Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 392/19

POSTANOWIENIE

Dnia 7 marca 2023 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: sędzia SA Wojciech Kopczyński

Protokolant: Damian Skril

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach Iwony Skrzypek

po rozpoznaniu w sprawie P. S. (S.)

wniosku adwokat M. K.

w przedmiocie przyznania dodatkowego wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej świadczonej z urzędu

na podstawie art. 626 § 2 k.p.k. a contrario

postanawia:

wniosku nie uwzględnić.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Katowicach w punkcie 2 wyroku z dnia 26 września 2019 roku, sygn. akt II AKa 392/19, zasądził od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Gliwicach) na rzecz adw. M. K. (Kancelaria Adwokacka w Z.) kwotę 738 zł, w tym 23 % VAT, tytułem obrony z urzędu udzielonego oskarżonemu, obecnie skazanemu, w postępowaniu odwoławczym.

Pismem z dnia 9 lutego 2023 roku obrońca skazanego adw. M. K. wniosła o uzupełnienie orzeczenia o kosztach obrony z urzędu, w trybie art. 626 § 2 k.p.k., powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 2022 roku, sygn. akt SK 78/21.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 20 grudnia 2022 roku, sygn. akt SK 78/21, uznał § 17 ust. 1 pkt 2 oraz § 17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019 r. poz. 18, z późn. zm.) za niezgodne z art. 64 ust. 2 w zw. z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1, art. 2 i art. 92 ust. 1 zdanie pierwsze Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że wskazane w nich stawki dla adwokatów ustanowionych obrońcami z urzędu są niższe od stawek w tych samych sprawach dla adwokatów ustanowionych obrońcami z wyboru.

Istotne jednak jest to, że cytowany wyrok został opublikowany w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 28 grudnia 2022 roku pod pozycją 2790, stąd też przyznanie wnioskodawcy wynagrodzenia w stawce wyższej, niż ta określona w § 21 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019 roku, poz. 18 j.t. ze zm.), nie znajduje żadnych podstaw faktycznych, ani prawnych. Oczywiste bowiem jest, iż stanowisko wyrażone w wyroku Trybunału Konstytucyjnego może znaleźć zastosowanie dopiero w sprawach procedowanych od daty jego publikacji, podczas gdy w przedmiocie wniosku obrońcy o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym rozstrzygnięcie zapadło w dniu 26 września 2019 roku, co czyni tej treści wniosek całkowicie nieuzasadnionym.

W tym stanie rzeczy, orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia.

ZARZĄDZENIE

- o treści postanowienia poinformować adwokat M. K..

Katowice, dnia 7 marca 2023 roku