Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 kwietnia 2014roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Natalia Lipińska

Protokolant: stażysta Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania W. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 4 czerwca 2013 roku znak: (...)

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

postanawia:

I.  uchylić zaskarżoną decyzję i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania organowi rentowego;

II.  umorzyć postępowanie.

Sygn. akt IV U 1372/13

UZASADNIENIE

postanowienia Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 24 kwietnia 2014 r.

Od 1 listopada 2012 r. do 31 marca 2013 r. W. F. pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 5 marca 2013 r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o ponowne przyznanie mu prawa do renty.

W orzeczeniu z dnia 23 kwietnia 2013 r. Lekarz Orzecznik ZUS, rozpoznając nadciśnienie tętnicze II stopnia, chorobę niedokrwienną serca, miażdżycę tętnic kończyn dolnych, nikotynizm, żylaki kończyn dolnych i upośledzenie widzenia oka lewego uznał, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. Jako numer statystyczny choroby zasadniczej wskazał I 11 (k. 46-47 cz. II akt ZUS).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego, sprawa skierowana została do Komisji Lekarskiej ZUS, która w orzeczeniu z dnia 27 maja 2013 r., rozpoznając nadciśnienie tętnicze I/II stopnia w okresie wydolności krążenia, miażdżycę tętnic kończyn dolnych bez istotnych hemodynamicznie zwężeń, żylaki kończyn dolnych bez istotnych powikłań, zespół bólowy lędźwiowy w wywiadzie, bez objawów korzeniowych, zawroty głowy w wywiadzie bez objawów uszkodzenia OUN, podtrzymał stanowisko Lekarza Orzecznika, stwierdzając, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy. Jako numer statystyczny choroby zasadniczej Komisja Lekarska podała I 10 (k. 50 cz. II akt ZUS).

Na tej podstawie, decyzją z dnia 4 czerwca 2013 r., nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), odmówił W. F. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 82 cz. III akt ZUS).

W dniu 5 lipca 2013 r. od decyzji tej ubezpieczony wywiódł odwołanie.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

W toku niniejszego postępowania, postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2013 r. Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych sądowych specjalistów z zakresu chirurgii ortopedii- traumatologii, neurologii, kardiologii, chorób wewnętrznych oraz gastroenterologii celem ustalenia, czy i w jakim stopniu odwołujący jest niezdolny do pracy, czy istniejąca poprzednio częściowa niezdolność do pracy ustała oraz czy nastąpiła poprawa jego stanu zdrowia i na czym polega, jak również kiedy powstała niezdolność do pracy.

W opinii sądowo- lekarskiej z dnia 5 listopada 2013 r. biegli chirurg ortopeda- traumatolog, neurolog, kardiolog i specjalista chorób wewnętrznych, rozpoznając
u wnioskodawcy nadciśnienie tętnicze pierwotne II stopnia, miażdżycę tętnic kończyn dolnych, zespół bólowy kręgosłupa L-S i żylaki kończyn dolnych, uznali go za osobę zdolną do pracy zarobkowej (k. 9).

Na skutek zarzutów odwołującego do tej opinii, Sąd dopuścił w sprawie dowód
z opinii uzupełniającej biegłych sądowych celem ustosunkowania się do zarzutów ubezpieczonego co do błędów i nieprawidłowości zawartych w opinii oraz dowód z opinii biegłego gastroenterologa.

W opinii uzupełniającej z dnia 17 grudnia 2013 r. biegli chirurg ortopeda- traumatolog, neurolog, kardiolog i specjalista chorób wewnętrznych podtrzymali swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

W opinii sądowo- lekarskiej z dnia 26 lutego 2014 r. biegły gastroenterolog uznał, że brak jest u opiniowanego schorzeń gastroenterologicznych powodujących niezdolność do pracy.

W toku postępowania sądowego, w dniu 10 kwietnia 2014 r. odwołujący przedłożył Sądowi wynik konsultacji kardiologicznej z dnia 21 lutego 2014 r. z rozpoznaniem samoistnego (pierwotnego) nadciśnienia tętniczego umiarkowanego, choroby niedokrwiennej serca CCS II, miażdżycy uogólnionej, tętniaka aorty brzusznej, mieszanych zaburzeń lipidowych w trakcie leczenia i przewlekłego nikotynizmu oraz zaleceniem stałego
i systematycznego leczenia i diagnostyki inwazyjnej choroby wieńcowej (k. 44), jak również wynik badania USG (+Doppler tętnic kończyn dolnych ) z dnia 5 lutego 2014 r. z opisem.

Sąd rozważył, co następuje:

Zaskarżoną decyzję ZUS Oddział w T. z dnia 4 czerwca 2013 r. należało uchylić, sprawę zaś przekazać do rozpoznania organowi rentowemu, umarzając postępowanie w niniejszej sprawie.

