Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 201/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. T.

W dniu 13.09.2022 r. w W. przy I. dokonał rozboju na osobie G. R. w ten sposób, że grożąc pokrzywdzonemu pozbawieniem życia i użyciem noża, poprzez przystawienie go do szyi pokrzywdzonego, zabrał w celu przywłaszczeni telefon komórkowy m-ki S. (...) wraz z kartą SIM o łącznej wartości nie mniejszej niż 1600 zł na szkodę pokrzywdzonego, tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.

1.1.2.

P. T.

W tym samym miejscu i czasie jak w pkt 1 dokonał uszkodzenia ciała G. R. w ten sposób, że uderzając go deską, bijąc pięściami po całym ciele oraz kopiąc w brzuch spowodował: uraz głowy oraz uraz nadgarstka lewego, skutkujące rozstrojem zdrowia na okres poniżej 7 dni, tj. o czyn z art. 157 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W nocy 13 września 2022 r., między godziną 22:00 a 23:00 na ulicy (...) w W., do wracającego do domu pokrzywdzonego G. R. podbiegł oskarżony P. T..

Oskarżony zaszedł G. R. od tyłu, ścisnął go za kark, przyłożył do gardła nóż i grożąc pokrzywdzonemu utratą życia, zażądał wydania telefonu komórkowego, po czym sam wyciągnął pokrzywdzonemu telefon z kieszeni spodni i oddalił się w kierunku torów kolejowych.

Pokrzywdzony ruszył za oskarżonym, prosząc go by oddał mu telefon. Wówczas P. T. odwrócił się w stronę pokrzywdzonego, zaczął go wyzywać, po czym podniósł z ziemi deskę i kilkakrotnie uderzył pokrzywdzonego w tył głowy i ręce. Następnie trzykrotnie zadał pokrzywdzonemu uderzenia pięścią w twarz i kopnął w prawe kolano. Później oskarżony ponownie sięgnął po deskę, próbując zadać kolejne ciosy, jednakże po prośbach pokrzywdzonego, odepchnął go i uciekł z miejsca zdarzenia.

Pokrzywdzony wrócił do domu, powiadomił rodziców o napadnięciu i zabraniu telefonu i wraz z ojcem udał się na komisariat policji.

zeznania pokrzywdzonego G. R.

t. I, k. 1-2, 66-67, t. II, k. 333-334

zeznania

A. R.

t. I, k. 42-43, t. II, k 334v-335

protokół oględzin miejsca

t. I, k. 5-7

Na skutek zdarzenia G. R. doznał obrażeń w postaci urazu głowy, urazu nadgarstka lewego, otarcia naskórka nosa, zadrapanie wargi górnej po lewej stronie, zasinienie na szyi, drobne otarcie naskórka grzbietu lewej dłoni oraz zasinienie na prawym ramieniu. Obrażenia spowodowały rozstrój zdrowia pokrzywdzonego na okres poniżej siedmiu dni.

opinia

sądowo-lekarska

t. I, k. 135

W wyniku przeprowadzonych czynności operacyjnych funkcjonariusze policji ustalili, że skradziony telefon komórkowy może znajdować się niedaleko miejsca zdarzenia. Na terenie ogródków działkowych przy ul. (...) w W., w trakcie przeszukania terenu działek odnaleziono telefon komórkowy S. (...) wraz z kartą SIM. Telefon był owinięty folią i zagrzebany w śmieciach.

Po okazaniu telefonu, G. R. rozpoznał swoją własność.

zeznania

P. M.

t. I, k. 149-151, t. II, k. 336-337

protokół okazania rzeczy

t. I, k. 51-52v

Pokrzywdzony opisał wygląd sprawcy zdarzenia, podał że miał zielony kolor oczu, szare włosy i mierzył ok. 175 cm wzrostu. Ubrany był w bordową bluzę z kieszeniami i niebieskie jeansy.

W wyniku rozpytania funkcjonariusze ustalili imię i nazwisko możliwego sprawcy. Uzyskane dane zostały sprawdzone w systemach teleinformatycznych, na podstawie których wytypowano osobę P. T., który przebywał na terenie ogródków działkowych przy ul. (...) w W. w altanie w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca ujawnienia telefonu komórkowego pokrzywdzonego.

zeznania pokrzywdzonego G. R.

t. I, k. 1-2, 66-67, t. II, k. 333-334

zeznania

B. K.

t. II, k. 335v

W toku przeprowadzonego okazania wizerunku w dniu 15 września 2022 r. G. R. rozpoznał P. T. jako sprawcę zdarzenia.

protokół okazania wizerunku

t. I, k. 48-50

P. T. został zatrzymany w dniu 16 września 2022 r. o godz. 12:19 na terenie Galerii (...) przy ul. (...) w W..

protokół zatrzymania

t. I, k. 70-70v

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

-

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

-

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1., 1.1.2.

zeznania pokrzywdzonego G. R.

(t. I, k. 1-2, 66-67, t. II, k. 333-334)

Świadek zeznał, że po pracy w nocy 13 września 2022 r. w drodze powrotnej do domu został zaatakowany przez mężczyznę, który podbiegł do niego od tyłu, ścisnął za kark, przyłożył do gardła nóż i powiedział „oddaj ten telefon, bo zabiję”. Następnie mężczyzna wyciągnął telefon z kieszeni pokrzywdzonego, schował nóż do kieszeni bluzy i odszedł w kierunku torów. Pokrzywdzony udał się za mężczyzną, prosząc o oddanie telefonu, wówczas mężczyzna zaczął wyzywać pokrzywdzonego, a następnie podniósł z ziemi kantówkę i zaczął nią uderzać w tył głowy i ręce pokrzywdzonego. Później zadał mu trzy ciosy pięścią w twarz i kopnął, po czym ponownie podniósł deskę z zamiarem zadania kolejnych uderzeń. Gdy pokrzywdzony zawołał żeby przestał, mężczyzna odepchnął go i uciekł. Pokrzywdzony był w szoku. Gdy wrócił do domu, drzwi otworzyła mu matka, która zobaczyła liczne rany na twarzy syna. Następnie pokrzywdzony wraz z ojcem udał się na komisariat policji, gdzie złożył zeznania, opisując przebieg zdarzenia i wygląd sprawcy.

W toku postępowania pokrzywdzony zmienił swoje zeznania w opisie koloru bluzy sprawcy, podając kolor bordowy lub fioletowy oraz miejsca kopnięcia przez oskarżonego, wskazując raz na brzuch, a raz na kolano.

Sąd dał wiarę zeznaniom G. R., albowiem są one zgodne z pozostałymi zebranymi dowodami, w tym zeznaniami A. R., opinią sądowo-lekarską, a także dowodami o charakterze nieosobowym. Podnieść należy, że pewną wątpliwość budził fragment zeznań pokrzywdzonego złożonych w toku postępowania przygotowawczego w zakresie zmiany koloru bluzy, w którą ubrany był sprawca, Jednakże mając na uwadze pierwsze zeznania złożone zostały w nocy bezpośrednio po zdarzeniu, kiedy pokrzywdzony nadal pozostawał w warunkach silnego stresu i szoku, a zdarzenie przebiegało w nocy przy świetle latarni ulicznych, należało uznać, że różnica pomiędzy nieznaczna. Zachowanie pokrzywdzonego polegające na kierowaniu próśb o odzyskanie telefonu, chwilę po użyciu przez oskarżonego noża wynika ze stresu, w jakim znajdował się pokrzywdzony, a także z faktu, że w dalszym ciągu spłacał on raty za sprzęt. Świadek szczegółowo opisał przebieg zdarzenia oraz rozpoznał oskarżonego, przy czym nie miał powodów, żeby pomawiać nieznaną mu osobę. Zeznania świadka potwierdzone zostały zeznaniami świadka A. R., z których wynika spójność jego zeznań złożonych w toku postępowania z relacją, jaką przedstawił matce w dniu zdarzenia. Depozycje świadka korespondują także z treścią opinii sądowo-lekarskiej, dotyczącej odniesionych obrażeń ciała. Również zestawienie wniosków biegłego w opinii i uzupełniającej opinii sądowo – psychologicznej z okolicznościami zdarzenia podawanymi przez G. R. uprawdopodabnia przedstawioną przez niego wersje wydarzeń.

1.1.1., 1.1.2.

opinia i uzupełniające opinie sądowo-psychologiczne

(t. I, k. 83-88, t. II, k. 384-392, 306v-)

Sprawność intelektualną G. R. biegły ocenił jako obniżoną wobec poziomu normy. Deficyt poznawczy pokrzywdzonego pozostaje na poziomie upośledzenia umysłowego w stopniu lekkim u osoby z zespołem (...).

Zeznania pokrzywdzonego złożone w toku niniejszego postępowania wskazują na stresowy potencjał zdarzenia.

Jednakże w ocenie biegłego, zeznania złożone przez G. R. mogą stanowić wartościowy materiał dla potrzeb toczącego się postępowania, a cechy deficytu intelektualnego pokrzywdzonego nie dezorganizują jego zdolności do rekonstruowania zdarzeń. Natomiast z uwagi na wpływ czynników emocjonalnych, w interpretacji zeznań należy wziąć pod uwagę możliwość ograniczenia zdolności pokrzywdzonego do precyzyjnego rekonstruowania szczegółów opisywanych zdarzeń, nie dotyczy to jednak samego zdarzenia.

Sporządzoną opinię oraz opinię uzupełniającą Sąd uznał za w pełni wiarygodne. Opinie wydane zostały zgodnie z wiedzą specjalistyczną, w oparciu o przeprowadzony wywiad z pokrzywdzonym oraz kompleksową analizę materiału dowodowego, spostrzeżenia poczynione przez biegłego przedstawione zostały w sposób szczegółowy i wyczerpujący.

1.1.1., 1.1.2.

zeznania

A. R.

(t. I, k. 42-43, t. II, k 334v-335)

Świadek szczegółowo opisała zdarzenie kiedy pokrzywdzony wrócił do domu roztrzęsiony, zapłakany i z obrażeniami mówiąc, że został napadnięty, pobity i ukradziono mu telefon komórkowy. Nadto świadek wskazała, że pokrzywdzony po przyjściu do domu miał czerwone poziome ślady na szyi.

W ocenie Sądu zeznania świadka jako logiczne i zbieżne zarówno z zeznaniami pokrzywdzonego G. R. jak i opinią sądowo-lekarską, zasługują na wiarygodność.

1.1.1., 1.1.2.

zeznania

P. M.

(t. I, k. 149-151, t. II, k. 336-337)

zeznania

B. K.

(t. II, k. 335v)

Zeznania świadków dotyczyły podjęcia szeregu czynności operacyjno-rozpoznawczych, polegających zarówno na pozyskiwaniu informacji od osobowych źródeł dowodowych, które pozwoliły wytypować P. T. jako sprawcę zdarzenia, jak i czynności wspartych zaawansowanymi środkami technicznymi, dzięki którym odnaleziono telefon komórkowy pokrzywdzonego. Zgodnie z relacją świadków, oskarżony P. T. zamieszkiwał w bezpośredniej bliskości od miejsca znalezienia telefonu.

Zeznania świadków są jasne, logiczne i spójne z zebranym w sprawie nieosobowym materiałem dowodowym.

1.1.1., 1.1.2.

opinia

sądowo-psychiatryczna

(t. I, k. 139-144)

Biegli nie stwierdzili u P. T. objawów choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Rozpoznano natomiast u oskarżonego zaburzenie osobowości, uzależnienie od alkoholu i nadużywanie substancji psychoaktywnych.

Stan psychiczny oskarżonego nie znosił ani nie ograniczał jego zdolności rozpoznania znaczenia czynów ani zdolności pokierowania swoim postępowaniem. Poczytalność P. T. w czasie czynów i w toku postępowania nie budzi wątpliwości. Oskarżony jest zdolny do prowadzenia obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

Sąd uznał opinię za rzeczową, jasną, pozbawioną wewnętrznych sprzeczności i niejasności.

1.1.1., 1.1.2.

opinia

sądowo-lekarska

(t. I, k. 135)

W dniu 14 września 2022 r. u pokrzywdzonego G. R. stwierdzono obrażenia w postaci urazu głowy, urazu nadgarstka lewego, otarcia naskórka nosa, zadrapanie wargi górnej po lewej stornie, zasinienie na szyi, drobne otarcie naskórka grzbietu lewej dłoni oraz zasinienie na prawym ramieniu, które mogły powstać w podanych przez niego okolicznościach.

Obrażenia doznane przez pokrzywdzonego spowodowały rozstrój zdrowia na okres poniżej 7 dni, wyczerpując znamiona art. 157 § 2 k.k.

Sąd uznał sporządzoną opinię za jasną, wiarygodną i fachową.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1., 1.1.2.

zeznania

P. K.

(t. II, k. 337)

Zeznania świadka mają drugorzędny wpływ na ustalenie stanu faktycznego z punktu widzenia zarzutów postawionych oskarżonemu.

1.1.1.

opinia z zakresu badań daktyloskopijnych

(t. II, k. 304-306)

Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że odwzorowania utrwalone na telefonie komórkowym, zabezpieczonym podczas przeszukania ogródków działkowych przy ul. (...) W. nie nadają się do identyfikacji.

1.1.1., 1.1.2.

wyjaśnienia oskarżonego P. T.

(t. I, k. 79-80, 92, t. II, k. 330-332v, 307-307v)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, które w całości skupiały się na negowaniu udziału w przedmiotowym zdarzeniu. Przeczy temu analiza pozostałych zebranych w sprawie dowodów, zwłaszcza tych w postaci zeznań pokrzywdzonego G. R., który opisał wygląd oskarżonego i rozpoznał go zarówno na okazanych tablicach poglądowych jak i na sali sądowej. Również podjęte i opisane przez funkcjonariuszy policji P. M. i B. K. czynności operacyjne wskazują, że oskarżony przebywał w bezpośredniej odległości od miejsca odnalezienia skradzionego telefonu komórkowego. Nadto opisywana w postępowaniu sądowym sytuacja ze spotkaniem obywatela Ukrainy, który zaproponował mu telefon do sprzedania jest niewiarygodna i ma wyłącznie na celu wykluczenie jego udziału w przestępstwie, zwłaszcza że ujawniona została przez oskarżonego dopiero na etapie postępowania sądowego.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I, II

P. T.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozostawia wątpliwości, że oskarżony P. T. w dniu 13 września 2022 r. przy ul. (...) w W. dokonał rozboju na G. R. w ten sposób, że posługując się niebezpiecznym przedmiotem w postaci noża, przystawiając go do szyi pokrzywdzonego i grożąc mu pozbawieniem życia, zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy o łącznej wartości nie mniejszej niż 1600 zł na szkodę pokrzywdzonego.

Przystawienie noża do szyi pokrzywdzonego stanowiło posłużenie się nim. Wyrażenie posługuje się polega na takiej formie zademonstrowania narzędzia aby spotęgować przemoc i wywołać większą obawę ofiary w celu dokonania zaboru mienia. Oskarżony przy tym zagroził pokrzywdzonemu pozbawieniem życia, co także miało zmierzać do spotęgowania groźby.

Tym samym uznać należało, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 280 § 2 k.k.

W świetle zebranego materiału dowodowego nie budzi także żadnych wątpliwości, że oskarżony P. T. zadając G. R. kilka uderzeń deską w tył głowy i ręce, a następnie trzykrotnie wymierzając ciosy w twarz pokrzywdzonego ręką zwiniętą w pięść spowodował u pokrzywdzonego obrażenia w postaci urazu głowy i nadgarstka lewego, które skutkowały rozstrojem zdrowia G. R. na okres poniżej 7 dni.

Uwzględniając lokalizację obrażeń pokrzywdzonego oraz użyte twarde narzędzie należy przyjąć, że oskarżony miał świadomość, że jego zachowanie spowodować może uszczerbek na zdrowiu pokrzywdzonego. Nie sposób pominąć także, że agresja oskarżonego skierowana była na osobę z niepełnosprawnością, która zasadniczo nie podjęła żadnej reakcji obronnej. Mając na uwadze poczynione ustalenia Sąd uznał, że oskarżony P. T. działał z zamiarem bezpośrednim spowodowania u pokrzywdzonego obrażeń, a zatem chciał i godził się na wystąpienie przypisanego skutku.

Z powyższego względu Sąd uznał, że działanie oskarżonego opisane w zarzucie z pkt 2 wyczerpało znamiona art. 157 § 2 k.k.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-

-

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-

☐

1.6.  Uniewinnienie

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. T.

I, II, III

II, II

Ustalając wysokość orzeczonej kary, Sąd miał na względzie, aby ta efektywnie spełniała związane z nią cele społeczne, a jednocześnie była karą zindywidualizowaną i zgodną za zasadami określonymi przez ustawodawcę w art. 53 k.k. Wymierzona kara za przypisane oskarżonemu czyny ma za zadanie spełniać funkcję właściwego kształtowania prawnej świadomości społeczeństwa, funkcję wychowawczą i prewencyjną, a jednocześnie jej rodzaj i stopień surowości powinien uwzględniać rozmiar winy i stopień społecznej szkodliwości.

Stopień społecznej szkodliwości czynów, jakich dopuścił się oskarżony, należy określić jako wysoki. Oskarżony w sposób wskazujący na poczucie całkowitej bezkarności, działał w celu zaboru mienia należącego do pokrzywdzonego, manifestując tym samym całkowite lekceważenie obowiązujących norm. Oskarżony działał z zaskoczenia, świadomy swojej przewagi w stosunku do osoby z niepełnosprawnością. Atakując w ustronnym i zaciemnionym miejscu miał świadomość, że pokrzywdzony nie będzie mógł liczyć na pomoc innych osób. Nie sposób także pominąć znacznego, i nieadekwatnego do osiągnięcia zamierzonego celu stopnia agresji oskarżonego, zarówno słownej jak i fizycznej. Pokrzywdzony długo po zdarzeniu przeżywał silne negatywne emocje, związane z zaistniałą sytuacją.

Również wielokrotna, uprzednia karalność oskarżonego za umyślne przestępstwa, w tym przeciwko mieniu została uznana za istotną okoliczność obciążającą.

Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które przemawiałyby na korzyść oskarżonego.

Wobec powyższego, Sąd wymierzył oskarżonemu P. T. za czyn z pkt 1. karę 6 lat pozbawienia wolności i za czyn z pkt 2. karę 1 roku pozbawienia wolności.

Na mocy art. art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego w pkt 1 i 2 kary pozbawienia wolności i wymierzył oskarżonemu karę łączną 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu, wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności stanowi odpowiednią dolegliwość w stosunku do popełnionych przestępstw oraz czynić będzie zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. T.

IV

I, II

Na podstawie art. 63 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16 września 2022 r. godz. 12:19 do dnia 27 marca 2023 r.

P. T.

V, VI

I, II

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. Sąd orzekł przepadek dowodu rzeczowego, opisanego w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr (...), zarejestrowanego pod numerem DRZ/LIBRA (...), jako służącego do popełnienia przestępstwa oraz pozostawienie w aktach sprawy śladu kryminalistycznego, opisanego w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr (...).

P. T.

VII

I, II

Zgodnie z § 17 ust. 2 pkt 5 w zw. z § 20 w zw. z § 4 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. T. kwotę 900 zł wraz należnym podatkiem od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez obrońcę z urzędu. Na powyższą kwotę składało się wynagrodzenie za udział w dwóch terminach rozpraw przed Sądem I instancji.

P. T.

VIII

I, II

Zgodnie z § 17 ust. 2 pkt 5 w zw. z § 20 w zw. z § 17 ust. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. W. kwotę 720 zł wraz należnym podatkiem od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez pełnomocnika z urzędu, na które składało się wynagrodzenie za udział w dwóch terminach rozprawy przed Sądem I instancji.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IX

Z uwagi na sytuację majątkową oskarżonego P. T., Sąd n podstawie art. 627 k.p.k., Sąd go częściowymi kosztami procesu w kwocie 2.000 zł oraz na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 600 zł, tytułem opłaty.

1.1Podpis

Sędzia SO Beata Najjar