Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Wioletta Bąkiewicz-Jakubowska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Aleksandra Cioch

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2022 roku w G.-D.

sprawy z powództwa BeCARed.pl.S.A. dawniej (...) S.A. we W.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda BeCARed.pl.S.A. dawniej (...) S.A. we W. na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. kwotę 287,00 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

sędzia

Wioletta Bąkiewicz-Jakubowska

I C 226/22 Uzasadnienie

Powód BeAARed.pl S. A. z siedzibą we W. wniósł pozew o wydanie nakazu zapłaty w postepowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu Towarzystwu (...) S. A. w W. kwoty 544,28 zł. oraz o zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu tego pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że dochodzona kwota wynika z konieczności poniesienia kosztów zleconej opinii, na podstawie której wyliczona została wysokość szkody. Na tą okoliczność przedstawiona została faktura na kwotę 492 zł. Ponadto według kalkulacji powoda wysokość odszkodowania została wyliczona na kwotę 5484,82 zł, a ubezpieczyciel wypłacił 5432,54 zł , a zatem do zapłaty pozostaje dochodzona kwota 52,28 zł.

Nakazami zapłaty z dnia 12 września 2022 roku oraz nakazem uzupełniającym z dnia 3 października 2022 roku (k. 47 i k. 53 akt). Referendarz sądowy zasądził dochodzone roszczenie w całości wraz z kosztami procesu.

Od przedmiotowych nakazów zapłaty pełnomocnik pozwanego wniósł sprzeciwy (k. 54-56 akt i k. 81 akt).

W sprzeciwie pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu podał, że powód jest profesjonalistą w dochodzeniu odszkodowań, toteż dochodzenie kosztów prywatnej ekspertyzy stanowi sposób na wygenerowanie dodatkowych, całkowicie bezzasadnych kosztów.

Sąd ustalił co następuje.

W dniu 3 kwietnia 2019 r. pojazd marki B. o numerze rej. (...) stanowiący własność J. B. został uszkodzony wskutek upadku gałęzi. Za szkodę odpowiedzialność przejął Powiatowy Zarząd Dróg w T. mający ubezpieczenie u pozwanego ubezpieczyciela - Towarzystwa (...) S. A. z siedzibą w W., w zakresie ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Poszkodowana zgłosiła szkodę do ubezpieczyciela. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność za zdarzenie i wypłacił właścicielce poszkodowanego pojazdu decyzją z dnia 16.05.2019 roku odszkodowanie w kwocie 1.970, 21 zł.

(Dowód: decyzja o przyznaniu odszkodowania k. 19-20 akt).

W dniu 25.02.2020 roku poszkodowana dokonała cesji wierzytelności wobec ubezpieczyciela na rzecz F24 pl. s.r.o. z siedzibą w N., a kolejną umową przelewu wierzytelności wierzytelność nabyła (...) S. A. z siedzibą we W. (obecnie BeAARed.pl S. A. z siedzibą we W.).

(dowód: umowy cesji k. 21 i k. 26 oraz KRS powoda k. 23-25 akt).

Biuro (...) Sp. z o. o. we W. dokonało kalkulacji naprawy pojazdu B. i wyliczyło wysokość szkody na kwotę 5.484,82 złote oraz wystawiło fakturę nabywcy (...) S. A. we W. za opracowanie i wydanie opinii na kwotę 492 zł.

(Dowód: opinia i faktura k. 34-40 akt).

Decyzją z dnia 27.03.2020 roku ubezpieczyciel dokonał dopłaty do wypłaconego za szkodę odszkodowania w kwocie 3.462,33 zł. Jednocześnie odmawiając wypłaty kwoty 492 zł z tytułu sporządzonego kosztorysu.

(Dowód: decyzja k. 17-18 akt).

Niezbędny koszt naprawy samochodu marki B. o nr rej (...) w związku ze szkodą z dnia 3 kwietnia 2019 roku wynosił zgodnie z kalkulacją ubezpieczyciela 5.432,54 zł.

(Dowód: akta szkody k. 72 akt).

Na żadnym etapie sprawy nie były kwestionowane ustalenia dotyczące opisu i kwalifikacji uszkodzeń. Różnica pomiędzy wyliczeniami ubezpieczyciela, a sporządzoną przez poprzednika prawnego powoda kalkulacją naprawy stanowiła kwotę 52,28 zł.

Powyższy stan faktyczny sprawy sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony, których autentyczność nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości.

Sąd zważył co następuje.

Na podstawie art. 822 K.c. w wyniku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Świadczenie ubezpieczyciela obejmuje zapłatę sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody (art. 805 K.c.) Obowiązek naprawienia szkody przez ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej, polegający na wypłacie odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 822 § 1 K.c.) powstaje już z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić.

W orzecznictwie niekwestionowane jest też stanowisko, że ubezpieczyciel nie może zmuszać poszkodowanego (lub jego następcy prawnego) do przedłożenia faktur i rachunków za wykonaną naprawę, gdy poszkodowany wybiera kosztorysową metodę likwidacji szkody. Wynika to z hipotetycznego charakteru szkody, która powstaje po stronie poszkodowanego już z dniem spowodowania uszczerbku majątkowego.

Obowiązek odszkodowawczy ubezpieczyciela aktualizuje się z chwilą wyrządzenia poszkodowanemu szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy samochodu i czy w ogóle zamierza go naprawić (por. uchwałę SN z dnia 15 listopada 2001 r., III CZP 68/01, OSNC 2002, nr 6, poz. 74). Fakt, iż naprawa faktycznie została wykonana ma jednak znaczenie dla ustalenia wysokości odszkodowania o tyle, że nie może ono przewyższać faktycznie poniesionych przez poszkodowanego kosztów naprawy. Odszkodowanie nie może bowiem skutkować wzbogaceniem po stronie poszkodowanego, ma jedynie wyrównać uszczerbek związany z zaistnieniem szkody. Zgodnie z dyspozycją art. 361 § 1 i 2 K.c. poszkodowany ma prawo do pełnej rekompensaty poniesionej szkody, z drugiej zaś strony ciąży na nim obowiązek współpracy z ubezpieczycielem poprzez przeciwdziałanie zwiększeniu szkody i minimalizowanie jej skutków (art. 354 § 2 K.c.). Odszkodowanie ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzającego szkodę, istniejący od chwili wyrządzenia szkody do czasu, gdy zobowiązany wypłaci poszkodowanemu sumę pieniężną odpowiadającą szkodzie ustalonej w sposób przewidziany prawem. Odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie rzeczy obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty jej naprawy. Za koszty naprawy „niezbędne” uznaje się takie koszty, które obejmują przywrócenie uszkodzonego pojazdu do stanu jego technicznej używalności istniejącej przed wyrządzeniem szkody przy zastosowaniu technologicznej metody odpowiadającej rodzajowi uszkodzeń pojazdu mechanicznego (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2003 r., III CZP 32/03, OSNC 2004, nr 4, poz. 51). Wysokość świadczenia z tego tytułu obliczać należy na podstawie ustaleń co do zakresu uszkodzeń i technicznie uzasadnionych sposobów naprawy, przy przyjęciu przewidzianych kosztów niezbędnych materiałów i robocizny według cen z daty ich ustalenia. Jedyne kryterium obniżenia odszkodowania zawiera ograniczenie określone w art. 824 ¹ § 1 K.c., zgodzie z którym zasadą jest, że suma pieniężna wypłacona przez ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej.

Powód nabył przedmiotowe roszczenie w wyniku cesji wierzytelności. W toku postepowania likwidacyjnego i w postępowaniu przed sądem, ubezpieczyciel nie kwestionował legitymacji powoda do występowania z przedmiotowym roszczeniem. Polemikę budziła zasadność dochodzenia przedmiotowej kwoty. Zlecenie przez powoda prywatnej ekspertyzy pozostaje zdaniem sądu bez adekwatnego związku przyczynowego ze szkodą. Powód (tak jak i jego poprzednik – (...) S. A.) specjalizuje się w dochodzeniu roszczeń związanych ze skupowaniem i dochodzeniem roszczeń szkodowych. Zlecanie zatem dodatkowej płatnej opinii za sporządzenie kalkulacji naprawy stanowi zaprzeczenie zasady minimalizacji szkody. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, ocena czy poniesiony koszt ekspertyzy sporządzonej na zlecenie poszkodowanego w postepowaniu przedsądowym wchodzi w zakres szkody objętej odpowiedzialnością ubezpieczyciela OC sprawcy, musi być dokonana w kontekście okoliczności sprawy. Powód i jego poprzednik prawny zajmują się profesjonalnie dochodzeniem odszkodowań i oczywistym jest, że są w stanie dokonać, chociażby w przybliżeniu wyliczeń dotyczących wysokości szkody, bez konieczności zasięgania dodatkowych płatnych ekspertyz. W powyższych okolicznościach podmiotowych jak i przedmiotowych należało uznać, że zlecenie przedmiotowej opinii nie było niezbędne dla dochodzenia przez powoda odszkodowania. Na uwagę zwraca też fakt, że w przedmiotowej sprawie poniesienie kosztów sporządzonej opinii nastąpiło nie przez poszkodowaną właścicielkę pojazdu, a stanowiło wydatek powoda poniesiony po zawarciu umowy cesji, a zgodnie z treścią art. 509 § 2 wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Co do żądania zawartego w pozwie dotyczącego zwrotu różnicy pomiędzy kwotę odszkodowania, a kwotę wyliczoną w zleconym przez powoda kosztorysie w wysokości 52,28 zł należało również oddalić roszczenie w tym zakresie. W treści pozwu brak jakiegokolwiek uzasadnienia co składa się na tą kwotę. Samo przedstawienie, że stanowi to różnicę pomiędzy dokonaną przez powoda prywatną kalkulacją szkody, a przyznanym odszkodowaniem nie stanowi podstawy do jej zasądzenia. Jak wyżej wykazano pomiędzy stronami nie było sporu co do zakresu uszkodzeń w pojeździe, a powód nie wykazał jakie konkretnie roszczenie składa się na tą różnicę przyjętą w rozliczeniu.

O kosztach orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu tj. art. 98 § 1 i § 2 Kpc. obciążając powoda kosztami zastępstwa procesowego na rzecz pozwanego. Wynagrodzenie to ustalone zostało w oparciu o przepis §2 ust 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 265) w kwocie 270 zł wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.

sędzia

Wioletta Bąkiewicz-Jakubowska