Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 75/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2023 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący : sędzia Bartłomiej Gadecki

Sędzia: Monika Niedziałkowska - Stępnowska

Ławnicy: Teresa Śliwińska, Krzysztof Maziec, Grażyna Komorowska – Nurczyk

Protokolant: stażysta P. M.

przy udziale Prokuratora Rejonowego w Szczytnie – Artura Bekulad

po rozpoznaniu w dniach 18 sierpnia, 4, 9 listopada, 2, 19, 22 grudnia 2022 r., 9 luty, 31 marca 2023 r.

sprawy oskarżonego:

N. C. , syna P. i M. z d. Ł., urodzonego dnia (...) w S.

oskarżonego o to, że:

I. w nocy 14 listopada 2021 r. w S., na terenie posesji położonej przy ul. (...), woj. (...)- (...), działając z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia O. M., przewrócił ją na podłoże trawiaste, a następnie przygniótł swoim ciałem i dusił ją rękoma ściskając za szyję, po czym z dużą siłą wielokrotnie kopał ją obutą nogą w głowę oraz uderzał pięściami w głowę, nawet po utracie przez nią przytomności wskutek kolejnego kopnięcia, w następstwie czego wymieniona doznała masywnego stłuczenia powłok głowy i twarzy ze złamaniem ściany przyśrodkowej oczodołu lewego, ściany górnej zatoki szczękowej lewej i kości nosowej prawej, zwichnięcia całkowitego pięciu zębów siecznych szczęki oraz zwichnięcia bocznego dwóch zębów ze złamaniem części zębodołowej żuchwy, podbiegnięć krwawych i otarć naskórka szyi oraz stłuczenia powłok kończyn górnych i dolnych, co stanowiło naruszenie czynności narządów ciała w postaci powłok ciała, kości twarzoczaszki i narządu żucia na okres trwający dłużej niż siedem dni,

- tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

II. w nocy z 13 na 14 listopada 2021 r. w L., gm. S., woj. (...)- (...), na terenie Hotelu (...), uderzył pięścią K. S. (1) w prawą stronę jego twarzy, w następstwie czego wymieniony doznał złamania wyrostka kłykciowego żuchwy po stronie prawej oraz złamania fragmentu korony jednego zęba, co stanowiło naruszenie czynności narządów ciała w postaci kości twarzoczaszki i narządu żucia na okres trwający dłużej niż siedem dni,

- tj. o czyn z art. 157 § 1 k.k.

orzeka:

I. oskarżonego N. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z pkt I aktu oskarżenia z tą zmianą, że uzupełnia opis czynu poprzez dodanie, że oskarżony usiłował dokonać zabójstwa pokrzywdzonej, lecz zamierzonego skutku w postaci śmierci pokrzywdzonej nie osiągnął z uwagi na stan pokrzywdzonej wskazujący, że jej śmierć już może nastąpić, co spowodowało, że oskarżony zaprzestał dalszego działania i czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i na podstawie wyżej wymienionych przepisów skazuje go, a na podstawie art. 14 § 1 k.k., art. 148 § 1 k.k., art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 8 (osiem) lat pozbawienia wolności;

II. oskarżonego N. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z pkt II aktu oskarżenia z tą zmianą, że uzupełnia opis czynu poprzez dodanie, że oskarżony działał z zamiarem ewentualnym spowodowania skutku, o którym mowa w art. 157 § 1 k.k., i czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 157 § 1 k.k. i na podstawie art. 157 § 1 k.k. skazuje go, a na podstawie art. 157 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

III. na podstawie art. 85 § 1 k.k, art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone wobec N. C. kary pozbawienia wolności i orzeka karę łączną 8 (osiem) lat i 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności;

IV. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie związany z zatrzymaniem i tymczasowym aresztowaniem od dnia 14 listopada 2021 r., godz. 03:40;

V. na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego N. C. obowiązek:

1. w związku ze skazaniem za czyn z pkt I wyroku:

a) zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę pokrzywdzonej O. M. kwoty 100 000 zł (sto tysięcy złotych);

b) naprawienia szkody w części poprzez zapłatę pokrzywdzonej O. M. kwoty 40000 zł (czterdzieści tysięcy złotych);

2. w związku ze skazaniem za czyn z pkt II wyroku:

a) zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę pokrzywdzonemu K. S. (1) kwoty 10 000 zł (dziesięć tysięcy złotych);

b) naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę pokrzywdzonemu K. S. (1) kwoty 1047,54 zł (jeden tysiąc, czterdzieści siedem złotych, 54/100);

VI. na podstawie art. 41a § 1 i 4 k.k. orzeka wobec oskarżonego N. C.:

a) w związku ze skazaniem za czyn z pkt I wyroku zakaz kontaktowania się w jakiejkolwiek formie z pokrzywdzoną O. M. na okres 10 (dziesięć) lat oraz zakaz zbliżania się do pokrzywdzonej O. M. na odległość mniejszą niż 50 metrów na okres 10 (dziesięć) lat;

b) w związku ze skazaniem za czyn z pkt II wyroku zakaz kontaktowania się w jakiejkolwiek formie z pokrzywdzonym K. S. (1) na okres 5 (pięć) lat oraz zakaz zbliżania się do pokrzywdzonego K. S. (1) na odległość mniejszą niż 50 metrów na okres 5 (pięć) lat;

VII. na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. nakazuje zwrócić N. C. dowody rzeczowe zapisane pod numerem 22/22 księgi przechowywanych przedmiotów o nr od DRZ 1293/21 do DRZ 1295/21 wymienione na k. 1015;

VIII. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 75/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

N. C.

W związku z tym, że przestępstwa były popełnione w bliskim związku czasowym omówiono je łącznie.

N. C. oskarżono o to, że:

I. w nocy 14 listopada 2021 r. w S., na terenie posesji położonej przy ul. (...), woj. (...)- (...), działając z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia O. M., przewrócił ją na podłoże trawiaste, a następnie przygniótł swoim ciałem i dusił ją rękoma ściskając za szyję, po czym z dużą siłą wielokrotnie kopał ją obutą nogą w głowę oraz uderzał pięściami w głowę, nawet po utracie przez nią przytomności wskutek kolejnego kopnięcia, w następstwie czego wymieniona doznała masywnego stłuczenia powłok głowy i twarzy ze złamaniem ściany przyśrodkowej oczodołu lewego, ściany górnej zatoki szczękowej lewej i kości nosowej prawej, zwichnięcia całkowitego pięciu zębów siecznych szczęki oraz zwichnięcia bocznego dwóch zębów ze złamaniem części zębodołowej żuchwy, podbiegnięć krwawych i otarć naskórka szyi oraz stłuczenia powłok kończyn górnych i dolnych, co stanowiło naruszenie czynności narządów ciała w postaci powłok ciała, kości twarzoczaszki i narządu żucia na okres trwający dłużej niż siedem dni,

- tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

II. w nocy z 13 na 14 listopada 2021 r. w L., gm. S., woj. (...)- (...), na terenie Hotelu (...), uderzył pięścią K. S. (1) w prawą stronę jego twarzy, w następstwie czego wymieniony doznał złamania wyrostka kłykciowego żuchwy po stronie prawej oraz złamania fragmentu korony jednego zęba, co stanowiło naruszenie czynności narządów ciała w postaci kości twarzoczaszki i narządu żucia na okres trwający dłużej niż siedem dni,

- tj. o czyn z art. 157 § 1 k.k.

Sąd Okręgowy wyrokiem orzekł:

" I. oskarżonego N. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z pkt I aktu oskarżenia z tą zmianą, że uzupełnia opis czynu poprzez dodanie, że oskarżony usiłował dokonać zabójstwa pokrzywdzonej, lecz zamierzonego skutku w postaci śmierci pokrzywdzonej nie osiągnął z uwagi na stan pokrzywdzonej wskazujący, że jej śmierć już może nastąpić, co spowodowało, że oskarżony zaprzestał dalszego działania i czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i na podstawie wyżej wymienionych przepisów skazuje go, a na podstawie art. 14 § 1 k.k., art. 148 § 1 k.k., art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 8 (osiem) lat pozbawienia wolności;

II. oskarżonego N. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z pkt II aktu oskarżenia z tą zmianą, że uzupełnia opis czynu poprzez dodanie, że oskarżony działał z zamiarem ewentualnym spowodowania skutku, o którym mowa w art. 157 § 1 k.k., i czyn ten kwalifikuje jako przestępstwo z art. 157 § 1 k.k. i na podstawie art. 157 § 1 k.k. skazuje go i na podstawie art. 157 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;"

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. N. C. urodził się (...) Jest kawalerem, nie ma dzieci. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w S.. W 2021 r. zdał maturę osiągając dobre wyniki. Od października 2021 r. podjął studia zaoczne na kierunku zarządzanie i inżynieria produkcji na (...) w O.. Po ukończeniu szkoły średniej zatrudniony w (...) w W.. Posiadał bardzo dobrą opinię wśród współpracowników. Uprawiał sport – najpierw piłkę nożną a potem kulturystykę. Oskarżony nie był dotychczas karany sądownie. N. C. pomagał w domu. N. C. był związany z dziadkami, wzór stanowił dla niego dziadek.

1.1. sprawozdanie z wywiadu środowiskowego

307-309

1.2. dane o karalności

940

1.3. zeznanie M. C.

1163-1166v; 36v37; 254v-255; 337v338 (maszynopis 841)

1.4. Opinia współpracowników

1406

2A. Oskarżony nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. W czasie czynów był poczytalny. Nie był pod wpływem narkotyków.

2B. Oskarżony na imprezie wypił około 0,5 wódki od godz. 19:00 do 2:00. O godz. 04:18 zawartość alkoholu we krwi wynosiła u oskarżonego 0,45 mg/l , a o godz. 04:20 - 0,44 mg/l.

2A. 1. opinia psychiatryczno-psychologiczna wydana po obserwacji psychiatrycznej N. C. wraz z ustną opinią uzupełniającą

896-915, 995, 1261v-1267

2A.2. wyniki badań moczu N. C.

138

2A.3. dokumentacja medyczna N. C.

287, 373-377, 420, 597

2A.4. opinie biegłego z zakresu toksykologii dotyczące N. C.

503-517

2A.5. protokół pobrania krwi od N. C.

518

2B.1. Wyjaśnienia N. C.

153

2B.2. protokół badania stanu trzeźwości

3

3. Przed zdarzeniem O. M. była z oskarżonym w związku przez ponad rok czasu. To była miłość z wzajemnością. Oskarżony i O. M. często spędzali czas w jej domu, czasami oskarżony zostawał na noce. O. M. z K. S. (1) chodziła do klasy w liceum. Gdy O. M. zaczęła spotykać się z oskarżonym, oskarżony chciał, żeby zakończyła wszelki kontakt z K. S. (1). Po zdarzeniu K. S. (1) wspierał O. M., zaczęli się wtedy częściej spotykać wraz z ich wspólnymi znajomymi, a od czerwca 2022 r. są parą.

3. zeznanie O. M.

1101-1103; 201v-205 v (odpis k. 838-839); 848v-k.850

4. O. M. nie była nigdy świadkiem agresywnych zachowań oskarżonego wobec rodziny, ale zdarzało się, że oskarżony przejawiał agresywne zachowanie wobec rówieśników, a także podczas wyjść na spacer - kiedy widział, że ktoś inny idzie w ich stronę, to często miał zamiar uderzyć go barkiem. W trakcie spotkań z kolegami, po alkoholu, zdarzało się, że N. C. swoją złość wyładowywał na przedmiotach martwych - rzucił telefonem albo uderzył w coś z pięści.

4.1. zeznanie O. M.

1101-1103; 201v-205 v (odpis k. 838-839); 848v-k.850

4.2. zeznanie J. G.

1206v-1208; 519v-520

5. Wieczorem 13 listopada 2021 r. O. M. organizowała swoje 18 urodziny w L., gm. S., woj. (...)- (...), na terenie Hotelu (...). Wtedy z oskarżonym najpierw przygotowywali się w jej domu. Następnie udali się na imprezę. Impreza na początku przebiegała spokojnie.

5. zeznanie O. M.

1101-1103; 201v-205 v (odpis k. 838-839); 848v-k.850

6. W trakcie trwania imprezy przyjechał K. S. (2), który wcześniej spożywał alkohol na innej imprezie. K. S. (1) od godziny 20-stej do 2-iej wypił 0,5 litra wódki. W pewnym momencie O. M. podeszła do stolika, przy którym stał K. S. (1). Wtedy oskarżony zobaczył to i popchnął K. S. (1) na stół. Następnie oskarżony został oddzielony od K. S. (1). Później w czasie imprezy, jak K. S. (1) chciał wyjść na dwór z Ł. O., to N. C. podszedł do niego i działając z zamiarem ewentualnym spowodowania skutku, o którym mowa w art. 157 § 1 k.k., uderzył pięścią K. S. (1) w prawą stronę jego twarzy, w następstwie czego wymieniony doznał złamania wyrostka kłykciowego żuchwy po stronie prawej oraz złamania fragmentu korony jednego zęba, co stanowiło naruszenie czynności narządów ciała w postaci kości twarzoczaszki i narządu żucia na okres trwający dłużej niż siedem dni. K. S. (1) powiedział o skutku, jakiego doznał w wyniku uderzenia, O. D..

6.1. zeznanie O. M.

1101-1103; 201v-205 v (odpis k. 838-839); 848v-k.850

6.2. zeznanie K. S. (1)

1098v-;1101; 54v-55; 330v-331

6.3. zeznanie O. D.

1169v-1170v; 42v-43; 351v

6.4. zeznanie Ł. O.

1178v-1179v; 60v-61

6.5. zeznanie Z. G. za wyjątkiem, że N. C. podchodząc do stołu uderzył K. S. (1), bowiem świadek ostatecznie zeznał, że popchnął pokrzywdzonego

1179v-1182v; 64v-67 (maszynopis 836)

6.6. zeznanie F. K.

1208-1209; 818v-819v

6.7. protokół oględzin K. S. (1) z dokumentacją fotograficzną

56-57, 869-870

6.8. dokumentacja medyczna K. S. (1)

219, 238, 571-572, 598

6.9. opinia biegłego lekarza medycyny sądowej wraz z opinią uzupełniającą

734-752, 780-797

7. W czasie imprezy oskarżony chciał porozmawiać z O. M.. Rozmowa była przeprowadzona w kantorku. Oskarżony powiedział, że to wszystko przez nią, bowiem to ona podeszła do stolika i że to jest wszystko jej wina. Potem wyszli z kantorka i ponownie oskarżony chciał porozmawiać z O. M.. Ich rozmowa odbyła się na dworze. Oskarżony ciągle chciał, aby rozmowa była prowadzona trochę dalej, gdzie nikt nie będzie ich słyszał. Oskarżony mówił, że to już jest koniec, że się zabije. O. M. mówiła, że wszystko będzie dobrze, że porozmawiają jutro, że trzeba wyjaśnić to całe zajście. Oskarżony chciał żeby O. M. poszła za nim poza posesję, ale O. M. powiedziała oskarżonemu, że wraca na salę. Oskarżony poszedł poza posesję, a O. M. wróciła do środka sali i zaczęła rozmawiać ze swoją koleżanką A. D. (1). Następnie oskarżony wielokrotnie dzwonił do O. M. i w końcu O. M. odebrała telefon. Wtedy oskarżony powiedział jej, że pilnie potrzebuje swoich rzeczy od niej z domu. O. M. myślała, że kiedy odda rzeczy, sytuacja na ten dzień się skończy bo oskarżony zabierze swoje rzeczy z jej domu i uda się do swojego domu, a ona będzie mogła wrócić na koniec imprezy. O. M. wsiadła do taksówki, po drodze taksówka zabrała też oskarżonego i razem pojechali do domu O. M.. Dom pokrzywdzonej jest na ogrodzonym terenie. Tam oskarżony wyszedł za O. M. mówiąc, że musi jeszcze poszukać swoich kluczy i razem cicho weszli do domu, żeby nie obudzić rodziców. Oskarżony wziął swoje rzeczy i wyszli przed dom i udali się w stronę furtki.

7.1. zeznanie O. M.

1101-1103; 201v-205 v (odpis k. 838-839); 848v-k.850

7.2. zeznanie A. D. (2)

1189-1190; 326-327v

7.3. dokumentacja uzyskana z korporacji taksówkarskich

401-403, 565-566

7.4. protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania monitoringu wraz pen drive

826-831

8. Jak szli do furtki wtedy O. M. powiedziała, że wraca na salę. Wtedy oskarżony działając z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia O. M., usiłował dokonać zabójstwa pokrzywdzonej, przewrócił ją na podłoże trawiaste, a następnie przygniótł swoim ciałem i dusił ją rękoma ściskając za szyję, po czym z dużą siłą wielokrotnie kopał ją obutą nogą w głowę oraz uderzał pięściami w głowę, nawet po utracie przez nią przytomności wskutek kolejnego kopnięcia, w następstwie czego wymieniona doznała masywnego stłuczenia powłok głowy i twarzy ze złamaniem ściany przyśrodkowej oczodołu lewego, ściany górnej zatoki szczękowej lewej i kości nosowej prawej, zwichnięcia całkowitego pięciu zębów siecznych szczęki oraz zwichnięcia bocznego dwóch zębów ze złamaniem części zębodołowej żuchwy, podbiegnięć krwawych i otarć naskórka szyi oraz stłuczenia powłok kończyn górnych i dolnych, co stanowiło naruszenie czynności narządów ciała w postaci powłok ciała, kości twarzoczaszki i narządu żucia na okres trwający dłużej niż siedem dni, lecz zamierzonego skutku w postaci śmierci pokrzywdzonej nie osiągnął z uwagi na stan pokrzywdzonej wskazujący, że jej śmierć już może nastąpić, co spowodowało, że oskarżony zaprzestał dalszego działania. Następnie N. C. rozsypał ubrania wokół leżącej pokrzywdzonej, udał się za teren posesji, wsiadł do czekającej na niego taksówki i pojechał do domu. Obrażenia doznane przez pokrzywdzoną gdyby nie udzielono jej pomocy medycznej nie doprowadziły by do jej śmierci ani do powstania u pokrzywdzonej ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Po tym jak taksówka wraz z oskarżonym odjechała spod posesji, pokrzywdzona podniosła się z ziemi i usiadła, po czym wstała i po przejściu paru metrów upadła. Ostatecznie O. M. podniosła się i podeszła do drzwi wejściowych i zaczęła dobijać się do drzwi domu. Obudzili się jej rodzice, którzy otworzyli drzwi i zobaczyli, że córka ma obrażenia ciała.

8.1. zeznanie O. M.

1101-1103; 201v-205 v (odpis k. 838-839); 848v-k.850

8.2. zeznanie A. M. (1)

1160v-1162v; 24-26v (maszynopis 832); 845v-846 (maszynopis 837); 824v

8.3. zeznanie J. M.

1184-1188v; ; 211-214v; 522v-523; 822v

8.4. opinia biegłego lekarza medycyny sądowej wraz z opinią uzupełniającą i ustną uzupełniającą

734-752, 780-797, 1209v-1213v

8.5. protokół zatrzymania rzeczy od A. M. (1) wraz z płytą DVD

11-14

8.6. protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania monitoringu

15-18

8.7. protokół oględzin N. C. z dokumentacją fotograficzną

79-103

8.8. protokół oględzin miejsca zdarzenia z dokumentacją fotograficzną

113-129 (maszynopis, k. 844)

8.9. protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania monitoringu

159

8.10. protokół pobrania materiału porównawczego od O. M.

210

8.11. dokumentacja medyczna O. M.

217-218, 284, 312, 439, 799

8.12. protokoły oględzin O. M. z dokumentacją fotograficzną

224-225, 353-358, 524-531, 539

8.13. protokół pobrania krwi od O. M.

609-610

8.14. opinie biegłego z zakresu toksykologii dotyczące O. M.

611-630

8.15. opinia biegłego z zakresu badań biologicznych

644-681

8.16. protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania monitoringu wraz pen drive

826-831

9. N. C. wrócił taksówką do swojego domu, drzwi otworzył mu ojciec. Wcześniej ojciec N. P. C. wraz z żoną M. C. spożywali alkohol. P. C. od godziny 18-stej wypił maksymalnie 0,7 litra whisky. N. C. wszedł do mieszkania i udał się do swojego pokoju, po czym udał się przed dom. W tym czasie na miejsce przyjechał tata pokrzywdzonej - A. M. (1) i Ł. O., nie było z nimi J. W.. Wtedy N. C. uciekł przed A. M. (2), a następnie uciekł do domu i tam powiedział swojemu ojcu, że "chyba zabił człowieka", a na pytania ojca kogo? i gdzie?, N. C. powiedział, że "chyba zabił O." i poprosił żeby zadzwonił na Policję. Ojciec N. C. przy N. C. zadzwonił na numer alarmowy i powiedział, że syn twierdzi, że zabił człowieka i że twierdzi, że jego dziewczyna nie żyje. W czasie rozmowy z dyżurnym P. C. rzeczowo i logicznie odpowiadał na pytania. Następnie przyjechała Policja i dokonała zatrzymania N. C.. W rozmowie z policjantem B. M. (1) P. C. był przejęty i zdenerwowany, współpracował z Policją, mówił normalnie, nic nie wskazywało, aby był pod wpływem alkoholu. W międzyczasie pod dom N. C. przyjechał R. D. (1) i powiedział A. M. (1), aby jechał do domu. A. M. (1) pojechał do domu.

9.1. wyjaśnienia N. C. w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym

1096-1098v; 152v-153; 176-176v; 763v-765;

9.2. zeznanie A. M. (1)

1160v-1162v; 24-26v (maszynopis 832); 845v-846 (maszynopis 837); 824v

9.3. zeznanie M. C. w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym

1163-1166v; 36v37; 254v-255; 337v338 (maszynopis 841)

9.4. zeznanie P. C. w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym

1166v-1169; 32v-34v (maszynopis 834);

9.5. zeznanie R. D. (2)

1169-1169v; 28v-29v

9.6. zeznanie Ł. O.

1178v-1179v; 60v-61

9.7. zeznanie B. M. (2)

1183-1184; 167v

9.8. zeznanie J. W.

1214-1214v

9.9. wydruk zgłoszenia zdarzenia

139-140

9.10. protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania zgłoszenia wraz z płytą CD-R

141-144

9.11. zeznanie K. E. w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym

1376-1377

10. O. M. na dzień 18 sierpnia 2022 r. była po rekonstrukcji kości oczodołu i nastawieniu dolnej szczęki. Potrzebne jest dalsze leczenie u specjalistów twarzoczaszki i implantologii. Była w trackie przygotowania się do leczenia. Przed całym zdarzeniem miała aparat ortodontyczny lingwalny, który wraz z przednimi zębami wypadł podczas zdarzenia. Potrzebne jest ortodontyczne leczenie dolnych zębów, które będzie trwało około półtora roku. Następnie czeka ją rekonstrukcja dziąseł górnych wraz z przeszczepem kości, a następnie wszczepienie implantów. Kolejnym zabiegiem będzie rekonstrukcja kości nosa. Leczenie jest przewidywane na około okres 3 lat. O. M. w (...) sp. z o.o., spółka komandytowa w związku z podjęciem i przygotowaniem leczenia zapłaciła kwotę 900 zł i planowane koszty - według spisu przedłożonego w dniu 2 sierpnia 2022 r. - określono na kwotę 44000 zł. Z kolei koszt leczenia ortodontycznego-chirurgiczno-protetycznego według spisu sporządzonego w dniu 19.12.2022 r. wyniesie 102 950 zł, ale jednocześnie zaznaczono w spisie, że koszt leczenia dotyczy wstępnego planu leczenia i może ulec zmianie w jego trakcie. Trauma jaką przeżyła pokrzywdzona w związku ze zdarzeniem miała urazowy wpływ na funkcjonowanie psychospołeczne opiniowanej, w/w cierpiała na obniżone poczucie bezpieczeństwa i stabilności, ma podwyższony poziom lęku, jest czujna i silnie reaguje nawet na drobne bodźce. Powrót myślami do zdarzenia wywołuje u niej silny stres. O. M. brała udział w studniówce, na której bawiła się.

10.1. zeznanie O. M.

1101-1103; 201v-205 v (odpis k. 838-839); 848v-k.850

10.2. faktury i plan leczenia O. M.

1078

10.3. opinia biegłego psychologa dotycząca O. M.

872-873

10.4. plan i koszt leczenia

1369-1374

10.5. zeznanie J. M.

1184-1188v; ; 211-214v; 522v-523; 822v

10.6. zdjęcia O. M. ze studniówki

1177

11. K. S. (1) po tym jak został uderzony przez N. C. zadzwonił do swojej mamy i powiedział, że ma złamany ząb. Po 2 dniach K. S. (1) udał się do do dentysty, który wykonał rentgen szczęki i okazało się, że ma złamaną żuchwę z prawej strony. Zostały mu wkręcone 4 śruby w dziąsła, dwie w dolne, dwie w górne oraz druty, przez które miał zaciśniętą szczękę przez okres 4 tygodni. Jak miał złamaną szczęką mówił cały czas przez zęby, co mu mocno przeszkadzało, nie mógł jeść, gryźć. Spożywał tylko zblendowane pokarmy, przez co schudł prawie 10 kg. Obecnie może normalnie gryźć, ale czasami szczęka mu wyskakuje z prawej strony, czasami odczuwa ból. K. S. (1) w związku z leczeniem poniósł koszty w wysokości 1047,54 zł.

11.1. zeznanie K. S. (1)

1098v-;1101; 54v-55; 330v-331

11.2. wydruki zdjęć i zaświadczenie lekarskie K. S. (1)

1085

12. Według najbliższej w stosunku do S. stacji meteorologicznej położonej w Ś. w dniu 14 listopada 2021 r. o godz. 02:00 temperatura wynosiła 5,02 stopnia C., a o godz. 03:00 – 4,86.

12. pismo z Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej w W.

295

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

1.1. sprawozdanie z wywiadu środowiskowego

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

1.2. dane o karalności

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

1.3. zeznanie M. C.

Zeznania świadka co do tego faktu są:

- są konsekwentne;

- świadek podawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

1.4. Opinia współpracowników

treść jest niesprzeczna

2A i 2B

2A. 1. opinia psychiatryczno-psychologiczna wydana po obserwacji psychiatrycznej N. C. wraz z ustną opinią uzupełniającą

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

2A.2. wyniki badań moczu N. C.

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

2A.3. dokumentacja medyczna N. C.

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

2A.4. opinie biegłego z zakresu toksykologii dotyczące N. C.

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

2A.5. protokół pobrania krwi od N. C.

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

2B.1. Wyjaśnienia N. C.

oskarżony co do tego faktu wyjaśnił tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia, podawał okoliczności zarówno korzystne, jak i niekorzystne dla siebie

2B.2. protokół badania stanu trzeźwości

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

3

3. zeznanie O. M.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

4

4.1. zeznanie O. M.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

4.2. zeznanie J. G.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

5

5. zeznanie O. M.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

6

6.1. zeznanie O. M.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

6.2. zeznanie K. S. (1)

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- znajdują potwierdzenie w zeznaniach O. D., Ł. O., F. K. oraz w opinia biegłego lekarza medycyny sądowej i dokumentacji medycznej

6.3. zeznanie O. D.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

6.4. zeznanie Ł. O.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

6.5. zeznanie Z. G. za wyjątkiem, że N. C. podchodząc do stołu uderzył K. S. (1), bowiem świadek ostatecznie zeznał, że popchnął pokrzywdzonego

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

6.6. zeznanie F. K.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

6.7. protokół oględzin K. S. (1) z dokumentacją fotograficzną

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, przy czym należy zauważyć, że nie jest to opinia biegłego a o obrażeniach ciała wypowiedział się biegły

6.8. dokumentacja medyczna K. S. (1)

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

6.9. opinia biegłego lekarza medycyny sądowej wraz z opinią uzupełniającą

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

7

7.1. zeznanie O. M.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka;

- znajdują potwierdzenie w nagraniu z monitoringu, dokumentacji medycznej, opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej;

7.2. zeznanie A. D. (2)

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

7.3. dokumentacja uzyskana z korporacji taksówkarskich

treść jest niesprzeczna

7.4. protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania monitoringu wraz pen drive

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

8

8.1. zeznanie O. M.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

8.2. zeznanie A. M. (1)

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

8.3. zeznanie J. M.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

8.4. opinia biegłego lekarza medycyny sądowej wraz z opinią uzupełniającą i ustną uzupełniającą

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

8.5. protokół zatrzymania rzeczy od A. M. (1) wraz z płytą DVD

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

8.6. protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania monitoringu

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

8.7. protokół oględzin N. C. z dokumentacją fotograficzną

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

8.8. protokół oględzin miejsca zdarzenia z dokumentacją fotograficzną

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

8.9. protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania monitoringu

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

8.10. protokół pobrania materiału porównawczego od O. M.

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

8.11. dokumentacja medyczna O. M.

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

8.12. protokoły oględzin O. M. z dokumentacją fotograficzną

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

8.13. protokół pobrania krwi od O. M.

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

8.14. opinie biegłego z zakresu toksykologii dotyczące O. M.

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

8.15. opinia biegłego z zakresu badań biologicznych

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

8.16. protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania monitoringu wraz pen drive

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

9

9.1. wyjaśnienia N. C. w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym

wyjaśnienia w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym znajdują potwierdzenie w nagraniu z monitoringu

9.2. zeznanie A. M. (1)

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

9.3. zeznanie M. C. w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym

zeznanie M. C. w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym znajdują potwierdzenie w zeznaniach P. C. (uznanych za wiarygodne), przy czym należy zauważyć, że w/w nie była bezpośrednim świadkiem czynów i nie była bezpośrednim świadkiem rozmowy oskarżonego z ojcem

9.4. zeznanie P. C. w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym

zeznanie P. C. w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym znajdują potwierdzenie w nagraniu rozmowy w/w na telefon alarmowy. Należy zauważyć, że podczas pierwszego przesłuchania w sprawie w postępowaniu przygotowawczym w/w zeznał, że oskarżony w domu powiedział mu, że „chyba zabił człowieka, a przy dokładnych pytaniach kogo i gdzie, to powiedział tylko, że chyba zabił O.” (k. 34). Jest to zgodne z tym co przekazał ten świadek - bezpośrednio po tej rozmowie - w rozmowie z dyżurnym KPP S. (protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania zgłoszenia wraz z płytą CD-R, k. 141-144), gdzie świadek ten dzwoniąc w obecności oskarżonego przekazał dyżurnemu „mój syn był na jakiejś imprezie wrócił jest we krwi umazany twierdzi że zabił człowieka (k. 143), a następnie odpowiadając na kolejno zadane pytania „nic nie chce powiedzieć twierdzi że jego dziewczyna nie żyje”. Zeznania wskazujące na fakt, że oskarżony w domu powiedział świadkowi, że „chyba zabił człowieka, a przy dokładnych pytaniach kogo i gdzie, to powiedział tylko, że chyba zabił O.” są spójne i logiczne, znajdujące potwierdzenie w nagraniu z rozmowy z dyżurnym KPP. Choć świadek ten następnie zaprzeczył, aby syn mu takie słowa powiedział powołując się na swój stan nietrzeźwości w momencie rozmowy i wzięcie leków przed przesłuchaniem, to jednak należy zauważyć, że nagranie z rozmowy z Dyżurnym KPP wskazuje, że świadek ten logicznie, rzeczowo i spójnie odpowiadał na pytania dyżurnego. Nie znajduje żadnego wytłumaczenia dlaczego świadek miałby powiedzieć, że syn twierdzi, że chyba zabił człowieka, gdyby rzeczywiście takie słowa nie padły. Następnie świadek zmienił swoje zeznania, ale zdaniem Sądu jest to podyktowane chęcią obrony oskarżonego, który jest jego synem, przed odpowiedzialnością karną.

9.5. zeznanie R. D. (1)

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

9.6. zeznanie Ł. O.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

9.7. zeznanie B. M. (2)

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

9.8. zeznanie J. W.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

9.9. wydruk zgłoszenia zdarzenia

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

9.10. protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania zgłoszenia wraz z płytą CD-R

dowód przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jest niesprzeczna

9.11. zeznanie K. E. w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym

zeznanie świadka w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym znajdują potwierdzenie w zeznaniach P. C. (uznanych za wiarygodne), przy czym należy zauważyć, że w/w nie była bezpośrednim świadkiem czynów i nie była bezpośrednim świadkiem rozmowy oskarżonego z ojcem

10

10.1. zeznanie O. M.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka

10.2. faktury i plan leczenia O. M.

taki dokument przedstawiono, lecz należy zaznaczyć, że jest on odmienny od kosztów przedstawionych w późniejszym okresie

10.3. opinia biegłego psychologa dotycząca O. M.

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

10.4. plan i koszt leczenia

taki dokument przedstawiono, lecz należy zaznaczyć, że jest on odmienny od kosztów przedstawionych we wcześniejszym okresie

10.5. zeznanie J. M.

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka

10.6. zdjęcia O. M. ze studniówki

treść jest niesprzeczna

11

11.1. zeznanie K. S. (1)

- zeznania są konsekwentne; świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia; nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka.

11.2. wydruki zdjęć i zaświadczenie lekarskie K. S. (1)

treść jest niesprzeczna

12

12. pismo z Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej w W.

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1-12

wyjaśnienia N. C. w zakresie niezgodnym z ustalonym stanem faktycznym

Wyjaśnieniom N. C. w zakresie niezgodnym z ustalonym stanem faktycznym nie można dać wiary. Należy zauważyć, że w/w przyznał się do pobicia pokrzywdzonej, nie przyznał się do tego, że miał on zamiar zabójstwa w/w.

Zdaniem Sądu w/w miał zamiar ewentualny zabójstwa O. M., o czym świadczy:

- ilość, lokalizacja i siła zadawanych ciosów (były to kopnięcia, w głowę, oskarżony kopał w głowę pokrzywdzoną nawet jak już leżała i się nie ruszała);

- pozostawienie nieprzytomnej i z obrażeniami głowy pokrzywdzonej samej, w nocy, w miejscu niewidocznym dla osób postronnych, gdzie temperatura wynosiła kilka stopni celcjusza;

- powiedzenie ojcu po powrocie do domu że „chyba zabił człowieka, a przy dokładnych pytaniach kogo i gdzie, to powiedział tylko, że chyba zabił O.”.

W orzecznictwie przyjmuje się, że sprawca działa z zamiarem ewentualnym popełnienia przestępstwa wtedy, gdy ma on świadomość możliwości nastąpienia skutku przestępczego i na to się godzi, to znaczy wprawdzie nie chce, aby skutek taki nastąpił, ale zarazem nie chce, żeby nie nastąpił, a więc gdy wykazuje całkowitą obojętność wobec uświadomionej sobie możliwości nastąpienia skutku przestępczego (wyr. SA we Wrocławiu z 8.8.2012 r., II AKa 210/12, KZS 2012, Nr 11, poz. 71, s. 44-45). Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Przytoczone okoliczności wskazują niewątpliwie, że oskarżony działał z zamiarem ewentualnym zabicia pokrzywdzonej.

Nie ma przy tym znaczenia, że spowodowane obrażenia ciała u pokrzywdzonej – jak wynika z opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej – nie doprowadziłyby do śmierci albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu u pokrzywdzonej. Należy wskazać, że oskarżony o tym, że obrażenia ciała nie doprowadzą do śmierci pokrzywdzonej wtedy jeszcze nie wiedział. Oskarżony przerwał zadawanie uderzeń pokrzywdzonej jak pokrzywdzona leżała już bez ruchu na ziemi, zakrwawiona i nieprzytomna, zatem odchodząc od niej i pozostawiając ją w takich okolicznościach (nieprzytomną, z obrażeniami głowy, w nocy, w miejscu niewidocznym dla osób postronnych, gdzie temperatura wynosiła kilka stopni celcjusza), oskarżony musiał przewidywać możliwość śmierci pokrzywdzonej i na to się godzić. O zamiarze oskarżonego niewątpliwie świadczą słowa skierowane do ojca po czynie, że „chyba zabił człowieka, a przy dokładnych pytaniach kogo i gdzie, to powiedział tylko, że chyba zabił O.”.

W tych realiach nie można uznać też zaprzestania dalszego uderzania pokrzywdzonej za dobrowolne odstąpienie od dokonania zabójstwa w rozumieniu art. 15 § 1 k.k. Jak wskazuje się w orzecznictwie:

- „Z dobrowolnym odstąpieniem od dokonania czynu zabronionego mamy do czynienia, gdy sprawca, uświadamiając sobie nieefektywność dotychczas podjętych działań, nadto obiektywną możliwość kontynuowania zamachu zmierzającego wprost do dokonania przestępstwa, braku po temu jakichkolwiek przeszkód, rezygnuje z dalszej akcji, zaś ta decyzja stanowi wyraz jego własnej woli” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 20 sierpnia 2013 r., II AKa 147/13, Legalis);

- „Z czynnym żalem w postaci odstąpienia od dokonania przestępstwa mamy do czynienia tylko wówczas, gdy sprawca jest świadomy, że nie osiągnął pierwotnie zamierzanego skutku i dobrowolnie odstępuje od jego realizacji. Nie może natomiast być mowy o czynnym żalu, kiedy sprawca odstępuje od dalszej realizacji czynu w przekonaniu, że skutek zamierzany już osiągnął” (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 22 sierpnia 2018 r., II AKa 232/18, Legalis).

Zatem do zaistnienia dobrowolnego odstąpienia od dokonania sprawca musi nie tylko zaprzestać dalszego działania, ale także niezbędne jest uświadamianie sobie przez sprawcę nieefektywności dotychczas podjętego działania. Sąd na podstawie zeznań ojca oskarżonego uznał, że sprawca nie uświadamiał sobie nieefektywności podjętego działania, ale wręcz przeciwnie – mówiąc ojcu, że „chyba zabił człowieka, a przy dokładnych pytaniach kogo i gdzie, to powiedział tylko, że chyba zabił O.” – oskarżony zamierzonego skutku w postaci śmierci pokrzywdzonej nie osiągnął z uwagi na stan pokrzywdzonej wskazujący, że jej śmierć już może nastąpić, co spowodowało, że oskarżony zaprzestał dalszego działania.

Nie można też dać wiary wyjaśnieniom oskarżonego, że:

- przed wejściem do taksówki zobaczył, że pokrzywdzona wstaje, bowiem sprzeczne jest to z nagraniem z monitoringu, na którym widać, że pokrzywdzona wstaje po odjeździe taksówki;

- przed zdarzeniem, w domu pokrzywdzonej, został uderzony przez pokrzywdzoną, bowiem o tym fakcie oskarżony nie wspominał w czasie pierwszego przesłuchania, jest to sprzeczne ze spójnymi i logicznymi zeznaniami pokrzywdzonej oraz zeznaniami świadków, że pokrzywdzona nie zachowywała się nigdy agresywnie w stosunku do oskarżonego;

- oskarżony chciał wcześniej wezwać pomoc dla pokrzywdzonej, bowiem gdyby rzeczywiście miał taki zamiar to mógł to zrobić na miejscu zdarzenia, w taksówce, po przyjściu do domu, gdy pierwszy raz widział swojego tatę, a zadzwoniono na numer alarmowy dopiero jak oskarżony uciekł przed tatą pokrzywdzonej.

Wyjaśnieniom oskarżonego odnośnie II-iego czynu nie można dać wiary, bowiem stoją w sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonego K. S. (1) znajdującymi potwierdzenie w zeznaniach O. D., Ł. O., F. K. oraz w opinii biegłego lekarza z medycyny sądowej i dokumentacji medycznej – dowody te są spójne, logiczne i korespondujące ze sobą.

Dlatego wyjaśnienia oskarżonego stanowią tylko przyjętą linię obrony mającą na celu złagodzenie odpowiedzialności za czyn z pkt I i uniknięcie odpowiedzialności karnej za czyn z pkt II.

9

9.3. zeznanie M. C. w zakresie niezgodnym z ustalonym stanem faktycznym

nie była bezpośrednim świadkiem czynów i nie była bezpośrednim świadkiem rozmowy oskarżonego z ojcem. Natomiast odnośnie oceny zeznań P. C. wypowiedziano się w części dotyczącej oceny zeznań P. C.

9

9.4. zeznanie P. C. w zakresie niezgodnym z ustalonym stanem faktycznym

Sąd nie dał wiary zeznaniom P. C. w zakresie niezgodnym z ustalonym stanem faktycznym.

Należy wskazać, że Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym, bowiem znajdują potwierdzenie w nagraniu rozmowy w/w na telefon alarmowy. Należy zauważyć, że podczas pierwszego przesłuchania w sprawie w postępowaniu przygotowawczym w/w zeznał, że oskarżony w domu powiedział mu, że „chyba zabił człowieka, a przy dokładnych pytaniach kogo i gdzie, to powiedział tylko, że chyba zabił O.” (k. 34). Jest to zgodne z tym co przekazał ten świadek - bezpośrednio po tej rozmowie - w rozmowie z dyżurnym KPP S. (protokół oględzin z odtworzenia zapisu nagrania zgłoszenia wraz z płytą CD-R, k. 141-144), gdzie świadek ten dzwoniąc w obecności oskarżonego przekazał dyżurnemu „mój syn był na jakiejś imprezie wrócił jest we krwi umazany twierdzi że zabił człowieka (k. 143), a następnie odpowiadając na kolejno zadane pytania „nic nie chce powiedzieć twierdzi że jego dziewczyna nie żyje”. Zeznania wskazujące na fakt, że oskarżony w domu powiedział świadkowi, że „chyba zabił człowieka, a przy dokładnych pytaniach kogo i gdzie, to powiedział tylko, że chyba zabił O.” są spójne i logiczne, znajdujące potwierdzenie w nagraniu z rozmowy z dyżurnym KPP. Choć świadek ten następnie zaprzeczył, aby syn mu takie słowa powiedział powołując się na swój stan nietrzeźwości w momencie rozmowy i wzięcie leków przed przesłuchaniem, to jednak należy zauważyć, że nagranie z rozmowy z Dyżurnym KPP wskazuje, że świadek ten logicznie, rzeczowo i spójnie odpowiadał na pytania dyżurnego. Nie znajduje żadnego wytłumaczenia dlaczego świadek miałby powiedzieć, że syn twierdzi, że chyba zabił człowieka, gdyby rzeczywiście takie słowa nie padły.

Następnie świadek zmienił swoje zeznania, ale zdaniem Sądu jest to podyktowane chęcią obrony oskarżonego, który jest jego synem, przed odpowiedzialnością karną.

9

9.11. zeznanie K. E. w zakresie niezgodnym z ustalonym stanem faktycznym

nie była bezpośrednim świadkiem czynów i nie była bezpośrednim świadkiem rozmowy oskarżonego z ojcem, swoją wiedzę czerpie tylko z przekazu rodziców oskarżonego. Co do ilości wypitego przez ojca oskarżonego alkoholu świadek sam zeznał, że nie jest w stanie ocenić, w jakiej ilości spożywał on alkohol, a o tym, że pił on również po spotkaniu dowiedział się świadek od ojca oskarżonego.

1-12

Pozostałe dowody

Nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, bowiem nie dotyczyły bezpośrednio czynów.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I i II

N. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Co do czynu z pkt I.

Jeżeli sprawca, działając z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia, usiłuje dokonać zabójstwa pokrzywdzonej, w ten sposób, że przewrócił ją na podłoże trawiaste, a następnie przygniótł swoim ciałem i dusił ją rękoma ściskając za szyję, po czym z dużą siłą wielokrotnie kopał ją obutą nogą w głowę oraz uderzał pięściami w głowę, nawet po utracie przez nią przytomności wskutek kolejnego kopnięcia, w następstwie czego wymieniona doznała masywnego stłuczenia powłok głowy i twarzy ze złamaniem ściany przyśrodkowej oczodołu lewego, ściany górnej zatoki szczękowej lewej i kości nosowej prawej, zwichnięcia całkowitego pięciu zębów siecznych szczęki oraz zwichnięcia bocznego dwóch zębów ze złamaniem części zębodołowej żuchwy, podbiegnięć krwawych i otarć naskórka szyi oraz stłuczenia powłok kończyn górnych i dolnych, co stanowiło naruszenie czynności narządów ciała w postaci powłok ciała, kości twarzoczaszki i narządu żucia na okres trwający dłużej niż siedem dni, lecz zamierzonego skutku w postaci śmierci pokrzywdzonej nie osiągnął z uwagi na stan pokrzywdzonej wskazujący, że jej śmierć już może nastąpić, co spowodowało, że oskarżony zaprzestał dalszego działania, to jego zachowanie wypełnia znamiona przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

Oskarżony usiłował dokonać zabójstwa pokrzywdzonej (art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. - o tym, dlaczego Sąd przyjął, że oskarżony miał zamiar zabójstwa wypowiedziano się w części dotyczącej omówienia wyjaśnień oskarżonego) i jednocześnie spowodował obrażenia ciała pokrzywdzonej naruszające czynności narządów ciała w postaci powłok ciała, kości twarzoczaszki i narządu żucia na okres trwający dłużej niż siedem dni (art. 157 § 1 k.k.). W sprawie zachodzi zbieg przepisów (art. 11 § 2 k.k.).

Co do czynu z pkt II.

Jeżeli sprawca, działał z zamiarem ewentualnym spowodowania skutku, o którym mowa w art. 157 § 1 k.k., uderzył pięścią pokrzywdzonego w prawą stronę jego twarzy, w następstwie czego wymieniony doznał złamania wyrostka kłykciowego żuchwy po stronie prawej oraz złamania fragmentu korony jednego zęba, co stanowiło naruszenie czynności narządów ciała w postaci kości twarzoczaszki i narządu żucia na okres trwający dłużej niż siedem dni, to jego zachowanie wypełnia znamiona przestępstwa z art. 157 § 1 k.k.

Oskarżony z uwagi na wiek i uprawianie sportu (oskarżony najpierw uprawiał piłkę nożną a potem kulturystykę) musiał przewidywać, że uderzając pięścią pokrzywdzonego w prawą stronę jego twarzy spowoduje obrażenia jak w opisie czynu, i na to się godzić.

Odnosząc się do stanowiska zawartego w mowach końcowych o przyjęcie, że czyn miał charakter chuligański należy wskazać, że czyn oskarżonego nie był występkiem o charakterze chuligańskim w rozumieniu art. 115 § 21 k.k., bowiem sprawca nie działał publicznie. Zgodnie z orzecznictwem działanie „publicznie” zachodzi wówczas, gdy bądź ze względu na miejsce działania, bądź ze względu na okoliczności i sposób działania sprawcy jego zachowanie się jest lub może być dostępne (dostrzegalne) dla nieokreślonej liczby osób, przy czym sprawca mając świadomość tej możliwości co najmniej na to się godzi (uchwała SN z dnia 20 września 1973 r., VI KZP 26/73, Legalis). Natomiast oskarżony popełnił przestępstwo na imprezie urodzinowej (gdzie była określona liczba osób), zatem nie w sytuacji, gdy jego zachowanie się było lub mogło być dostępne (dostrzegalne) dla nieokreślonej liczby osób.

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

N. C.

I

I

I.1. Sąd wziął pod uwagę dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 KK i 54 par. 1 KK, uznając, że stopień winy i społecznej szkodliwości czynu jest znaczny.

I.2. okoliczności wpływające obciążająco na wymiar kary:

- rodzaj i charakter spowodowanych obrażeń (spowodowanie obrażeń twarzy u młodej dziewczyny wpływających na jej wygląd);

- spowodowanie obrażeń, o których mowa w art. 157 § 1 k.k.;

- błahy powód popełnienia przestępstwa (przestępstwo zostało popełnione podczas i w związku z kłótnią w związku);

- popełnienie przestępstwa na szkodę osoby będącej z oskarżonym w związku, w szczególnym dniu dla pokrzywdzonej (w tym dniu pokrzywdzona obchodziła 18-ste urodziny);

- działanie pod wpływem alkoholu;

I.3. okoliczności wpływające łagodząco na wymiar kary:

- działanie z zamiarem ewentualnym a nie bezpośrednim, bowiem zamiar ewentualny zawsze wskazuje na niższy stopień winy (zob. post. SN z 11.4.2019 r., III KK 28/18, Prok. i Pr. Orz. 2020, Nr 2, poz. 1, s. 4);

- okoliczność, że czyn z art. 148 § 1 k.k. zakończył się na etapie usiłowania;

- przyznanie się do pobicia pokrzywdzonej;

- wyrażenie skruchy i przeproszenie pokrzywdzonej (przy czym Sąd wziął pod uwagę tą okoliczność tylko za okoliczność nieznacznie wpływającą łagodząco na wymiar kary, bowiem przeprosiny nie zostały przyjęte);

- niekaralność;

- młody wiek oskarżonego;

- prowadzenie ustabilizowanego stylu życia, bowiem oskarżony pracował i studiował oraz posiadanie bardzo dobrej opinii wśród współpracowników.

Należy wskazać, że oskarżony jest sprawcą młodocianym, ale nie oznacza to konieczności wymierzenia mu kary łagodnej w sytuacji gdy z rodzaju, sposobu i okoliczności popełniania przestępstwa wynika, że konieczne jest zastosowanie kary pozwalającej na przeprowadzenie procesu wdrażania do przestrzegania porządku prawnego (por. wyr. SA w Lublinie z 20.12.2001 r., II AKa 290/01, OSAwL). Należy też zauważyć, że wobec sprawców młodocianych stosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary nie jest automatyczną regułą, wchodzi w grę tylko wtedy, gdy w ocenie sądu jest to uzasadnione celami wychowawczymi (co nie oznacza łagodnego traktowania sprawców młodocianych) (por. wyr. SN z 7.10.2003 r., WA 45/03, Legalis).

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej okoliczności (wpływające obciążająco na wymiar kary) nie uznano za zasadne stosowanie instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary.

N. C.

I

II

I.1. Sąd wziął pod uwagę dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 KK i 54 par. 1 KK, uznając, że stopień winy i społecznej szkodliwości czynu jest znaczny.

I.2. okoliczności wpływające obciążająco na wymiar kary:

- rodzaj i charakter spowodowanych obrażeń - spowodowanie obrażeń w obrębie głowy;

- błahy powód popełnienia przestępstwa - przestępstwo zostało popełnione, bowiem oskarżony był zazdrosny o swoją dziewczynę;

- działanie pod wpływem alkoholu;

I.3. okoliczności wpływające łagodząco na wymiar kary:

- niekaralność;

- działanie z zamiarem ewentualnym a nie bezpośrednim;

- młody wiek oskarżonego.;

- prowadzenie ustabilizowanego stylu życia, bowiem oskarżony pracował i studiował oraz posiadanie bardzo dobrej opinii wśród współpracowników.

Należy wskazać, że oskarżony jest sprawcą młodocianym, ale nie oznacza to konieczności wymierzenia mu kary łagodnej w sytuacji gdy z rodzaju, sposobu i okoliczności popełniania przestępstwa wynika, że konieczne jest zastosowanie kary pozwalającej na przeprowadzenie procesu wdrażania do przestrzegania porządku prawnego (por. wyr. SA w Lublinie z 20.12.2001 r., II AKa 290/01, OSAwL). Należy też zauważyć, że wobec sprawców młodocianych stosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary nie jest automatyczną regułą, wchodzi w grę tylko wtedy, gdy w ocenie sądu jest to uzasadnione celami wychowawczymi (co nie oznacza łagodnego traktowania sprawców młodocianych) (por. wyr. SN z 7.10.2003 r., WA 45/03, Legalis).

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej okoliczności (wpływające obciążająco na wymiar kary) nie uznano za zasadne stosowanie instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary.

N. C.

III

I i II

Na podstawie art. 85 § 1 k.k, art. 86 § 1 k.k. połączono orzeczone wobec N. C. kary pozbawienia wolności i orzeczono karę łączną 8 (osiem) lat i 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności. Wymierzono 2 kary pozbawienia wolności za 2 przestępstwa, wobec tego należało orzec karę łączną. Przy wymiarze kary łącznej wzięto pod uwagę, że popełnione przestępstwa miały podobny przedmiot ochrony i były popełnione w bliskim związku czasowym.

N. C.

V

I i II

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego N. C. obowiązek:

1. związku ze skazaniem za czyn z pkt I wyroku:

a) zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę pokrzywdzonej O. M. kwoty 100 000 zł (sto tysięcy złotych);

b) naprawienia szkody w części poprzez zapłatę pokrzywdzonej O. M. kwoty 40000 zł (czterdzieści tysięcy złotych);

2. związku ze skazaniem za czyn z pkt II wyroku:

a) zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę pokrzywdzonemu K. S. (1) kwoty 10 000 zł (dziesięć tysięcy złotych);

b) naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę pokrzywdzonemu K. S. (1) kwoty 1047,54 zł (jeden tysiąc, czterdzieści siedem złotych, 54/100).

Orzeczono obowiązek naprawienia szkody w części dla O. M., bowiem są dwa różne spisy kosztów tego leczenia, zatem na dzień wydania wyroku nie jest możliwe określenia całości kosztów (według spisu przedłożonego w dniu 2 sierpnia 2022 r. koszt leczenia określono na kwotę 44000 zł; z kolei koszt leczenia według spisu sporządzonego w dniu 19.12.2022 r. wyniesie 102 950 zł i jednocześnie zaznaczono w spisie, że koszt leczenia dotyczy wstępnego planu leczenia i może ulec zmianie w jego trakcie).

Orzeczono obowiązek naprawienia szkody w całości dla K. S. (1) bowiem w związku ze zdarzeniem poniósł koszty leczenia, które udokumentował.

Kwoty zasądzonych zadośćuczynień są odpowiednie do rozmiarów doznanych krzywd i uwzględniają charakter popełnionych czynów i ich skutki.

N. C.

VI

I i II

Na podstawie art. 41a § 1 i 4 k.k. orzeczono wobec oskarżonego N. C.:

a) w związku ze skazaniem za czyn z pkt I wyroku zakaz kontaktowania się z pokrzywdzoną O. M. na okres lat 10 (dziesięć) oraz zakaz zbliżania się do pokrzywdzonej O. M. na odległość mniejszą niż 50 metrów na okres 10 (dziesięć) lat;

b) w związku ze skazaniem za czyn z pkt II wyroku zakaz kontaktowania się z pokrzywdzonym K. S. (1) na okres lat 5 (pięć) oraz zakaz zbliżania się do pokrzywdzonego K. S. (1) na odległość mniejszą niż 50 metrów na okres 5 (pięć) lat.

Przy orzekaniu środka karnego Sąd wziął pod uwagę charakter popełnionych czynów i ich skutki.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

N. C.

IV

I i II

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie związany z zatrzymaniem i tymczasowym aresztowaniem od dnia 14 listopada 2021 r., godz. 03:40. Oskarżony był w sprawie zatrzymany i tymczasowo aresztowany, zatem okres ten należało mu zaliczyć na poczet orzeczonej kary łącznej.

N. C.

VII

I i II

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. nakazano zwrócić N. C. dowody rzeczowe zapisane pod numerem 22/22 księgi przechowywanych przedmiotów o nr od DRZ 1293/21 do DRZ 1295/21 wymienione na k. 1015. Dowody zbędne dla postępowania nakazano zwrócić osobie uprawnionej.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, bowiem oskarżony ma do odbycia karę pozbawienia wolności, musi zapłacić zadośćuczynienia, jest osobą aktualnie bez pracy.

7.  Podpis