Zgodnie z treścią art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c., w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie Lekarza Orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu
i umarza postępowanie.

Przepis ten jest wyjątkiem od zasady, według której sąd pierwszej instancji kontroluje tylko stan rzeczy- faktyczny i prawny- istniejący w chwili wydania decyzji przez organ rentowy. Wyjątek ten przewiduje możliwość uchylenia przez sąd decyzji organu rentowego, przekazania sprawy do rozpoznania (i ewentualnego wydania nowej decyzji) organowi rentowemu, z jednoczesnym umorzeniem postępowania sądowego. Jest to możliwe wówczas, gdy w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji doszło do ujawnienia się nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. Ujawnienie się tego rodzaju nowych okoliczności może wpłynąć na sposób rozstrzygnięcia sprawy przez sąd pierwszej instancji. Muszą one jednak ujawnić się przed zamknięciem rozprawy w tym sądzie.

Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 stycznia 2012 r., II UK 79/11
(LEX nr 1130387), w art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. mowa o „nowych okolicznościach”, które, choć powstałe po wniesieniu odwołania, mają znaczenie dla oceny stanu zdrowia do dnia decyzji. Dla przykładu, „nowe okoliczności” to schorzenia istniejące przed wydaniem decyzji, lecz wykazane przez ubezpieczonego dopiero po wniesieniu odwołania do sądu albo ujawnione na podstawie badań lekarskich w trakcie postępowania sądowego, których nie oceniał ani Lekarz Orzecznik, ani Komisja Lekarska organu rentowego.

Taka też sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie.

W toku postępowania sądowego odwołujący przedłożył bowiem wynik konsultacji kardiologicznej z dnia 21 lutego 2014 r. oraz wynik badania USG (+Doppler tętnic kończyn dolnych ) z dnia 5 lutego 2014 r. z opisem.

Oba przedłożone dokumenty, z daty po wniesieniu odwołania, świadczą o nowych okolicznościach odnośnie niezdolności wnioskodawcy do pracy zarobkowej, które nie były znane Lekarzowi Orzecznikowi i Komisji Lekarskiej.

W pierwszym dokonano rozpoznania samoistnego (pierwotnego) nadciśnienia tętniczego umiarkowanego, choroby niedokrwiennej serca CCS II, miażdżycy uogólnionej, tętniaka aorty brzusznej, mieszanych zaburzeń lipidowych w trakcie leczenia i przewlekłego nikotynizmu, zalecając stałe i systematyczne leczenie oraz diagnostykę inwazyjną choroby wieńcowej. Dokument ten dotyczy więc schorzeń kardiologicznych, w tym nadciśnienia tętniczego, które istniało przed datą wydania zaskarżonej decyzji i zawiera nowe, nierozpoznawane do tej pory zmiany chorobowe (miażdżycę uogólnioną, tętniaka aorty brzusznej, mieszane zaburzenia lipidowe w trakcie leczenia i przewlekłego nikotynizmu) oraz zalecenie stałego i systematycznego leczenia i diagnostyki inwazyjnej choroby wieńcowej.
W tym miejscu zauważyć należy, że w dacie wydawania opinii sądowo- lekarskiej
(5 listopada 2013 r.) przez biegłych chirurga ortopedę- traumatologa, neurologa, kardiologa
i specjalistę chorób wewnętrznych, biegli ci, w szczególności biegły kardiolog, nie dysponowali wynikami badań, które dawałaby podstawę do stwierdzenia u opiniowanego choroby niedokrwiennej serca- wskazanej jako rozpoznanie w przedłożonym przez odwołującego wyniku konsultacji kardiologicznej z dnia 21 lutego 2014 r.

Drugi zaś dokument, również z daty po wniesieniu odwołania, to wynik badania USG (+Doppler tętnic kończyn dolnych ) z dnia 5 lutego 2014 r. z opisem, z którym zarówno Lekarz Orzecznik, jak i Komisja Lekarska nie mieli możliwości zapoznania się wydając opinie lekarskie o stanie zdrowia ubezpieczonego. W tym miejscu zauważyć należy, że schorzenia tętnic kończyn dolnych istniały u odwołującego przed wydaniem zaskarżonej decyzji, o czym świadczy dokonane przez Lekarza Orzecznika ZUS rozpoznanie (miażdżyca tętnic kończyn dolnych) oraz rozpoznanie dokonane przez Komisję Lekarską ZUS (miażdżyca tętnic kończyn dolnych bez istotnych hemodynamicznie zwężeń).

Z uwagi zatem na ujawnienie się nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności odwołującego do pracy, koniecznym stało się uchylenie zaskarżonej decyzji ZUS Oddział w T. z dnia 4 czerwca 2013 r., przekazanie sprawy do rozpoznania organowi rentowemu i umorzenie postępowania w niniejszej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w punktach I i II postanowienia na podstawie art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c.