Sygn. akt I C 399/22
Dnia 30 sierpnia 2022 roku
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
po rozpoznaniu dnia 30 sierpnia 2022 roku
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa Skarbu Państwa – Prezydenta Miasta G.
przeciwko (...) sp. z o.o. z siedzibą w G.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. na rzecz powoda Skarbu Państwa – Prezydenta Miasta G. kwotę 62.518,69 zł (sześćdziesiąt dwa tysiące pięćset osiemnaście złotych sześćdziesiąt dziewięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 kwietnia 2021 roku do dnia zapłaty,
II. zasądza od pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. na rzecz powoda Skarbu Państwa – Prezydenta Miasta G. kwotę 5.400,00 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu,
III. nakazuje ściągnąć od pozwanej (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 3.126,00 zł tytułem kosztów sądowych (opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powód ustawowo był zwolniony).
Sygn. akt I C 399/22
STAN FAKTYCZNY
Poniższa tabela obrazuje wysokość obowiązujących opłat rocznych w zakresie objętym sporem (kapitalikami zaakcentowano sumy składające się na zasądzoną kwotę główną).
Działka |
Podstawa wyliczenia |
Wysokość opłaty rocznej |
Obowiązuje od roku |
Księga wieczysta |
Uwagi |
526, (...) W. |
Wyrok SR Gdynia, I C 125/16, pkt 1 lit. a) |
2382 zł |
2014 |
(...) |
|
528, (...) W. |
Wyrok SR Gdynia, I C 126/16, pkt 1. lit. b) |
21843,60 zł |
2014 |
(...) |
|
529, (...) W. |
Wyrok SR Gdynia, I C 126/16, pkt 1. lit. c) |
138,09 zł |
2014 |
(...) |
|
527 (poprz. nr 78) i nr 79 |
Wyrok SO Gdańsk, I C 159/16 |
125.340 zł, przy czym dla działki nr (...) jest to 36.570 zł |
2016 |
(...) (...) |
Obecnie część działki (...) (obszar (...)kw) jest objęta księgą wieczystą (...), co oznacza, że opłata roczna za 2021 r. w tym wypadku wynosi 1585 zł |
Dowód: wyrok SR, k. 11
wyrok SO z uzas., k. 13-20
W roku 2021 r. właścicielem zawartych w powyższej tabeli nieruchomości był Skarb Państwa – Prezydent Miasta G., a jego użytkownikiem wieczystym – (...) sp. z o.o. w G., w tym, że obecnie część działki objętej kw. (...) (nr 79) to mniejsza obszarowo ( (...)kw) działka objęta księgą wieczystą (...), a pozwany jest współużytkownikiem wieczystym w udziale ułamkowym ¼.
Okoliczności bezsporne
Za rok 2021 r. nie zostały przez użytkownika wieczystego uiszczone opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego działek wymienionych w powyższej tabeli.
Okoliczność bezsporna
OCENA DOWODÓW
Wbrew twierdzeniu pozwanego powód należycie udowodnił wysokość należności. W odniesieniu do działek nr (...) pozostaje to zupełnie niewątpliwe (wynika wprost z prawomocnego wyroku w sprawie I C 126/16, dołączonego do pozwu). Jeżeli chodzi o działki nr (...) (ostatni wiersz powyższej tabeli), to – jak wynika z prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 29 listopada 2017 r. – wysokość opłaty rocznej w pełnej wysokości obowiązująca pozwanego od 2016 r. wynosi 125.340 zł, przy czym należy podkreślić, że w sentencji tego wyroku podano parametry (ustalenia) do wyliczeń.
Obecnie ówczesna nieruchomość obejmująca działkę nr (...) (w dacie wyrokowania przed Sądem Okręgowym w Gdańsku 2017 r.), to cześć nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...), powierzchni mniejszej – (...)kw i pozostającej we współużytkowaniu wieczystym pozwanego w udziale ułamkowym ¼. Z pism powoda (i załączników) można jednoznacznie odtworzyć rozumowanie, że powód dokonał wyliczenia opłaty rocznej co do tej nieruchomości przy użyciu parametrów z sentencji wyroku z dnia 29 listopada 2017 r., tj. przyjął łączną wartość działki 2.959.000 zł, wyliczył wartość 1 m/kw (203,95 zł), naliczył wartość całej opłaty rocznej dla aktualnej (mniejszej) powierzchni tej nieruchomości (203,95 zł (...) = 211.298,86 zł), a następnie wyliczył udział ułamkowy (1/4) pozwanego przy niespornym wskaźniku procentowym (211.298,86 zł x 0,03 x 1/4 = w zaokrągleniu 1.585 zł). Ocena Sądu co do prawidłowości takiego wyliczenia jest pozytywna. Od strony matematycznej niewątpliwie nie ma tu błędów. Jeżeli chodzi o dopuszczalność takiej metody wyliczenia, to również nie budzi ona wątpliwości Sądu, gdyż opiera się na parametrach wynikających wprost z treści sentencji prawomocnego wyroku sądowego (a nie np. z tylko z uzasadnienia lub przyjętych jedynie przesłankowo faktów wyrokowania). Jeżeli pozwany uważał, że jest to zabieg błędny, powinien – zważywszy na profesjonalną reprezentację – wskazać konkretne uwarunkowania natury faktycznej czyniące te wyliczenie nieuprawnionymi i zawnioskować odpowiedni dowód (np. z opinii biegłego rzeczoznawcy majątkowego). Do momentu wytoczenia niniejszego powództwa powód miał teoretycznie też uprawnienie do wniesienia powództwa o ustalenie, choć nie można z góry przyjąć, że byłoby ono zasadne.
KWALIFIKACJA PRAWNA
Nie jest spornym, że 2021 r. powód był właścicielem spornych nieruchomości, a pozwany – użytkownikiem wieczystym (w jednym przypadku – nieruchomość z księgi wieczystej (...) – współużytkownikiem wieczystym w udziale ułamkowym ¼).
Obowiązek prawny uiszczania opłat rocznych wynika z art. 238 k.c., zaś termin płatności – z art. 71 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Nie jest spornym, że pozwany nie uiścił opłat za sporny okres. Mimo twierdzenia, że pozwany uiszczał pewne sumy na rzecz powoda, nie wykazał (art. 6 k.c.) , że uiścił konkretne opłaty (lub ich części) w odniesieniu do spornego okresu i zakresu przedmiotowego (nieruchomości objęte pozwem).
Mając powyższe stwierdzono, że powództwo jest w całości zasadne i orzeczono jak w sentencji na mocy art. 238 k.c., art. 71 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c. jak w punkcie I. sentencji.
KOSZTY
Pozwany jako przegrywający proces w całości na mocy art. 98 k.p.c. jest obowiązany zwrócić powodowi koszty z odsetkami, na które składa się: opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (5.400 zł, § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.) – punkt II. sentencji.
W punkcie III. sentencji nakazano ściągnąć od pozwanego opłatę sądową, od której ustawowo zwolniony był powód – na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.