Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód - M. S. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki z o.o. w Z. kwoty 15 375,00 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 5 września 2012 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że pozwany nabył od powoda wagę samochodową o wartości 54 000,00 zł netto. W dniu 10 sierpnia 2012 roku nastąpił odbiór przedmiotu umowy. Nadto pozwany nabył u powoda dodatkowe oprogramowanie za cenę 1 500,00 złotych netto. Pozwany na poczet umowy dokonał wpłaty kwoty 40 000,00 złotych. Powód w dniu 21 sierpnia 2012 roku wystawił pozwanemu fakturę, której termin płatności upływał z dniem 4 września 2012 roku. Pozwany w dniu 5 września 2012 roku oraz w dniu 12 listopada 2012 roku złożył reklamację w przedmiocie jakoby wadliwego działania wagi.

Pomimo tego, iż powód nie uznał reklamacji, to chcąc jednak ugodowo załatwić spór, wyraził zgodę na propozycję pozwanego, aby z przysługującemu powodowi wynagrodzenia dokonać potrącenia kwoty 3 690,00 złotych, z której to należności podmiot trzeci dokona usunięcia wskazanych przez stronę pozwaną wad.

Tym samym powód wskazał, iż do zapłaty pozostała kwota dochodzona w niniejszym postępowaniu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 14 marca 2012 roku. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy w sprawie o sygn. akt VIII GNc 1579/13 zasądził od pozwanego na rzecz powodów zgodnie z żądaniem wyrażonym w pozwie oraz orzekł o kosztach postępowania.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, pozwany wnosił o uchylenie zaskarżonego nakazu zapłaty w całości, o oddalenie powództwa ponad kwotę 9 375,00 złotych, uwzględnienie dokonanego przez stronę pozwaną obniżenia wartości przedmiotu umowy o kwotę 6 000,00 złotych za wymianę kamer monitoringu, ewentualnie uwzględnienie zarzutu potrącenia kwoty 6000,00 złotych z tytułu wymiany systemu monitoringu oraz o zasądzenie kosztów według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu, pozwany podał, iż na poczet wynagrodzenia określonego w umowie na kwotę 54 00,00 złotych netto (66 420 złotych brutto) pozwany wpłacił

1

40 000,00 złotych netto (49 200 złotych brutto) oraz potrącił kwotę 3 690,00 złotych za naprawę systemu wagonowego (nota obciążeniowa (...)). Pozwany wyjaśnił, iż faktura nr (...) z dnia 21 sierpnia 2012 roku oznacza wartość przedmiotu umowy na kwotę 55 500 złotych, po uwzględnieniu dodatkowego oprogramowania zamówionego przez stronę pozwaną w kwocie 1 500,00 złotych netto.

Pozwany zarzucił, iż otrzymał świadectwo legalizacyjne dopiero w dniu 8 listopada 2012 roku. Natomiast powód kierował do pozwanego wezwania już w październiku, kiedy sam nie wywiązał się z umowy.

Pozwany wskazał, iż kierował do powoda reklamacje dotyczące nie tylko oprogramowania wagi, ale również systemu monitoringu. W piśmie z dnia 20 sierpnia 2012 roku pozwany, z uwagi na brak możliwości odczytu przez kamery, tablic rejestracyjnych ważonych pojazdów zwrócił się o zamontowanie nowych, właściwych kamer, dokonanie wymiany przez pozwanego, odesłanie powodowi wadliwych kamer i ostateczne rozliczenie zakupu i montażu wraz z zapłatą ostatniej części ceny. Powód nie ustosunkował się jednak do wymienionej reklamacji i nie wymienił wadliwych kamer. Pozwany podkreślił, iż kamery stanowiły integralną część umowy, a ich nieprawidłowe działanie uniemożliwiało prawidłowe funkcjonowanie przedmiotu umowy. Zatem powód nie usunął wad dzieła w określonym w umowie terminie, co uzasadnia żądanie obniżenia wynagrodzenia o kwotę 6 000,00 złotych. W przypadku nieuwzględnienia powyższego wniosku strona pozwana składa zarzut potrącenia kwoty 6 000,00 złotych.

W związku z powyższym powód zlecił wymianę kamer innej firmie. Koszt ten wyniósł 4 247,00 złotych brutto, co potwierdza faktura VAT nr (...) z dnia 21 września 2012 roku. Mając na uwadze wskazany koszt oraz koszty własne sprawdzenia strumieniowania kamer monitoringu i ich zdemontowania, strona pozwana przesłała powodowi notę obciążeniową na kwotę 6 000,00 złotych wraz z fakturą VAT nr (...). Powód nie zareagował jednak w żaden sposób na powyższy fakt.

Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy: I. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 11 .128,00 z ustawowymi odsetkami

od dnia 5 września 2012r. do dnia zapłaty, II. oddalił powództwo w pozostałej części,

III. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.293, 92 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Rejonowy rozstrzygnięcie swoje oparł na następujących rozważaniach:

2

W dniu 27 czerwca 2012 roku strony zawarły umowę nr (...), na podstawie tej umowy powód zobowiązał się do wykonania wagi samochodowej stalowej WS 60/16 wraz z wyposażeniem w postaci programu komputerowego do wagi, sygnalizacji świetlnej oraz kamer przemysłowych. Przedmiot umowy miał zostać wykonany do 27 lipca 2012 roku. Po wykonaniu przedmiotu umowy, strony ustaliły, iż zostanie sporządzony protokół odbioru. Strony ustaliły wynagrodzenie w wysokości 54 000 złotych netto (66 420 złotych brutto).

W dniu 10 sierpnia 2012 roku strony sporządziły protokół odbioru wagi. W uwagach do protokołu powód zobowiązał się do wykonania legalizacji wagi w terminie 7 dni od daty podpisania protokołu, a pozwany zamówił dodatkowe oprogramowanie za cenę 1500 złotych netto.

Za zgodą pozwanego dokumenty legalizacyjne zostały dostarczone później niż było to wskazane w protokole.

Pismem z dnia 20 sierpnia 2012 roku pozwany złożył reklamację dotyczącą kamery w ilości 2 sztuk kamer, proponując wymianę tych kamer albo przez powoda, albo we własnym zakresie przez pozwanego, przy czym pozwany zastrzegł, że koszt zakupu kamer wraz z usługą montażu zostaną odjęte od ostatniej transy zapłaty za wagę.

W dniu 21 sierpnia 2012 roku, powód wystawił fakturę VAT na kwotę 19 065 złotych. Wysokość pozostałego do zapłaty wynagrodzenia, powód ustalił uwzględniając wpłacone wcześniej przez pozwanego zaliczki w łącznej wysokości 40 000 złotych.

Powód nie odpowiedział na reklamację zgłoszoną pismem z dnia 20 sierpnia 2012 roku, w związku z tym pozwany dokonał zakupu kamer we własnym zakresie, których koszt wraz z montażem wyniósł 4 247,00 złotych. W związku z poniesionym kosztem naprawy systemu wagowego pozwany wystawił notę obciążeniową (...) na kwotę 6 000, 00 zł. Nota obciążeniowa została doręczona powodowi.

Pismem z dnia 5 września 2012 roku, pozwany złożył reklamację, dotyczącą braku komunikacji systemu wagowego z głównym komputerem.

W piśmie z dnia 12 listopada 2012 roku, pozwany złożył ponownie reklamację dotyczącą zakupionej wagi.

W związku z dalszym zawieszaniem programu wagowego, pozwany zlecił przeprowadzenie diagnostyki firmie (...) s.c. Za zgodą powoda należność za wykonaną usługę diagnostyki i konfiguracji sieci została potrącona z należnościami powoda wynikającymi z faktury VAT nr (...). Do zapłaty z faktury VAT nr (...) pozostała kwota 15 375 złotych.

3

Pismem z dnia 18 lutego 2013 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 15 375,00 złotych.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dowody z dokumentów prywatnych znajdujących się w aktach sprawy, których prawdziwość, autentyczność i moc dowodowa nie budziły jego wątpliwości, a także na podstawie zeznań świadków:

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków J. Ż., Ł. K., M. W., powoda i pozwanego. Zeznania świadków były rzeczowe, logiczne oraz korespondowały ze sobą wzajemnie oraz z pozostałym materiałem dowodowym ujawnionym w sprawie, a pojawiające się w nich drobne nieścisłości nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Świadkowie i strony zgodnie zeznali, iż pozwany wielokrotnie zgłaszał różnego rodzaju reklamacje.

Sąd Rejonowy zważył, że w przedmiotowej sprawie, nie było sporne, że strony zwarły umowę o dzieło na podstawie, której powód zobowiązał się do wykonania wagi samochodowej stalowej (...) wraz z wyposażeniem w postaci programu komputerowego do wagi, sygnalizacji świetlnej oraz kamer przemysłowych. Nie było też spornym, iż powodowi za wykonane dzieło należy się wynagrodzenie. Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty uznał roszczenie powoda, co do kwoty 9 375,00 złotych, natomiast pozwany zarzucił, iż w pozostałej części, co do kwoty 6 000,00 złotych roszczenie powoda z tytułu wynagrodzenia za wykonane dzieło powinno zostać obniżone.

Sporna była zasadność roszczenia powoda, co do kwoty 6 000,00 złotych.

Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Istotą dzieła jest zobowiązanie się przyjmującego zamówienie do osiągnięcia oznaczonego rezultatu, czyli np. wykonania konkretnego przedmiotu. Podstawowym obowiązkiem zamawiającego jest zaś zapłata przyjmującemu zamówienie należnego wynagrodzenia (zob. Z. Radwański, J. Panowicz-Lipska, Zobowiązania, 2008, s. 172-173).

Zapłata wynagrodzenia za wykonane dzieło przez zamawiającego powoduje wygaśnięcie zobowiązania dopiero wówczas, gdy przyjmujący zamówienie otrzymał gotówkę, lub też uznany został jego rachunek bankowy albo obciążony został rachunek zamawiającego. Jeżeli zaś dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie

4

Stosownie do treści art. 637 k.c. jeżeli dzieło ma wady, zamawiający może żądać ich usunięcia, wyznaczając w tym celu przyjmującemu zamówienie odpowiedni termin z zagrożeniem, że po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu nie przyjmie naprawy. Gdy wady usunąć się nie dadzą albo gdy z okoliczności wynika, że przyjmujący zamówienie nie zdoła ich usunąć w czasie odpowiednim, zamawiający może od umowy odstąpić, jeżeli wady są istotne; jeżeli wady nie są istotne, zamawiający może żądać obniżenia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku. To samo dotyczy wypadku, gdy przyjmujący zamówienie nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez zamawiającego.

Jednocześnie zamawiającemu przysługuje również uprawnienie do żądania obniżenia ceny na podstawie art. 560 § 1 w zw. z art. 638 k.c. Odnosząc się bowiem do przepisu art. 638 k.c, do rękojmi za wady dzieła stosuje się odpowiednio przepisy o rękojmi przy sprzedaży.

Pozwany zdaniem sądu skutecznie skorzystał z przysługujących mu z tytułu rękojmi uprawnień. Zgłosił on bowiem niezwłocznie powodowi zaistniałe wady w zakresie działania monitoringu, proponując, by powód dokonał wymiany kamer albo pozwany dokonał wymiany w jego miejsce. Zdaniem sądu jednocześnie pozwany wykazał istnienie usterek treścią zeznań M. W., który wskazał, iż w przypadku kamer stwierdzono brak możliwości odczytu przy słonecznej pogodzie lub o zmierzchu (k. 87 akt), podczas gdy z okoliczności sprawy wynikało, iż działanie monitoringu i sporządzanie materiału fotograficznego z prowadzonego procesu ważenia, celem identyfikacji ważonego pojazdu, jest jednym z istotnych elementów właściwego wykorzystania wagi.

Powód nie usunął usterek, w związku, z czym powód dokonał wymiany rzeczy wadliwych na rzecz wolne od wad we własnym zakresie.

W związku z tym pozwany żądał obniżenia wynagrodzenia powoda o 6 000 złotych. Pozwany wskazał, iż na kwotę tę składa się koszt montażu elementów monitoringu - na dowód, czego przedłożył fakturę VAT nr (...) na kwotę 4 247,00 złotych oraz dodatkowe koszty związane z montażem kamer.

W ocenie sądu pierwszej instancji pozwany nie wykazał zasadności obniżenia wynagrodzenia powoda, w żądanej wysokości. Przedkładając fakturę VAT nr (...) wykazał on zasadność obniżenia wynagrodzenia o kwotę 4 247,00 złotych. Natomiast w żaden sposób nie wykazał poniesienia kosztów związanych z wymianą kamer w kwocie 1 753,00 złotych ani ich rzeczywistej wysokości.

W związku z tym Sąd Rejonowy uznał za zasadne obniżenie wynagrodzenia powoda jedynie o kwotę 4 247,00 złotych, w pozostałej zaś części zarzut pozwanego nie podlegał uwzględnieniu.

5

Wobec tego sąd na podstawie art. 627 k.c. orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku. O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c.

W pozostałej części sąd powództwo oddalił (pkt 2 sentencji wyroku).

Orzeczenie o kosztach procesu Sąd Rejonowy oparł o art. 100 k.p.c. rozdzielając je stosunkowo.

Apelację od powyższego wyroku w zakresie punktu I ponad kwotę 9375 zł tj. co do kwoty 1753 zł oraz w zakresie punktu III w całości wniósł pozwany zarzucając zaskarżonemu wyrokowi:

1.  mało wnikliwą analizę materiału dowodowego, w szczególności dokumentów złożonych przez pozwanego wraz ze sprzeciwem,

2.  nieuwzględnienie przez Sąd I instancji wszystkich okoliczności faktycznych sprawy, a w szczególności zarzutu potrącenia w kwocie 1.753,00 złotych.

Mając na uwadze powyższe pozwany wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa ponad kwotę 9.375,00 złotych wraz ze stosownym orzeczeniem o kosztach postępowania w I instancji, ewentualnie

2.  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania,

3.  zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania odwoławczego.

S ąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się bezzasadna.

Sąd Rejonowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne po rozważeniu całokształtu materiału dowodowego bez przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów, które to ustalenia Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne bez konieczności ich ponownego dokonywania i przytaczania.

Zarzuty formułowane w apelacji dotyczą (zdaniem apelującego) mało wnikliwej analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności nie uwzględnienia przez Sąd Rejonowy noty obciążeniowej nr (...) z dnia 21 września 2012 r. w zakresie kwoty 1753 zł z tytułu naprawy systemu wagowego. Pozwany w uzasadnieniu apelacji wskazywał, że w związku z brakiem reakcji powoda na reklamację dokonał zdemontowania kamer, następnie ich montażu (dokonanego przez firmę (...)), przy

6

czym wymiana przedmiotowych kamer odbyła się w dwojaki sposób, za pośrednictwem firmy zewnętrznej oraz we własnym zakresie przez pozwanego.

Zgodzić należy się z pozwanym, że koszty własne sprawdzenia sprzętu oraz jego demontażu stanowią niezbędne koszty usunięcia wad dzieła, w związku z brakiem reakcji powoda na złożone reklamacje. Podkreślić jednak należy, że obowiązkiem pozwanego w niniejszym procesie było wykazanie rzeczywiście poniesionych kosztów związanych z koniecznością usunięcia tych wad.

Zauważyć należy, że stosownie do art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie natomiast z przepisem art. 232 kpc strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Słusznie wskazał Sąd Rejonowy, że ten kto powołując się na przysługujące mu prawo, żąda czegoś od innej osoby, obowiązany jest udowodnić fakty uzasadniające to żądanie, ten zaś kto odmawia uczynienia zadość żądaniu, a więc neguje uprawnienie żądającego, obowiązany jest udowodnić fakty wskazujące na to, że uprawnienie żądającemu nie przysługuje.

W związku z tym, że pozwany żądał obniżenia wynagrodzenia powoda o 6 000 zł, na którą składał się koszt montażu elementów monitoringu w kwocie 4 247,00 zł (faktura VAT nr (...)) oraz dodatkowe koszty związane z demontażem i montażem kamer stanowiące różnicę tych kwot tj. kwotę 1753 zł, obowiązany był przedstawić dowody potwierdzające iż koszty te zostały poniesione.

Sąd pierwszej instancji dokonał prawidłowej oceny, że pozwany w żaden sposób nie wykazał poniesienia kosztów związanych z wymianą kamer w kwocie 1 753,00 zł.

Jedynym zaoferowanym przez pozwanego dowodem na okoliczność poniesionych kosztów z tego tytułu były zeznania świadka M. W. (k.86 akt). Zeznania te okazały się jednak niewystarczające w tym zakresie. Świadek wprawdzie zeznał, że oprócz faktury były koszty własne w postaci wynajęcia wózków, zakupu przełącznika oraz wymiany części okablowania. Świadek ten nie podał jednak konkretnych kwot związanych z wydatkami własnymi pozwanego. Pozwany z kolei nie przedstawił żadnych rachunków na potwierdzenie, iż faktycznie poniósł koszty z tego tytułu i że ich suma stanowi kwotę (...)

7

zł. Prawidłowo zatem ocenił Sąd I instancji, iż pozwany nie wykazał zasadności obniżenia wynagrodzenia powoda w zakresie tej kwoty.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 385 kpc apelacja pozwanego jako bezzasadna

podlegała oddaleniu.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania wyrażoną w przepisie art.