Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 92/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 22 lutego 2022r.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Bardzo dobre zachowanie oskarżonej w trakcie tymczasowego aresztowania, jak i po opuszczeniu zakładu karnego.

Umowy o pracę, zaświadczenie, wywiad kuratora, opinia z ZK Goleniów.

781,782, 783, 799-801, 803-805.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Przedstawione w przedłożonych dokumentach informacje nie budzą wątpliwości, dokumenty te wystawiły i podpisały upoważnione osoby, a żadna ze stron nie kwestionowała ich treści.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Prokurator zarzucił w swojej apelacji:

„1. rażącą niewspółmierność kary wyrażającą się w orzeczeniu wobec oskarżonej w pkt I sentencji wyroku za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk w zb. z art. 156 § 1 pkt 2 kk w zw. z art. 11 § 3 kk przy zastosowaniu art. 60 § 2 pkt 1 kk i § 6 pkt 2 kk kary 2 (dwóch) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, w sytuacji gdy ustalone przez Sąd okoliczności popełnienia czynu, doznane przez pokrzywdzoną rozległe obrażenia ciała w postaci obrażeń płuc, otrzewnej, jelita cienkiego i wątroby, spowodowanie realnego zagrożenia dla życia pokrzywdzonej K. H., matki oskarżonej, wysoki stopień zawinienia i wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu, a także względy indywidualno-prewencyjne, zwłaszcza wymagania co do społecznego oddziaływania sankcji karnej, należycie ocenione, wymagały zastosowania wobec oskarżonej surowszej kary pozbawienia wolności za popełnienie wyżej wskazanego czynu i wymierzenie surowszej kary pozbawienia wolności, która w należyty sposób spełniłaby cel społecznego oddziaływania oraz zadania represyjno-wychowawcze wobec oskarżonej .”

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżyciel publiczny akcentuje w swojej apelacji, niekorzystne dla oskarżonej, okoliczności przedmiotowe popełnionego przestępstwa, a także kładzie nacisk na wymogi prewencji ogólnej. Rzeczywiście, działanie pod wpływem alkoholu, rodzaj użytego narzędzia, jak i ilość zadanych ciosów, to okoliczności niekorzystne dla G. H.. Jednak nie wolno pomijać informacji na jakim tle doszło do konfliktu pomiędzy matką, a córką, ich pojednania po zdarzeniu, w szczególności wybaczenia ze strony pokrzywdzonej. Nie sposób też wykazać, że oskarżona jest osobą tak zdemoralizowaną, iż wymaga kilkuletniej resocjalizacji w warunkach zakładu karnego. Tym bardziej, że przebywała w areszcie ponad dwa lata, a jej zachowanie było prawidłowe. Wykazywała też odpowiedni krytycyzm co do swojego wcześniejszego postępowania. Jej dalsze zachowanie, po opuszczeniu aresztu, wskazuje na to, że oskarżona nadal pracuje nad sobą prowadząc m.in. dalszą terapię, odbudowuje swoje relacje z matką, a ta ją w tym wspiera, podjęła pracę i prowadzi uregulowany tryb życia. Nigdzie nie jest powiedziane, ze względy prewencji ogólnej mają przeważyć nad prewencją szczególną, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z młodą osobą, która popełniła błąd, ale starała się i nadal stara się to naprawić. Oczywiście, orzeczona w warunkach nadzwyczajnego złagodzenia kara 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności jest karą łagodną. Jednak, uwzględniając wszystkie okoliczności powołane przez sąd rozstrzygający, jak i wskazane wyżej, zdaniem Sądu Apelacyjnego, nie jest karą RAŻĄCO łagodną.

Wniosek

Prokurator wniósł o podwyższenie orzeczonej kary do 5 lat pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd Okręgowy prawidłowo ocenił zarówno okoliczności przedmiotowe czynu, jak i sylwetkę sprawcy oraz motywy działania. Słusznie wskazał na pojednanie pomiędzy oskarżoną i poszkodowaną jej czynem matką. A zachowanie oskarżonej po popełnieniu przestępstwa, zarówno w areszcie, jak i na wolności pokazuje, iż nie jest konieczny dalszy, kilkuletni jej pobyt w zakładzie karnym.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

W całości utrzymano zaskarżony wyrok w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Tak, jak to opisano w pkt.3.1 niniejszego uzasadnienia.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk.

7.  PODPIS

SSA Robert Mąka SSA Stanisław Kucharczyk SSA Andrzej Olszewski

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rażąca niewspółmierność orzeczonej kary pozbawienia wolności.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana