Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 stycznia 2019 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2018 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w G.

przeciwko S. O.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego S. O. na rzecz powoda (...) z siedzibą w G. kwotę 82.965,90 (osiemdziesiąt dwa tysiące dziewięćset sześćdziesiąt pięć 90/100) złotych z umownymi odsetkami liczonymi w stosunku rocznym od dnia 13 grudnia 2017 roku w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, nie wyższymi niż maksymalne ustawowe odsetki za opóźnienie, solidarnie z pozwanymi: M. P., wobec którego zasądzono powyższe roszczenie wyrokiem zaocznym częściowym Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 25 kwietnia 2018 roku, sygnatura XII C 62/18 oraz Z. P., wobec której zasądzono powyższe roszczenie wyrokiem zaocznym częściowym Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 26 września 2018 roku, sygnatura I C 346/18;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9.549 (dziewięć tysięcy pięćset czterdzieści dziewięć) złotych tytułem kosztów procesu, solidarnie z pozwanymi: M. P., wobec którego zasądzono powyższe roszczenie wyrokiem zaocznym częściowym Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 25 kwietnia 2018 roku, sygnatura XII C 62/18 oraz Z. P., wobec której zasądzono powyższe roszczenie wyrokiem zaocznym częściowym Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 26 września 2018 roku, sygnatura I C 346/18.

SSO Wojciech Hajduk

IC 346/18 (...)

Powódka (...) z siedzibą w G. domagała się zasądzenia solidarnie od pozwanych M. P., Z. P. i S. O. kwoty 82.965,90zł z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, nie wyższymi niż odsetki maksymalne, od dnia 13 grudnia 2017r. W uzasadnieniu [k-8 do 11 oraz k- 22 do 23] podała, że zawarła z pozwanym M. P. umowę pożyczki z dnia 8 czerwca 2013r. na kwotę 107.000zł zaś pozwani Z. P. i S. O. byli poręczycielami. Pożyczkobiorca nie regulował rat pożyczki, poręczyciele byli informowani o stanie spłaty i również nie spłacali zaległości. Strony prowadziły rozmowy dotyczące restrukturyzacji zadłużenia, które jednak nie doprowadziły do skutku. Umowa została wypowiedziana na adres wskazany w umowie, całość należności stała się wymagalna 27.10.2017r. Przed wypowiedzeniem pozwani byli wzywani do dobrowolnego uregulowania zadłużenia. Na żądaną kwotę składają się 78.577,34zł kapitału, odsetki karne od dnia 1.01.2016r. do dnia wniesienia pozwu wynikające z zaległości w spłacie rat pożyczki, uwzględniające ograniczenie do odsetek maksymalnych za opóźnienie oraz odsetki zwykłe zgodnie z umową, które łącznie wynoszą 4.388,56zł.

Pozwany S. O. w odpowiedzi na pozew [k-133-134] przyznał, że poręczył pożyczkę zaciągniętą przez M. P., był informowany o przeterminowaniu kredytu, ale były to małe kwoty ok 1.500zł. Również na zawiadomieniu o wypowiedzeniu umowy wskazano kwotę 6.690,92zł. Pożyczkobiorca M. P. wystąpił o restrukturyzację zadłużenia, jednakże (...) nie rozpatrzyła pozytywnie jego wniosku, co uniemożliwiło spłatę. Ponadto M. P. nie został zawiadomiony o wypowiedzeniu, gdyż skierowane do niego pismo odebrała Z. P.. Wypowiedzenie jest więc nieskuteczne. Pozwany dalej podniósł, że został oszukany co do wysokości poręczenia bowiem powiedziano mu, że poręczył 8.000zł. Na rozprawie w dniu 19.12.2018r. pełnomocnik pozwanego podniosła, że pozwany poręczał pożyczkę gdy jeszcze był młody i nie miał świadomości konsekwencji poręczenia [k-287 oświadczenie pełnomocnika pozwanego].

Wobec pozwanych M. P. i Z. P. wydano wyroki zaoczne częściowe w dniach: 25 kwietnia 2018r. sygn. XII C 62/18 i 26 września 2018r. sygn. IC 346/18 [k-141 i k-276]

USTALONO STAN FAKTYCZNY

Powódka (...) w G. w dniu 28 czerwca 2013r zawarła z pozwanym M. P. umowę pożyczki nr (...) na kwotę 107.000zł. Pozwani Z. P. i S. O. poręczyli umowę [dowód: umowa pożyczki k- 27-29, oświadczenia o poręczeniu k- 29, deklaracja poręczyciela k- 181-183]. Umowa została zawarta na 10 lat, spłata miała następować wg harmonogramu w równych miesięcznych ratach po 1624,49zł z wyjątkiem ostatniej, nieco wyższej raty [pkt 13 umowy k- 27 verte, harmonogram spłat [k-67-68]. Środki zostały przekazane pozwanemu na rachunek rozliczeniowo- oszczędnościowy nr (...), który jednocześnie był rachunkiem, na który miały być dokonywane spłaty poszczególnych rat [dowód: pkt 6 umowy k-27; harmonogram spłat k- 67-68]. Pozwany spłacał pożyczkę nieregularnie, w różnych kwotach [dowód: operacje na rachunku dedykowanym do spłaty k-85do103, rozliczenie wysokości zadłużenia k-112do113]. W dniu 25 stycznia 2016r. M. P. złożył wniosek o renegocjację umowy i restrukturyzację zadłużenia [dowód: wniosek k- 105], pismem z dnia 9 marca 2016r. powódka odmówiła wobec ustalenia braku zdolności kredytowej pozwanego. Zawiadomieniem z dnia 1 kwietnia 2016r. poinformowano poręczycieli o przeterminowanym zadłużeniu [dowód: odmowa k-43]. Pismem z 13 kwietnia 2016 pozwany S. O. wystąpił o restrukturyzację zadłużenia. W odpowiedzi z dnia 20 kwietnia 2016r. został poinformowany, że jedynie dłużnikowi głównemu przysługuje takie uprawnienie [dowód: k-256 pismo (...) z 20.04.2016r.]. Kolejnymi zawiadomieniami z 5 maja 2016r .[k- 46,47], 30 czerwca 2016r. [k-49,50] oraz 2 listopada 2016r. [k-61,62] informowano poręczycieli o przeterminowanym zadłużeniu. Pismami z dni 1 kwietnia 2016r. [k- 69], 30 czerwca 2016r. [k-73], 1 sierpnia 2016r. [k-75], 1 września 2016r. [k-78], 2 listopada 2016r. [k-83] powódka wzywała pozwanego M. P. do spłaty zaległych rat, jednocześnie informując, że w razie nieuregulowania zadłużenia (...) zastrzega prawo do wypowiedzenia umowy. Pismem z dnia 22 września 2017r. wypowiedziano M. P. umowę, wskazując że przeterminowane zadłużenie wynosi 6.690,92zł [dowód: wypowiedzenie k-37]. Z chwilą wypowiedzenia zalegał z ratami z maja, czerwca lipca, sierpnia i września 2017r. Łączna kwota zadłużenia po wypowiedzeniu umowy wynosiła 78.577,34zł [dowód: rozliczenie wysokości zadłużenia k- 112- 113, historia rachunku dedykowanego dla spłaty pożyczki k- 85-103]. Wypowiedzenie odebrała żona M. Z. P. [k-38verte]. Jednocześnie o wypowiedzeniu poinformowano poręczycieli [k-39,40].

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o niekwestionowane, powołane wyżej dokumenty oraz przyznane i niekwestionowane okoliczności faktyczne.

SĄD ZWAŻYŁ

Powództwo jest uzasadnione. Powódka na podstawie opisanych wyżej dokumentów wykazała zarówno istnienie zobowiązania, jego treść, prawa i obowiązki stron oraz istnienie wierzytelności. Powódka i M. P. zawarli umowę pożyczki kwoty 107.000zł na 10 lat. Na skutek zaprzestania spłacania rat, zgodnie z art. 75c ust 1 i 6 prawa bankowego w zw. z art. 36 ust 1 pkt1a ustawy z 5 listopada 2009r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz pkt 31 umowy, pismem z dnia 22 września 2017r. wypowiedziano pożyczkobiorcy M. P. umowę pożyczki. Z upływem terminu wypowiedzenia cała należność stała się wymagalna. Pozwany S. O. reprezentowany przez fachowego pełnomocnika pomimo, że wniósł o oddalenie powództwa, nie zakwestionował dochodzonego roszczenia ani co do zasady, ani co do wysokości. Nie zakwestionował prawidłowości wypowiedzenia umowy. Zakwestionował jedynie skuteczność doręczenia wypowiedzenia pożyczkobiorcy M. P., wskazując, że przesyłkę zawierającą wypowiedzenie odebrała żona pozwanego, co powoduje że jest bezskuteczne. Wskazał również, że był przekonany, że poręcza pożyczkę do wysokości 8.000zł, pisma powódki informujące o zadłużeniu dotyczyły niewielkich kwot - około 1500zł, zaś powódka żąda ponad 80.000zł. Zarzucił, że pożyczka nie została spłacona bowiem nie uwzględniono wniosku M. P. o renegocjacje zadłużenia. Ponadto z uwagi na młody wiek nie miał świadomości konsekwencji poręczenia.

Argumentacja pozwanego jest bezzasadna. Korespondencja dla pożyczkobiorcy M. P. była kierowana na adres wskazany w umowie, korespondencję odebrała jego żona, pozwana Z. P.. Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy należy uznać więc za skutecznie złożone w rozumieniu art. 61kc. Przy zachowaniu należytej dbałości o własne interesy pożyczkobiorca mógł się z nim zapoznać. Z przedłożonych dokumentów wynika, że pozwany S. O. poręczył spłatę umowę pożyczki w pełnym zakresie. Wynika to wprost z jego podpisu jako poręczyciela na umowie [k-29], oraz z deklaracji poręczyciela z 28.06.2013r, w której również wpisano wysokość kwoty pożyczki i zakres poręczenia [k-181-183]. W dniu składania oświadczenia pozwany miał 24lata, był pełnoletni. Twierdzenia o braku świadomości konsekwencji, z uwagi na młody wiek, są bez znaczenia prawnego. Również zarzut, że niespłacenie pożyczki zostało spowodowane nieuwzględnieniem wniosku o restrukturyzację zadłużenia, nie ma znaczenia. Uwzględnienie wniosku należało do uprawnienia powódki, która odmówiła uznając, że pożyczkobiorca utracił zdolność kredytową, o czym został poinformowany. Odnosząc się do podniesionych przez pozwanego rozbieżności pomiędzy informacjami powódki o wysokości przeterminowanego zadłużenia, a wysokością roszczenia należy zauważyć, że wypowiedzenie umowy pożyczki ma ten skutek, że wymagalna staje się cała niespłacona kwota tj. zaległości sprzed wypowiedzenia ] z należnymi odsetkami i opłatami określonymi w umowie oraz pozostała część niespłaconego kapitału. Skoro umowę, która miała trwać 10 lat, wypowiedziano po 4 latach, oczywistym jest, że suma należności do spłaty jest zdecydowanie wyższa niż kwoty na wcześniejszych pismach informujących o zaległościach i wezwaniach do zapłaty.

W związku z powyższym w pkt 1 wyroku na mocy art. 876kc w zw. z 354kc w zw z art. 69ust1 ustawy z 29 sierpnia 1997r. prawo bankowe w zw. z art. 36 ust 1 pkt1a ustawy z 5 listopada 2009r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 82.965,90zł, na którą składają się kwota 78.577,34zł tytułem pozostałego kapitału pożyczki, 4.388,57zł skapitalizowanych odsetek umownych na dzień złożenia pozwu, łącznie 82.965,91zł oraz na mocy art. 482kc w zw. z art 359§2 ¹kc zasądzono umowne odsetki od tej kwoty, w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 13 grudnia 2017r. [od dnia wniesienia pozwu] z zastrzeżeniem, że nie mogą być wyższe niż maksymalne odsetki ustawowe za opóźnienie. Roszczenie zasądzono solidarnie z M. P., wobec którego orzeczono wyrokiem zaocznym częściowym z dnia 25 kwietnia 2018r. XII C 62/18 i z Z. P., wobec której orzeczono wyrokiem zaocznym częściowym z dnia 26 września 2018r. IC 346/18. W pkt 2 wyroku na mocy art. 98kpc zasądzono od pozwanego na rzecz powódki kwotę 9.549zł tytułem kosztów postepowania, na którą składają się opłata od pozwu i wynagrodzenie pełnomocnika wg minimalnej stawki dla wartości sporu określonej żądaniem pozwu