Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie – XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący – SSO Bogdan Gierzyński

Protokolant – stażysta Dominika Zajdowska

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2023 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o dopuszczenie wytwórcy do ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 3 stycznia 2020 r., znak: (...)

oddala odwołanie.

Sędzia SO Bogdan Gierzyński

Sygn. akt XVII AmE 108/21

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 3 stycznia 2020 r., znak: (...), na podstawie art 30 ust 4 i 5 w związku z art. 101 ust. 1 i 3 oraz art. 29 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, art. 78 ust. 1 i art. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji (Dz.U. z 2019 r. poz. 42 i 412) oraz w związku z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096, z późn. zm), po rozpatrzeniu wniosku przedsiębiorcy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w miejscowości Z., zwanego dalej „Wytwórcą", o dopuszczenie do systemu premii gwarantowanej dopuścił Wytwórcę do ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej na całą wytworzoną, wprowadzoną do sieci i sprzedaną energię elektryczną z wysokosprawnej kogeneracji z następującej jednostki kogeneracji (ID jednostki kogeneracji: 211), lokalizacja: Z.; moc zainstalowana elektryczna [MW]: 2,408; rodzaj jednostki kogeneracji: jednostka kogeneracji, o której mowa w art. 101 Ustawy opalana paliwami gazowymi; typ jednostki kogeneracji: (...); miejsce przyłączenia do sieci dystrybucyjnej elektroenerget. lub sieci przesyłowej elektroenerget.: zaciski na głowicy kablowej SN w złączu kablowym ZK SN (...) w kierunku instalacji Wytwórcy/odbiorcy w istniejącej linii napowietrznej 15kV (...) i zaciski instalacji. Wytwórcy/odbiorcy w istniejącej linii napowietrznej 15kV (...); zwanej dalej „Jednostka kogeneracyjną”.

Organ regulacyjny ponadto określił ZASADY UBIEGANIA SIĘ O WYPŁATĘ PREMII GWARANTOWANEJ

I.  Okres wsparcia dla Jednostki Kogeneracji

Data zakończenia okresu wsparcia: 31 grudnia 2034 r.

II.  Warunki uzyskania premii gwarantowanej

Z uwagi na treść art 78 ust 1 Ustawy i w związku z treścią art. 101 ust 3 Ustawy wskazuję, iż we wniosku o dopuszczenie do systemu premii gwarantowanej, doprecyzowanym pismami z dnia 31 października 2019 r., z dnia 6 grudnia 2019 r. i z dnia 9 grudnia 2019 r., zostały przez Wytwórcę określone następujące maksymalne ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, w podziale na kolejne następujące po sobie lata kalendarzowe okresu wsparcia, jaką Wytwórca zobowiązał się wytworzyć, wprowadzić do sieci i sprzedać:

Od powyższej decyzji odwołanie złożyło (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Z. zaskarżając ją w części II przedmiotowego rozstrzygnięcia „Zasady ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej".

Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji:

1.  naruszenie art. 78 ust. 1 w związku z art. 99 ust. 2 ustawy o promowaniu w ten sposób, że Prezes URE w swoim rozstrzygnięciu, w pkt. II „Zasady ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej" pominął 2019 rok, który był objęty wnioskiem Powoda;

2.  naruszenie art. 101 ust. 3 ustawy o promowaniu w ten sposób, że poprzez niezrozumiałe i nieuzasadnione przedłużanie postępowania administracyjnego, Prezes URE wydał decyzję, która w zakresie merytorycznym jest niekorzystna dla wnioskodawcy - nie uwzględnia 2019 roku;

3.  naruszenie art. 7 w związku z art. 77 § 1 k.p.a. w ten sposób, że Prezes URE w swoim rozstrzygnięciu w pkt. II „Zasady ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej" pominął zupełnie wnioskowany przez Powoda rok 2019, przez co pozbawił Powoda możliwości ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej na podstawie art. 99 ust. 2 ustawy o promowaniu, za energie elektryczną wytworzoną, wprowadzoną do sieci i sprzedaną w okresie od 01 stycznia 2019 r. do dnia poprzedzającego wydanie decyzji nr (...) a także nie wyjaśnił Powodowi przyczyn takiego rozstrzygnięcia;

4.  naruszenie art. 7 w związku z art. 35 § 3 k.p.a. poprzez niezałatwienie sprawy w terminie określonym w przepisach prawa, a niezrozumiałe dla Powoda przedłużanie postępowania spowodowało niekorzystne dla niego rozstrzygnięcie.

II. Na podstawie art. 479 ⁵³ § 2 k.p.c. wnoszę o:

1.  o zmianę zaskarżonej decyzji w zaskarżonej części II sentencji „Zasady ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej" poprzez uwzględnienie w sentencji decyzji roku 2019 zgodnie z wnioskiem Powoda o dopuszczenie do systemu premii gwarantowanej;

2.  nadto wnoszę o przesłuchanie w charakterze świadka Pana R. F. - Zastępcę dyrektora w Spółce, na okoliczność złożenia wniosku, informacji w nim zawartych oraz informacji dlaczego rok 2019 we wniosku jest tak istotny.

3.  zasądzenie od Pozwanego na rzecz Powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorca wnioskiem z dnia 19 kwietnia 2019 r. wystąpił do Prezesa URE o dopuszczenie do ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostce kogeneracji o mocy elektrycznej czynnej zainstalowanej 2,408 MW, wykorzystującej w procesie spalania gaz ziemny. /k.1 akt adm./

Do wniosku została dołączona kopia decyzji Prezesa URE z dnia 1 marca 2019 r. Nr (...)/ (...) na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu energii elektrycznej w jednostce kogeneracji zlokalizowanej w Z., o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej 2,408 MW, przy użyciu dwóch silników spalinowych wykorzystujących w procesie spalania gaz ziemny. /k. 11-17 akt adm./

Wniosek nie zawierał wszystkich wymaganych prawem dokumentów, w szczególności opinii akredytowanej jednostki, potwierdzającej m.in. możliwość spełnienia jednostkowego wskaźnika emisji dwutlenku węgla, o czym także poinformował sam wnioskodawca. /k. 52 akt adm./

Brak możliwości przedłożenia Prezesowi URE ww. opinii wynikał z niewydania na podstawie art. 58 przez ministra właściwego do spraw energii rozporządzenia, które określałoby sposób obliczania danych podanych na potrzeby korzystania z systemu wsparcia oraz szczegółowy zakres obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji. O fakcie tym przedsiębiorca został poinformowany przez pracownika URE podczas rozmowy telefonicznej.

W dniu 25 września 2019 r. pracownik URE przesłał Powodowi wiadomość elektroniczna, w której poinformowano go, że złożony wniosek wymaga uzupełnienia między innymi poprzez prawidłowe uzupełnienie ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, jaką Przedsiębiorca zobowiązuje się wytworzyć, wprowadzić do sieci i sprzedać poprzez określenie ww. ilości w pierwszym roku wsparcia 2019 r., uwzględniając prawdopodobną datę wydania decyzji o dopuszczeniu. /k. 54 i n. akt adm./

W odpowiedzi Przedsiębiorca pismem z dnia 31 października 2019 r. (L.dz. (...)) przesłał korektę wniosku o dopuszczenie do systemu premii gwarantowanej. /k. 56 i n. akt adm./

Przedsiębiorca pismem z dnia 6 grudnia 2019 r. [L.dz. (...)) przedstawił sposób wyliczenia ilości energii wytworzonej w 2019 r., która będzie podlegała wsparciu. Datę rozpoczęcia okresu wsparcia Przedsiębiorca określił na dzień 6 czerwca 2019 r. Ponadto w treści pisma stwierdził, iż: „ilości energii elektrycznej w każdym roku, w okresie przewidywanego wsparcia podane w pkt 19 wniosku, jest ilością maksymalną możliwą do uzyskania w danej jednostce kogeneracji i to wytwórca określa ta wartość. Weryfikacja tych wartości będzie miała miejsce w drodze procesu uzyskiwania pomocy w postępowaniu przed (...) S.A.". /k. 76 i n. akt adm./

W dniu 6 grudnia 2019 r. pracownik URE przesłał do Przedsiębiorcy e-mail, w którym poinformował, że wniosek wymaga korekty polegającej między innymi na uzupełnieniu o „(...) pkt 19 wniosku, dot. ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji Przedsiębiorca zobowiązuje się wytworzyć, wprowadzić do sieci i sprzedać, tj.: - określenie ww. ilości w pierwszym roku wsparcia 2019, przyjmując datę rozpoczęcia wsparcia na dzień 10.12.2019 r.”. /k. 75 akt. adm./

W odpowiedzi Przedsiębiorca w piśmie z dnia 9 grudnia 2019 r. (L.dz. (...)) wyjaśnił, że za datę uzyskania decyzji o dopuszczeniu do systemu premii gwarantowanej przyjął dzień 6 czerwca 2019 r., a ilość energii policzył od dnia 7 czerwca 2019 r. (dzień początkowy) zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w pkt 7 zatytułowanym „Maksymalny okres wsparcia" Informacji Prezesa URE nr (...). Natomiast za ostatni dzień okresu wsparcia Przedsiębiorca przyjął dzień 6 czerwca 2034 r. /k. 79 i n. akt adm./

Prezes URE pismem z dnia 17 grudnia 2019 r. wezwał Przedsiębiorcę do ewentualnej korekty pkt 19 wniosku poprzez skorygowanie ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji jaką Przedsiębiorca zobowiązuje się wytworzyć, wprowadzić do sieci i sprzedać, przyjmując, że prawdopodobnym dniem wydania decyzji o dopuszczeniu będzie dzień 31 grudnia 2019 r., tj.:

-

określenie ww. ilości w pierwszym roku wsparcia (2020 r.), przyjmując datę rozpoczęcia okresu wsparcia na dzień 31 grudnia 2019 r.;

-

określenie ww. ilości w ostatnim roku wsparcia (2035 r.), zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w pkt 7 zatytułowanymi „Maksymalny okres wsparcia" Informacji Prezesa URE nr (...), przyjmując datę zakończenia okresu wsparcia na dzień 31 grudnia 2035 r.

Powyższa prośba wynikała z faktu, że:

-

w pierwszym roku wsparcia wolumen wskazany przez wnioskodawcę nie był technicznie możliwy do wytworzenia, wprowadzenia do sieci i sprzedania (w okresie od dnia pierwszego po dniu ewentualnego uzyskania decyzji o dopuszczeniu do końca 2019 roku);

-

w ostatnim roku wsparcia wolumen wskazany przez wnioskodawcę dotyczył wyłącznie okresu od 1 stycznia do 6 czerwca 2034 r., zatem jest ewidentnie zaniżony (a więc ustalony na niekorzyść wnioskodawcy) w stosunku do możliwego wolumenu przypadającego dla ostatniego roku wsparcia przy uwzględnieniu wynikającego z ww. przepisów rozpoczęcia okresu wsparcia, który nie mógł być wcześniejszy niż dzień następujący po dniu wydania decyzji o dopuszczeniu. /k. 85-86v akt adm./

W odpowiedzi Przedsiębiorca w piśmie z dnia 23 grudnia 2019 r. (znak: L.dz. (...)) oświadczył, że podtrzymuje wniosek o dopuszczenie do systemu premii gwarantowanej z dnia 19 kwietnia 2019 r. Ponadto stwierdził on, że korekta pkt 19 wniosku według wskazówek zawartych w piśmie Prezesa URE z dnia 17 grudnia 2019 r. byłaby niezgodna z art. 101 ust. 3 ustawy. /k. 88 akt adm./

Pismem z dnia 2 stycznia 2020 r. Prezes URE zawiadomił Przedsiębiorcę o zakończeniu postępowania w sprawie wniosku z dnia 19 kwietnia 2019 r., a także poinformował o skutkach jakie wynikać będą dla Powoda z uwagi na podtrzymania dotychczasowego wniosku oraz nieprzedłożenie jego korekty zgodnie z wezwaniem organu. /k. 90 i n. akt adm./

Decyzją z dnia 3 stycznia 2020 r. (znak: (...)) Prezes URE dopuścił Przedsiębiorcę do ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej. W treści uzasadnienia wydanej decyzji wskazano, iż zgodnie z art. 101 ust 3 ustawy okres wsparcia dla energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji dla jednostki, o której mowa w art. 101 ust. 1 ustawy, wynosi 15 lat, przy czym okres ten liczy się od dnia pierwszego po dniu uzyskania niniejszej decyzji o dopuszczeniu, wytworzenia, wprowadzenia do sieci i sprzedaży energii elektrycznej z tej jednostki po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. Natomiast % uwagi na fakt, że Przedsiębiorca podtrzymał wniosek z dnia 19 kwietnia 2019 r. doprecyzowany pismami z dnia 31 października 2019 r., z dnia 6 grudnia 2019 r. i z dnia 9 grudnia 2019 r., a tym samym nie przedstawił korekty wniosku o dopuszczenie do systemu premii gwarantowanej zgodnie z wskazówkami określonymi w dziale II pkt 2 pisma Prezesa URE z dnia 17 grudnia 2019 r. nr (...), w decyzji wskazano jako datę zakończenia okresu wsparcia dzień 31 grudnia 2034 r., zgodnie z wnioskiem Przedsiębiorcy. /k. 93-94 akt adm./

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wzajemnie niekwestionowanych twierdzeń stron oraz dokumentów zgromadzonych w toku postępowania administracyjnego i sądowego.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji (Dz.U. z 2019 r. poz. 42 i 412,wytwórca energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji wytworzonej w:

1)  zmodernizowanej jednostce kogeneracji o mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 1 MW i mniejszej niż 50 MW;

2)  istniejącej jednostce kogeneracji o mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 1 MW i mniejszej niż 50 MW;

3)  nowej małej jednostce kogeneracji, znacznie zmodernizowanej małej jednostce kogeneracji, istniejącej małej jednostce kogeneracji lub zmodernizowanej małej jednostce kogeneracji, wchodzącej w skład źródła o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 1 MW - może uzyskać wsparcie na zasadach określonych w rozdziale 4, tj. ubiegać się o wypłatę premii gwarantowanej.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 8 powyższej ustawy, istniejąca jednostka kogeneracji jest to jednostka kogeneracji, w której wytworzenie energii elektrycznej po raz pierwszy nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2019 r. i zostało potwierdzone wydanym świadectwem pochodzenia z kogeneracji.

W myśl natomiast art. 2 pkt 43 ustawy zmodernizowaną jednostką kogeneracji jest jednostka kogeneracji, która została poddana modernizacji i w której wytworzenie po raz pierwszy energii elektrycznej w zmodernizowanej jednostce nastąpiło nie wcześniej niż w dniu 1 stycznia 2019 r.

Z kolei art. 2 pkt 11 ustawy wskazuje, że małą jednostką kogeneracji jest jednostka kogeneracji o mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 1 MW. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy nowa mała jednostka kogeneracji jest to mała jednostka kogeneracji, w czasie budowy, której zainstalowano wyłącznie urządzenia wyprodukowane w okresie 60 miesięcy przed dniem wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej w tej jednostce, przy czym wytworzenie po raz pierwszy energii elektrycznej nastąpiło nie wcześniej niż w dniu 1 stycznia 2019 r.

W myśl art. 29 ww. ustawy o wypłatę premii gwarantowanej mogą ubiegać się wytwórcy, o których mowa w art. 5.

Przedsiębiorca uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu energii elektrycznej w jednostce kogeneracji zlokalizowanej w Z., o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej 2,408 MW, przy użyciu dwóch silników spalinowych wykorzystujących w procesie spalania gaz ziemny w dniu 1 marca 2019 r. decyzją Prezesa URE Nr (...)/ (...), natomiast decyzją Prezesa URE Nr (...)/ (...) z dnia 6 lutego 2017 r. Przedsiębiorca uzyskał promesę koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu energii elektrycznej w tej jednostce kogeneracji. /k. 11 i nast. akt adm./

Wytwórca, w myśl art. 101 ust. 1 ustawy o promowaniu, który przed dniem 1 stycznia 2019 r. uzyskał stwierdzenie, o którym mowa w art. 43 ust. 9 ustawy - Prawo energetyczne, w brzmieniu dotychczasowym, tj. uzyskał promesę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w jednostce kogeneracji potwierdzającą tzw. „efekt zachęty”, dla jednostki kogeneracji, w której została wytworzona energia elektryczna niepotwierdzona wydanym świadectwem pochodzenia z kogeneracji lub wytworzenie energii elektrycznej w tej jednostce nastąpiło po dniu 31 grudnia 2018 r., może uzyskać wsparcie wyłącznie odpowiednio w postaci premii gwarantowanej albo premii gwarantowanej indywidualnej, z uwzględnieniem art. 99 ust. 1 pkt 2.

W załączniku nr 8 do wniosku na podstawie art. 101 ust 2 ustawy o (...) Powód wskazał, że przedsiębiorca uzyskał stwierdzenie, o którym mowa w art. 43 ust 9 ustawy – Prawo energetyczne, w brzmieniu przed wejściem w życie ustawy o (...), a wytworzona przed 1 stycznia 2019 r. energii elektryczna w tej jednostce nie została potwierdzona wydanym świadectwem pochodzenia z kogeneracji. Jednocześnie Powód wskazał w tym załączniku podstawą prawną złożenia wniosku jest (k. 38 akt adm.).

W przedmiotowej sprawie, jednostka kogeneracji, w której została wytworzona energia elektryczna nie była potwierdzona wydanym świadectwem pochodzenia z kogeneracji oraz jednostka ta nie spełnia wymogu uznania ją za jedną z jednostek kogeneracji, o których mowa w art. 5 ustawy. W zakresie dotyczącym wniosku do Powoda mają zastosowanie regulacje zawarte w art. 101 ustawy.

Z kolei art. 101 ust. 3 ustawy określa, że w przypadku wytwórcy, o którym mowa w ust. 1, okres wsparcia wynosi 15 lat, przy czym okres ten liczy się od pierwszego dnia po dniu uzyskania decyzji o dopuszczeniu, o której mowa w art. 30 ust. 4, albo decyzji o dopuszczeniu, o której mowa w art. 37 ust. 3, wytworzenia, wprowadzenia do sieci i sprzedaży energii elektrycznej z tej jednostki po uzyskaniu lub zmianie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej albo uzyskaniu lub zmianie wpisu do rejestru wytwórców biogazu rolniczego, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2037 r. Ponadto, co istotne, w art. 101 ust. 1 ustawy określono, iż do tego rodzaju jednostek kogeneracji zastosowanie ma wyłącznie art. 99 ust 1 pkt 2, wstrzymujący możliwość wydawania przez Prezesa URE decyzji o dopuszczeniu do ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej do dnia wydania pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w niniejszej ustawie ze wspólnym rynkiem albo decyzji stwierdzającej, że mechanizm przewidziany w niniejszej ustawie nie stanowi pomocy publicznej.

Wbrew twierdzeniom powoda, do tego typu jednostek nie ma zastosowania art. 99 ust. 2 ustawy. Wskazana regulacja dotyczy bowiem jednostek kogeneracji, dla których okres wsparcia liczy się od dnia pierwszego wytworzenia energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia z kogeneracji. o których mowa w art. 5 ust 4 i 5 pkt 3 ustawy. Art. 99 ust. 2 ustawy dotyczy możliwości wystąpienia z wnioskiem przez wytwórcę do (...) S.A. od dnia wydania pozytywnej decyzji Komisji o zgodności pomocy publicznej ze wspólnym rynkiem lub decyzji stwierdzającej, że mechanizm wsparcia nie stanowi pomocy publicznej – w terminie do 24 miesięcy od dnia wydania decyzji o dopuszczeniu o wypłatę premii gwarantowanej za energię elektryczną wytworzoną w jednostce kogeneracji, za okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia poprzedzającego dzień wydania decyzji o dopuszczeniu, o której mowa w art. 30 ust. 4.

W przypadku tego typu jednostek kogeneracji okres wsparcia określony w decyzji o dopuszczeniu do ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej rozpoczynał się przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, ponieważ wytwórca uczestniczył wcześniej w systemie świadectw pochodzenia z kogeneracji wprowadzonym regulacjami zawartymi w ustawie - Prawo energetyczne (uchylonymi przepisami ustawy). Regulacja ta miała więc na celu zagwarantowanie jednostkom uczestniczącym w „starym” systemie wsparcia w postaci świadectw ciągłość systemu (do upływu 15 lat od wydania pierwszego świadectwa). W konsekwencji za niezasadny należy znać zarzut powoda naruszenia art. 78 ust. 1 w związku z art. 99 ust. 2 ustawy o promowaniu w ten sposób, że Prezes URE w swoim rozstrzygnięciu, w pkt. II „Zasady ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej" pominął 2019 rok, który był objęty wnioskiem Powoda.

W odniesieniu do kolejnego zarzutu naruszenia art. 101 ust. 3 ustawy poprzez niezrozumiałe i nieuzasadnione przedłużanie postępowania, należy uznać go za niezasadny.

Złożony przez Powoda wniosek z dnia 19 kwietnia 2019 r. jako niekompletny, wymagał szeregu zmian dostosowujących do obowiązujących przepisów. Niezasadne są twierdzenia Powoda co do dokonania przez niego uzupełnienia wniosku z jego inicjatywy. Pracownicy Urzędu Regulacji Energetyki informowali Przedsiębiorcę telefonicznie, a także poinformowali o konieczności uzupełnienie wniosku e-mailem z dnia 25 września 2019 r. (k. 54 akt adm.). Powód w piśmie z dnia 31 października 2019 r. wskazał, że: „W załączeniu przesyłam uzupełnienie naszego wniosku o dopuszczenie do systemu premii gwarantowanej z dnia 19.04.2019 roku wraz z dokumentami o których mowa w e-mail z dnia 25.09. 2019 3:22 PM od Pani K. S.” (k. 56 akt adm.). Dalsza korespondencja oraz przedłużenie prowadzonego postępowania było skutkiem prezentowania sprzecznych stanowisk stron postępowania, dotyczących możliwości uzyskania wsparcia za wytworzenie energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji w okresie przez wydaniem decyzji o dopuszczeniu do ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej. Pracownik URE wysłał następnie kolejnego e-maila w dniu 6 grudnia 2019 r. dotyczącego korekty okresu wsparcia (k. 75 akt adm.), na który Powód odpowiedział pismem z dnia 9 grudnia 2019 r. (k. 79 akt adm). Następnie pismem z dnia 17 grudnia 2019 r. Prezes URE wezwał Powoda do skorygowania złożonego wniosku w zakresie okresu ubiegania się o możliwość wypłaty premii gwarantowanej, na które Powód odpowiedział pismem z dnia 23 grudnia 2019 r. Zawiadomienie o zakończeniu postępowania zostało skierowane do Powoda pismem z dnia 2 stycznia 2020 r., a Powód pismem z dnia 3 stycznia 2020 r. oświadczył, że nie będzie wypowiadać się co do jego treści i zapoznawać się z zebranym materiałem dowodowym.

