Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 sierpnia 2022r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu V Wydział Gospodarczy

Przewodnicząca sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2022r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki Komandytowej w J.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w S. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki Komandytowej w J. kwotę 11.184,06 zł

(jedenaście tysięcy sto osiemdziesiąt cztery złote sześć groszy) z odsetkami

ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 17 grudnia 2019r. do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.334,82 zł (cztery tysiące trzysta trzydzieści cztery złote osiemdziesiąt dwa groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

4.  zwraca powodowi kwotę 303,43 zł (trzysta trzy złote czterdzieści trzy grosze) oraz pozwanemu kwotę 303,42 zł (trzysta trzy złote czterdzieści dwa grosze) tytułem niewykorzystanych zaliczek na poczet wynagrodzenia biegłego.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 494/20

Z A S A D N I E N I E

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa w J. pozwem z dnia 22 kwietnia 2022r. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w S. kwoty 11.884,06 złotych wraz z odsetkami ustawowymi z tytułu opóźnienia liczonymi od kwoty 11.184,06 zł od dnia 17 grudnia 2019 roku do dnia zapłaty i od kwoty 700 zł od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powód dochodzi od pozwanego odszkodowania z tytułu uszkodzonego pojazdu w kwocie 11.184,06 zł i z tytułu utraty wartości handlowej pojazdu w kwocie 700 zł. Dnia 14 listopada 2019r. doszło do kolizji drogowej, której sprawcą był podmiot posiadający zawartą z pozwanym umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Na skutek tego zdarzenia uszkodzeniu uległ należący do powoda pojazd marki C. (...) o nr rej. (...). Powód prowadzi działalność gospodarczą m. in. w zakresie najmu pojazdów. Przedmiotowy pojazd wykorzystywany jest w prowadzonej działalności gospodarczej. W dniu 15 listopada 2019r. szkoda została zgłoszona do pozwanego ubezpieczyciela, który dokonał oględzin pojazdu i sporządził protokół szkody oraz zaniżoną kalkulację naprawy przyjmując do wyceny średnie ceny nieodpowiadające rynkowym. Pozwany wydał w dniu 11 grudnia 2019r. decyzję w sprawie, przyznając powodowi odszkodowanie w kwocie 7.149,94 zł netto, przyjmując jednocześnie swoją odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie. Sporządzona przez powoda kalkulacja naprawy wykazała, że koszt naprawy pojazdu wyliczony przy zastosowaniu odpowiednich dla tego pojazdu części i kosztów robocizny, wynosić powinien 16.443,05 zł netto + 1890,95 zł stanowiące równowartość 50% podatku VAT. Powód ma bowiem możliwość odliczenia podatku w takiej wysokości.

Ponadto stan techniczny, wiek, wartość pojazdu sprzed szkody, uzasadnia roszczenie o zapłatę przez pozwanego sumy pieniężnej odpowiadającej różnicy między wartością tego samochodu przed uszkodzeniem i po naprawie, przy założeniu, że naprawa jest prawidłowa, a zmniejszenie wartości samochodu nastąpiło wskutek jego uszkodzenia. Z wiedzy strony powodowej wynika, że rynkowy ubytek wartości pojazdu na skutek przedmiotowego zdarzenia wynosi 700 zł.

Do pozwu załączono protokół szkody w pojeździe nr (...), kalkulację naprawy sporządzoną przez pozwanego, decyzję z dnia 11 grudnia 2019r. o przyznaniu odszkodowania w kwocie 7.149,94 zł, pismo pełnomocnika powoda z dnia 13 marca 2020r. o udostępnienie akt szkody, kalkulację naprawy sporządzoną przez W. Centrum (...) w dniu 21 listopada 2019r. kopię dowodu rejestracyjnego i dokumentację zdjęciową.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazał, że przeprowadził w niniejszej sprawie rzetelne postępowanie likwidacyjne i przyznał na rzecz powoda odszkodowanie w łącznej kwocie 7.149,94 zł netto. Pozwany podtrzymał swoje stanowisko wyrażone na etapie postępowania likwidacyjnego. Jego zdaniem przedmiotowe powództwo jest całkowicie bezzasadne i nie zasługuje na uwzględnienie. Żądana przez powoda dodatkowa kwota odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie stanowi roszczenie nad wyraz wygórowane w stosunku do powstałej szkody i ma na celu nieuzasadnione wzbogacenie. Pozwany wziął pod uwagę przeciętną wartość rynkową usług naprawy, lakierowania i nowych części zamiennych z dnia ustalenia odszkodowania, z uwzględnieniem standardowej stawki za robociznę (54,50/54,50 PLN/ (...)) stosowanej przez zakłady naprawcze działające na terenie miejsca zamieszkania poszkodowanego, a także wytyczne dotyczące likwidacji szkód z ubezpieczeń komunikacyjnych, opracowane przez Komisję Nadzoru Finansowego. Ponadto w wyliczeniach zastosowano rabaty gwarantowane klientom E. Hestii udzielane przez warsztaty współpracujące w wysokości 25% na części zamienne i 5% na całość kosztów naprawy. Do odpowiedzi na pozew załączono pisma dwóch firm oferujących wskazane rabaty oraz akta szkody na płycie CD.

W piśmie procesowym z dnia 19 listopada 2020r.pełnomocnik powoda wskazał, że pozwany błędnie uzależnia ustalenie odszkodowania w odpowiedniej do rozmiaru szkody wysokości od dokonania naprawy pojazdu, od poszukiwania na terenie kraju najtańszych ofert sprzedaży części, czy wręcz korzystania z rzekomo przysługujących pozwanemu rabatów. Jest to bezzasadne i sprzeczne z powołanym orzecznictwem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód jest właścicielem samochodu ciężarowego marki C. (...), nr rej. (...), rok produkcji 2018.

Dowód: kopia dowodu rejestracyjnego (k. 25 – 26 akt)

W dniu 20 listopada 2019r. przedstawiciel pozwanego z Biura Operacji i Likwidacji S. sporządził Protokół szkody w pojeździe nr (...), nr szkody (...).

Dowód: Protokół szkody (k. 12 – 14 akt), dokumentacja zdjęciowa (k. 27 – 38 akt)

Pozwany w dniu 20 listopada 2019r. sporządził kalkulację naprawy samochodu C. (...) na skutek szkody z dnia 14 listopada 2019r., w wyniku której uszkodzeniu uległ prawy przód samochodu. Koszty naprawy ustalono na kwotę 7.149,94 zł. W kalkulacji naprawy zawarł informację dla właściciela pojazdu, w której wskazano, że kalkulacja naprawy została dokonana metodą kosztorysową z uwzględnieniem wartości części zamiennych kategorii O i (...). Ceny części, ujęte w kosztorysie, uwzględniają 25% upust (wskazany w kalkulacji jako 25% potrącenie cen części). E. Hestia gwarantuje możliwość ich zakupu we współpracujących warsztatach. Pozwany poinformował, że zapewnia możliwość naprawy pojazdu zgodnie z kosztorysem w warsztatach jego sieci partnerskiej za cenę przedstawioną w kalkulacji kosztów naprawy z uwzględnieniem ujętego w kalkulacji 5% rabatu od całości kosztów naprawy, w sposób zapewniający przywrócenie pojazdu do stanu poprzedniego. Pozwany zastrzegł, że w przypadku nieskorzystania z oferty i dokonania naprawy pojazdu w warsztacie spoza sieci partnerskiej pozwanego, nieuzgodnione z ubezpieczycielem koszty udokumentowane fakturą za naprawę zostaną pomniejszone o wskazany wyżej 5% rabat. Poszkodowany ma prawny obowiązek podejmowania działań w celu niepowiększenia rozmiarów szkody i jej usunięcia po kosztach niezbędnych, celowych i ekonomicznie uzasadnionych.

Dowód: Kalkulacja naprawy nr (...) z informacją dla właściciela pojazdu

(k. 15 – 16 akt)

W dniu 11 grudnia 2019r. pozwany poinformował powoda o przyznaniu odszkodowania w wysokości 7.149,94 zł, ustalonego w oparciu o kosztorys naprawy.

Dowód: decyzja pozwanego z dnia 11.12.2019r. (k. 17 akt)

W dniu 21 listopada 2019r. powód sporządził sam kalkulację naprawy nr 12/11/2019 samochodu C. (...) nr rej (...), ustalając koszty naprawy bez VAT na kwotę 16.443,05 zł, VAT w kwocie 3.781,90 i w kwocie brutto 20.224,95 zł.

Dowód: kalkulacja naprawy nr 12/11/2019 z 21.11.2019r. (k. 20 i 24 akt)

Pismem z dnia 1 września 2017r. (...) Sp. z o.o. w S. złożył ofertę pozwanemu na naprawy pojazdów z przyjęciem stawki roboczogodziny w wysokości 54,50 zł i uwzględnieniem rabatów w wysokości 50% od ceny detalicznej i dodatkowego 5 % od całości kosztów naprawy.

Dowód: pismo z 1.09.2017r. (k. 57 akt)

W dniu 1 stycznia 2020r. (...) Sp. z o.o. przedstawił pozwanemu ofertę współpracy oferując usługę naprawy pojazdów z uwzględnieniem stawki roboczogodziny na poziomie 54,50 zł i 25% rabatu na części zamienne.

Dowód: pismo z dnia 1.01.2020.(k. 58 akt)

Według kalkulacji pozwanego nie można naprawić samochodu zgodnie z technologią producenta z powodu zaniżenia cen robocizny, części i materiałów lakierniczych. Dla przedmiotowego samochodu wg obecnych w aktach informacji o samochodzie w stanie przed szkodą (obecność zamiennika reflektora kwalifikowanego do wymiany i obecność zamiennika chłodnicy) najbardziej odpowiednia byłaby likwidacja szkody za kwotę 11.001,78 zł netto, 12.266,98 zł brutto (z 50% podatku VAT). Uszkodzony samochód jest samochodem ciężarowym o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Dla takich samochodów występuje rynkowy ubytek wartości w przypadku wystąpienie pierwszej szkody, w której doszło do uszkodzenia lakierowanych elementów, metalowych elementów nadwozia samonośnego, a dla samochodów z ramą - uszkodzeń nadwozia, ramy lub zabudowy ładunkowej. Pojazdy, w których w wyniku kolizji uszkodzeniu uległy tylko elementu odejmowane nadwozia, kabiny lub zabudowy oraz tylko zespoły mechaniczne lub elektryczne, nie podlegają szacowaniu rynkowego ubytku wartości. Rynkowy ubytek wartości może wystąpić w samochodach (ciężarowych do 3,5 tony) w wieku do 4 lat. Ze względu na mało dokładny sposób ustalania rynkowego ubytku wartości, przyjmuje się wystąpienie R. wtedy, gdy jego wartość wynosi minimum 200 zł. W przedmiotowym samochodzie tylko uszkodzenie błotnika przedniego kwalifikowało się do wystąpienia Pu. Naprawa błotnika nie spowodowała R. w wysokości 200 zł. Szkoda z dnia 14 listopada 2019r. w przedmiotowym samochodzie, po naprawie zgodnej z technologią producenta, nie spowoduje rynkowego ubytku wartości.

Dowód: opinia biegłego sądowego mgr. inż. J. P. (k. 102 - 139 akt)

Powód zajmuje się naprawą i wynajmem samochodów. Posiada wiele samochodów. Kupuje w większości samochody nowe, choć zdarzają się używane. Nie potwierdza jednak, aby w uszkodzonym pojeździe znajdowały się części nieoryginalne. Byłoby to odnotowane w protokole. Przy oględzinach przedmiotowego samochodu nie zostało to odnotowane. Powód nie stosuje części nieoryginalnych i przestrzega przed ich stosowaniem.

Dowód: zeznania członka zarządu komplementariusza powoda (00:07:19 –

00:20:14 minuta rozprawy z dnia 23.02.2022r. k.170v akt)

Dla przedmiotowego samochodu według obecnych w aktach informacji o stanie samochodu przed szkodą najbardziej odpowiednia byłaby likwidacja szkody według kosztorysu z wariantu I opinii, tj. koszt naprawy netto 16.443,05 zł, brutto z 50 % VAT – 18.334 zł.

Dowód: opinia biegłego sądowego mgr. inż. J. P. z wyjaśnieniem do opinii z

1.03.2022r. (k. 102 - 139 i 175 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań powoda oraz opinii biegłego sądowego mgr. inż. J. P..

Sąd początkowo na podstawie art. 302 § 1 k.p.c. pominął dowód z zeznań stron albowiem strony nie stawiły się na rozprawie prawidłowo wezwane do osobistego stawiennictwa pod rygorem pominięcia dowodu z ich zeznań. Na wniosek pełnomocnika powoda, w związku z opinią biegłego, Sąd dopuścił dowód z zeznań powoda na okoliczność rodzaju części zamontowanych w pojeździe.

Sąd zważył co następuje:

Podstawą niekwestionowanej przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę powstałą w dniu 14 grudnia 2019r. była umowa ubezpieczenia OC, zgodnie z którą pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony (art. 822 § 1 kodeksu cywilnego).

Odpowiedzialność sprawcy szkody wynika zaś z przepisu art.436 § 1 w zw. z 435 § 1 k.c., zgodnie z którymi samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność jak prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu elektryczności, paliw płynnych itp.) Ponosi on odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 363 §1 zd.1 k.c.).

Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty, w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Jeżeli ubezpieczyciel wykaże, że prowadzi to do wzrostu wartości pojazdu, odszkodowanie może ulec obniżeniu o kwotę odpowiadającą temu wzrostowi” (uchwała składu 7 sędziów SN z 12 kwietnia 2012r., III CZP 80/11, OSNC 2012, nr 10, poz. 112)

W toku postępowania dowodowego ustalono wysokość odszkodowania z uwzględnieniem ustalonego przez biegłego zakresu napraw w oparciu o dokumentację zawartą w aktach szkody, na podstawie kosztorysu naprawy wykonanego przez pozwanego i przez powoda oraz po ustaleniu wartości nowych części podlegających wymianie i kosztów robocizny z uwzględnieniem przyjętych w miejscu zamieszkania poszkodowanego stawek robocizny za tego rodzaju usługi.

Sąd przyjął, w oparciu o opinię biegłego, że wysokość szkody odpowiada wyliczeniom powoda i wynosi kwotę 18.334 zł brutto (z 50% podatku VAT). Kalkulacja przedstawiona przez powoda została wykonana poprawnie. Stawka roboczogodziny zastosowana w kalkulacji pozwanego została zaniżona do kwoty 54,50 zł, w stosunku do stawek 100 zł netto najczęściej występujących na rynku lokalnym w południowej W. w roku 2019. Według kosztorysu pozwanego nie można naprawić samochodu zgodnie z technologią producenta z powodu zaniżenia cen robocizny, części i materiałów lakierniczych. Podstawą do takiego postępowania nie mogą być przedstawione przez pozwanego oferty dwóch współpracujących z nim firm dokonujących napraw pojazdów. Obie firmy mają siedzibę w S., przy czym współpraca z jedną z nich została nawiązana przez pozwanego już po likwidacji szkody w samochodzie powoda. Ponadto zastosowanie w naprawie części P lub Q w przypadku samochodu będącego na gwarancji byłoby niezgodne z technologią producenta.

Pozwany wypłacił odszkodowanie zaniżając wartość kosztów naprawy, co zostało potwierdzone opinią biegłego sądowego.

Różnica pomiędzy ustalonym przez Sąd odszkodowaniem (18.334 zł), a odszkodowaniem wypłaconym przez pozwanego (7.149,94 zł) podlegała uwzględnieniu przez Sąd.

Sąd oddalił natomiast żądanie powoda zasądzenia kwoty 700 zł tytułem utraty wartości handlowej pojazdu albowiem szkoda z dnia 14 listopada 2019r. w przedmiotowym samochodzie , po naprawie zgodnej z technologią producenta nie powoduje rynkowego ubytku wartości, co wykazał biegły sądowy w swojej opinii.

O odsetkach rozstrzygnięto na podstawie art. 817 §1 k.c.

O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 100 zd 1. kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia zadań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone i stosunkowo je rozdzielił. Powód wygrał sprawę co do 94,11%. Na koszty postępowania złożyła się opłata sądowa w wysokości 750 zł, wynagrodzenie biegłego w wysokości 993,15 zł i wynagrodzenia pełnomocników stron ustalone w oparciu o § 2 pkt.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015r., poz. 1804 z późn. zm.) wraz z opłatą skarbową w wysokości 17 zł od pełnomocnictwa. Suma kosztów postępowania wyniosła

8.977,15 zł. Skoro powód przegrał proces co do 5,89%, to w takim stosunku powinien ponieść koszty sądowe, a więc kwotę 528,75 zł. Tymczasem powód poniósł opłatę sądową od pozwu, wynagrodzenie pełnomocnika i kwotę 496,57 zł z uiszczonej przez siebie w wysokości 800 zł zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego. Łącznie powód poniósł kwotę 4.863,57 zł. Różnica tych kwot (4.863,57 zł – 528,75 zł) podlegała zwrotowi przez pozwanego.

Ponadto Sąd zwrócił powodowi kwotę 303,43 i pozwanemu kwotę 303,42 zł tytułem niewykorzystanych części zaliczek uiszczonych przez nich na poczet wynagrodzenia biegłego.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś