Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX Ka 165/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2020 roku

Sąd Okręgowy w Toruniu IX Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Lech Gutkowski

Protokolant: sekretarz sądowy Mateusz Holc

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej T.V. W.,

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2020 roku

sprawy D. K., oskarżonego z art. 178a § 1 i 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego wT. z dnia 27 stycznia 2020 roku sygn. akt (...)

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w T. kwotę 180,- (stu osiemdziesięciu) zł tytułem opłaty za drugą instancję i obciąża go wydatkami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym w kwocie 20 (dwudziestu) zł.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 165/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

0

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 27 stycznia 2020 r., sygn. akt (...)

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 7 kpk poprzez przeprowadzenie nieprawidłowej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Błędy w ustaleniach faktycznych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wywiedziona w sprawie apelacja obrońcy oskarżonego okazała się bezzasadna.

Motywem przewodnim apelacji stał się dyskurs obrońcy z poczynioną przez Sąd Rejonowy oceną dowodów, która w ocenie skarżącego była dowolna. Argumentacja obrońcy oskarżonego zmierzała do podważenia ustaleń poczynionych w pisemnych motywach wyroku Sądu meriti.

Tymczasem przeprowadzona kontrola instancyjna wykazała, iż Sąd Rejonowy w T. procedował rzetelnie. W ramach przewodu sądowego w sposób wnikliwy przeprowadził wszystkie dowody istotne i niezbędne do prawidłowego rozstrzygnięcia w przedmiocie sprawstwa oraz winy oskarżonego D. K. w zakresie zarzucanego w akcie oskarżenia czynu. Następnie zaś – jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, sporządzonego z zachowaniem wymogów opisanych w art. 424 § 1 kpk (a zatem przedstawiającego w sposób uporządkowany wyniki przeprowadzonej narady poprzedzającej wydanie wyroku) – poddał zgromadzone dowody właściwej analizie i logicznej, zgodnej ze wskazaniami wiedzy oraz doświadczenia życiowego ocenie (art. 7 kpk), rozważając przy tym okoliczności ujawnione w toku rozprawy, przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (spełniając obowiązek wynikający z art. 4 kpk). W konsekwencji, w wyniku tak przeprowadzonego procesu dowodzenia, organ meriti poczynił – w przekonaniu Sądu ad quem – prawidłowe, to jest zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy, ustalenia faktyczne co do przebiegu zdarzeń będących przedmiotem procesu (art. 2 § 2 kpk).

Skarżący kwestionował dokonaną przez Sąd merit ocenę opinii sądowo - lekarskiej dotyczącej obliczeń retrospektywnych zawartości alkoholu w organizmie oskarżonego i przyjęcie, że D. K. spożywał alkohol przed zdarzeniem. W ocenie jednak Sądu II instancji wnioski Sadu I instancji odnośnie rzeczonego dowodu były słuszne. Trafnie Sąd ten wskazał, że podawane przez oskarżonego wersje co do spożytego alkoholu, które zresztą w toku procesu ewoluowały, zostały przez rzeczoną opinię wykluczone. Opinia ta była rzetelna, rzeczowa, a jej wnioski logiczne i Sąd II instancji nie znalazł podstaw do kwestionowania zawartych w niej tez. Także skarżący w środku odwoławczym nie przedstawił argumentów, które deprecjonowałyby wartość dowodową omawianej opinii.

Autor apelacji podnosił, że była to godzina wczesno poranna, a oskarżony na czczo wsiadł na motorower bezpośrednio po obudzeniu go przez właściciela pojazdu. Taką informację wydający w sprawie opinię biegły miał na uwadze, wszak wynikała ona z wyjaśnień oskarżonego. Obrońca nie wykazał natomiast, jaki wpływ – którego nie uwzględnił biegły – rzeczona okoliczność miałaby na poczynione w sprawie ustalenia faktyczne.

Nie ma racji skarżący wywodząc, że Sąd meriti wbrew zeznaniom świadków D. S. i P. L. przyjął, że oskarżony spożywał alkohol zanim wsiadł na motorower. Świadkowie ci wcale nie potwierdzili wersji D. K., że oskarżony wsiadając na motorower był trzeźwy, a alkohol spożył po zdarzeniu na motorowerze, gdyż w swych relacjach po prostu podawali, że nie dostrzegli, by oskarżony w momencie kontaktu z nimi był pod wpływem alkoholu. Takie twierdzenia natomiast nie wykluczają przyjętej przez Sąd Rejonowy wersji zdarzenia.

Poza tym, stwierdzić trzeba, że prezentowana przez oskarżonego linia obrony nie przystaje do logicznej wymowy okoliczności zdarzenia. Przede wszystkim w swoich relacjach D. K. nie podawał konsekwentnie jaką ilość alkoholu spożył, lecz jego wyjaśnienia w tym zakresie obejmowały istotne rozbieżności. Nie podawał on także w istocie w którym barze spożywał alkohol. Nadto, jego postępowanie polegające na porzuceniu motoroweru należącego do jego kolegi, oddalenie się z miejsca zdarzenia i pójście do baru, żeby się napić należy uznać za nieracjonalne i nieprawdopodobne.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.2.

Rażąca niewspółmierność kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew temu, co wywodził autor apelacji zapadłe w niniejszej sprawie rozstrzygnięcie co do kary, w którym Sąd I instancji wymierzył D. K. karę 10 miesięcy ograniczenia wolności, było prawidłowe. W przekonaniu Sądu Odwoławczego, organ meriti uwzględnił wszystkie występujące w sprawie istotne okoliczności obciążające i łagodzące, a także nadał im w tym procesie należytą wagę. Orzeczona kara była adekwatna do zawinienia oskarżonego, który swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 4 kk, a także należycie uwzględniała zarówno okoliczności dotyczące jego osoby (dotychczasowa karalność oskarżonego), jak i samego zdarzenia. Słusznie Sąd Rejonowy wskazał jako okoliczność obciążającą uprzednią karalność oskarżonego i wysoką społeczną szkodliwość czynu skierowanego przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Kara o charakterze nieizolacyjnym jest wyrazem tego, iż Sąd Rejonowy uwzględnił także okoliczności łagodzące.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w T. z dnia 27 stycznia 2020 r., sygn. akt (...)

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Wobec wskazanych wyżej racji apelacja obrońcy oskarżonego została uznana za bezzasadną.

Prawidłowe było, na podstawie art. 43a § 2 kk, orzeczenie środka karnego w postaci obowiązku świadczenia pieniężnego poprzez zapłatę kwoty 10 000,- zł, na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w W..

Sąd Okręgowy zaaprobował, orzeczenie na podstawie art. 42 § 3 kk, środka karnego w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, wszak zostały spełnione przesłanki obligatoryjnego orzeczenia tegoż środka.

Sąd Odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu dlatego też – jako słuszny – został on utrzymany w mocy.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwi ęź le o powodach zmiany

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie 627 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk oraz art. 8 i art. 7 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j.Dz.U.1983.49.223 ze zm.), § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j.Dz.U.2013.663) sąd odwoławczy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180,- zł tytułem opłaty za drugą instancję oraz obciążył go wydatkami postępowania odwoławczego w wysokości 20,- zł stanowiącą ryczałt za doręczenia.

PODPIS