Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt IV GC 949/22 upr

UZASADNIENIE

co do całości wyroku z 12 stycznia 2023 roku

1.  Poczta Polska S.A. wniosła pozew przeciwko Biuro (...) sp. z o.o., żądając zapłaty 2947,24 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 2799,30 zł od 18.10.2019 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów procesu.

2.  Postępowanie toczyło się według przepisów o postępowaniu w sprawach gospodarczych i w sprawach uproszczonych.

I.  Stan faktyczny

3.  Poczta Polska S.A. jako operator pocztowy i zleceniobiorca zawarła 28.09.2005 r. z Biuro (...) sp. z o.o. jako zleceniodawcą umowę świadczenia usług pocztowych, następnie aneksowaną dziewiętnastokrotnie. W § 3.1 umowy zleceniodawca zobowiązał się do dostarczenia zleceniobiorcy zestawienia liczbowego nadawanych przesyłek zwykłych w odpowiednim przedziale wagowym oraz ustalonej opłaty według cennika za usługi pocztowe. W § 6.3 umowy strony postanowiły, że zleceniodawca opłaci fakturę w terminie 7 dni od daty jej otrzymania.

bezsporne, dowody: umowa z aneksami (k. 17-93), cennik usług (k. 175-185), zeznanie świadka A. Z. (k. 206), przesłuchanie J. M. (k. 206).

4.  Za świadczenie usług we wrześniu 2019 r. operator pocztowy wystawił fakturę VAT na kwotę 17 205,44 zł, kwestionując oświadczenie Biuro (...) sp. z o.o. co do klasyfikacji (...) przesyłek jako Zwykłe EK krajowe S o wadze do 500g i wymiarach 20mm wysokość, 230mm długość i 160mm szerokość za cenę 3,30 zł sztuka i klasyfikując je jako Zwykłe EK krajowe M o wadze do 1000g i wymiarach 20mm wysokość, 325mm długość i 230mm szerokość za cenę 4 zł sztuka. Łączna różnica ceny wyniosła 2799,30 zł. Biuro (...) sp. z o.o. 11.02.2020 r. zapłaciła 14 406,14 zł, nie uznając ponownej klasyfikacji przesyłek przez operatora pocztowego.

bezsporne, dowody: faktura (k. 94-95), zestawienie przesyłek (k. 96-125), cennik usług (k. 175-185), zeznanie świadka M. O. (k. 206), zeznanie świadka A. Z. (k. 206), przesłuchanie J. M. (k. 206).

5.  Poczta Polska S.A. błędnie zaklasyfikowała (...) przesyłek z września 2019 r. jako Zwykłe EK krajowe M.

dowody: zestawienie przesyłek (k. 96-125), korespondencja (k. 126-142, 156-162, 186-188), katalogi (k. 163), cennik usług (k. 175-185), zeznanie świadka M. O. (k. 206), zeznanie świadka A. Z. (k. 206), przesłuchanie J. M. (k. 206).

II.  Ocena dowodów

6.  Sąd oparł swoje ustalenia na dowodach wyżej wskazanych.

7.  Dokumenty przedłożone w sprawie nie były kwestionowane przez strony co do swojej autentyczności. Strony spierały się jednak co do treści zestawienia przesyłek sporządzonego przez pozwaną oraz następnie skorygowanego przez powódkę. Zebrana dokumentacja nie pozwalała samodzielnie na rozstrzygnięcie sporu bez odwołania się do zeznań osób biorących udział w klasyfikacji przesyłek.

8.  Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w sprawie Sąd ustalił, że powódka nie miała podstaw do dokonania korekty zestawienia sporządzonego przez pozwaną. Powódka jako zobowiązana do udowodnienia faktu wysłania przez pozwaną przesyłek o droższej docelowej klasyfikacji nie wykazała go (art. 6 k.c.). Dokumenty załączone do pism procesowych nie potwierdziły faktycznych rozmiarów przesyłek, podczas gdy M. O. przesłuchana w charakterze świadka wiarygodnie zeznała, że pracownicy powódki wprawdzie przyjęli droższą klasyfikację przesyłek, lecz po późniejszej reklamacji nie byli w stanie ustalić rzeczywistych parametrów wysłanych przesyłek. Świadek podała, że pracownicy nie dysponowali ani jedną z zakwestionowanych przesyłek i nie uzyskali też żadnego zwrotu takiej przesyłki. Ostateczne przyjęcie, że reklamacja jest niezasadna było oparte wyłącznie na oświadczeniu jednego z pracowników powódki, że widział wcześniej kopertę bąbelkową, która świadczy o konieczności droższej klasyfikacji.

9.  Z drugiej strony świadek A. Z. i przesłuchany jako reprezentant pozwanej J. M. wiarygodnie podali, że pozwana dąży do optymalizacji kosztów i tym samym wysyła przesyłki w najniższym gabarycie oraz korzysta z własnych opakowań dostosowanych do tych gabarytów. Przesłuchani wiarygodnie wskazali, że nie ma ekonomicznego uzasadnienia dla wysyłania katalogów o mniejszych rozmiarach w znacznie większych opakowaniach lub w opakowaniach bąbelkowych, które są celowe jedynie przy wysyłaniu nośników informatycznych, których nie było w zakwestionowanej przez powódkę partii przesyłek.

10.  Po zestawieniu i ocenie całego wymienionego materiału dowodowego Sąd ustalił stan faktyczny, w którym żądanie powódki było bezzasadne. Sąd ocenił pozytywnie wiarygodność wszystkich przesłuchanych osób, lecz nie wpłynęło to na zasadność żądania powódki, gdyż nawet zawnioskowana przez nią świadek nie mogła zaświadczyć o faktycznym rozmiarze przesyłek i opierała się jedynie na apriorycznym przekonaniu o rzetelności i dokładności pracowników placówki pocztowej.

11.  Sąd pominął wnioski dowodowe powódki co do przesłuchania świadków W. S. i Ł. S.. Strona powodowa reprezentowana przez radcę prawnego powołała te wnioski dopiero na rozprawie 5.01.2023 r., mimo że była zobowiązana do wyczerpującego powołania wniosków dowodowych w pozwie i względnie w kolejnym piśmie procesowym (art. 235 2 § 1 pkt 1 k.p.c. w zw. z art. 458 5 § 1 i 4 k.p.c.). Powódka podniosła w toku rozprawy, że dopiero zeznanie świadka M. O. ujawniło dane kolejnych osób do powołania jako świadków. Jest to twierdzenie nieprawdopodobne i niepodlegające uwzględnieniu z tego względu, że zarówno M. O., jak i wymienione przez nią osoby biorące udział w klasyfikacji przesyłek są pracownikami powódki i ta miała wiedzę jeszcze na etapie przedprocesowym o tym, że inni pracownicy niż M. O. brali udział bezpośrednio w klasyfikacji przesyłek, co wynika z korespondencji wewnętrznej powódki załączonej do pozwu. Powódka tym samym miała wiedzę o istnieniu tych osób i w każdej chwili mogła zwrócić się m.in. do M. O. jako swojego pracownika o podanie ich personaliów. Dopuszczenie dowodu w takich okolicznościach oznaczałoby zgodę Sądu na dowolne przewlekanie postępowania na skutek opieszałości stron, które dopiero przy okazji kolejnych terminów rozprawy rozważałyby ujawnianie kolejnych fragmentów stanu faktycznego i składanie kolejnych wniosków dowodowych na te fragmenty. Takie hipotetyczne działanie Sądu byłoby sprzeczne z zasadą kontradyktoryjności procesu i kategorycznym nakazem z art. 458 5 § 4 k.p.c.

III.  Stan prawny

12.  Powódka wywodziła swoje roszczenie z umowy o świadczenie usług pocztowych i zobowiązaniu pozwanej jako zleceniodawcy do zapłaty wyższej ceny za klasyfikację przesyłek zgodnie z cennikiem usług stanowiącym integralną część umowy. Roszczenie to było bezsporne co do zasady, tj. co do tego, że powódce należy się cena za świadczenie usług pocztowych, lecz sporne co do wysokości, tj. co do tego, że pozwana powinna uiścić wyższą cenę żądaną w pozwie. Powódka jednak nie wykazała roszczenia co do wysokości, gdyż w toku procesu nie udowodniono, aby zaszły podstawy do zapłaty wyższej ceny, a zatem powództwo podlegało oddaleniu co do należności głównej oraz odsetek jako świadczenia do niej ubocznego.

13.  Żądanie rekompensaty za koszty odzyskiwania należności miało swoje oparcie w art. 10 ust. 1 ustawy z 8.03.2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Umowa zawarta między stronami była transakcją handlową, a wyższa zapłata za przesyłki hipotetycznie była świadczeniem pieniężnym w rozumieniu art. 4 pkt 1 i 1a powyższej ustawy, lecz ustalenie przez Sąd, że żądane świadczenie było nienależne czyniło bezzasadnym również roszczenie co do rekompensaty, która jest wtórna co do świadczenia pieniężnego.

Koszty procesu

14.  Sąd oddalił powództwo w całości, w związku z czym za wygrywającego sprawę w rozumieniu art. 98 § 1 k.p.c. należało uznać pozwaną i zasądzić na jej rzecz zwrot kosztów procesu. Pozwana poniosła koszty procesu w wysokości 917 zł, na które złożyło się 900 zł wynagrodzenia pełnomocnika według stawek określonych w rozporządzeniu w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

(...) Maciej Skuczyński

Zarządzenia:

1.  odnotować, w tym w kontrolce terminowego sporządzania uzasadnień orzeczeń;

2.  pełnomocnikowi wnioskującego (portal):

doręczyć odpis wyroku z uzasadnieniem;

3.  przedłożyć za miesiąc lub z pismem.

26.01.2023 r.

(...) Maciej Skuczyński