Należy wskazać ponadto, że przepisy wykonawcze pozwalające na wydanie decyzji o dopuszczeniu do ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej weszły w życie w dniu 15 października 2019 r., albowiem dopiero w rozporządzeniu z dnia 23 września 2019 r. w sprawie sposobu obliczania danych podanych na potrzeby korzystania z systemu wsparcia oraz szczegółowego zakresu obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji (Dz.U. poz. 1851), Minister Energii określił wymagania techniczne oraz metodykę kwalifikowania wytwarzanej energii elektrycznej w jednostkach kogeneracji jako wytworzonej z wysokosprawnej kogeneracji, bez którego niemożliwe było weryfikowanie jednostek kogeneracji przez akredytowane jednostki oraz wydanie przez tej jednostki opinii potwierdzającej możliwość spełnienia wymagań technicznych, poprawność kwalifikowania wytwarzanej energii jako wytwarzanej z wysokosprawnej kogeneracji oraz możliwość spełnienia jednostkowego wskaźnika emisji dwutlenku węgla. Uprzedni brak wprowadzenia tych przepisów wykonawczych uniemożliwiał zatem wydanie decyzji o dopuszczeniu do ubiegania się o wypłatę premii gwarantowanej Prezesa URE.

W odniesieniu natomiast do szeregu zarzutów dotyczących naruszenia przez organ regulacyjny przepisów postępowania administracyjnego mających w ocenie odwołującego wpływ na rozstrzygnięcie sprawy należy wskazać, że postępowanie sądowe przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym, w którym uwzględnia się materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu administracyjnym, co nie pozbawia tym samym stron możliwości podnoszenia nowych twierdzeń faktycznych i nowych dowodów, według zasad obowiązujących w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zobowiązany jest do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy, przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i obowiązku stron w postępowaniu dowodowym (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 lutego 2007 r., sygn. akt VI ACa 952/06). Ewentualne naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w toku prowadzonego postępowania administracyjnego nie jest przedmiotem postępowania przed tutejszym Sądem, jak również nie stanowi samoistnej podstawy uchylenia decyzji w tym postępowaniu, albowiem nie ma ono wpływu na ocenę prawidłowości zaskarżonej decyzji. Wniesienie odwołania od decyzji administracyjnej wszczyna bowiem postępowanie sądowe, w którym Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów rozpoznaje sprawę od nowa, w zakresie przedmiotu sprawy. Należy również stwierdzić, że specyficzny tryb postępowania, z jakim mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, zasadza się na założeniu, że organ w toku postępowania administracyjnego gromadzi dowody na poparcie swoich twierdzeń, zaś strona odwołująca się czyli powód, w procesie zwalcza te dowody przedstawiając sądowi inne dowody, które zmierzają do obalenia twierdzeń organu. Sąd na nowo przeprowadza zatem postępowanie dowodowe, gromadząc materiał dowodowy w postępowaniu sądowym, z tego też względu przebieg postępowania administracyjnego nie ma wpływu na ostateczną decyzję podejmowaną przez Sąd. Do powoda należy zatem wykazanie, że zaprezentowane przez organ dowody nie pozwalają na konkluzję taką jak w decyzji, zaś rzeczą Sądu nie jest zastąpienie organu i przeprowadzenie postępowania od początku, a jedynie ocena legalności decyzji i w zależności od przewidzianych prawem możliwości bądź zmiana decyzji bądź jej uchylenie. W sytuacji, gdy organ stosownych dowodów nie dostarczył i decyzja nie znajduje odzwierciedlenia w zgromadzonym materiale dowodowym, na odwołującym się nie spoczywa ciężar przeprowadzenia dowodu przeciwnego. Na podstawie tak zebranego materiału dowodowego Sąd dokonuje ustaleń faktycznych oraz dokonuje subsumcji przepisów do ustalonego stanu faktycznego, czego skutkiem jest wydanie rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 r., sygn. akt III CRN 120/91, Lex nr 3724; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 r., sygn. akt I CKN 265/98, Lex nr 35385; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 r., sygn. akt I CKN 351 /99, Lex nr 38556; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 r., sygn. akt I CKN 1036/98, Lex nr 52708) Sąd Ochrony konkurencji i Konsumentów nie może ograniczyć rozpoznania sprawy wynikającej z odwołania od decyzji tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedza postępowania sądowe. Przekazanie przez Prezesa URE odwołania wszczyna kontradyktoryjne postępowanie cywilne, którego celem nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c. odwołanie powoda.

SSO Bogdan Gierzyński