Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 17 stycznia 2023 r.

Sygn. akt VI Ka 1387/21

1

2WYROK

2.1W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:SSO Ludmiła Tułaczko

protokolant: sekretarz sądowy Marta Herc

4przy udziale prokuratora Anety Ostromeckiej

po rozpoznaniu dnia 17 stycznia 2023 r.

5sprawy W. J., syna A. i W., ur. (...) w W.

6oskarżonego o przestępstwo z art. 286 § 1 kk

7na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

8od wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku

9z dnia 15 września 2021 r. sygn. akt II K 572/19

1.zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że w punkcie 1 po słowach „sześciu miesięcy ograniczenia” dodaje słowo „wolności”;

2.w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.zwalnia oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa;

4.zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Otwocku na rzecz adw. W. K. kwotę 516,60 zł obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu w drugiej instancji oraz podatek od towarów i usług.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1387/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 15 września 2021r. w sprawie sygn. akt II K 527/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

W. J.

Oskarżony był wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu.

Karta karna

194-196

2.1.1.2.

j.w.

Oskarżony nie złożył deklaracji PIT za 2021r.

Dane e- puap

192

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

Karta karna

Dowód obiektywny. Dokument wydany przez właściwy podmiot, w ramach kompetencji urzędu.

2.1.1.2.

Dane e-puap

Dowód obiektywny. Dokument wydany przez właściwy podmiot, w ramach kompetencji urzędu.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

-naruszenie prawa materialnego mającego istotny wpływ na rozstrzygnięcie, w szczególności art. 286 § 1 k.k. poprzez jego zastosowanie oraz błędną wykładnię, mimo iż ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż oskarżony swoim zachowaniem nie spełnił wszystkich niezbędnych przesłanek określonych w/w przepisie, w szczególności nie wprowadził pokrzywdzonego w błąd, ponieważ jego zachowanie nie prowadziło do błędnej oceny rzeczywistości przez pokrzywdzonego;

-naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na rozstrzygniecie, a w szczególności art. 7 k.p.k. oraz art. 410 k.p.k. polegające na dokonaniu przez sąd dowolnej oceny materiału dowodowego, sprzecznej z zasadami prawidłowego rozumowania doświadczenia życiowego poprzez uznanie za wiarygodny dowód z wydruków ogłoszeń o sprzedaży drewna mających potwierdzać wystawienie przez oskarżonego ogłoszeń, mimo iż znajdujące się w aktach wydruki ogłoszeń nie pokrywają się z okresem wskazanym w opisie zarzutu, a więc nie ma pewności aby mogły być aktualne w dacie zarzucanego oskarżonemu czynu ( poza tym z części z nich wynika, iż jest archiwalna);

- przyznanie wiarygodności zeznaniom pokrzywdzonego oraz jego żony, a odmówienie w przeważającej części przyznania wiarygodności wyjaśnieniom złożonym przez oskarżonego;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie jest zasadny.

Ustalenia faktyczne sądu I instancji, jak i ocena prawna zachowania oskarżonego są prawidłowe. Zasadnie sąd I instancji przypisał oskarżonemu popełnienie przestępstwa oszustwa. Świadczą o tym zeznania świadków A. P. i jego żony E. P. oraz treść nagranych rozmów telefonicznych przeprowadzonych z oskarżonym oraz ze współpracującymi z nim mężczyznami, którym oskarżony przekazał telefon do rozmów z pokrzywdzonym i jego żoną. „Wprowadzenie w błąd polega na podjęciu przez sprawcę podstępnych zabiegów prowadzących do wywołania u pokrzywdzonego mylnego wyobrażenia o rzeczywistości. Ta postać oszustwa nazywana bywa „oszustwem czynnym” (por. Michalski [w:] Wąsek, Zawłocki II, s. 1133).”

Sąd I instancji dokonał prawidłowej subsumcji stanu faktycznego ustalając, iż oskarżony wprowadził w błąd pokrzywdzonego, co do ilości przywiezionego drewna kominkowego. Pokrzywdzony zamówił 10 metrów sześciennych, za które zapłacił kwotę 1600 zł - po 160 zł za 1 metr sześcienny. Oskarżony przywiózł o 4,6 metra sześciennego mniej, doprowadzając pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem na kwotę 736 zł. Oskarżony liczył na to, że pokrzywdzony nie zorientuje się w faktycznej ilości przywiezionego drewna. Wniosek ten wynika z okoliczności dostarczenia drewna na posesję pokrzywdzonego bowiem zostało, wbrew ustaleniom umowy, przywiezione luzem, w dwóch turach, małym samochodem, przy czym oskarżony już poprzednio trudnił się sprzedażą drewna kominkowego, a więc wiedział o tym, jaka ilość drewna stanowi 10 metrów sześciennych. Pokrzywdzony nie zorientował się, że została przywieziona mniejsza ilość drewna niż przez niego zamówiona. Oskarżony zapewniał pokrzywdzonego, że przywiózł na posesję po 5 metrów sześciennych drewna kominkowego w jednej turze. Taki sposób dostarczenia zamówionego drewna powodował trudności w prawidłowym obliczeniu jego faktycznej ilości. Pokrzywdzony musiał drewno ułożyć i zmierzyć, co skutkowało wykonaniem pracochłonnych czynności rozciągniętych w czasie. Oskarżony na uwagi pokrzywdzonego w dniu dostarczenia drewna na posesje, że drewno musi zmierzyć zapewniał go, że ewentualnie dostarczy brakującą ilość lub zwróci mu pieniądze. Wydruki ogłoszeń o sprzedaży drewna znajdujące się w aktach sprawy zawierające numer telefonu oraz zdjęcia ułożonego w metry sześcienne drewna nie dotyczą tego konkretnego ogłoszenia, na które odpowiedziała świadek E. P.. Stanowią jednak dowód tego, że oskarżony zajmował się sprzedażą za pośrednictwem sieci Internet drewna kominkowego. Podane w ogłoszeniach ceny odpowiadają tym, za jakie pokrzywdzony kupił od oskarżonego drewno kominkowe. Ogłoszenie te wskazują także, że oskarżony sprzedawał drewno ułożone w metry sześcienne. Co z kolei potwierdza zeznania pokrzywdzonego i jego żony, o tym że zamówili drewno za 160 zł za jeden metr sześcienny ułożonego drewna. O tym, że oskarżony nie miał zamiaru wywiązać się z zobowiązania świadczą nagrane rozmowy telefoniczne. Oskarżony po uzyskaniu informacji o brakującej ilości drewna kominkowego zwodził pokrzywdzonego i jego żonę przekazując albo osobiście albo przez współpracujących z nim mężczyzn zapewnienia, że przywiezie brakującą ilość lub zwróci pieniądze. Podawał różne terminy i ostatecznie zaniechał kontaktu z pokrzywdzonym i jego żoną – nie przywiózł brakującej ilości drewna ani nie zwrócił pieniędzy. Zasadnie sąd I instancji ustalił, że oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa oszustwa gdyż jego zachowanie utrwalone w rozmowach telefonicznych świadczy o tym, że nie miał zamiaru wywiązania się z umowy. Wniosek ten wynika chociażby z zapisów rozmów telefonicznych - „bo półtora tygodnia wziął pan pieniądze a nie jest tyle co trzeba”; „nie, o nie, nie oszukałem, przecież mówiłem, jak będzie brakować, żebym zmierzyła i tak zmierzyłam za dwa dni miał pan podane ile jest drewna. Minęło prawie dwa tygodnie.” – „Przywiozę, dobrze”. (k- 79) „Dzisiaj, dobrze. Przywiozę koło południa. ( k- 80) Oskarżony nie przyjechał na posesję pokrzywdzonego. Nie sprawdził pomiaru drewna dokonanego przez pokrzywdzonego. Nie przywiózł brakującej ilości drewna kominkowego i nie zwrócił pieniędzy pokrzywdzonemu. Zaniechał z nim kontaktu. Okoliczności te świadczą o zamiarze niewywiązania się z umowy. Oskarżony swoim zachowaniem zrealizował wszystkie znamiona oszustwa bowiem działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd co do ilości przywiezionego drewna doprowadził go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Nie miał zamiaru wywiązania się z zobowiązania umowy gdyż zwodził pokrzywdzonego zapewniając, że przywiezie brakującą ilość drewna lub zwróci mu pieniądze, czego nie uczynił. Ostatecznie zaniechał kontaktu z pokrzywdzonym. Zachowanie oskarżonego nie tylko stanowiło niewywiązanie się z zobowiązania umownego, jak wskazuje obrońca w apelacji ale także wyczerpało znamiona przestępstwa oszustwa. Z tych powodów należy uznać, że ustalenia dokonane przez sąd I instancji są prawidłowe zaś zarzuty apelacji obrońcy nie są zasadne.

Wniosek

1.o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego;

2. o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Otwocku do ponownego rozpoznania;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wnioski nie są zasadne.

Ustalenia faktyczne sądu I instancji dokonane w oparciu o zeznania świadków A. P. i E. P. oraz treść nagranych rozmów telefonicznych świadczą o tym, że oskarżony działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd co do ilości przywiezionego drewna kominkowego, gdyż zapłacił oskarżonemu za 10 metrów sześciennych podczas gdy oskarżony przywiózł o 4,6 metra mniej. Oskarżony nie miał zamiaru wywiązania się z umowy gdyż zwodził pokrzywdzonego zapewniając, że przywiezie brakującą ilości drewna lub zwróci pieniądze czego nie uczynił, zrywając kontakt z pokrzywdzonym. Materiał dowodowy został przez sąd I instancji oceniony zgodnie z art. 7 k.p.k. Materiał dowodowy jest kompletny i nie wymaga uzupełnienia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Wina i kara

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Ustalenia faktyczne sądu I instancji dokonane w oparciu o zeznania świadków A. P. i E. P. oraz treść nagranych rozmów telefonicznych świadczą o tym, że oskarżony działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia pokrzywdzonego w błąd, co do ilości przywiezionego drewna kominkowego, gdyż zapłacił oskarżonemu za 10 metrów sześciennych podczas gdy oskarżony przywiózł o 4,6 metra mniej. Oskarżony nie miał zamiaru wywiązania się z umowy gdyż zwodził pokrzywdzonego zapewniając, że przywiezie brakującą ilości drewna lub zwróci pieniądze czego nie uczynił, zrywając kontakt z pokrzywdzonym. Materiał dowodowy został przez sąd I instancji oceniony zgodnie z art. 7 k.p.k. Materiał dowodowy jest kompletny i nie wymaga uzupełnienia. Kara wymierzona oskarżonemu jest dostosowana do zawinienia.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Zaskarżony wyrok został zmieniony w ten sposób, że w punkcie 1 po słowach „sześciu miesięcy ograniczenia” zostało dodane słowo „wolności”

Zwięźle o powodach zmiany

Zmiana jest spowodowana omyłką bowiem całość rozstrzygnięcia wskazuje, że została wymierzona oskarżonemu kara ograniczenia wolności.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3,4

Zwolnienie oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych w drugiej instancji znajduje uzasadnienie w treści art. 624 § 1 k.p.k. uwagi na brak stałego zatrudnienia oskarżonego - rencista, wykonuje prace dorywcze (k- 88v)

Zgodnie z wnioskiem obrońcy oskarżonego Sąd odwoławczy zasądził od Skarbu Państwa kwotę 516,60 zł obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu w postępowaniu odwoławczym oraz podatek od towarów i usług

7.  PODPIS

Załącznik Nr 1

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wina

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana