się i nie zauważyli, że pewne zachowania oskarżonego są niewłaściwe.

zeznania M. M.

Sąd przyznał przymiot wiarygodności treściom zeznań świadka w całości, albowiem są one logiczne i rzeczowe, a ponadto korelują z zeznaniami K. U..

częściowo zeznania małoletniej H. M.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka jedynie w części, w jakiej znajdują potwierdzenie w wiadomościach wysyłanych przez oskarżonego do małoletniej za pośrednictwem komunikatora internetowego M., ponieważ jej zeznania w tym zakresie są rzeczowe, spójne i jawią się jako szczere.

Sąd nie dał wiary małoletniej pokrzywdzonej tylko w zakresie, w jakim zaprzeczała, aby podczas pobytu oskarżonego w jej miejscu zamieszkania w nocy z 28 maja na 29 maja 2021r. położył się do jej łóżka i ją dotykał po nogach. Treść zeznań świadka w tej części nie pokrywa się z zebranym w sprawie materiałem dowodowym w postaci zeznań świadka K. U., M. M. oraz częściowo z zeznaniami P. M. oraz częściowo z wyjaśnieniami samego oskarżonego. Małoletnia zasłaniała się niepamięcią oraz chaosem w odniesieniu do tego jak zachowywał się wobec niej oskarżony, zarówno w dzień i w nocy w trakcie jej pobytu w miejscowości G.. W ocenie sądu treść zeznań pokrzywdzonej w tym zakresie jest nielogiczna i niespójna w tym sensie, że występują rozbieżności dotyczące istotnych faktów zdarzenia. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka K. U. co to tego, że pokrzywdzona z własnej inicjatywy pokazała swojej cioci wiadomości otrzymane od oskarżonego oraz ujawniła przebieg zdarzenia w nocy z 28 maja na 29 maja 2021r. w sposób spontaniczny i szczery.

Dodatkowo, przy ocenie wiarygodności zeznań kluczową rolę odegrała opinia biegłej z zakresu psychologii, która w sposób logiczny i spójny zaprezentowała ocenę zeznań pokrzywdzonej przez pryzmat psychologiczny. Biegła wskazała, że nieścisłości w zeznaniach małoletniej pokrzywdzonej dotyczące zachowania się oskarżonego w czasie jego pobytu w domu rodziców małoletniej, w tym w nocy z 28 maja na 29 maja 2021r., oraz nieścisłości w zakresie miejsca noclegu G. W. w okresie od 28 maja do 30 maja 2021r. wynikają z poczucia wstydu za uczestniczenie w sytuacji, która wywoła szok w jej rodzicach, a także z poczuciem winy za zachowanie w tajemnicy korespondencji prowadzonej z G. W.. Dziewczynka - w ocenie biegłej- zeznając w ten sposób próbuje ochronić własny wizerunek oraz zmniejszyć uczucie winy i wstydu.

opinia biegłego z zakresu informatyki

Sporządzona opinia jest jasna i kategoryczna, a zawarte w niej wnioski są logiczne i należycie uzasadnione. Ponadto, opinia została sporządzona przez osobę posiadającą wiadomości specjalne w ramach swoich kompetencji.

opinia psychiatryczno-seksuologiczno-psychologiczna

W ocenie sądu opinia sporządzona przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów M. G. i R. Ż., biegłego seksuologa M. S. oraz biegłą z zakresu psychologii M. K. jest kompletna, jasna, wewnętrznie spójna i przekonująco wyjaśnia wnioski w niej zawarte. Nadto, opinia została sporządzona przez osoby posiadające wiedzę specjalistyczną z zakresu psychiatrii, psychologii i seksuologii z wieloletnim doświadczeniem, a także bezstronne i nie zainteresowane korzystnym rozstrzygnięciem na rzecz którejkolwiek ze stron procesu.

zeznania J. J.

Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne, albowiem są logiczne, rzeczowe i znalazły odzwierciedlenie w dołączonej do akt umowie najmu zawartej z oskarżonym z dnia 15.12.2020r.

częściowo zeznania P. M.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w znacznej części, a mianowicie w zakresie w jakim zeznawał na okoliczności zapoznania się i późniejszej znajomości z oskarżonym, a także co do tego, że to małoletnia H. M. zwierzyła się swojej cioci z wiadomości jakie otrzymywała za pośrednictwem komunikatora internetowego M. od oskarżonego, a także co do faktu przebywania oskarżonego w miejscu zamieszkania Państwa M. w okresie od 28 maja do 30 maja 2021r. i spożywania wspólnie z nim w tym czasie alkoholu. Prawdziwe są również w zakresie, kiedy zeznał, że wraz z żoną wskazali oskarżonemu jako miejsce spania ich pokój, a nie pokój zajmowany przez małoletnią wraz z rodzeństwem. A w tym właśnie pokoju się znalazł. Wymienione okoliczności znajdują bowiem odzwierciedlenie w zebranym osobowym materiale dowodowym w postaci zeznań K. U., M. M. i częściowo zeznaniach małoletniej pokrzywdzonej i częściowo w wyjaśnieniach oskarżonego.

opinia biegłej M. C. z zakresu psychologii

W ocenie sądu opinia sporządzona przez biegłego z zakresu psychologii jest kompletna, jasna, wewnętrznie spójna, a wnioski w niej zawarte zostały przekonująco umotywowane. Nadto, opinia została sporządzona przez psychologa posiadającego wieloletnie doświadczenie, a także specjalistyczną wiedzę. Jest osobą bezstronną i niezainteresowaną korzystnym rozstrzygnięciem na rzecz którejkolwiek ze stron. Biegła w sposób bardzo logiczny wyjaśniła powody niespójności w zeznaniach pokrzywdzonej.

dowody z dokumentów

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty, albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1,

1.2.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego G. W.

Sąd nie przyznał waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w tym zakresie, w jakim twierdził, że w nocy z 28 maja na 29 maja 2021r. będąc w łóżku w jakim spała małoletnia H. M. nie dotykał jej łydek, albowiem pozostaje to w sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami świadków K. U. i H. M., a także M. M., której zwierzyła się córka H..

częściowo zeznania P. M.

Sąd uznał za niewiarygodne zeznania świadka w tym zakresie, w jakim twierdził, że w nocy z piątku na sobotę (tj. z 28 maja na 29 maja 2021r.) spał razem w jednym łóżku z oskarżonym, ponieważ te twierdzenia są chaotyczne, niespójne, a ponadto pozostają w sprzeczności z zeznaniami K. U. oraz M. M.. Ponadto na ocenę wiarygodności świadka w tym zakresie rzutuje okoliczność, jaką potwierdza sam świadek, że spożywał z oskarżonym w piątek sporą ilość alkoholu w postaci piwa i wódki. Warto również wskazać, iż ojciec dziewczynki wstał tego dnia o 5 rano aby wykonać pracę w gospodarstwie. Sytuacja mogła zatem wyglądać również w ten sposób, że mężczyźni faktycznie położyli się razem do łóżka, a następnie kiedy P. M. wstał o 5 rano oskarżony mógł również wstać i przejść właśnie wtedy do pokoju i łóżka małoletniej H. M..

częściowo zeznania K. U.

Sąd nie dał częściowo wiary świadkowi, o czym była mowa powyżej.

częściowo

zeznania małoletniej H. M.

Sąd uznał za niewiarygodne częściowo zeznania świadka, co wyczerpująco zostało powyżej omówione.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

G. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle zgromadzonego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego zarówno okoliczności popełnienia przypisanego oskarżonemu G. W. czynu, jak i jego wina nie budziły najmniejszych wątpliwości. Niemniej jednak, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego sąd doszedł do przekonania, nie wychodząc poza granice oskarżenia, o konieczności zmiany zarówno opisu czynu zarzucanego przez prokuratora, jak również zmiany kwalifikacji prawnej czynu.

Sąd zmodyfikował opis czynu zarzuconego oskarżonemu uszczegóławiając go co do wieku małoletniej H. M., albowiem wiek małoletniego jest jedynym ze znamion każdego z przypisanych G. W. przestępstw (tj. art. 200a § 1 k.k., art. 200a § 2 k.k., art. 200 § 3 k.k., art. 200 § 1 k.k.), które zostały spojone konstrukcją czynu ciągłego. Ponadto, modyfikacji podlegał opis czynu dotyczący nawiązywania przez oskarżonego z małoletnią poniżej 15 roku życia kontaktu w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 197 § 3 pkt 2 k.k. lub art. 200 k.k., w ten sposób, że wyeliminowano znamię „wprowadzenia małoletniej w błąd” celem spotkania się z nią, uznając, że G. W. dopuścił się tego zachowania poprzez wyzyskanie niezdolności małoletniej niemającej ukończonych 15 lat do należytego pojmowania przez nią sytuacji, z uwagi na jej wiek i stan rozwoju psychofizycznego.

W ocenie sądu materiał dowodowy zgromadzony w niniejszym postępowaniu nie daje podstaw, by oskarżony za pomocą wprowadzenia w błąd zmierzał do spotkania się z małoletnią, poza tym nie wiadomo na czym ten błąd miałby polegać. Wręcz przeciwnie, małoletnia H. M. nie została wprowadzona w jakikolwiek sposób w błąd, albowiem doskonale zdawała sobie sprawę kto do niej pisze wiadomości na komunikatorze M., zaś oskarżony nie ukrywał swojej tożsamości, ujawnił również wobec niej wprost cel spotkania się, wskazując proponowany przez siebie czas i miejsce tych spotkań.

Co więcej, eliminacji z opisu czynu podlegała czynność "klepania w pośladki" w nocy z 28 maja na 29 maja 2021 roku w G., albowiem zebrany materiał dowodowy w sprawie nie pozwala na czynienie takich ustaleń. Brak jest bowiem jakiegokolwiek dowodu osobowego, który potwierdzałby treść sformułowanego w tej kwestii zarzutu. Do klepania w pośladki miało dojść o wiele wcześniej i to w obecności innych domowników, a klepanie to miało mieć charakter żartobliwy. To niewłaściwe zachowanie wobec małoletniej zauważyła jej ciocia. Rodzice nawet nie zwrócili na to uwagi. Do takiego klepania nie doszło jednak w nocy – żaden dowód nie daje podstaw do tego typu ustaleń.

Odnosząc się do kwalifikacji prawnej czynu, to sąd zmienił kwalifikację prawną zarzuconego w akcie oskarżenia czynu w ten sposób, że przyjął, iż G. W. swoim zachowaniem dodatkowo wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 200a § 1 k.k.

Przystępując do oceny karnoprawnej zachowania oskarżonego wskazać należy, że ustalony stan faktyczny daje podstawy do przyjęcia, iż zachowanie oskarżonego G. W. wobec małoletniej H. M. niemającej ukończonych 15 lat, przyjmując koncepcję czynu ciągłego, wypełniło znamiona przestępstwa z art. 200a § 1 k.k. w zw. z art. 200a § 2 k.k. i art. 200 § 3 k.k. oraz art. 200 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 § 1 k.k..

W ramach przypisanego oskarżonemu czynu ciągłego zawierają się 4 zachowania, które G. W. podjął działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru.

Po pierwsze oskarżony w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 197 § 3 pkt 2 k.k. lub art. 200 k.k. nawiązał w dniu 11 kwietnia 2021r. kontakt z małoletnią H. M. niemającą ukończonych 15 lat, zmierzając za pomocą wyzyskania jej niezdolności do należytego pojmowania sytuacji do spotkania się z nią. Wskazuje na to analiza korespondencji wysyłanej przez oskarżonego do ww. małoletniej aż do dnia 28 maja 2021r., w której G. W. wprost zaprasza H. M. do swojego miejsca zamieszkania, składając również propozycje w zakresie daty spotkania, nie proponując jednak w sposób jednoznaczny propozycji obcowania płciowego czy poddania się innej czynności seksualnej. Zachowanie oskarżonego niewątpliwie wyczerpało znamiona z art. 200a § 1 k.k.

Po drugie, oskarżony za pośrednictwem sieci teleinformatycznej - komunikatora internetowego M. składał małoletniej H. M. niemającej ukończonych 15 lat propozycje obcowania płciowego oraz poddania się innym czynnościom seksualnym zmierzając do ich realizacji poprzez wskazanie miejsca i czasu spotkań, czym wyczerpał dyspozycję z art. 200a § 2 k.k. Z prowadzonej przez pokrzywdzoną i oskarżonego korespondencji znajdującej się w aktach wynika, że oskarżony składał ww. małoletniej także bezpośrednie propozycje obcowania płciowego oraz poddania się innym czynnościom seksualnym. Oskarżony pisał wiadomości w jakich dokładnie określał jakie czynności seksualne wobec małoletniej chciałby podjąć, w tym m.in. petting, „lizanie nóg”.

