Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1114/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. G. (1)

w okresie od lipca 2016 roku do dnia 11 lipca 2018 roku w K. uporczywie nękał Ż. G. oraz małoletniego I. G. w ten sposób, że nachodził pokrzywdzonych w miejscu zamieszkania, wrzucał na balkon różne przedmioty, śledził ich poza domem, rozklejał w bezpośrednim otoczeniu mieszkania plakaty, pozostawiał na klamce, balkonie i w otoczeniu domu niechciane prezenty oraz nawiązywał liczne połączenia telefoniczne, gdzie z numerem użytkowanym przez I. G. nawiązywał nie mniej niż (...) różnego rodzaju połączenia a z numerem użytkowanym przez Ż. G. nie mniej niż 107 różnego rodzaju połączeń przy czym jego zachowanie wzbudziło u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i w istotny sposób naruszyło ich prywatność

tj.. o czyn z art. 190a § 1 kk

1.1.2.

R. G. (1)

w okresie od 2006 roku do lipca 2016 roku w K. znęcał się fizycznie i psychicznie nad żoną Ż. G. oraz małoletnimi synami W. i I. rodz. G. w ten sposób, że ubliżał im, poniżał, zastraszał oraz naruszał ich nietykalność cielesną poprzez szarpanie i uderzanie.

tj. o czyn z art. 207 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

R. G. (1) i Ż. G. od 1997 roku byli małżeństwem. Z ich związku narodziła się 2 dzieci – W. i I.. Młodszy z synów I. urodził się w (...) roku. Po jego narodzinach rozpoczęły się problemy w małżeństwie Państwa G.. R. G. (1) zaczął znęcać się nad rodziną. Naruszał on nietykalność cielesną członków swojej rodziny, ubliżał im, poniżał ich oraz zastraszał. Zachowania oskarżonego przyjmowały różny charakter i różne natężenie w okresie do lipca 2016 roku. W tym miesiącu Ż. G. zdecydowała się zakończyć związek małżeński i wyprowadziła się wraz z synami do wynajętego mieszkania. Oskarżony, po wyprowadzce, zaczął uporczywie nękać Ż. G. oraz I. G.. Dowiedział się on gdzie oni zamieszkali i zaczął ich nachodzić. Wrzucał on na balkon różne przedmioty, śledził ich poza domem, rozklejał w bezpośrednim otoczeniu plakaty, pozostawiał dla syna niechciane prezenty oraz listy z wiadomościami. Jednocześnie wykonywał wielokrotne próby uzyskania kontaktu drogą telefoniczną oraz sms-ową. Do syna I. wykonał (...) połączenia, a do Ż. G. 107 różnego rodzaju połączeń. Swym zachowaniem wzbudził u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i w istotny sposób naruszył ich prywatność. Należy zwrócić uwagę na fakt, że strony od wielu lat znajdują się w głębokim i nasilonym sporze. W dniu 31 stycznia 2018 r. w sprawie I C 1546/15 Sądu Okręgowego w Kaliszu, prawomocnie rozwiązano małżeństwo Państwa G. przez rozwód z winy oskarżonego.

Oskarżony R. G. (1) ma 51 lat. Jest rozwiedziony i ma na utrzymaniu 1 dziecko – pokrzywdzonego Igra G.. Oskarżony ma wykształcenie średnie, z zawodu kucharz – gastronom . Prowadzi własną działalność gospodarczą z dochodem ok. 2000 zł miesięcznie. Oskarżony nie był wcześniej karany. U oskarżonego zdiagnozowano zaburzenia osobowości o cechach narcystycznych

zeznania pokrzywdzonej Ż. G.

4-5v., 12-13v., 20-21, 81-83, 149-151, 200-201, 401-404

zeznania świadka D. F.

66-68

zeznania świadka A. S.

70-72, 548-549v.

zeznania świadka E. B.

75-78, 547-548

zeznania pokrzywdzonego I. G.

104-107

opinia sądowo-psychologiczna małoletniego I. G.

120-128

opinia Opiniodawczego Zespołu (...) Sądu Okręgowego w Kaliszu

132-139

protokół oględzin

144

zeznania świadka M. N.

158-160

zeznania świadka S. N.

162-164

wyjaśnienia podejrzanego R. G. (1)

169-178, 399-401, 550v.-551

zeznania świadka E. M.

206-206v.

dokumentacja procedury tzw. Niebieskiej Karty

224-258

opinia sądowo-psychologiczna Ż. G.

513-516

opinia sądowo-psychologiczna R. G. (1)

582-591

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1.2

zeznania pokrzywdzonej Ż. G.

Pokrzywdzona szeroko opisuje swoje relacje ze swoim byłym mężem. Opisuje ona jego sposoby działania, zachowanie oraz przejawy znęcania się nad nią i prześladowania przez męża. W ocenie Sądu, są one wiarygodne w całości. Korespondują one z zeznaniami pozostałych świadków oraz innymi dowodami. Poszczególni świadkowie, w pewnych zakresach, również potwierdzają fakt negatywnego zachowania R. G. (1). Nawet sam oskarżony, w swoich wyjaśnieniach, potwierdza niektóre fakty przedstawione przez pokrzywdzoną, np.: fakt tego, że pojawiał się on pod wynajmowanym przez nią mieszkaniem. Dodatkowo należy podkreślić, że była ona badana przez biegłych w toku postępowania, którzy ocenili, że jej zeznania posiadają wysoki walor wiarygodności.

zeznania świadka D. F.

Świadek jest znajomą Państwa G.. Mieszkała ona przez jakiś czas blisko pokrzywdzonej. Nigdy nie widziała ona aby R. G. (1) znęcał się nad członkami swojej rodziny, natomiast potwierdza ona fakt nękania. Zgodnie z jej zeznaniami R. G. (1) wielokrotnie stał pod wynajmowanym przez pokrzywdzoną mieszkaniem, rozklejał plakaty, pozostawiał wiadomości oraz przesyłki dla syna. Jeździł on w okolicach bloku i obserwował przedmiotowe mieszkanie. Zauważyła ona, że oskarżony rzucał patyczki i kamyki na balkon pokrzywdzonej. Potwierdzona ona fakt organizowania przez oskarżonego ,,quasi-happeningów’’ pod miejscem zamieszkania byłej żony. Sąd uznał, że zeznania te są w całości wiarygodne jako spójne z resztą materiału dowodowego.

zeznania świadka A. S.

Świadek jest konkubiną oskarżonego. W swych zeznaniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym A. S. potwierdza fakt tego, że R. G. (2) bywał pod mieszkaniem pokrzywdzonej oraz, że organizował różnego rodzaju ,,quasi-happeningi’’. Zdarzenia te zna jedynie ze słyszenia od samego oskarżonego, nie obserwowała ich ona osobiście. Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z zeznaniami świadka tworzy ona związek z oskarżonym od roku 2019, a zeznania w toku postępowania przygotowawczego zostały złożone w dniu 27 sierpnia 2018 roku.

zeznania świadka E. B.

Świadek jest znajomą Państwa G.. Utrzymuje ona kontakt z pokrzywdzoną. Widziała ona kamyczki na balkonie mieszkania Ż. G. oraz fakt obserwacji przez oskarżonego zamieszkiwanego przez pokrzywdzoną mieszkania. Świadek słyszała również o innych niewłaściwych zachowaniach R. G. (2). W jej ocenie oskarżony budził strach w rodzinie. Słyszała ona również jedną z awantur którą urządził oskarżony. Zeznania świadka są spójne z pozostałym materiałem dowodowym, w związku z powyższym Sąd uznał je za wiarygodne.

zeznania pokrzywdzonego I. G.

Pokrzywdzony jest młodszym synem oskarżonego. W momencie przesłuchania, w toku postępowania przygotowawczego, nie miał on ukończonych 15 lat. Opisuje on sposób zachowania ojca w miejscu zamieszkania wobec wszystkich. Był on w jego ocenie źle przez oskarżonego traktowany. Był bity, zamykany przez ojca w ciemnej łazience. Oskarżony wszczynał awantury i kłótnie domowe. Był on despotyczny i lubił karać. Jednocześnie udawał on przez innymi ludźmi dobrego ojca. Potwierdza on fakt zostawiania przez oskarżonego niechcianych prezentów oraz wrzucania różnych rzecz na balkon. Wskazywał, iż informował oskarżonego, że nie chce on od niego nic otrzymywać Pokrzywdzony stwierdził, w swych zeznaniach, że ojciec obnażał się przed nim. Obecnie, według relacji świadka, ojciec ich prześladuje, chodzi za nimi oraz często obserwuje ich mieszkanie. Oskarżony nigdy nie interesował się dziećmi, nie chodził na wywiadówki i nie dbał o nich. Nie płaci on też alimentów. W trakcie wspólnego zamieszkiwania prześladował on i znęcał się nad swoją rodziną. Bił on ich, nie pozwalał spać, a także źle się on do nich odnosił. Syn nienawidzi ojca za jego zachowanie. W ocenie pokrzywdzonego całe działanie oskarżonego w którym okazuje on troskę jest spowodowane strachem przed konsekwencjami swojego wcześniejszego zachowania. Świadek wskazywał, iż R. G. (1) zdradzał swoją żonę i używał wobec niej słów wulgarnych. Pokrzywdzony był bezpośrednim uczestnikiem i obserwatorem zdarzeń dziejących się w domu stron. Zeznania są spójne i wiarygodne. W ocenie biegłego, biorącego udział w przesłuchaniu, posiadają one duży walor wiarygodności.

