Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 lipca 2022 r.

Sąd Rejonowy w Kole, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Konrad Łęgoszewski

po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2022 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko R. C., J. C.

o zawezwanie do próby ugodowej

w przedmiocie odrzucenia wniosku

postanawia

odrzucić wniosek.

Konrad Łęgoszewski

Sygn. akt I Co 872/22

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 30 czerwca 2022 r. wzywający (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o zawezwanie do próby ugodowej z R. C. i J. C., żądając zawarcia ugody, na mocy której strony – na wypadek ustalenia nieważności lub przyjęcia trwałej bezskuteczności umowy kredytu łączącej strony – dokonają rozliczenia umowy kredytu poprzez zwrot kwoty wypłaconej przez wzywającego kredytu oraz zwrot wartości spełnionego przez wzywającego świadczenia w postaci udostępnienia kapitału do korzystania i niedomagania się jego zwrotu, co skutkowało korzystaniem przez przeciwnika z takiego kapitału. W uzasadnieniu wzywający przyznał, że między stronami toczy się przedS. (...) sygn. akt I C(...) postępowanie sądowe, w którym wezwani kwestionują skuteczność postanowień umowy kredytu przewidujących mechanizm indeksacji kredytu i wyrażania zadłużenia w walucie (...) oraz postanowień odsyłających do tabel kursowych wzywającego. Bank kwestionuje argumentację o abuzywności jakichkolwiek postanowień umowy, niemniej z uwagi na rozbieżności co do chwili wymagalności roszczeń wzywającego o zwrot udzielonego kredytu zasadne jest wniesienie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej, celem kompleksowego uregulowania roszczeń wzywającego kierowanych do przeciwnika. Celem wniosku jest doprowadzenie do zawarcia ugody, w której strony uregulują roszczenia wzywającego w stosunku do przeciwnika, a które przysługują wzywającemu na wypadek uznania umowy kredytu za nieważną.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Wniosek wzywającego Banku jest w realiach sprawy niedopuszczalny i podlega odrzuceniu.

Już z przepisu art. 184 k.pc. wynika, że sprawy cywilne, których charakter na to zezwala, mogą być uregulowane drogą ugody zawartej przed wniesieniem pozwu. Tymczasem w niniejszej sprawie, jak przyznaje wzywający Bank, między stronami toczy się postępowanie sądowe dotyczące umowy kredytu („kredyt frankowy”). Co do zasady więc wzywający, jako pozwany w tym postępowaniu ma przecież zagwarantowane możliwości procesowego reagowania na argumentację strony powodowej, w szczególności ma możliwość podnoszenia szeregu zarzutów w zależności od sytuacji procesowej. Co więcej, w tym postępowaniu może przecież wychodzić z propozycjami ugodowego zakończenia sporu, choć z lektury uzasadnienia wniosku wynika, że z tych możliwości nie korzysta i prezentuje całkowicie odmienne stanowisko aniżeli strona powodowa. Istotnym jest jednak, że toku wszczętego już postępowania sądowego wzywający Bank ma możliwość formułowania propozycji ugodowych – jeżeli jego rzeczywistą intencją jest polubowne zakończenie sporu z wezwanymi. Powyższe okoliczności wynikają już z treści wniosku o zawezwanie do próby ugodowej i jego uzasadnienia – nie trzeba nawet czynić w tym zakresie dodatkowych ustaleń.

Z uzasadnienia wniosku wynika nadto, że toku postępowania przed Sądem Okręgowym w Koninie podnoszone są przez kredytobiorców zarzuty dotyczące abuzywności niektórych zapisów umowy czy wręcz nieważności całej umowy. Z tej przyczyny Bank na wypadek niekorzystnego rozstrzygnięcia, celem zabezpieczenia swych interesów, w szczególności możliwości żądania zwrotu udzielonego kredytu czy wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału, chciałby kompleksowo uregulować swe roszczenia wobec przeciwników.

W ocenie Sądu analiza pisma inicjującego to postępowanie prowadzi do wniosku, że w istocie wzywającemu Bankowi chodzi o jedną kwestię, a mianowicie o obawę przedawnienia roszczeń kredytodawcy dotyczących zwrotu pożyczonego kapitału i o zapłatę wynagrodzenia za jego korzystanie. Wynika z tego, że prawdziwą intencją wzywającego Banku nie jest polubowne załatwienie sporu i zawarcie ugody, ale przerwanie biegu przedawnienia roszczeń, których dochodzić może Bank w razie niekorzystnego rozstrzygnięcia w toczącym się już procesie.

W ocenie Sądu jest to nieodpowiednie wykorzystywanie uprawnienia procesowego, gdyż wystąpienie z wnioskiem o zawezwanie do próby ugodowej, jest podyktowane wyłącznie w celu uzyskania przerwania biegu przedawnienia. Inaczej mówiąc jest to nadużycie uprawnień procesowych i sprzeczność z dobrymi obyczajami.

Sąd ocenia wniosek o zawezwanie do próby ugodowej nie tylko pod względem formalnym, a niewątpliwie wniosek złożony w niniejszej sprawie te wymagania spełnia, ale również bada kwestie dopuszczalności i celu zawarcia ugody. W rozpatrywanej sprawie rzeczywisty cel Banku to chęć wydłużenia zaskarżalności wierzytelności, a nie dążenie do polubownego zakończenia sporu. Poza tym należy zwrócić uwagę na niespójne stanowisko wzywającego, który z jednej strony twierdzi, że zarzuty kredytobiorców dotyczące treści umowy kredytu są nieuzasadnione, a jednocześnie wzywa do zawarcia ugody, które miałaby regulować stosunki stron kredytu, jeśli umowa kredytu będzie uznana za nieważną. Jest to kolejny argument potwierdzający, że rzeczywistym celem wniosku o zawezwanie do próby ugodowej nie jest dążenie do zawarcia ugody, ale chęć wydłużenia realizacji wierzytelności.

Na marginesie należy zaznaczyć, że zgodnie z nowelizacją Kodeksu cywilnego z dniem 30 czerwca 2022 r. zawezwanie do próby ugodowej będzie powodować jedynie zawieszenie biegu terminu przedawnienia. Oznacza to, że po zakończeniu postępowania pojednawczego termin przedawnienia będzie kontynuował swój bieg.
Reasumując w rozpatrywanej sprawie wniosek o zawezwanie do próby ugodowej podlega odrzuceniu w oparciu o przepis art. 199 § 1 pkt 1) k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

sędzia K. Ł.