Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 231/22

POSTANOWIENIE

Dnia 29 września 2022 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2022r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Zarządu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Z.

przeciwko Z. N.

na skutek zażalenia pozwanej

od postanowienia Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 29 kwietnia 2022r., sygn. akt VIII C 99/22

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 231/22

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Zabrzu w postanowieniu z dnia 29 04 2022r. umorzył postępowanie z powództwa Zarządu (...) sp. z o.o. w Z. przeciwko Z. N. o zapłatę, zasądził

od pozwanej na rzecz powódki kwotę 1 017 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu i kwotę 450 zł z tytułu zwrotu kosztów w postępowaniu apelacyjnym oraz zwrócił powódce 42 zł z tytułu nadpłaconej opłaty od pozwu.

W uzasadnieniu orzeczenia między innymi wyjaśnił, że o kosztach procesu orzekł

na mocy regulacji art. 98 k.p.c., a o kosztach sądowych w oparciu o regulację art. 81 ust. 1 u.k.s.c.

Orzeczenie zaskarżyła pozwana Z. N. , która wniosła o jego uchylenie.

Zarzuciła, że w sprawie o sygn. akt VIII C 704/17 nie zapadł wyrok, działanie powódki było niezgodne z prawem, a pozwana została pozbawiona prawa do uczestnictwa w procesie oraz „obrony swoich dowodów”.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Pozwana w toku postępowania zaspokoiła dochodzone pozwem roszczenie.

W następstwie tego powódka cofnęła pozew i zrzekła się roszczenia, a Sąd Rejonowy w zaskarżonym postanowieniu prawidłowo umorzył postępowanie przy zastosowaniu regulacji zawartej w art. 355 k.p.c. w związku art. 203 § 1 k.p.c. („pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku”).

Z materiału sprawy wynika, że pozwana w dniu 14 07 2020r. dokonała dwóch wpłat na rzecz powódki w łącznej kwocie 4 566,66 zł, nie wskazując w poczet jakich wierzytelności zostały one dokonane.

Powódka – w oparciu o regulacje art. 451 § 3 k.c. dokonała zaliczenia spełnionego świadczenia na poczet najdawniej wymagalnego długu, czyli na poczet wierzytelności objętej dochodzonym roszczeniem, czego – co należy podkreślić - pozwana

nie kwestionowała.

Z tych względów do zaspokojenia powódki doszło dopiero w toku niniejszego postępowania i tym samym pozwana przegrała sprawę w rozumieniu art. 98 § 1 k.p.c., stąd też z mocy zawartej w nim regulacji powinna ona zwrócić powódce poniesione przez nią koszty procesu.

Skarżąca w zażalenie w żaden sposób tej oceny nie podważa (pozwana w jakikolwiek sposób nie wykazała bowiem zarzucanej bezprawności działań powódki,

w tym nie wskazała nawet na czym miałaby ona polegać oraz nie wykazała, że została pozbawiona możliwości uczestnictwa w postępowaniu oraz obrony „swoich dowodów”, więcej brała ona czynny udział w postępowaniu, czego wyrazem były m.in. składane przez nią w toku postępowania pisma procesowe).

W połączeniu z powyższym czyni to zażalenie bezzasadnym w rozumieniu

art. 385 k.p.c., w związku z art. 397 § 3 k.p.c., co z mocy zawartej w nim regulacji prowadziło do jego oddalenia.

Reasumując zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe i dlatego zażalenie pozwanej jako bezzasadne oddalono w oparciu o regulację art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 3 k.p.c.

SSO Leszek Dąbek