Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu Wydział II Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Bogdan Kijak

Protokolant: st.sekr.sądowy Anna Sieroń

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Marii Gajdy

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2014 r.

sprawy P. Z.

oskarżonego o przestępstwo z art.178 a§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Limanowej

z dnia 07/01/2014r. sygn. akt II K 497/13

zaskarżony wyrok uchyla i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Limanowej do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt II Ka 91/14

UZASADNIENIE

P. Z. oskarżony był o to, że:

- w dniu 3 września 2013 r. w miejscowości K. rejonu (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd marki F. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, o stężeniu sięgającym zawartości 0,27 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 kk.

Wyrokiem z dnia 7.01.2014 r., sygn. II K 497/13 Sąd Rejonowy w Limanowej uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 3 września 2013 r. w miejscowości K. rejonu (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd marki F. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, o stężeniu sięgającym zawartości 0,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. za winnego popełnienia wykroczenia z art. 87 § 1 kw i wymierzył mu karę grzywny w kwocie 700 złotych. Na mocy art. 87 § 3 kw Sąd Rejonowy orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 8 miesięcy, zaliczając na jego poczet okres zatrzymania prawa jazdy.

Sąd Rejonowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe.

Powyższy wyrok zaskarżył apelacją prokurator.

Zarzucając:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść, a polegający na niesłusznym uznaniu, iż oskarżony działaniem swoim nie wyczerpał znamion przestępstwa z art. 178 a § 1 kk, a jedynie wykroczenia opisanego w art. 87 § 1 kw, podczas gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy, dawał pełną podstawę do przyjęcia, że P. Z. dopuścił się przestępstwa opisanego w akcie oskarżenia,

wniósł o:

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Limanowej.

W pisemnym uzasadnieniu apelacji skarżący podniósł, iż nie budzi wątpliwości, iż prowadząc samochód oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości. Oskarżony znajdował się w fazie wydalania alkoholu z organizmu o czym świadczą wyniki kolejnych badań na zawartość alkoholu w organizmie. Podniósł, iż w sytuacji tak daleko idących rozbieżności w interpretacji materiału dowodowego, wskazane było zlecenie biegłemu badań retrospektywnych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja jest zasadna. Stwierdzić należy, iż Sąd Rejonowy przyjmując, iż P. Z. prowadził samochód w stanie po użyciu alkoholu, nie zaś w stanie nietrzeźwości dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych, bowiem zebrane w sprawie dowody przy prawidłowej ich ocenie nie dają dostatecznych podstaw do ustaleń poczynionych przez Sąd Rejonowy.

Na wstępie należy zaznaczyć, że Sąd Okręgowy rozpoznawał apelację w oparciu o przepisy kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, bowiem pomijając prawidłowość rozstrzygnięcia zawartego w zaskarżonym wyroku, dalsze postępowanie musiało się toczyć zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 400 § 1 kpk, tj. według przepisów powołanego kodeksu. Po uchyleniu zaskarżonego wyroku, dalsze postępowanie będzie się toczyć według przepisów kodeksu postępowania karnego.

Jak wynika z poczynionych ustaleń, P. Z. prowadził samochód osobowy w dniu 3 września 2013 r. około godziny 18:50. Pierwsze badanie na zwartość alkoholu w organizmie przeprowadzono o godzinie 18:51 dało wynik 0,27 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Z charakterystyki urządzenia użytego do pierwszego badania (świadectwo wzorcowania k. 3) wynika, że przy takim wskazaniu, błąd pomiaru może wynosić do 0,01 mg/l. Zatem przy uwzględnieniu tego ewentualnego błędu, stężenie alkoholu w organizmie P. Z. i tak przekraczało 0,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Wyniki kolejnych dwóch badań przeprowadzonych o 19:21 i 19:23 wynosiły odpowiednio 0, 23 mg/ l i 0,22 mg/l. Dowolny jest jednakże wniosek przyjęty przez Sąd Rejonowy, iż te kolejne dwa wyniki badań oznaczają, by wynik pierwszego badania jest błędy. Do takiego wnioskowania nie ma podstaw, gdyż takie samo oparcie ma wniosek, że różnice wyników są efektem eliminacji alkoholu z organizmu.

Powyższe okoliczności prowadzą do wniosku, że zaskarżony wyrok nie może się ostać i podlega uchyleniu. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy przeprowadzi postępowanie dowodowe w całości. W razie nabrania wątpliwości co do różnic w wynikach badań, należy rozważyć możliwość przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu toksykologii.

Uchylając zaskarżony wyrok i przekazując sprawę Sądowi Rejonowemu w Limanowej do ponownego rozpoznania Sąd Okręgowy orzekł na zasadzie art. 437 § 1 i 2 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw.