Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2021 r.

Sąd Rejonowy w Sanoku, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Dziewulski

Protokolant: asystent sędziego Andrzej Kawalec

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2021 r. w Sanoku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) spółki z ograniczoną

odpowiedzialności spółki komandytowej z siedzibą w P.

przeciwko: (...) z siedzibą w W.

o zapłatę kwoty 2555,02 zł

I. Zasądza od pozwanego(...) z siedzibą w

W. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną

odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w P. kwotę 1655,02 zł

(słownie: tysiąc sześćset pięćdziesiąt pięć złotych, 02/100), wraz z odsetkami ustawowymi

za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 1405,02 zł od dnia 14.12.2019 r. do dnia zapłaty

- 250 zł od dnia 07.02.2020 r. do dnia zapłaty

II. W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę (...)

(...)), wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia

prawomocności wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

IV. Zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Sanoku

kwotę 413,83 zł (słownie: czterysta trzynaście złotych, 83/100), tytułem zwrotu

części kosztów tymczasowo uiszczonych przez Skarb Państwa.

V. Zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Sanoku

kwotę 224,99 zł (słownie: dwieście dwadzieścia cztery złote, 99/100), tytułem zwrotu

części kosztów tymczasowo uiszczonych przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 145/20 upr.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 5 listopada 2021 r.

W dniu 7 lutego 2020 r. powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w P. wniósł do Sądu Rejonowego w Sanoku pozew, którym domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego (...) z siedzibą w W. kwoty 2555,02 zł, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi: od kwoty 2305,02 zł od dnia 18.06.2019 r. do dnia zapłaty, od kwoty 250 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, według norm przepisanych. W treści uzasadnienia powód podniósł, że w dniu 18 kwietnia 2019 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ należący do poszkodowanego D. W. samochód marki V. o nr rej. (...). Sprawca szkody ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej – u ubezpieczyciela zagranicznego. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w P. wskazał, że po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, przyznane zostało na rzecz poszkodowanego D. W. odszkodowanie w łącznej wysokości 6393,98 zł. W ocenie powoda, wyżej wymieniona kwota wypłaconego odszkodowania jest rażąco zaniżona w stosunku do rzeczywistej wysokości szkody. Powód podniósł, że w wyniku umowy cesji nabył wierzytelność przysługującą przeciwko pozwanemu. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w P. wskazał, że wobec zaniżenia wysokości odszkodowania, zmuszony został do zlecenia sporządzenia fachowej ekspertyzy – w związku z czym poniósł koszt w wysokości 250 zł. (k: 4-10)

W dniu 23 marca 2020 r. pozwany (...) z siedzibą w W. wniósł odpowiedź na pozew, domagając się oddalenia powództwa w całości i zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W treści uzasadnienia pozwany wskazał, że przyznanie poszkodowanemu kwoty 6394,98 zł tytułem odszkodowania w pełni rekompensuje wysokość szkody związanej z uszkodzeniem pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...). Ponadto podniósł, że poniesienie przez powoda kosztu prywatnej ekspertyzy nie było konieczne, albowiem kosztorys wykonany na zlecenie pozwanego w rzetelny sposób przedstawia poniesione koszty naprawy pojazdu, a także jego wartość przed i po wypadku. (k: 51-54)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 kwietnia 2019 r. w S. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ należący do D. W. samochód marki V. (...) o nr rej. (...). Sprawca szkody, w chwili zdarzenia ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej u ubezpieczyciela zagranicznego. Po zgłoszeniu szkody, (...) S.A. V. (...) przeprowadziło postępowanie likwidacyjne (działając jako korespondent towarzystwa (...)’ (...) na terenie Polski). Decyzją z dnia 10 maja 2019 r. (...) S.A. V. (...) przyznało poszkodowanemu D. W. odszkodowanie w kwocie 3863,88 zł. Natomiast decyzją z dnia 17 maja 2019 r. wyżej wymienione towarzystwo ubezpieczeniowe przyznało D. W. dopłatę odszkodowania w kwocie 2531,10 zł.

W dniu 30 maja 2019 r. pomiędzy poszkodowanym D. W., a (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. zawarta została umowa przelewu wierzytelności, na podstawie postanowień której wierzytelność przysługująca z tytułu uszkodzenia wyżej wymienionego pojazdu przeniesiona została na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R.. Następnie, tego samego dnia, pomiędzy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R., a powodem (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w P. zawarta została umowa przelewu wierzytelności. Zgodnie z jej treścią, powyższa wierzytelność przeniesiona została na rzecz powoda. Celem oszacowania wysokości szkody powód zlecił wykonanie ekspertyzy technicznej, za sporządzenie której (na podstawie faktury z dnia 03.12.2019 r.), został zobowiązany do uiszczenia kwoty wynoszącej 250 zł brutto. W treści pisma z dnia 4 grudnia 2019 r. powód poinformował pozwanego(...) z siedzibą w W. o nabyciu przedmiotowej wierzytelności oraz wezwał pozwanego do zapłaty kwoty odszkodowania wynikającej z przedłożonej ekspertyzy technicznej (pomniejszonej o dotychczas wypłacone świadczenia), wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, w terminie 7 dni pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego, a także wezwał ubezpieczyciela do zwrotu kwoty poniesionej na wykonanie ekspertyzy technicznej wynikającej z przedłożonej faktury, w terminie 7 dni pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

W treści opinii z dnia 9 października 2020 r. biegły z zakresu techniki samochodowej G. S. wskazał, iż w przypadku zastosowania części typu ,,O oraz (...) są one traktowane jako części oryginalne tej samej klasy jakości, zaś naprawa przy ich użyciu w pełni przywróci pojazd do stanu sprzed szkody. Natomiast w przypadku zastosowania części typu ,,P pomimo, że posiadają taką samą jakość i cechy użytkowe jak części oryginalne, nie muszą być identyczne, jak również nie muszą mieć tej samej technologii produkcji czy materiału wykonania jak części oryginalne. W związku z tym naprawa pojazdu przy ich użyciu nie w pełni przywróci pojazd do stanu sprzed szkody. Biegły wskazał, że w niniejszej sprawie materiał dowodowy nie zawiera informacji, by uszkodzone elementy nie były częściami oryginalnymi z logo producenta. Biegły stwierdził, że dla części zamiennych typu ,,O oraz dostępnych części zamiennych typu (...), koszt naprawy pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) uszkodzonego na skutek zdarzenia z dnia 18 kwietnia 2019 r., winien wynosić 17192,61 zł. Natomiast wyliczona wartość pojazdu nieuszkodzonego brutto na dzień szkody wynosi 16700 zł, zaś wartość pojazdu uszkodzonego na dzień szkody wynosi 8900 zł.

W treści opinii uzupełniającej z dnia 29 grudnia 2020 r. biegły G. S. odniósł się do podnoszonych przez powoda zarzutów do opinii głównej (który wnosił o udzielenie odpowiedzi na pytanie, dlaczego biegły przy wycenie wartości rynkowej pojazdu w stanie uszkodzonym wprowadził do programu (...) Ekspert kwotę kosztów naprawy w wysokości 13977,37 zł netto, tj. kwotę uwzględniającą użycie części nieoryginalnych oraz stawkę za roboczogodzinę występującą w warsztatach nieautoryzowanych - rzemieślniczych, a tym samym sprzecznie z instrukcją obsługi wyżej wymienionego programu). W treści przedmiotowej opinii uzupełniającej biegły wskazał, że do obliczenia wartości pojazdu w stanie uszkodzonym należy brać pod uwagę kalkulację naprawy wykonaną przez biegłego, uwzględniającą wszystkie części typu ,,O oraz dostępne dla tego modelu części (...), technologię naprawy producenta oraz średnią stawkę dla warsztatów rzemieślniczych stosowaną na rynku lokalnym. W ocenie biegłego wyliczony koszt naprawy w pełni przywróci pojazd do stanu przed szkodą i taka wartość powinna być brana pod uwagę w celu wyliczenia wartości pojazdu w stanie uszkodzonym.

W treści opinii uzupełniającej z dnia 20 kwietnia 2021 r. biegły z zakresu techniki samochodowej G. S. wskazał, że koszt naprawy pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) uszkodzonego na skutek zdarzenia z dnia 18 kwietnia 2019 r., wyliczony dla przyjętych wszystkich części zamiennych oryginalnych oznaczonych symbolem ,,O, a także przy uwzględnieniu stawki za roboczogodzinę 150 zł netto stosowaną w tym okresie w autoryzowanych serwisach, wynosi 18984,61 zł. Biegły stwierdził, że przy przyjęciu powyższych założeń, wartość pojazdu nieuszkodzonego na dzień szkody wynosi 16700 zł brutto, natomiast wartość pojazdu uszkodzonego na dzień szkody wynosi 7900 zł. Biegły wskazał, iż w jego ocenie biorąc pod uwagę charakterystykę uszkodzonego samochodu (jego wiek, stan techniczny), przyjęcie do wyliczenia kosztów naprawy oraz wartości pojazdu uszkodzonego tylko części typu ,,O (przy dostępnych częściach typu (...)) i stawek stosowanych w autoryzowanym serwisie było w realiach niniejszej sprawy nieuzasadnione.

Natomiast w treści opinii uzupełniającej z dnia 7 lipca 2021 r. biegły G. S. wskazał, że kosztorys naprawy pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) w wysokości 17192,61 zł brutto (13977,73 zł netto) został wykonany dla przyjętych części zamiennych oryginalnych z logo producenta oznaczonych symbolem ,,O oraz dostępnych części typu (...) i przy stawce za roboczogodzinę dla blacharza, mechanika oraz lakiernika stanowiącej w tym okresie stawkę średnią dla warsztatów naprawczych (rzemieślniczych) na rynku lokalnym 100 zł (netto). Przedmiotowa naprawa nie dotyczyła sieci autoryzowanych serwisów. Ponadto biegły stwierdził, że instrukcja programu (...) Ekspert w przypadku metody zredukowanego kosztu naprawy nie zawiera wprost zapisu, że naprawa musi zostać wykonana w Autoryzowanej Stacji Obsługi ( (...)). Biegły wskazał, że w celu obliczenia wartości pojazdu w stanie uszkodzonym z wykorzystaniem metody zredukowanego kosztu naprawy należy przyjąć kosztorys obliczony na podstawie oryginalnych części typu O oraz dostępnych części Q przy stawkach stosowanych przez warsztaty naprawcze na rynku lokalnym. Tym samym biegły stwierdził, iż w jego ocenie wartość pojazdu nieuszkodzonego na dzień szkody wynosi 16700 zł brutto, natomiast wartość pojazdu uszkodzonego jest równa kwocie 8900 zł.

/dowód – decyzja (...) S.A. V. (...) z dnia 10.05.2019 r. – k: 18; decyzja (...) S.A. V. (...) z dnia 17.05.2019 r. – k: 19; umowy przelewu wierzytelności z dnia 30.05.2019 r. – k: 25, k: 27; pełnomocnictwo z dnia 30.05.2019 r. – k: 26; faktura z dnia 03.12.2019 r. –k: 40; potwierdzenie przelewu – k: 41; pismo powoda z dnia 04.12.2019 r, - k: 42; wiadomość e-mail z dnia 06.12.2019 r. – k: 43; akta szkody na płycie CD – k: 61; opinia główna biegłego z zakresu techniki samochodowej G. S. z dnia 09.10.2020 r. – k: 94-117; opinia uzupełniająca biegłego G. S. z dnia 29.12.2020 r. – k: 140-145; opinia uzupełniająca biegłego G. S. z dnia 20.04.2021 r. – k: 161-171; opinia uzupełniająca biegłego G. S. z dnia 07.07.2021 r. – k: 187-189/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, które nie budzą zastrzeżeń pod względem formalnym. Dlatego Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

Walor pełnej wiarygodności Sąd przyznał sporządzonej przez biegłego z zakresu techniki samochodowej G. S. opinii głównej (k: (94-117), oraz opiniom uzupełniającym (k: 140-145, k: 161-171, k: 187-189). Wnioski płynące z wyżej wymienionych opinii są spójne i klarowne, ze sposobu ich sporządzenia wynika jednoznacznie, że biegły jest profesjonalistą w dziedzinie, w której opiniował. Należy zaznaczyć, że Sąd (z przyczyn wskazanych w dalszej części uzasadnienia), za niezasadne uznał zarzuty do opinii biegłego G. S., podnoszone przez stronę powodową.

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd pominął część przedłożonych przez powoda dokumentów, a to: kosztorys E. nr 904 (k: 20-23) oraz wycenę i kalkulację naprawy (k: 30-39), albowiem nie miały one znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności przywołać należy art. 822 k.c. zgodnie z treścią którego przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Bezspornym w niniejszej sprawie jest fakt powstania szkody oraz odpowiedzialności pozwanego. Istotą sporu była wysokość szkody, jak również zasadność poniesienia przez powoda kosztu ekspertyzy technicznej. Należy zaznaczyć, że wierzytelność przysługująca z tytułu uszkodzenia należącego do D. W. pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) została nabyta przez powoda. W tym miejscu przywołać należy art. 361 § 1 k.c. zgodnie z treścią którego zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W realiach niniejszej sprawy, celem ustalenia kosztów naprawy wyżej wymienionego pojazdu, uszkodzonego na skutek zdarzenia z dnia 18 kwietnia 2019 r. – w celu przywrócenia go do stanu poprzedniego, wartości pojazdu w stanie przed szkodą oraz jego wartości po zaistnieniu szkody, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej G. S.. Ponieważ z opinii biegłego wynika, że koszt naprawy pojazdu uszkodzonego ( (...),61) przekracza wartość pojazdu przed szkodą (16700 zł), w realiach niniejszej sprawy wartość szkody stanowi różnica pomiędzy wartością pojazdu w stanie przed szkodą, a wartością pojazdu uszkodzonego (na dzień szkody). Podkreślenia wymaga, że w ocenie Sądu niezasadne jest konsekwentnie prezentowane przez powoda stanowisko, jakoby biegły nie zastosował się do treści instrukcji programu (...)Ekspert, albowiem nie uwzględnił kosztów naprawy wykonywanej w (...) w wyniku czego błędnie określił wartość pojazdu uszkodzonego. Zdaniem Sądu biegły słusznie wskazał, iż biorąc pod uwagę charakterystykę uszkodzonego samochodu (jego wiek oraz stan techniczny), przyjęcie do wyliczenia kosztów naprawy oraz wartości pojazdu uszkodzonego wyłącznie części typu ,,O (przy dostępnych częściach typu Q) i stawek stosowanych w autoryzowanym serwisie było w realiach niniejszej sprawy nieuzasadnione. W ocenie Sądu bardzo istotny jest fakt, że w chwili zdarzenia uszkodzony pojazd liczył 13 lat, od dawna więc (co zauważył pozwany w treści pisma z dnia 02.06.2021 r.), nie podlegał gwarancji producenta. Zdaniem Sądu, biegły trafnie stwierdził, że w celu obliczenia wartości pojazdu w stanie uszkodzonym z wykorzystaniem metody zredukowanego kosztu naprawy, należy przyjąć kosztorys obliczony na podstawie oryginalnych części typu O oraz dostępnych części Q przy stawkach stosowanych przez warsztaty naprawcze na rynku lokalnym. Opierając się na powyższych założeniach biegły ustalił, że wartość pojazdu nieuszkodzonego na dzień szkody powinna wynosić 16700 zł brutto, a wartość pojazdu uszkodzonego (na dzień szkody), jest równa kwocie 8900 zł. Wobec faktu, że podnoszone przez powoda, wyżej wymienione zarzuty do opinii biegłego G. S. zostały uznane za niezasadne, postanowieniem z dnia 20 września 2021 r. Sąd pominął (zgłaszany na wniosek powoda), dowód z opinii innego biegłego z zakresu techniki samochodowej. Zatem kierując się treścią opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej G. S. uznać należy, że wartość szkody w niniejszej sprawie była równa kwocie 7800 zł ( (...)-8900). Ponieważ ubezpieczyciel po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłacił łącznie kwotę w wysokości 6394,98 zł, tytułem odszkodowania winna zostać zasądzona od pozwanego na rzecz powoda kwota stanowiąca różnicę między wartością szkody, a sumą wypłaconą przez ubezpieczyciela – to jest kwota 1405,02 zł (7800-6394,98 zł).

