Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 19 października 2022 r.

Sygn. akt VI Ka 856/22

1.

2.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3.Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:SSO Anna Zawadka

Sędziowie:SSR (del.) Tomasz Morycz

SSO Remigiusz Pawłowski

protokolant: p.o. protokolanta sądowego Paulina Wiktorska

4.przy udziale prokuratora Jerzego Kopcia

po rozpoznaniu dnia 19 października 2022 r.

5.sprawy A. P. syna G. i E., ur. (...) w W.

6.skazanego wyrokiem łącznym

7.na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

8.od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie

9.z dnia 26 kwietnia 2022 r. sygn. akt III K 3/22

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zwalnia skazanego od kosztów sądowych w instancji odwoławczej, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

15. SSO Anna Zawadka SSR (del.) Tomasz Morycz SSO Remigiusz Pawłowski

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 856/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt III K 3/22.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

A. P.

Sytuacja majątkowa skazanego

Dotychczasowa karalność skazanego

Dotychczasowe zachowanie skazanego

Dotychczasowe orzeczenia i kolejność wykonywania kar

Informacja e - (...)

Karta karna

Opinia o skazanym

Informacja o pobytach i orzeczeniach

k.124

k.125-128

k.129-130

k.135-138

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Informacja e - (...)

Karta karna

Opinia o skazanym

Informacja o pobytach i orzeczeniach

Dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione osoby lub podmioty, nie były kwestionowane i nie budziły też wątpliwości Sądu.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażąca niewspółmierność (surowość) orzeczonej kary łącznej wymierzonej oskarżonemu za popełnienie czynów z art. 190 § 1 kk, 289 § 2 kk, 288 § 1 kk, art. 278 § 1 kk, art. 226 § 1 kk, art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 209 § 1 kk, art. 280 § 1 kk w wymiarze 4 lat pozbawienia wolności przez nieuwzględnienie w stopniu dostatecznym kiedy wyroki zapadły (nawet przed 8 latami), pogarszającego się stanu zdrowia skazanego oraz stosunków rodzinnych i postawy skazanego w czasie pobytu w jednostkach penitencjarnych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut był niezasadny.

Sąd Rejonowy prawidłowo wymierzył skazanemu karę łączną 4 lat pozbawienia wolności, stosując przepisy kodeksu karnego obowiązujące do dnia 23 czerwca 2020 r. Były one korzystniejsze dla skazanego, przewidując w szczególności możliwość po łączenia wszystkich kar podlegających wykonaniu, a więc również kar łącznych. Obrońca oskarżonego tego nie kwestionował. Zarzucił jedynie wymierzenie skazanemu rażąco niewspółmiernej kary łącznej.

Wymierzając ją Sąd Rejonowy połączył karę łączną 2 lat pozbawienia wolności za czyny z art. 190 § 1 kk, art. 289 § 2 kk i art. 288 § 1 kk (sygn. akt IV K 272/13), karę 6 miesięcy ograniczenia wolności za czyn z art. 226 § 1 kk (sygn. akt IV K 647/17), karę 6 miesięcy ograniczenia wolności za czyn z art. 209 § 1 kk (sygn. akt III K 613/08) i karę łączą 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyny z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk (sygn. akt IV K 63/12). Pominął zatem karę 10 miesięcy ograniczenia wolności za czyn z art. 286 § 1 kk (sygn. akt IV K 345/17), która została wykonana w dniu 23 marca 2022 r., a więc przed wydaniem wyroku, do czego doszło w dniu 26 kwietnia 2022 r. Tym samym Sąd Rejonowy mógł wymierzyć oskarżonemu karę łączną w przedziale od 2 lat i 6 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności, mając na uwadze, że miesiąc kary ograniczenia wolności odpowiada 15 dniom kary pozbawienia wolności. Wymierzona skazanemu kara łączna 4 lat pozbawienia wolności jest więc wyraźnie krótsza od sumy kar. Różnica wynosi 1 rok.

Wydając orzeczenie w tym zakresie Sąd Rejonowy wziął pod uwagę wszystkie istotne okoliczności. W szczególności podobieństwo części przestępstw (przestępstwa przeciwko mieniu oraz przestępstwa przeciwko rodzinie i opiece), jak również okoliczność, że podczas odbywania kary skazany był dwukrotnie nagradzany regulaminowo i nie był karany dyscyplinarnie. Dostrzegł natomiast również to, że czyny były popełnione w różnych, często odległych datach, to jest w marcu 2013 r., lipcu 2017 r., maju 2017-lipcu 2018 r., 22/23 października 2010 r. i 23 października 2010 r., a zachowanie skazanego w czasie izolacji oceniono jako przeciętne, odnotowując też bierną postawę w zakresie podnoszenia kwalifikacji i zatrudnienia. Tym samym skazany nie wyróżnia się niczym szczególnym i nie było podstaw do wymierzenia mu kary łącznej w niższej wysokości, a co dopiero wnioskowanej kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności. Idąc tym tokiem rozumowania, część przestępczych zachowań skazanego, a co za tym idzie wymierzonych za nie kar zostałoby de facto uznane za niebyłe, na co w realiach niniejszej sprawy nie sposób się zgodzić.

Nie można też zapominać o tym, że skazany nie wykorzystał danych mu szans w postaci orzeczonych kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania (zarządzono jej wykonanie) i kar ograniczenia wolności (zamieniono je na zastępcze kary pozbawienia wolności). Powyższe całkowicie obciąża skazanego. Niezrozumiałe są próby jego tłumaczenia. Ponadto został doprowadzony do zakładu karnego, nie stawiając się tam dobrowolnie. Dlatego zdaniem Sadu Okręgowego skazany musi odczuć odpowiednio konsekwencje swojego dotychczasowego postępowania, co w pełni realizuje orzeczona kara łączna 4 lat pozbawienia wolności. Decydując się na naruszanie porządku prawnego skazany musiał mieć świadomość, że zostanie pociągnięty do odpowiedzialności karnej. Jego wieloletnia izolacja jest więc następstwem dokonanych wyborów.

Rażąca niewspółmierność sprowadza się to do znacznej dysproporcji pomiędzy wymierzoną karą, środkiem karnym lub nawiązką a taką represją, która powinna być wymierzona, aby w odczuciu społecznym uznana została za sprawiedliwą. Nie każda więc nietrafność wymiaru środka represji karnej uzasadnia zmianę orzeczenia. Zarzut rażącej niewspółmierności jest zasadny wtedy, gdy kara, środek karny lub nawiązka wprawdzie mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, ale nie uwzględnia w sposób właściwy okoliczności dotyczących sądowego ich wymiaru (art. 53–56 kk). Jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 29 stycznia 2021 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 143/20, „rażąca niewspółmierność, zachodzi tylko wówczas, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności, które powinny mieć zasadniczy wpływ na wymiar kary, można było przyjąć, iż zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez sąd pierwszej instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary”.

Tym samym dopiero wykazanie istnienia wyraźnej dysproporcji między karą wymierzoną przez sąd pierwszej instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć
w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary, uzasadniałoby stosowną modyfikację zaskarżonego wyroku przez sąd odwoławczy. Mając powyższe na uwadze, orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej
4 lat pozbawienia wolności nie sposób w żaden sposób uznać za rażąco niewspółmierną. Wręcz przeciwnie, jest to orzeczenie ze wszech miar trafne.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie łagodniejszej kary łącznej pozbawienia wolności tj. obniżenie kary pozbawienia wolności do 3 lat pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec niezasadności zarzutu na uwzględnienie nie zasługiwał również związany z nim wniosek.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt III K 3/22.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

O powodach wskazano powyżej.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Skazany jest pozbawiony wolności i nie uzyskuje żadnych dochodów. W tej sytuacji należało zwolnić go od kosztów sądowych, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa. Obciążanie go tymi należnościami było bezzasadne.

7.  PODPIS

SSR (del.) Tomasz Morycz SSO Anna Zawadka SSO Remigiusz Pawłowski

0.1.1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kara

0.1.1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

Uchylenie

zmiana