Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 519/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim wydany w dniu 25 kwietnia 2022 roku w sprawie o sygn. akt II K 85721.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego D. S. dotyczył rażącej niewspółmierności kary pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 2 miesięcy orzeczonej oskarżonemu , przy czym kary jednostkowe za poszczególne czyny zarzucane oskarżonemu aktem oskarżenia sąd I instancji ustalił w rozmiarze 10 miesięcy za każdy czyn , co jest zdaniem skarżącej karą relatywnie wysoką mając na uwadze, że szkoda, w każdym przypadku była niewielkich rozmiarów.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego co do zasady zasługuje na uwzględnienie, ale z innych przyczyn, niż podniesione przez apelującą. Szczegółowe stanowisko sądu okręgowego wyjaśniające przyczyny zmiany zaskarżonego wyroku – w tym w zakresie zmiany orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zawarte jest w punkcie 4.1 uzasadnienia.

Wniosek

O uchylenie zaskarżonego wyroku w punkcie 2 o karze łącznej i zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie kary pozbawienia wolności w niższym wymiarze.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro wniosek obrońcy oskarżonego zasługiwał na uwzględnienie po zmianie zaskarżonego wyroku przez sąd okręgowy w trybie art. 440 kpk , to wymierzone oskarżonemu kary jednostkowe za przypisane czyny oraz kara łączna pozbawienia wolności zostały obniżone.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Sąd okręgowy uznał, że utrzymanie w mocy wyroku sądu rejonowego byłoby rażąco niesprawiedliwe (art. 440 kpk). Sąd ten uznał oskarżonego między innymi za winnego popełnienia dwóch przestępstw, z których każde wypełniało dyspozycję art. 278 § 1 kk w zw. 12§2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w przypisanych czynach w punktach 1. I. i 1. II zaskarżonego wyroku . Zarówno jednak z przyjętej kwalifikacji prawnej, jak i zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że sąd rejonowy miał zamiar przypisania oskarżonemu popełnienia szeregu wykroczeń wyczerpujących znamiona z art. 119 § 1 kw. Oskarżony w złożonym wniosku o sporządzenie pisemnego uzasadnienia do wydanego wyroku zaznaczył, że dotyczy on jedynie zarzuconego mu czynu w punkcie 4 aktu oskarżenia wypełniającego dyspozycję art. 279 § 1 kk (k-161), a zatem sąd I instancji ograniczył pisemne uzasadnienie do zaskarżonego wyroku do ustaleń faktycznych odnośnie jednego czynu dotyczącego kradzieży z włamaniem dokonanej przez oskarżonego. Niezależnie od treści sporządzonego uzasadnienia bezsporne jest w sprawie, że zarzucone oskarżonemu czyny w punktach 1 i 2 aktu oskarżenia (i przypisane w punktach 1. I. i 1. II zaskarżonego wyroku) dotyczyły dokonania szeregu wykroczeń z art 119 § 1 kw, co także wynika z opisu tych czynów i ich kwalifikacji prawnej poprzez przyjęcie art. 12 §2 kk w podstawie skazania. Należało więc zmienić wyrok sądu meriti w ten sposób, że przypisać oskarżonemu klarownie i jednoznacznie popełnienie szeregu wykroczeń. Zdaniem sądu okręgowego wykroczenia te pozostają w zbiegu realnym. Wobec tego, że popełnił te wykroczenia w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu takiej samej sposobności należało uznać, że odpowiada jak za jeden czyn zabroniony na podstawie przepisu art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 § 2 kk. Użyta w art. 12 § 2 kk formuła „odpowiada jak za jeden czyn zabroniony” oznacza, że sprawca nie tylko w sensie „naturalnym”, ale i w świetle prawa popełnił kilka czynów zabronionych (wykroczeń), chociaż odpowiada wedle reguł przewidzianych dla odpowiedzialności za jeden czyn, podczas gdy z art. 12 § 1 kk wynika, że kilka czynów w sensie „naturalnym” ustawodawca uznaje za jeden czyn („uważa się za jeden czyn zabroniony”). W konsekwencji czego owe czyny nazwane są zachowaniami (tak M. Gałązka w Komentarzu do Kodeksu Postępowania Karnego red. Grześkowiak 2021, wyd. 7). Przepis art. 12§2 kk stanowi, że sprawca odpowiada ,,jak za jeden czyn zabroniony wyczerpujący znamiona przestępstwa" , co nie oznacza, że popełnił on przestępstwo wypełniające dyspozycję art 278 §1kk, a jedynie odpowiada jak za przestępstwo kradzieży i kara zostaje mu wymierzona na podstawie przepisu art 278 §1kk. Tego rodzaju stanowisko niesie za sobą dalsze konsekwencje, gdyż oskarżony, który popełnił wykroczenia z art 119 §1 kw i odpowiada w warunkach art. 12 §2 kk jak za przestępstwo, nie mógł się dopuścić popełnienia wykroczeń wypełniających dyspozycję art. 119 § 1 kw w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Sąd okręgowy uznał, że w realiach przedmiotowej sprawy zaistniały przesłanki z art.440 kpk do zmiany na korzyść oskarżonego zaskarżonego wyroku z urzędu niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych przez obrońcę oskarżonego zarzutów w skardze apelacyjnej. Szerzej do dokonanej zmiany zaskarżonego wyroku sąd okręgowy ustosunkował się w punkcie 5.2.1 uzasadnienia.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

I. Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1. uchylił rozstrzygnięcia zawarte w punktach 2,3,4,,

2. w miejsce rozstrzygnięcia zawartego w punktach 1. I i 1. II oskarżonego D. Ś. uznał za winnego tego, że w okresie od dnia 28 sierpnia 2021 roku do dnia 04 września 2021 roku działając w krótkich odstępach czasu przy wykorzystaniu takiej samej sposobności oraz w podobny sposób dopuścił się następujących umyślnych wykroczeń przeciwko mieniu wypełniających dyspozycję art. 119§ 1 kw:

a) w dniu 28 sierpnia 2021 roku w T. , woj. (...) w drogerii R. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia perfum marki H. M. wartości 209,99 złotych działając na szkodę firmy (...) Sp. z o. o. ,

b) w dniu 10 września 2021 roku w T., woj. (...) w drogerii R. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia perfum marki H. M. wartości 199,99 złotych i H. J. wartości 199,99 złotych działając na szkodę firmy (...). z o. o,

c) w dniu 2 września 2021 roku w T. , woj. (...) w drogerii R. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia perfum marki H. D. B. wartości 199,99 złotych i J. (...) wartości 99,99 złotych działając na szkodę firmy (...). z o. o,

d ) w dniu 4 września 2021 roku w T. , woj. (...) w drogerii R. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia perfum marki H. M. I. (...) ml wartości 199,99 złotych i H. M. 125 ml wartości 289,99 złotych, działając na szkodę firmy (...). z o. o,

i przyjmując, że oskarżony odpowiada za popełnione ww. wykroczenia jak za jeden czyn zabroniony wypełniający znamiona przestępstwa z art. 278§ 1 kk w zw. z art. 12 § 2 kk , na podstawie art. 278§ 1kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

3. w punkcie 1. III przyjął , że czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi wypełniający dyspozycję art. 278§ 1 i 3 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64§ 1kk i na podstawie art. 278 § 3 kk w zw. z art. 57b kk wymierzył oskarżonemu D. Ś. karę 4 miesięcy pozbawienia wolności;

4. w punkcie IV przyjął, że czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi wypełniający dyspozycję art. 279§ 1 kk w zw. z art. 283 kk w zw. z art. 64 § 2 kk i na podstawie art. 279§ 1 kk w zw. z art. 283 kk w zw. z art. 64§ 2 kk wymierzył oskarżonemu D. Ś. karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

5. na podstawie art. 85 § 1 kk w zw. z art. 86 § 1 kk połączył wymierzone niniejszym wyrokiem w punktach I.2, I.3 i I. 4 jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzył oskarżonemu D. Ś. karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności;

6. na podstawie art. 46§ 1kk zasądził od oskarżonego D. Ś. na rzecz firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. za czyn opisany w punkcie 2 niniejszego wyroku kwotę 1399,93 złotych z tytułu obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody przestępstwem,

7. ustalił, że zaliczenie zawarte w punkcie 7 dotyczy kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie 5 niniejszego wyroku;

W pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

Zwięźle o powodach zmiany

Zdaniem sądu okręgowego w przedmiotowej sprawie zaistniały przesłanki z art. 440 kpk do zmiany zaskarżonego wyroku na korzyść oskarżonego D. Ś.. Aktualne są na ten temat rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 4.1 uzasadnienia. Sąd okręgowy uchylił rozstrzygnięcia zawarte w zaskarżonym wyroku dotyczące kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonemu obejmującej kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone za wszystkie przypisane mu czyny w punktach (1) I, II , III i IV. Sąd II instancji uchylił również rozstrzygnięcia dotyczące orzeczenia wobec oskarżonego na podstawie art. 46§1 kk obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwami przypisanymi w punktach (1) I i II zaskarżonego wyroku. Sąd okręgowy w miejsce rozstrzygnięcia zawartego w punktach 1. I i 1. II oskarżonego D. Ś. uznał za winnego tego, że w okresie od dnia 28 sierpnia 2021 roku do dnia 04 września 2021 roku działając w krótkich odstępach czasu przy wykorzystaniu takiej samej sposobności oraz w podobny sposób dopuścił się następujących umyślnych wykroczeń przeciwko mieniu wypełniających dyspozycję art. 119§ 1 kw:

a) w dniu 28 sierpnia 2021 roku w T. , woj. (...) w drogerii R. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia perfum marki H. M. wartości 209,99 złotych działając na szkodę firmy (...) Sp. z o. o.

b) w dniu 10 września 2021 roku w T., woj. (...) w drogerii R. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia perfum marki H. M. wartości 199,99 złotych i H. J. wartości 199,99 złotych działając na szkodę firmy (...). z o. o,

c) w dniu 2 września 2021 roku w T. , woj. (...) w drogerii R. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia perfum marki H. D. B. wartości 199,99 złotych i J. (...) wartości 99,99 złotych działając na szkodę firmy (...). z o. o,

d ) w dniu 4 września 2021 roku w T. , woj. (...) w drogerii R. przy ul. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia perfum marki H. M. I. (...) ml wartości 199,99 złotych i H. M. 125 ml wartości 289,99 złotych, działając na szkodę firmy (...). z o. o i przyjmując, że odpowiada za popełnione ww. wykroczenia jak za jeden czyn zabroniony wypełniający znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 § 2 kk , na podstawie art. 278 § 1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd okręgowy w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy opisał wykroczenia popełnione przez oskarżonego, za które odpowiadał w warunkach art. 12 §2 kk. Przy wymiarze kary pozbawienia wolności sąd okręgowy miał na uwadze jako okoliczności obciążające znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu z uwagi na nagminność tego rodzaju kradzieży na terenie całego kraju, które narażają przede wszystkim markety samoobsługowe na duże straty w ciągu całego roku. Ponadto oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim dokonania kradzieży i z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej w sposób przestępczy oraz był już uprzednio karany sądownie. Jako okoliczności łagodzące sąd okręgowy przyjął przyznanie się oskarżonego do dokonania ww. kradzieży.

W punkcie 1.III Sąd okręgowy przyjął, że przypisany oskarżonemu czyn stanowił wypadek mniejszej wagi wypełniający dyspozycję art. 278 § 1 i 3 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i na podstawie art. 278 § 3 kk w zw. z art. 57b kk wymierzył oskarżonemu D. Ś. karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd okręgowy przyjął, że oskarżony dopuścił się przestępstwa kradzieży w warunkach czynu ciągłego z art. 12 § 1 kk , co wynika z opisu czynu przypisanego w punkcie 1.III zaskarżonego wyroku, stąd w podstawie skazania należało powołać przepis art. 12 § 1 kk, a nie przepis art. 12 § 2 kk. Jednocześnie biorąc pod uwagę małą wartość skradzionego mienia oraz motywy działania sprawcy (był głodny), gdyż przedmiotem kradzieży był chleb i inne pieczywo sąd okręgowy uznał, że czyn ten należy zakwalifikować jako wypadek mniejszej wagi. Przy wymiarze kary sąd okręgowy miał przede wszystkim na uwadze, fakt że oskarżony kradł chleb i inne pieczywo, gdyż był głodny i robił to w celu spożycia tych produktów. Jest to zupełnie inna sytuacja niż kradzieże perfum, których dokonywał w sklepie i to w celu ich ewentualnego spieniężenia, aby pieniądze przeznaczyć np. na alkohol. Sąd okręgowy na podstawie art. 278 § 3 kk w zw. z art. 57b kk wymierzył oskarżonemu D. Ś. karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

W punkcie 1.IV Sąd okręgowy przyjął, że przypisany oskarżonemu czyn stanowił wypadek mniejszej wagi wypełniający dyspozycję art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk w zw. z art. 64 § 2 kk i na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk w zw. z art. 64 § 2 kk wymierzył oskarżonemu D. Ś. karę 7 miesięcy pozbawienia wolności. Za przyjęciem wypadku mniejszej wagi i wymierzeniem łagodniejszej kary oskarżonemu przemawia fakt, iż D. Ś. włamał się do zamkniętej szafy znajdującej się przed sklepem, aby z niej zabrać pieczywo w celu jego spożycia. W tych okolicznościach mimo działania w warunkach recydywy z art. 64 §2 kk dokonana zmiana zadaniem sądu II instancji w tym składzie była uzasadniona.

Sąd okręgowy na podstawie art. 85 § 1kk w zw. z art. 86 § 1 kk połączył wymierzone niniejszym wyrokiem w punktach I. 2, I.3 i I. 4 jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzył oskarżonemu D. Ś. karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczona kara łączna pozbawienia wolności spełnia swe zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego D. Ś., a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd okręgowy na podstawie art. 46 § 1 kk zasądził od oskarżonego D. Ś. na rzecz firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. za czyn opisany w punkcie I. 2 niniejszego wyroku kwotę 1399,93 złotych z tytułu obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody przestępstwem.

W tym miejscu podnieść należy, że do obowiązku naprawienia szkody ma zastosowanie przepis art 46 § 1 kk (a nie przepis art. 119 § 4 kw) , gdyż oskarżony za dokonane wykroczenia kradzieży odpowiada jak za przestępstwo z art. 278 § 1 kk, a zatem do obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem stosuje się przepis art. 46 § 1 kk.

Sąd okręgowy ponadto ustalił, że zaliczenie zawarte w punkcie 7 dotyczy kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I. 5 niniejszego wyroku.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt III wyroku sądu okręgowego.

Na podstawie § 4 ust. 3 w zw. z § 17 ust. 2 pkt 4 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( DZ. U . z 2016 r poz. 1714) sąd okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym.

Punkt IV wyroku sądu okręgowego.

Sąd okręgowy zwolnił oskarżonego D. Ś. od opłaty za obie instancje i zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze, uznając, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ( art. 624§1 kpk).

1.PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego D. Ś..

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygniecie dotyczące wymiaru kary pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonemu

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana