Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 507/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 9 czerwca 2022r. w sprawie II K 155/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I.  Na podstawie art. 427 § 2 i art. 438 pkt. 2 i 3 k.p.k. zaskarżonemu orzeczeniu obrońca zarzucił:

II.  I obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść w/w wyroku, a mianowicie art. 4 k.p.k. poprzez nieuwzględnienie przez tut. Sąd w toku prowadzonego postępowania dowodowego dowodu ze złożonych przez oskarżonego szczegółowych wyjaśnień, wedle których oskarżony przyznał się do kradzieży 10 sztuk opakowań „pstrąga łososiowego 100 gram", jednak w trakcie zdarzenia nie posługiwał się żadnym ostrym narzędziem, w tym rzekomo nożem, do czego tut. Sąd w sposób marginalny odniósł się stwierdzając, że wyjaśnienia oskarżonego w zakresie posiadania ostrego narzędzia stanowią „pokrętną linię obrony";

II obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść w/w wyroku, a mianowicie art. 4 k.p.k,, art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. i art. 424 k.p.k., polegającej w szczególności na niezgodnej z ogólnie przyjętymi wskazaniami wiedzy oraz doświadczenia życiowego ocenie poczynionej przez tut. Sąd w zakresie zgromadzonych dowodów, akcentującej - wbrew zasadzie obiektywizmu - okoliczności, jakoby oskarżony dokonał przestępstw posługując się przy tym nożem, co z kolei pozostaje w sprzeczności z zaistniałym stanem faktycznym sprawy;

III obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść w/w wyroku, a mianowicie art. 424 § 1 k.p.k., poprzez niewskazanie przez tut. Sąd w uzasadnieniu wyroku z dnia 9 czerwca 2022 r. przyczyn i podstaw braku uwzględnienia za wiarygodne, złożonych w toku prowadzonego postępowania wyjaśnień oskarżonego, które jednoznacznie wskazują, iż oskarżony co prawda dokonał przestępstwa kradzieży, jednak nie przy użyciu ostrego narzędzia, podczas gdy uzasadnienie w/w orzeczenia, powinno być szczegółowo i precyzyjnie objaśnione i odnotowane, z jakich przyczyn, tut. Sąd odmówił wartości dowodowej wyjaśnieniom oskarżonego, czego nie uczyniono;

Nadto, z ostrożności procesowej w/w orzeczeniu zarzucił:

