Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 841/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 09.11.2022 roku wydany w sprawie VII K 466/22

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut podniesiony przez obrońcę i samego skazanego:

- rażącej niewspółmierności orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, w sensie jej surowości, wynikającej z odstąpienia od wymierzenia kary określonej przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji, która to zasada - zdaniem skarżących - winna zostać zastosowana wobec osoby skazanego z powodu pozytywnej postawy skazanego w czasie odbywania kary, jego sytuacji osobistej i rodzinnej oraz z powodu związku czasowo-podmiotowo-przedmiotowego pomiędzy przypisanymi przestępstwami;

- a co obrońca łączył z zarzutem obrazy art. 7 kpk, przy ocenie zgromadzonych w sprawie dowodów, co miało prowadzić do nie uwzględnienia w należytym stopniu okoliczności przemawiających na korzyść Ł. W.;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rozpoznając skargę apelacyjną sąd odwoławczy stwierdził, iż w sprawie prawidłowo zastosowano art. 4 § 1 kk, skutkiem czego możliwym było w ogóle wydanie wyroku łącznego, co do niewykonanych kar orzeczonych w sprawach III K 611/18 i VII K 493/21, albowiem obecnie obowiązujące przepisy nakazujące stwierdzenie dla wydania wyroku łącznego określonych ciągów przestępstw, nie wchodziłyby w grę.

Nadto, wszystkie istotne okoliczności sprawy, jakie należało uwzględnić na korzyść skazanego przy wymiarze kary łącznej, zostały dostatecznie zauważone przez sąd rejonowy. Co więcej, sąd rejonowy badając stopień bliskości czasowej i podobieństwo podmiotowo-przedmiotowe pomiędzy czynami skazanego objętymi przedmiotowym wyrokiem łącznym, na korzyść skazanego przyjął, że oba czyny popełniono przeciwko dobru jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji, podczas gdy prawidłowy wniosek winien prowadzić do ustalenia, że jednak drugi z tych czynów jest przestępstwem także przeciwko wymiarowi sprawiedliwości (art.244 kk) i jako taki, tylko pośrednio wpływa w bezpieczeństwo w ruch drogowym. Tym samym także zarzut podniesiony w apelacji obrońcy, jako obraza art. 7 kpk, nie okazał się zasady. Sąd odwoławczy zważył bowiem, że czyny, jakich dopuścił się Ł. W., objęte przedmiotowym wyrokiem łącznym, były oddalone od siebie kilkuletnim okresem czasu, a uderzały jednak w różne dobra chronione prawem (nie tylko w bezpieczeństwo na drodze, ale także wymiar sprawiedliwości). W tej natomiast sytuacji, nie sposób podzielić argumentów obrońcy, iż bliskość czasowa i przedmiotowa pomiędzy poszczególnymi przestępstwami skazanego uzasadnia sięgnięcie po zasadę absorpcji przy wymiarze kary łącznej.

Skazany eksponuje w swojej apelacji przede wszystkim to, iż posiada dobrą opinię w zakładu karnego. Tymczasem, jak słusznie podniósł sąd meriti, w/w został nagrodzony tylko raz; tym samym opinia porządzona na jego temat przez ZK S. jest dobra, ale też nie ma w niej jakiś szczególnych, pozytywnych informacji o przebiegu resocjalizacji.

Sąd odwoławczy zważył, że praktyka orzecznicza wskazuje, iż wyroki łączne najczęściej oznaczają złagodzenie represji karnej wobec sprawców – w porównaniu do matematycznej sumy wszystkich orzeczonych pierwotnie kar. Nie jest to jednak żadna reguła i mylą się ci, którzy zawsze oczekują po wyroku łącznym takiego złagodzenia. Absolutnym także wyjątkiem jest wymiar kary łącznej obliczonej podług zasady pełnej absorpcji.

Zgodnie z treścią art. 85 a kk, orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przepis ten wskazuje dyrektywy priorytetowe. Poza nimi dalej aktualne, ale jako pomocnicze są wzajemne relacje między przestępstwami, za które orzeczono kary podlegające łączeniu, gdzie kara łączna powinna być tym bliższa systemowi absorpcji, im większe jest podobieństwo realnego zbiegu tych przestępstw, gdy między zbiegającymi się przestępstwami zachodzi ścisły związek przedmiotowy, przejawiający się w ich bliskości czasowej, bądź tożsamości pokrzywdzonego, tożsamości lub podobieństwie naruszonych dóbr prawnych i podmiotowy, obejmujący tożsamość lub podobieństwo formy winy i motywacji sprawcy.

W kontekście osiągnięcia celów zapobiegawczych i wychowawczych, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, uwzględnić na niekorzyść skazanego należało, iż zaskarżony wyrok łączny jest pochodną popełnienia de facto trzech różnych przestępstw (wypadek drogowy, naruszenie zakazu i niedostosowanie się do polecenia zatrzymania). Z tego powodu zastosowaną przy wymiarze kary łącznej przez sąd I instancji zasadę mieszaną tj. asperacji należało zaaprobować.

Uwzględniwszy powyższe: nieuprawnionym jest wniosek, iż okolicznościom związanym z bliskością podmiotowo-przedmiotowa czynów, sytuacji osobistej skazanego czy jego aktualnemu zachowywaniu się, nie nadano właściwej rangi, co powodowało, iż wymierzona przez sąd rejonowy kara łączna winna się ostać.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie kary łącznej na zasadzie pełnej absorpcji;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny -

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ze względów wyżej opisanych brak było podstaw do korekt zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez skarżących tj. orzeczenie kary łącznej w oparciu o zasadę absorpcji.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

- całość rozstrzygnięcia;

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

- brak podstaw do korygowania rozstrzygnięć o karze łącznej, dokonanych zaliczeniach, bądź kosztach procesu;

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt 2, 3

Na podstawie § 4 ust. 1, 2, 3 w zw. z § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 roku, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu koszty zastępstwa procesowego, określając je w wysokości minimalnej, jako odpowiadającej nakładowi jego pracy i wpływowi w wydane ostatecznie rozstrzygnięcie.

Mając na uwadze, iż skazany aktualnie przebywa w Zakładzie Karnym z perspektywą odbywania kary pozbawienia wolności, co w sposób istotny ogranicza jego możliwości zarobkowe, zwolniono go od kosztów postępowania odwoławczego.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 09.11.2022 roku w sprawie VII K 466/22

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

skazany

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 09.11.2022 roku w sprawie VII K 466/22

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana