Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Harmata

Protokolant: sekr. sądowy Joanna Stafska

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2014 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R.

przeciwko: (...).S. - Słowacja

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...).S. - Słowacja na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. kwotę 4.288,50 zł (cztery tysiące dwieście osiemdziesiąt osiem złotych 50/100),

II.  w pozostałym zakresie postępowanie umarza,

III.  zasądza od pozwanego (...).S. - Słowacja na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. kwotę 14.617,50 zł (czternaście tysięcy sześćset siedemnaście złotych 50/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt. VI GC 58/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 28 kwietnia 2014 r.

Pozwem w sprawie powód (...) sp. z o.o. w R. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...).S. w Słowacji kwoty 296.012,42 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu.

W uzasadnieniu dla niniejszego powód wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie zlecenia nr (...) oraz sukcesywnie zgłaszanego powodowi zapotrzebowania na usługę, wykonywał on na rzecz pozwanej usługę transportu kruszywa. W związku z wykonaniem w/w usługi wystawił dwie faktury VAT. Wobec bezskutecznego upływu terminów płatności oznaczonych w fakturach VAT wezwał pozwaną do dobrowolnej zapłaty za zakupione towary pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Do dnia wniesienia pozwu pozwany nie uiścił w/w należności.

Pismem wniesionym w dniu 13 lutego 2014 r., powód cofnął pozew w zakresie należności głównej w kwocie 296.012,42 zł. wnosząc o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty 4.288,50 zł tytułem odsetek w wysokości ustawowej wobec nieterminowej zapłaty kwoty głównej oraz zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 11 lutego 2014 r. na rachunek bankowy powoda wpłynęła kwota należności głównej dochodzonej przez powoda. Zapłaty tejże kwoty dokonała (...) na podstawie dyspozycji zapłaty Konsorcjum w skład którego wchodzi pozwana. Zapłaconą kwotę tj. 296.012,42 zł powód zaliczył na poczet należności głównej. Uzasadniając żądanie kosztów postępowania powód podał, że pozwany dał powód do wytoczenia powództwa, gdyż roszczenie co do kwoty głównej zostało

zaspokojone dopiero po wytoczeniu powództwa, zatem to pozwany powinien zostać obciążony kosztami.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa wskazując w uzasadnieniu, iż spełnił świadczenie jeszcze przed wniesieniem pozwu przez powoda. Natomiast opóźnienie w przekazaniu należności na rachunek powoda spowodowane było działaniem (...) a nie pozwanego. W związku z tym zarzucił, że dopełnił wszystkich wymaganych formalności, aby spełnienie świadczenia nastąpiło i gdyby dyspozycja była wykonana przez (...) w terminie jej złożenia powództwo okazałoby się bezzasadne. Pozwany wskazał, że powód jest stroną przegrywającą sprawę gdyż w związku z wytoczeniem powództwa po spełnieniu świadczenia i w związku z cofnięciem przez powoda pozwu w zakresie należności głównej na gruncie niniejszej sprawy nie może dojść do zasądzenia kwoty należności głównej która stanowi 100 % wartości przedmiotu sporu. Zakwestionował także roszczenie powoda w zakresie odsetek co do wysokości i co do ich zasadności.

Powód ustosunkowując się do twierdzeń zawartych w odpowiedzi na pozew podtrzymał w całości żądanie zawarte w piśmie procesowym z dnia 13 lutego 2014 r. Wskazał, że szczegółowo określił podstawę i opisał sposób wyliczenia żądanej sumy, wskazując dowody w tym faktury VAT i dowody ich zapłaty natomiast pozwany ograniczył się jedynie do sformułowania, że kwestionuje roszczenie powoda w zakresie odsetek tak co do wysokości jak i co do zasadności. Podał, że dochodzi odsetek na podstawie art. 481 § 1 k.c., wskazując, iż pozwany nigdy nie zarzucał, że termin płatności określony w przedstawionych fakturach VAT jest nieprawidłowy, a co więcej bez żadnych zastrzeżeń polecił osobie trzeciej zapłatę należności z nich wynikających. Odnosząc się do wniosku pozwanego o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu stwierdził, że to pozwany dał powód do wytoczenia powództwa, gdyż do dnia wniesienia pozwu nie spełnił obowiązku zapłaty należnych powodowi

kwot mimo, iż powód przed wniesieniem pozwu wzywał go do zapłaty kwot dochodzonych w niniejszym postępowaniu. Kwestia złożenia dyspozycji zapłaty długu przez pozwanego do jego dłużnika – (...) nie ma żadnego znaczenia w stosunku między stronami niniejszego procesu, gdyż to pozwana na własne ryzyko i niebezpieczeństwo podjęła decyzję, że spełni świadczenie w ten sposób.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej podjął współpracę z pozwanym na podstawie zlecenia nr (...) oraz zgłaszanego w miarę potrzeby przez pozwanego powodowi zapotrzebowania na usługę dostawy kruszywa. Pozwany w stosunkach z powodem reprezentowany był przez znajdujący się na terenie RP jego oddział tj. (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce. Powyższy oddział składał zamówienia wobec powoda, a powód wystawiał faktury VAT. W ramach powyższego zlecenia powód wykonał na rzecz pozwanej usługę transportu kruszywa w zakresie zgodnie z określeniem w fakturach VAT nr (...) i zestawieniem z dnia 12.11. – 22.11.2013r, 22.11.2013r., 18-19.11.2013r. ,22.11.-28.11.2013r. , 2.12-11.12 2013r. , 2.12.2013r. . W wymienionych fakturach VAT szczegółowo określono przedmiot wykonanej usługi, wynagrodzenie, termin i sposób zapłaty wynagrodzenia. W zestawieniach zbiorczych dokumentów WZ pozwana potwierdziła wykonanie usługi. Zarówno wykonanie usługi jak i wynikająca z faktur kwota do zapłaty , termin i sposób jej zapłaty nie były kwestionowane w toku sporu.

Dowód: zlecenie z dnia 4.11.2013r. k- 19 -20 Faktura VAT nr (...) wraz z 2 zestawieniami zbiorczymi dokumentów WZ do w/w faktury, faktura VAT nr (...) wraz z zestawieniami zbiorczymi

dokumentów WZ do w/w faktury, aktualny odpis z Rejestru Przedsiębiorców KRS nr (...) k- 12 - 18

W związku z brakiem płatności po stronie pozwanej za wykonaną usługę i wobec upływu terminów płatności określonych w fakturach VAT, powód wezwał pozwaną do dobrowolnej zapłaty w terminie 7 dni pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Termin dla powyższego upłynął bezskutecznie z dniem 29 stycznia 2014r.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 20.01.2014 r., wraz z pocztowym potwierdzeniem odbioru- 25 – 26

W dniu 7 lutego 2014r. powód wniósł pozew obejmujący w/w należność.

W dniu 11 lutego 2014r. na rachunek powoda wpłynęła kwota należności głównej w wysokości łącznej 296.012,42 zł której to zapłaty dokonała (...) z dyspozycji zapłaty Konsorcjum firm (...) SA – D. z dnia 6 lutego 2014r.

Dowód: historia rachunku k- 29 , pismo (...) nr (...)/R.. Kp-05-kn- (...)- (...)-06h-001/14 z dnia 13.02.2014 r.,k- 28

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dowody z dokumentów. Dokumentom tym Sąd przyznał walor wiarygodności bowiem ich prawdziwość nie budziła wątpliwości, a nadto nie były kwestionowane przez stronę pozwaną.

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie powód ostatecznie dochodził od pozwanego zapłaty kwoty 4.288,50 zł tytułem odsetek w wysokości ustawowej od nieterminowej zapłaty kwoty należności głównej w wysokości 296.012,42 zł. Żądanie powoda w zakresie należności głównej uległo cofnięciu w związku z zaspokojeniem niniejszego roszczenia po wytoczeniu powództwa. Powód podtrzymał żądanie



pozwu w zakresie niezaspokojonych odsetek i kosztów. Stosownie do treści art. 481 par. 1 kc jeżeli dłużnik opóźnia się że spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. Jest to reżim surowy - tzw. odpowiedzialność absolutna, za sam skutek, dłużnik nie może się od niej uwolnić ani przez ekskulpację, ani przez powołanie się na okoliczności egzoneracyjne. (A. Rzetecka-Gil, Komentarz do art. 481 Kodeksu Cywilnego, 2011). W związku z powyższym lakoniczne i ogólne twierdzenia pozwanego zawarte w odpowiedzi na pozew, kwestionujące roszczenie powoda w zakresie odsetek co do wysokości i zasadności nie mogły odnieść zamierzonego przez pozwanego skutku. Pozwany zresztą nie wykazał na jakiej podstawie zlecił dyspozycje zapłaty przedmiotowej wierzytelności (...) , dlaczego zlecił ją dopiero w dacie 6 maja 2014r. , a w każdym razie nie wykazał, aby sam fakt zlecenia (...) zapłaty przedmiotowej kwoty na konto powoda mógł być utożsamiony z jednoczesnym zaspokojeniem roszczenia wobec powoda. Niewątpliwie bowiem dopiero w dacie 11 lutego 2014r. środki tytułem zapłaty wpłynęły na konto powoda, a więc wierzytelność powoda została zaspokojona , do tego czasu pozwany pozostawał w opóźnieniu, co uprawniało powoda do żądania należności odsetkowej. Analizując początkową datę dla biegu odsetek Sąd uznał za zasadną datę 31.12. 2014r. ( w stosunku do kwoty 233 490,04 zł ) oraz 11.01.2014r. ( w stosunku do kwoty 62 522, 38 zł) jako daty następne po terminach płatności oznaczonych w fakturach. Daty płatności oznaczone odpowiednio na dzień: 30.12.2013r. i 10.01.2014r. stanowiły odzwierciedlenie treści zlecenia i ustalonych tam warunków ( k- 20) , co zresztą nie było kwestionowane w toku sporu. Wobec nieterminowej zapłaty należną powodowi była kwota odsetek w wysokości 4 288, 50 zł. jako odsetek w wysokości ustawowej naliczonej od kwoty 233 490,04 zł od dnia 31.12.2013r. do dnia 11 lutego 2014r.( (...),92) oraz od kwoty 62 522, 38 zł od dnia 11.01.2014r. do dnia 11 lutego 2014r. ( 712,58zł) , o czym Sąd orzekł jak w pkt I wyroku.

Orzeczenie w zakresie pkt II ( umorzenie postępowania) Sąd oparł na treści art. 355 kpc w zw z art. 203 par. 1 k.p.c.

Odnosząc się do kosztów procesu to Sąd uznał za zasadne obciążenie tymi kosztami pozwanego wobec zaspokojenia należności głównej po wniesieniu pozwu. Powód zasadnie skierował pozew , mając ku temu podstawy. Niewątpliwie terminy płatności z faktur upłynęły z dniem 30.12.2013r. i 10.01.2014r. Po ich upływie powód wystosował jeszcze wezwanie do pozwanego z wyznaczeniem dodatkowego terminu i również ten termin upłynął bezskutecznie. Stąd powód w pełni legitymowanym był do skierowania pozwu do Sądu, nie mając zresztą świadomości w zakresie dyspozycji pozwanego wystosowanej do (...), ani też co do daty zapłaty tych należności, która to zapłata nastąpiła po wniesieniu pozwu. Tym samym to nie powód, ale pozwany winien być uznany za przegrywającego proces, co w świetle art. 98 kpc skutkowało obciążeniem go kosztami postępowania. Na koszty te złożyła się kwota : 7 400, 50 zł tyt. połowy opłaty sądowej od pozwu ( połowa opłaty sądowej podlegała zwrotowi na zasadzie art. 79 ust1 pkt3 lit.a ustawy o kosztach sadowych w sprawach cywilnych) , 7 200 zł- koszty zastępstwa procesowego (par. 6 pkt 7 i par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r., w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

(...) :

1.  (...)

2.  K.: 2 tygodnia