Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 363/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lipca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Robert Bednarczyk

protokolant Monika Mazur      

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Lwówku Śląskim Łukasza Targońskiego

po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2022 r.

sprawy R. T. ur. (...) w L.

s. W., A. z domu M.

oskarżonego z art. 207 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k.

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego i oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim

z dnia 21 kwietnia 2022 r. sygn. akt II K 65/22

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego R. T. w pkt I części rozstrzygającej w ten sposób, że wymierzoną karę pozbawienia wolności obniżą do 2 (dwóch) lat,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 363/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 21 kwietnia 2022r. w sprawie II K 65/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I.  Naruszenie przepisów postepowania, które miało wpływ na treść zaskarżonego wyroku a to art. 7 k.p.k., poprzez przyjęcie wersji zdarzeń wyłącznie niekorzystnej dla oskarżonego jakoby R. T. dopuścił się zarzucanego występku znęcania nad żoną D. T. oraz dziećmi M. i K. T. (1) w okresie od bliżej nieokreślonego dnia i miesiąca 2004 roku do dnia 13 grudnia 2021 roku podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala ponad wszelka wątpliwość przyjąć sprawstwa oskarżonego w tak szeroko ujętym okresie zarzutu;

II.  Niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności 2 lat i 8 miesięcy w sytuacji, gdy całościowa ocena właściwości i warunków osobistych oskarżonego wskazują, iż wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności jawi się jako zbyt dolegliwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Za najdalej idący uznać należy zawarty w apelacji obrońcy zarzut, opisany w punkcie 1. Jego uzasadnienie jest nader lakoniczne i odwołuje się li tylko do negowania przez oskarżonego sprawstwa i winy w toku postepowania przed Sądem I instancji oraz podczas postępowania przygotowawczego, negacji wiarygodności zeznań K. T. (1) z uwagi na dzielący go z oskarżonym konflikt oraz negacji ustalonego przez Sąd Rejonowy czasookresu przestępnej działalności R. T.. W ocenie Sądu Odwoławczego zarzut ten jest bezzasadny. Obrońca pominął to, że sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzucanych mu zachowań wynika nie tylko z zeznań K. T. (1), ale również z relacji M. T. (1), L. W., M. P. i K. T. (2) oraz dokumentacji Niebieskiej Karty a także karty porady ambulatoryjnej. Dowody te słusznie ocenione zostały przez Sąd Rejonowy jako w pełni wiarygodne i korespondujące ze sobą a na ich bazie Sąd ten trafnie ustalił sprawstwo oskarżonego. Z kolei, co nie uszło uwadze Sądu I instancji, twierdzenia G. B. nie charakteryzowały się istotnym znaczeniem, jako że świadek ten nie posiadała wiedzy w zakresie sytuacji domowej oskarżonego, zeznania W. T. i M. T. (2) nie zasługują na walor wiarygodności z przyczyn opisanych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Z tych samych, szczegółowo opisanych przez Sąd Rejonowy powodów niewiarygodne są także wyjaśnienia R. T., przy czym ocene Sądu I instancji Sąd Odwoławczy aprobuje i podziela. Nie sposób w tej sytuacji skutecznie wywodzić o naruszeniu art. 7 kpk, bowiem ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego dokonana została w sposób swobodny, nie zaś dowolny, co żadną miarą nie stanowi obrazy wskazanego przepisu. Nie ma również racji obrońca, negując w apelacji ustalony w zaskarżonym wyroku czasookres niezgodnej z prawem działalności oskarżonego. Wbrew zawartym w apelacji supozycjom początkowy okres znęcania się R. T. nad żona i dziećmi ustalony został w oparciu o wiarygodne relacje K. T. (1), który w toku postepowania przygotowawczego podał, że miało to miejsce od czasu jego urodzenia (k.16), M. T. (1), która zeznała, że znęcania rozpoczęło się odkąd tylko pamięta (k.33) K. T. (2), która zeznała, że oskarżony ,,mamę bil od zawsze” (k.226) oraz L. W., która opisała tego rodzaju incydent, datowany na 10 lat wstecz (k.227). Zrozumiale jest, że początkowej daty, od jakiej R. T. zaczął się znęcać nad członkami rodziny precyzyjnie określić się nie da, słusznie zatem Sąd Rejonowy wskazał ja jako rok 2004. Ty6m samym przeciwne w tej materii stanowisko obrońcy oskarżonego nie zasługuje na aprobatę. Częściowo racje ma natomiast skarżący, jeśli idzie o wymiar kary. Sąd Rejonowy poprawnie ustalił katalog okoliczności obciążających, nie przydał jednak należytego znaczenia dotychczasowej niekaralności sprawcy. Co istotne, Sąd ten – słusznie eliminując z opisu czynu element niszczenia sprzętów domowych nie dostrzegł, że działania R. T., choć niezwykle długotrwałe, nie były jednak szczególnie natężone. Dowodem na to jest wyrażone w toku rozprawy głównej stanowisko D. T. oraz to, że przez tak długi, bo kilkunastoletni okres nikt z pokrzywdzonych nie zdecydował się na inicjacje postepowania karnego przeciwko oskarżonemu. Kara 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności rzeczywiście jawi się w tych warunkach jako rażąco surowa, co obliguje do jej odpowiedniego obniżenia po to, by zgodnie z art. 53 § 1 kk nie przekraczała stopnia winy oskarżonego.

Sam oskarżony w swojej osobistej apelacji nie tylko nie sformułował zarzutów, ale i nie kwestionował swojego sprawstwa. Powołał się on jedynie na problemy z alkoholem i doznawane pod jego wpływem urojenia. Te twierdzenia są jednak zupełnie gołosłowne, skoro R. T. ani podczas postepowania przygotowawczego, ani też w fazie jurysdykcyjnej nigdy nie wspomniał, jakoby doznawał kiedykolwiek urojeń, zaś okoliczność ta nie wynika z żadnego, przeprowadzonego przez Sąd Rejonowy dowodu, nie była ona również podnoszona przez obrońcę. Skoro tak, to zawarte w apelacji zapewnienia są w tym zakresie- jak zostało już wskazane- gołosłowne a przez to niewiarygodne i w związku z tym nie stanowią argumentu, uzasadniającego powinność dokonania dalej idącej ingerencji w treść zaskarżonego wyroku.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego ewentualnie wymierzenie skazanemu kary pozbawienia wolności w wymiarze umożliwiającym oskarżonemu ubieganie się o wyrażenie zgody na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy co do sprawstwa i winy oskarżonego, kwalifikacji prawnej popełnionego przezeń czynu, rodzaju i wymiaru środka karnego, zaliczenia okresu tymczasowego aresztowania i kosztów procesu.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest w powyższym zakresie wolny od uchybień, opisanych w apelacjach i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wymiar kary

Zwięźle o powodach zmiany

Powody obniżenia kary pozbawienia wolności podane zostały w sekcji 3 formularza.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Podstawę rozstrzygnięcia o wydatkach poniesionych w postępowaniu odwoławczym stanowi przepis art. 624 § 1 k.p.k. Oskarżony nie posiada majątku, ani dochodów, orzeczona została wobec niego kara pozbawienia wolności a co za tym idzie uiszczenie przez niego kosztów sądowych byłoby nadmiernie uciążliwe. Z tego powodu Sąd odstąpił od obciążania go tymi należnościami.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony, obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana