Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 678/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 5 sierpnia 2022 roku sygn. akt VII K 769/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

1.  zarzut obrazy przepisów prawa procesowego mogącej mieć wpływ na treść zapadłego wyroku tj. art. 7 kpk w zw. z art. 410 kpk polegający na błędnej ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego tj. zeznań I. P., I. W. i pokrzywdzonego;

2.  błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mogącego mieć wpływ na jego treść poprzez ustalenie, iż całokształt ujawnionych dowodów nie pozwala na przyjęcie, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie, wobec tego, iż przedstawione przez skarżącego zarzuty są ze sobą zbieżne, albowiem ewentualny błąd w ustaleniach faktycznych, ma być w istocie wynikiem naruszenia przepisów postępowania, sąd uznaje za stosowne odniesienie się do obydwu zgłoszonych zarzutów jednocześnie.

Zarzuty skarżącego należało uznać za chybione, będące w istocie polemiką i wyrazem niezadowolenia ze słusznego orzeczenia sądu I instancji. W pierwszej kolejności należy wskazać, że sąd rejonowy przeprowadził szeroko zakrojone postępowanie dowodowe w którym uwzględnił zarówno wnioski dowodowe oskarżyciela publicznego, jak i oskarżonego i jego obrońcy, w następstwie czego poczynił prawidłowe i wiarygodne ustalenia faktyczne i to na nich oparł swój wyrok. Skarżący przez swoją apelację chce wykazać ­­– co wynika również z uzasadnienia środka zaskarżenia, że sąd rejonowy prawidłowo oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy powinien przychylić się do wniosków oskarżyciela publicznego w zakresie sprawstwa i uznać oskarżonego za winnego. Z takim twierdzeniem nie można się zgodzić, albowiem jak prawidłowo ustalił sąd I instancji, dowody w sprawie przemawiają za uniewinnieniem oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

Już na wstępie należy zgodzić się z tokiem rozumowania sądu rejonowego zawartym w uzasadnieniu, że oskarżony nawet przy zaistnieniu w przedmiotowej sprawie znamion czynu zabronionego nie mógłby odpowiadać za niego karnie (a przynajmniej nie wyczerpał dyspozycji przepisu wymienionego w akcie oskarżenia). Prawdą jest bowiem, że to żona oskarżonego A. P. oficjalnie i faktycznie prowadziła działalność gospodarczą (...) A. P. i to ona zajmowała się sprawami finansowymi firmy. Oskarżony – jej mąż zajmował się „pracą w terenie”. Prawdą jest też to, że to A. P. wystawiła sporna fakturę VAT (...) z dnia 28.01.2020 roku. Biorąc pod uwagę powyższe, nie sposób uznać w jaki sposób oskarżony miałby popełnić przestępstwo usiłowania oszustwa w zbiegu z fałszerstwem intelektualnym, jaki zarzucono mu w akcie oskarżenia. W istocie jedną alternatywą jest potencjalna odpowiedzialność z tytułu podżegania przez oskarżonego do popełnienia czynu przez jego małżonkę, acz jest to koncepcja za daleko idąca.

Dalej: nawet przy uznaniu, iż oskarżony podżegał do czegokolwiek należałoby zgodzić się z drugim wnioskiem płynącym z uzasadnienia sądu I instancji, tj. w sprawie w istocie nie sposób dopatrzeć się znamion czynu zabronionego. Zaznaczenia wymaga fakt, iż faktycznie sąd odwoławczy dostrzega, że materiał zebrany w toku postępowania przygotowawczego mógł uzasadniać postawienie zarzutów W. P., jednak postępowanie dowodowe przeprowadzone przed sądem I instancji z całą pewnością przekreśliło wcześniejsze ustalenia oskarżyciela publicznego – a dokładnie wydźwięk najważniejszych dowodów osobowych w sprawie. Prawidłowo wskazał sąd rejonowy, że zeznania pokrzywdzonego K. M., I. P. i I. W. są niewiarygodne i jako takie – w konsekwencji - nie stanowiłyby prawidłowej podstawy do ustalenia stanu faktycznego zgodnego z intencja skarżącego. Faktem jest, że K. M. składał zeznania nielogicznie i niekonsekwentne, dające wrażenie, że nie do końca ma świadomość jak przebiegała jego działalność. Pozostawiając już na boku twierdzenia o nagraniu dowodzącym winę oskarżonego, które jednak mimo podwójnego zapewnienia nie zostały przedstawione ani organom ścigania, ani sądowi, to wskazać należy chociażby to, że pokrzywdzony jednoznacznie twierdził, iż w ramach jego działalności nie stosowano dokumentów WZ, a tymczasem zebrany w sprawie materiał dowodowy osobowy i nieosobowy jednoznacznie temu zaprzeczają. Dalej, świadek I. P. wszystkie informacje jakie posiadała i przekazała w sprawie, w tym, że „widziała” jak oskarżony zabiera baloksy z placu, jak się okazało miała przekazane przez pokrzywdzonego będącego w konflikcie z oskarżonym – o czym nie omieszkała pochwalić się na etapie postępowania przygotowawczego, a przyznała dopiero przed sądem. Ostatecznie zeznała, że nie widziała takiego zaboru, a dokładnie zeznała, że nie wie, czy widziała zabór ostatnich baloksów, czy tylko jednych z wielu (nie wie, czy coś „zostało” k.250). Świadek I. W. w istocie w ogóle nie wiedział czego dotyczy postępowanie, bo w pierwszej kolejności zeznawał, że widział, że oskarżony zabiera skrzynie z obraną cebulą z placu, a następnie wskazał przed sądem, że przy składaniu zeznań na etapie postępowania przygotowawczego miał na myśli drewniane skrzynie, które w istocie widział nawet rano w dniu rozprawy na placu pokrzywdzonego. Trudno nie zgodzić się więc z oceną sądu rejonowego, że powyżej wskazane zeznania świadków należało uznać za niewiarygodne, a z czym nie zgadza się skarżący. Wreszcie nie sposób jest pominąć jednoznacznego w swej wymowie zapisu widniejącego na dokumencie WZ z dnia 9 stycznia 2020r. z k.74 o „pozostawieniu” 13 baloksów należących do firmy (...) A. P. w siedzibie pokrzywdzonego.

Reasumując powyższe, sąd rejonowy nie naruszył w przedmiotowej sprawie przepisów postępowania, tym bardziej nie w sposób mający wpływ na treść orzeczenia, co skutkowało rzetelnym ustaleniem stanu faktycznego sprawy w oparciu o prawidłowo ocenione dowody, a tym samym decyzja sądu I instancji zasługuje na ochronę gwarantowaną jej przez art. 7 kpk. W konsekwencji powyższego zarzuty skarżącego, należało uznać za chybione.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec faktu, iż zarzuty skarżącego nie zasługiwały na uwzględnienie, wniosek płynący z apelacji nie mógł pozostać uwzględniony.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wyrok sądu I instancji w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wobec braku stwierdzenia uchybień podniesionych w apelacji oskarżyciela publicznego, oraz nie stwierdzeniu przesłanek do uchylenia czy zmiany orzeczenia z urzędu, sąd odwoławczy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2 i 3

O kosztach procesu za postępowanie odwoąłwcze orzeczono w oparciu o art. 636 § 1 kpk, § 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 z późn. zm.) i § 9 ustawy o płatach w sprawach karnych. W tej sytuacji sąd odwoławczy przyznał ze Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kwotę 840 zł tytułem kosztów procesu związanych z ustanowieniem obrońcy, jako iż nieuwzględniona apelacja pochodziła wyłącznie od oskarżyciela publicznego – wydatkami obciążono Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 5 sierpnia 2022 roku sygn. akt VII K 769/22

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana