Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt (...)

0.1. WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lipca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Otwocku II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Maszner

Protokolant: Magdalena Wojtasiewicz

Bez udziału Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Otwocku

po rozpoznaniu w dniach 16 listopada 2018r, 5 lutego 2019r, 15 marca 2019 r, 12 kwietnia 2019r, 31 maja 2019r, 16 lipca 2019r, 11 października 2019r, 26 listopada 2019r, 7 lutego 2020r i 23 czerwca 2020 r sprawy

D. B. (1) c. B. i E. z d. Z., ur. (...) w W.,

oraz sprawy

K. B. (1) s. H. i T. z d. K., ur. (...) w N.

oskarżonych o to, że:

I.  w dniu 31 lipca 2012r. w J., pow. (...), woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu przywłaszczyli powierzone mienie w postaci stempli budowlanych, dźwigarów drewnianych, sklejki szalunkowej, przecinarki do pustaków D., młotowiertarki B., wkrętarki M., rusztowań (...), betoniarki 250l, drobnych narzędzi budowlanych, giętarki do drutu, nożyc do drutu, stempli drewnianych, stołu metalowego do giętarki oraz trzech przyczep kempingowych o łącznej wartości 40500 zł na szkodę R. A., tj. o czyn z art. 284 § 1 k.k.;

II.  w dniu 06 marca 2014r. w J., pow. (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu doprowadzili M. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 1413 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za materiał i wykonaną usługę w postaci budowy studni abisynki, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.;

III.  w dniu 02 czerwca 2014 r. w J., pow. (...), woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu doprowadzili M. K. i A. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 9900 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za materiał i wykonaną usługę w postaci budowy chodników i podjazdu, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.;

IV.  w dniu 16 sierpnia 2012r. w J., pow. (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu doprowadzili D. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 4000 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za zakupione bloczki betonowe, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.;

V.  w bliżej nieustalonym okresie czasu od miesiąca sierpnia 2013r. do dnia 1 grudnia 2014 r. w J., pow. (...), woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu doprowadzili Z. Ć. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 19800,82 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za materiał i wykonaną usługę w postaci wykonania parapetów i schodów granitowych, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.

ORZEKA

1.  Oskarżonego K. B. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanych jemu w pkt I , II i IV czynów,

2.  Oskarżoną D. B. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w pkt I czynu z art. 284 § 1 k.k. i na tej podstawie skazuje ją, a na podstawie art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierza jej karę ograniczenia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

3.  Oskarżoną D. B. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w pkt II czynu z art. 286 § 1 k.k. i na tej podstawie skazuje ją, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierza jej karę ograniczenia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

4.  Oskarżonych D. B. (1) i K. B. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im w pkt III czynu z art. 286 § 1 k.k. z tym że ustala iż wartość niekorzystnego rozporządzenia mieniem wynosiła 8037 zł i na tej podstawie skazuje ich, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierza im kary ograniczenia wolności w wymiarze po 1 (jednym) roku, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, w stosunku do każdego z oskarżonych;

5.  Oskarżoną D. B. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w pkt IV czynu z art. 286 § 1 k.k. i na tej podstawie skazuje ją, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierza jej karę ograniczenia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

6.  Oskarżonych D. B. (1) i K. B. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im w pkt V czynu z art. 286 § 1 k.k. i na tej podstawie skazuje ich, a na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierza im kary ograniczenia wolności w wymiarze po 1 (jednym) roku, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, w stosunku do każdego z oskarżonych;

7.  na podstawie art. 85§1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierza oskarżonej D. B. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

8.  na podstawie art. 85§1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierza oskarżonemu K. B. (1) karę łączną 1 (jednego) roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

9.  na podstawie art. (...) § 1 kk w zw z art. 4§1 kk orzeka wobec oskarżonej D. B. (1) obowiązek naprawienia szkody w całości wyrządzonej czynem z pkt II poprzez zapłatę kwoty 1413 zł (jeden tysiąc czterysta trzynaście) złotych na rzecz pokrzywdzonego M. D.,

10.  na podstawie art. (...) § 1 kk w zw z art. 4§1 kk orzeka wobec oskarżonych D. B. (1) i K. B. (1) solidarnie obowiązek naprawienia szkody w części wyrządzonej czynem z pkt III poprzez zapłatę kwoty 7000 zł (siedem tysięcy) złotych solidarnie na rzecz pokrzywdzonych M. K. i A. G.,

11.  na podstawie art. (...) § 1 kk w zw z art. 4§1 kk orzeka wobec oskarżonej D. B. (1) obowiązek naprawienia szkody w całości wyrządzonej czynem z pkt IV poprzez zapłatę kwoty 4000 zł (cztery tysiące) złotych na rzecz pokrzywdzonego D. K.,

12.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. K. z Kancelarii Adwokackiej w O. kwotę 1343,16 zł (jeden tysiąc trzysta czterdzieści trzy złote szesnaście groszy) w tym VAT z tytułu nie opłaconej przez oskarżonego K. B. (1) pomocy prawnej udzielonej z urzędu,

13.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. S. z Kancelarii Adwokackiej w O. kwotę 1343,16 zł (jeden tysiąc trzysta czterdzieści trzy złote szesnaście groszy) w tym VAT z tytułu nie opłaconej przez oskarżonego K. B. (1) pomocy prawnej udzielonej z urzędu,

14.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonych w całości od kosztów sądowych, obciążając wydatkami Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. B. (2), K. B. (1)

w dniu 31 lipca 2012r. w J., pow. (...), woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu przywłaszczyli powierzone mienie w postaci stempli budowlanych, dźwigarów drewnianych, sklejki szalunkowej, przecinarki do pustaków D., młotowiertarki B., wkrętarki M. rusztowań (...), betoniarki 250l, drobnych narzędzi budowlanych, giętarki do drutu, nożyc do drutu, stempli drewnianych, stołu metalowego do giętarki oraz trzech przyczep kempingowych o łącznej wartości 40500 zł na szkodę R. A., tj. o czyn z art. 284 § 1 k.k.;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. B. (1) i jej mąż K. B. (1) budowali wspólnie dom mieszkalny położony w J. przy ulicy (...). M. nr (...). Zasadniczo budową domu zajmowała się D. B. (1) to ona umawiała się z wykonawcami, zawierała z nimi umowy głównie ustne ustalała ceny. K. B. (1) miał udział w pojedynczych zdarzeniach związanych z budową domu , sporadycznie zawierał umowy, w czasie gdy był w domu czasami pilnował budowy. Pracował jako taksówkarz i miał różne godziny pracy. D. B. (1) kontaktując się z wykonawcami była bardzo sympatyczna i budziła ich zaufanie

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

k 530v-533v

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

k 557v

częściowe zeznania świadka M. D.

k 574v-576

zeznania świadka M. K.

k 576- 577v

zeznania świadka D. K.

k 577v-578, 592v

zeznania świadka R. A.

k 592v-594

zeznania świadka A. G.

k 557v-559v

zeznanie świadka Z. Ć. (1)

k 626-628

Kiedy budowa była na etapie budowy ścian parteru D. B. (1) zgłosiła się do M. N. (1), który wcześniej dostarczał jej beton, że potrzebuje pomocy. Oskarżona poinformowała M. N. (1), że nie może prowadzić umowy gdyż uciekli z niej pracownicy. M. N. (1) skontaktował oskarżoną z R. A., który wcześniej prowadził już inne budowy. M. N. (1) nie miał wątpliwości co wiarygodności oskarżonej, gdyż rozliczała się z nim bez żadnych opóźnień

zeznanie świadka M. N. (1)

k 642v-643

zeznanie świadka R. A.

k 592v-594

R. A. podjął się kierownictwa budowy i zatrudnił do niej pracowników. Pokrzywdzony przywiózł na działkę należącą do oskarżonych swój sprzęt niezbędny na budowie w postaci stempli budowlanych, dźwigarów drewnianych, sklejki szalunkowej, przecinarki do pustaków D., młotowiertarki B., wkrętarki M., rusztowań (...), betoniarki 250l, drobnych narzędzi budowlanych, giętarki do drutu, nożyc do drutu, stempli drewnianych, stołu metalowego do giętarki oraz trzech przyczep kempingowych. Prace rozpoczęły się w dniu 22 maja 2012 roku i trwały do 27 lipca 2012 roku. W trakcie prowadzonych prac D. B. (1) dziękowała M. N. (1) za polecenie jej takiego dobrego fachowca zaś do pokrzywdzonego przychodzili nieznani mu ludzie ostrzegając że oskarżona nie płaci wykonawcom. Oskarżona zapłaciła pokrzywdzonemu kwotę 32000 zł. Pokrzywdzony, prowadził budowę zapłacił z powierzonych mu pieniędzy za catering, zużywane materiały i narzędzia, częściowo zapłacił też pracownikom, zostało mu 1000,00 zł. Wtedy zgłosili się do niego pracownicy o wypłatę reszty wynagrodzenia na którą miał dostać od oskarżonej zaliczkę. Powstał konflikt na miejscu budowy, odeszli z niej pracownicy. Pokrzywdzony nie otrzymał wynagrodzenia za wykonaną pracę miał ja otrzymać na jej zakończenie. W dniu 27 lipca 2012 roku pokrzywdzony oświadczył D. B. (1), iż zrywa z nią umowę. Oskarżona zamknęła bramę do nieruchomości i więcej już na nią pokrzywdzonego nie wpuściła. Oskarżona nie oddała pokrzywdzonego R. A. pozostawionego sprzętu twierdząc na zmianę że jest on "gówniany" lub też że zastawia sobie go w zastaw.

zeznanie świadka R. A.

k 592v-594

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

k 530v-533v

wykaz sprzętu budowalnego

k 7

zobowiązanie

k 5

zeznanie świadka M. N. (1)

k 642v-643

zeznanie świadka Z. J.

k 594v-595

zeznanie świadka M. J.

k 594-594v

W dniu 31 lipca 2012 roku około godziny 18.00 oskarżona przyjechała do miejsca zamieszkania pokrzywdzonego zaczęła go wyzwać, krzycząc, że jest złodziejem a następnie użyła wobec niego gazu. Użycie gazu spowodowało u pokrzywdzonego kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia wywołanego innymi środkami chemicznymi. Ne miejsce została wezwana policja. R. A. widział w samochodzie oskarżonej sprzęt budowlany, który rozpoznał jako swój jednak pomimo iż na miejsce została wezwana policja nie odzyskał go.

zeznanie świadka R. A.

k 592v-594

dokumentacja lekarska

k 6

Pokrzywdzony R. A. wprowadzając na plac budowy swój sprzęt budowlany sporządził wykaz sprzętu budowlanego. Zgodnie z nim na plac budowy zostały wprowadzone: 83 stemple budowalne metalowe, 549 mb dźwigarów drewnianych, 36 sztuk sklejki szalunkowa, przecinarka do pustaków D., młotowiertarki B., wkrętarka M., 38 ramek rusztowań (...), betoniarka 250l, pace kielnie i inny drobny sprzęt budowlany, giętarka do drutu wraz ze stołem metalowym, nożyce do drutu, 148 sztuk stempli drewnianych, przyczepę kempingowej K., przyczepę kempingową N. oraz przyczepę kempingową I. o łącznej wartości 40500 zł. Sprzęt budowalny, poza sklejką, był oznaczony przez pokrzywdzonego, było na nim wygrawerowane albo jego nazwisko albo początkowe litery nazwiska. Wszystkie przyczepy kempingowe był sprawne i zarejestrowane. Przyczepa kempingowa K. była w gorszym stanie. Natomiast przyczepa kempingowa I. (...) nr rej (...) była w pełni sprawna i wyposażona, została użyczona w sierpniu 2011 roku R. A. przez J. B.. Wartość samej przyczepy wynosiła około 2000 zł.

zeznanie świadka R. A.

k 592v-594

wykaz sprzętu budowalnego

k 7

zeznanie świadka M. J.

k 594-594v

zeznanie świadka J. B.

k 594v

Pokrzywdzony po 31 lipca 2012 roku wielokrotnie przyjeżdżał na nieruchomość oskarżonych również z policją, jednak nie odzyskał pozostawionych przedmiotów, które w pewnym momencie zniknęły z działki. R. A. raz otrzymał od D. B. (2) pustą kopertę, nie otrzymał wezwania do dokończenia prac. Wcześniej w rozmowie dowiedział się od oskarżonej, że jest to jej sposób na załatwienie trudnych spraw. D. B. (1) przedstawiła do akt sprawy dwa wezwania do zakończenia prac wraz z dowodem nadania przesyłki w dniu 6 sierpnia 2012 roku i 26 sierpnia 2012 roku

zeznanie świadka R. A.

k 592v-594

wezwania do zakończenia prac

k 33 i 34

Oskarżona D. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie a nie upośledzoną umysłowo. Stwierdzono natomiast u niej zaburzenia adaptacyjne (...)). W okresie zarzucanych jej czynów zabronionych mogła prawidłowo rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca D. B. (1)

k 480-482v

Oskarżony K. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie a nie upośledzoną umysłowo. Stwierdzono natomiast u niego zaburzenia adaptacyjne (...)). W okresie zarzucanych jej czynów zabronionych mogła prawidłowo rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca K. B. (1)

k 489

Oskarżona D. B. (1) w dniu 31 lipca 2012 roku była osobą nie karaną. Jednak obecnie jest trzykrotnie karana w tym za czyn z art 300§ 2 k.k

dane o karalności

k 316, 411-412, 510-511, 780-782

wyroki

k 561-565, 544-546

Oskarżony K. B. (1) w dniu 31 lipca 2012 roku był osobą nie karaną. Jednak obecnie jest trzykrotnie karany w tym za czyn z art 300§ 2 k.k

dane o karalności

k 317, 409-410, 508-509, 783-784

wyroki

k 561-565, 544-546

1.1.2.

D. B. (2), K. B. (1)

w dniu 06 marca 2014r. w J., pow. (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu doprowadzili M. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 1413 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za materiał i wykonaną usługę w postaci budowy studni abisynki, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. B. (1) i jej mąż K. B. (1) budowali wspólnie dom mieszkalny położony w J. przy ulicy (...). M. nr (...). Zasadniczo budową domu zajmowała się D. B. (1) to ona umawiała się z wykonawcami, zawierała z nimi umowy głównie ustne ustalała ceny. K. B. (1) miał udział w pojedynczych zdarzeniach związanych z budową domu , sporadycznie zawierał umowy, w czasie gdy był w domu czasami pilnował budowy. Pracował jako taksówkarz i miał różne godziny pracy. D. B. (1) kontaktując się z wykonawcami była bardzo sympatyczna i budziła ich zaufanie

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

k 530v-533v

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

k 557v

częściowe zeznania świadka M. D.

k 574v-576

zeznania świadka M. K.

k 576-577v

zeznania świadka D. K.

k 577v-578, 592v

zeznania świadka R. A.

k 592v-594

zeznania świadka A. G.

k 557v-559v

zeznanie świadka Z. Ć. (1)

k 626-628

Na jesieni 2011 roku oskarżona D. B. (1) zawarła umowę ustną z M. D. na wykonanie studni abisynki. Oskarżona i M. D. umówili się na wykonanie studni za kwotę 50 zł za metr studni plus pompa i niezbędne materiały. Od stycznia 2012 roku oskarżyciel posiłkowy podniósł ceny jednak uznał argument oskarżonej że łączy ich umowa co do jej wysokości. W dniu 6 marca 2012 roku M. D. wraz z synami K. D. i J. D. wykonali zleconą im pracę. Wykopali studnię i założyli przywiezioną przez siebie używaną pompę. Łącznie D. B. (1) powinna była zapłacić za usługę kwotę 1413 zł, w tym wartość pompy wynosiła 70 zł. Oskarżona nie zapłaciła żadnej kwoty, M. D. nie żądał żadnej zaliczki na poczet zlecenia. Po zakończonych pracach oskarżyciel posiłkowy zadzwonił do D. B. (1) i zażądał zapłacenia całej ceny za wykonaną usługę. Oskarżona w rozmowach telefonicznych wielokrotnie odkładała płatność. Mówiła, że zapłaci później bo nie ma pieniędzy lub że wyrwie pompę z ziemi i wyrzuci za płot. W dniu 1 kwietnia 2012 roku przez telefon używała słów wulgarnych w stosunku do oskarżyciela posiłkowego. M. D. wielokrotnie przyjeżdżał na posesję oskarżonych. Oskarżona D. B. (1) nie zapłaciła oskarżycielowi za wykonaną pracę. M. D. nie odzyskał również żadnych materiałów w tym zamontowanej pompy

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

k 530v-533v

częściowe zeznania świadka M. D.

k 574v-576

zeznania świadka J. D.

k 643

zeznania świadka K. D.

k 692 v

wyliczenie prac

k 573

Oskarżona D. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie a nie upośledzoną umysłowo. Stwierdzono natomiast u niej zaburzenia adaptacyjne (...)). W okresie zarzucanych jej czynów zabronionych mogła prawidłowo rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca D. B. (1)

k 480-482v

Oskarżony K. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie a nie upośledzoną umysłowo. Stwierdzono natomiast u niego zaburzenia adaptacyjne (...)). W okresie zarzucanych jej czynów zabronionych mogła prawidłowo rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca K. B. (1)

k 489

Oskarżona D. B. (1) w dniu 6 marca 2012 roku była osobą nie karaną. Jednak obecnie jest trzykrotnie karana w tym za czyn z art 300§ 2 k.k

dane o karalności

k 316, 411-412, 510-511, 780-782

wyroki

k 561-565, 544-546

Oskarżony K. B. (1) w dniu 31 lipca 2012 roku był osobą nie karaną. Jednak obecnie jest trzykrotnie karany w tym za czyn z art 300§ 2 k.k

dane o karalności

k 317, 409-410, 508-509, 783-784

wyroki

k 561-565, 544-546

1.1.3.

D. B. (2), K. B. (1)

w dniu 02 czerwca 2014 r. w J., pow. (...), woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu doprowadzili M. K. i A. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 8037 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za materiał i wykonaną usługę w postaci budowy chodników i podjazdu, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. B. (1) i jej mąż K. B. (1) budowali wspólnie dom mieszkalny położony w J. przy ulicy (...). M. nr (...). Zasadniczo budową domu zajmowała się D. B. (1) to ona umawiała się z wykonawcami, zawierała z nimi umowy głównie ustne ustalała ceny. K. B. (1) miał udział w pojedynczych zdarzeniach związanych z budową domu , sporadycznie zawierał umowy, w czasie gdy był w domu czasami pilnował budowy. Pracował jako taksówkarz i miał różne godziny pracy. D. B. (1) kontaktując się z wykonawcami była bardzo sympatyczna i budziła ich zaufanie

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

k 530v-533v

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

k 557v

częściowe zeznania świadka M. D.

k 574v-576

zeznania świadka M. K.

k 576-577v

zeznania świadka D. K.

k 577v-578, 592v

zeznania świadka R. A.

k 592v-594

zeznania świadka A. G.

k 557v-559v

zeznanie świadka Z. Ć. (1)

k 626-628

M. K. wraz z A. G. prowadzą spółkę cywilną pod nazwą B. zajmującą się układaniem kostki brukowej. Przed dniem 10 kwietnia 2014 roku D. B. (1) zadzwoniła do M. K. prosząc go, aby przyjechał na jej posesję i dokonał pomiarów i wyceny prac brukarskich. M. K. w dniu 10 kwietnia 2014 roku pojechał na posesję przy ulicy (...) rozmawiał z obojgiem oskarżonymi. Na miejscu pokrzywdzony umówił się, że otrzyma zaliczkę wynoszącą opłatę za całość materiałów potrzebnych do prac. Następnie M. K. przesłał mailem ofertę wskazując cenę za metr kwadratowy poszczególnych prac i materiałów. M. K. chciał podpisać umowę pisemną na przeprowadzenie prac, jednak oskarżona oświadczyła że zrobią to przy rozpoczęciu prac. Został uzgodniony termin rozpoczęcia na dzień 21 maja 2014 r i w tym dniu prace rozpoczęły się. W dniu 22 maja 2014 roku na posesję zostały przywiezione kostka brukowa i obrzeża za łączną cenę producenta 4624,31 zł, cena którą mieli zapłacić oskarżeni była wyższa o marżę s.c. (...). W dniu 23 maja 2014 rozpoczęły się właściwe prace - był betonowany podjazd. Na miejsce został przywieziony beton za kwotę 780 zł. Oskarżona D. B. (1) wręczyła M. K. na ten cel kwotę 700 zł resztę zapłacił pokrzywdzony. Oskarżeni zapłacili również 4000 zł za cement i piach, które nie był objęty ofertą Spółki cyilnej B.. W dniu 28 maja 2014 roku M. K. przyjechał do oskarżonej po zaliczkę w kwocie 3500 zł. Wtedy oskarżona oświadczyła ze w umówili się na zaliczkę w wysokości 30 % prac, którą wpłaciła i nie wypłaci wyższej zaliczki. Oskarżeni byli tak mili i uprzejmi, że prace mimo nie wpłacenia zaliczki były kontynuowane. Z siedziby spółki na miejsce były przywiezione obrzeża i cement za kwotę 1440,40 zł. Prace trwały aż w dniu 30 maja 2014 r i jakiś nieznany mężczyzna ostrzegł pracowników M. K., że mogą nie otrzymać pieniędzy że wiele osób zostało przez nich oszukanych . M. K. umówił się z oskarżoną że w sobotę przyjedzie podpisać umowę jednak D. B. (1) zadzwoniła do oskarżonego, że nie podpiszą umowy, bo nie będzie jej w domu. W tym dniu M. K. był u Z. S. (1) - klienta w okolicy i widział, że oskarżeni są w domu. M. K. i A. G. zaczęli szukać w internecie informacji o oskarżonych i ustalili, że wiele osób wystawiło im negatywne oceny pisząc, iż zostali oszukani. Pokrzywdzeni zaczęli mieć obawy że również zostaną oszukani.

zeznanie świadka M. K.

k 576-577v

wydruk z CEiIoDG

k 54

oferta

k 55

faktury

k 56-59

wydruk z internetu

k 60-62

zeznanie świadka A. G.

k 557v-558

zeznanie świadka Z. S. (2)

k 614-615

M. K. zadzwonił do D. B. (3) po raz kolejny prosząc o zapłatę zaliczki. Oskarżona po raz kolejny odmówiła twierdząc że zapłaciła już zgodnie z umową. M. K. formalnie zgodził się chcąc aby oskarżeni wpuścili go razem z pracownikami na teren aby odzyskać narzędzia oraz materiały za które nie zapłacili oskarżeni. W dniu 2 czerwca 2014 roku M. K. , A. G., D. S., D. M., D. R., R. S., M. N. (2), P. K. i P. M. weszli na teren posesji oskarżonych, wpuściła ich córka oskarżonych. M. K. jeszcze raz zadzwonił do oskarżonej żądając zapłaty zaliczki, kiedy oskarżona odmówiła M. K. i A. G. wjechali ciężarówką tak, żeby nie można było zamknąć bramy i zaczęli wynosić narzędzia i materiały, za które oskarżeni nie zapłacili, w tym zamontowane już obrzeża. Wtedy z domu wyszedł oskarżony K. B. (2) M. K. poinformował go że zabiera narzędzia i materiały, za które nie zostało zapłacone. K. B. (1) zaczął w tym przeszkadzać. Szarpał pracowników pokrzywdzonych za ubrania, wyzywał i uderzył A. G. łopatą w brzuch. Córka oskarżonych szczuła pokrzywdzonych i ich pracowników psem. Na miejsce przybył patrol ochrony S. (...), w skład którego wchodzili W. P. i W. R., którzy nakazali pokrzywdzonym opuszczenie posesji. Pokrzywdzeni wycofali samochód umożliwiając zamknięcie bramy. Wezwali też policję. Całe zdarzenie zostało nagrane telefonem. Pokrzywdzeni odzyskali większość narzędzi oraz część materiałów. Łączna wartość strat po odjęciu odzyskanych materiałów wraz z robocizną, które ponieśli pokrzywdzeni M. K. i A. G. to kwota 8037 zł. Oskarżeni nie naprawili szkody w żaden sposób

zeznanie świadka M. K.

k 576-577v

zeznanie świadka A. G.

k 557v-558

zeznanie świadka J. K.

k 614

zeznanie świadka D. S.

k 615

zeznanie świadka W. P.

k 615v-616

zeznanie świadka D. M.

k 616v

zeznanie świadka D. R.

k 616v

zeznanie świadka P. M.

k 617

zeznanie świadka R. S.

k 617

zeznanie świadka M. N. (2)

k 643v

zeznanie świadka P. K.

k 692v

płyta

k 63

protokół oględzin

k 67-68

Oskarżona D. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie a nie upośledzoną umysłowo. Stwierdzono natomiast u niej zaburzenia adaptacyjne (...)). W okresie zarzucanych jej czynów zabronionych mogła prawidłowo rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca D. B. (1)

k 480-482v

Oskarżony K. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie a nie upośledzoną umysłowo. Stwierdzono natomiast u niego zaburzenia adaptacyjne (...)). W okresie zarzucanych jej czynów zabronionych mogła prawidłowo rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca K. B. (1)

k 489

Oskarżona D. B. (1) w dniu 6 marca 2012 roku była osobą nie karaną. Jednak obecnie jest trzykrotnie karana w tym za czyn z art 300§ 2 k.k

dane o karalności

k 316, 411-412, 510-511, 780-782

wyroki

k 561-565, 544-546

Oskarżony K. B. (1) w dniu 31 lipca 2012 roku był osobą nie karaną. Jednak obecnie jest trzykrotnie karany w tym za czyn z art 300§ 2 k.k

dane o karalności

k 317, 409-410, 508-509, 783-784

wyroki

k 561-565, 544-546

1.1.4.

D. B. (2), K. B. (1)

w dniu 16 sierpnia 2012r. w J., pow. (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu doprowadzili D. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 4000 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za zakupione bloczki betonowe, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. B. (1) i jej mąż K. B. (1) budowali wspólnie dom mieszkalny położony w J. przy ulicy (...). M. nr (...). Zasadniczo budową domu zajmowała się D. B. (1) to ona umawiała się z wykonawcami, zawierała z nimi umowy głównie ustne ustalała ceny. K. B. (1) miał udział w pojedynczych zdarzeniach związanych z budową domu , sporadycznie zawierał umowy, w czasie gdy był w domu czasami pilnował budowy. Pracował jako taksówkarz i miał różne godziny pracy. D. B. (1) kontaktując się z wykonawcami była bardzo sympatyczna i budziła ich zaufanie

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

k 530v-533v

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

k 557v

częściowe zeznania świadka M. D.

k 574v-576

zeznania świadka M. K.

k 576-577v

zeznania świadka D. K.

k 577v-578, 592v

zeznania świadka R. A.

k 592v-594

zeznania świadka A. G.

k 557v-559v

zeznanie świadka Z. Ć. (1)

k 626-628

W sierpniu 2012 roku D. B. (1) zamówiła telefonicznie u D. K. dostawę bloczków betonowych na posesję przy ulicy (...). Oskarżona wcześniej już zamawiała w firmie bloczki betonowe i transakcja przebiegała bez problemów. Ł. Ż., który umawiał transakcję w imieniu D. K. miał do niej zaufanie. Oskarżonej miało być dostarczone 1008 sztuk bloczków płatność miała nastąpić w dniu dostawy gotówką - w kwocie 3300 zł netto, kierowca miał odebrać zapłatę doręczając pokwitowanie zaś oskarżona miała później odebrać w firmie fakturę. Pierwsza próba dostarczenia miała miejsce w dniu 14 sierpnia 2012 roku jednak na skutek awarii nie doszło do skutku rozładowania bloczków. Druga dostawa miała miejsce w dniu 16 sierpnia 2012 roku. w tym dniu A. M. podjechał pod posesję na ulicy (...) i wstawił na posesję oskarżonych (...)em nad ogrodzeniem palety z bloczkami betonowymi. Wtedy D. B. (1) zażądała od A. M. numer konta bankowego wskazując że przeleje na ten rachunek kwotę 300 zł tytułem zapłaty. A. M. poszedł do samochodu po dokument wz wtedy oskarżona zamknęła bramę i odjechała. A. M. zadzwonił do swojego szefa C. F., który zawiadomił policję. Na miejsce pojechał D. K. wraz z C. F.. D. K. rozmawiał z D. B. (1) przez telefon i z rozmowy zrozumiał, że nie otrzyma zapłaty. Polecił więc A. M. aby zabrał za pomocą (...) bloczki, które nie zostały opłacone. Wtedy na miejscu pojawiła się oskarżona z synem, oskarżając pokrzywdzonego o kradzież, gdyż bloczki znajdowały się na posesji należącej do oskarżonych. Na miejsce przybyła policja, która nie zezwoliła na odebranie bloczków, gdyż znajdowały się na posesji oskarżonych. Na posesji zostały również widły do (...), zostały przez policję zabezpieczone i oddane pokrzywdzonemu. Na skutek działania oskarżonej D. K. poniósł szkodę w kwocie 4000 zł - czyli 3300 zł plus VAT. Szkoda nie została w żaden sposób naprawiona

zeznania świadka D. K.

k 577v-578, 592v

zeznanie świadka Ł. Ż.

k 616-616v

zeznanie świadka A. M.

k 615-615v

protokół oględzin

k 94-96

protokół zatrzymania rzeczy

k 97-99

protokół oddania na przechowanie

k 100-101

dokumentacja zdjęciowa

k 109-113

Oskarżona D. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie a nie upośledzoną umysłowo. Stwierdzono natomiast u niej zaburzenia adaptacyjne (...)). W okresie zarzucanych jej czynów zabronionych mogła prawidłowo rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca D. B. (1)

k 480-482v

Oskarżony K. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie a nie upośledzoną umysłowo. Stwierdzono natomiast u niego zaburzenia adaptacyjne (...)). W okresie zarzucanych jej czynów zabronionych mogła prawidłowo rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca K. B. (1)

k 489

Oskarżona D. B. (1) w dniu 6 marca 2012 roku była osobą nie karaną. Jednak obecnie jest trzykrotnie karana w tym za czyn z art 300§ 2 k.k

dane o karalności

k 316, 411-412, 510-511, 780-782

wyroki

k 561-565, 544-546

Oskarżony K. B. (1) w dniu 31 lipca 2012 roku był osobą nie karaną. Jednak obecnie jest trzykrotnie karany w tym za czyn z art 300§ 2 k.k

dane o karalności

k 317, 409-410, 508-509, 783-784

wyroki

k 561-565, 544-546

1.1.5.

D. B. (2), K. B. (1)

w bliżej nieustalonym okresie czasu od miesiąca sierpnia 2013r. do dnia 1 grudnia 2014 r. w J., pow. (...), woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu doprowadzili Z. Ć. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 19800,82 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za materiał i wykonaną usługę w postaci wykonania parapetów i schodów granitowych, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. B. (1) i jej mąż K. B. (1) budowali wspólnie dom mieszkalny położony w J. przy ulicy (...). M. nr (...). Zasadniczo budową domu zajmowała się D. B. (1) to ona umawiała się z wykonawcami, zawierała z nimi umowy głównie ustne ustalała ceny. K. B. (1) miał udział w pojedynczych zdarzeniach związanych z budową domu , sporadycznie zawierał umowy, w czasie gdy był w domu czasami pilnował budowy. Pracował jako taksówkarz i miał różne godziny pracy. D. B. (1) kontaktując się z wykonawcami była bardzo sympatyczna i budziła ich zaufanie. Tak też postępował K. B. (1)

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

k 530v-533v

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

k 557v

częściowe zeznania świadka M. D.

k 574v-576

zeznania świadka M. K.

k 576-577v

zeznania świadka D. K.

k 577v-578, 592v

zeznania świadka R. A.

k 592v-594

zeznania świadka A. G.

k 557v-559v

zeznanie świadka Z. Ć. (1)

k 626-628

We wrześniu 2013 roku do firmy (...) z siedzibą w S., której właścicielem jest Z. Ć. (1) , zgłosił się K. B. (3). K. B. (3) znalazł ofertę firmy w Internecie i zapytał o możliwość wykonania w budynku parapetów i schodów. Z. Ć. (2) zgodził się, termin realizacji był wyznaczony na listopad 2013 roku. Ustalenia co do zakresu i sposobu realizacji prac były dokonywane za pomocą korespondencji mailowej, na której wykonawcy zamieszczali szczegółowe notatki. Z wykonawcą kontaktowała się również D. B. (1). Strony za wykonanie schodów i parapetów uzgodniły cenę 27200 zł. Przed przystąpieniem do prac została ustalona kwota zaliczki w kwocie 8000,00 zł. Kwota ta została zapłacona przelewem w dniu 30 października 2013 roku z konta M. B.. Umowa została zawarta z K. B. (1).

zeznania świadka Z. Ć. (1)

k 626-628

zeznania świadka K. Ć.

k 750-751

zeznania świadka K. C.

k 744-745

zeznania świadka J. M.

k 752-752v

faktury

k 247-248

potwierdzenie przelewu

kk 249

dokumentacja zlecenia

k 250-251

Prace zostały rozpoczęte w dniu 4 listopada 2013 roku. Wykonywali je K. Ć., K. C. i J. M.. K. Ć. i J. M. wykonywali parapety i schody zaś K. C. tylko schody. Przy pracach cały czas był obecny K. B. (1) i na bieżąco były uwzględniane jego uwagi . Prace zostały wykonane w całości zostały odebrane przez oboje oskarżonych, świadkami odbioru byli K. C. i J. M.. Nie sporządzono dokumentu potwierdzającego odbiór prac.

zeznania świadka K. Ć.

k 750-751

zeznania świadka K. C.

k 744-745

zeznania świadka J. M.

k 752-752v

Na wykonane prace zostały wystawione dwie faktury - faktura VAT nr (...) z dnia 7 listopada 2013 roku na kwotę zapłaconej zaliczki - 8000 zł. oraz faktura nr (...) z dnia 15 listopada 2013 r na pozostałą część kwoty 19800 zł. Oskarżeni poprosili aby fakturę przesłać im pocztą i od tego dnia jej nie opłacili i zerwali kontakt z wykonawcą.. Z. Ć. (1) uzyskał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. na podstawie którego zostało przeprowadzone bezkuteczne postępowanie egzekucyjne.

zeznania świadka Z. Ć. (1)

k 626-628

zeznania świadka K. Ć.

k 750751

faktury

k 247-248

Oskarżona D. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie a nie upośledzoną umysłowo. Stwierdzono natomiast u niej zaburzenia adaptacyjne (...)). W okresie zarzucanych jej czynów zabronionych mogła prawidłowo rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca D. B. (1)

k 480-482

Oskarżony K. B. (1) nie jest osobą chorą psychicznie a nie upośledzoną umysłowo. Stwierdzono natomiast u niego zaburzenia adaptacyjne (...)). W okresie zarzucanych jej czynów zabronionych mogła prawidłowo rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca K. B. (1)

k 489

Oskarżona D. B. (1) w dniu 6 marca 2012 roku była osobą nie karaną. Jednak obecnie jest trzykrotnie karana w tym za czyn z art 300§ 2 k.k

dane o karalności

k 316, 411-412, 510-511, 780-782

wyroki

k 561-565, 544-546

Oskarżony K. B. (1) w dniu 31 lipca 2012 roku był osobą nie karaną. Jednak obecnie jest trzykrotnie karany w tym za czyn z art 300§ 2 k.k

dane o karalności

k 317, 409-410, 508-509, 783-784

wyroki

k 561-565, 544-546

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

K. B. (1)

w dniu 31 lipca 2012r. w J., pow. (...), woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z D. B. (1) przywłaszczyli powierzone mienie w postaci stempli budowlanych, dźwigarów drewnianych, sklejki szalunkowej, przecinarki do pustaków D., młotowiertarki B., wkrętarki M., rusztowań (...), betoniarki 250l, drobnych narzędzi budowlanych, giętarki do drutu, nożyc do drutu, stempli drewnianych, stołu metalowego do giętarki oraz trzech przyczep kempingowych o łącznej wartości 40500 zł na szkodę R. A., tj. o czyn z art. 284 § 1 k.k.;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Żaden z przedstawionych wiarygodnych dowodów w sprawie nie wykazał, aby oskarżony K. B. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z oskarżoną D. B. (1) przywłaszczyli powierzone im mienie w postaci stempli budowlanych, dźwigarów drewnianych, sklejki szalunkowej, przecinarki do pustaków D., młotowiertarki B., wkrętarki M., rusztowań (...), betoniarki 250l, drobnych narzędzi budowlanych, giętarki do drutu, nożyc do drutu, stempli drewnianych, stołu metalowego do giętarki oraz trzech przyczep kempingowych o łącznej wartości 40500 zł na szkodę R. A..

zeznanie świadka R. A.

k 592v-594

zeznanie świadka M. N. (1)

k 642-643

zeznanie świadka Z. J.

k 594v-595

zeznanie świadka M. J.

k 594-594v

1.2.2.

K. B. (1)

w dniu 06 marca 2014r. w J., pow. (...), woj. (...), działając z D. B. (1) wspólnie i w porozumieniu doprowadzili M. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 1413 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za materiał i wykonaną usługę w postaci budowy studni abisynki, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Żaden z przedstawionych wiarygodnych dowodów w sprawie nie wykazał aby oskarżony K. B. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z oskarżoną D. B. (1) doprowadzili M. D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 1413 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za materiał i wykonaną usługę w postaci budowy studni abisynki

częściowe zeznania świadka M. D.

k 574v-576

zeznania świadka J. D.

k 649

zeznania świadka K. D.

k 692 v

1.2.3.

K. B. (1)

w dniu 16 sierpnia 2012r. w J., pow. (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z D. B. (1) doprowadzili D. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 4000 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za zakupione bloczki betonowe, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Żaden z przedstawionych wiarygodnych dowodów w sprawie nie wykazał aby oskarżony K. B. (1) działając wspólnie i w porozumieniu z oskarżoną D. B. (1) doprowadzili D. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 4000 zł po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do zamiaru zwrotu należności za zakupione bloczki betonowe

zeznania świadka D. K.

k 577v-578, 592v

zeznanie świadka Ł. Ż.

k 616-616v

zeznanie świadka A. M.

k 615-615v

7.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

Sąd dał wiarę oskarżonej D. B. (1) kiedy przyznała że na wspólnej posesji budowała wraz z mężem budynek mieszkalny, w tym celu zatrudniała szereg wykonawców w tym wszystkich wykonawców objętych zarzutami z aktu oskarżenia. Sąd dał wiarę oskarżonej kiedy wskazała, iż wszyscy pokrzywdzeni wykonywali na posesji oskarżonych zlecone im zadania. Sąd dał również wiarę oskarżonej kiedy wskazała, że płaciła za wykonane usługi jak również kiedy opisywała zakres prac jakie były wykonywane - jednak jedynie w zakresie w którym potwierdzone to zostało przez inne wiarygodne dowody w sprawie. Sąd uznał, iż w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonej są zgodne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego kiedy wskazał, iż pilnował na miejscu wykonania prac oraz że nie utrzymuje obecnie kontaktu z żoną. Wyjaśnienia oskarżonego są spójne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

częściowe zeznania świadka M. D.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka kiedy opisał okoliczności zawarcia umowy o wykonanie studni abisynki, fakt jej wykonania oraz nie otrzymania zapłaty, oraz oświadczenie iż wielu wykonawców zostało oszukanych. Sąd dał wiarę też pierwszym złożonym w sprawie zeznaniom świadka w których wskazał że umowę o wykonanie studni zawarł z D. B. (1) i to ona nie wykonała umowy nie płacąc za nią. W tym zakresie zeznanie świadka jest wiarygodne i zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

zeznania świadka M. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka D. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka R. A.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka kiedy wskazał, iż to działanie oskarżonej D. B. (1) spowodowało to, że na jej posesji pozostały przedmioty objęte zarzutem nr I .

zeznania świadka A. G.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka Z. Ć. (1)

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka M. N. (1)

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

wykaz sprzętu budowalnego

dokument sporządzony przez R. A. przy podjęciu prac na posesji oskarżonych będący podstawą ustalenia listy przedmiotów przywłaszczonych przez D. B. (1)

zobowiązanie

dokument sporządzony przez R. A. na żądanie oskarżonej.

zeznanie świadka Z. J.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka M. J.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

dokumentacja lekarska

dokument sporządzony przez osoby uprawnione nie kwestionowany przez żadną ze stron

zeznanie świadka J. B.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

wezwania do zakończenia prac

dokumenty przedłożone przez oskarżoną, które miała wysłać do R. A. jednak pokrzywdzony wskazał że nigdy ich nie otrzymał. Sąd uznał zeznanie pokrzywdzonego za wiarygodne.

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca D. B. (1)

dowód z dokumentu, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, sporządzony przez biegłych na podstawie przeprowadzonego badania i historii choroby oskarżonej opinia jest jasna, spójna, należycie umotywowana.

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca K. B. (1)

dowód z dokumentu, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, sporządzony przez biegłych na podstawie przeprowadzonego badania oskarżonego, opinia jest jasna, spójna, należycie umotywowana.

dane o karalności

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

wyroki

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

1.1.2

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

Sąd dał wiarę oskarżonej D. B. (1) kiedy przyznała że na wspólnej posesji budowała wraz z mężem budynek mieszkalny, w tym celu zatrudniała szereg wykonawców w tym wszystkich wykonawców objętych zarzutami z aktu oskarżenia. Sąd dał wiarę oskarżonej kiedy wskazała, iż wszyscy pokrzywdzeni wykonywali na posesji oskarżonych zlecone im zadania. Sąd dał również wiarę oskarżonej kiedy wskazała, że płaciła za wykonane usługi jak również kiedy opisywała zakres prac jakie były wykonywane - jednak jedynie w zakresie w którym potwierdzone to zostało przez inne wiarygodne dowody w sprawie. Sąd uznał, iż w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonej są zgodne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego kiedy wskazał iż pilnował na miejscu wykonania prac oraz że nie utrzymuje obecnie kontaktu z żoną. Wyjaśnienia oskarżonego są spójne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

częściowe zeznania świadka M. D.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka kiedy opisał okoliczności zawarcia umowy o wykonanie studni abisynki, fakt jej wykonania oraz nie otrzymania zapłaty, oraz oświadczenie iż wielu wykonawców zostało oszukanych. Sąd dał wiarę też pierwszym złożonym w sprawie zeznaniom świadka w których wskazał że umowę o wykonanie studni zawarł z D. B. (1) i to ona nie wykonała umowy nie płacąc za nią. W tym zakresie zeznanie świadka jest wiarygodne i zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

zeznania świadka M. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka D. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka A. G.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka J. D.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym. W ocenie Sądu bardziej wiarygodne są zeznania świadka złożone w postępowaniu przygotowawczym świadek lepiej pamiętał składając zeznania na bieżąco a nie po upływie 7 lat co sam przyznał w zeznaniach. Na podstawie tej części zeznań Sąd ustalił iż umowę oraz wszystkie ustalenia z M. D. prowadziła oskarżona D. B. (1).

zeznania świadka K. D.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

wyliczenie prac

dokument sporządzony przez M. D. na okoliczność zawartej umowy ustnej oraz rozliczeń z oskarżoną

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca D. B. (1)

dowód z dokumentu, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, sporządzony przez biegłych na podstawie przeprowadzonego badania i historii choroby oskarżonej opinia jest jasna, spójna, należycie umotywowana.

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca K. B. (1)

dowód z dokumentu, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, sporządzony przez biegłych na podstawie przeprowadzonego badania oskarżonego, opinia jest jasna, spójna, należycie umotywowana.

dane o karalności

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

wyroki

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

zeznania świadka R. A.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

1.1.3

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

Sąd dał wiarę oskarżonej D. B. (1) kiedy przyznała że na wspólnej posesji budowała wraz z mężem budynek mieszkalny, w tym celu zatrudniała szereg wykonawców w tym wszystkich wykonawców objętych zarzutami z aktu oskarżenia. Sąd dał wiarę oskarżonej kiedy wskazała, iż wszyscy pokrzywdzeni wykonywali na posesji oskarżonych zlecone im zadania. Sąd dał również wiarę oskarżonej kiedy wskazała, że płaciła za wykonane usługi jak również kiedy opisywała zakres prac jakie były wykonywane - jednak jedynie w zakresie w którym potwierdzone to zostało przez inne wiarygodne dowody w sprawie. Sąd uznał, iż w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonej są zgodne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego kiedy wskazał iż pilnował na miejscu wykonania prac oraz że nie utrzymuje obecnie kontaktu z żoną. Wyjaśnienia oskarżonego są spójne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

częściowe zeznania świadka M. D.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka kiedy opisał okoliczności zawarcia umowy o wykonanie studni abisynki, fakt jej wykonania oraz nie otrzymania zapłaty, oraz oświadczenie iż wielu wykonawców zostało oszukanych. Sąd dał wiarę też pierwszym złożonym w sprawie zeznaniom świadka w których wskazał że umowę o wykonanie studni zawarł z D. B. (1) i to ona nie wykonała umowy nie płacąc za nią. W tym zakresie zeznanie świadka jest wiarygodne i zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

zeznania świadka M. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka D. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka R. A.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka A. G.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka Z. Ć. (1)

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

wydruk z CEiIoDG

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

oferta

dokument sporządzony przez M. K. na okoliczność zawartej umowy ustnej oraz rozliczeń z oskarżonymi

faktury

dokumenty potwierdzające wysokość poniesionych przez pokrzywdzonych kosztów, które powinny być poniesione przez oskarżonych

wydruk z internetu

wydruki komentarzy z internetu nie kwestionowane przez żadną ze stron

zeznanie świadka Z. S. (2)

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka J. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka D. S.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka W. P.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka D. M.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka D. R.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka P. M.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka R. S.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka M. N. (2)

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka P. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

protokół oględzin

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

płyta

nagranie zdarzenia z dnia 2 czerwca 2014 roku złożone do akt przez pokrzywdzonego M. K. uznany za wiarygodny

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca D. B. (1)

dowód z dokumentu, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, sporządzony przez biegłych na podstawie przeprowadzonego badania i historii choroby oskarżonej opinia jest jasna, spójna, należycie umotywowana.

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca K. B. (1)

dowód z dokumentu, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, sporządzony przez biegłych na podstawie przeprowadzonego badania oskarżonego opinia jest jasna, spójna, należycie umotywowana.

dane o karalności

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

wyroki

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

1.1.4

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

Sąd dał wiarę oskarżonej D. B. (1) kiedy przyznała że na wspólnej posesji budowała wraz z mężem budynek mieszkalny, w tym celu zatrudniała szereg wykonawców w tym wszystkich wykonawców objętych zarzutami z aktu oskarżenia. Sąd dał wiarę oskarżonej kiedy wskazała, iż wszyscy pokrzywdzeni wykonywali na posesji oskarżonych zlecone im zadania. Sąd dał również wiarę oskarżonej kiedy wskazała, że płaciła za wykonane usługi jak również kiedy opisywała zakres prac jakie były wykonywane - jednak jedynie w zakresie w którym potwierdzone to zostało przez inne wiarygodne dowody w sprawie. Sąd uznał, iż w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonej są zgodne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego kiedy wskazał iż pilnował na miejscu wykonania prac oraz że nie utrzymuje obecnie kontaktu z żoną. Wyjaśnienia oskarżonego są spójne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

częściowe zeznania świadka M. D.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka kiedy opisał okoliczności zawarcia umowy o wykonanie studni abisynki, fakt jej wykonania oraz nie otrzymania zapłaty, oraz oświadczenie iż wielu wykonawców zostało oszukanych. Sąd dał wiarę też pierwszym złożonym w sprawie zeznaniom świadka w których wskazał że umowę o wykonanie studni zawarł z D. B. (1) i to ona nie wykonała umowy nie płacąc za nią. W tym zakresie zeznanie świadka jest wiarygodne i zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

zeznania świadka M. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka D. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka R. A.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka A. G.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka Z. Ć. (1)

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka Ł. Ż.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka A. M.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

protokół oględzin

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

protokół zatrzymania rzeczy

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

protokół oddania na przechowanie

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

dokumentacja zdjęciowa

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca D. B. (1)

dowód z dokumentu, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, sporządzony przez biegłych na podstawie przeprowadzonego badania i historii choroby oskarżonej opinia jest jasna, spójna, należycie umotywowana.

dane o karalności

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

wyroki

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca K. B. (1)

dowód z dokumentu, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, sporządzony przez biegłych na podstawie przeprowadzonego badania oskarżonego opinia jest jasna, spójna, należycie umotywowana.

1.1.5

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

Sąd dał wiarę oskarżonej D. B. (1) kiedy przyznała że na wspólnej posesji budowała wraz z mężem budynek mieszkalny, w tym celu zatrudniała szereg wykonawców w tym wszystkich wykonawców objętych zarzutami z aktu oskarżenia. Sąd dał wiarę oskarżonej kiedy wskazała, iż wszyscy pokrzywdzeni wykonywali na posesji oskarżonych zlecone im zadania. Sąd dał również wiarę oskarżonej kiedy wskazała, że płaciła za wykonane usługi jak również kiedy opisywała zakres prac jakie były wykonywane - jednak jedynie w zakresie w którym potwierdzone to zostało przez inne wiarygodne dowody w sprawie. Sąd uznał, iż w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonej są zgodne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego kiedy wskazał iż pilnował na miejscu wykonania prac oraz że nie utrzymuje obecnie kontaktu z żoną. Wyjaśnienia oskarżonego są spójne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

częściowe zeznania świadka M. D.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka kiedy opisał okoliczności zawarcia umowy o wykonanie studni abisynki, fakt jej wykonania oraz nie otrzymania zapłaty, oraz oświadczenie iż wielu wykonawców zostało oszukanych. Sąd dał wiarę też pierwszym złożonym w sprawie zeznaniom świadka w których wskazał że umowę o wykonanie studni zawarł z D. B. (1) i to ona nie wykonała umowy nie płacąc za nią. W tym zakresie zeznanie świadka jest wiarygodne i zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

zeznania świadka M. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka D. K.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka R. A.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka A. G.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka A. G.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznanie świadka Z. Ć. (1)

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka K. Ć.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

zeznania świadka K. C.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym. Sad zważył iż świadek nieco odmiennie od K. Ć. i J. M. opisywał prace jakie były wykonywane w domu oskarżonych. Wskazywał bowiem że nie były tam wykonywane parapety. W ocenie Sądu świadek nie wykonywał parapetów a jedynie schody i z uwagi na upływ czasu pamiętał jedynie prace w których sam brał udział. Sąd zważył iż wykonywanie parapetów potwierdziła w swoich wyjaśnieniach oskarżona.

zeznania świadka J. M.

Zeznania są logiczne, szczegółowe i wewnętrznie spójne. Świadek w sposób spójny z resztą zebranego w sprawie materiału dowodowego zrelacjonował okoliczności zdarzenia. Zeznania świadka są zbieżne z zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym.

faktury

dokumenty potwierdzające wysokość poniesionych przez pokrzywdzonych kosztów, które powinny być poniesione przez oskarżonych

potwierdzenie przelewu

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

dokumentacja zlecenia

dokumenty potwierdzające zawarcie przez oskarżonych z pokrzywdzonym umowy zlecenia

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca D. B. (1)

dowód z dokumentu, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, sporządzony przez biegłych na podstawie przeprowadzonego badania i historii choroby oskarżonej opinia jest jasna, spójna, należycie umotywowana.

opinia sądowo -psychiatryczna dotycząca K. B. (1)

dowód z dokumentu, który nie był kwestionowany przez strony postępowania, sporządzony przez biegłych na podstawie przeprowadzonego badania oskarżonego opinia jest jasna, spójna, należycie umotywowana.

dane o karalności

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

wyroki

dokumenty sporządzone przez osoby uprawnione nie kwestionowane przez żadną ze stron

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

Sąd dokonał kompleksowej oceny wyjaśnień oskarżonej nie rozbijając ich na poszczególne zarzuty objęte aktem oskarżenia. W ocenie Sądu jedynie taka analiza wyjaśnień oskarżonej dokonana na gruncie całości akt sprawy daje pełny obraz działania oskarżonej. Sąd zważył, że dokonując analizy każdego z zarzucanych czynów oddzielnie można by było uznać - jak podnosiła to obrona, iż sprawa ma charakter cywilnoprawny podczas gdy zebrany w sprawie cały materiał dowodowy jednoznacznie wykazał, iż oskarżona swoim działaniem wypełniła znamiona czynów z art 284 par 1 kk i 286 par 1 kk. Dokonując całościowej oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonej Sąd zważył, iż oskarżona co do każdego zarzutu wskazywała siebie jako osobą pokrzywdzoną działaniem zatrudnionych przez siebie wykonawców a szczególnie działaniem M. D., wskazywała, iż nie jest winna nikomu pieniędzy oraz że wszystkie zobowiązania płaciła zgodnie z zawartymi umowami zaś to wykonawcy oczekiwali od niej zapłaty niezgodnie z nimi. Wyjaśnienia oskarżonej w tej części Sąd uznał za niewiarygodne są one sprzeczne z całym zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym. W ocenie Sądu wyjaśnienia w tej części były przyjętą przez oskarżoną i konsekwentnie realizowaną linią obrony. Miała ona odwrócić uwagę Sądu od tego, że oskarżona konsekwentnie wykorzystując fakt, iż potrafi robić wrażenie osoby miłej i solidnej zawierała umowy najchętniej ustne starając się nie podpisywać umów pisemnych płacąc jak najmniejsze najchętniej, niższe niż umówione lub w ogóle nie płacąc zaliczek wyłudzała wykonanie usług budowlanych nie zamierzając uiszczać za nie pełnej uzgodnionej ceny. Kiedy wykonawcy orientowali się w zamiarach oskarżonej, zmieniała sposób postępowania zwracała się do wykonawców w sposób wulgarny i agresywny tak aby ich zniechęcić do dochodzenia słusznych roszczeń. Starała się umniejszyć wartości wykonanych prac, lub przedmiotów pozostawionych na jej posesji, twierdziła, że uiściła pełną cenę bądź też zrzucała winę na pracowników pokrzywdzonych. Sąd zważył również, iż prawdopodobieństwo, że oskarżona została oszukana przez tak wielu nie związanych ze sobą wykonawców jest znikomy. Sąd nie dał wiary oskarżonej również kiedy oświadczyła, że to K. B. (1) organizował wszystkie zdarzenia objęte aktem oskarżenia. W ocenie Sądu na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego było odwrotnie. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego część czynów była popełniana przez oskarżoną bez uczestnictwa oskarżonego K. B. (3). Sąd nie dając wiary oskarżonej w tym zakresie wziął pod uwagę, iż to oskarżona obecnie zamieszkuje w budynku przy ulicy (...), zaś oskarżony opuścił ten dom.

dowody nie wymienione przy poszczególnych ustaleniach faktycznych

dowody bądź nie miały znaczenia dla dokonanych przez Sąd ustaleń bądź też powołane dokumenty potwierdzały ustalenia już dokonane i jako takie nie miały znaczenia dla rozpoznania sprawy

1.1.2

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

Sąd dokonał kompleksowej oceny wyjaśnień oskarżonej nie rozbijając ich na poszczególne zarzuty objęte aktem oskarżenia. W ocenie Sądu jedynie taka analiza wyjaśnień oskarżonej dokonana na gruncie całości akt sprawy daje pełny obraz działania oskarżonej. Sąd zważył, że dokonując analizy każdego z zarzucanych czynów oddzielnie można by było uznać - jak podnosiła to obrona, iż sprawa ma charakter cywilnoprawny podczas gdy zebrany w sprawie cały materiał dowodowy jednoznacznie wykazał, iż oskarżona swoim działaniem wypełniła znamiona czynów z art 284 par 1 kk i 286 par 1 kk. Dokonując całościowej oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonej Sąd zważył, iż oskarżona co do każdego zarzutu wskazywała siebie jako osobą pokrzywdzoną działaniem zatrudnionych przez siebie wykonawców a szczególnie działaniem M. D., wskazywała, iż nie jest winna nikomu pieniędzy oraz że wszystkie zobowiązania płaciła zgodnie z zawartymi umowami zaś to wykonawcy oczekiwali od niej zapłaty niezgodnie z nimi. Wyjaśnienia oskarżonej w tej części Sąd uznał za niewiarygodne są one sprzeczne z całym zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym. W ocenie Sądu wyjaśnienia w tej części były przyjętą przez oskarżoną i konsekwentnie realizowaną linią obrony. Miała ona odwrócić uwagę Sądu od tego, że oskarżona konsekwentnie wykorzystując fakt, iż potrafi robić wrażenie osoby miłej i solidnej zawierała umowy najchętniej ustne starając się nie podpisywać umów pisemnych płacąc jak najmniejsze najchętniej, niższe niż umówione lub w ogóle nie płacąc zaliczek wyłudzała wykonanie usług budowlanych nie zamierzając uiszczać za nie pełnej uzgodnionej ceny. Kiedy wykonawcy orientowali się w zamiarach oskarżonej, zmieniała sposób postępowania zwracała się do wykonawców w sposób wulgarny i agresywny tak aby ich zniechęcić do dochodzenia słusznych roszczeń. Starała się umniejszyć wartości wykonanych prac, lub przedmiotów pozostawionych na jej posesji, twierdziła, że uiściła pełną cenę bądź też zrzucała winę na pracowników pokrzywdzonych. Sąd zważył również, iż prawdopodobieństwo, że oskarżona została oszukana przez tak wielu nie związanych ze sobą wykonawców jest znikomy. Sąd nie dał wiary oskarżonej również kiedy oświadczyła, że to K. B. (1) organizował wszystkie zdarzenia objęte aktem oskarżenia. W ocenie Sądu na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego było odwrotnie. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego część czynów była popełniana przez oskarżoną bez uczestnictwa oskarżonego K. B. (3). Sąd nie dając wiary oskarżonej w tym zakresie wziął pod uwagę, iż to oskarżona obecnie zamieszkuje w budynku przy ulicy (...), zaś oskarżony opuścił ten dom.

częściowe zeznania świadka M. D.