1. rażącą niewspółmierność kary orzeczonej w pkt I, V, VI, VII niniejszego wyroku z dnia 9 czerwca 2022 r. poprzez wymierzenie oskarżonemu kary roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 46 § 1 kk orzeczenie od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego (...) z siedzibą w K. obowiązek zapłaty kwoty 38,04 (trzydziestu ośmiu złotych i 04/100) tytułem równowartości wyrządzonej szkody; na podstawie art. 57a § 2 kk orzeczenie od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej K. K. nawiązki w kwocie 200 (dwustu) złotych oraz na rzecz pokrzywdzonej J. K. nawiązki w kwocie 200 (dwustu) złotych, podczas gdy z całokształtu okoliczności sprawy wynika, że oskarżony do czynu zabronionego kradzieży przyznał się, nie utrudniał przeprowadzenia badania wskazującego na okoliczność znajdowania się pod wpływem środków odurzających, a nadto, współpracował z organami ścigania, czego tut. Sąd absolutnie nie uwzględnił przy wymierzaniu w/w kary, a z kolei co jednoznacznie powinno zostać uwzględnione przy wymierzaniu kary, jako okoliczność łagodząca.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Już na wstępie stwierdzić należy, że zarzut, opisany w punkcie III apelacji skierowany jest przeciwko pisemnemu uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Jako że uzasadnienie to nie zostało zaskarżone, jego rozpoznanie uznać należy za bezprzedmiotowe. Wskazać jedynie należy, że wbrew zawartemu w tymże zarzucie twierdzeniu Sąd Rejonowy nie uchybił art. 424 § 1 kpk, odniósł się bowiem do treści wyjaśnień oskarżonego wskazując, w jakiej części i z jakich przyczyn ocenił je za częściowo niewiarygodne. Ocenę tę Sąd Odwoławczy w pełni aprobuje i podziela. Wbrew stanowisku autora apelacji nie doszło również do naruszenie art. 4 kpk, art. 7 kpk ani art. 410 kpk. Odwołać się w tej materii należy do treści zeznań K. K., J. K. i G. M.. Ich wzajemnie spójne, logiczne i konsekwentne twierdzenia dają asumpt do poczynienia pozytywnych ustaleń faktycznych nie tylko co do faktu dokonania przez oskarżonego kradzieży, do czego zresztą K. O. się przyznał, ale i co do jego zachowania się, jakie miało miejsce bezpośrednio po niej. Ani ekspedientki, ani też kierowniczka sklepu nie miały żadnego powodu, by oskarżonego pomawiać o stosowanie gróźb, manifestowanych również przy użyciu posiadanego noża. Co istotne, osoby te w sposób całkowicie zgodny i bezbłędny rozpoznały wśród okazywanych noży ten, jakim sprawca się posługiwał. Jeśli zważyć również na zapis z monitoringu oraz ujawnienie przy osobie K. O. skradzionych w sklepie artykułów a także dwóch noży, w tym rozpoznanego przez wymienionych świadków, to jako oczywiste jawi się to, że stan faktyczny w przedmiotowej sprawie był w istocie taki, jak opisały to pracownice sklepu. Tym samym przedstawiona przez oskarżonego, odmienna wersja nie może być prawdziwa i słusznie, z poszanowaniem art. 7 kpk Sąd Rejonowy odmówił jego wyjaśnieniom w tej części waloru wiarygodności. Poprawnie dokonana przez Sąd I instancji ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego doprowadziła do poprawnej subsumpcji inkryminowanego zachowania. Wszak po dokonaniu zaboru w celu przywłaszczenia rzeczy ruchomych sprawca zastosował groźbę natychmiastowego użycia przemocy wobec pokrzywdzonych po to, by utrzymać się w posiadaniu skradzionych przedmiotów, co oczywiście wyczerpało ustawowe znamiona, opisane w art. 281 kk. Nie jest przy tym zasadny sformułowany alternatywnie zarzut rażącej niewspółmierności kary. Pamiętać bowiem należy o uprzedniej karalności oskarżonego, działającego w warunkach recydywy podstawowej, użyciu przez sprawcę niebezpiecznego narzędzia w postaci noża i działaniu na szkodę wielu podmiotów a także chuligańskim charakterze popełnionego przezeń przestępstwa. Przestępstwo określone w art. 281 ma bowiem dwa przedmioty czynności wykonawczej. Jednym z nich jest rzecz ruchoma, drugim – człowiek, którego nietykalność cielesna, wolność, zdrowie lub życie zostają zagrożone przez zachowanie się sprawcy (zob. też wyrok SN z 12.09.2013 r., V KK 205/13). W przedmiotowej sprawie K. O. dokonał zamachu na cudze mienie ruchome oraz wolność pokrzywdzonych kobiet a skoro działał on publicznie, okazując rażące lekceważenie porządku prawnego i z oczywiście błahego powodu, jakim była wola utrzymania się w posiadaniu artykułów spożywczych o bardzo niewielkiej wartości, to słusznie Sąd I instancji uznał, że występku kradzieży rozbójniczej dokonał on w chuligańskim charakterze. Jeśli zważyć przy tym na ustawowe granice zagrożenia karą, to żadna miarą orzeczonej kary nie sposób uznawać za surową a tym bardziej rażąco surową. Oceny tej nie zmienia ani częściowe przyznanie się oskarżonego, ani też niewielka wartość zabranego mienia.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego ewentualnie uchylenie tegoż orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy ma charakter kompletny, zaś jego ocena wprost i jednoznacznie wskazuje na sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzucanego czynu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji jest wolny od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk..

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

O kosztach nieopłaconej obrony oskarżonej z urzędu za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 29 Prawa o adwokaturze (Dz.U.2019.1513 t.j.) i § 4 ust. 1 i 3, § 17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. 2019, poz. 18 t.j.),

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Podstawę rozstrzygnięcia o wydatkach poniesionych w postępowaniu odwoławczym stanowi przepis art. 624 § 1 k.p.k. Oskarżony nie posiada majątku, ani dochodów, orzeczona została wobec niego kara pozbawienia wolności a co za tym idzie uiszczenie przez niego kosztów sądowych byłoby nadmiernie uciążliwe. Z tego powodu Sąd odstąpił od obciążania go tymi należnościami.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana