Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 2311/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lipca 2022r.

Sąd Rejonowy w Rybniku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący

Sędzia Agnieszka Bierza

Protokolant

protokolant Magdalena Masłowska

przy udziale Prokuratora: ---

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2022r., 11 lipca 2022 r. sprawy

O. P. (P.)

s. M. i A.

ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że

w dniu 30 sierpnia 2021r. w R., znajdując się w stanie pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, równoważnym ze stanem nietrzeźwości w odniesieniu do alkoholu etylowego (powyżej 0,5 ‰), mając we krwi Δ9tetradrokannabinol w stężeniu 3.3 ng/l oraz 11-nor-9-karboksy-Δ9-THC w stężeniu 51.2 ng/l lub dążącym do tej wartości prowadził w ruchu lądowym, pojazd mechaniczny a to samochód osobowy m-ki (...), nr rej. (...),

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

1)  uznaje oskarżonego O. P. (P.) za winnego tego, że w dniu 30 sierpnia 2021r. w R., znajdując się w stanie pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, równoważnym ze stanem nietrzeźwości w odniesieniu do alkoholu etylowego (powyżej 0,5 ‰), mając we krwi Δ9-tetrahydrokannabinol w stężeniu 3,3 ng/ml oraz 11-nor-9-karboksy - (...) w stężeniu 51,2 ng/ml lub dążącym do tej wartości prowadził
w ruchu lądowym pojazd mechaniczny, a to samochód osobowy marki O. (...), nr rej. (...), tj. pełnienia czynu wyczerpującego ustawowe znamiona przestępstwa
z art. 178a § 1 kk i za to na mocy art. 178a § 1 kk wymierza mu karę grzywny
w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej stanowi kwotę 30 (trzydziestu) złotych;

2)  na mocy art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

3)  na mocy art. 63 § 4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego w pkt 2 środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 30 sierpnia 2021r. do dnia 14 lipca 2022r.;

4)  na mocy art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 (pięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

5)  na mocy art. 627 kpk i art. 3 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się wydatki w wysokości 892,13 (ośmiuset dziewięćdziesięciu dwóch złotych trzynastu groszy) złotych oraz opłata w wysokości 450 (czterystu pięćdziesięciu) złotych.

Sędzia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 2311/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

O. P.

w dniu 30 sierpnia 2021r. w R., znajdując się w stanie pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, równoważnym ze stanem nietrzeźwości w odniesieniu do alkoholu etylowego (powyżej 0,5 ‰), mając we krwi Δ9-tetrahydrokannabinol w stężeniu 3,3 ng/ml oraz 11-nor-9-karboksy-Δ9-THC w stężeniu 51,2 ng/ml lub dążącym do tej wartości prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny, a to samochód osobowy marki O. (...), nr rej. (...),

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 30 sierpnia 2021r. około godz. 17:00 oskarżony O. P. poruszał się samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej. (...) po drodze regionalnej DW 935 za Węzłem G.. Kierowca został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy policji – G. L. i A. W. pełniących dyżur w patrolu zmotoryzowanym. Przekroczył on bowiem dopuszczalną prędkość o ponad 60 km/h.

Kierowcę zatrzymanego do kontroli pojazdu poddano badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Wynik badania był negatywny. Funkcjonariusze policji rozpytali kierowcę na okoliczność przyjmowania środków psychoaktywnych. O. P. oświadczył, że poprzedniego dnia palił marihuanę. Po uzyskaniu takiej informacji poddano go badaniu na obecność środków działających podobnie do alkoholu przy użyciu testera DRUG READ. Pobrano od niego próbkę śliny. Pozytywny wynik badania wskazał obecność CANNABIS.

Kierujący pojazdem za popełnione wykroczenie w ruchu drogowym tj. przekroczenie dopuszczalnej prędkości o ponad 60 km/h został ukarany mandatem karnym w wysokości 500 złotych.