W dalszej kolejności należy wskazać, iż w ocenie Sądu zasadne jest dochodzenie przez powoda zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy w wysokości 250 zł. Zdaniem Sądu sporządzenie tej ekspertyzy było konieczne celem ustalenia, czy wypłacona przez ubezpieczyciela kwota odszkodowania jest adekwatna w stosunku do stopnia szkody doznanej w wyniku uszkodzenia pojazdu. W tym miejscu przywołać należy treść uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 2 września 2019 r., wydanej w sprawie o sygn. akt III CZP 99/18. Sąd Najwyższy wskazał, iż ,,poszkodowanemu oraz cesjonariuszowi roszczeń odszkodowawczych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej zwrot kosztów tzw. prywatnej opinii (ekspertyzy) rzeczoznawcy, jeżeli jej sporządzenie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania”. Sporządzenie ekspertyzy w niniejszej sprawie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania, zatem zwrot kosztów z tego tytułu przysługuje powodowi (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w P.. Zatem od pozwanego na rzecz powoda winna zostać zasądzona kwota stanowiącą łącznie 1655,02 zł ( (...),02 +250). Za początkową datę naliczania odsetek (w zakresie kwoty dochodzonej tytułem odszkodowania – 1405,02 zł) Sąd, w oparciu art. 481 § 1 k.c. uznał dzień następujący po upływie 7 dni od skierowania przez powoda do pozwanego wezwania do zapłaty (które miało miejsce w dniu 06.12.2019 r.) – to jest 14.12.2019 r. Tym samym Sąd nie uwzględnił żądania powoda, który domagał się przyjęcia za początkową datę naliczania odsetek, dnia po upływie 30 dni od daty zgłoszenia szkody - to jest 18.06.2019 r. W ocenie Sądu, pozwany pozostawał bowiem w opóźnieniu dopiero po upływie terminu wskazanego w skierowanym do niego przez powoda wezwaniu do zapłaty. Natomiast za początkową datę naliczania odsetek od kwoty 250 zł (dochodzonej tytułem zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy), Sąd w oparciu o art. 481 § 1 k.c. przyjął zgodnie z żądaniem powoda dzień wniesienia pozwu – to jest 07.02.2020 r.

Mając na uwadze powyższe, w pkt I wyroku Sąd zasądził od pozwanego (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w P. kwotę 1655,02 zł, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot: 1405,02 zł od dnia 14.12.2019 r. do dnia zapłaty, 250 zł od dnia 07.02.2020 r. do dnia zapłaty.

W pkt II wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

Zawarte w pkt III wyroku rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania Sąd wydał w oparciu o art. 100 k.p.c. – dokonując ich stosunkowego rozdzielenia. Powód poniósł w niniejszej sprawie koszt: opłaty od pozwu – w wysokości 200 zł, zastępstwa prawnego w wysokości 900 zł – przyznany w oparciu o § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 265), opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz zaliczek na opinie biegłego – w łącznej wysokości 486,72 zł. Koszty poniesione przez powoda w toku niniejszego postępowania były zatem równe 1603,72 zł (200 + 900 + 486,72). Natomiast pozwany poniósł koszt: zastępstwa prawnego w wysokości 900 zł – przyznany w oparciu o § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800), opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz zaliczek na opinie biegłego - w łącznej wysokości 486,72 zł. Łącznie poniesione przez pozwanego w toku niniejszego postępowania koszty były zatem równe kwocie 1403,72 zł (900+17+486,72). Zatem koszty łącznie poniesione przez strony wynosiły 3007,44 zł (1603,72+1403,72). Powód utrzymał się z żądaniem w 64,78 % (1655,02/2555,02), zatem powinien ponieść 35,22 % sumy kosztów postępowania. W związku z powyższym tytułem kosztów procesu powód winien ponieść 1059,22 zł (0,3522*3007,44). Zatem zasądzona od pozwanego na rzecz powoda winna zostać różnica pomiędzy kwotą, którą powód poniósł w toku niniejszego postępowania, a sumą którą powinien ponieść w stosunku to stopnia w którym przegrał sprawę – to jest 544,50 zł (1603,72-1059,22). Odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty kosztów procesu od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty Sąd zasądził w oparciu o art. 98 § 1 ^{( 1 )}k.p.c.

Zawarte w pkt IV i V wyroku rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów tymczasowo uiszczonych przez Skarb Państwa Sąd wydał w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 755). W toku niniejszego postępowania ze Skarbu Państwa została tymczasowo uiszczona kwota w wysokości 638,82 zł. Zatem uznać należy, że od stron niniejszego postępowania winna zostać zasądzona część powyższej kwoty, w stosunku do stopnia w którym każda z nich przegrała sprawę. Zatem, ponieważ pozwany przegrał sprawę w 64,78 %, winna zostać od niego zasądzona na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Sanoku kwota w wysokości 413,83 zł (0,6478*638,82) – pkt IV wyroku. Natomiast powód uległ z żądaniem w 35,22 %, zatem winna zostać od niego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Sanoku zasądzona kwota wynosząca 224,99 zł (0,3522*638,82) – pkt V wyroku.