Sąd nie dał wiary zeznaniom pokrzywdzonego, kiedy na rozprawie wskazał iż zawarł umowę na wykonanie studni abisynki z obojgiem oskarżonych. W ocenie Sądu bardziej wiarygodne w tej części są pierwsze zeznania świadka złożone w postępowaniu przygotowawczym w których wyraźnie wskazał ze zawierał umowę z D. B. (1) i to ona później nie dokonała zapłaty za wykonane zlecenie. W ocenie Sądu zeznania w tej części są bardziej wiarygodne składając je świadek nie wiedział jeszcze że o popełnienie czynu zostaną oskarżeni tak D. B. (1) jak i K. B. (1)

dowody nie wymienione przy poszczególnych ustaleniach faktycznych

dowody bądź nie miały znaczenia dla dokonanych przez Sąd ustaleń bądź też potwierdzały ustalenia już dokonane i jako takie nie miały znaczenia dla rozpoznania sprawy

1.1.3

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

Sąd dokonał kompleksowej oceny wyjaśnień oskarżonej nie rozbijając ich na poszczególne zarzuty objęte aktem oskarżenia. W ocenie Sądu jedynie taka analiza wyjaśnień oskarżonej dokonana na gruncie całości akt sprawy daje pełny obraz działania oskarżonej. Sąd zważył, że dokonując analizy każdego z zarzucanych czynów oddzielnie można by było uznać - jak podnosiła to obrona, iż sprawa ma charakter cywilnoprawny podczas gdy zebrany w sprawie cały materiał dowodowy jednoznacznie wykazał, iż oskarżona swoim działaniem wypełniła znamiona czynów z art 284 par 1 kk i 286 par 1 kk. Dokonując całościowej oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonej Sąd zważył, iż oskarżona co do każdego zarzutu wskazywała siebie jako osobą pokrzywdzoną działaniem zatrudnionych przez siebie wykonawców a szczególnie działaniem M. D., wskazywała, iż nie jest winna nikomu pieniędzy oraz że wszystkie zobowiązania płaciła zgodnie z zawartymi umowami zaś to wykonawcy oczekiwali od niej zapłaty niezgodnie z nimi. Wyjaśnienia oskarżonej w tej części Sąd uznał za niewiarygodne są one sprzeczne z całym zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym. W ocenie Sądu wyjaśnienia w tej części były przyjętą przez oskarżoną i konsekwentnie realizowaną linią obrony. Miała ona odwrócić uwagę Sądu od tego, że oskarżona konsekwentnie wykorzystując fakt, iż potrafi robić wrażenie osoby miłej i solidnej zawierała umowy najchętniej ustne starając się nie podpisywać umów pisemnych płacąc jak najmniejsze najchętniej, niższe niż umówione lub w ogóle nie płacąc zaliczek wyłudzała wykonanie usług budowlanych nie zamierzając uiszczać za nie pełnej uzgodnionej ceny. Kiedy wykonawcy orientowali się w zamiarach oskarżonej, zmieniała sposób postępowania zwracała się do wykonawców w sposób wulgarny i agresywny tak aby ich zniechęcić do dochodzenia słusznych roszczeń. Starała się umniejszyć wartości wykonanych prac, lub przedmiotów pozostawionych na jej posesji, twierdziła, że uiściła pełną cenę bądź też zrzucała winę na pracowników pokrzywdzonych. Sąd zważył również, iż prawdopodobieństwo, że oskarżona została oszukana przez tak wielu nie związanych ze sobą wykonawców jest znikomy. Sąd nie dał wiary oskarżonej również kiedy oświadczyła, że to K. B. (1) organizował wszystkie zdarzenia objęte aktem oskarżenia. W ocenie Sądu na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego było odwrotnie. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego część czynów była popełniana przez oskarżoną bez uczestnictwa oskarżonego K. B. (3). Sąd nie dając wiary oskarżonej w tym zakresie wziął pod uwagę, iż to oskarżona obecnie zamieszkuje w budynku przy ulicy (...), zaś oskarżony opuścił ten dom.

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

Sąd nie dał wiary oskarżonemu co do czynu z pkt III aktu oskarżenia że jedynie pilnował wykonawców w czasie budowy. Sąd zważył, że oskarżony brał czynny udział w zdarzeniach z dnia 2 czerwca 2014 roku. Jak wynika z zebranego w sprawie wiarygodnego materiału dowodowego zwłaszcza zeznań M. K. i A. G. oraz ich pracowników to oskarżony nie pozwalał zabrać z budowy znajdującej się na niej a należącej do pokrzywdzonych M. K. i A. G. kostki brukowej, wyzywał ich słowami wulgarnymi i uderzył łopatą A. G..

dowody nie wymienione przy poszczególnych ustaleniach faktycznych

dowody bądź nie miały znaczenia dla dokonanych przez Sąd ustaleń bądź też potwierdzały ustalenia już dokonane i jako takie nie miały znaczenia dla rozpoznania sprawy

1.1.4

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

Sąd dokonał kompleksowej oceny wyjaśnień oskarżonej nie rozbijając ich na poszczególne zarzuty objęte aktem oskarżenia. W ocenie Sądu jedynie taka analiza wyjaśnień oskarżonej dokonana na gruncie całości akt sprawy daje pełny obraz działania oskarżonej. Sąd zważył, że dokonując analizy każdego z zarzucanych czynów oddzielnie można by było uznać - jak podnosiła to obrona, iż sprawa ma charakter cywilnoprawny podczas gdy zebrany w sprawie cały materiał dowodowy jednoznacznie wykazał, iż oskarżona swoim działaniem wypełniła znamiona czynów z art 284 par 1 kk i 286 par 1 kk. Dokonując całościowej oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonej Sąd zważył, iż oskarżona co do każdego zarzutu wskazywała siebie jako osobą pokrzywdzoną działaniem zatrudnionych przez siebie wykonawców a szczególnie działaniem M. D., wskazywała, iż nie jest winna nikomu pieniędzy oraz że wszystkie zobowiązania płaciła zgodnie z zawartymi umowami zaś to wykonawcy oczekiwali od niej zapłaty niezgodnie z nimi. Wyjaśnienia oskarżonej w tej części Sąd uznał za niewiarygodne są one sprzeczne z całym zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym. W ocenie Sądu wyjaśnienia w tej części były przyjętą przez oskarżoną i konsekwentnie realizowaną linią obrony. Miała ona odwrócić uwagę Sądu od tego, że oskarżona konsekwentnie wykorzystując fakt, iż potrafi robić wrażenie osoby miłej i solidnej zawierała umowy najchętniej ustne starając się nie podpisywać umów pisemnych płacąc jak najmniejsze najchętniej, niższe niż umówione lub w ogóle nie płacąc zaliczek wyłudzała wykonanie usług budowlanych nie zamierzając uiszczać za nie pełnej uzgodnionej ceny. Kiedy wykonawcy orientowali się w zamiarach oskarżonej, zmieniała sposób postępowania zwracała się do wykonawców w sposób wulgarny i agresywny tak aby ich zniechęcić do dochodzenia słusznych roszczeń. Starała się umniejszyć wartości wykonanych prac, lub przedmiotów pozostawionych na jej posesji, twierdziła, że uiściła pełną cenę bądź też zrzucała winę na pracowników pokrzywdzonych. Sąd zważył również, iż prawdopodobieństwo, że oskarżona została oszukana przez tak wielu nie związanych ze sobą wykonawców jest znikomy. Sąd nie dał wiary oskarżonej również kiedy oświadczyła, że to K. B. (1) organizował wszystkie zdarzenia objęte aktem oskarżenia. W ocenie Sądu na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego było odwrotnie. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego część czynów była popełniana przez oskarżoną bez uczestnictwa oskarżonego K. B. (3). Sąd nie dając wiary oskarżonej w tym zakresie wziął pod uwagę, iż to oskarżona obecnie zamieszkuje w budynku przy ulicy (...), zaś oskarżony opuścił ten dom.

dowody nie wymienione przy poszczególnych ustaleniach faktycznych

dowody bądź nie miały znaczenia dla dokonanych przez Sąd ustaleń bądź też potwierdzały ustalenia już dokonane i jako takie nie miały znaczenia dla rozpoznania sprawy

1.1.5

częściowe wyjaśnienia D. B. (1)

Sąd dokonał kompleksowej oceny wyjaśnień oskarżonej nie rozbijając ich na poszczególne zarzuty objęte aktem oskarżenia. W ocenie Sądu jedynie taka analiza wyjaśnień oskarżonej dokonana na gruncie całości akt sprawy daje pełny obraz działania oskarżonej. Sąd zważył, że dokonując analizy każdego z zarzucanych czynów oddzielnie można by było uznać - jak podnosiła to obrona, iż sprawa ma charakter cywilnoprawny podczas gdy zebrany w sprawie cały materiał dowodowy jednoznacznie wykazał, iż oskarżona swoim działaniem wypełniła znamiona czynów z art 284 par 1 kk i 286 par 1 kk. Dokonując całościowej oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonej Sąd zważył, iż oskarżona co do każdego zarzutu wskazywała siebie jako osobą pokrzywdzoną działaniem zatrudnionych przez siebie wykonawców a szczególnie działaniem M. D., wskazywała, iż nie jest winna nikomu pieniędzy oraz że wszystkie zobowiązania płaciła zgodnie z zawartymi umowami zaś to wykonawcy oczekiwali od niej zapłaty niezgodnie z nimi. Wyjaśnienia oskarżonej w tej części Sąd uznał za niewiarygodne są one sprzeczne z całym zebranym w sprawie wiarygodnym materiałem dowodowym. W ocenie Sądu wyjaśnienia w tej części były przyjętą przez oskarżoną i konsekwentnie realizowaną linią obrony. Miała ona odwrócić uwagę Sądu od tego, że oskarżona konsekwentnie wykorzystując fakt, iż potrafi robić wrażenie osoby miłej i solidnej zawierała umowy najchętniej ustne starając się nie podpisywać umów pisemnych płacąc jak najmniejsze najchętniej, niższe niż umówione lub w ogóle nie płacąc zaliczek wyłudzała wykonanie usług budowlanych nie zamierzając uiszczać za nie pełnej uzgodnionej ceny. Kiedy wykonawcy orientowali się w zamiarach oskarżonej, zmieniała sposób postępowania zwracała się do wykonawców w sposób wulgarny i agresywny tak aby ich zniechęcić do dochodzenia słusznych roszczeń. Starała się umniejszyć wartości wykonanych prac, lub przedmiotów pozostawionych na jej posesji, twierdziła, że uiściła pełną cenę bądź też zrzucała winę na pracowników pokrzywdzonych. Sąd zważył również, iż prawdopodobieństwo, że oskarżona została oszukana przez tak wielu nie związanych ze sobą wykonawców jest znikomy. Sąd nie dał wiary oskarżonej również kiedy oświadczyła, że to K. B. (1) organizował wszystkie zdarzenia objęte aktem oskarżenia. W ocenie Sądu na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego było odwrotnie. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego część czynów była popełniana przez oskarżoną bez uczestnictwa oskarżonego K. B. (3). Sąd nie dając wiary oskarżonej w tym zakresie wziął pod uwagę, iż to oskarżona obecnie zamieszkuje w budynku przy ulicy (...), zaś oskarżony opuścił ten dom.

częściowe wyjaśnienia K. B. (1)

Sąd nie dał wiary oskarżonemu co do czynu z pkt IV aktu oskarżenia że jedynie pilnował wykonawców w czasie budowy. Sąd zważył, że jak wynika z zebranego w sprawie wiarygodnego materiału dowodowego zwłaszcza zeznań Z. Ć. (1) i K. Ć. to oskarżony zawarł umowę z Z. Ć. (1) i ustalał szczegóły zamówienia. Później nadzorował prace, wraz z żoną odebrał je a następnie wspólnie nie uiścili należności

dowody nie wymienione przy poszczególnych ustaleniach faktycznych

dowody bądź nie miały znaczenia dla dokonanych przez Sąd ustaleń bądź też potwierdzały ustalenia już dokonane i jako takie nie miały znaczenia dla rozpoznania sprawy

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2

D. B. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo przywłaszczenia opisane w art. 284§1 kk różni się od kradzieży brakiem elementu zaboru rzeczy, która znajduje się w posiadaniu sprawcy, przy czym sposób wejścia przez sprawcę w jej posiadanie jest obojętny dla bytu przestępstwa. Przywłaszczenie może więc dotyczyć rzeczy wypożyczonej, oddanej sprawcy w celu wykonania określonych zleceń (np. materiał oddany do uszycia ubrania, samochód do dokonania przeglądu lub naprawy), sprawca może też wejść w posiadanie w wyniku omyłkowego doręczenia mu rzeczy (np. przesyłki pocztowej nie dla niego przeznaczonej). Sprawca zatem nie musi - tak jak przy kradzieży - przejawiać przestępnej aktywności, aby wejść w posiadanie rzeczy. Przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą (lub prawem majątkowym), tak jakby się było jej właścicielem ( animus rem sibi habendi). Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu (por. wyr. SN z 6 I 1978 r., V KR 137/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64). O zamiarze przywłaszczenia może świadczyć odmowa zwrotu cudzej rzeczy, zaprzeczenie jej posiadania, sprzedaż lub darowanie innej osobie, przerobienie rzeczy itp. Natomiast bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy, a nawet używanie jej, chociażby w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, ale bez zamiaru zatrzymania na własność, nie stanowi przestępstwa przywłaszczenia (por. wyr. SN z 6 V 2004 r., V KK 316/03, OSNKW 2004, nr 7-8, poz. 70). Sam fakt niewywiązania się przez stronę umowy ze zobowiązania nie może świadczyć o zamiarze powiększenia przez nią własnego majątku kosztem majątku kontrahenta. Dla przyjęcia realizacji znamion przestępstwa przywłaszczenia od strony podmiotowej konieczne jest wykazanie, że oprócz obiektywnego rozporządzenia przez sprawcę cudzą rzeczą ruchomą (cudzym mieniem ruchomym) jego działaniu towarzyszył zamiar, tzw. animus rem sibi habendi, tj. zamiar zatrzymania rzeczy dla siebie albo dla innej osoby, bez żadnego ku temu tytułu (wyrok SN 2007.04.24. IV KK 31/07 LEX nr 262665)

W ocenie Sądu D. B. (1) popełniła zarzucany jej w pkt I aktu oskarżenia czyn z art 284 § 1 kk. Na gruncie zebranego materiału dowodowego Sąd ustalił, iż pokrzywdzony R. A. podejmując pracę u oskarżonej D. B. (1) wniósł na teren posesji oskarżónych 83 stemple budowalne metalowe, 549 mb dźwigarów drewnianych, 36 sztuk sklejki szalunkowa, przecinarka do pustaków D., młotowiertarki B., wkrętarka M., 38 ramek rusztowań (...), betoniarka 250l, pace kielnie i inny drobny sprzęt budowlany, giętarka do drutu wraz ze stołem metalowym, nożyce do drutu, 148 sztuk stempli drewnianych, przyczepę kempingowej K., przyczepę kempingową N- Rg oraz przyczepę kempingową I. o łącznej wartości 40500 zł. Sprzęt budowalny poza sklejką był oznaczony przez pokrzywdzonego, było na nim wygrawerowane albo jego nazwisko albo początkowe litery nazwiska. Wszystkie przyczepy kempingowe był sprawne i zarejestrowane. Kiedy pokrzywdzony oświadczył oskarżonej, że rozwiązuje z nią zawartą umowę oskarżona zamknęła przed nim posesję i więcej nie wpuściła pokrzywdzonego na jej teren nie oddając pozostawionych na niej przedmiotów. W dniu 31 lipca 2012 roku około godziny 18.00 oskarżona przyjechała do miejsca zamieszkania pokrzywdzonego zaczęła go wyzwać krzycząc, że jest złodziejem a następnie użyła wobec niego gazu. Pokrzywdzony R. A. widział w samochodzie oskarżonej sprzęt budowlany, który rozpoznał jako swój jednak pomimo iż na miejsce została wezwana policja nie odzyskał go, oskarżona nie oddała go pomimo, iż miała świadomość kto jest właścicielem tych przedmiotów.

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

3

D. B. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn z art. 286§ 1 kk ten polega na tym, że sprawca w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub wyzyskania niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Strona podmiotowa powyższego przestępstwa ograniczona jest do zamiaru bezpośredniego, obejmującego zarówno cel, jakim jest osiągniecie korzyści majątkowej – jak i sposób działania sprawcy. Oznacza to, że sprawca nie tylko musi osiągnąć korzyść majątkową, lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania. Jednym ze sposobów doprowadzenia innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem jest wprowadzenie w błąd, polegające na tym, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy. Przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem.

Mając na uwadze ujawnione w toku rozprawy wiarygodne dowody Sąd nie miał żadnych wątpliwości, iż oskarżona dopuściła się zarzucanego jej w pkt II przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. Na jesieni 2011 roku oskarżona D. B. (1) zawarła umowę ustną z M. D. na wykonanie studni. wprowadzając w błąd oskarżyciela posiłkowego co do zamiaru zapłaty za zamówioną usługę W dniu 6 marca 2012 roku M. D. wraz z synami K. D. i J. D. wykonali zleconą im pracę. Wykopali studnię i założyli przywiezioną przez siebie używaną pompę. Łącznie D. B. (1) powinna była zapłacić za usługę kwotę 1413 zł, w tym wartość pompy wynosiła 70 zł. Oskarżona nie zapłaciła żadnej kwoty. Po zakończonych pracach oskarżyciel posiłkowy zadzwonił do D. B. (1) informując o tym. Oskarżona w rozmowach telefonicznych wielokrotnie odkładała płatność. Mówiła, że zapłaci później bo nie ma pieniędzy lub że wyrwie pompę z ziemi i wyrzuci za płot. W dniu 1 kwietnia 2012 roku przez telefon używała słów wulgarnych w stosunku do oskarżyciela posiłkowego. M. D. wielokrotnie przyjeżdżał na posesję oskarżonych. Oskarżona D. B. (1) nie zapłaciła oskarżycielowi za wykonaną pracę. M. D. nie odzyskał również żadnych materiałów w tym zamontowanej pompy. W ocenie Sądu postępowanie oskarżonej jednoznacznie wskazuje iż zawierając umowę z M. D. nie zamierzała zapłacić za zamówioną usługę, wykorzystała łatwowierność oskarżyciela posiłkowego, który nawet nie zażądał od oskarżonej zaliczki na poczet zamówionych prac, wykonał je i nie otrzymał za nie wynagrodzenia. W ocenie Sądu oskarżona zarzucanego jej czynu dokonała w przyjęty przez siebie i wielokrotnie stosowany modus operandi. Oskarżona konsekwentnie wykorzystując fakt, iż potrafi robić wrażenie osoby miłej i solidnej zawierała umowy najchętniej ustne starając się nie podpisywać umów pisemnych płacąc jak najmniejsze najchętniej niższe niż umówione lub w ogóle nie płacąc zaliczek wyłudzała wykonania usług budowlanych nie zamierzając uiszczać za nie pełnej uzgodnionej ceny. Kiedy wykonawcy orientowali się w zamiarach oskarżonej zmieniała sposób postępowania zwracała się do wykonawców w sposób wulgarny i agresywny tak aby ich zniechęcić do dochodzenia słusznych roszczeń. Starała się umniejszyć wartości wykonanych prac, lub przedmiotów pozostawionych na jej posesji, twierdziła że uiściła pełną cenę bądź też zrzucała winę na pracowników pokrzywdzonych.

Sąd zważył iż czyn z pkt II z aktu oskarżenia miał miejsce w dniu 6 marca 2012 roku a nie jak błędnie wskazano w akcie oskarżenia w dniu 6 marca 2014r. Sąd w wyroku powielił tą omyłkę pisarską Prokuratura

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

4

D. B. (2), K. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn z art. 286§ 1 kk ten polega na tym, że sprawca w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub wyzyskania niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Strona podmiotowa powyższego przestępstwa ograniczona jest do zamiaru bezpośredniego, obejmującego zarówno cel, jakim jest osiągniecie korzyści majątkowej – jak i sposób działania sprawcy. Oznacza to, że sprawca nie tylko musi osiągnąć korzyść majątkową, lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania. Jednym ze sposobów doprowadzenia innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem jest wprowadzenie w błąd, polegające na tym, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy. Przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem.

Mając na uwadze ujawnione w toku rozprawy wiarygodne dowody Sąd nie miał żadnych wątpliwości, iż oskarżeni działając wspólnie i w porozumieniu dopuścili się zarzucanego im w pkt III aktu oskarżenia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. M. K. wraz z A. G. prowadzą spółkę cywilną pod nazwą B. zajmującą się układaniem kostki brukowej. Przed dniem 10 kwietnia 2014 roku D. B. (1) zadzwoniła do M. K. prosząc go aby przyjechał na jej posesję i dokonał pomiarów i wycenę prac brukarskich. M. K. w dniu 10 kwietnia 2014 roku pojechał na posesję przy ulicy (...) rozmawiał z obojgiem oskarżonymi. Na miejscu pokrzywdzony umówił się że otrzyma zaliczkę wynoszącą opłatę za całość materiałów potrzebnych do prac. Następnie M. K. przesłał mailem ofertę wskazując cenę za metr kwadratowy poszczególnych prac i materiałów. jednak oskarżona oświadczyła że zrobią to przy rozpoczęciu prac Pokrzywdzony prosił o podpisanie umowy jednak oskarżona unikała podpisania umowy pisemnej. W dniu 22 maja 2014 roku na posesję zostały przywiezione kostka brukowa i obrzeża za łączną cenę producenta 4624,31 zł. W dniu 23 maja 2014 rozpoczęły się prace - był betonowany podjazd. Na miejsce został przywieziony beton za kwotę 780 zł. Oskarżona D. B. (1) wręczyła M. K. kwotę 700 zł resztę zapłacił pokrzywdzony. Oskarżeni zapłacili również 4000 zł za cement i piach, które nie był objęty ofertą Spółki cywilnej (...). W dniu 28 maja 2014 roku M. K. przyjechał do oskarżonej po zaliczkę w kwocie 3500 zł. Wtedy oskarżona oświadczyła ze w umówili się na zaliczkę w wysokości 30 % prac i nie wypłaci wyższej zaliczki. Oskarżeni byli tak mili i uprzejmi że prace mimo nie wpłacenia zaliczki były kontynuowane. Z siedziby spółki na miejsce były przywiezione obrzeża i cement za kwotę 1440,40 zł. M. K. umówił się z oskarżoną że w sobotę przyjedzie podpisać umowę jednak D. B. (1) zadzwoniła do oskarżonego, że nie podpiszą umowy bo nie będzie jej w domu. W tym dniu M. K. b widział że oskarżeni są w domu. Pokrzywdzony zaczął mieć obawy że również zostaną oszukani M. K. zadzwonił do D. B. (3) po raz kolejny prosząc o zapłatę zaliczki. Oskarżona po raz kolejny odmówiła twierdząc że zapłaciła już zgodnie z umową. M. K. formalnie zgodził się chcąc aby oskarżeni wpuścili go razem z pracownikami na teren aby odzyskać narzędzia oraz materiały za które nie zapłacili oskarżeni. W dniu 2 czerwca 2014 roku M. K. , A. G., D. S., D. M., D. R., R. S., M. N. (2), P. K. i P. M. weszli na teren posesji oskarżonych, wpuściła ich córka oskarżonych. M. K. jeszcze raz zadzwonił do oskarżonej żądając zapłaty zaliczki, kiedy oskarżona odmówiła M. K. i A. G. wjechali ciężarówką tak, żeby nie można było zamknąć bramy i zaczęli wynosić narzędzia i materiały, za które oskarżeni nie zapłacili w tym zamontowane już obrzeża. Wtedy z domu wyszedł oskarżony K. B. (2) M. K. poinformował go że zabiera narzędzia i materiały za które nie zostało zapłacone. K. B. (1) zaczął w tym przeszkadzać. Szarpał pracowników pokrzywdzonych za ubrania, wyzywał i uderzył A. G. łopatą w brzuch. Córka oskarżonych szczuła pokrzywdzonych i ich pracowników psem. Pokrzywdzeni odzyskali większość narzędzi oraz część materiałów. Łączna wartość strat po odjęciu odzyskanych materiałów wraz z robocizną które ponieśli pokrzywdzeni M. K. i A. G. to kwota 8037 zł. Oskarżeni nie naprawili szkody w żaden sposób. W ocenie Sądu postępowanie oskarżonych jednoznacznie wskazuje iż zawierając umowę z M. K. i A. G. nie zamierzali zapłacić za zamówioną usługę, D. B. (1) wykorzystała łatwowierność pokrzywdzonych, płacąc małą część ustalonej zaliczki namówiła ich do kontynuowania prac, które częściowo wykonali i nie uzyskali za nie wynagrodzenia. W ocenie Sądu oskarżona zarzucanego jej czynu dokonała w przyjęty przez siebie i wielokrotnie stosowany modus operandi. Oskarżona konsekwentnie wykorzystując fakt iż potrafi robić wrażenie osoby miłej i solidnej zawierała umowy najchętniej ustne nie podpisując umów pisemnych płacąc jak najmniejsze niższe niż umówione lub w ogóle nie płacąc zaliczek wyłudzała wykonania usług budowlanych nie zamierzając uiszczać za nie pełnej uzgodnionej ceny. Kiedy wykonawcy orientowali się w zamiarach oskarżonej zmieniała sposób postępowania zwracała się do wykonawców w sposób wulgarny i agresywny tak aby ich zniechęcić do dochodzenia słusznych roszczeń. Starała się umniejszyć wartości wykonanych prac, lub przedmiotów pozostawionych na jej posesji, twierdziła że uiściła pełną cenę bądź też zrzucała winę na pracowników pokrzywdzonych. W czasie popełniania opisanego czynu oskarżona działała wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym K. B. (1), oskarżony najpierw współdziałał z oskarżoną D. B. (2) będąc miłym i uprzejmym dla pokrzywdzonych w czasie gdy wykonywali prace i sprowadzali na posesję kostkę brukową, następnie kiedy w jego obecności pokrzywdzeni wraz z pracownikami wynosili przedmioty będące ich własnością utrudniał im to używając słów wulgarnych szarpiąc pracowników i uderzając łopatą A. G.. W ocenie Sądu oczywistym jest iż oskarżeni popełnili zarzucany im czyn działając wspólnie i w porozumieniu wykonując w popełnianym przestępstwie powierzone im role.

Sąd dokonał zmiany opisu czynu przypisanego oskarżonym w ten sposób, że ustalił wartość szkody wyrządzonej czynem z pkt III na kwotę 8037 zł zgodnie z oświadczeniem M. K..

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

5

D. B. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn z art. 286§ 1 kk ten polega na tym, że sprawca w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub wyzyskania niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Strona podmiotowa powyższego przestępstwa ograniczona jest do zamiaru bezpośredniego, obejmującego zarówno cel, jakim jest osiągniecie korzyści majątkowej – jak i sposób działania sprawcy. Oznacza to, że sprawca nie tylko musi osiągnąć korzyść majątkową, lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania. Jednym ze sposobów doprowadzenia innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem jest wprowadzenie w błąd, polegające na tym, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy. Przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem.

Mając na uwadze ujawnione w toku rozprawy wiarygodne dowody Sąd nie miał żadnych wątpliwości, iż oskarżona dopuściła się zarzucanego jej w pkt IV przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. W sierpniu 2012 roku D. B. (1) zamówiła telefonicznie u D. K. dostawę bloczków betonowych na posesję przy ulicy (...). Oskarżona wcześniej już zamawiała w firmie bloczki betonowe i transakcja przebiegała bez problemów więc Ł. Ż. który umawiała transakcję w imieniu D. K. miał do niej zaufanie. Oskarżonej miało być dostarczone 1008 sztuk bloczków płatność miała nastąpić w dniu dostawy gotówką - w kwocie 3300 zł, kierowca miał odebrać zapłatę doręczając pokwitowanie zaś oskarżona miała później odebrać w firmie fakturę Pierwsza próba dostarczenia miała miejsce w dniu 14 sierpnia 2012 roku jednak na skutek awarii nie doszło do skutku rozładowanie bloczków. Druga dostawa miała miejsce w dniu 16 sierpnia 2012 roku. w tym dniu A. M. podjechał pod posesję na ulicy (...) i wstawił na posesję oskarżonych (...)em nad ogrodzeniem palety z bloczkami betonowymi. Wtedy D. B. (1) zażądała od A. M. numer konta bankowego to ona przeleje kwotę 300 zł tytułem zapłaty. A. M. poszedł do samochodu po dokument wz wtedy oskarżona zamknęła bramę i odjechała. D. K. rozmawiał z D. B. (1) przez telefon i z rozmowy zrozumiał że nie otrzyma zapłaty. Polecił więc A. M. aby zabrał za pomocą (...) bloczki, które nie zostały opłacone. Wtedy na miejscu pojawiła się oskarżona z synem, oskarżając pokrzywdzonego o kradzież gdyż bloczki znajdowały się na posesji należącej do oskarżonych. Na miejsce przybyła policja, nie zezwoliła na odebranie bloczków gdyż znajdowały się na posesji oskarżonych. Na skutek działania oskarżonej D. K. poniósł szkodę w kwocie 4000 zł - czyli 3300 zł plus VAT. Szkoda nie została w żaden sposób naprawiona. W ocenie Sądu postępowanie oskarżonej jednoznacznie wskazuje, iż zawierając umowę z D. K. nie zamierzała zapłacić za zamówioną usługę, wykorzystała łatwowierność pokrzywdzonego, któremu wcześniej zapłaciła za dostawę zamówiła nową dostawę, która miała być płatna przy odbiorze. W ocenie Sądu oskarżona zarzucanego jej czynu dokonała w przyjęty przez siebie i wielokrotnie stosowany modus operandi z pewnymi modyfikacjami. Oskarżona konsekwentnie wykorzystując fakt, iż potrafi robić wrażenie osoby miłej i solidnej zawierała umowy najchętniej ustne nie podpisując umów pisemnych płacąc jak najmniejsze niższe niż umówione lub w ogóle nie płacąc zaliczek wyłudzała wykonania usług budowlanych nie zamierzając uiszczać za nie pełnej uzgodnionej ceny, w tym przypadku oskarżona wykorzystała fakt, iż wcześniej zapłaciła za inną dostawę nie zapłaciła żadnej zaliczki zamówiła dostawę i udawała, że dokona przelewu za dostawę a kiedy dostawa znalazła się na jej terenie zamknęła do niej dostęp. Kiedy pracownik pokrzywdzonego zorientował się w zamiarach oskarżonej i zawiadomił pokrzywdzonego oskarżona zrzucała winę na tego pracownika .

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

6

D. B. (2), K. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn z art. 286§ 1 kk ten polega na tym, że sprawca w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub wyzyskania niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Strona podmiotowa powyższego przestępstwa ograniczona jest do zamiaru bezpośredniego, obejmującego zarówno cel, jakim jest osiągniecie korzyści majątkowej – jak i sposób działania sprawcy. Oznacza to, że sprawca nie tylko musi osiągnąć korzyść majątkową, lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania. Jednym ze sposobów doprowadzenia innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem jest wprowadzenie w błąd, polegające na tym, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy. Przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem.

Mając na uwadze ujawnione w toku rozprawy wiarygodne dowody Sąd nie miał żadnych wątpliwości, iż oskarżeni działając wspólnie i w porozumieniu dopuścili się zarzucanego im w pkt V aktu oskarżenia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. We wrześniu 2013 roku do firmy (...) z siedzibą w S. której właścicielem jest Z. Ć. (1) zgłosił się K. B. (3). K. B. (3) znalazł ofertę firmy w internecie i zapytał o możliwość wykonania w budynku parapetów i schodów. Z. Ć. (2) zgodził się termin realizacji był wyznaczony na listopad 2013 roku. Z wykonawcą kontaktowała się również D. B. (1). strony za wykonanie schodów i parapetów uzgodniły cenę 27200 zł. Przed przystąpieniem do prac została ustalona kwota zaliczki w kwocie 8000,00 zł. . Kwota ta została zapłacona przelewem w dniu 30 października 2013 roku. Umowa została zawarta z K. B. (1). Prace zostały rozpoczęte w dniu 4 listopada 2013 roku. Przy pracach cały czas był obecny K. B. (1) i na bieżąco były uwzględniane jego uwagi. Prace zostały wykonane w całości zostały odebrane przez oboje oskarżonych. Nie sporządzono dokumentu potwierdzającego odbiór prac. Na wykonane prace zostały wystawione dwie faktury - faktura VAT nr (...) z dnia 7 listopada 2013 roku na kwotę zapłaconej zaliczki - 8000 zł. oraz faktura nr (...) z dnia 15 listopada 2013 r na pozostałą część kwoty 19800 zł. Oskarżeni poprosili aby fakturę przesłać im pocztą i od tego dnia jej nie opłacili i zerwali kontakt z wykonawcą. Oskarżeni nie naprawili szkody w żaden sposób. W ocenie Sądu postępowanie oskarżonych jednoznacznie wskazuje iż zawierając umowę ze Z. Ć. (1) nie zamierzali zapłacić za zamówioną usługę, W ocenie Sądu świadczy o tym całość zebranego w sprawie materiału dowodowego. Sąd zważył, iż czyn ten został popełniony w inny sposób niż pozostałe czyny. W ocenie Sądu zmiana była spowodowana tym, że umowa została zawarta przez oskarżonego K. B. (1) a nie tak jak pozostałe przez D. B. (1) jak również z faktu, iż pokrzywdzeni nie zorientowali się, że padli ofiarą oszustwa - wykonali zlecone prace, za które została wystawiona faktura i następnie wrócili do domu. Nie mieli świadomości że oskarżeni wielokrotnie wykorzystali łatwowierność wykonawców. Sąd zważył, iż w przypadku opisywanego czynu role oskarżonych zostały odwrócone to oskarżony K. B. (1) zawarł umowę i dopilnował jej wykonania zaś udział oskarżonej ograniczył się do odebrania prac. W ocenie Sądu oczywistym jest, iż oskarżeni popełnili zarzucany im czyn działając wspólnie i w porozumieniu wykonując w popełnianym przestępstwie powierzone im role.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-------------------

-------------------------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

------------------

---------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.4. Umorzenie postępowania

-------------------

--------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.5. Uniewinnienie

1

K. B. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Przestępstwo przywłaszczenia opisane w art. 284§1 kk różni się od kradzieży brakiem elementu zaboru rzeczy, która znajduje się w posiadaniu sprawcy, przy czym sposób wejścia przez sprawcę w jej posiadanie jest obojętny dla bytu przestępstwa. Przywłaszczenie może więc dotyczyć rzeczy wypożyczonej, oddanej sprawcy w celu wykonania określonych zleceń (np. materiał oddany do uszycia ubrania, samochód do dokonania przeglądu lub naprawy), sprawca może też wejść w posiadanie w wyniku omyłkowego doręczenia mu rzeczy (np. przesyłki pocztowej nie dla niego przeznaczonej). Sprawca zatem nie musi - tak jak przy kradzieży - przejawiać przestępnej aktywności, aby wejść w posiadanie rzeczy. Przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą (lub prawem majątkowym), tak jakby się było jej właścicielem ( animus rem sibi habendi). Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu (por. wyr. SN z 6 I 1978 r., V KR 137/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64). O zamiarze przywłaszczenia może świadczyć odmowa zwrotu cudzej rzeczy, zaprzeczenie jej posiadania, sprzedaż lub darowanie innej osobie, przerobienie rzeczy itp. Natomiast bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy, a nawet używanie jej, chociażby w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, ale bez zamiaru zatrzymania na własność, nie stanowi przestępstwa przywłaszczenia (por. wyr. SN z 6 V 2004 r., V KK 316/03, OSNKW 2004, nr 7-8, poz. 70). Sam fakt niewywiązania się przez stronę umowy ze zobowiązania nie może świadczyć o zamiarze powiększenia przez nią własnego majątku kosztem majątku kontrahenta. Dla przyjęcia realizacji znamion przestępstwa przywłaszczenia od strony podmiotowej konieczne jest wykazanie, że oprócz obiektywnego rozporządzenia przez sprawcę cudzą rzeczą ruchomą (cudzym mieniem ruchomym) jego działaniu towarzyszył zamiar, tzw. animus rem sibi habendi, tj. zamiar zatrzymania rzeczy dla siebie albo dla innej osoby, bez żadnego ku temu tytułu (wyrok SN 2007.04.24. IV KK 31/07 LEX nr 262665)

Czyn z art. 286§ 1 kk ten polega na tym, że sprawca w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub wyzyskania niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Strona podmiotowa powyższego przestępstwa ograniczona jest do zamiaru bezpośredniego, obejmującego zarówno cel, jakim jest osiągniecie korzyści majątkowej – jak i sposób działania sprawcy. Oznacza to, że sprawca nie tylko musi osiągnąć korzyść majątkową, lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania. Jednym ze sposobów doprowadzenia innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem jest wprowadzenie w błąd, polegające na tym, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy. Przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem.

Materiał dowodowy zgromadzony i ujawniony w toku postępowania nie pozwolił na ustalenie, że oskarżony K. B. (1) popełnił przestępstwa zarzucane mu w pkt I z art 284§ 1 k.k. oraz pkt II i IV aktu oskarżenia z art 286 § 1 k.k. Sąd miał na uwadze, że żaden z wiarygodnych dowodów zgormadzonych w sprawie nie wykazał aby oskarżony działał w porozumieniu z popełniającą te czyny D. B. (1). W ocenie Sądu wszystkie zdarzenia objęte wymienionymi zarzutami oskarżona D. B. (1) popełniała samodzielnie. W ocenie Sądu z samego faktu, iż oskarżony K. B. (1) był współwłaścicielem posesji, na budowie której dochodziło do popełniania przestępstwa, nie można mu przypisać współsprawstwa czynów oskarżonej. Do przypisania współsprawstwa niezbędne jest ustalenie jakie zadania oskarżony wypełniał w ramach popełniania czynów. Takie ustalenia na gruncie zebranego w sprawie materiału dowodowego były możliwe jedynie w przypadku czynów zarzucanych w pkt III i V aktu oskarżenia, gdzie oskarżony dążył do utrzymania się w posiadaniu przywiezionych przedmiotów bądź też zawierał umowę i nadzorował wykonywane prace. Sąd nie ustalił jednak istnienia takich przesłanek w przypadku zarzutów z pkt I, II i IV aktu oskarżenia. W sprawie o czyn z art 284§ 1 k.k. pokrzywdzony R. A. przez cały czas trwania postepowania konsekwentnie wskazywał, że zawarł umowę z D. B. (1), to ona doprowadziła do konfliktu z pracownikami a kiedy oświadczył, iż zrywa umowę zamknęła przed nim bramę a wieczorem przyjechała z jego przedmiotami i to oskarżona nie zwróciła wskazanego w zarzucie mienia. W czynie z pkt II M. D. jak również jego synowie w wiarygodnych zeznaniach wskazali, iż to oskarżona zawarła z M. D. umowę o wykonanie studni, one kierowała pracami i to ona unikała zapłacenia za nie. W zarzucie z pkt IV to oskarżona D. B. (1) zamówiła bloczki betonowe, udawała że dokona zapłaty przelewem aby zostały one rozładowane na posesji a następnie zamknęła bramę tak że uniemożliwiła ich odzyskanie. Sąd nie ustalił udziału oskarżonego K. B. (1) w żadnym z powyższych czynów w związku z czym uniewinnił oskarżonego od ich popełnienia.

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. B. (2)

2

I

Sąd na podstawie art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierzył oskarżonej za czyn z pkt I karę ograniczenia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd uznał, iż taka kara będzie w świetle art. 53 § 1 i § 2 k.k. karą sprawiedliwą i wyważoną z punktu widzenia stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia zawinienia oskarżonej. Sąd orzekając powyższą karę wziął pod uwagę wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające oskarżoną. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił, iż oskarżona w chwili popełnienia czynu była osobą nie karaną. Okolicznością obciążającą był przede wszystkim fakt, iż oskarżona wykorzystała łatwowierność pokrzywdzonego, który w dobrej wierze wprowadził na jej posesję swój sprzęt niezbędny do wykonywania działalności gospodarczej zaś oskarżona nie zwróciła go umniejszając jego wartość. Sąd jako okoliczność obciążającą wziął również pod uwagę fakt iż oskarżona jest obecnie osobą karaną. Sąd uznał, iż biorąc pod uwagę okoliczności sprawy zwłaszcza nie karalności oskarżonej w chwili popełnienia czynu wystarczającym jest orzeczenie kary ograniczenia wolności.

D. B. (2)

3

II

Sąd na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierzył oskarżonej za czyn z pkt II karę ograniczenia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd uznał, iż taka kara będzie w świetle art. 53 § 1 i § 2 k.k. karą sprawiedliwą i wyważoną z punktu widzenia stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia zawinienia oskarżonej. Sąd orzekając powyższą karę wziął pod uwagę wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające oskarżoną. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił, iż oskarżona w chwili popełnienia czynu była osobą nie karaną. Okolicznością obciążającą był przede wszystkim fakt iż oskarżona wykorzystała łatwowierność pokrzywdzonego, który w dobrej wierze nie przyjmując żadnej zaliczki na poczet zleconych mu prac wykonał zlecenie. Sąd zważył, iż czyn oskarżonej godził w zaufanie kontrahentów wykonujących prace budowlane. Sąd jako okoliczność obciążającą wziął również pod uwagę fakt iż oskarżona jest obecnie osobą karaną.

Sąd uznał, iż biorąc pod uwagę okoliczności sprawy zwłaszcza nie karalności oskarżonej w chwili popełnienia czynu wystarczającym jest orzeczenie kary ograniczenia wolności.

D. B. (2)

K. B. (1)

4

III

Sąd na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierzył każdemu z oskarżonych za czyn z pkt III kary ograniczenia wolności w wymiarze po 1 (jednym) roku, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd uznał, iż taka kara będzie w świetle art. 53 § 1 i § 2 k.k. karą sprawiedliwą i wyważoną z punktu widzenia stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia zawinienia oskarżonych. Sąd orzekając powyższą karę wziął pod uwagę wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające oskarżonych. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił, iż oboje oskarżeni w chwili popełnienia czynu byli osobami nie karanymi. Okolicznością obciążającą był przede wszystkim fakt, iż oskarżeni wykorzystali łatwowierność pokrzywdzonych, którzy w dobrej wierze przyjmując zaliczkę znacznie niższą niż wynikająca z zawartej ustnej umowy, nie zawierając umowy pisemnej przywieźli na posesję oskarżonych kostkę budowlaną i rozpoczęli prace za które to czynności nie otrzymali wynagrodzenia. Sąd zważył, iż czyn oskarżonych godził w zaufanie kontrahentów wykonujących prace budowlane. Sąd jako okoliczność obciążającą wziął również pod uwagę fakt iż oskarżeni są obecnie osobami karanymi.

Sąd uznał, iż biorąc pod uwagę okoliczności sprawy zwłaszcza nie karalności oskarżonych w chwili popełnienia czynu wystarczającym jest orzeczenie kary ograniczenia wolności.

D. B. (2)

5

IV

Sąd na podstawie art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierzył oskarżonej za czyn z pkt IV karę ograniczenia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd uznał, iż taka kara będzie w świetle art. 53 § 1 i § 2 k.k. karą sprawiedliwą i wyważoną z punktu widzenia stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia zawinienia oskarżonej. Sąd orzekając powyższą karę wziął pod uwagę wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające oskarżoną. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił, iż oskarżona w chwili popełnienia czynu była osobą nie karaną. Okolicznością obciążającą był przede wszystkim fakt, iż oskarżona wykorzystała łatwowierność pokrzywdzonego, który w dobrej wierze z uwagi na wcześniejszą owocną współpracę przyjął zlecenie dostawy bloczków i dostarczył je i nie otrzymał za nie zapłaty. Sąd jako okoliczność obciążającą wziął również pod uwagę fakt iż oskarżona jest obecnie osobą karaną. Sąd uznał, iż biorąc pod uwagę okoliczności sprawy zwłaszcza nie karalności oskarżonej w chwili popełnienia czynu wystarczającym jest orzeczenie kary ograniczenia wolności.

D. B. (2) K. B. (1)

6

V

Sąd na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 37a k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierzył każdemu z oskarżonych za czyn z pkt V kary ograniczenia wolności w wymiarze po 1 (jednym) roku, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd uznał, iż taka kara będzie w świetle art. 53 § 1 i § 2 k.k. karą sprawiedliwą i wyważoną z punktu widzenia stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia zawinienia oskarżonych. Sąd orzekając powyższą karę wziął pod uwagę wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające oskarżonych. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił, iż oboje oskarżeni w chwili popełnienia czynu byli osobami nie karanymi. Okolicznością obciążającą był przede wszystkim fakt iż oskarżeni wykorzystali łatwowierność pokrzywdzonych, którzy w dobrej wierze po opłaceniu zaliczki wykonali zlecone im prace za które nie otrzymali wynagrodzenia. Sąd zważył, iż czyn oskarżonych godził w zaufanie kontrahentów wykonujących prace budowlane. Sąd jako okoliczność obciążającą wziął również pod uwagę fakt iż oskarżeni są obecnie osobami karanymi.

Sąd uznał, iż biorąc pod uwagę okoliczności sprawy zwłaszcza nie karalności oskarżonych w chwili popełnienia czynu wystarczającym jest orzeczenie kary ograniczenia wolności.

D. B. (2)

7

I,II,III, IV i V

Sąd na podstawie art. 85§1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierzył oskarżonej D. B. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Podstawową kwestią podlegającą analizie przy wymiarze kary łącznej, w szczególności decydującą o zastosowaniu zasady absorpcji, asperacji lub kumulacji, jest istnienie ścisłego, odległego bądź też brak związku przedmiotowego pomiędzy czynami objętymi wyrokiem. Sąd rozważając w niniejszej sprawie kwestię bliskości podmiotowo-przedmiotowej pomiędzy poszczególnymi przestępstwami stwierdził, że krótkie odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi zdarzeniami oraz podobny sposób popełnienia przestępstw, przemawia za istnieniem ścisłego związku pomiędzy nimi. Jednak związek ten nie przemawia sam przez się za stosowaniem pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej. Należy podkreślić, iż nawet podobny sposób działania i podobna kwalifikacji czynów, nie przemawiają za stosowaniem pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej, jeżeli każdy z przypisanych czynów odznacza się znacznym stopniem społecznej szkodliwości (wyrok SN z dnia 7 stycznia 1974 r., III KR 339/73, OSNKW 1974, nr 5, poz. 89). W niniejszej sprawie oskarżona popełniła szereg przestępstw z art. 286 § 1 k.k. stąd też w ocenie Sądu zastosowanie wobec D. B. (1) absorpcji w stopniu większym ponad tą, która pozwala na wymierzenie kary łącznej 2 lat ograniczenia wolności nie znajdywałoby żadnego uzasadnienia.
Reasumując należy wskazać, iż kara w takim kształcie spełni wszystkie ustawowe cele, w szczególności wychowawcze i prewencyjne oraz będzie stanowiła jasny przekaz dla społeczeństwa, iż tego typu przestępstwa nie są tolerowane i zawsze spotkają się z adekwatną reakcją wymiaru sprawiedliwości. W przekonaniu Sądu jedynie taka kara na tyle wstrząśnie oskarżoną, iż zrozumie on naganność swego zachowania, wyciągnie z niego odpowiednie wnioski na przyszłości nie popełni już kolejnego przestępstwa.

K. B. (1)

8

III i V

Sąd na podstawie art. 85§1 i 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw z art. 4§1 kk wymierzył oskarżonemu K. B. (1) karę łączną 1 (jednego) roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Podstawową kwestią podlegającą analizie przy wymiarze kary łącznej, w szczególności decydującą o zastosowaniu zasady absorpcji, asperacji lub kumulacji, jest istnienie ścisłego, odległego bądź też brak związku przedmiotowego pomiędzy czynami objętymi wyrokiem. Sąd rozważając w niniejszej sprawie kwestię bliskości podmiotowo-przedmiotowej pomiędzy poszczególnymi przestępstwami stwierdził, że krótkie odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi zdarzeniami oraz podobny sposób popełnienia przestępstw, przemawia za istnieniem ścisłego związku pomiędzy nimi. W ocenie ten związek ten z uwagi na fakt iż oskarżony popełnił dwa z pięciu zarzucanych mu czynów przemawia za stosowaniem pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej.
Reasumując należy wskazać, iż kara w takim kształcie spełni wszystkie ustawowe cele, w szczególności wychowawcze i prewencyjne oraz będzie stanowiła jasny przekaz dla społeczeństwa, iż tego typu przestępstwa nie są tolerowane i zawsze spotkają się z adekwatną reakcją wymiaru sprawiedliwości. W przekonaniu Sądu jedynie taka kara na tyle wstrząśnie oskarżonym, iż zrozumie on naganność swego zachowania, wyciągnie z niego odpowiednie wnioski na przyszłości nie popełni już kolejnego przestępstwa

D. B. (2)

9

II

Zgodnie z wnioskiem pokrzywdzonego M. D. Sąd na podstawie art. (...) § 1 kk w zw z art. 4§1 kk orzeka wobec oskarżonej D. B. (1) obowiązek naprawienia szkody w całości wyrządzonej czynem z pkt II poprzez zapłatę kwoty 1413 zł (jeden tysiąc czterysta trzynaście) złotych na rzecz pokrzywdzonego M. D.. Wskazana kwota stanowi całość szkody wskazanej przez pokrzywdzonego, zaś sam środek karny zrealizuje jeden z podstawowych celów postępowania karnego, to jest naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem.

D. B. (2) K. B. (1)

10

III

Zgodnie z wnioskiem pokrzywdzonego M. K. Sąd na podstawie art. (...) § 1 kk w zw z art. 4§1 kk orzekł wobec oskarżonych D. B. (1) i K. B. (1) solidarnie obowiązek naprawienia szkody w części wyrządzonej czynem z pkt III poprzez zapłatę kwoty 7000 zł (siedem tysięcy) złotych solidarnie na rzecz pokrzywdzonych M. K. i A. G.. Wysokość zasądzonego naprawienia szkody jest zgodna z treścią wniosku złożonego na rozprawie przez M. K.,zaś sam środek karny zrealizuje jeden z podstawowych celów postępowania karnego, to jest naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem

D. B. (2)

11

IV

Sąd na podstawie art. (...) § 1 kk w zw z art. 4§1 kk orzekł wobec oskarżonej D. B. (1) obowiązek naprawienia szkody w całości wyrządzonej czynem z pkt IV poprzez zapłatę kwoty 4000 zł (cztery tysiące) złotych na rzecz pokrzywdzonego D. K.. Wysokość zasądzonego naprawienia szkody jest zgodna z treścią wniosku złożonego przez D. K.,zaś sam środek karny zrealizuje jeden z podstawowych celów postępowania karnego, to jest naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. B. (1)

12

Zgodnie z wnioskiem obrońcy Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. K. z Kancelarii Adwokackiej w O. kwotę 1343,16 zł (jeden tysiąc trzysta czterdzieści trzy złote szesnaście groszy) w tym VAT z tytułu nie opłaconej przez oskarżonego K. B. (1) pomocy prawnej udzielonej z urzędu

D. B. (2)

13

Zgodnie z wnioskiem obrońcy Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. S. z Kancelarii Adwokackiej w O. kwotę 1343,16 zł (jeden tysiąc trzysta czterdzieści trzy złote szesnaście groszy) w tym VAT z tytułu nie opłaconej przez oskarżonego K. B. (1) pomocy prawnej udzielonej z urzędu

7.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd miał na względzie treść art. 4 § 1 k.k. zgodnie, z którą jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Sąd orzekając w sprawie miał na względzie treść postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 21.8.2013 r. sygn akt. III KK 74/13, zgodnie z którym "stosując reguły intertemporalne zawarte w Kodeksie karnym, w szczególności zaś art. 4 § 1 KK, analizuje się odpowiedzialność karną za dany czyn oskarżonego nie tylko w kontekście ustawy obowiązującej w czasie popełnienia przestępstwa i w czasie wyrokowania, ale również przez pryzmat wszystkich zmieniających się stanów prawnych w przedziale czasowym wyznaczonym przez datę czynu i datę wyrokowania". Sąd analizując sprawę ustalił, iż w okresie od popełnienia zarzucanych oskarżonym czynów do dnia wyroku w prawie obowiązywały trzy różne stany prawne. Sąd uznał, że przepisy obowiązujące w okresie od 15 kwietnia 2016 roku do 24 czerwca 2020 r były najwzględniejsze dla obojga oskarżonych. Art. 37a kk został wprowadzony do kodeksu karnego w dniu 1 lipca 2015 roku, później został zmieniony w dniu 15 kwietnia 2016 roku i w okresie do 24 czerwca 2020 nie wskazywał najniższego wymiaru kary orzeczonego na podstawie tego przepisu jak również nie przewidywał konieczności ustalenia, iż Sąd nie orzekłby kary pozbawienia wolności wyższej od roku. Wobec powyższych ustaleń Sąd orzekając w sprawie wobec oskarżonych, zgodnie z dyspozycją art. 4 § 1 k.k. zastosował wobec nich przepisy obowiązujące w okresie od 15 kwietnia 2016 roku do 24 czerwca 2020 r roku do albowiem były one najwzględniejsze dla tych oskarżonych.

Sąd zgodnie z treścią art. 46§1 kk nie orzekł obowiązku naprawienia szkody wobec pokrzywdzonych którzy nie złożyli takiego wniosku w postępowaniu.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

14

Analizując sytuację majątkową i rodzinną oskarżonych uwzględniając fakt, iż oboje są bezrobotni Sąd uznał, iż nie są oni w stanie ponieść kosztów postępowania bez pociągania zbyt ciężkich skutków dla siebie i najbliższej rodziny. Z uwagi na powyższe, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonych z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania w sprawie obciążając nimi Skarb Państwa

7.Podpis