Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 marca 2019r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Julia Starzak

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 08 listopada 2018r., 04 grudnia 2018r., 10 stycznia 2019r. i 19 lutego 2019r.

sprawy A. M. (1) z d. C.

córka F. i C. zd. K.

ur. (...) w M.

oskarżonego o to, że:

w dniu 30 października 2017 roku w K. powiat (...) doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej pieniędzy w kwocie 50593,83 zł H. M., poprzez wprowadzenie za pośrednictwem sieci teleinformatycznej poprzez nieuprawnione jej wykorzystanie przy użyciu strony internetowej adresu mail (...) , w błąd pełnomocnika H. M. przez A. M. (2) poprzez nieuprawnione wskazania przez nią w wiadomości mailowej swojego nr konta celem przekazania na jej konto środków finansowych należnych H. M. zasądzonych prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu, sygn. akt IXPa 120/17, które w wyniku swojego działania otrzymała i których nie zwróciła jako nienależnie pobrane czym działała na szkodę H. M.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

orzeka:

I.  uznaje oskarżoną A. M. (2) za winną tego, że w okresie od 29 października 2017r. do 21 listopada 2017r., w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła H. M. do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi w kwocie 50.593,83 zł, w ten sposób, że bez wiedzy i zgody H. M. podjęła korespondencję e-mailową z jego pełnomocnikiem - adw. K. Ł., posługując się kontem poczty elektronicznej H. M. o nazwie (...) i wyzyskując błąd pełnomocnika co do własnej tożsamości, podała mu swój numer rachunku bankowego, wskazując go jako właściwy do przelania kwoty 50.593,83 zł, należnej H. M. od (...) sp. z o.o. na mocy prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 02.08.2017r., sygn. akt X P 532/15, w rezultacie czego otrzymała wskazaną kwotę w dniu 21 listopada 2017r., tj. popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i za to, na podstawie tego przepisu, wymierza jej karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonej wykonanie wymierzonej jej kary pozbawienia wolności na okres 2 (dwóch) lat próby;

III.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżoną do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby;

IV.  na podstawie art. 627 k.p.k. obciąża oskarżoną A. M. (2) kosztami procesu, a w tym zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 647,66 zł tytułem zwrotu wydatków sądowych poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w sprawie i na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierza jej opłatę w kwocie 180 zł.

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego, Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżona A. M. (2) i pokrzywdzony H. M. w dniu 16 maja 2015r. zawarli związek małżeński, wcześniej przez trzy lata byli parą. Są rodzicami A. M. (3), urodzonego w dniu (...) Po ślubie A. M. (2) wraz z synem i córką z wcześniejszego związku, przeprowadziła się do Szwajcarii, gdzie pracował i zamieszkiwał H. M.. Pod koniec listopada 2016r. oskarżona wróciła z dziećmi do Polski i zamieszkała z rodzicami przy ul. (...) w Katach (...), zaś H. M. przyjeżdżał do nich w niektóre weekendy.

Dowód:

zeznania świadka H. M., k. 111, 220v – 222,

zeznania świadka C. C. (2), k. 72 – 73, 218 – 219,

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2), k. 216v – 218.

W dniu 12 maja 2015r. H. M. wystąpił do Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z pozwem przeciwko swojemu byłemu pracodawcy (...) sp. z o.o. w K. o zapłatę kwoty 23.303,13 zł wraz z ustawowymi odsetkami, tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych i nocnych za okres od 12 maja 2012r. do 31 grudnia 2012r. Sprawa zawisła pod sygn. akt X P 532/15.

Dowód:

zeznania świadka H. M., k. 111, 220v – 222,

kserokopia pozwu o zapłatę w sprawie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia, sygn. akt X P 532/15, k. 239 – 242.

A. M. (2) pomogła H. M. w znalezieniu kancelarii adw. I. K., który podjął się reprezentowania go w sprawie o sygn. X P 532/15. W toku procesu oskarżona kontaktowała się w imieniu męża z pełnomocnikiem. Korzystając w tym celu z własnego konta poczty elektronicznej (...) oraz konta poczty elektronicznej męża (...) H. M. wiedział o tym i zgadzał się na to.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2), k. 216v – 218,

zeznania świadka H. M., k. 111, 220v – 222,

wydruki wiadomości email, k. 47, 274 – 277.

Sytuacja zmieniła się wiosną 2017r., kiedy to doszło do całkowitego rozpadu związku (...). Pokrzywdzony wyjechał wówczas na stałe do Szwajcarii oświadczając małżonce, że już do niej nie wróci. Od tego czasu utrzymywał z nią jedynie kontakt telefoniczny i e-mailowy w sprawie dziecka i pieniędzy na jego utrzymanie.

Dowód:

zeznania świadka H. M., k. 111, 220v – 222,

zeznania świadka C. C. (2), k. 72 – 73, 218 – 219,

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2), k. 216v – 218.

Wcześniej w dniu 16 marca 2016r. H. M. i A. M. (2) zawarli przed notariuszem umową majątkową, ustanawiając w ich małżeństwie ustrój rozdzielności majątkowej.

Dowód:

kserokopia aktu notarialnego, k. 127.

Po rozstaniu z oskarżoną, H. M. przekazywał jej ze swojego rachunku w banku (...) kwoty po 800 zł miesięcznie na utrzymanie syna, w formie przelewów na jej konto w tym samym banku o nr (...).

Dowód:

zeznania świadka H. M., k. 111, 220v – 222,

zeznania świadka C. C. (2), k. 72 – 73, 218 – 219,

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2), k. 216v – 218.

W utrzymaniu A. M. (2), która przestała pracować, pomagała w tym czasie jej matka C. C. (2). Przekazała jej łącznie około 3 – 4 tys. złotych.

Dowód:

zeznania świadka C. C. (2), k. 72 – 73, 218 – 219,

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2), k. 216v – 218.

Po faktycznym rozpadzie związku małżeńskiego, A. M. (2) bez zgody H. M. zmieniła hasło do konta pocztowego (...) i dodała do niego swój numer telefonu, uniemożliwiając H. M. dostęp do skrzynki emailowej.

Dowód:

zeznania świadka H. M., k. 111, 220v – 222,

wydruk wiadomości sms, k. 70.

Wyrokiem z dnia 02 sierpnia 2017r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia w sprawie o sygn. akt X P 532/15 zasądził od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. na rzecz powoda H. M. kwotę 38.319,83 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz kosztami procesu.

Dowód:

kserokopia wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 02.08.2017r., sygn. akt X P 532/15, k. 243 – 252.

W dniu 04 sierpnia 2017r. A. M. (2) odczytała wiadomość email, przesłaną przez E. T. - pracownika kancelarii adw. I. K., na adres poczty elektronicznej (...), dotyczącą wypłaty kwoty wynikającej z wydanego w dniu 02 sierpnia 2017r. wyroku oraz wynagrodzenia pełnomocnika. Oskarżona odpowiedziała na tą wiadomość w formie emaila zwrotnego wskazując jako właściwy należący do niej rachunek bankowy nr (...) dopisując „Dębowa (...) K., czy mogę zapłacić wam za wynagrodzenie jak dostanę od nich pieniądze, czy jest jakiś termin?”

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2), k. 216v – 218,

wydruk wiadomości email, k. 47.

W dniu 10 października 2017r. H. M. wniósł przeciwko A. M. (2) pozew o rozwód do Sądu Okręgowego we Wrocławiu.

Dowód:

kserokopia pozwu rozwodowego, k. 13 – 23.

W dniu 27 października 2017r. zapadł w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu IX Wydziale Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrok w sprawie o sygn. akt IX Pa 120/17, na mocy którego została oddalona apelacja strony pozwanej (...) sp. z o.o. od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia sygn. akt X P 532/15. W związku z uprawomocnieniem się wyroku sądu rejonowego (...) sp. z o.o. pozostawała zobowiązana do zapłaty na rzecz H. M. kwoty wynoszącej łącznie 55.032,06 zł.

