Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wnioskodawca Skarb Państwa – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad w W. wnosił o dokonanie rozgraniczenia pomiędzy działkami nr (...) na odcinku położonym w G. gmina G. - Ośrodek.

Uczestnik postępowania Powiat (...) – Powiatowy Zarząd Dróg w C. wnosił o dokonanie rozgraniczenia przedmiotowych działek według granicy prawnej tj. linii prostej przedstawionej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez biegłą sądową w zakresie geodezji i kartografii inż. D. S. według wariantu nr 2.

Postanowieniem z dnia 12 stycznia 2021 r. Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania K. P., właściciela działki nr (...).

Uczestnik postępowania K. P. wnosił o dokonanie rozgraniczenia przedmiotowych działek według granicy ewidencyjnej tj. linii prostej przedstawionej na mapie sytuacyjnej sporządzonej przez biegłą sądową w zakresie geodezji i kartografii inż. D. S. według wariantu nr 1, przy uwzględnieniu, że granica pomiędzy działkami nr (...) zbiega się w jednym punkcie z granicą z działką nr (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Działka oznaczona nr (...) stanowi własność Skarbu Państwa. Jest to droga krajowa nr (...) zgodnie z załącznikiem – wykaz dróg krajowych do uchwały nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych. Zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 r. stały się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem ( bezsporne ).

Działka oznaczona nr (...) stanowi natomiast własność Powiatu (...). Jest to droga powiatowa; pozostaje w zarządzie Powiatowego Zarządu Dróg w C.. Dla tej nieruchomości, Sąd Rejonowy w Ciechanowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (...). Działka nr (...) została wydzielona podczas scalenia gruntów wsi G.. Projekt scalenia gruntów wsi m. in. G. został zatwierdzony decyzją nr (...) z dnia 11 września 1969 r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w C. ( bezsporne ).

Działki oznaczone nr (...) w punktach skrajnych granicy pomiędzy nimi graniczą z jednej strony z działką nr (...), stanowiącą własność M. A., dla której Sąd Rejonowy w Ciechanowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (...), zaś z drugiej z działką nr (...), stanowiącą własność K. P., dla której Sąd Rejonowy w Ciechanowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (...) ( trójmiedza ). Działki oznaczone nr (...) mają charakter działek rolnych ( bezsporne ).

Tytuł własności na działkę nr (...) uzyskali w trybie przepisów ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, a zatem z dniem 4 listopada 1971 r., J. i Z. małż. A., którzy umową przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 13 czerwca 1980 r. przekazali gospodarstwo rolne synowi L. A.. L. A. przekazał gospodarstwo rolne swojemu synowi M. A. umową darowizny i ustanowienia służebności z dnia 15 grudnia 2009 r. ( bezsporne ).

Tytuł własności na działkę nr (...) uzyskał w trybie przepisów ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, a zatem z dniem 4 listopada 1971 r., T. G., który działkę zbył na rzecz S. i W. małż. C. umową z dnia 5 grudnia 1975 r. S. i W. małż. C. darowali nieruchomość synowi K. C. umową z dnia 5 grudnia 1994 r. K. C. przekazał gospodarstwo rolne swojemu synowi C. C. (2) umową darowizny i ustanowienia służebności z dnia 16 września 2013 r. C. C. (2) zbył działkę nr (...) na rzecz K. P. umową sprzedaży z dnia 16 marca 2017 r. ( bezsporne ).

K. P. mieszka w G. od urodzenia. Od 2011 r. prowadzi gospodarstwo rolne. Z drogi stanowiącej działkę nr (...) korzystał w celu dojazdu do własnych działek rolnych jeszcze przed kupnem działki nr (...). K. P. uprawia działkę nr (...) do znaku betonowego w punkcie nr 406, położonym w odległości 13,20 m od punktu 651/granit ( zeznania uczestnika postępowania K. P. k. 206 ).

Wniosek o rozgraniczenie w trybie administracyjnym złożył w dniu 8 kwietnia 2016 r. Skarb Państwa – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad w W.. Postanowienie, z dnia 25 kwietnia 2016 r. Wójt Gminy G. – Ośrodek wszczął postępowanie rozgraniczeniowe. Decyzją nr (...) z dnia 14 października 2019 r. Wójt Gminy G. – Ośrodek orzekł o umorzeniu postępowania egzekucyjnego i z urzędu przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ciechanowie ( akta administracyjne k. 4 – 45 ).

Dla terenu, na którym położone są działki nr (...), istnieje kilka opracowań geodezyjnych zawierających informacje dotyczące przebiegu granic nieruchomości i ich właścicieli.

Najwcześniejszym opracowaniem dokumentującym zakres granic działek dla wsi G. jest operat nr 127/7- (...) z założenia ewidencji gruntów. Wykonano wówczas mapę na podstawie uczytelnienia fotoplanów; na podstawie zdjęć lotniczych wykonanych w latach 60-tych ubiegłego wieku odczytano granice posiadania i wykreślono mapę w skali 1:5000. Nie prowadzono natomiast ustalenia granic. Na mapie wykreślono istniejące już drogi: droga krajowa miała szerokość 24,00 m, zaś droga powiatowa, oznaczona ówcześnie numerem 18 – 9,00 m. Założone wówczas rejestry gruntów i sporządzone mapy do 1970 r. służyły jako podstawowa urzędowa informacja o granicach i powierzchniach gruntów rolnych.

Następnym chronologicznie opracowaniem dotyczącym tego terenu obrazującym przebieg granic w obrębie wsi G. jest operat pomiarowy nr 127/7- (...), który dotyczy częściowego scalenia i wymiany gruntów we wsi G.. Projekt scalenia gruntów wsi m. in. G. został zatwierdzony decyzją nr (...) z dnia 11 września 1969 r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w C.. W obszar scalenia gruntów wchodziły wybrane kompleksy działek w G., w tym droga nr (...) ( obecnie nr 14 ) oraz przyległe do niej działki nr (...) ( obecnie nr 11 ) i nr 21 ( obecnie nr 16 ). Scalenie polegało na połączeniu kompleksu działek i ich ponownym podziale oraz wydzieleniu nowych dróg bądź ich poszerzeniu. W tym zakresie działkę, stanowiącą drogę oznaczoną nr (...) o szerokości 9,00 m poszerzono kosztem przyległych działek tj. 17 i 21 ( obecnie odpowiednio 11 i 16 ) do szerokości 15 m. Właściciele działek nr (...) tj. J. A. i T. G. otrzymali różnicę powierzchni czyli ekwiwalent za powierzchnię zabraną na poszerzenie drogi w innych miejscach z gruntów Państwowego Funduszu Ziemi. Wykonano wówczas szkice wyznaczenia projektowanych działek. Wzdłuż drogi krajowej krawędzie drogi powiatowej zostały zastabilizowane znakami granitowymi, które na szkicach oznaczono numerami 13 i 14.

Kolejnym dokumentem dotyczącym ewidencji gruntów dla obrębu G. jest operat pomiarowy nr P. (...).1976.78 dotyczący uwłaszczenia w trybie przepisów ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych. W obszarze działek, stanowiących drogę powiatową oraz działek przyległych nie prowadzono pomiarów. Akty własności ziemi wydano na podstawie danych ze scalenia gruntów, wprowadzając jedynie nową numerację działek. Na mapie uwłaszczeniowej zaznaczono szerokość drogi powiatowej – 15,00 m.

W 1979 r. rozpoczęto prace geodezyjne do opracowania nowej mapy zasadniczej. Wykonano ponownie zdjęcia lotnicze dla terenów wiejskich, wykonane w odcieniach szarości o wysokiej rozdzielczości; ze zdjęć odczytano aktualne posiadanie wyrażone miedzami i konturami orania oraz zasiewów. Jest to operat pomiarowy nr 127/7- (...). Wykonana mapa zasadnicza w skali 1:2000 zastąpiła dotychczasową mapę ewidencyjną ( uwłaszczeniową ) w skali 1:5000. Ze zdjęć odczytano, że droga powiatowa przy odejściu od drogi krajowej osiąga szerokość około 11,30 m. Wyznaczona jest punktami 405 – 406. Położenie tych punktów określało zakres użytkowania drogi powiatowej na gruncie.

Ostatnim dokumentem dotyczącym ewidencji gruntów dla obrębu G., pochodzącym z okresu sprzed wszczęcia postępowania rozgraniczeniowego, jest operat pomiarowy nr 009.003.- (...) dotyczący modernizacji ewidencji gruntów, która polegała na pomiarach bezpośrednich w terenie. Pomiarem objęto jedynie niektóre granice działek, w tym pomierzono granicznik scaleniowy nr 13 odpowiadający obecnemu punktowi granicznemu nr 651. Granicznik ten wprowadzono na mapę ewidencyjną. Granicę pomiędzy działkami nr (...) ( droga ) wyprowadzono z punktu 651. Odległość między puntami 651/granit – 406/palik wynosi 13,30 m, co oznacza, że szerokość drogi powiatowej na mapie ewidencyjnej zwiększyła się z miary 11,30 m do miary 13,30 m. Podczas prac modernizacyjnych nie odszukano natomiast drugiego granicznika w pobliżu punktu nr 406 ( dawny punkt nr 14 ) między drogą powiatową ( działka nr (...) ) a działką nr (...).

Obecnie szerokość pasa drogowego działki nr (...) o podłożu żwirowym wraz z rowami przydrożnymi wynosi około 10 metrów. W punkcie nr 651 widnieje znak granitowy, pochylony, zaś obok niego znak drogowy (...). Punkt nr 651 odpowiada dawnemu punktowi nr 13 osadzonemu podczas scalenia gruntów na trójmiedzy działek (...). Lokalizacja tego punktu wyznacza początek granicy między działkami nr (...), a jednocześnie początek granicy pomiędzy działkami nr (...). Odłożenie w linii prostej miary 15,00 m od istniejącego znaku granitowego – punktu 651 wyznacza drugi punkt scaleniowy nr 14. Punktu scaleniowego nr 14 nie można obecnie ustalić na gruncie ( opinia biegłej sądowej z zakresu geodezji inż. D. S. k. 103 - 156 ).

Lokalizacja punktu nr 651 ( poprzednio nr 13 ) nie jest kwestionowana przez M. A., właściciela działki nr (...), Skarb Państwa – Generalną Dyrekcję Dróg i Autostrad w W. oraz zarządcę drogi powiatowej – Powiatowy Zarząd Dróg w C. ( bezsporne ).

K. P. uprawia działkę nr (...) do znaku betonowego w punkcie nr 406, położonym w odległości 13,20 m od punktu 651/granit. Lokalizację tego punktu odczytano ze zdjęć lotniczych z 1980 r. ( bezsporne ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zebranych w sprawie dokumentów, a w szczególności: akt postępowania administracyjnego o rozgraniczenie ( k. 4 - 45 ), opinii biegłej sądowej z zakresu geodezji inż. D. S. ( k. 103 – 156 ), jak również zeznań uczestnika postępowania K. P. ( k. 205 - 206 ).

Powyższe dowody są – w ocenie Sądu – w pełni wiarygodne. Żadna ze stron nie kwestionowała mocy dowodowej dokumentów.

Odnosząc się do zeznań uczestnika postępowania K. P., wskazać należy, że są one wprawdzie wiarygodne, nie mogą jednak stanowić podstawy rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Przebieg granicy pomiędzy działkami, jak też szerokość drogi powiatowej, udokumentowane są od lat 60 – tych ubiegłego wieku. Uczestnik postępowania K. P. jest osobą w młodym wieku ( ma 32 lata ). Mieszka w G. od urodzenia, zaś gospodarstwo rolne prowadzi od 2011 r. Właścicielem natomiast działki nr (...) jest dopiero od kilku lat. Trudno uznać aby szczegółowo pamiętał przebieg granicy pomiędzy działką nr (...) oraz drogą powiatową w okresie od uwłaszczenia do 2000 r., kiedy wykonano kolejną modernizację ewidencji gruntów i podjęto starania odnalezienia graniczników na trójmiedzy pomiędzy działkami nr (...).

Należy również wskazać, że istotną rolę dla rozstrzygnięcia sprawy ma opinia biegłej z zakresu geodezji inż. D. S.. Sąd w pełni podziela wnioski zawarte w opinii. Szczególne znaczenie mają, zdaniem Sądu, wskazania biegłej co do sposobu tworzenia kolejnych map ewidencyjnych przy uwzględnieniu wykonanych fotografii lotniczych i wykreślaniu na nich drogi powiatowej ( działka nr (...) ), jak też opis prac związanych z posadowieniem graniczników scaleniowych.

W ocenie Sądu, obie opinie biegłych sądowych zostały należycie i w sposób przekonywający uzasadnione. Podkreślić jednakże należy, że przedstawiona w nich dokumentacja geodezyjna, w tym zawarta w aktualnej ewidencji gruntów, ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

Biegła sądowa sporządziła dwa warianty rozgraniczenia: tj. według granicy prawnej oraz według wskazań uczestnika postępowania K. P. odpowiadającej granicy ewidencyjnej.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 153 kc, jeżeli granice gruntów stały się sporne, a stanu prawnego nie można stwierdzić, ustala się granice według ostatniego spokojnego stanu posiadania. Gdyby również takiego stanu nie można było stwierdzić, a postępowanie rozgraniczeniowe nie doprowadziło do ugody między interesowanymi, sąd ustali granice z uwzględnieniem wszelkich okoliczności; może przy tym przyznać jednemu z właścicieli odpowiednią dopłatę pieniężną. Artykuł 153 kc określa zatem zasady i kryteria przebiegu granicy, która jest sporna.

Zgodnie z powszechnie przyjętym poglądem przedmiotem rozgraniczenia jest ustalenie granic w terenie tj. na gruncie, a nie na planie ( mapie ), mapa bowiem jest – z natury rzeczy – tylko wtórnym wyrazem granic na gruncie. W sprawie o rozgraniczenie chodzi nawet nie o same granice na gruncie, lecz o to, do jakiej granicy na gruncie sięga prawo własności nieruchomości sąsiadujących. Przebieg granicy jest dopiero wynikiem określenia zasięgu własności.

Artykuł 153 kc wyprowadza trzy materialnoprawne kryteria rozgraniczenia nieruchomości: 1 ) aktualny ( z chwili orzekania ) stan prawny nieruchomości, 2 ) ostatni stan spokojnego posiadania oraz 3 ) wszelkie okoliczności. Każde z tych kryteriów ma pierwszeństwo przed następnym. Wyłączają się one wzajemnie w tym znaczeniu, że dopóki jest możliwe ustalenie granicy na podstawie stanu prawnego, niedopuszczalne jest rozgraniczenie na podstawie ostatniego spokojnego posiadania albo wszelkich okoliczności.

Analizując okoliczności niniejszej sprawy należy uznać, że w niniejszej sprawie możliwe dokonanie rozgraniczenia według stanu prawnego nieruchomości. Ustalenie stanu prawnego nieruchomości polega na stwierdzeniu zasięgu przestrzennych granic własności sąsiadujących ze sobą gruntów. W uchwale całej Izby Cywilnej z 25 maja 1957 r. 1 CO 39/1956 Sąd Najwyższy wyjaśnił, że dokumentami stwierdzającymi prawo własności nieruchomości są dokumenty, które z mocy przepisów prawa stwierdzają nabycie własności lub stanowią dowód, że takie nabycie miało miejsce; w szczególności do dokumentów tych zaliczyć należy odpisy z ksiąg wieczystych, odpisy umów o przeniesienie własności zawartych w formie aktu notarialnego oraz wyciągi z tabel likwidacyjnych. Sąd Najwyższy w orzeczeniu z 26 kwietnia 1967 r. III CR 424/1966 wskazał również, że przez „stan prawny” rozumie się także zasiedzenie przygranicznych pasów gruntu.

Ustalenia dokonane przez Sąd w niniejszej sprawie wskazują, że dotychczas nie toczyło się żadne postępowanie rozgraniczeniowe ( administracyjne lub sądowe ). Nie dokonywano czynności o charakterze prawnym mających wpływ na ustalenie granic w rozumieniu prawa np. podział nieruchomości. Ujawniona w toku postępowania dokumentacja geodezyjna pozwala, zdaniem Sądu, na ustalenie przebiegu granicy pomiędzy działkami nr (...) ( droga krajowa ) i 14 ( droga powiatowa ) według stanu prawnego. Już pierwszy z dokumentów dokumentujący zakres granic działek dla wsi G. -operat nr 127/7- (...) z założenia ewidencji gruntów. Zawiera wykreślenie tych dróg i opis ich szerokości na gruncie. Poszerzenie drogi powiatowej do 15 metrów nastąpiło podczas prac związanych z częściowym scaleniem i wymianą gruntów we wsi G., podczas którego właściciele działek przyległych nr (...) ( obecnie nr 11 ) i nr 21 ( obecnie nr 16 ) w związku z poszerzeniem drogi powiatowej kosztem ich działek otrzymali ekwiwalent za powierzchnię w innym miejscu ( operat pomiarowy nr 127/7- (...) ). Wzdłuż drogi krajowej krawędzie drogi powiatowej zostały wówczas zastabilizowane znakami granitowymi, które na szkicach oznaczono numerami 13 i 14. W operacie pomiarowym nr P. (...).1976.78 dotyczący uwłaszczenia w trybie przepisów ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, ponownie zaznaczono szerokość drogi powiatowej jako 15 metrów.

Analiza późniejszych dokumentów geodezyjnych ( operat pomiarowy nr 127/7- (...), operat pomiarowy nr 009.003.- (...) ) wskazuje, że szerokość drogi powiatowej ulega zmianom na odcinku przy odejściu od drogi krajowej. W 1979 r. wynosiła około 11,30 m, zaś w 2000 r. około 13,30 m. Podczas prac modernizacji gruntów w 2000 r. odnaleziono jedynie granicznik scaleniowy nr 13 odpowiadający obecnemu punktowi granicznemu nr 651 znajdując się na trójmiedzy z działką nr (...).

Powyższe okoliczności wskazują, że szerokość drogi powiatowej na odejściu od drogi krajowej ulegała zmianie. Zmiany te wynikały ze sposobu użytkowania gruntów sąsiednich tj. działek nr (...) przez ich właścicieli, który kosztem drogi powiększyli powierzchnię swoich upraw. Zebrane w sprawie dowody nie pozwalają na ustalenie kiedy i w jakim zakresie te zmiany następowały, jak również czy właściciele działki nr (...), poprzednicy prawni uczestnika postępowania K. P. mieli świadomość przekroczenia granicy z drogą, jak również zamiar samoistnego posiadania drogi. Podkreślić należy, że właściciel działki nr (...) M. A. w toku prac rozgraniczeniowych przyznał, że ma świadomość przekroczenia granicy z działką nr (...) na swoją korzyść.

Omówione powyżej dokumenty o charakterze geodezyjnym, jak również stan prawny wynikający z przepisów prawa wskazują, że granica pomiędzy działkami nr (...) ( droga krajowa ) oraz nr 14 ( droga powiatowa ), przy uwzględnieniu punktu granicznego na trójmiedzy z działką nr (...), ma charakter prawny. Jak wskazano powyżej stan prawny drogi krajowej wynika z przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną ( art. 73 cyt. ustawy ) i został ustalony z dniem 1 stycznia 1999 r. Stan prawny drogi powiatowej wynika z decyzji nr (...) z dnia 11 września 1969 r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w C. zatwierdzającej projekt scalenia gruntów. Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów, decyzja o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów stanowi tytuł do ujawnienia nowego stanu prawnego w księgach wieczystych i podstawę do wprowadzania uczestników scalenia w posiadanie wydzielonych im gruntów.

Zasadnym jest zatem dokonanie rozgraniczenia według stanu prawnego nieruchomości jako pierwszego kryterium zgodnie z art. 153 kc. Sąd dokonał zatem rozgraniczenia pomiędzy działkami położonymi w G. gmina G. Ośrodek: oznaczonej numerem 79 ( droga krajowa nr (...) ), stanowiącej własność wnioskodawcy Skarbu Państwa – Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w W., oznaczonej numerem 14 ( droga powiatowa ), stanowiącej własność uczestnika postępowania Powiatu (...) – Powiatowego Zarządu Dróg w C., dla której Sąd Rejonowy w Ciechanowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (...) oraz oznaczonej numerem 16, stanowiącej własność uczestnika postępowania K. P., dla której Sąd Rejonowy w Ciechanowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW (...), według linii prostej oznaczonej kolorem czerwonym wyznaczonej punktami 651/granit – 949/pal, przedstawionej ma mapie z projektem ustalenia granic według wariantu nr 2, sporządzonej dnia 30 czerwca 2021 r. przez biegłą sądową w zakresie geodezji i kartografii inż. D. S., przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 12 lipca 2021 r. za nr ewid. P. (...).2021. (...), przy czym mapa ta stanowi integralną część niniejszego orzeczenia ( koperta k. 155 akt sprawy I Ns 392/19 ).

Odnosząc się do drugiego z wariantów rozgraniczenia preferowanego przez uczestnika postępowania K. P. tj. według granicy ewidencyjnej odpowiadającej granicy posiadania samoistnego, wskazać należy, że stan ten wynika z operatu pomiarowego nr 009.003.- (...) dotyczącego modernizacji ewidencji gruntów, która polegała na pomiarach bezpośrednich w terenie. Pomierzono wówczas jedynie granicznik scaleniowy nr 13 odpowiadający obecnemu punktowi granicznemu nr 651, który wprowadzono na mapę ewidencyjną. Podczas prac modernizacyjnych nie odszukano natomiast drugiego granicznika w pobliżu punktu nr 406 ( dawny punkt nr 14 ) między drogą powiatową ( działka nr (...) ) a działką nr (...).

Wskazać należy, że wbrew przekonaniu uczestnika postępowania K. P., granica ewidencyjna nie zawsze jest równoznaczna z granicą prawną, i taka sytuacja ma miejsce w sprawie niniejszej. Bezsprzecznie, przebieg granicy ewidencyjnej rozumianej jako granica posiadania ulegał zmianie w kolejnych latach przed rokiem 2000. Jej przebieg można obecnie ustalić tylko na podstawie opisanych powyżej operatów w konkretnych latach. Zauważyć również należy, że ustalenie granicy pomiędzy działkami nr (...) według linii prostej oznaczonej kolorem czerwonym wyznaczonej punktami 651/granit – 949/pal ( wariant 2 ) o długości 15 metrów nie odnosi się do szerokości całej drogi powiatowej a jedynie do jej szerokości na odcinku odejścia od drogi krajowej. Wynika to wprost z zakresu przedmiotu sprawy tj. rozgraniczenie pomiędzy działkami nr (...) przy uwzględnieniu spornego punktu na trójmiedzy z działką nr (...). Przebieg granicy pomiędzy działkami nr (...) nie była przedmiotem rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

O zwrocie poniesionych tymczasowo z sum budżetowych kosztów postępowania Sąd orzekł stosownie do art. 520 § 1 kpc, rozdzielając je stosunkowo pomiędzy stronami z uwagi na fakt, że strony były w równym stopniu zainteresowane rozstrzygnięciem sprawy.