opinia sądowo-psychologicza małoletniego I. G.

Biegła brała udział w przesłuchaniu pokrzywdzonego. W ocenie biegłej reakcje pokrzywdzonego w trakcie przesłuchania są typowe dla osób żyjących w przemocy. Żywo i spontanicznie reagował on w trakcie przesłuchania. Jeśli zdarzenia te miały miejsce to pokrzywdzony z pewnością był ofiarą przemocy ze strony ojca. Będzie to też miało wpływ na przyszłą kondycję psychiczną dziecka. Pokrzywdzony ma zaburzone poczucie bezpieczeństwa, obniżoną samoocenę oraz ambiwalentny stosunek do ojca. Widać rozdarcie między tym co czuje, a co powinien czuć gdyby żył w normalnej rodzinie. Obecnie to mama jest dla niego gwarantem bezpieczeństwa i spokoju. Pokrzywdzony ma pewien problem z opowiadaniem na temat zdarzenia, jest to jednak spowodowane traumatycznymi wspomnieniami i próbą wyparcia ich. Nie stwierdzono u niego konfabulacji, za to jest widoczny wysoki poziom neurotyzmu. W ocenie biegłej zeznania posiadają wysoki walor wiarygodności. Opinia w sposób fachowy i szczegółowy analizuje zeznania pokrzywdzonego. Została stworzona przez specjalistę w tej dziedzinie i jako taką Sąd kierował się przedstawionymi w niej ustaleniami w całości.

opinia Opiniodawczego Zespołu (...) Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 07 kwietnia 2017 roku

Została ona stworzona na potrzeby postępowania o rozwód pomiędzy małżonkami, jednakże jej ustalenia są istotne dla rekonstrukcji zdarzeń i wzajemnych relacji w rodzinie Państwa G.. Potwierdza ona fakt nagannego zachowania się oskarżonego oraz napiętą, konfliktową i trudną sytuację w tej rodzinie. Jest ona wiarygodna oraz została stworzona przez zespół specjalistów działających na potrzeby sprawy rozwodowej.

protokół oględzin

Obrazuje on kontakty lub próby kontaktu pomiędzy pokrzywdzonymi a oskarżonymi. Z analizy połączeń pomiędzy stronami w okresie od 07 listopada 2017 roku do 30 września 2018 roku wynika, iż R. G. (1) aż (...) razy próbował się połączyć z młodszym synem. Potwierdza to wersję przedstawioną w zeznaniach małoletniego.

zeznania świadka M. N.

Świadek jest ojczymem pokrzywdzonej Ż. G.. Większość sytuacji dziejących się w rodzinie Państwa G. zna on z opowieści. Widział on jednak osobiście szarpaniny się oskarżonego z synami. Zdarzało się też, że pokrzywdzona bała się wracać do domu i przesiadywała u świadka i jego żony. W ocenie Sądu zeznania te są wiarygodne i spójne z dotychczas zgromadzonym materiałem dowodowym.

zeznania świadka S. N.

Świadek jest matką pokrzywdzonej. Twierdzi ona, że była wielokrotnie świadkiem nagannego zachowania oskarżonego. Widziała ona awantury, przemoc oraz znęcanie się nad synami przez ojca. Oskarżony jej samej również kiedyś naubliżał w sytuacji gdy poczęstowała wnuka kolacją. W ocenie Sądu zeznania te są wiarygodne i spójne z dotychczas zgromadzonym materiałem dowodowym.

zeznania świadka E. M.

Świadek jest funkcjonariuszem K. w K.. W jej rewirze służbowym mieszkali Państwo G. przed wyprowadzką pokrzywdzonej. Stwierdza ona, że było sporo interwencji w tej rodzinie i w związku z tym założono tzw. (...). Ż. G. dość często zgłaszała problem przemocy. Wskazanym jako sprawca przemocy był właśnie oskarżony.

opinia sądowo-psychologicza Ż. G.

Biegły stwierdził, że pokrzywdzona doznała wieloaspektowej przemocy ze strony oskarżonego. Boryka się ona z traumą, nie widać w jej zeznaniach konfabulacji. Zeznania pokrzywdzonej posiadają wysoki walor wiarygodności. Opinia w sposób fachowy i szczegółowy analizuje zeznania pokrzywdzonej. Została stworzona przez specjalistę w tej dziedzinie i jako taką Sąd kierował się przedstawionymi w niej ustaleniami w całości.

opinia sądowo-psychologicza R. G. (1)

W ocenie biegłych oskarżony jest osobą o osobowości nieprawidłowej o cechach narcystycznych. Posiada on dość niski poziom empatii, upośledzenie w tworzeniu relacji międzyludzkich oraz zubożone życie psychiczne. Jego troska o potrzeby uczuciowe innych jest niska. Jest skoncentrowany na realizacji własnych potrzeb i na swoich racjach. Jego aktualny stan psychiczny jest dość dobry i stabilny. Miał on w chwili popełnienia czynu zdolność rozpoznania znaczenia swoich czynów i pokierowania swoim postępowaniem. Opinia w sposób fachowy i szczegółowy analizuje stan psychiczny oskarżonego. Została stworzona przez specjalistów w swoich dziedzinach i jako takie Sąd kierował się przedstawionymi w niej ustaleniami w całości.

Dowody z dokumentów

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

Opinia biegłych dotycząca R. G. (1)

Sąd uznał za trafną i przydatną dla rozstrzygnięcia jako sporządzoną zgodnie z zasadami sztuki opinię biegłych lekarzy psychiatrów w zakresie stwierdzenia czy w chwili dokonania zarzucanych czynów R. G. (1) miał zachowaną lub ograniczoną zdolność do rozpoznania ich znaczenia lub pokierowania swym postępowaniem. Biegli wskazali , iż stwierdzili u oskarżonego zaburzenia osobowości o cechach narcystycznych.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

nagrania rozmów pomiędzy członkami rodziny G.

Nagrania te, dostarczone przez oskarżonego, nie świadczą o tym, że zarzucane mu czyny nie zostały popełnione. Świadczą one o tym, że w rodzinie G. istnieje silny konfliktów pomiędzy poszczególnymi osobami jak i, że negatywne zachowania nie dotyczą tylko oskarżonego. Fakt ten w niczym nie zaprzecza, że naganne i karygodne zachowania oskarżonego miały miejsce. Stąd nagrania te są irrelewantne z punktu widzenia odpowiedzialności prawnokarnej oskarżonego.

opinia Opiniodawczego Zespołu (...) Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 27 stycznia 2020 roku

Została ona stworzona na potrzeby postępowania w sprawie ustalenia kontaktów z małoletnim. Generalnie obrazuje ona wzajemne relacje, stan oraz obraz psychiki osób uczestniczących. Z tego też względu nie ma znaczenia dla sprawy bo odnosi się ona jedynie pośrednio do zarzucanych oskarżonemu czynów co do których to szerzej i bezpośrednio odnoszą się inne dowody.

zeznania pokrzywdzonej Ż. G. w postępowaniu o sygn. akt PR 1 Ds. (...).2020

Zeznania jej odnoszą się do niestosowania się przez oskarżonego do zakazu zbliżania się orzeczonego w niniejszym postępowaniu. Okoliczność ta nie ma jednak znaczenia z punktu widzenia oceny odpowiedzialności karnej w tej sprawie.

zeznania świadka A. S.

Świadek jest od 2019 roku konkubentką oskarżonego. Należy więc zwrócić uwagę na rażącą dysproporcję pomiędzy jej zeznaniami w toku postępowania przygotowawczego, a tymi przed sądem. W tych pierwszych, kiedy jeszcze nie była związana uczuciowo z oskarżonym, nie podaje ona wielu szczegółów, wydarzeń i historii zaprezentowanych na etapie postępowania sądowego. Różne są też narracje przedstawione w obu tych zeznaniach. Z powodu ich sprzeczności wzajemnych, ale także sprzeczności z innymi dowodami zebranymi w sprawie, Sąd uznał je za niewiarygodne w zakresie tego co zostało przedstawione w toku postępowania sądowego.

wyjaśnienia oskarżonego R. G. (1)

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Sąd natomiast uznał jego zeznania w całości za niewiarygodne. W istocie stanowią one tylko ukształtowaną linię obrony oskarżonego. Jego rozległe wyjaśnienia stoją w sprzeczności z innymi dowodami przeprowadzonymi w sprawie. Jak wynika z opinii biegłych oskarżony posiada osobowość narcystyczną. Jego wyjaśnienia stanowią próbę zrzucenia z siebie odpowiedzialności i przedstawienia zdarzeń dziejących się w małżeństwie G. z jednostronnej i zafałszowanej strony.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, 2

R. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

R. G. (1) swoim działaniem polegającym na tym, że w okresie od lipca 2016 roku do dnia 11 lipca 2018 roku w K. uporczywie nękał Ż. G. oraz małoletniego I. G. w ten sposób, że nachodził pokrzywdzonych w miejscu zamieszkania, wrzucał na balkon różne przedmioty, śledził ich poza domem, rozklejał w bezpośrednim otoczeniu mieszkania plakaty, pozostawiał na klamce, balkonie i w otoczeniu domu niechciane prezenty oraz nawiązywał liczne połączenia telefoniczne, gdzie z numerem użytkowanym przez I. G. nawiązywał nie mniej niż (...) różnego rodzaju połączenia a z numerem użytkowanym przez Ż. G. nie mniej niż 107 różnego rodzaju połączeń przy czym jego zachowanie wzbudziło u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i w istotny sposób naruszyło ich prywatność wypełnił znamiona art. 190a § 1 kk

Przestępstwo z art. 190a § 1 kk polega na uporczywym nękaniu innej osoby lub osoby jej najbliższej i poprzez to wzbudzenie uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia, poniżenia lub udręczenia lub istotnego naruszenia prywatność. Ochronie z tego przepisu podlega wolność psychiczna człowieka oraz ochrona życia rodzinnego i prywatnego. Nękanie należy rozumieć jako powtarzające się prześladowanie, które polega na wykonywaniu różnych niekomfortowych dla pokrzywdzonego czynności. To powtarzające się prześladowanie jest niejako wzmocnione przez znamię uporczywości, która oznacza długotrwałość podejmowanych działań. Podkreślić należy, że poczucie tam penalizowane musi być nie tylko subiektywny, ale i obiektywne na co wskazuje określenie ,,uzasadnione okolicznościami’’. Przenosząc te rozważania na realia przedmiotowej sprawy należy skonstatować, że oskarżony wypełnił znamiona tego przestępstwa. Jego działanie trwało około dwóch lat i rozpoczęło się po wyprowadzce jego rodziny ze wspólnego mieszkania. Jego zachowania przybierały różne rozmiary, np.: organizowanie ,,quasi-happeningów’’, rzucanie różnymi przedmiotami w okna czy rozwieszanie plakatów w części wspólnej nowego miejsca zamieszkania jego rodziny. Oskarżony uporczywie wystawał pod blokiem, zostawiał wiadomości i niechciane prezenty przed mieszkaniem. Nawiązywał liczne połączenia telefoniczne. Pokrzywdzeni wielokrotnie informowali go, że nie życzą sobie jego wizyt, prezentów i kontaktu z nim oraz proszą go o nie prześladowanie ich. Oskarżony nie zmienił jednak swojego zachowania i z pełną premedytacją je kontynuował. Pokrzywdzeni prosili aby przestał on za nimi chodzić i nie śledził ich on. Wszystko to wskazuje, że oskarżony miał negatywne względem nich zamiary. Jego działanie mogło i wywoływało w pokrzywdzonych poczucie zagrożenia i istotnie naruszało ono ich prywatność. Oskarżony nie przejmował się potrzebami i odczuciami swojej rodziny co też pokazuje jaki schemat działania przyjął. Z tych wszystkich względów Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu z art. 190a § 1 kk.

Oskarżony swym działaniem polegającym na tym, że w okresie od 2006 roku do lipca 2016 roku w K. znęcał się fizycznie i psychicznie nad żoną Ż. G. oraz małoletnimi synami W. i I. rodz. G. w ten sposób, że ubliżał im, poniżał, zastraszał oraz naruszał ich nietykalność cielesną poprzez szarpanie i uderzanie wypełnił znamiona przestępstwa z art. 207 § 1 kk.

Znęcanie się (art. 207 § 1 k.k.) oznacza działanie albo zaniechanie polegające na umyślnym zadawaniu bólu fizycznego lub dolegliwych cierpień moralnych, powtarzających się albo jednorazowym lecz intensywnym i rozciągniętym w czasie. (por wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lutego 1982 II KR 5/82 opubl. OSNPG 1982/8/114). Pojęcie „znęcanie się” na gruncie art. 207 k.k. zawiera w sobie istnienie przewagi sprawcy nad osobą pokrzywdzoną, której nie może się ona przeciwstawić lub może to uczynić w niewielkim stopniu. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2003 r. IV KKN 312/99 opubl. LEX nr 77436 ) W przedmiotowej sprawie nie ulega zdaniem Sądu wątpliwości, iż zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona tego przestępstwa. Istota znęcania polega bowiem na jedno- lub wielorodzajowych pojedynczych czynnościach sprawcy, naruszających różne dobra pokrzywdzonego i systematycznie powtarzających się, a odznaczających się intensywnością w zadawaniu dolegliwości fizycznych lub psychicznych. Nie ulega zdaniem Sądu wątpliwości, iż w okresie od 2006 roku do lipca 2016 oskarżony wykorzystując istnienie przewagi fizycznej i psychicznej dopuścił się wobec pokrzywdzonych czynności, które naruszyły zarówno jej nietykalność cielesną, ale również polegały na zadawaniu dolegliwości psychicznych. Należy przy tym podkreślić, iż znęcanie się, o którym mowa w przepisie art. 207 § 1 k.k., jest działaniem niezależnym od faktu, czy osoba, nad którą sprawca znęca się, nie sprzeciwia mu się i nie próbuje się bronić ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 sierpnia 1970 r. IV KR 146/70 opubl. OSP 1971/2/41). Trudno zatem w takich okolicznościach czynić pokrzywdzonym zarzut z tego, iż za każdym razem nie zgłaszali zaistniałych działań i naruszeń do organów ścigania. Charakter czynów których dopuszczał się oskarżony i specyfika przestępstwa znęcania się wskazuje, iż osoby pokrzywdzone rzadko zgłaszają takie okoliczności z uwagi na sytuację rodzinną i więź emocjonalną łączącą ich ze sprawcą.

Cechą podmiotową znęcania się jest jego umyślność, wyrażająca się w chęci wyrządzenia krzywdy fizycznej lub moralnej, dokuczania, poniżania – obojętnie z jakich pobudek. Bez znaczenia dla odpowiedzialności oskarżonego pozostaje zatem, co skłoniło go do tego rodzaju zachowań wobec pokrzywdzonych. Trudno bowiem przyjąć, iż jakiekolwiek zachowanie pokrzywdzonych mogło spowodować takie reakcje ze strony oskarżonego. Żadna bowiem postawa życiowa i moralna nie stanowi usprawiedliwienia dla stosowania siły fizycznej i psychicznego dręczenia drugiej osoby.

Zarzucane oskarżonemu czyny były przez niego zawinione, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę oskarżonego. Oskarżony w chwili dokonania zarzucanych mu czynów rozumiał ich znaczenie i mógł pokierować swoim postępowaniem. Miał zdolność rozpoznania bezprawności czynu i zachodziła normalna sytuacja motywacyjna. Występujące u oskarżonego zaburzenia osobowości w ich charakterze i stopniu nie miały wpływu na intelektualną ocenę swoich reakcji i nie zaburzały zdolności prawidłowej oceny tych reakcji i pokierowania swoim postępowaniem. Oskarżonego kompletnie nie interesował fakt, iż jego działania wywołują negatywne skutki psychiczne u jego żony i synów.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. G. (1)

1,2

Przy wymiarze kar Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą stopień społecznego niebezpieczeństwa przestępstw. Sąd uwzględnił również rodzaj i rozmiar ujemnych następstw wywołanych zachowaniem oskarżonego. Przestępstwo określone w art. 207 § 1 k.k., występujące przeważnie w postaci znęcania się nad członkami rodziny, stanowi rażące naruszenie obowiązków rodzinnych, prowadzi najczęściej do rozkładu pożycia małżeńskiego i rozbicia rodziny oraz demoralizacji młodzieży. Jako okoliczność łagodzącą sąd uwzględnił dotychczasową niekaralność R. G. (1).

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się określonymi w art. 53 k.k. dyrektywami wymiaru kary wymierzył oskarżonemu za powyższe czyny po 8 miesięcy pozbawienia wolności . Zdaniem Sądu orzeczone kary są sprawiedliwe i słuszne w odczuciu społecznym, spełniając tym samym wymogi prewencji generalnej, jak również stanowią zasłużoną dolegliwość, jaka spotyka sprawcę za naruszenie pozostających pod ochroną dóbr. W ocenie Sądu wymierzone oskarżonemu kary w pełni zrealizują wobec niego funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będą wystarczające ostrzeżenie na przyszłość.

R. G. (1)

3

Na podstawie art. 85 § 1 kk i 86 § 1 k.k. Sąd połączył wymierzone oskarżonemu kary i wymierzył mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności. Ustalając wysokość kary łącznej Sąd wziął pod uwagę fakt występowania pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami związku podmiotowo – przedmiotowego. Sąd wziął również pod uwagę prewencyjne oddziaływanie kary w znaczeniu zarówno prewencji indywidualnej, jak i ogólnej.

R. G. (1)

4

Na podstawie art. 69 § 1 kk. i art. 70 § 1 kk. Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 3 lat. Uwzględniając postawę oskarżonego, jego warunki osobiste i dotychczasowy sposób życia Sąd uznał, iż takie orzeczenie kary jest wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Zdaniem Sądu dokonując oceny zarówno okoliczności przedmiotowych związanych z popełnionymi przez oskarżonego przestępstwami w niniejszej sprawie, jak i analizując postawę samego oskarżonego zauważyć należy, iż istnieją pozytywne prognozy na przyszłość, które dają podstawę do przyjęcia, iż mimo zawieszenia wykonania kary oskarżony więcej nie popełni już przestępstw. Podejmując decyzję o wymierzeniu kary pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem Sąd uznał, iż spełni ona cele wychowawcze i prewencyjne wobec oskarżonego.

R. G. (1)

5

5

Na podstawie art. 73 § 1 kk Sąd postanowił oddać oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Jest to uzasadnione ze względu na jego charakter, a także konieczność bieżącej kontroli jego zachowania

R. G. (1)

6

6

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 7a kk Sąd postanowił zobowiązać oskarżonego do powstrzymywania się od kontaktowania się w jakikolwiek sposób z pokrzywdzonymi Ż. G. i I. G. oraz zakazać zbliżania się do nich na odległość mniejszą niż 100 metrów z wyjątkiem sytuacji związanych i koniecznych z uwagi na toczące się postępowanie sądowe lub urzędowe w okresie próby.

R. G. (1)

7

7

Na podstawie art. 46 § 2 kk Sąd postanowił orzec wobec oskarżonego nawiązkę w wysokości 5000 zł na rzecz I. G. płatnych do rąk matki Ż. G.. Kryteriami istotnymi przy ustalaniu wysokości nawiązki były m.in. rodzaj naruszonego dobra, zakres i rodzaj rozstroju zdrowia, czas trwania cierpień, wiek pokrzywdzonego, intensywność ujemnych doznań psychicznych, rokowania na przyszłość oraz stopień winy sprawcy. Uwzględniając powyższe Sąd zasądził na rzecz pokrzywdzonego kwotę 5000 złotych tytułem nawiązki. Wskazana kwota zdaniem sądu czyni zadość krzywdom jakich doznał I. G. w wyniku działania oskarżonego.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

Sąd przyznał koszty pomocy prawnej kuratorowi pokrzywdzonego I. G. w osobie adwokat I. M. w kwocie 768,00 zł podwyższoną o stawkę 23% podatku od towarów i usług.

9

Zgodnie z art. 626 § 1 kpk w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd określa, kto, w jakiej części i zakresie ponosi koszty procesu. Oskarżyciele posiłkowi w osobie Ż. G., I. G. i W. G. ponieśli koszty zastępstwa procesowego po 1008,00 zł. W związku z powyższym Sąd zasądził je od oskarżonego na rzecz każdego z oskarżycieli posiłkowych.

10

Na podstawie art. 627 kpk od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. W związku z powyższym Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 5617,83 zł tytułem kosztów sądowych.

6.  1Podpis

Sędzia Marta Przybylska