Dowód:

kserokopia wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 27.10.2017r., sygn. akt IX Pa 120/17, k. 253 – 259.

W dniu 27 października 2017r. pełnomocnik H. M. adw. K. Ł., która jako substytut adw. I. K., brała udział w rozprawie odwoławczej, wysłała do swojego klienta, na jego adres poczty elektronicznej (...), wiadomość o prawomocnym zakończeniu postępowania, informując o treści zapadłego wyroku.

Dowód:

zeznania świadka K. Ł., k. 278 – 279,

wydruk wiadomości email, k. 25 – 31.

Wiadomość ta została odczytana przez oskarżoną A. M. (2), która zalogowała się na konto poczty elektronicznej H. M. (...) Oskarżona posługując się tym adresem email, bez wiedzy i zgody H. M., przesłała w dniu 29 października 2017r. na pocztę elektroniczną K. Ł. (...) wiadomość o treści „Witam kiedy dostanę pieniądze i jaka kwotę?” Następnie A. M. (2) w dniu 30 października 2017r. z tego samego konta pocztowego wysłała do K. Ł. emaila o treści „Proszę odciągnąć pieniądze za prowadzenie sprawy i podaję jeszcze raz nr konta (...) do kiedy powinny wpłynąć pieniądze.”

Dowód:

zeznania świadka H. M., k. 111, 220v – 222,

zeznania świadka K. Ł., k. 278 – 279,

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2), k. 216v – 218,

wydruk wiadomości email, k. 25 – 31.

Po otrzymaniu, tej wiadomości adw. K. Ł., będąc przekonana, że komunikuje się z nią H. M., przesłała w jego imieniu wezwanie do pełnomocnika (...) sp. z o.o. Wskazała w jego treści, że zapłata kwoty 50.593,83 zł na rzecz H. M. ma nastąpić na jego rachunek bankowy w banku (...) S.A. nr (...), zaś kwota 4.0438,23 zł stanowiąca umówione wynagrodzenie z tytułu zastępstwa procesowego, ma zostać wpłacona na rachunek pełnomocnika.

Dowód:

zeznania świadka K. Ł., k. 278 – 279,

wydruk wiadomości email, k. 25 – 31.

Po otrzymaniu wezwania do zapłaty (...) Sp. z o.o. w dniu 21 listopada 2017r. przelała na rachunek bankowy A. M. (2) w banku (...) o nr (...) kwotę 50.593,83 zł, należną H. M. z tytułu roszczenia prawomocnie zasądzonego w sprawie o sygn. X P 532/15.

Dowód:

kserokopia potwierdzenia przelewu, k. 24.

W tym samym dniu A. M. (2) wykonała przelew kwoty 48.000 zł na rachunek bankowy swojej matki C. C. (2) o numerze (...), z którego za jest zgodą bieżąco korzystała. Oskarżona opisała tytuł wykonanego przelewu jako „zwrot pożyczki”.

Dowód:

informacja (...) wraz z wydrukiem operacji, k. 85 – 86,

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2), k. 216v – 218,

zeznania świadka C. C. (2), k. 72 – 73, 218 – 219.

A. M. (2) wypłaciła następnie tę kwotę z konta matki i przeznaczyła na potrzeby własne oraz swoich dzieci, zakupując m.in. samochód m-ki K. C.. Oskarżona zwróciła również matce C. C. (2), w kilku ratach, kwotę jaką od niej pożyczyła.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2), k. 216v – 218,

zeznania świadka C. C. (2), k. 72 – 73, 218 – 219.

O prawomocnym zakończeniu sprawy przed sądem pracy H. M. dowiedział się dopiero na początku grudnia 2017r. od znajomego, który również toczył spór sądowy z firmą (...) sp. z o.o. Pokrzywdzony skontaktował się wówczas z pełnomocnikiem procesowym uzyskując informację o korespondencji emailowej, jaka była prowadzona z jego konta pocztowego przez oskarżoną i o przekazaniu pieniędzy na podany w niej numer rachunku bankowego (...).

Dowód:

zeznania świadka H. M., k. 111, 220v – 222,

zeznania świadka K. Ł., k. 278 – 279.

H. M. zadzwonił wówczas do oskarżonej, mówiąc że zginęły mu pieniądze i aby je oddała, na co ta zaczęła się śmiać, mówiąc że nic nie wie na ten temat.

Dowód:

zeznania świadka H. M., k. 111, 220v – 222.

W dniu 17 stycznia 2019r. A. M. (2) zawarła ugodę sądową z H. M., w toku postępowania zawisłego przez Sądem Rejonowym w Środzie Śląskiej o sygn. akt I C 1447/17. Na jej mocy oskarżona zobowiązała się do zapłaty na rzecz H. M. kwoty 50.593,83 zł w 63 ratach płatnych do dnia 10-ego każdego następującego miesiąca poczynając od 10 lutego 2019.

Dowód:

kserokopia pozwu w sprawie Sądu Rejonowego w Środzie Śl., sygn. akt I C 1447/17, k. 227 – 238,

odpis ugody z dnia 17.01.2019r. w sprawie Sądu Rejonowego w Środzie Śl., sygn. akt I C 1447/17, k. 267,

opis postanowienia Sądu Rejonowego w Środzie Śl. dnia 17.01.2019r., sygn. akt I C 1447/17, k. 268.

Oskarżona A. M. (2) ma 41 lat, jest rozwiedziona, posiada na utrzymaniu dwoje dzieci. Oskarżona pracuje w firmie (...) w K., zarabia 2.000 zł miesięcznie. Nie była karana sądownie za przestępstwa.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2), k. 216v – 218,

informacja z Krajowego Rejestru Karnego, k. 181.

A. M. (2) nie miała w czasie zarzucanego jej czynu wyłączonej ani w znacznym stopniu ograniczonej poczytalności w rozumieniu art. 31 § 1 i 2 k.k.

Dowód:

opinia sądowo – psychiatryczna, k. 176 – 178.

Oskarżona w toku całego postępowania nie przyznała się do zarzucanego jej czynu. Wyjaśniła, że na dzień 30 października 2017r. była w stałym kontakcie z ówczesnym mężem H. M. i poinformowała go, że środki pieniężne z wygranej sprawy sądowej zostały jej przekazane. A. M. (2) podała, iż jej zdaniem miała prawo do dysponowania tymi pieniędzmi, gdyż pozostawała w związku małżeńskim z pokrzywdzonym. Dodała przy tym, że zawarcie umowy o rozdzielności majątkowej nic w tym zakresie nie zmieniło. Odnosząc się do tego w jaki sposób zagospodarowała uzyskaną kwotę, oskarżona wyjaśniła, że m.in. spłaciła zaległe rachunki, przeprowadziła remont pokoju syna oraz zakupiła samochód m-ki K. C.. Ponadto zwróciła pieniądze pożyczone jej przez matkę, lecz nie wie w jakiej kwocie.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie sąd jako zasługujące na uwzględnienie ocenił zeznania złożone przez świadków H. M. i K. Ł.. Zajmując powyższe stanowisko sąd miał na uwadze ich spójny i logiczny charakter, jak również to, że korespondowały one ze zgromadzonymi w sprawie dowodami o charakterze materialnym a w tym m.in. wydrukami wiadomości e-mail.

Sąd nie miał co do zasady również zastrzeżeń do zeznań złożonych przez C. C. (2), uznając iż świadek podała znane jej fakty, zgodnie z posiadaną przez siebie wiedzę. Jednocześnie sąd nie uwzględnił tej części relacji świadka, w której opierała się ona na niezgodnych z prawdą okolicznościach przekazanych jej przez oskarżoną. Powyższe dotyczyło przede wszystkim przyczyny przekazania kwoty należnej H. M. na rachunek A. M. (2) oraz rzekomego faktu zawiadomienia pokrzywdzonego o tym fakcie przez oskarżoną.

Ustalając stan faktyczny w sprawie sąd oparł się także na dowodach o charakterze materialnym, wymienionych w pierwszej części uzasadnienia, nie mając zastrzeżeń co do ich wiarygodności.

Odnosząc się z kolei do wyjaśnień złożonych przez oskarżoną A. M. (2), sąd wziął je pod uwagę jedynie w takiej części, w jakiej dawały się pogodzić z dowodami uznanymi przez sąd za wiarygodne. W pozostałym zakresie sąd stwierdził, że stanowią one wyłącznie wyraz linii obrony przyjętej przez oskarżoną i pominął je przy dokonaniu ustaleń faktycznych w sprawie. Zajmując powyższe stanowisko, sąd miał na względzie nie tylko to, że wersja przebiegu zdarzeń opisana przez A. M. (2) była sprzeczna z tą przedstawioną przez H. M. i innymi korespondującymi z nią dowodami. Sąd zwrócił również uwagę na w znacznej mierze nielogiczny charakter wywodu oskarżonej oraz fakt, że podane przez nią okoliczności nie dawały się pogodzić z zasadami doświadczenia życiowego i prawidłowego rozumowania. Powyższe dotyczyło w pierwszej kolejności powoływania się przez A. M. (2) na prawo do dalszego korzystania z konta poczty elektronicznej H. M.. W tym zakresie wskazać należy, iż wiosną 2017r. doszło całkowitego rozpadu pożycia pomiędzy oskarżoną a jej mężem, co powoduje że twierdzenie A. M. (2), jako była ona nadal umocowana do występowania w prywatnej sprawie jej małżonka jest niczym nieuzasadnione. Podobnie sąd ocenił przedstawioną w wyjaśnieniach A. M. (2) okoliczność rzekomego poinformowania przez nią H. M. o wpłynięciu na jej konto kwoty 50 tys. zł i braku reakcji oskarżonego. Mając na uwadze wynikające z całokształtu przeprowadzonych dowodów podejście pokrzywdzonego do kwestii finansowych, polegające na „liczeniu się z każdą złotówką”, oświadczenie oskarżonej o rzekomym braku zainteresowania H. M. tak dużą kwotą pieniędzy, uznać należy w sposób oczywisty za niewiarygodne. Powyższy fakt potwierdza relacja świadka K. Ł., która opisała zaskoczenie i zdenerwowanie pokrzywdzonego faktem przekazania należnych mu pieniędzy na rachunek bankowy A. M. (2).

Mając na uwadze całokształt przeprowadzonych w sprawie dowodów, sąd uznał, że oskarżona A. M. (2) dopuściła się zarzucanego jej przestępstwa. Przedsięwzięte przez oskarżoną zachowanie realizowało wszelkie znamiona strony przedmiotowej i podmiotowej występku z art. 286 § 1 k.k.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że nie budził jakichkolwiek wątpliwości fakt doprowadzenia H. M. przez A. M. (2) do niekorzystnego rozporządzenia jego mieniem w wysokości 50.593,83 zł. Skutek ten wynikał z działań oskarżonej, która bez zgody i wiedzy H. M. posłużyła się kontem jego poczty elektronicznej, podejmując korespondencję e-mailową z jego pełnomocnikiem adw. K. Ł.. W wyniku tego, wyzyskując błąd pełnomocnika co do własnej tożsamości, podała jej numer swojego rachunku bankowego, jako właściwy do przelania kwoty 50.593,93 zł, należnej H. M. od (...) sp. z o.o. W rezultacie tychże działań oskarżonej, zostały jej przekazane w dniu 21 listopada 2017r. środki pieniężne z tytułu roszczenia zasądzonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia, sygn. akt X P 532/15. Kwotą tą oskarżona zadysponowała następnie we własnym zakresie, działając w ten sposób na szkodę H. M.. Stwierdzając powyższe wskazać należy, iż A. M. (2) nie posiadała żadnego tytułu prawnego do kwot pieniężnych zasądzonych na rzecz jej ówczesnego męża. Przede wszystkim wynikały one z roszczeń ze stosunku pracy pokrzywdzonego, powstałych przed zawarciem związku małżeńskiego z oskarżoną. Ponadto od dnia 16 marca 2016r. pomiędzy A. M. (2) a H. M. panował małżeński ustrój rozdzielności majątkowej. Oskarżona zdawała sobie z tego niewątpliwie sprawę, zaś jej tłumaczenia wskazujące na co innego pozostają dla sądu niespójne i nielogiczne a przez to niewiarygodne.

Ustalone zachowanie oskarżonej jednoznacznie wskazuje na to, że podejmując korespondencję e-mailową z adw. K. Ł., działała ona w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poprzez doprowadzenie H. M. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Za powyższą motywacją A. M. (2) przemawia w pierwszej kolejności fakt, iż zataiła ona przed pokrzywdzonym fakt uzyskania wskazanej kwoty pieniężnej, której wysokość była niebagatelna. Kolejną okolicznością, która świadczy o przestępczym zamiarze oskarżonej, był sposób zadysponowania przez nią otrzymanymi pieniędzmi. Oskarżona mianowicie jeszcze tego samego dnia dokonała dalszego przelewu kwoty 48.000 zł na rachunek bankowy C. C. (2), z które bieżąco korzystała. Mimo iż w tytule przelewu wskazała ona na rzekomy zwrot pożyczki matce, to istocie sama rozporządziła tymi pieniędzmi, zakupując m.in. nowy samochód. Na działanie przez oskarżoną w zamiarze wyłudzenia wskazuje wreszcie to, że już po nieprawomocnym wyroku sądu I instancji, podjęła ona działania zmierzające do bezprawnego uzyskania kwoty pieniężnej, należnej pokrzywdzonemu od (...) S.A. A. M. (2) bowiem w dniu 04 sierpnia 2017r., posłużyła się pocztą elektroniczną pokrzywdzonego, podając w korespondencji skierowanej do pracownika kancelarii adw. I. K., własny numer rachunku bankowego, jako właściwy do otrzymania zasądzonego roszczenia.

Czyn oskarżonej był zawiniony nie zachodziły okoliczności wyłączające bezprawność ani winę. Stwierdzając sprawstwo i winę oskarżonej, sąd w ramach prawnej jedności czynu objętego aktem oskarżenia, dokonał modyfikacji czynu przypisanego A. M. (2) w stosunku do zarzuconego jej przez prokuratora. M. sąd ustalił czas popełnienia przestępstwa na okres od dnia 29 października 2017r. do dnia 21 listopada 2017r. W tym wypadku bowiem, sąd miał na uwadze dni w których oskarżona podjęła działania zmierzające do wprowadzenia w błąd adw. K. Ł. oraz dzień, w którym doszło rozporządzenia mieniem na niekorzyść pokrzywdzonego.

Wymierzając A. M. (2) karę 10 miesięcy pozbawienia wolności za przypisane jej przestępstwo, sąd baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości jej czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonej. Zdaniem sądu wskazana kara pozostaje z jednej strony adekwatna do ujemnej motywacji oskarżonej oraz istotnej wartości niekorzystnego rozporządzenia mieniem, do którego doprowadziła ona pokrzywdzonego. Z drugiej zaś uwzględnia stosunek osobisty oraz relacje, jakie panowały pomiędzy A. M. (2) i H. M. oraz zawarcie przez nich ugody cywilnoprawnej. Sąd stwierdzając karygodność czynu oskarżonej, w oparciu o wskazane powyżej okoliczności, wymierzył jej sankcję w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Sąd nie znalazł podstaw do orzeczenia kary łagodniejszego rodzaju, bądź innych środków przewidzianych ustawą.

Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec A. M. (2) kary pozbawienia wolności na okres 2 lat próby. Zdaniem sądu w przypadku oskarżonej, nie karanej dotąd za przestępstwa, zastosowanie środka probacyjnego spełni swe wychowawczo – prewencyjne cele i będzie wystarczające do osiągnięcia celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Jednocześnie sąd działając na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązał ją do informowania kuratora o przebiegu okresu próby.

Orzekając o kosztach sądowych, sąd obciążył nimi w całości oskarżoną a w tym wymierzył jej opłatę w wysokości przewidzianej ustawą.

SSR Radosław Gluza

.