Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 816/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2022 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Marcin Kolasiński

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Magdalena Hausman

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2022 roku w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa P. T.

przeciwko I. S.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  ustala, że koszty procesu ponosi powód;

III.  opłatą od pozwu, od której uiszczenia zwolniony był powód, obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 816/21

UZASADNIENIE

P. T. wniósł pozew przeciwko I. S. o zapłatę kwoty 1850 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.
W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że był w nieformalnym związku z pozwaną w czasie odbywania kary pozbawienia wolności w tym samym zakładzie karnym. Powód pomagał pozwanej, dokonując zakupu odzieży, artykułów papierniczych, prezentów dla syna pozwanej, dokonał tzw. wpłat wypiskowych, realizował paczki żywnościowe oraz higieniczne. Powód podał, że otrzymał od pozwanej korespondencję, w której napisała, że powód nie dokonywał żadnych wskazanych czynności i zerwała z nim kontakt, co zdaniem pozwanego było życiem na koszt innej osoby. Powód wezwał pozwaną do zwrotu wpłat, na co pozwana nie odpowiedziała.

Postanowieniem z 28 września 2021 roku powód został zwolniony od kosztów sądowych w części, tj. od opłaty od pozwu. (k. 18).

Zarządzeniem z 10 marca 2022 roku odpowiedź na pozew pozwanej (kserokopia k. 28-30) została zwrócona z uwagi na nieuzupełnienie w terminie braków formalnych (k. 35).

Na rozprawie 6 maja 2022 roku pozwana wniosła o oddalenie powództwa. Pozwana nie zakwestionowała, że otrzymała od powoda kwotę 1850 zł, ale była ona na urodziny i prezenty (k. 56).

Sąd rozpoznał sprawę w postępowaniu uproszczonym (k. (...)).

Sąd ustalił, co następuje:

P. T. był w nieformalnym związku z pozwaną I. S.. Oboje przebywali w Zakładzie Karnym nr (...) w G.. Pozostawali w związku około roku.
W lutym 2021 roku planowali zawarcie związku małżeńskiego, który miał być zawarty przez pełnomocników. Formalności z tym związanych załatwiał P. T.. Związek stron zakończył się kilka dni przed planowaną datą zawarcia związku małżeńskiego. W liście z 14 lutego 2021 roku I. S. zakończyła związek z P. T. oraz zaprzeczyła, aby otrzymywała od niego jakąkolwiek pomoc finansową.

P. T. w 2020 roku wpłacił kwotę 1000 zł na konto wypiskowe I. S.. Ponadto przekazał jej na paczkę z artykułami higienicznymi kwotę 400 zł i na paczkę żywieniową kwotę 450 zł. Środki te były przekazywane przez P. T. dobrowolnie, w dobrej wierze i nie były one pożyczką. I. S. prosiła P. T. o pomoc finansową, ale nie wymuszała od niego pieniędzy.

Pismem z 14 czerwca 2021 roku P. T. wezwał I. S. do zapłaty kwoty 1838,40 zł do 23 czerwca 2022 roku, na które to pismo nie otrzymał odpowiedzi.

Dowody:

- paragony fiskalne zakupionych rzeczy (k. 5),

- wezwanie do zapłaty z 14.06.2021 r. (k. 10),

- przesłuchanie powoda P. T. (nagranie rozprawy z 6.05.2022 r. – protokół skrócony na k. 56-56v),

- przesłuchanie pozwanej I. S. (nagranie rozprawy z 6.05.2022 r. – protokół skrócony na k. 56v-57).

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony powyżej stan faktyczny ustalony został na podstawie przesłuchania stron, jak również w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach niniejszej sprawy.

Zawarty w pozwie wniosek o przesłuchanie świadków został cofnięty na rozprawie (k. 56).

Bezsporny był fakt przekazania pozwanej kwoty 1850 zł. Sporną okolicznością był zaś charakter pomocy świadczonej przez powoda na rzecz pozwanej. Powód uważał, że pozwana wprowadziła go w błąd i wyłudziła pomoc. Zdaniem pozwanej pomoc ta stanowiła formę prezentów dla niej.

Powód dochodził od pozwanej roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia. Zgodnie z art. 405 k.c. kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości.

Sąd nie podzielił stanowiska powoda, że w opisanym stanie faktycznym doszło
do wzbogacenia pozwanej kosztem powoda w rozumieniu przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu (art. 405 i nast. k.c.). Powód nie udowodnił wystarczająco, żeby pozwana świadomie wprowadziła go w błąd czy wyłudzała od niego pomoc finansową. W ocenie sądu pomoc, jakiej udzielał powód pozwanej, należało uznać jako zwyczajowo przyjęte prezenty, jakimi obdarzają się osoby pozostające w związkach, a tym bardziej osoby planujące zawarcie związku małżeńskiego. Sam powód również zaprzeczył, aby przekazywane kwoty stanowiły pożyczki. Tej oceny nie zmieniał też fakt, że w liście z 14 lutego 2021 roku pozwana zaprzeczyła, żeby otrzymała jakąkolwiek pomoc od powoda, gdyż fakt ten nie miał istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Nie miał też istotnego znaczenia fakt, z jakiego powodu nie doszło do zawarcia związku małżeńskiego, gdyż takie rozstania się zdarzają. Zakończenie związku samo w sobie nie powoduje powstania roszczeń o zwrot prezentów uczynionych w czasie trwania związku.

Mając powyższe na uwadze, sąd w całości oddalił powództwo, o czym orzeczono
w punkcie I. sentencji wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Pozwana wygrała niniejszy proces w całości. W związku jednak z tym, że pozwana nie poniosła żadnych kosztów procesu, sąd w punkcie II. sentencji wyroku ustalił tylko, że koszty procesu ponosi powód.

W punkcie III. sentencji wyroku opłatą od pozwu, od której uiszczenia powód był zwolniony, sąd obciążył Skarb Państwa na podstawie art. 113 ust. (...) ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 1125).