Po trzecie, G. W. prezentował małoletniej H. M. niemającej ukończonych 15 lat za pośrednictwem komunikatora internetowego M. treści pornograficzne umożliwiając zapoznanie się z nimi. Te treści polegały na wysyłaniu plików gif ilustrujących nagie osoby w sytuacjach intymnych, które ponadto wizualizowały składane przez niego propozycje poddania się przez małoletnią innej czynności seksualnej.

I wreszcie po czwarte, będąc pod wpływem alkoholu w nocy z 28 maja na 29 maja 2021r. w G. doprowadził małoletnią poniżej 15 lat H. M. do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób, że wszedł do jej łóżka i dotykał po nogach. Tym samym jego zachowanie, w świetle indywidualnych okoliczności przedmiotowej sprawy, wyczerpało znamiona art. 200 § 1 k.k.

Czynność sprawcza z art. 200 § 1 k.k. została opisana przez ustawodawcę jako obcowanie płciowe z małoletnim poniżej lat 15, dopuszczenie się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadzenie jej do poddania się takim czynnością albo do wykonania takiej czynności.

W doktrynie przyjmuje się, że znamiona przestępstwa z art. 200 k.k. należy wykładać w odniesieniu do znamion zgwałcenia z art. 197 § 1 k.k., i tak w przepisie § 2 art. 197 kk jest mowa o "innej czynności seksualnej - innej niż obcowanie płciowe, o którym mowa w § 1 art. 197 k.k. W pojęciu "inna czynność seksualna" nie mieści się zatem żaden rodzaj obcowania płciowego (także analny, oralny), ale mieszczą się natomiast inne zachowania dotyczące szeroko rozumianego życia płciowego człowieka, polegające na kontakcie cielesnym sprawcy z pokrzywdzonym lub przynajmniej na cielesnym i mającym charakter seksualny zaangażowaniu ofiary, co obejmuje sytuacje, w których sprawca, zmierzając do pobudzenia lub zaspokojenia swojego popędu, nie tylko dotyka narządów płciowych pokrzywdzonego (choćby przez bieliznę lub odzież), lecz podejmuje również inne czynności z zetknięciu z jego ciałem np. pieszczoty, pocałunki (por. tak też w postanowieniu SN z dnia 08.09.2016r., sygn. akt III KK 292/16, Lex, uchwała SN z dni 19.05.1999r., sygn. akt I KZP 17/99, Lex). W literaturze podnosi się zatem, że mogą to być również zachowania o charakterze seksualnym polegające na fizycznym lub przynajmniej intelektualnym zaangażowaniu pokrzywdzonego (M. B.-K., Inna czynność seksualna. Analiza dogmatyczna i praktyka ścigania, "Prawo w działaniu" nr (...)).

Znamię "inna czynność seksualna" jest zwrotem niedookreślonym. W ocenie Sądu desygnat tego pojęcia należy wyznaczyć nie tylko na podstawie wykładni gramatycznej, lecz także z uwzględnieniem ratio legis danego przepisu oraz wykładni systemowej. Ponadto, należy uwzględniać konkretne okoliczności danej sprawy. W literaturze przedmiotu wyrażono pogląd zgodnie z którym: „z reguły nie stanowi innej czynności seksualnej dotknięcie innej osoby np. w ramię, w łydkę czy w plecy. Jednakże zachowania takie mogą być uznane za inną czynność seksualną, jeżeli z kontekstu sytuacyjnego wynika, że mają one konotację seksualną” (M. B.-K., Inna czynność seksualna. Analiza dogmatyczna i praktyka ścigania, "Prawo w działaniu" nr (...)). .

Zdaniem sądu, mają na uwadze okoliczności niniejszej sprawy, uznać należy, że oskarżony swoim zachowaniem polegającym na wejściu do łóżka małoletniej H. M. niemającej ukończonych lat 15, w nocy z 28 maja na 29 maja 2021r., a następnie dotykaniu jej po łydkach doprowadził ww. małoletnią do poddania się innej czynności seksualnej w rozumieniu art. 200 § 1 k.k. Należy bowiem mieć przede wszystkim na uwadze treści korespondencji jakie oskarżony poczynając od 11 kwietnia 2021r. wysyłał małoletniej, w tym przede wszystkim wiadomości dotyczące propozycji obcowania płciowego czy dopuszczenia się wobec niej innej czynności seksualnej, w których opisywał o dotykaniu różnych części ciała czyli lizaniu, w tym właśnie nóg. Ponadto, oskarżony przywiózł ww. małoletniej jako formę prezenty dwie pary czarnych rajstop zwanych kabaretkami, o których wcześniej do niej pisał. Wskazać należy, iż jest to prezent, który wręcza się dorosłej kobiecie, a nie dziewczynce w wieku poniżej 15 roku życia. W ocenie sądu nie ulega wątpliwości, że czynność polegająca na dotykaniu nóg miała dla oskarżonego podtekst seksualny, mająca zabarwienie seksualne o takim wyrazie i intencji. Nie ulega również wątpliwości, że wymienione zachowanie oskarżonego miało miejsce w nocy, podczas gdy inni domownicy, w tym małoletnia spała, pod kołdrą. Wobec tych wszystkich okoliczności zdarzenia oraz sposobu działania oskarżonego, sąd doszedł do przekonania, że wejście do łóżka małoletniej przez G. W. i dotykanie jej po nogach w nocy z 28 maja na 29 maja 2021r. w G.- w szczególności w kontekście wysyłanych do niej wiadomości testowych – było doprowadzeniem małoletniej poniżej 15 lat do poddania się innej czynności seksualnej.

W odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonemu w pkt 1 wyroku, sąd przyjął, że stanowiły one czyn ciągły opisany w art. 12 § 1 k.k. Mianowicie spełniona została przesłanka wielości zachowań podejmowanych przez oskarżonego G. W. w stosunku do jednej osoby- małoletniej pokrzywdzonej H. M. oraz zachodzą krótkie odstępy czasu pomiędzy tymi zachowaniami. Nadto oskarżony realizował z góry powzięty zamiar, którego istotą było popełnienie przestępstwa określonego w art. 197 § 3 pkt 2 k.k. lub art. 200 k.k.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, P., Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. W.

1

1

Wymierzając G. W. karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, sąd miał na względzie fakt, żeby jej dolegliwość była adekwatna do stopnia winy oskarżonego i uwzględniała stopień szkodliwości społecznej czynu oraz realizowała cele wychowawcze, jak też potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wskazać należy, że funkcją kary orzekanej wobec sprawcy przestępstwa jest jego wychowanie i zapobieżenie powrotowi do przestępstwa, a cele te - w szczególności zapobiegawczy - mogą być zrealizowane wyłącznie poprzez jej dolegliwość mającą uzmysłowić sprawcy swoistą nieopłacalność powrotu na drogę przestępstwa. Kara zawsze zatem musi zatem stanowić dolegliwość, do tego sprowadza się jej istota. W ocenie sądu wymierzona oskarżonemu bezwzględną kara pozbawienia wolności spełni swoje zadania w sferze prewencji indywidualnej, a zatem, przyczyni się do tego, by oskarżony G. W. nie popełnił przestępstwa w przyszłości, a w szczególności nie popełnił przestępstwa na szkodę małoletnich, jak też w dziedzinie prewencji ogólnej, a mianowicie wpłynie na przeświadczenie o nieuchronnej i sprawiedliwej karze za popełnione przestępstwo.

W ocenie sądu, mając na względzie okoliczności niniejszej sprawy, a także przepis art. 57b k.k. obligujący do zastosowania nadzwyczajnego obostrzenia kary w przypadku skazania za przestępstwo określone w art. 12 § 1 k.k., tylko bezwzględna kara pozbawienia wolności może skłonić oskarżonego do refleksji nad swoim zachowaniem i powstrzymać go od popełnienia w przyszłości podobnych przestępstw.

Stopień szkodliwości przypisanego oskarżonemu G. W. czynu należy ocenić jako znaczny, a za taką oceną przemawia analiza przesłanek podmiotowo-przedmiotowych z art. 115 § 2 k.k., w tym:

-po stronie przedmiotowej sąd wziął pod uwagę: naruszenie bardzo istotnego dobra prawnie chronionego tj. prawidłowego rozwoju psychofizycznego małoletniej osoby; w zachowaniu oskarżonego wobec pokrzywdzonej widoczne jest działanie powtarzalne, wskazujące na całkowity brak hamulców moralnych i refleksji nad swoim postępowaniem; znaczny rozmiar ujemnych następstw w sferze psychicznej małoletniej,

-po stronie podmiotowej sąd miał na względzie, że motywem działania oskarżonego było zaspokojenie własnego popędu seksualnego, co realizował kosztem małoletniej.

Stopień winy oskarżonego sąd ocenił jako znaczny, albowiem G. W. dopuścił się przypisanego mu czynu będąc osobą pełnoletnią i brak jest podstaw – w świetle wydanej przez biegłych psychiatrów i seksuologa - do twierdzenia, aby w chwili czynu oskarżony nie mógł rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. Wobec tego, nie było żadnych okoliczności umniejszających jego winę.

Do okoliczności obciążających zaliczono:

- znaczny stopień winy i społecznej szkodliwości czynu,

- wyczerpanie jednym czynem czterech przepisów ustawy karnej,

- działanie na szkodę małoletniego niemającego ukończonych 15 lat,

- znajdowanie się pod wpływem alkoholu (dotyczy zachowania z 28 na 29 maja 2021r.).

Jako okolicznością przemawiającą na korzyść oskarżonego przyjęto uprzednią niekaralność oskarżonego i częściowe przyznanie się do winy.

G. W.

2

1

Sąd był zobligowany stosownie do treści art. 41 § 1a zdanie drugie k.k. do orzeczenia wobec oskarżonego G. W. skazanego za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej na szkodę małoletniego, środka karnego w postaci zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub z opieką nad nimi na czas określony albo dożywotnio w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego.

Wobec powyższego, sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz zajmowania wszelkich stanowisk, wykonywania wszelkich zawodów i prowadzenia wszelkiej działalności związanej z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich jak i z opieką nad nimi na okres 5 lat. Określając długość okresu obowiązywania tego środka karnego sąd kierował się przede wszystkim względami prewencji szczególnej, a także zapewnieniem małoletnim realnej ochrony przed oskarżonym.

G. W.

3

1

Wobec skazania oskarżonego na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo określone w rozdziale XXV - Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, sąd był zobligowany stosownie do treści art. 41a § 2 k.k. do orzeczenia wobec oskarżonego G. W. jednego z środków karnych w tym przepisie wymienionych. Z uwagi na charakter popełnionego przestępstwa wobec oskarżonego orzeczono środek karny w postaci zakazu kontaktowania się w jakiejkolwiek formie z pokrzywdzoną H. M. oraz zbliżania się do ww. pokrzywdzonej. Orzekając przedmiotowy zakaz zbliżania się, wskazano odległość 100 m od osoby chronionej, którą oskarżony obowiązany jest zachować. Ma to na celu zapewnienie bezpiecznej odległości, a także realnej ochrony pokrzywdzonej przed bezpośrednim kontaktem z oskarżonym. Czas trwania tego środka karnego ustalono na 5 lat, a zatem do czasu uzyskania przez małoletnią pełnoletniości.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. W.

4

Oskarżonemu zaliczono na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 30 maja 2021r. godz. 21:40 (por. protokół zatrzymania) do dnia 5 listopada 2021r. - do dnia wydania wyroku, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  Koszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 10 642,40 złotych tytułem kosztów sądowych, uznając, że stan majątkowy i zarobkowy G. W. nie uzasadnia zastosowania instytucji zwolnienia od kosztów sądowych.

Na koszty sądowe składają się następujące kwoty:

- opinia biegłych psychiatrów i seksuologa: 7.348,18 zł,

- opinia biegłego psychologa: 680,19 zł,

- opłata za przechowywanie dowodów rzeczowych: 40 zł,

- opłata za konwojowanie: 167,16 zł,

- opinia biegłego informatyka: 1.916,87 zł,

- opłata za kartę karną: 30 zł,

- ryczał za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym: 220 zł,

- inne koszty: 20 zł (k.1 i 25),

- opłata od wymierzonej kary: 400 zł (podstawa prawna: art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych, Dz.U.1983.49.223).

7.  Podpis

sędzia Joanna Urbańska- Czarnasiak

Za