Funkcjonariusze udali się z zatrzymanym kierowcą do Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 3 w R. w celu pobrania od niego próbki krwi do badania na zawartość innych środków ( próbówka KA21-001572 ). Zabezpieczona próbka krwi została wysłana do Instytutu Genetyki Sądowej w B. celem wykonania badań.

wyjaśnienia O. P.

protokół badania śliny

protokół pobrania krwi

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

47, 84-85

2-4

23

8

2.  Badanie krwi pobranej od O. P. i przekazanej do Instytutu Genetyki Sądowej w B. zostało przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi procedurami.

We krwi O. P. pobranej w dniu 30.08.2021 r. o godzinie 18:53 do pakietu „KA21-001572" stwierdzono Δ ( 9)-tetrahydrokannabinol (Δ ( 9)-THC) w stężeniu 3,3 ng/ml oraz 11-nor-9-karboksy- Δ ( 9)-THC (THCCOOH) w stężeniu 51,2 ng/ml.

Stwierdzone we krwi oskarżonego stężenie Δ 9-tetrahydrokannabinolu (Δ 9-THC) (3,3 ng/ml) jest wyższe aniżeli próg dla stanu „pod wpływem" wg wytycznych środowisk naukowych (2,5 ng/ml).

Biorąc pod uwagę kryteria wskazane przez środowiska naukowe stan O. P. został sklasyfikowany jako stan „pod wpływem środka działającego podobnie
do alkoholu".

Protokół pobrania krwi

Opinia toksykologiczna

Opinia uzupełniająca toksykologiczna

23

24-38

126- 130

3.  Oskarżony nie był wcześniej karany.

Figuruje on w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego.

karta karna

informacja z Centralnej Ewidencji Kierowców

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

49

6

8

4. O. P. choruje na:

- cukrzycę typu 1 leczoną osobistą pompą insulinową - Hashimoto, przewlekle, w stałym leczeniu.

W okresie od 25 listopada 2021 do 25 lutego 2022 roku był pacjentem śląskiego Centrum Medycyny Konopnej, gdzie objęto go terapią konopną celem leczenia bólu.

Zaświadczenie lekarskie

Wywiad środowiskowy

61

103

5.  Oskarżony w związku z popełnieniem czynu zabronionego zawiesił prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą, która wymaga od niego posiadania prawa jazdy, gdyż charakteryzuje się częstymi wyjazdami (dojazd ko klienta, celem świadczenia usług).

Wywiad środowiskowy

Wydruk CEiDG

101-104

62

6.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu. Opisał szczegółowo okoliczności popełnienia czynu. W swoich wyjaśnieniach przyznał się do stosowania marihuany w dniu poprzedzającym zdarzenie. Tłumaczył się tym, iż nie był świadomy, że mogło to mieć (jeszcze w dniu zdarzenia) jakikolwiek wpływ na jego organizm i dlatego wsiadł za kierownicę samochodu. Wyraził skruchę za swój czyn, który uznał za naganny.

Jego wyjaśnienia znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, dlatego też sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego.

2

opinia toksykologiczna wraz z opinią uzupełniającą

Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania wniosków wynikających z opinii sporządzonej przez biegłego sądowego z dziedziny toksykologii sądowej dr n. med. J. C. oraz sporządzonej do niej opinii uzupełniającej. Opinie te były bowiem jasne, rzetelne, jak również wewnętrznie niesprzeczne co, w ocenie sądu, dawało podstawę do dokonania w oparciu o zawarte w nich wnioski ustaleń faktycznych. Przeprowadzone przez biegłego badania w celu oznaczenia stężenia substancji psychoaktywnych i ich pozostałości w materiale przekazanym do badań i oceny stanu trzeźwości oskarżonego, a w konsekwencji ich wyniki wskazują, że oskarżony w trakcie kierowania samochodem znajdował się w stanie „pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu” równoważnym ze stanem nietrzeźwości w odniesieniu do alkoholu etylowego powyżej 0,5 ‰.

1, 2

protokół badania śliny

protokół pobrania krwi

Brak podstaw do kwestionowania tych dokumentów; potwierdzają one fakt pobrania krwi oskarżonego i przeprowadzenie badań w celu ustalenia zawartości substancji we krwi oskarżonego.

3

informacja z Centralnej Ewidencji Kierowców

informacja o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego

karta karna

Dokumenty urzędowe, brak podstaw do kwestionowania ich prawdziwości.

4, 5

Wywiad środowiskowy

Wydruk CEiDG

Brak podstaw do kwestionowania wiarygodności dokumentów. Stanowią potwierdzenie, że oskarżony przed dniem popełnienia czynu prowadził działalność gospodarczą, wymagającą posiadania prawa jazdy. Trudnił się on bowiem usługami, które wymagały od niego dojazdu do klienta. Zlecenia wykonania pracy otrzymywał na terenie całego kraju.

4

Zaświadczenie lekarskie

Dokument sporządzony przez uprawnioną do jego wydania osobę. Dokument wiarygodny, lecz mało istotny w toku postępowania.

2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

----

-----

----

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

2.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

O. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. W dniu 30 sierpnia 2021r. w R., znajdując się w stanie pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, równoważnym ze stanem nietrzeźwości w odniesieniu do alkoholu etylowego (powyżej 0,5 ‰), mając we krwi Δ9-tetrahydrokannabinol w stężeniu 3,3 ng/ml oraz 11-nor-9-karboksy-Δ9-THC w stężeniu 51,2 ng/ml lub dążącym do tej wartości prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny, a to samochód osobowy marki O. (...), nr rej. (...).

Sąd ustalając stan faktyczny oparł się na opinii biegłego sądowego z dziedziny toksykologii sądowej dr n. med. J. C., z której wynika, że w trakcie prowadzenia pojazdu mechanicznego oskarżony znajdował się w stanie „pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu" równoważnym ze stanem nietrzeźwości w odniesieniu do alkoholu etylowego (powyżej 0,5 ‰), mając we krwi Δ9tetrahydrokannabinol w stężeniu 3.3 ng/ml oraz 11-nor-9-karboksy-Δ9-THC w stężeniu 51.2/ng/ml lub dążącym do tej wartości.

Sąd nie miał żadnych wątpliwości, co do popełnienia przez oskarżonego czynu zabronionego. Sam oskarżony przyznał się do popełnienia tego czynu.

Sąd nie miał również wątpliwości, że podczas pobrania oraz badania krwi oskarżonego zachowano wszelkie procedury z tym związane. Badanie zostało przeprowadzone bowiem zgodnie z zaleceniami Krajowej Konferencji Toksykologów Sądowych z 2014 roku. Nie ma też podstaw aby twierdzić, że krew pobrana do badania była nieodpowiednio przechowywana czy transportowana. Wszystkie okoliczności zostały szczegółowo opisane w opinii oraz opinii uzupełniającej przygotowanej przez biegłego sadowego z dziedziny toksykologii sądowej dr n. med. J. C..

Swoim zachowaniem oskarżony złamał fundamentalną zasadę obowiązującą w ruchu drogowym - zakaz prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Oskarżony winien mieć na uwadze fakt, iż w dniu poprzedzającym stosował środek psychoaktywny w postaci marihuany, a mimo to kolejnego dnia wsiadł do samochodu i nim kierował. Powinien liczyć się z tym, iż stosowanie takich środków może negatywnie oddziaływać na zdolność do kierowania samochodem oraz z faktem, że prowadzenie przez niego samochodu w takim stanie stwarza realne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Na uwzględnienie zasługuje również fakt, iż nie jechał on sam, wiózł on bowiem pasażera. Nadto jego czyn godził w ważne dobra prawnie chronione: bezpieczeństwo w komunikacji oraz życie i zdrowie ludzi. Oskarżony O. P. jako uczestnik ruchu drogowego, nie tylko był obowiązany znać zasady obowiązujące uczestników ruchu drogowego, a w szczególności kierujących pojazdami mechanicznymi, ale także ich bezwzględnie przestrzegać, czego w opisanej sytuacji nie uczynił, mimo, że przestrzeganie tychże prawnych regulacji, zwłaszcza w zakresie dotyczącym zachowania trzeźwości przez kierujących pojazdami mechanicznymi w ruchu lądowym (drogowym), stanowi niezbędny warunek bezpieczeństwa w komunikacji. Zatem oskarżony, prowadząc pojazd mechaniczny w stanie pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, zlekceważył nie tylko własne bezpieczeństwo, ale również bezpieczeństwo innych osób. Powołane okoliczności świadczą, iż stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu jest znaczny.

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości fakt, że spełnione są wszystkie przesłanki, aby przepisać oskarżonemu winę. O. P. posiada odpowiedni wiek, a zatem i doświadczenie życiowe, w związku z czym powinien mieć właściwe spojrzenie na wagę i znaczenie obowiązujących w społeczeństwie norm prawnych. Jednocześnie powinien oceniać swoje zachowanie zgodnie z tymi normami. W chwili popełnienia zarzucanego mu czynu nie znajdował się on w sytuacji ograniczającej możliwość postąpienia zgodnie z prawem. Mając możliwość wyboru postępowania nie dał posłuchu normie prawnej i swoim zachowaniem umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

2.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-------------------------------

2.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

------------

--------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

------------------------------

2.4.  Umorzenie postępowania

--------------

------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------

2.5.  Uniewinnienie

-------------------

-------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-------------------------------

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

O. P.

1

1

1

1

Przy wymiarze kary sąd kierował się tym, aby nie przekraczała ona stopnia winy oraz uwzględniała stopień społecznej szkodliwości czynu. Sąd wziął po uwagę cele zapobiegawcze, a także wychowawcze, jakie kara powinny spełnić wobec oskarżonego, uwzględnił również potrzeby prewencji ogólnej, szczególnie w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd wziął pod uwagę motywację oskarżonego, sposób jego zachowania, w szczególności zaś, że przypisany czyn popełnił w sposób umyślny. Uznając oskarżonego O. P. za winnego popełnienia występku z art. 178a § 1 k.k., sąd wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 150 stawek, przyjmując, że wysokość jednej stawki dziennej wynosi 30 złotych. Wymierzając opisaną powyżej karę, sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 k.k. mając na uwadze, że porządek i bezpieczeństwo na drogach w poważnym stopniu zależą od stosowania właściwej represji, która – przy uwzględnieniu rodzaju i wagi naruszonych zasad bezpieczeństwa ruchu i stopnia winy – powinna stanowić jeden z istotnych elementów zwalczania oraz zapobiegania tej kategorii przestępstw. W ocenie sądu orzeczona kara uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego, jest adekwatna również do stopnia jego zawinienia, zwłaszcza wobec faktu, że oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny znajdując się w stanie pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, działał w sposób umyślny. Sąd baczył, by orzeczona kara spełniała swe cele wychowawcze i zapobiegawcze wobec oskarżonego, uświadamiając mu naganność jego postępowania. Wpływ na wymiar kary miały też względy prewencji ogólnej, poprzez uświadomienie społeczeństwu konieczności respektowania norm prawnych oraz faktu, że brak poszanowania obowiązującego prawa, jego lekceważenie powoduje szereg niekorzystnych konsekwencji. Na korzyść oskarżonego sąd poczytał fakt jego uprzedniej niekaralności. Ilość stawek dziennych orzeczonej kary grzywny odpowiada stopniowi winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, zaś wysokość jednej stawki dziennej uwzględnia sytuację finansową, majątkową i rodzinną oskarżonego, jego możliwości zarobkowe. Zdaniem sądu oskarżony jest w stanie powyższą karę grzywny uiścić.

2

4

1

1

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Zastosowanie tego środka karnego w przypadku popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w stanie nietrzeźwości jest obligatoryjne. Orzeczony okres 3 lat obowiązywania tego środka jest okresem koniecznym, a jednocześnie wystarczającym, aby oskarżony zrozumiał skutki swego czynu i wysokie niebezpieczeństwo, jakie dla innych uczestników ruchu drogowego pociąga jego czyn. Oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny w stanie pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu stanowił realne zagrożenie nie tylko dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, ale również dla życia i zdrowia jego uczestników.

Ponadto na mocy art. 43a § 2 k.k. sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Wskazany środek karny pełni funkcję związaną z potrzebą kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, będąc wyrazem tego, że sprawca, popełniając czyn zabroniony, powinien spotkać się z pewną formą dolegliwości . Pełni on funkcje penalne, ale nie ma w zasadzie charakteru kompensacyjnego.

3

1

Na mocy art. 63 § 4 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonego w pkt 2 środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 30 sierpnia 2021r. do dnia 14 lipca 2022r.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-------------------

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez –stronę

Obrońca oskarżonego O. P. wnosił w jego imieniu o warunkowe umorzenie postępowania. W uzasadnieniu wniosku powołał szereg okoliczności, które uznał za podstawę do zastosowania warunkowego umorzenia postępowania. Wskazał, że oskarżony w momencie zatrzymania nie wzbudzał podstaw do przypuszczania, że może znajdować się on pod wpływem substancji odurzających, ponieważ jego wygląd, nastrój, chód, sposób mówienia, reakcje na komendy itp. były w normie. Poddał również w wątpliwość czy stężenie we krwi oskarżonego Δ9tetrahydrokannabinolu - w stężeniu 3.3 ng/l mogło wpływać znacząco na jego zdolności psychomotoryczne. Podniósł również wątpliwości interpretacyjne odnośnie wpływu ustalonych stężeń środków psychoaktywnych we krwi na zdolności psychomotoryczne oskarżonego, jak również wskazywał na niewielką, jego zdaniem, ilość tych środków we krwi oskarżonego w porównaniu do przyjętych progów odnośnie alkoholu. Wskazał też, że oskarżony poruszał się drogą lokalną o niewielkim natężeniu ruchu i zagrożenie ze strony oskarżonego dla innych uczestników ruchu było niewielkie. Nie spowodował on kolizji ani wypadku. Nie został zatrzymany przez innych uczestników ruchu, a w wyniku kontroli policji. Wskazał również, że oskarżony przyznał się do stawianego mu zarzutu i wyraził skruchę z powodu swojego zachowania. Nie był on dotychczas karany, a w środowisku lokalnym cieszy się nieposzlakowaną opinią. Nadto obrońca przedstawił sytuację rodzinną i finansową oskarżonego oraz jego stan zdrowia. Dołączone zostały dokumenty potwierdzające schorzenia na które leczy się oskarżony oraz fakt, że przyjmował on leczniczą marihuanę (w momencie popełnienia czynu kuracja leczniczą była już zakończona). Oskarżony w związku z zatrzymaniem prawa jazdy nie mógł dalej wykonywać działalności gospodarczej, co spowodowało u niego dotkliwą konsekwencję w postaci braku środków do życia.

W ocenie sądu przytoczone powyżej argumenty obrońcy oraz pozostałe ujęte we wniosku nie mogły skutkować warunkowym umorzeniem prowadzonego postępowania wobec oskarżonego. Zdaniem sądu instytucja warunkowego umorzenia postępowania jest instytucją, która winna być stosowana tylko w szczególnych sytuacjach i ma stanowić wyjątek, a nie regułę w reakcji wymiaru sprawiedliwości na popełnione przestępstwo. Sąd uznał, że w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia z taką sytuacją. Na pewno okolicznością przemawiającą za warunkowym umorzeniem postępowania nie może być fakt, że oskarżony wyraził skruchę z powodu swojego postępowania, nie był karany, cieszy się nieposzlakowaną opinią. Gdyby tak było sąd byłby zobowiązany warunkowo umarzać postępowanie karne wobec każdego sprawcy, który wyraził skruchę z powodu swojego postępowania i prowadził dotychczas przykładny tryb życia, niezależnie od okoliczności popełnienia czynu.

Sąd nie kwestionuje, że oskarżony dotychczas nie był karany, prowadził przykładny tryb życia, ale są to okoliczności niewystarczające do zakończenia postępowania we wnioskowany przez oskarżonego sposób. Sąd miał bowiem na uwadze, że występek przypisany oskarżonemu, wbrew twierdzeniom obrońcy, cechuje stopień społecznej szkodliwości, który nie jest nieznaczny. Jak wskazano powyżej, godził on w cenne dobra chronione prawem jakimi są bezpieczeństwo w komunikacji oraz zdrowie i życie ludzi.

Na uwagę zasługuje również okoliczność, że już po zatrzymaniu prawa jazdy oskarżony kolejny raz naruszył przepisy prawa, co wynika z informacji o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego na karcie 8. W dniu 31 sierpnia 2021 roku jechał on bowiem w R. drogą regionalną, nie mając do tego uprawnień. Ponadto tego dnia naruszył on również obowiązek używania pasów bezpieczeństwa. Nadto w dniu kiedy ujawniono, że prowadził on samochód znajdując się pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, został zatrzymany do kontroli drogowej na skutek znacznego przekroczenia dozwolonej prędkości. Dlatego też bezpodstawne są twierdzenia obrońcy oskarżonego, że zachowanie oskarżonego stanowiło niewielkie zagrożenie dla innych uczestników zdarzenia. Wręcz przeciwnie: kierowanie samochodem z nadmierną prędkości i w stanie pod wpływem środków działających podobnie do alkoholu było niebezpieczne, lekkomyślne i wysoce społecznie szkodliwe.

Niewątpliwie utrata prawa jazdy może stanowić utrudnienie dla oskarżonego w wykonywaniu dotychczasowej działalności gospodarczej, jednak oskarżony powinien przewidzieć konsekwencje swojego zachowania zanim wsiadł za kierownicę pojazdu po użyciu środków odurzających. Bez znaczenia jest również okoliczność, że oskarżony przewlekle choruje. Również sytuacja finansowa oskarżonego nie może skutkować warunkowym umorzeniem postępowania.

Wskazać należy, iż w Polsce cały czas utrzymuje się duża ilość występków z art. 178a §1 kk, również po zaostrzeniu przepisów karnych od dnia 18 maja 2015 r. Odmawiając warunkowego umorzenia postępowania sąd uwzględnił, jak już wskazano powyżej, konieczność kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa oraz prewencję generalną oraz mając na uwadze, że orzeczenie sądu ma uświadomić społeczeństwu konieczność respektowania norm prawnych i nieuchronność ujemnych konsekwencji ich lekceważenia. Wobec zaostrzenia przepisów karnych w stosunku do nietrzeźwych kierowców poprzez obowiązek orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres co najmniej 3 lat oraz obowiązek orzeczenia świadczenia pieniężnego w kwocie co najmniej 5.000 zł wielu sprawców wnosząc o warunkowe umorzenie postępowania będzie próbowała uniknąć zastosowania wobec siebie tych surowszych przepisów, a nie taka była przecież intencja ustawodawcy ustalającego możliwość i przesłanki warunkowego umorzenia postępowania karnego oraz zaostrzającego odpowiedzialność za przedmiotowy występek.

Podsumowując: w ocenie sądu oskarżony nie zasługuje na zastosowanie wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postępowania, jak również nie pozwala na to znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu oraz stopień winy oskarżonego, który nie jest nieznaczny.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe tj. wydatki w kwocie 892,13 złotych oraz opłatę w wysokości 450 złotych. Sąd uznał bowiem, że uiszczenie wskazanych kosztów nie będzie dla oskarżonego zbyt uciążliwe, bowiem jest on osobą młodą, zdolną do podjęcia pracy, a ponadto bezspornym jest przy tym fakt, że to właśnie sam oskarżony swoim nagannym zachowaniem, zainicjował niniejsze postępowanie, a zatem w całości koszty z nim związane powinien ponieść.

6.  1Podpis